Ο βόθρος της υπόφυσης (ή τουρκικό εφίππιο) αποτελεί το όριο μεταξύ πρόσθιας και οπίσθιας κρανιακής βάσης. Ανήκει στο σφηνοειδές οστούν και είναι ένα από τα ευκολότερα εντοπιζόμενα στοιχεία στην κεφαλομετρική ακτινογραφία.
Στην περιοχή αυτή διακρίνουμε:
- Τον βόθρο της υπόφυσης.
- Τις πρόσθιες κλινοειδείς αποφύσεις.
- Τις οπίσθιες κλινοειδείς αποφύσεις, που συνεχίζουν προς τα πίσω και κάτω στο απόκλιμα.
- Τον κόλπο του σφηνοειδούς οστού, κάτω από την υπόφυση.
- Την σφηνοϊνιακή συγχόνδρωση, περίπου στο μέσο του αποκλίματος, που χωρίζει το σφηνοειδές από το ινιακό οστούν. Η συγχόνδρωση αυτή είναι εμφανής μέχρι την ενηλικίωση (περίπου 20 χρόνια) οπότε συνοστεούται. Προσέξτε μην την συγχέετε με τη διαύγαση της κροταφογναθικής διάρθρωσης γύρω από τον κόνδυλο.
Ο βόθρος της υπόφυσης κοιτώντας από πίσω προς τα εμπρός. Παρατηρήστε τις οπίσθιες κλινοειδείς αποφύσεις που αποτελούν συνέχεια της επιφάνειας του τουρκικού εφιππίου. Αντίθετα, οι πρόσθιες κλινοειδείς βρίσκονται στα πλάγια της υπόφυσης. Έτσι, η σωστή ιχνογράφηση είναι να διαφοροποιούνται από τον βόθρο της υπόφυσης, όπως φαίνεται στο προηγούμενο σχήμα.
Το τρήμα του οπτικού νεύρου επί τα εντός των προσθίων κλινοειδών αποφύσεων. Το υπερκόγχιο σχίσμα επί τα εκτός. Χαμηλότερα, το στρογγύλο τρήμα (προς τον πτερυγοϋπερώιο βόθρο).
Ο βόθρος της απόφυσης από τα πλάγια. Φαίνεται η είσοδος του τρήματος του οπτικού νεύρου και η αρχή του αποκλίματος.
Το απόκλιμα, που καταλήγει στο ινιακό τρήμα. Η σφηνοϊνιακή συγχόνδρωση έχει ενασβεστιωθεί.