Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης είναι ένα αποτελεσματικό μέσο πρόληψης μετα-εμμηνοπαυσιακών εκφυλιστικών νοσημάτων, όμως έχει αναφερθεί ότι αυξάνει τη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Η ταμοξιφαίνη (Novaldex®) και ραλοξιφαίνη (Evista®) είναι γνωστό ότι δρουν ως ανταγωνιστές των οιστρογόνων στο μαστό και ως οιστρογόνα σε μη αναπαραγωγικούς ιστούς-στόχους της οιστραδιόλης. Ομως, η δυνατότητά τους να υποκαθιστούν τα οιστρογόνα στη πρόληψη εκφυλιστικών νοσημάτων είναι αμφιλεγόμενη. Χρησιμοποιήσαμε γενετικά τροποποιημένες κυτταρικές σειρές μαστού, μήτρας, νεφρών και νευρικού ιστού για να εκτιμήσουμε την οιστρογονική και αντι-οιστρογονική δράση φυσικών και συνθετικών ρυθμιστών του υποδοχέα οιστρογόνων. Αξιολογήσαμε σειρά νέων ανάλογων της ταμοξιφαίνης και της ραλοξιφαίνης, τα οποία σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να προσφέρουν μεγαλύτερη σταθεροποίηση της ανταγωνιστικής διαμόρφωσης του υποδοχέα, και διαπιστώσαμε ότι ορισμένα έχουν περιορισμένη οιστρογονική δράση στη μήτρα. Επίσης αξιολογήσαμε δεοξυβενζοΐνες, βενζοφουράνια και στιλβενοειδή με διαπιστωμένη ικανότητα σύνδεσης στον υποδοχέα, προκειμένου να επιλέξουμε εκείνα που εμφανίζουν εξειδικευμένη κυτταροστατική, κυτταροτοξική και νευροπροστατευτική δράση, αντίστοιχα. Θα συζητηθούν τα μοριακά χαρακτηριστικά και οι μηχανισμοί δράσης που σχετίζονται με τη βιολογική ενεργότητα των παραπάνω ρυθμιστών του υποδοχέα των οιστρογόνων.
Ομιλητής: Μιχαήλ Ν. Αλέξης, PhD.
Ινστιτούτο Βιολογικών Ερευνών κα Βιοτεχνολογίας, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών
Ώρα: Δευτέρα, 10 Απριλίου 2006, 13:00