(ἀπὸ Σημειώσεις Συναξαριστοῦ τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, μὴν Ὀκτώβριος, σελ. 184)
Περὶ τοῦ Ὁσίου Ρούφου γράφεται εἰς τὸν Παράδεισον τῶν Πατέρων, ὅστις εἶπε: «Ὅτι ὁ καθήμενος ἐν ὑποταγῇ πατρὸς Πνευματικοῦ, περισσότερον μισθὸν ἔχει ἀπὸ ἐκεῖνον ὁποῦ κάθηται εἰς τὴν ἔρημον καὶ ἡσυχάζει μόνος. Ἐδιηγήθη γὰρ ἕνας ἀπὸ τοὺς Πατέρας, ὅτι εἶδε τέσσαρα τάγματα εἰς τὸν Οὐρανόν. Τὸ πρῶτον τάγμα, ἦτον ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὅπου ἀσθενεῖ καὶ εὐχαριστεῖ εἰς τὸν Θεόν. Τὸ δεύτερον τάγμα, ἦτον ἐκεῖνος ὁποῦ δέχεται τοὺς ξένους καὶ στέκεται καὶ τοὺς ὑπηρετεῖ. Τὸ τρίτον τάγμα, ἦτον ἐκεῖνος ὁποῦ ἡσυχάζει εἰς τὴν ἔρημον καὶ δὲν βλέπει ἄνθρωπον. Τὸ δὲ τέταρτον ἦτον ἐκεῖνος ὁποῦ εὑρίσκεται ὑποκάτω εἰς ὑπακοὴν Γέροντος καὶ ὑποτάσσεται αὐτῷ διὰ τὸν Θεόν. Ὁ δὲ ὑποτακτικὸς εἶχεν δόξαν περισσοτέραν. Ὅθεν ὁ βλέπων τὴν ὀπτασίαν ταύτην, ἐρώτησε τὸν Ἄγγελον ὁποῦ τὸν ὡδήγει, διατί αὐτὸς εἶχε περισσοτέραν δόξαν ἀπὸ τοὺς ἄλλους; καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἄγγελος· Ὅτι οἱ μὲν ἄλλοι: ἤτοι ὁ φιλοξενῶν καὶ ὁ ἡσυχάζων, ἔχουσι τὸ ἰδικόν τους θέλημα. Ὁ δὲ ὑποτασσόμενος, ἀφήσας ὅλα τὰ ἰδικά του θελήματα, κρέμεται ἀπὸ μόνον τὸ θέλημα τοῦ Γέροντός του.»