Ιωάννης Φούλιας: Η τριμερής ασματική μορφή στο έργο του Mozart: δύο κρίσιμες επισημάνσεις

Αρχική σελίδα / Συνέδρια – ημερίδες – διαλέξεις

Ιωάννης Φούλιας, “Η τριμερής ασματική μορφή στο έργο του Mozart: δύο κρίσιμες επισημάνσεις”, Πανεπιστήμιο Αθηνών (κεντρικό κτήριο), 24 Νοεμβρίου 2006.

Η παρούσα εισήγηση επικεντρώνεται σε δύο σημαντικές επόψεις της λεγόμενης “μεγάλης τριμερούς” ή “τριμερούς ασματικής μορφής” κατά την εφαρμογή της στα αργά μέρη των ενόργανων συνθέσεων του Mozart. Αρχικά εξετάζεται η εξέλιξη της πρότυπης, “παρατακτικής” τριμερούς μορφής επί τη βάσει 22 σχετικών κομματιών που χρονολογούνται από την δεκαετία του 1760 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1780. Παράλληλα με αυτήν την δυνατότητα, όμως, ο Mozart πειραματίσθηκε και προς την κατεύθυνση μιας “δυναμικοποίησης” της τριμερούς ασματικής μορφής, πρωτίστως με την συνδρομή τεχνικών των μορφών σονάτας. Η διαδικασία αυτή κατέληξε στην παγίωση ενός δεύτερου, “δυναμικού” τύπου τριμερούς ασματικής μορφής, ο οποίος βρήκε εφαρμογή σε 11 ακόμη αργά μέρη έργων του Mozart, ιδίως μετά το 1780 και μέχρι το τελευταίο έτος της ζωής του. Το εύρος εφαρμογής της τριμερούς ασματικής μορφής στο σύνολο του έργου του Mozart συνιστά το δεύτερο καίριο ζήτημα της παρούσας διερεύνησης: εδώ καταδεικνύεται ότι η τριμερής ασματική μορφή δεν είναι τόσο συνήθης στα αργά μέρη του Mozart όσο θεωρείται· εξ άλλου, οι εφαρμογές της εξετάζονται περαιτέρω σε σχέση με συγκεκριμένες χρονικές περιόδους καθώς και με διαφορετικά μουσικά είδη.