ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ
- Σε αυτή τη σελίδα...
- Αχαρνείς (Αχαρνής)
- Ιππείς (Ιππής)
- Νεφέλες (Νεφέλαι)
- Σφήκες
- Ειρήνη
- Όρνιθες
- Λυσιστράτη
- Θεσμοφοριάζουσες (Θεσμοφοριάζουσαι)
- Βάτραχοι
- Εκκλησιάζουσες (Εκκλησιάζουσαι)
- Πλούτος
Αχαρνείς (Αχαρνής) 
Έτος Διδασκαλίας
425 π.Χ.
Πλοκή
Βρισκόμαστε στον έκτο χρόνο του πολέμου μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης. Οι συνέπειες του πολέμου πλήττουν καίρια τον αγροτικό πληθυσμό, ο οποίος, αναγκασμένος να ζει εντός των τειχών, βλέπει τη γη του να καταστρέφεται. Ο Αθηναίος αγρότης Δικαιόπολις απογοητευμένος από τους συμπολίτες του που αδρανούν και αγανακτισμένος με τους πολιτικούς που αδιαφορούν για το κοινό συμφέρον και οδηγούν την πόλη στην καταστροφή αποφασίζει να κλείσει συνθήκη «ιδιωτική» ειρήνης με τη Σπάρτη για τον ίδιο και την οικογένειά του. Εξοργισμένοι οι καρβουνιάρηδες του δήμου των Αχαρνών, μόλις το πληροφορούνται, κυνηγούν τον «προδότη» για να τον τιμωρήσουν. Ο Δικαιόπολις θα ζητήσει τη βοήθεια του Ευριπίδη για να τους αντιμετωπίσει, θα μεταχειριστεί κάθε μέσο για να επιβάλει την ειρήνη του και δεν θα διστάσει να τα βάλει ακόμη και με τον φιλοπόλεμο στρατηγό, Λάμαχο, τον πιο ισχυρό υπερασπιστή του πολέμου.
ΠΗΓΗ: ΚΒΘΕ (28/5/2013)
Κατάλογος Παραστάσεων
Ιππείς (Ιππής)
Έτος Διδασκαλίας
424 π.Χ.
Πλοκή
Ο Δήμος ο Πυκνίτης (ο λαός της Αθήνας) έχει δυο υπηρέτες: τον Δημοσθένη και τον Νικία (τους γνωστούς πολιτικούς και στρατηγούς), που προσπαθούν να προσφέρουν με τις υπηρεσίες τους, ό, τι καλύτερο στο Δήμο–Λαό. Έχει προσλάβει όμως κι έναν άλλο υπηρέτη, τον Παφλαγόνα, που γίνεται ευνοούμενός του και τρομοκρατεί τους άλλους υπηρέτες, με τρόπο βάναυσο και χυδαίο. Ο Γέρο–Δήμος δυστυχώς υποκύπτει στις κολακείες και τις δημαγωγίες αυτού του φαύλου–Παφλαγόνα (που δεν είναι άλλος από τον τότε παντοδύναμο πολιτικό και στρατηγό Κλέωνα). Οι δύο άλλοι υπηρέτες κατορθώνουν και πληροφορούνται με υποκλοπές, πως οι χρησμοί προφητεύουν ότι ο Παφλαγόνας θα εκτοπιστεί μόνο από έναν ταπεινό αλλαντοπώλη. Οι υπηρέτες εύχονται να εμφανιστεί αυτός ο αλλαντοπώλης–που όντως εμφανίζεται–και τον πείθουν, ότι με σύμμαχους τους Ιππείς, μπορεί να αντιπαραταχθεί στον δυναμικό και ισχυρό Παφλαγόνα και να τον νικήσει. Με μια σειρά αντιπαραθέσεων, όπου οι δύο αντίπαλοι ανταλλάσουν χυδαίες ύβρεις και ανταγωνίζονται σε φαυλότητα, καταλήγουν μπροστά στον Γέρο–Δήμο να αναπτύσσουν τα «πολιτικά» τους σχέδια και το πρόγραμμά τους. Ο αγράμματος αλλαντοπώλης αναδεικνύεται έξοχος δημαγωγός και ξεπερνάει σε κολακείες τον Παφλαγόνα–Κλέωνα. Εκείνος ηττημένος εγκαταλείπει τον οίκο του Δήμου. Ο νέος υπηρέτης του Λαού με μαγικά φίλτρα ξανανιώνει τον Δήμο και το έργο τελειώνει με χαρές και πανηγύρια ώσπου να φανεί ο νέος Σωτήρας του Λαού.
ΠΗΓΗ: Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού (17/8/2013)
Κατάλογος Παραστάσεων
Νεφέλες (Νεφέλαι)
Έτος Διδασκαλίας
427-413 π.Χ.
Πλοκή
Ο γέρος Στρεψιάδης, ένας απαίδευτος αγρότης, βρίσκεται σε απελπιστική οικονομική κατάσταση. Τα χρέη τον έχουν πνίξει! Ο γάμος του με μια γυναίκα από ανώτερη κοινωνική τάξη και η άσωτη ζωή του γιου του Φειδιππίδη, τον έχουν οδηγήσει σε συνεχή δάνεια. Οι δανειστές του όμως δεν μπορούν να περιμένουν άλλο. Απαιτούν τα χρήματά τους, πιέζουν, οι τόκοι ανεβάζουν το χρέος. Ο Στρεψιάδης έχει χάσει τον ύπνο του. Υπάρχει μόνο μία λύση! Το Φροντιστήριο του Σωκράτη. Καθώς ο γιος του αρνείται να πάει, αποφασίζει να γραφτεί ο ίδιος και να σπουδάσει ρητορική και σοφιστική, ελπίζοντας πως έτσι, θα μπορέσει να υπερασπιστεί τον εαυτό του στο δικαστήριο και να γλυτώσει τα χρέη του. Γρήγορα όμως θα εκδιωχθεί ως ανεπίδεκτος μαθήσεως. Ευτυχώς, ο γιος του θα πειστεί τελικά να πάει, μόνο που ο Στρεψιάδης θα το πληρώσει ακριβά ...
ΠΗΓΗ: Εθνικό Θέατρο (18/8/2013)
Κατάλογος Παραστάσεων
Σφήκες
Έτος Διδασκαλίας
422 π.Χ.
Πλοκή
Ο ηλιαστής δικαστής Φιλοκλέων πάσχει από δικομανία και ο γιος του Βδελυκλέων, για να τον θεραπεύσει, τον κρατάει αιχμάλωτο στο σπίτι. Στην προσπάθειά του να δραπετεύσει, όταν οι Ηλιαστές-Σφήκες έρχονται σπίτι για να τον πάρουν, ο γιός του τον εμποδίζει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πατέρας και γιός να επιδοθούν σε ένα αγώνα λόγων με κριτή το χορό. Εκεί ο Βδελυκλέων πείθει το Φιλοκλέωνα να μείνει στο σπίτι για να δικάζει τα «οικιακά» αδικήματα τα οποία διαπράττουν οι δούλοι και οι σκύλοι του σπιτιού. Έτσι, ο Φιλοκλέων δικάζει το σκύλο Αιξωνέα, γιατί έκλεψε ένα κομμάτι τυρί από το σκύλο Κυδαθηνέα. Παρά την πρόθεσή του να καταδικάσει τον Αιξωνέα, ο Φιλοκλέων ξεγελιέται από το γιό του και τον αθωώνει. Τελικά, έχοντας οριστικά γιατρευτεί από το πάθος της δικομανίας, ο Φιλοκλέων επιδίδεται σε γλέντια, μεθύσια και κάθε λογής καλοπέραση.
ΠΗΓΗ:-
Κατάλογος Παραστάσεων
Ειρήνη
Έτος Διδασκαλίας
421 π.Χ.
Πλοκή
Ο Πόλεμος έχει φυλακίσει σε μια σπηλιά τη θεά Ειρήνη και κυριαρχεί σε όλη τη γη. Ο Τρυγαίος, ένας αμπελουργός, αποφασίζει να ελευθερώσει την Ειρήνη. Ανεβαίνει σε ένα τεράστιο σκαθάρι και πηγαίνει στο Όλυμπο για να ζητήσει τη βοήθεια των θεών. Εκεί συναντά τον Ερμή και του ζητά να τον βοηθήσει. Ο Ερμής διστάζει γιατί ο Δίας, που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τους ανθρώπους, έχει δηλώσει ότι όποιος ελευθερώσει την Ειρήνη θα θανατωθεί. Τότε ο Τρυγαίος του τάζει δώρα ώστε να τον βοηθήσει κρυφά για να σταματήσει την ανθρώπινη καταστροφή. Εν τω μεταξύ, ο Πόλεμος έχει μαζέψει τις πόλεις σε ένα τεράστιο γουδί και τις κοπανά μέχρι να τις λιώσει. Τελικά, ο Τρυγαίος καταφέρνει να ελευθερώσει την Ειρήνη μαζί με την Οπώρα και τη Θεωρία. Η Ειρήνη όμως είναι πολύ πικραμένη με του ανθρώπους, ειδικά με αυτούς που πλούτιζαν από τον πόλεμο. Ο Τρυγαίος την παρακαλεί να τους συγχωρέσει. Η Ειρήνη δέχεται και τότε κατεβαίνουν όλοι μαζί στη γη. Οι άνθρωποι που είχαν καταστραφεί από τα δεινά του πολέμου την ικετεύουν και τελικά την πείθουν να μείνει κοντά τους. Έτσι, με την επιστροφή της είναι όλοι ευτυχισμένοι. Ο Τρυγαίος παντρεύεται την Οπώρα και η Θεωρία γυρίζει πίσω στη Βουλή. Το έργο τελειώνει με γλέντια και τραγούδια.
Κατάλογος Παραστάσεων
Όρνιθες
Έτος Διδασκαλίας
414 π.Χ.
Πλοκή
Δύο Αθηναίοι, ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, εγκαταλείπουν την πόλη τους και ξεκινούν να βρουν μέρος όπου θα μπορέσουν να ζήσουν ήσυχα. Με οδηγούς δύο πουλιά και ύστερα από πολλές περιπλανήσεις φτάνουν στην κατοικία του Επόπα (του Τσαλαπετεινού) που άλλοτε ήταν άνθρωπος, ο Τηρεύς. Αυτός τους δέχεται φιλικά και εκείνοι του ανακοινώνουν την απόφαση τους να ζήσουν μαζί με τα πουλιά. Τότε, ο τσαλαπετεινός καλεί τα πουλιά για να τους ανακοινώσει την πρόταση αυτή. Τα πουλιά ενώ στην αρχή δυσπιστούν προς τους ξένους και δείχνουν επιθετικά, στη συνέχεια υποκύπτουν στις κολακείες τους και υιοθετούν το σχέδιο τους, να ανακτήσουν δηλαδή την κυριαρχία του κόσμου από τους θεούς του Ολύμπου και να ιδρύσουν αμέσως μεταξύ ουρανού και γης, μια εναέρια πολιτεία, που να κόψει την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και των θεών. Καλά καλά ωστόσο δεν είχε κτιστεί η καινούρια πολιτεία κι αρχίζουν να καταφτάνουν ένα σωρό ενοχλητικοί άνθρωποι που σκοπό έχουν να κερδίσουν κάτι από την Νεφελοκοκκυγία (τη χώρα των πτηνών). Έτσι αρχίζει η περιπέτεια με τις επιπλοκές και τα απρόοπτα της.
ΠΗΓΗ: ΚΒΘΕ (28/5/2013)
Κατάλογος Παραστάσεων
Λυσιστράτη
Έτος Διδασκαλίας
411 π.Χ.
Πλοκή
Η Αθηναία Λυσιστράτη, κουρασμένη από τις κακουχίες του πολέμου, συγκεντρώνει τις γυναίκες όλων των αντιμαχόμενων περιοχών και όλες μαζί αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, με σκοπό να πείσουν τους λίγους αλλά ισχυρούς άνδρες να σταματήσουν τον πόλεμο και να ξαναφέρουν την ειρήνη στον τόπο τους. Αν και αρχικά αρκετές από αυτές αντιδρούν, στο τέλος πείθονται από τη Λυσιστράτη και τη Σπαρτιάτισσα Λαμπιτώ, συσπειρώνονται και καταστρώνουν ένα σατανικό σχέδιο για να πετύχουν τον σκοπό τους: την αποχή από τα συζυγικά τους καθήκοντα. Καταλαμβάνουν την Ακρόπολη, όπου βρίσκονται τα χρήματα με τα οποία χρηματοδοτείται ο πόλεμος, εκβιάζουν τους άνδρες, εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και τελικά, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, καταφέρνουν τον σκοπό τους. Ο πόλεμος ανάμεσα στους Αθηναίους και τους Σπαρτιάτες σταματά και υπογράφεται ανακωχή.
ΠΗΓΗ: ΘΟΚ (02/6/2013)
Κατάλογος Παραστάσεων
Θεσμοφοριάζουσες (Θεσμοφοριάζουσαι)
Έτος Διδασκαλίας
411 π.Χ.
Πλοκή
Οι Θεσμοφοριάζουσες αποφάσισαν να καλέσουν συνέλευση για να συζητήσουν τα μέτρα που θα λάβουν εναντίον του Ευριπίδη, έτσι ώστε εκείνος να πάψει να τις κακολογεί στα έργα του. Ύστερα από ένα δριμύ κατηγορητήριο, αποφασίζουν ότι η τιμωρία που του αξίζει είναι ο θάνατος. Τότε ο Μνησίλοχος, συγγενής του Ευριπίδη, δανείζεται γυναικεία ρούχα και μπαίνει μεταμφιεσμένος στη συνέλευση με σκοπό να τον υπερασπιστεί. Ο Χορός συγκροτείται από γυναίκες που υπερασπίζουν με θέρμη την ειρήνη και τα δικαιώματά τους, ενώ το ίδιο το θέμα (η θέση των γυναικών μέσα στην κοινωνία) προσδίδει στο έργο διαχρονική επικαιρότητα.
ΠΗΓΗ: ΚΒΘΕ (28/5/2013)
Κατάλογος Παραστάσεων
Βάτραχοι
Έτος Διδασκαλίας
405 π.Χ.
Πλοκή
Αδυνατώντας να βρει στους ποιητές του πάνω κόσμου αυτόν που θα μπορούσε άξια να καθοδηγήσει την αγαπημένη του πόλη μακριά από την καταστροφή, ο Διόνυσος αποφασίζει να κατέβει στον Άδη για να φέρει πίσω τον Ευριπίδη. Επισκέπτεται τον Ηρακλή, ο οποίος είχε ταξιδέψει στον Άδη στο παρελθόν για να φέρει στη γη τον Κέρβερο, και του ζητά πληροφορίες για το ταξίδι. Μεταμφιεσμένος σε Ηρακλή, ο Διόνυσος μαζί με τον δούλο του Ξανθία, φτάνει στην Αχερουσία λίμνη, το σύνορο του Κάτω Κόσμου. Στις όχθες της λίμνης μια συντροφιά εκκωφαντικών βατράχων φέρνει τον Διόνυσο αντιμέτωπο με την πρώτη του δοκιμασία: έναν αγώνα ενάντια σε ενθουσιωδώς παράφωνους λαρυγγισμούς που λήγει, φυσικά, αν και λίγο ανορθόδοξα, με την τελική επικράτηση του θεού. Στην άλλη όχθη της λίμνης, περνώντας πια στο βασίλειο του Πλούτωνα, ο Διόνυσος και ο Ξανθίας συναντούν έναν χορό ευτυχισμένων νεκρών: είναι αυτοί που όσο ζούσαν είχαν μυηθεί στα Ηλευσίνια Μυστήρια, εξασφαλίζοντας έτσι αιώνια ευδαιμονία. Στην πορεία του ταξιδιού, η μεταμφίεση του Διονύσου σε Ηρακλή αποδεικνύεται απροσδόκητα ασύμφορη. Το πέρασμα του Ηρακλή από τον Άδη έχει αφήσει τραυματικές εντυπώσεις στους περισσότερους ενοίκους του, που τον θυμούνται με οργή σαν κλέφτη και απατεώνα. Θέλοντας να αποφύγει την εκδίκησή τους, ο πανικοβλημένος Διόνυσος αρχίζει ένα παιχνίδι ανταλλαγής ρόλων με τον δούλο του Ξανθία, το οποίο όμως φέρνει διαρκώς τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που ο θεός επιδιώκει. Όταν πια φτάνει σε αδιέξοδο, ο Διόνυσος επιχειρεί να αποκαλύψει την αληθινή του ταυτότητα χωρίς ωστόσο να γίνει πιστευτός. Ο Ξανθίας, αγανακτισμένος με τη συμπεριφορά του αφεντικού του, εκμεταλλεύεται όσο μπορεί τις καταστάσεις για να τον υπονομεύσει. Διόνυσος και Ξανθίας αναγκάζονται να υποστούν μια δοκιμασία ξυλοδαρμού, προκειμένου να εξακριβωθεί ποιος από τους δύο είναι τελικά ο αληθινός θεός. Η δοκιμασία αποβαίνει άκαρπη και το θέμα παραπέμπεται στη διαιτησία του Πλούτωνα. Κύρης και δούλος οδηγούνται στα ενδότερα του παλατιού. Μετά από την παράβαση, όπου ο χορός των μυστών σχολιάζει την πολιτική πραγματικότητα της Αθήνας, μαθαίνουμε για την αναταραχή που προέκυψε στον Άδη τον τελευταίο καιρό: Όταν έφτασε ο Ευριπίδης, διεκδίκησε τη θέση του κορυφαίου ποιητή, που μέχρι τότε ανήκε στον Αισχύλο. Ο Διόνυσος καλείται τώρα να λύσει τη διαφορά μεταξύ των δύο ποιητών και γίνεται κριτής σε έναν ανελέητο αγώνα, όπου η αισθητική μονομαχία συγκεράζεται με το ζύγι του μπακάλη και την εμπάθεια μιας αθλητικής αναμέτρησης. Ο αγώνας αποβαίνει άκαρπος. Ο Διόνυσος δεν μπορεί να αποφασίσει ποιος από τους δύο ποιητές είναι ο πιο άξιος να αναστηθεί. Τελικά, αποφασίζει να διαλέξει 'αυτόν που ποθεί η ψυχή' του και επιλέγει τον Αισχύλο. Μαζί αναχωρούν για τον κόσμο των ζωντανών.
ΠΗΓΗ: ΚΒΘΕ (28/5/2013)
Κατάλογος Παραστάσεων
Εκκλησιάζουσες (Εκκλησιάζουσαι)
Έτος Διδασκαλίας
392(;) π.Χ.
Πλοκή
Ο Αριστοφάνης, απογοητευμένος από την κακή κομματική διοίκηση της Αθήνας, συλλαμβάνει σαν θέμα και σωτήριο μέσο να επιβάλλει κυβέρνηση από γυναίκες. Έτσι, βλέπουμε τις γυναίκες των Αθηνών, εμπνεόμενες από την Πραξαγόρα, να καταλαμβάνουν την Εκκλησία του Δήμου και να ψηφίζουν τις αρχές της απόλυτης κοινοκτημοσύνης, με την οποία δεν θα υπάρχει ούτε ιδιοκτησία ούτε οικογένεια. Στόχος είναι να μη δουλεύουν οι πολίτες και τις δουλειές να κάνουν οι δούλοι, να λείψουν οι συκοφαντίες και οι δίκες, οι γυναίκες να ανήκουν σε όποιον άντρα θέλουν και στον έρωτα να προηγούνται οι άσχημες και οι γριές, έτσι ώστε όλοι να έχουν ίσα δικαιώματα σε όλα. Στο έργο καταγγέλλεται με έμμεσο τρόπο η παρακμή των δημοκρατικών θεσμών και αποκαλύπτεται το αδιέξοδο, στο οποίο βρισκόταν η Αθήνα στις αρχές του τέταρτου αιώνα.
ΠΗΓΗ: ΚΒΘΕ (28/5/2013)
Κατάλογος Παραστάσεων
Πλούτος
Έτος Διδασκαλίας
388 π.Χ.
Πλοκή
Ο αγρότης Χρεμύλος και ο τετραπέρατος δούλος του Καρίων περιθάλπουν τον τυφλό, τιμωρημένο από το Δία, θεό Πλούτο. Θέλουν να τον γιατρέψουν, για να πλουτίζουν στο εξής οι τίμιοι κι όχι οι πονηροί κι οι δημοκόποι. Έτσι, με την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων, στήνεται ένα απολαυστικό γαϊτανάκι, το οποίο αποτυπώνει στη σκηνή ένα μωσαϊκό της κοινωνίας της εποχής του Αριστοφάνη, που μοιάζει τόσο με τη δική μας. Η βασική αντίθεση, στην οποία στηρίζεται το έργο, προβάλλεται από τον αγώνα λόγου ανάμεσα στον Χρεμύλο και την Πενία, με την τελευταία να ενσαρκώνει την ανάγκη που οδηγεί τον άνθρωπο στην καθημερινή δουλειά για την επιβίωση.
ΠΗΓΗ: ΚΒΘΕ (28/5/2013)