Αρχική σελίδα / Συνέδρια – ημερίδες – διαλέξεις
Ιωάννης Φούλιας, “Εισαγωγικά σχόλια – παρουσίαση έργων εκκλησιαστικού οργάνου των συνθετών της εποχής μπαρόκ Johann Sebastian Bach & Dietrich Buxtehude”, Γερμανική Εκκλησία Αθηνών, 10 Μαρτίου 2002.
Η διάλεξη αυτή ενσωματώθηκε λειτουργικά στο πλαίσιο μιας συναυλίας εκκλησιαστικού οργάνου, καθ’ ότι ο σχολιασμός κάθε έργου (με σποραδικά ηχητικά παραδείγματα) προηγείτο της πλήρους ερμηνείας του από τους οργανίστες Χρήστο Παρασκευόπουλο, Τάσο Λαζάρου και Μιλούσκα Κεραδιανάκη. Η εισήγηση άνοιξε με ορισμένα στοιχεία για την ζωή και το έργο του Dietrich Buxtehude και συνεχίσθηκε με την υπόδειξη βασικών χαρακτηριστικών της βορειογερμανικής σχολής οργάνου του μπαρόκ στην οποία και ανήκει ο συνθέτης. Μια συνοπτική σκιαγράφηση της εξέλιξης των “ελεύθερων” μορφών του πρελουδίου, της φαντασίας, της τοκκάτας και της καντσόνας μέχρι το πρώτο ήμισυ του 18ου αιώνος, κατόπιν, δημιούργησε το υπόβαθρο για την παρουσίαση του Πρελουδίου σε σολ-ελάσσονα, BuxWV 148, του Buxtehude, ενώ μερικές εργοβιογραφικές πληροφορίες για τον Johann Sebastian Bach και επισημάνσεις επί της μπαροκικής σχολής οργάνου της κεντρικής Γερμανίας οδήγησαν στην συνέχεια στον σχολιασμό της Φούγκας σε ντο-ελάσσονα, BWV 575. Ακολούθως, το ενδιαφέρον στράφηκε προς τα είδη του χορικού πρελουδίου και των παραλλαγών πάνω σε χορικά άσματα της λουθηρανικής εκκλησίας, με συγκεκριμένες παρατηρήσεις επί των Παραλλαγών πάνω στο χορικό “Ach Gott und Herr”, BuxWV 177, του Buxtehude και επί των Χορικών πρελουδίων “Wer nur den lieben Gott läßt walten”, BWV 690 και 691, του J. S. Bach. Η Τρίο-σονάτα για όργανο αρ. 3 σε ρε-ελάσσονα, BWV 527, του Bach, έδωσε εξ άλλου αφορμή για μια ευρύτερη ανάπτυξη υφολογικών και δομικών ζητημάτων περί του είδους της τρίο-σονάτας του μπαρόκ, ενώ η τελευταία ενότητα της εκδήλωσης αφιερώθηκε στα είδη της σακόν και της πασσακάλιας, τα οποία αντιπροσωπεύθηκαν από δύο αριστουργηματικές συνθέσεις: την Σακόν σε ντο-ελάσσονα, BuxWV 159, του Dietrich Buxtehude και την Πασσακάλια σε ντο-ελάσσονα, BWV 582, του Johann Sebastian Bach.
© Ιωάννης Φούλιας