Ιωάννης Φούλιας: Pablo de Sarasate: Βασκικό καπρίτσιο, opus 24

Pablo de Sarasate (1844-1908): Βασκικό καπρίτσιο, opus 24

Η επιτυχία του μεγάλου δεξιοτέχνη του βιολιού Niccolò Paganini δεν άργησε να βρει μιμητές: έτσι, από τα μέσα του 19ου αιώνος και για μία εκατονταετία τουλάχιστον, εμφανίζονται στο προσκήνιο σπουδαίοι βιολονίστες, οι οποίοι αφήνουν παράλληλα ως παρακαταθήκη προς τους μεταγενέστερους συναδέλφους τους έναν περιορισμένο αριθμό έργων αφιερωμένων στο όργανο που τους δόξασε. Ένας από τους περιφημότερους συνεχιστές αυτής της παραδόσεως υπήρξε ο Pablo (Martín Melitón) de Sarasate (y Navascuéz), ο οποίος κατέλειπε λιγοστές δημιουργίες κυρίως για βιολί με συνοδεία ορχήστρας ή πιάνου. Σε αυτές περιλαμβάνεται το Βασκικό καπρίτσιο, opus 24, του 1881, το οποίο παρουσιάζει την χαρακτηριστική σπονδυλωτή μορφή αυτής της κατηγορίας κομματιών (ραψωδίες, φαντασίες, ρομάντσες κ.λπ.): σε ένα πρώτο τμήμα εκτίθενται σύντομες “κοφτές” μελωδικές φράσεις, ενώ η επόμενη – ιδιαίτερα δεξιοτεχνική – δεύτερη ενότητα ακολουθεί την μορφή ενός θέματος με 6 παραλλαγές. Το δεξιοτεχνικό ύφος και η χρήση τεχνικών τις οποίες πρώτος ο Paganini εξέθεσε στα δικά του έργα για βιολί, φανερώνουν την περιορισμένη καλλιτεχνική αξία της εν γένει “επιγονικής” δημιουργίας του de Sarasate, η οποία άλλωστε δεν επιτυγχάνει (και μάλλον ούτε επιδιώκει) την ενσωμάτωση της υψηλής βιολιστικής τεχνικής σε ένα γνήσιο έργο τέχνης, όπως αυτό λαμβάνει χώραν μόνο στους πραγματικά μεγάλους δημιουργούς του ρομαντισμού.

25.03.2002