| 1. | - α - | Ἀθηνᾶς παραίνεσις πρὸς Τηλέμαχον. Μνηστήρων εὐωχία Ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ |
| 2. | - β - | Ἰθακησίων ἐκκλησία. Τηλεμάχου ἀποδημία ἦμος δ᾿ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς, |
| 3. | - γ - | Τὰ ἐν Πύλῳ Ἠέλιος δ᾿ ἀνόρουσε, λιπὼν περικαλλέα λίμνην |
| 4. | - δ - | Τὰ ἐν Λακεδαίμονι πρὸς δ᾿ ἄρα δώματ᾿ ἔλων Μενελάου κυδαλίμοιο. |
| 5. | - ε - | Ὀδυσσέως σχεδία Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, οὗ τε κράτος ἐστὶ μέγιστον. |
| 6. | - ζ - | Ὀδυσσέως ἄφιξις εἰς Φαίακας βῆ ῥ᾿ ἐς Φαιήκων ἀνδρῶν δῆμόν τε πόλιν τε, |
| 7. | - η - | Ὀδυσσέως εἴσοδος πρὸς Ἀλκίνοον τρέφε Ναυσικάαν λευκώλενον ἐν μεγάροισιν. |
| 8. | - θ - | Ὀδυσσέως σύστασις πρὸς Φαίακας Φαιήκων ἀγορήνδ᾿, ἥ σφιν παρὰ νηυσὶ τέτυκτο. |
| 9. | - ι - | Ἀλκίνου ἀπόλογοι. Κυκλώπεια σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ᾿ ἐκ κρητῆρος ἀφύσσων |
| 10. | - κ - | Τὰ περὶ Αἰόλου καὶ Λαιστρυγόνων καὶ Κίρκης πλωτῇ ἐνὶ νήσῳ: πᾶσαν δέ τέ μιν πέρι τεῖχος |
| 11. | - λ - | Νέκυια Κίρκη εὐπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα. |
| 12. | - μ - | Σειρῆνες, Σκύλλα, Χάρυβδις, βόες Ἡλίου Σειρῆνας μὲν πρῶτον ἀφίξεαι, αἵ ῥά τε πάντας |
| 13. | - ν - | Ὀδυσσέως ἀπόπλους παρὰ Φαιάκων καὶ ἄφιξις εἰς Ἰθάκην Δημόδοκος, λαοῖσι τετιμένος. αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς |
| 14. | - ξ - | Ὀδυσσέως πρὸς Εὔμαιον ὁμιλία τὸν δ᾿ ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα: «ξεῖν᾿, οὔ μοι θέμις ἔστ᾿, οὐδ᾿ εἰ κακίων σέθεν ἔλθοι, |
| 15. | - ο - | Τηλεμάχου πρὸς Εὔμαιον ἄφιξις Τηλέμαχον δ᾿ οὐχ ὕπνος ἔχε γλυκύς, ἀλλ᾿ ἐνὶ θυμῷ νύκτα δι᾿ ἀμβροσίην μελεδήματα πατρὸς ἔγειρεν. |
| 16. | - π - | Τηλεμάχου ἀναγνωρισμὸς Ὀδυσσέως πῶς γὰρ δὴ τὸν ξεῖνον ἐγὼν ὑποδέξομαι οἴκῳ; αὐτὸς μὲν νέος εἰμὶ καὶ οὔ πω χερσὶ πέποιθα |
| 17. | - ρ - | Τηλεμάχου ἐπάνοδος εἰς Ἰθάκην τὴν δ᾿ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα: «μῆτερ ἐμή, μή μοι γόον ὄρνυθι μηδέ μοι ἦτορ |
| 18. | - σ - | Ὀδυσσέως καὶ Ἴρου πυγμή τὸν δὲ χολωσάμενος προσεφώνεεν Ἶρος ἀλήτης: «ὢ πόποι, ὡς ὁ μολοβρὸς ἐπιτροχάδην ἀγορεύει, |
| 19. | - τ - | Ὀδυσσέως καὶ Πηνελόπης ὁμιλία. Τὰ νίπτρα Δουλιχίῳ τε Σάμῃ τε καὶ ὑλήεντι Ζακύνθῳ, οἵ τ᾿ αὐτὴν Ἰθάκην εὐδείελον ἀμφινέμονται, |
| 20. | - υ - | Τὰ πρὸ τῆς μνηστηροφονίας φήμην δ᾿ ἐξ οἴκοιο γυνὴ προέηκεν ἀλετρὶς πλησίον, ἔνθ᾿ ἄρα οἱ μύλαι ἥατο ποιμένι λαῶν, |
| 21. | - φ - | Τόξου θέσις φῶθ᾿ Ἡρακλῆα, μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων, ὅς μιν ξεῖνον ἐόντα κατέκτανεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ, |
| 22. | - χ - | Μνηστηροφονία χρύσεον ἄμφωτον, καὶ δὴ μετὰ χερσὶν ἐνώμα, ὄφρα πίοι οἴνοιο: φόνος δέ οἱ οὐκ ἐνὶ θυμῷ μέμβλετο: τίς κ᾿ οἴοιτο μετ᾿ ἀνδράσι δαιτυμόνεσσι |
| 23. | - ψ - | Ὀδυσσέως ὑπὸ Πηνελόπης αναγνωρισμός τὴν δ᾿ ἠμείβετ᾿ ἔπειτα περίφρων Πηνελόπεια: «μαῖα φίλη, χαλεπόν σε θεῶν αἰειγενετάων |
| 24. | - ω - | Σπονδαί τὸν δ᾿ αὖτε ψυχὴ προσεφώνεεν Ἀτρείδαο: «ὄλβιε Πηλέος υἱέ, θεοῖς ἐπιείκελ᾿ Ἀχιλλεῦ, ὃς θάνες ἐν Τροίῃ ἑκὰς Ἄργεος: ἀμφὶ δέ σ᾿ ἄλλοι κτείνοντο Τρώων καὶ Ἀχαιῶν υἷες ἄριστοι, |
... ἕνα προτεινόμενο ἀπόσπασμα: Ὁμήρου Ὀδύσσεια λ´ 430-461 (Ὁμιλεῖ ὁ Ἀγαμέμνων περὶ Κλυταιμνήστρας)