Βάθος Χρώματος

Ξεκινάμε με ένα προβολέα ο οποίος εκπέμπει φως συγκεκριμένης απόχρωσης, έστω κόκκινο και υποθέτουμε ότι με την βοήθεια μίας μεταβλητής αντίστασης μπορούμε να ρυθμίσουμε τον προβολέα σε όλες τις ενδιάμεσες φωτεινότητες από το 0 που αντιστοιχεί στον σβηστό προβολέα και στο 1 που αντιστοιχεί στην μέγιστη φωτεινότητα που μπορεί να μας δώσει. Όλες οι τιμές στο διάστημα $[0,1]$ αντιστοιχούν σε ενδιάμεσες φωτεινότητες. Το πρόβλημα που αντιμετοπίζουμε είναι ότι οι άπειρες ενδιάμεσες φωτεινότητες δεν είναι είναι δυνατόν να περιγραφούν στον υπολογιστή.

Αυτό το οποίο κάνουμε είναι να διακριτοποιήσουμε το πρόβλημα χωρίζοντας το διάστημα $[0,1]$ σε $\lambda$ το πλήθος διαστήματα. Στο παρακάτω σχήμα έχουμε διακριτοποιήσει την ταυτοτική συνάρτηση $f(x)= x$ στο διάστημα $[0,1]$ πέρνοντας $\lambda=10$.

Όσο ποιό μεγάλο είναι το $\lambda$, τόσο ποιό καλή προσέγκιση της παραπάνω συνάρτησης έχουμε. Όπως θα δούμε παρακάτω στο μοντέλο RGB έχουμε παραγωγή όλων των χρωμάτων από $3$ βασικά χρώματα, οπότε θέτοντας $\lambda=2^8$ για κάθε βασικό χρώμα μπορούμε να αναπαραστήσουμε συνολικά $(2^8)^3=2^{24}=16.777.216$ χρώματα. Τον αριθμό $3\lambda$ θα τον ονομάζουμε βάθος χρώματος και θα τον μετράμε σε bits. ¹ Έτσι όταν μιλάμε για βάθος χρώματος $24$-bit, θα εννοούμε ότι $\lambda=2^8=256$.