Διονύσιος Σολωμός - Ἐργογραφία

Ἡ παράδοση τοῦ σολωμικοῦ ἔργου

Ζῶν ὁ ποιητὴς δημοσίευσε μόνον ἕνα μικρὸ μέρος τοῦ ἔργου του. Ἡ ποιητικὴ φήμη του ὀφειλόταν κυρίως στὸ νεανικό του ἔργο «Ὁ Ὕμνος πρὸς τὴν Ἐλευθερίαν». Τὰ περισσότερα καὶ καλύτερα ποιήματά του, ἰδίως ἐκεῖνα ποὺ ἀνήκουν στὸ ὥριμο ἔργο του ἔμειναν ἀνέκδοτα, ἀνολοκλήρωτα καὶ ἀκατάστατα γραμμένα στὰ αὐτόγραφα τετράδια του ἢ σὲ σκόρπια φύλλα.

Δυὸ χρόνια μετὰ τὸ θάνατό του, τὸ 1859, κυκλοφόρησε τὸ Διονυσίου Σολωμοῦ, Τὰ εὑρισκόμενα, μὲ πρόλογο τοῦ Ἰακώβου Πολυλᾶ, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς ὀξυνούστερους παράγοντες τοῦ φιλολογικοῦ του κύκλου, ποὺ ἔμεινε πλέον καὶ ὁ καθοδηγητὴς τῶν σολωμικῶν ποιητῶν. Ἐργαζόμενος μὲ μεθοδικότητα ὁ Πολυλᾶς κατόρθωσε νὰ ἀποκαταστήσει καὶ ὡς ἕνα σημεῖο νὰ ἀνασυνθέσει τὸ ἑλληνικὸ κείμενο τῶν σολωμικῶν ποιημάτων.

Στὸν Λίνο Πολίτη ὀφείλεται ἡ τρίτομη ἔκδοση τῶν Ἁπάντων του Σολωμοῦ (1948) καὶ ἡ δίτομη διπλωματικὴ ἔκδοση τῶν Αὐτόγραφων ἔργων, (1964) ποὺ παρουσίασε σὲ τυπογραφικὴ μεταγραφὴ καὶ φωτοτυπικὴ μορφὴ τὰ σολωμικὰ τετράδια. Ὅπως εἶναι φυσικὸ ἡ παρουσίαση τῶν σολωμικῶν τετραδίων ἔδωσε μία νέα ὤθηση στὴ σολωμικὴ ἔρευνα καὶ ἔθεσε βάσεις γιὰ τὴν ἐπίλυση τοῦ ἐκδοτικοῦ προβλήματος. Ἡ τέταρτη καὶ πλέον πρόσφατη «Ποιήματα καὶ πεζά» ἀπὸ τὸν Στυλιανὸ Ἀλεξίου (1994) ἀναθεώρησε ἀρκετὰ τὶς ἐκδόσεις Πολυλᾶ καὶ Πολίτη, καθὼς ἔθεσε ὡς στόχο της τὴν ἑνιαία παρουσίαση τῶν ὁλοκληρωμένων ἔργων καὶ τῶν πληρέστερων ἀποσπασμάτων τοῦ Σολωμοῦ.