Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
ΣΕ ΕΜΜΕΤΡΟ ΛΟΓΟ
Copyright © 2015 Μᾶρκος Σκουλᾶτος,
Τρίποδες Νάξου, 843 00 Νάξος,
Τηλ.: 22850-41277
∆ιώρθωση κειμένου: Βασίλειος Σκουλᾶτος
Φωτοστοιχειοθεσία – Σχεδιασμὸς Ἐξωφύλλου:
Μπακογιάννη Ἀθ. Ἀσπασία
Σάμου 66, 123 43 Αἰγάλεω, Τηλ.: 210-53 12 704 e-mail: aspampako@yahoo.gr
Ἐκτύπωση-Βιβλιοδεσία: Ζαρακιώτης Φώτης Καλλιδρόμου 16, Περιστέρι,
Τηλ.: 210-57 71 008,
e-mail: printzar1@gmail.com
Εἰκόνα ἐξωφύλλου: Παναγία ἡ Παρηγορήτισσα
Γίνονται εὐπρόσδεκτες εἰσφορὲς δι εὑρυτέραν διάδοσιν Χριστιανικοῦ ἱεραποστολικοῦ βιβλίου
Ἀπαγορεύεται ἡ μερικὴ ἢ ὁλικὴ ἀναδημοσίευση τοῦ ἔργου αὐτού, καθὼς καὶ ἡ ἀναπαραγωγή του μὲ ὁποιοδήποτε μέσο χωρὶς σχετικὴ ἄδεια τοῦ συγγραφέα.
Μᾶρκος Σκουλᾶτος Ἱεροψάλτης
Ὁ βίος τῆς Παναγίας
ΣΕ ΕΜΜΕΤΡΟ ΛΟΓΟ
ΤΡΙΠΟ∆ΕΣ ΝΑΞΟΥ 2015
ΠΙΝΑΞ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ 7
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 8
Η ΜΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ 11
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 12
ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 14
Ἡ πίστις 14
Σεμνότης - ταπείνωσις 14
Ὑπακοὴ - σύνεσις - ἁγιότης 15
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΙΣΑΒΕΤ 16
Ο ΚΛΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ 18
ΤΟ ∆ΙΑΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΓΡΑΦΗΣ 19
Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΓΕΝΝΑ ΤΟΝ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΝ 21
ΣΤΟΝ ΝΑΟΝ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ 23
ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΚΑΙ Ο ΗΡΩ∆ΗΣ 25
ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ 27
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΝΑΖΑΡΕΤ 28
Ο ΙΗΣΟΥΣ ∆Ω∆ΑΕΤΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΑΟΝ 29
ΑΠΟ ΤΟ 12ο ΕΩΣ ΤΟ 30ο ΕΤΟΣ 31
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΗΣ 33
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ 34
ΓΥΝΑΙ Ι∆ΟΥ Ο ΥΙΟΣ ΣΟΥ 35
Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 36
ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 38
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ 39
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΒΗΜΑΤΑΡΙΣΣΑ 41
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ 44
- 5 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΚΟΥΚΟΥΖΕΛΙΣΑ 48
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΠΑΚΟΥΟΥΣΑ 51
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ 53
Ο ΑΜΗΡΑΣ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ 56
ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ 58
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑ 60
Β´ Τὸ βάραθρον 63
Τὸ νερὸ 64
Ὁ δαιμονισμένος 64
Ὁ αἰχμάλωτος 65
Ἡ ἀόματος 66
Τιμωρία ἀξιωματικοῦ Γερμανοῦ 67
Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΤΡΙΧΕΡΟΥΣΑ 68
Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΟΡΓΟΕΠΗΚΟΟΣ 71
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ 73
Τὸ πιθάρι 74
Ὁ ἀλλόθρησκος τυφλώνεται 74
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΜΕΓΑΛΟΣΠΗΛΙΩΤΙΣΣΑ 76
Τὸ λιθάρι τῆς Παναγίας 83
Ὁ κλέπτης 85
Τὸ ἀκυβέρνητο πλοῖο 86
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΣΣΑ 88
Ἡ πυρκαγιὰ 89
Ἡ φοβερὴ πανώλη 90
ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΕΪΝΤΑΝΑΓΙΑ – ΕΛΑΦΙΝΑ 92
Η ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ 93
Τὸ ἀσημένιο πλοῖο μὲ τὸ χρυσὸ ψάρι 95
Η ΖΩΟ∆ΟΧΟΣ ΠΗΓΗ 97
ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΒΛΑΧΕΡΝΩΝ 99
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΛΚΑΝΟΥ 101
Σταμάτησε στὴν ἐπιδημία τῆς πανώλους 102
Ὁ τρομερὸς σεισμὸς 102
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΝΕΑΜΟΝΗΤΙΣΣΑ 105
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΤΡΥΠΗΤΗ 106
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ἀνάξιος καὶ ἁμαρτωλὸς καρδιὰ καὶ διανοία πῶς νὰ ἐπαινέσω ὁ ἀμαθὴς ∆έσποινα Παναγία.
Μὲ ἀγάπη καὶ μὲ σεβασμὸ στὸ Ἅγιον πρόσωπό σου ἔμμετρον κάνω ἀντιγραφὴ τὸν βίον τὸν δικό σου.
Εἶσαι Θεὸς μετὰ Θεὸν βασίλισσα τοῦ κόσμου
σὲ ἐμένα τὸν ἁμαρτωλὸν τὸν φωτισμόν σου δῶσ᾿ μου.
Ἀπὸ τὸ γένος γυναικῶν εἶσαι εὐλογημένη
ὁ Ἀρχάγγελος σὲ ὀνόμασε Η ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ.
Γλώσσα ἀνθρώπου δὲν ἠμπορεῖ νὰ σὲ ἐγκωμιάσει κι οὔτε καὶ στὶς ἀρετὲς δύναται νὰ σὲ φθάσει.
Ἐγέννησες Υἱὸν Θεοῦ Παρθένε Παναγία καὶ εἶσαι ἀειπάρθενος μόνη στὴν ἱστορία.
Ἡ Εὔα στὸν παράδειοσν ἔπεσε σὲ ἁμαρτία σὺ ἔτεκες Υἱὸν Θεοῦ ἦρθε ἡ σωτηρία.
Προφῆτες προεκήρυξαν τὸ Ἅγιον ὄνομά σου ἀκόμα πρὶν νὰ γεννηθεὶς στὴν οἰκογένειά σου.
Τὸ πνεῦμα τὸ Πανάγιον τοὺς εἴχενε φωτίσει καὶ Ἡσαΐας ἔδωσε σωστὲς τὶς ἀπαντήσεις.
Παρθένος ἀειπάρθενος Υἱὸν Θεοῦ γεννήσει ποὺ εἶναι τέλειος Θεὸς καὶ ἄνθρωπος ἐπίσης.
Στὸν πρόλογο τὸν πτωχικὸν ἔγραψα μὲ τὸ χέρι εἶμαι ὀλιγογράμματος ἡ Παναγιὰ τὸ ξέρει.
Καὶ τώρα λίγα πράγματα γράφω ἐν συνεχείᾳ γονεῖς, τόπος γεννήσεως ὄνομα πολιτείας.
- 7 -
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Σὲ μία πόλη Ναζαρὲτ ποὔναι στὴν Παλαιστίνη ἡ Παναγιὰ γεννήθηκε τὴν ἐποχὴ ἐκείνη.
Ἰωακεὶμ τὸν ἔλεγαν Παρθένου τὸν πατέρα καὶ Ἄννα τὴν ὀνόμαζαν τὴν ἑαυτῆς μητέρα.
Ἐνάρετοι ἦσαν κι δυὸ καὶ εὐσεβεῖς ἀκόμη τηροῦσαν ἐντολὰς Θεοῦ εἶχαν τὴν ἴδια γνώμη.
∆ίκαιοι ὀνομάζονται διὰ ἁγιότητά τους σημαίνει ὅτι εἴχανε ὅλες τὰς ἀρετάς τους.
Μιὰ λύπη ὅμως εἴχανε μεγάλη στενοχωρία μέχρι βαθειὰ γεράματα δὲν εἴχανε παιδία.
Εἴχανε ἐλπίδα στὸν Θεὸν ἔκαναν προσευχή τους καὶ ὅτι θὰ εἰσακουσθεῖ αὐτῶν ἡ δέησής τους.
Παρακαλοῦσαν τὸν Θεὸν παιδὶ νὰ τοὺς χαρίσει νὰ τοῦ τὸ ἀφιερώσουνε νὰ τὸν ὑπηρετήσει.
Καὶ ὁ Θεὸς εἰσάκουσε τότε τὴν δέησή τους τοὺς χάρισε ἕνα παιδὶ νὰ τὸ ἔχουνε μαζί τους.
Ἡ Ἄννα στείρα ἤτανε ὡς τὰ γεράματά της ἔμεινε τότε ἔγκυος ἐχάρηκε ἡ καρδιά της.
Θερμαίνεται στὴν προσευχὴ καὶ στὴν εὐχαριστία καὶ ἀναπέμπει στὸν Θεὸν θερμὴ δοξολογία.
Ἡ Ἄννα τότε ἐγέννησε μιὰ μόνο θυγατέρα
τὸ πρόσωπό της ἔλαμπε τὴν νύκτα καὶ τὴ μέρα.
Καὶ ὅταν ἐγεννήθηκε Παρθένος ἡ Μαρία τὸ θαῦμα διαδόθηκε σ᾿ ὅλη τὴν πολιτεία.
Καὶ τῆς Μαρίας οἱ γονεῖς τότε κυκλοφοροῦσαν χαρούμενοι καὶ εὐτυχεὶς Θεὸν εὐχαριστοῦσαν.
- 8 -
Καὶ τὸ μεγάλο γεγονὸς γέννηση Παναγίας μήνα Σεπτέμβριον ὀκτὼ γιορτάζει ἡ ἐκκλησία.
Τριῶν χρονῶν σὰν ἔγινε τότε ἡ Παναγία γονεῖς στὰ Ἱεροσόλυμα πῆγαν στὴν ἐκκλησία.
Εἰς τὸν Ναὸν Εἰσόδεια ποὺ πῆγε ἡ Παναγία τοῦ Νοεμβρίου 21 γιορτάζει ἡ ἐκκλησία.
Ἦταν καὶ αὐτὸ ἀπ᾿ τὸν Θεὸν στὴν ἐκκλησία νὰ μείνει ἄμεπτη καὶ ἀνέγγικτη ἐκεῖ νὰ παραμείνει.
Ὑπηρετοῦσε στὸν ναὸν ἔκανε προσευχή της διάβαζε γράμματα Θεοῦ ἔχαιρε ἡ ψυχή της.
Τὴν ἔμαθαν οἱ ἱερεῖς γράμματα νὰ διαβάζει ἡ Παναγία ἔχαιρε καὶ τὸν Θεὸν δοξάζει.
Ἦταν σεμνὴ καὶ ταπεινὴ μὲ τὴν ὑπομονή της κακία πάντα ἔδιωχνε εἶχε ἁγνὴ ψυχή της.
Ἄσπιλη καὶ ἀμόλυντη ἄχραντη ἡ Παναγία ἁγνὴ παρθένος ἔμεινε μέσα στὴν ἐκκλησία.
Ἔτος μετὰ δωδέκατον εἶχε στὴν ἡλικία
ἄλλο δὲν ἐπιτρέπετο νὰ μείνει στὴν ἐκκλησία.
Ἐπέστρεψε στὴν Ναζαρὲτ ἡ νεαρὰ Μαρία
γονεῖς της τότε ἀπέθαναν ποὺ ἦταν στὴν κατοικία.
Ζοῦσε ἡ κόρη μοναχὴ δίχως νὰ ἔχει προστάτη καὶ θὰ κοιμόταν νηστικὴ δίχως νὰ φάει κάτι.
Εἰς τὸν Θεὸν μὲ προσευχὴ ζητοῦσε προστασία καὶ ἐκεῖνος τὴν δυνάμωνε μὲ θεία του προνοία.
Οἱ κάτοικοι τῆς Ναζαρὲτ ἦταν διεφθαρμένοι σὰν κρίνος ἦταν κατάλευκη ἡ Κεχαριτωμένη.
Τότε ἀγωνίστηκε ἡ ὀρφανὴ Μαρία ἄσπιλη καὶ ἀνέγγιχτη ἔμεινε ἀπὸ κακία.
- 9 -
Ἀμόλυντη στὸ σῶμα της ἁγνὴ εἰς τὴν ψυχή της εἰς τὸν Θεὸν ἡ σκέψις της ἦταν οἱ λογισμοί της.
Ἐργάζονταν διὰ νὰ ζεῖ δὲν στόλιζε τὸ σῶμα πολύτιμα φορέματα κι ἄλλα πολλὰ ἀκόμα.
Στολίδι εἶχε ταπείνωση καὶ πάντα καλοσύνη ἦταν ἁγνή, μὲ ὑπομονὴ καὶ ἐπιμονὴ εἶχε ἐκείνη.
Τὸν ἑαυτόν της πρόσεχε πολὺ ἡ Παναγία
ποὺ ζοῦσε μὲς στὴν Ναζαρὲτ βρώμικη πολιτεία.
Ὅλοι τὴν περιπαίζανε τὶς ᾿κάναν εἰρωνεία δὲν ἐπηρεαζότανε ἡ ὀρφανὴ Μαρία.
Ξημέρωνε καὶ βράδιαζε ἔκανε προσευχή της εἰς τὸν οὐράνιον Θεὸν μὴν χάσει τὴν τιμή της.
Καὶ ὁ Θεὸς τὴν φύλαξε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ ἀδιόρατη χαρὰ εἶχε ἡ ὀρφανὴ Μαρία.
- 10 -
Η ΜΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ
∆εκάξι ἐτῶν σὰν ἔγινε τότε στὴν ἡλικία
καὶ πάλι ἡ θεία πρόνοια φρόντισε τὴ Μαρία.
Μνηστεύθηκε ἄνδρα Ἰωσὴφ ἦταν ὑπανδρεμένος ἀπέθανε ἡ γυναίκα του ἦταν χηρεμένος.
Παιδιά του ἦταν ὀρφανὰ ἀπὸ τὴν σύζυγό του θὰ ἦταν Ἄγγελος φύλακας αὐτὸς τῆς Θεοτόκου.
Τὸν Ἰωσὴφ ἡ Θεία πρόνοια τὸν εἶχε ὁδηγήσει
μὲ τὴν παρθένον Μαριὰμ μὲ ἁγνότητα νὰ ζήσει.
Τὸν ῥόλον τὸν τιμητικὸν Ἰωσὴφ ἀναλαμβάνει καὶ τὴν παρθένον Μαριὰμ τότε παραλαμβάνει.
Ἐτότε ἐπλησίαζε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου
Υἱὸς Θεοῦ νὰ γεννηθεῖ ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου.
Τὸν Ἰωσὴφ ἡ Ἅγια Γραφὴ ∆ίκαιον ὀνομάζει ἦταν πολὺ ἐνάρετος καὶ τὸν ἐγκωμιάζει.
Μαρίας ἀπαραίτητη ἤτανε ἡ μνηστεία
μὲ μνήστορα τὸν Ἰωσὴφ γιὰ τὴν ἑξῆς αἰτία.
Ἐὰν δὲν ἐμνηστεύετο μὲ ἄνδρα ἡ Μαρία ὁ νόμος ὁ Μωσαϊκὸς γράφει ἐν συνεχείᾳ.
Ὅταν Παρθένος ἔγκυος ἦταν χωρὶς μνηστήρα θὰ τὴν λιθοβολούσανε τότε τὴν κακομοίρα.
Γι᾿ αὐτὸ ὁ Θεὸς ἐγνώριζε Ἰωσὴφ καὶ τὴν Μαρία καὶ ἐμνηστεύθηκαν οἱ δυὸ ζοῦσαν ἐν παρθενίᾳ.
- 11 -
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Προτοῦ νὰ γίνει ἄνθρωπος ὁ Ἰησοῦς Χριστός μας βασίλευε ὁ σατανὰς ὁ φοβερὸς ἐχθρός μας.
Χιλιάδες χρόνια ἐπέρασαν παράδεισος ἐκλείσθει Ἀδὰμ καὶ Εὔα διώχτηκαν ποὺ εἶχαν ἁμαρτήσει.
Τότε προεῖπε ὁ Θεὸς ὅτι θὰ διορθώσει
θὰ συγχωρέσει ἁμάρτημα γιὰ πρωτοπλάστων πτώση.
Καὶ ὁ πανάγαθος Θεὸς παρθένον τὴν Μαρία ἐπροανήγγειλε Χριστὸς θὰ φέρει σωτηρία.
Προτοῦ νὰ γεννηθεῖ ὁ Χριστὸς πρὶν ὀκτακόσια χρόνια ὁ Ἡσαΐας ἔγραψε προφητικά του λόγια.
Τὸ πνεῦμα τὸ Πανάγιον φώτισε Ἡσαΐα καὶ ἔγραψε τὴν ἀληθινὴ ἐτότε προφητεία.
Ἡ πρώτη γυναίκα ἔκλεισε τοῦ παραδείσου τόπο ἀπὸ παρθένο θὰ σωθεῖ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων.
Τὰ χρόνια ὅμως πέρναγαν ὁ κόσμος μὲ ἀγωνία ἐλαχταροῦσε τὸν Θεὸν νὰ βρεῖ τὴ σωτηρία.
Καὶ ὁ πανάγαθος Θεὸς στέλνει τὸν Ἄγγελόν του στὴ γῆ νὰ φέρει θεϊκὸ ἄγγελμα ἰδικό του.
Ἀρχάγγελον τὸν Γαβριὴλ στὴ Ναζαρὲτ τὸν στέλνει πρὸς τὴν παρθένον τὴν ἁγνὴ τὴν Κεχαριτωμένη.
Ἄξαφνα βλέπει Ἄγγελον τότε ἡ Παναγία τῆς εἶπε λόγια τοῦ Θεοῦ καὶ εἶχε ἀπορία.
Τὴν ὀνομάζει ἐν γυναιξὶ πὼς εἶν᾿ εὐλογημένη ἀλλὰ τὸ σπουδαιότερον ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ.
Τότε τῆς πέρασε στὸ νοῦ καὶ εἶχε ἀπορία
πόθεν ἐρχόταν ὁ ἀσπασμὸς σκέφτηκε ἡ Μαρία.
- 12 -
Ἀμέσως ὁ Ἀρχάγγελος τὴν ἀπορία βγάζει
τῆς εἶπε χάριν ἔχει Θεοῦ καὶ τὴν καθησυχάζει.
Τὴν ἔβγαλε ὁ Ἀρχάγγελος ἀπ᾿ τὴν ἀμηχανία καὶ ὅτι θὰ γεννηθεῖ Υἱὸς στὴν ἑαυτῆς κοιλία.
Τὸ ὄνομά του Ἰησοῦς ἐσὺ θὰ τὸ καλέσεις καὶ θὰ ᾿ναι ὁ Υἱὸς Θεοῦ θὰ ἔχει πρώτη θέση.
Θὰ βασιλεύσει ὡς Θεὸς καὶ Αὐτοῦ ἡ βασιλεία δὲν θὰ ἔχει τέλος κάποτε θὰ εἶναι αἰωνία.
Ἡ πανάγιος κόρη ἐρωτᾷ εἶναι συνεσταλμένη
πὼς θὰ συμβεῖ τοῦ λέγει αὐτὸ δὲν εἶμαι παντρεμένη.
Τὴν ἀπορία ὁ Ἀρχάγγελος πάλι εὐθὺς τὴν λύνει θὰ γίνει ὑπερφυσικὼς πληροφορεῖ ἐκείνη.
Τὸ πνεῦμα τὸ πανάγιον θὰ σὲ ἐπισκιάσει
θὰ μένεις ἀειπάρθενος καὶ τώρα καὶ ἐν πάσει.
Τὸ βρέφος ποὺ θὰ γεννηθεῖ θὰ ᾿ναι ἁγιασμένο θὰ ὀνομασθεῖ υἱὸς Θεοῦ ὑπερευλογημένο.
Γιὰ νὰ πεισθεὶς στὰ λόγια μου νὰ χαίρεται ἡ ψυχή σου γιὰ Ἐλισάβετ θὰ σοῦ πῶ ποὺ εἶναι συγγενής σου.
Συνέλαβε καὶ αὐτὴ Υἱὸν στὴν ἡλικία γραία στὸν ἕκτον μήνα βρίσκεται κι εἶναι πολὺ ὡραία.
Γιὰ Ἐλισάβετ ἄκουσε ἐτότε ἡ Παρθένος πολὺ ἐσυγκινήθηκε ποὺ ἦταν τὸ ἴδιο γένος.
Καὶ μὲ πολὺ συγκίνηση ἐκ τοῦ Θεοῦ τιμή της λέγει εἰς τὸν Ἀρχάγγελον μὲ ταπεινὴ φωνή της
Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου γένοιτὸ μοι κατὰ τὸ ῥῆμα σου.
Εἶμαι ἡ δούλη τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ τὸν ὑπακούσω τὸ θεῖο του τὸ σχέδιο νὰ τὸ ὑπηρετήσω.
Σὲ εὐχαριστοῦμεν ἄσπιλε παρθένε Παναγία σὲ ἐσένα μετὰ τὸν Θεὸν βρίσκουμε σωτηρία.
- 13 -
ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
∆ὲν εἶναι μόνο οἱ ἀρετὲς τοῦ εὐαγγελισμοῦ της οἱ ἀρετὲς τὴν στόλιζαν σὲ ὅλη τὴ ζωή της.
Ἀπ᾿ τὸν Θεὸν πατέρα μας ἦταν ἐξελεγμένη μητέρα τοῦ Υἱοῦ Θεοῦ ἐπρόκειτο νὰ γένει.
Συγκεντρωμένες ἤτανε ὅλες οἱ ἀρετές της
τῆς Θεομήτωρ Μαριὰμ στὸ θεῖο πρόσωπό της.
Ἡ πίστις
Μεγάλη πίστη φλογερὴ εἶχε ἡ Παναγία τὶς νέες ἐξεπέρναγε ὅλες στὴν ἡλικία.
Ἦταν σὰν γάργαρο νερὸ ποὺ τρέχει ἀπὸ τὴ βρύση
καὶ σὰν τὸ μοσχολούλουδο στὸν κῆπο ποὺ ᾿χει ἀνθίσει.
Ἦταν τελείως στὸν Θεὸν ὅλη παραδομένη
γι᾿ αὐτὸ στὸν κόσμο ὁ Θεὸς τὴν εἶχε διαλεγμένη.
Ἡ πίστη της ἦταν βαθειὰ στὸ βάθος ῥιζομένη ἡ ἐκκλησία τὴν καλεῖ ἡ Κεχαριτωμένη.
Ἡ σκέψις καὶ ἡ πρᾶξις της ἦταν παραδομένη καὶ ὁλότελα εἰς τὸν Θεὸν ἦταν αὐτὴ δοσμένη.
Ἐζοῦσε διὰ τὸν Θεὸν καὶ γιὰ ζωὴ τὴν ἄλλη καὶ ἔγινε βασίλισσα στοῦ οὐρανοῦ τὰ κάλλη.
Σεμνότης - ταπείνωσις
Ἦταν σεμνὴ καὶ ταπεινὴ σὰν νέα ἡ Μαρία μὲ θαῦμα στὴ σεμνότητα μικρὴ στὴν ἡλικία.
Μὲ ἀρετὴ σεμνότητας ἔκρυβε θησαυρό της
τὰ μάτια τῶν Ναζαρηνῶν σὰν κοίταζαν ἐντὸς της.
- 14 -
Ζοῦσε πτωχὴ καὶ ἄσημη μὲ ταπεινοφροσύνη ἦταν μεγάλη ἀρετὴ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη.
∆ὲν ἄφησε ἐγωισμὸν νὰ τηνὲ πλησιάσει
γι᾿ αὐτὸ πνεῦμα τὸ Ἅγιον τὴν εἶχε ἐπισκιάσει.
Οὔτε καὶ στὸν Ἀρχάγγελο ποὺ εἶχε ἀπεστάλει τὸ χαῖρε ὅταν ἄκουσε ταπείνωση εἶχε πάλι.
∆ὲν ὑπερηφανεύθηκε ἐτότε ἡ Μαρία
γι᾿ αὐτὸ ἐγέννησε Υἱὸν Θεοῦ παρθένος ΠΑΝΑΓΙΑ.
Ὑπακοὴ - σύνεσις - ἁγιότης
Μία μεγάλη ἀρετὴ ἦταν ὑπακοή της
ποὺ εἶχε ἡ πανάχραντος σὲ ὅλη τὴ ζωή της.
Στὸν πολυέσπλαχνο Θεὸν εἶχε ἀφοσίωσή της καὶ ἔκανε ὑπακοὴ μὲ ὅλη τὴν ψυχή της.
Ἀγάπησε νόμον Θεοῦ καὶ θεῖον θέλημα του
καὶ ἐκτελοῦσε πρόθυμα τὰς θείας ἐντολάς Του.
Εἶχε ἀρετὴ τὴν σύνεση κοπέλα μυαλωμένη ἄγρυπνη καὶ προσεκτικὴ σὰν ἄνθος μυρωμένη.
Πάντα τὸ θέλημα Θεοῦ ὅλο καὶ προσπαθοῦσε τὶς Ἅγιές Του ἐντολὲς ὅλες τὶς ἐκτελοῦσε.
Εἶχε τὴν ἁγιότητα Παρθένος ἡ Μαρία
σὰν κρίνον τὸν κατάλευκο ποὺ φέρει εὐωδία.
Παρθένος ἀειπάρθενος εἶναι ἡ Παναγία μιὰ ἀνθοδέσμη ἀρετῶν ποὺ φέρει εὐωδία.
Στὴν ἀνθοδέσμη ἀρετῶν Ἀρχάγγελος συγκεντρώνει μόνο δυὸ λέξεις μοναχὰ «Χαῖρε κεχαριτωμένη».
- 15 -
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΙΣΑΒΕΤ
Τώρα ἡ Παρθένος μοναχὴ εἶν᾿ σκεπτικὴ στὸ σπίτι ἤθελε νὰ ἐμπιστευθεῖ τὸ μυστικὸ νὰ εἴπει.
Στὴν Ναζαρὲτ δὲν ἤθελε νὰ τὸ ἀνακοινώσει
οἱ ἄνθρωποι δὲν θὰ πίστευαν δὲν εἶχαν πίστη τόση.
Καὶ στὸν μνηστήρα Ἰωσὴφ δὲν εἶπε τέτοιο πράγμα δὲν θὰ τὴν πίστευε καὶ αὐτὸς σ᾿ ἕνα μεγάλο θαῦμα.
Τὸ πνεῦμα τὸ Πανάγιον τῆς ἔδωσε τὴ λύση καὶ γιὰ χωρίον ὀρεινὴ τώρα ἔχει ξεκινήσει.
Ἐπῆγε γιὰ συνάντηση νὰ βρεῖ τὴν συγγενή της στὴν Ἐλισάβετ τὴν γραιὰ νὰ ἀνοίξει τὴν ψυχή της.
Τρεῖς μέρες ἐταξίδευε στὴν ὀρεινὴ νὰ πάει καὶ Ζαχαρία τὴν γυνὴ ἀμέσως συναντάει.
Ἡ Ἐλισάβετ εἶν᾿ γριὰ παιδὶ δὲν εἶχε κάνει
στὰ γειρατιά της ἐγέννησε Πρόδρομο Ἰωάννη.
Μὲ σεβασμὸ ὑποδέχεται Ἐλισάβετ τὴ Μαρία
«εὐλογημένη ἐν γυναιξὶ» ὀνομάζει τὴν Παναγία
καὶ εὐλογημένον ἀποκαλεῖ καρπὸν ποὺ ἔχει ἡ κοιλία.
Ἀκόμα τὴν προσφώνησε μητέρα τοῦ Κυρίου ἡ Ἐλισάβετ τὸ ἔμαθε ἐκ πνεύματος Ἁγίου.
Μὲ εὐχαριστήρια ὠδὴ καὶ Θεία ὑμνωδία μετὰ τὸν εὐαγγελισμὸν λέγει ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ.
Εἶναι θεία ἡ ὠδὴ ποὺ ψάλλει ἡ ἐκκλησία λίγο πρὶν ἐνωρίτερα ἀπ᾿ τὴν ∆οξολογία.
Ἀφιερωμένη ἡ ὠδὴ αὐτὴ στὴν Παναγία τὴν ἔχει ἡ ὀρθόδοξος Χριστοῦ ἡ ἐκκλησία.
- 16 -
Τρεῖς μῆνες εἰς τὴν ὀρεινὴ κάθισε ἡ Παναγία καὶ ἔπειτα στὴν Ναζαρὲτ ἐστράφη στὴν οἰκία.
Εἶχε σκοπὸ ποὺ ἔφυγε τότε ἡ Παναγία
ἡ Ἐλισάβετ Πρόδρομο κρατοῦσε στὴν κοιλία.
Καὶ σὲ τρεῖς μῆνες ἀκριβῶς παιδίον θὰ γεννοῦσε ἔπρεπε νὰ εἶναι μοναχὴ ὅταν κοιλοπονοῦσε.
01
- 17 -
Ο ΚΛΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ
Στὴν Ναζαρὲτ ἡ Μαριὰμ ποὺ εἶχε ἐπιστρέψει ὁ Ἰωσὴφ κλονίζεται ποὺ ἔγκυον τὴν βλέπει.
Νὰ καταλάβει δὲν μπορεῖ οὔτε νὰ τὸ χωνέψει πὼς ἡ Παρθένος Μαριὰμ εἶναι σ᾿ αὐτὴ τὴν θέση.
Εἶχε ἄγνοια ἀπ᾿ τὸν Θεὸν δὲν ἤξερε αἰτία ἐνόμιζε πὼς ἤτανε στὴν μέση ἁμαρτία.
Στὸ σπίτι του ἐσκέφθηκε νὰ μὴν τηνε κρατήσει ὅμως φοβᾶται τὸν Θεὸν γυρεύει ἄλλη λύση.
∆ὲν ἤξερε γιὰ τὴν ἄσπορο κύηση Θεανθρώπου πὼς ἦρθε ὁ Ἀρχάγγελος στῆς Ναζαρὲτ τὸν τόπο.
Στὸν κόσμο ἂν τὸ ἔλεγε θὰ τὴν λιθοβολοῦσαν τὸν Νόμον τὸν Ἑβραϊκὸ αὐτοὶ τὸν ἐτηροῦσαν.
Καὶ τέλος ἀπεφάσισε κρυφὰ νὰ τηνὲ διώξει μὴν πάρει εἴδηση κανεὶς καὶ τὴν καταδιώξει.
Τότε ποὺ σκέφτηκε αὐτὰ ἔπειτα ἀπεκοιμήθει καὶ τότε θεῖος Ἄγγελος στὸν ὕπνο του ἐξηγήθει.
Τοῦ εἶπε νὰ μὴν φοβηθεῖ παρθένος εἶν᾿ ἐντάξει καὶ ὅτι πνεῦμα Ἅγιον θὰ τὴν ἐπισκιάσει
καὶ θὰ γεννήσει ἕναν υἱὸν Ἰησοῦν θὰ ὀνομάσεις.
Αὐτὸς θὰ σώσει τὸν λαὸν ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ὅπως τὸ ἐπροφήτευσε προφήτης Ἡσαΐας.
Ἐνάρετος ὁ Ἰωσὴφ ὑπακοὴ τοῦ κάνει
στὸ θεῖον θέλημα Θεοῦ ἀντίσταση δὲν κάνει.
Καὶ τὴν παρθένον Μαριὰμ εἶχε σὲ προστασία καὶ φύλαξ Ἄγγελος ἤτανε αὐτὸς στὴν Παναγία.
- 18 -
ΤΟ ∆ΙΑΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΓΡΑΦΗΣ
Ὁ Αὔγουστος ὁ Καίσαρας ποὺ ἤτανε στὴν Ῥώμη ἔβγαλε τὴ διαταγὴ κι ἀπογραφὴ ἀκόμη.
Πόσο λαὸν τὸ κράτος του ἔχει στὴν ἐξουσία ὅταν θὰ γίνει ἀπογραφὴ νὰ ᾿χει πληροφορία.
Ὁ κάθε ἕνας νὰ ἐγραφῂ τόπον καταγωγῆς του κεὶ ποὺ γεννήθηκε αὐτὸς καὶ οἱ γονεῖς του.
Ὁ Ἰωσὴφ θὰ πήγαινε μὲ παρθένον τὴν Μαρία στὴν Βηθλεὲμ νὰ ἔκαναν ἀπογραφὴ τελεία.
Παρθένου καὶ τοῦ Ἰωσὴφ ἐκεῖ εἶν᾿ καταγωγή τους καὶ ἔπρεπε στὴ Βηθλεὲμ νὰ εἶν᾿ ἡ ἀπογραφῄ τους.
Εἴκοσι ὧρες βάδιζαν δρόμο νὰ διανύσουν
κρύο χειμώνα ἀπ᾿ τὰ ζεστὰ ἔπρεπε νὰ βαδίσουν.
Ἑξήντα μίλια ἀπόσταση ἔφθασαν κουρασμένοι ἡ Παναγία προπαντὸς ἤτανε παγωμένη.
Ἀμέσως τρέχει ὁ Ἰωσὴφ δωμάτιο ζητοῦσε Παρθένος νὰ ξεκουραστεῖ ἐκεῖ θὰ ξενυχτοῦσε.
∆ὲν βρίσκει ὅμως δυστυχῶς ζέστη καὶ ἡσυχία γεμάτα ἤτανε παντοῦ σπίτια καὶ πανδοχεῖα.
Τοὺς λέγει τότε ὁ Ἰωσὴφ γιὰ ἔγκυο τὴν αἰτία μὰ συναντάει δυστυχῶς τὴν ἀδιαφορία.
Ἡ νύχτα ὅλο προχωρεῖ πυκνώνει τὸ σκοτάδι καὶ ὁ παγερὸς ὁ ἄνεμος κόκκαλα περονιάζει.
Ἐξαντλημένη ἡ Παναγιὰ ἦταν ἀπ᾿ τὴν πορεία περίμενε κάτι νὰ βρουν καὶ εἶχε ἀγωνία.
Ἡ γῆ εἶν᾿ ἀφιλόξενη στὴ μητέρα τοῦ Κυρίου
ποὺ θὰ γεννοῦσε τὸν Υἱὸν Πατρὸς Ἐπουρανίου.
- 19 -
Στοὺς στάβλους πῆγε ὁ Ἰωσὴφ ζῷα ἐκεῖ ἐζοῦσαν ἄκακα τὰ τετράποδα τροφή τους ἐμασοῦσαν.
Τοὺς παίρνει ἀπὸ τὸν χῶρο τους ἐτότε λίγο τόπο Παρθένον νὰ στεγάσει ἐκεῖ μέλλουσα Θεοτόκον.
Μὲς στὸν ὑγρὸ τὸν σκοτεινὸ καὶ τὸν ψυχρὸν τὸν στάβλον γεννήθηκε ὁ Υἱὸς Θεοῦ στὸν κόσμο ὁ πιὸ Μεγάλος.
Μεγάλη ἡ ταπείνωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μας ὑπέμεινε πάθη πολλὰ γιὰ χάρη ἰδική μας.
Γεγονὸς τὸ μεγαλύτερον εἶν᾿ ὅλων τῶν αἰώνων
ἡ γέννηση Ἰησοῦ Χριστοῦ τῶν ἀπεράντων χρόνων.
&᾿
- 20 -
Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΓΕΝΝΑ ΤΟΝ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΝ
∆ικαίως ὀνομάστηκε ἡ νύκτα ἐκείνη Ἁγία γιατὶ Χριστὸν Υἱὸν Θεοῦ γέννησε ἡ Παναγία.
Πόθος ὁ Πανανθρώπινος τὴν λύτρωση ζητοῦσε ποὺ σκλαβωμένος ἤτανε καὶ τὴν ἐλαχταροῦσε.
Ὅλοι οἱ λαοὶ καὶ γενεὲς τὴν λύτρωση ζητοῦσαν τὴν ἔφερε ὁ Υἱὸς Θεοῦ ποὺ ὅλοι λαχταροῦσαν.
Μετὰ ἀπὸ Ἰησοῦν Χριστὸν πρέπει εὐχαριστία ὅλοι νὰ ἀποδώσουμε Παρθένον τὴν Μαρία.
Ἀπὸ Αὐτὴν γεννήθηκε ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου
καὶ ἔσωσε τὸν ἄνθρωπον ἐκ πλάνης τοῦ διαβόλου.
Ἐλάτρευαν τὰ εἴδωλα πρὶν ἀπ᾿ τὴ γέννησὴ Του καὶ τότε ὅλους ὁ διάβολος τοὺς ἔπαιρνε μαζί του.
Γεννήθηκε ἔτσι ὁ Χριστὸς Ἀδὰμ νὰ ἐλευθερώσει καὶ πάλιν τὸν παράδεισον νὰ τοῦ τὸν ξαναδώσει.
Ἀθόρυβα καὶ ταπεινὰ ἡ γέννησις τοῦ Χριστοῦ μας ἔγινε αὐτὸ τὸ γεγονὸς στὸ γένος τὸ δικό μας.
Στὸ στάβλο ἐγεννήθηκε τοῦ κόσμου ὁ Σωτήρας παράδειγμα νὰ πάρομε διὰ τοὺς ἑαυτούς μας.
Κανεὶς δὲν πῆρε εἴδηση στὸ γεγονὸς μεγάλο στὸ σπήλαιο ὁ ἕνας Θεὸς γεννιέται δίχως ἄλλο.
Λιγάκι πιὸ μακρύτερα Ἡρῴδη Βασιλέα ἤτανε τὰ ἀνάκτορα περνούσανε ὡραία.
Ἐκεῖ ἐξενυχτούσανε ἀξιωματικοί του
ὄργια ξενύχτια ἔκαναν καὶ γλένταγαν μαζί του.
Οἱ πρῶτοι ποὺ ἐμάθαιναν νέα αὐτοῦ τοῦ τόπου στὸν Βασιλέα τὰ ἔλεγαν ἀμέσως κάθε ἀνθρώπου.
- 21 -
Αὐτὸ τὸ συγκλονιστικὸ γεγονὸς ποὺ εἶχε γίνει ἀνάξιοι καὶ ἁμαρτωλοὶ δὲν τὸ ἔμαθαν ἐκεῖνοι.
Τὸ βρέφος ὑποδέχεται στοργὴ ἀπ᾿ τὴ μητέρα
τὸ ζέστανε ἡ ἀγάπη της τὴν νύκτα καὶ τὴ μέρα.
Φάτνη παχνὶ μὲ ἄχυρα γίνονται κρεβατάκι
ἐκεῖ ἐγεννήθει ὁ Χριστὸς ποὺ ἦταν μικρὸ παιδάκι.
Ἡσύχασε τότε ἡ γῆ κανένας δὲν γνωρίζει ὁ οὐρανὸς ἀπὸ ψηλὰ τότε πανηγυρίζει.
Τὸ παίρνουν μόνο εἴδηση ποιμένες ἀγραυλοῦντες φύλαγαν τὰ κοπάδια τους πάντοτε ξενυχτοῦντες.
Παρουσιάσθη Ἄγγελος μπροστά τους τοῦ Κυρίου τότε τοὺς περιέλαμψε φῶς τοῦ ἐπουρανίου.
Ἀμέσως ἐφοβήθηκαν ὁ Ἄγγελος τοὺς καθησυχάζει τοὺς λέγει νὰ μὴν φοβηθοῦν καὶ λόγον ἑτοιμάζει.
Τοὺς εἶπε νὰ ἔχουνε χαρὰ πάρα πολλὴ μεγάλη
γιατὶ ἐγεννήθηκε ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο δὲν εἶν᾿ ἄλλη.
Στὴν φάτνη προχωρήσετε βρέφος σπαργανωμένο αὐτὸς εἶναι Υἱὸς Θεοῦ θὰ δεῖτε τυλιγμένο.
Τὸν Ἄγγελον σὰν ἄκουσαν βοσκοὶ τὴν ὥρα ἐκείνη ἔφυγαν γιὰ τὴν Βηθλεὲμ καὶ ἄφησαν τὴν ποίμνη.
Πῆγαν Χριστὸν προσκύνησαν καὶ γύρισαν στὴ στάνη εὐχαριστήθηκαν πολὺ πῆραν χαρὰ μεγάλη.
Ἡ Παναγία εὐλαβικὰ φροντίζει βρέφος θεῖο ἔχει μεγάλη ὑπομονὴ στὸν ὕπνο καὶ στὸ κρύο.
- 22 -
ΣΤΟΝ ΝΑΟΝ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ
Σαράντα ἡμέρες τοῦ Χριστοῦ μετὰ τὴ γέννησή του ἡ Παναγία φρόντισε διὰ σαράντισὴ Του.
∆είχνει πολὺ νομοταγὴς πὼς εἶν᾿ ἡ Παναγία καὶ στὰ Ἱεροσόλυμα πηγαίνει κατ᾿ εὐθεία.
Ἕνα ἀρνὶ προσέφεραν πλούσιοι γιὰ θυσία ζευγάρι δυὸ περιστερὼν πῆγε ἡ Παναγία.
Ἦταν Πρεσβύτης Συμεὼν ἐκεῖ στὴν ἐκκλησία ἐνάρετος βαθύγερος μεγάλος σ᾿ ἡλικία.
Παρακαλοῦσε τὸν Θεὸν μιὰ χάρη νὰ τοῦ κάνει νὰ ἰδεῖ Ἰησοῦν Χριστόν, στὴ γῆ πρωτοῦ πεθάνει.
Τὸ πνεῦμα τὸ Πανάγιον τὸν εἴχενε φωτίσει ἐπῆγε στὸν ναὸν Θεοῦ Χριστὸν νὰ συναντήσει.
Μὲ Ἱερὴ συγκίνηση τότε στὴν ἐκκλησία
παίρνει τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀπὸ χέρια Παναγίας.
Τότε τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν κρατᾷ στὴν ἀγκαλιά του καὶ ὕψωσε στὸν οὐρανὸ τὰ μάτια τὰ δικά του.
Εὐχαριστοῦσε τὸν Θεὸν ποὺ τὸν εἶχε ἀξιώσει
στὴ γηραιὰ ἀγκάλη του Χριστόν μας νὰ σηκώσει.
Καὶ τώρα εἶπε Κύριε εἶμαι εὐτυχισμένος
σὲ εἴδανε τὰ μάτια μου, πρὶν νὰ ᾿μαι ἀποθαμένος.
Ὁ Συμεὼν ἐκοίταξε τότε τὴν Παναγία
καὶ μὲ τὰ μάτια τὰ ἁγνὰ τῆς εἶπε προφητεία.
Πολλοὶ ποὺ θὰ πιστέψουνε σὲ ἐτοῦτο τὸ παιδίον θὰ ζήσουνε ἐδῶ καὶ ἐκεῖ εὐτυχισμένο βίον.
Ὅσοι θὰ ἀπιστήσουνε θὰ πέσουν θὰ χαθοῦνε καὶ τὴν αἰώνιον ζωὴν δὲν τὴν κληρονομοῦνε.
- 23 -
Ὅσοι πιστέψουνε θα λυτρωθοῦν ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ὅλοι αὐτοὶ θὲ νὰ σωθοῦν θὰ βροῦνε σωτηρία.
Καὶ ἔπειτα πάλι ὁ Συμεὼν λέγει στὴν Παναγία καὶ στὴ δική σου τὴν ψυχὴ μαχαίρι θὰ περάσει πόνον ὀδύνης, θλίψεως στενοχωρίας πάσης.
Προειδοποιεῖ ὁ Συμεὼν τότε τὴν Παναγία
τὶ θὰ συμβεὶ στὸν βίον της θὰ ἔχει δοκιμασία.
Τῆς λέγει διὰ τὴν ψυχὴ διελεύσεται ῥομφαία δὲν θὰ ἔχει πάντοτε χαρὰ καὶ θὰ περνᾷ ὡραία.
Τὶς προφητεῖες ἔλεγε ποὺ ἔμελλε νὰ συμβοῦνε καὶ τὴν προειδοποίησε τὰ μάτια της νὰ δοῦνε.
Θὰ ἰδεῖς ἐπάνω στὸ Σταυρὸν Υἱὸν Σου σταυρωμένο μὲ τὸ στεφάνι ἀκάνθινο μὲ λόγχη κεντημένο.
()
- 24 -
ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΚΑΙ Ο ΗΡΩ∆ΗΣ
Ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὴν Παναγία φάνηκε ἀστέρι λαμπερὸ στοὺς οὐρανοὺς ὡραία.
Τρεῖς μάγοι στὴν Ἀνατολὴ ποὺ εἶδαν τὸν ἀστέρα φωτοβολοῦσε καὶ ἔλαμπε τὴν νύκτα καὶ τὴ μέρα.
Ὁμόγνωμοι ἦταν οἱ τρεῖς γιατὶ ἦταν Ἀστρονόμοι Ἀστρονομία ἐσπούδαζαν εἶχαν τὴν ἴδια γνώμη.
Τὸ μέρος ποὺ ἔλαμπε ὁ ἀστὴρ ἦταν ἡ Παλαιστίνη ἐπήγαν καὶ οἱ τρεῖς ἐκεῖ νὰ δοῦν τὶ ἔχει γίνει.
Φωτίσθηκαν ἀπὸ τὸν Θεὸν εἴχανε χάρη θεία καὶ στὰ Ἱεροσόλυμα ἔφθασαν κατ᾿ εὐθεία.
Βρῆκαν Ἡρῴδη Βασιλιὰ νὰ τοὺς πληροφορήσει ποὺ ἐγεννήθη ὁ Χριστὸς αὐτὸς νὰ ἀπαντήσει.
Εἴδαμε τὸ ἀστέρι Του ἔδειξε γέννησὴ Του ἤρθαμε ἀπὸ Ἀνατολὴ διὰ προσκύνησὴ Του.
Πρὶν εἶχαν πεῖ στὸ βασιλιὰ εἶναι τὸ πιὸ σπουδαῖο ποὺ ἐγεννήθη ὁ Βασιλεὺς ποὺ εἶν᾿ τῶν Ἰουδαίων.
Ἡρῴδης ὅταν ἄκουσε τὴν λέξη βασιλέα ταράχθηκε, κιτρίνισε δὲν εἶχε ὄψη ὡραία.
Φοβήθηκε μήπως αὐτὸς τότε θὰ βασιλεύσει πάρει τὴν βασιλεία του καὶ τόνε καταστρέψει.
Ἀρχιερεῖς καὶ Γραμματεῖς κάλεσε καὶ ῥωτάει διὰ Μεσσία γέννηση ἀπάντηση ζητάει.
Στὴν Βηθλεὲμ θὰ γεννηθεῖ πόλη τῆς Ἰουδαίας αὐτὸ τὸ γράφουν οἱ γραφὲς πάρα πολὺ ὡραία.
Ὅταν τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ βασιλιὰς Ἡρῴδης ἀμέσως ἐταράχθηκε ἔγινε θηριώδης.
- 25 -
Μιὰ τρομερὴ ἐπέρασε στὸν νοῦ του πονηρία καὶ εἰς τοὺς Μάγους ἔδωσε δῆθεν σὰν ὁδηγία.
Πηγαίνετε τώρα ἐσεῖς καὶ ὅπου τὸν εὐρεῖτε περάσετε πάλι ἀπὸ ἐδῶ κι ἐμένα νὰ μοῦ πεῖτε.
Γιὰ νὰ ὑπάγω καὶ ἐγὼ νὰ τόνε προσκυνήσω καὶ ἡ ψυχή του θὰ ἔλεγε γιὰ νὰ τὸν ἀφανίσω.
Τότε οἱ Θεοφοβούμενοι ξεκίνησαν οἱ Μάγοι ἀπὸ Ἱεροσόλυμα στὴ Βηθλεὲμ τροχάδι.
Φεύγουν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ ἐφάνηκε τ᾿ ἀστέρι ποὺ εἶδαν στὴν Ἀνατολὴ στὰ ἰδικά τους μέρη.
Σὰν ἔφθασαν προσκύνησαν Χριστὸν καὶ Παναγία τὰ δῶρα τους εἰς τὸν Χριστὸν ἔδωσαν κατ᾿ εὐθεία.
Σμύρναν, χρυσὸν καὶ λίβανον ἦταν τῶν Μάγων δῶρα ποὺ ἔφεραν ἀπὸ Ἀνατολὴ τὴν ἰδικήν τους χώρα.
Τὴν σμύρναν ὡς εἰς ἄνθρωπον, χρυσὸν ὡς βασιλέα τὸν λίβανον δὲ ὡς Θεὸν σ᾿ ὅλην τὴν ἀτμοσφαίρα.
Στὸ Ἅγιον Ὄρος βρίσκονται τὰ δῶρα τοῦ Κυρίου Ἁγίου Παύλου τὴν Μονὴν ἐκεῖ μοναστηρίου.
Ἁγιορεῖτες μοναχοὶ μὲ σεβασμὸ τιμοῦνε
καὶ ὅσοι εἶναι προσκυνητὲς ἐκεῖ τὰ προσκυνοῦνε.
Μετὰ τὸ συγκινητικὸ Μάγων προσκύνημὰ των κοιμήθηκαν νὰ ἀναπαυθοῦν λίγο τὰ σώματὰ των.
Στὸν ὕπνον πῆραν ἐντολὴ ἀπ᾿ τὸν Θεὸν Πατέρα εἰς τὸν Ἡρῴδη μὴν στραφοῦν ἐκείνη τὴν ἡμέρα.
Ἀπὸ ἄλλον δρόμον νὰ διαβοῦν σ᾿ Ἀνατολῆς τὰ μέρη γιατὶ Ἡρῴδης γιὰ Χριστὸν δὲν πρέπει νὰ τὸ ξέρει.
Ἐπήγαν στὴν πατρίδα τοὺς τρισευχαριστημένοι καὶ στὰ Ἱεροσόλυμα Ἡρῴδης ἀκόμα περιμένει.
- 26 -
ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ
Μὴ βλέποντας ὁ βασιλεὺς τοὺς Μάγους νὰ γυρίζουν εἰς Βηθλεὲμ ἐπρόσταξε παιδὶ νὰ μὴν ἀφήσουν.
Ὅσα παιδιὰ θὰ βρίσκανε δύο χρονῶν καὶ κάτω ὅλα νὰ τὰ περάσουνε εὐθὺς ἀπ᾿ τὰ σπαθιὰ των.
Αὐτὰ τὰ γράφει ὁ ποιητὴς γιὰ βασιλιὰ Ἡρῴδη ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστὸς ἔγινε θηριώδης.
Φοβήθηκε ὁ δυστυχὴς μὴν χάσει ἐξουσία
καί του τὴν πάρει ὁ Χριστὸς δική του βασιλεία.
Μὰ ὁ Θεὸς ἀπὸ ψηλὰ τὸν Ἰωσὴφ φωτίζει διὰ Χριστὸν καὶ Παναγιὰ ὁ ἴδιος κανονίζει.
Στὸν ὕπνο του ὁ Ἰωσὴφ ἔλαβε ὁδηγία
νὰ φύγει εἰς τὴν Αἴγυπτον Χριστὸς καὶ Παναγία.
Θέλει Ἡρῴδης βασιλιὰ Χριστὸν νὰ θανατώσει στὴν Αἴγυπτο σὰν βρίσκεται παιδίον θὰ γλυτώσει.
Ἡ Παναγία τ᾿ ἄκουσε πόνεσε ἡ καρδιά της παιδίον Ἰησοῦν Χριστὸν κρατᾷ στὴν ἀγκαλιά της.
Ξεκίνησε ὁ Ἰωσὴφ τότε μὲ προθυμία
καὶ φεύγουν γιὰ τὴν Αἴγυπτο Χριστὸς καὶ Παναγία.
Στὴν Αἴγυπτο δὲν ἤξεραν τὴν γλώσσα τους νὰ ποῦνε οὔτε νὰ ποῦν τὸν πόνο τους νὰ συνεννοηθοῦνε.
Στὴν Αἴγυπτο ἐκάθησαν ὡς τελευτὴς Ἡρῴδη ποὺ ἐμισοῦσε τὸν Χριστὸν ἤτανε θηριώδης.
- 27 -
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΝΑΖΑΡΕΤ
Ἄγγελος εἰς τὸν Ἰωσὴφ στὸν ὕπνο του ἐφάνη παραγγελία τοῦ Θεοῦ τοῦ εἶπε τὶ νὰ κάνει.
Νὰ παραλάβει τὸ παιδὶ μαζὶ μὲ τὴν μητέρα νὰ πορευθοῦν εἰς Ναζαρὲτ ἐκείνη τὴν ἡμέρα.
Ἡ Παναγία σὰν ἔγινε μητέρα καὶ ἐκείνη ἦταν πολὺ ἐκπληκτικὴ στὴν νοικοκυροσύνη.
Περιποιεῖτο τὸν Χριστὸν ποὺ εἶχε σπαργανώσει φρόντιζε ὅλες τὶς δουλιὲς σπιτιοῦ νὰ τελειώσει.
Ἔπλυνε καὶ ἐσκούπιζε ἔραβε, ἐκεντοῦσε καὶ ἀπὸ βρύση τὸ νερὸ ἡ ἴδια ἑκουβαλοῦσε.
Ἄραφο μόνη ὕφαινε Κυρίου τὸν χιτώνα ἐργάζονταν συνέχεια καὶ θέρος καὶ χειμώνα.
Μὲ χάρες καὶ μὲ ἀρετὲς ἤτανε στολισμένη μὲ μία λέξη λέγεται ἡ Κεχαριτωμένη.
Ἕξι παιδιὰ τοῦ Ἰωσὴφ ἀνέθρεψε ἡ Παρθένος ποὺ ἦταν ὁ μνηστήρας της ἐτότε χηρεμένος.
Γυναίκα τοῦ Ἰωσὴφ τότε προτοῦ πεθάνει τοῦ ἄφησε ἕξι παιδιὰ καὶ τὰ παραλαμβάνει.
Ὅμως κι αὐτὰ τὰ ἀνέθρεψε τότε ἡ Παναγία ὡσὰν μητέρα στοργικὴ μὲ καθαρὰν καρδία.
"#
- 28 -
Ο ΙΗΣΟΥΣ ∆Ω∆ΑΕΤΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΑΟΝ
Ἡ Παναγιὰ καὶ Ἰωσὴφ πήγαιναν κάθε χρόνο ἦταν τοῦ Πάσχα ἑορτὴ Θεὸν λατρεύουν μόνο.
∆ώδεκα ἐτῶν ὁ Ἰησοῦς τὸν πήρανε μαζί τους τὸν εἶχαν σὰν μικρὸ παιδὶ στὴν ἐπιτήρησή τους.
Φεύγοντας γιὰ τὴ Ναζαρὲτ Ἰωσὴφ καὶ Παναγία τότε ἔχασαν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ τὴν πολιτεία.
Νόμισαν ὅτι ἔφυγε μὲ ἄλλα μικρὰ παιδία ψάχνοντας τὸν ἐγύρευαν μιὰς ἡμέρας πορεία.
Εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ξαναγυρίζουν πάλι
ἦταν ἡ στενοχώρια τους πάρα πολὺ μεγάλη.
Ἡ λύπη ἔγινε χαρὰ ποὺ εἶδαν τὰ δυό τους μάτια τὸν Ἰησοῦν ποὺ βρέθηκε στοῦ οὐρανοῦ παλάτια.
Τὸν βρῆκαν μέσα στὸν ναὸν δίδασκε διδασκάλους παιδίον δώδεκα ἐτῶν μαθήτευε τοὺς ἄλλους.
Μὲ σύνεση καὶ προσοχὴ δασκάλους ἐρωτοῦσε ὅλοι τὸν ἐθαυμάζανε σε ὅτι ἀπαντοῦσε.
Τότε τονε πλησίασε κοντὰ ἡ Παναγία τοῦ εἶπε πὼς τὸν ἔχασαν καὶ εἶχε ἀγωνία.
Τρεῖς μέρες τώρα ἐψάχνομεν ἐσένα γιὰ νὰ βροῦμε καὶ μὲ λαχτάρα μας πολὺ γιὰ ἐσὲ ἀνησυχοῦμε.
Ἀπήντησε ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν ἐρώτησή τους
τὸν ἄκουγαν κι δυὸ μαζὶ εἰς τὴν ἀπάντησή τους.
Καὶ τότε ἐφανέρωσε θεία καταγωγή του
Θεὸς εἶν᾿ ὁ πατέρας του καὶ βρίσκεται μαζί του.
Στὸ σπίτι τοῦ πατέρα μου ἤρθατε νὰ μὲ βρεῖτε χαρὰν μεγάλη νὰ ἔχετε γι᾿ αὐτὸ μὴν λυπηθεῖτε.
- 29 -
Τότε ἐχάρηκε πολὺ ἡ μήτηρ Παναγία
λόγια Υἱοῦ της ἔγραψε στὴν ἑαυτῆς καρδία.
Καὶ πῆγαν εἰς τὴν Ναζαρὲτ εἶχαν χαρὰ μεγάλη ὑποτασσόμενος αὐτὸς ὅπως καὶ πρῶτα πάλι.
- 30 -
ΑΠΟ ΤΟ 12ο ΕΩΣ ΤΟ 30ο ΕΤΟΣ
Εἰς τὸ διάστημα αὐτὸ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία ἐζούσανε στὴν Ναζαρὲτ στὴν ἑαυτῶν οἰκία.
Ὁ Ἰωσὴφ ὁ μνήστορας τότε εἶχε πεθάνει ἐπάγγελμα του στὴ ζωὴ τὸν ξυλουργὸ εἶχε κάνει.
Ἔγινε γάμος στὴν Κανὰ χωριοῦ ὀνομασία
καὶ καλεσμένοι ἤτανε Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία.
Ἐκεῖ ὁ Χριστός μας ἔκανε τὸ πρῶτο του τὸ θαῦμα κι ἡ Παναγία ἔλαβε θέση σ᾿ αὐτὸ τὸ πράγμα.
Τέλειωσε τὸ μυστήριο ἄρχισε φαγοπότι
καὶ τὸ κρασὶ δὲν ἔφθασε νὰ πιοῦνε οἱ ἀνθρῶποι.
Καὶ τότε ἄνθρωπος σπιτιοῦ τὸ ᾿πε στὴν Παναγία γιὰ νὰ τὸ πεῖ εἰς τὸν Χριστὸν οἶνον νὰ εὐλογήσει ὅποιοι δὲν ἤπιανε κρασὶ δεῖπνο νὰ συνεχίσει.
Ἡ Παναγία γνώριζε τὴ θεία δύναμὴ Του Υἱόν της ἐπλησίασε καὶ εἶπε στὸ αὐτὶ Του.
Οἱ ἄνθρωποι δὲν ἔχουνε κρασὶ νὰ πιοῦνε ἄλλο μόνο ἐσὺ κανόνισε τώρα τὸ περιβάλλον.
Μὲ σεβασμὸν ἐμίλησε Χριστὸς εἰς τὴν μητέρα ὅτι δὲν ἦρθε ἡ ὥρα του ὡς σήμερον ἡμέρα.
Στοὺς ὑπηρέτες μίλησε τότε ἡ Παναγία ὅτι σᾶς λέγει κάνετε τοὺς δίνει ὁδηγία.
Ἕξι ὑδρίες λίθινες τὶς γέμισαν νεράκι
καὶ ὁ Χριστὸς μὲ θαῦμα Του τὸ ἔκανε κρασάκι.
Εὐχαριστοῦσαν τὸν Χριστὸν ὅλοι οἱ καλεσμένοι ποὺ ἔγινε τὸ θαῦμα αὐτὸ ἔφυγαν χορτασμένοι.
- 31 -
Πάντοτε τὸν ἀκολουθεῖ μητέρα Παναγία καὶ κάποτε βρισκότανε στὴν πόλη Βηθανία.
∆ίδασκε τὸν λαὸν ἐκεῖ ἔκανε ὁμιλία θαύμαζαν οἱ ἀκροαταὶ τὴν θεϊκὴ σοφία.
Ὁ θαυμασμὸς μιᾶς γυναικὸς ποὺ εἶχε ξεχειλίσει ἐμίλησε εἰς τὸν Χριστὸν νὰ τόνε εὐχαριστήσει.
«Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασὰ σε
καὶ μαστοὶ οὖς ἐθήλασας», καὶ ὁ Χριστὸς τῆς ἀπαντᾷ.
«Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν».
Εὐτυχισμένοι ἄνθρωποι λόγον Θεοῦ ποὺ ἀκοῦνε θὰ τοὺς πληρώσει ὁ Θεὸς ὅσοι τὸν ἐκτελοῦνε.
Παρακολουθεῖ ἡ Παναγιὰ μὲ μυροφόρες κόρες περιοδεῖες τοῦ Χριστοῦ σὲ πόλεις καὶ σὲ χῶρες.
Ἡ Παναγία δὲν χόρταινε Υἱόν της νὰ κοιτάζει ποὺ ἀπ᾿ τὸ θεῖο στόμα Του πάντοτε μέλι στάζει.
Εἶναι τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ γλυκύτερα ἀπ᾿ τὸ μέλι ποὺ ἀπ᾿ τὰ ἄνθη ἡ μέλισσα τὸ βάζει στὴν κυψέλη.
Ἄμισθος Θεῖος ἰατρὸς Υἱὸς τῆς Παναγίας
στοὺς πονεμένους καὶ ἀσθενεὶς χάριζε τὴν ὑγεία.
Εἶδε τοὺς παραλυτικοὺς ἐπάνω στὸ κρεβάτι γινότανε ὅλοι καλὰ τὸ σήκωναν στὴν πλάτη.
Λεπροὺς νὰ καθαρίζονται μὰ καὶ δαιμονισμένοι νεκροὶ νὰ ἀνασταίνονται ποὺ ἦταν πεθαμένοι.
Ὅλα αὐτὰ τὰ θαύματα τὰ εἶδε ἡ Παναγία μὲ μυροφόρας γυναιξὶ εἰς τὴν περιοδεία.
Φῶς εἶν᾿ ὁ θεῖος λόγος Του μὲ λάμψη οὐρανία χαιρόταν ποὺ τὸν ἄκουγε μητέρα Παναγία.
- 32 -
Εὐχαριστοῦσε τὸν Θεὸν ἀπὸ εὐγνωμοσύνη ποὺ ἡ μητέρα τοῦ Χριστοῦ ἀξιώθηκε νὰ γίνει.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΗΣ
Ἡ Θεοτόκος δὲν ἀργεῖ ὅμως νὰ διακρίνει μίσος κακία ἰσχυρῶν στὴν ἐποχὴν ἐκείνην.
Τοὺς ἔλεγε ὁ Κύριος γιὰ τὴν παρανομία καὶ τότε ἐγινότανε σὰν ἄγρια θηρία.
Ἡ Παναγία ἤτανε γεμάτη ἀγωνία
ποὺ στοὺς ἀνθρώπους ἔβλεπε τόση κακία.
- 33 -
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ
Μιὰ νύκτα συλλαμβάνεται Γεσθημανὴς τὸν τόπο
μὲ Ἀρχιερεῖς καὶ Γραμματεῖς καὶ ἄγριων ἀνθρώπων.
Ὑπόμεινε ὅμως ὁ Χριστὸς τότε τὴ σύλληψὴ Του θυσία γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ γιὰ τὴ λύτρωσή του.
Τὰ Ἅγια πάθη τοῦ Χριστοῦ βλέπει ἡ Παναγία ποὺ σὰν μαχαίρι δίκοπο χτυπάει τὴν καρδία.
Βλέπει σὲ λίγο μαθητὲς εἶν᾿ διασκορπισμένοι καὶ κλαίει καὶ ἀγωνιᾷ νὰ ἴδει τὸ τὶ θὰ γένει.
Τὸ ἆρον ἆρον ἄκουσε ἐτότε σταυρωθήτω
ποὺ στὸν Πιλάτον ἐκραύγαζαν σὰν χάρη νὰ ἐζητήτω.
Ὅταν ὁ Χριστὸς μὲ τὸν σταυρὸ στὸ Γολγοθὰ ἀνεβαίνει ἡ Παναγία πῆγε ἐκεῖ μητέρα πονεμένη.
Κι ἄλλες γυναῖκες ἀνέβηκαν στοῦ Γολγοθὰ πορεία γιὰ νὰ παρηγορήσουνε Παρθένον Παναγία.
Μαρτύριον τοῦ Ἰησοῦ βλέπει ἡ Παναγία καὶ γιὰ ἀκόμα μιὰ φορὰ γίνεται ἠρωΐδα.
Ἐσκέφθηκε τὸν Συμεὼν εἰς τὴν σαράντησή της ὅτι ῥομφαία δυνατὴ τρυπάει τὴν ψυχή της.
Μὲ μίσος τὸν ἐσταύρωσαν οἱ ἄνομοι Ἑβραῖοι ἦταν ὁ εὐεργέτης τους σὲ τίποτα δεν φταίει.
Ἡ Παναγιὰ μητέρα του τὸν εἶχε ἀντικρύσει
μὲ πόνο εἰς τὸ σπλάχνο της τοῦ εἴχενε μιλήσει.
«Υἱέ μου πὼς ἔδυς ἐξ ὀφθαλμῶν μου ποὺ τὸ κάλλος ἔδυ τῆς μορφῆς;»
Σαράντα καὶ ἐννέα ἐτῶν ἦταν ἡ Παναγία
καὶ τριάντα τριῶν ἐτῶν Χριστὸς στὴν ἡλικία.
- 34 -
Ὅτι ἔγιναν στὸν Γολγοθὰ τὰ εἶδε ἡ Παναγία νεκροὶ ἀναστηθήκανε τότε ἀπ᾿ τὰ μνημεῖα.
Εἶδε τὴ γῆ νὰ σείεται τὸ πᾶν ἐσυγκλονίσθει ὁ ἥλιος τὶς ἀκτίνες του ἐτότε ἀποκρύπτει.
ΓΥΝΑΙ Ι∆ΟΥ Ο ΥΙΟΣ ΣΟΥ
Ὁ Ἰησοῦς ἀπ᾿ τὸν σταυρὸ κοίταξε τὴ μητέρα τῆς ἔδωσε ἀσφάλεια γιὰ τὴ ζωή της πέρα
«Γύναι ἰδοὺ ὁ υἱός σου» ἔλεγε δείχνει τὸν μαθητὴ Ἰωάννη.
Καὶ τώρα εἰς τὸν μαθητὴν λέγει ἐν συνεχείᾳ
«Ἰδοὺ καί σου ἡ μήτηρ σου» δείχνει τὴν Παναγία.
Πάνω στὴν ἀγωνία του τὴν ὥρα τοῦ θανάτου εἶχε ἀσφαλίσει ὁ Χριστὸς μητέρα τὴ δικιά του.
Παρέλαβεν ὁ μαθητὴς τότε τὴν Παναγία τὴν εἶχε ὡς μητέρα του στὴν ἑαυτοῦ οἰκία.
()
- 35 -
Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Κοίμησις ὀνομάζεται ὁ θάνατος τοῦ ἀνθρώπου στὴ ∆ιαθήκη τὴν Καινὴ γράφεται ἐπὶ τόπου.
Λέγονται κοιμητήρια καὶ τὰ νεκροταφεῖα
θὰ ἐγερθοῦν τὰ σώματα ∆ευτέρα Παρουσία.
Μὲ τὴν ἀνάσταση νεκρῶν ὅλη ἡ οἰκουμένη θὰ ζήσουνε οἱ δίκαιοι ζωὴ εὐτυχισμένη.
Γι᾿ αὐτὸ τὴν ὀνομάζομεν κοίμηση Παναγίας εἶναι Θεὸς μετὰ Θεὸν Τριάδα τὴν Ἁγία.
Ἐγέννησε Υἱὸν Θεοῦ Παρθένος Παναγία βασίλισσα τῶν οὐρανῶν μὲ Ἀεὶ Παρθενία.
Μετὰ Ἀνάληψη Χριστοῦ ἔζησε ἡ Παναγία ἕντεκα χρόνια ἔμεινε σὲ Ἰωάννη τὴν οἰκία.
Ἐκοιμήθη πενήντα ἐννιὰ ἐτῶν τότε ἡ Παναγία εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἔγινε ἡ κηδεία.
ΟΙ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἤτανε σκορπισμένοι
σ᾿ ὅλα τὰ πέρατα τῆς γῆς μὰ σύννεφο τοὺς παίρνει.
Τοὺς πῆγε στὴν Γεσθημανὴ σπίτι τῆς Θεοτόκου σύννεφο ὅλους ἔφερε ἀπὸ τοὺς ἄλλους τόπους.
Ἔφερε ∆ιονύσιον τὸν Ἀρεοπαγίτη Ἱερόθεον, Τιμόθεον στῆς Παναγιᾶς τὸ σπίτι.
Τὴν Παναγία ζωντανὴ τὴν βρήκανε ἀκόμα ἐκλαίγανε τοὺς μίλησε μὲ τὸ Ἅγιόν της στόμα.
Πένθος εἶπε μὴν κάνετε καὶ λύπη στὴ χαρά μου σῶμα ἐνταφιάσετε ἀγαπητὰ παιδιά μου.
Πάνω στὸ νεκροκρέβατο πετάει ἡ ψυχή της πῆγε ψηλὰ στὸν οὐρανὸ μαζὶ μὲ τὸ παιδί της.
- 36 -
Τὸ σῶμα της τὸ Ἅγιον ἐκήδευσαν κατόπι
οἱ μαθητὲς καὶ Ἀπόστολοι καὶ χριστιανοὶ ἀνθρῶποι.
Ἤτανε κατανυκτικὴ ἐκείνη ἡ κηδεία
οἱ Ἀπόστολοι κρατούσανε φέρετρο Παναγίας.
Ἄλλοι προχώρησαν μπροστὰ μὲ ὕμνους ψαλμωδία καὶ Ἄγγελοι ἐξ οὐρανοῦ οὐράνια μελωδία.
Ἕνας Ἑβραῖος ἄπιστος τὸ φέρετρο μὲ θράσος ἅρπαξε μὲ τὰ χέρια του γιὰ νὰ τὸ ῥίξει κάτω.
Τυφλώθηκε αὐτοστιγμῆς τοῦ κόπηκαν τὰ χέρια γιὰ νὰ πιστέψει τοῦ Χριστοῦ πὼς ἤτανε μητέρα.
Ἔπειτα μετανόησε γιὰ τὴν χειρονομία
καὶ τότε τὸν συχώρεσε καὶ αὐτὸν ἡ Παναγία.
Ἔλειπε ἕνας Ἀπόστολος στὸν ἐνταφιασμό της
καὶ σὲ τρεῖς μέρες ἔφθασε στὸν τάφο τὸν δικό της.
Νὰ προσκυνήσει θέλησε τὸ Ἅγιόν της σῶμα
ὁ τάφος ἦταν ἀδειανὸς μόνο εἶν᾿ ἐκεῖ συνδόνα.
Εἶχε γίνει μετάσταση τότε τῆς Θεοτόκου ἐπῆγε εἰς τὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Ἅγιού της τόκου.
Γι᾿ αὐτὸ τιμοῦμε οἱ πιστοὶ ὅλοι τὴν Παναγία μητέρα ἔγινε Θεοῦ κι ἔφερε σωτηρία.
Τὸ Ἅγιὸν Της ὄνομα ὑπὲρ εὐλογημένο
ἔγινε μητέρα τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ ᾿ναι δοξασμένο.
Ἂς τὴν παρακαλέσουμε πάντα να μεσιτεύει
γιὰ ὅλον τὸν κόσμον τοὺς πιστοὺς πάντοτε νὰ πρεσβεύει.
- 37 -
ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Θαύματα ἑκατομμύρια τελεῖ ἡ Παναγία θὰ ἀντιγράψω ἔμμετρα λίγα ἐν συνεχείᾳ.
Εἶμαι πολὺ ἀνάξιος γιὰ νὰ τὴν ἐπαινέσω ἐγέννησε Θεοῦ Υἱὸν ἐγὼ τὶ νὰ προσθέσω.
Ὅλοι νὰ τὴν σεβόμαστε εἶν᾿ τοῦ Θεοῦ μητέρα πάντα γιὰ μᾶς προσεύχεται τὴν νύκτα καὶ τὴ μέρα.
Εἶναι γιὰ ἐμᾶς τοὺς χριστιανοὺς πάντοτε προστασία ὡραῖο ἕνα τροπάριον τὸ ψάλλει ἡ ἐκκλησία.
Κάθε χωριὸ χριστιανικὸ καὶ κάθε πολιτεία σὲ κάθε Ἱερὸ ναὸν ἔχει τὴν Παναγία.
Τὴν ἔχει ἡ Ἑλλάδα μας φρουρὸν τὴν Παναγία καὶ ὅταν ζοῦμε σὲ σκλαβιὰ μᾶς δίνει ἐλευθερία.
Τώρα ὅμως ἂς γράψομεν λίγα ἀπ᾿ τὰ θαύματά της στὴ στοργικὴ μητέρα μας τ᾿ ἁμαρτωλὰ παιδιά της.
Τὸ Ἅγιον Ὄρος ποὺ ἔχει ἡ Ἑλλὰς εἶν᾿ ἀφιερωμένον στὴν Παναγίαν ∆έσποινα Μαρίαν τὴν Παρθένον.
Νέοι ἀφήνουνε γονεῖς, ἀδέλφια καὶ οἰκία Ἁγιορεῖτες γίνονται τοὺς θέλει ἡ Παναγία.
Μὲ ἕνα σκοπὸ πηγαίνουνε νὰ σώσουν τὴν ψυχή τους περιφρονοῦν τὴν ψεύτικη ἁμαρτωλὴ ζωή τους.
Ἡ Παναγία στὸ Χριστὸν ἔκανε προσευχή της πολὺ τὸν παρακάλεσε ποὺ ἤτανε παιδί της.
Σὸ Περιβόλι μου αὐτὸ ὅσοι θὰ κατοικοῦνε
μιὰ χάρη μόνο σοῦ ζητῶ ὅλοι τους νὰ σωθοῦνε.
Νὰ τοὺς φωτίζεις πάντοτε στὸν Νόμο τὸ δικό σου ποὺ γιὰ τὸν ἄνθρωπον Σταυρὸν ὑπέμεινες δικὸ Σου.
- 38 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
Καὶ τώρα Ἁγιορείτικα γράφομε θαύματά της ποὺ ἡ μητέρα τοῦ Θεοῦ φυλάει τὰ παιδιά της.
Ὀκτακόσια ἑπτὰ μ.Χ. μιὰ ληστοσυμμορία
μὲ Βαρδουχὰν ἀρχιληστὴ ἔκαναν πειρατεία.
Μὲ δέκα πλοῖα ξεκινᾷ διακόσους δὲ συντρόφους εἰς τὴν Ἑλλάδα ἔφθασαν Ἁγίου Ὄρους τόπους.
Στὸ Βατοπαίδι ἄραξαν ποὺ εἶναι μοναστήρι ἡγούμενος μονάζει ἐκεῖ μαζὶ καὶ καλογῆροι.
Τὸν Ὄρθρον σὰν τελείωσαν καθένας στὸ κελί του πήγαινε νὰ ξεκουραστεῖ γιὰ λίγη ἀνάπαυσή του.
Ἔμεινε μόνο ὁ ἡγούμενος μέσα στὴν ἐκκλησία λίγο θὰ προσευχότανε τότε ἐν συνεχείᾳ.
Ὅμως ἀκούει ξαφνικὰ φωνὴ στὴν ἐκκλησία ποὺ ἡ φωνὴ ἐρχότανε ἀπὸ εἰκόνα Παναγίας.
«Πύλες μονῆς νὰ εἶν᾿ κλειστὲς στὰ τείχη ἀνεβεῖτε καὶ διώξετε τοὺς πειρατὲς ἂν θέτε νὰ σωθεῖτε».
Ἐξεπλάγει ὁ ἡγούμενος κοιτάζει τὴν εἰκόνα
μὰ βλέπουν θαῦμα δεύτερον τὰ μάτια του ἀκόμα.
Τοῦ Θείου βρέφους πρόσωπο μαζὶ καὶ Παναγίας ἡγούμενος τὰ εἶδε ζωντανὰ μέσα στὴν ἐκκλησία.
Τὸ Θεῖον βρέφος ἅπλωσε τὸ δεξιό του χέρι
στόμα μητρός του σκέπασε καὶ λόγια τῆς προφέρει.
Μητέρα μὴν τὸ λὲς αὐτὸ ποὺ οἱ μοναχοὶ σ᾿ ἀκοῦνε,
τώρα θὰ πρέπει καὶ αὐτοὶ γιὰ
νὰ τιμωρηθοῦνε.
Ἡ Παναγία ἄκουσε, χέρι Υἱοῦ της πιάνει,
γυρίζει λίγο δεξιὰ καὶ ἐπαναλαμβάνει.
Σήμερον μὴν ἀνοίξετε τὶς πόρτες τῆς μονῆς μας,
γιατὶ θὰ τὴν ληστέψουνε οἱ ἄπιστοι
ἐχθροί μας.
Ἡγούμενος σὰν τ᾿ ἄκουσε τὸν πιάνει φόβος τρόμος,
καὶ ὅλη τὴν ἀδελφότητα ἐσύναξε
συντόμως.
Σὲ ὅλους ἐδιηγήθηκε ἐκεῖνα τὰ συμβάντα,
σὲ ὅλον αὐτοὶ τὸν βίο τους νὰ τὰ θυμοῦνται πάντα.
Ὅλοι τοὺς παρατήρησαν εἰκόνα παραχρῆμα,
πρόσωπα Χριστοῦ καὶ Παναγιᾶς εἴχανε ἄλλο
σχῆμα.
∆ὲν ἦταν ὅπως ἤξεραν πρωτύτερα εἰκόνα γιατὶ ἄλλο σχῆμα ἔλαβαν καὶ φαίνεται ἀκόμα.
Καὶ τότε εὐχαρίστησαν ὅλοι τὴν Παναγία
γιὰ νὰ σωθοῦνε ὅλοι τους, τοὺς ἔδωσε ὁδηγία.
Καὶ τότε ὅλοι οἱ μοναχοὶ στὰ τείχη ἀνεβασμένοι σὰν κάστρο τότε ἡ μονὴ ἦταν ὀχυρωμένη.
Χαλίφης τότε ὁ Βαρδουχὰν ἦταν τὸ ὄνομά του πῆγαν στὰ τείχη τῆς μονῆς μαζὶ μὲ συντροφιά του.
Τσεκούρια σκάλες κράταγαν τὰ μιαρά τους χέρια θὰ ἔσφαζαν τοὺς μοναχοὺς τ᾿ ἀθώα περιστέρια.
Τοὺς ἄφησε ὁ ἡγούμενος κοντὰ εἶχαν πλησιάσει σύνθημα ἀντιστάσεως ἀμέσως διατάσει.
Σήκωσε Τίμιον Σταυρὸν μὲ τὸ δεξί του χέρι καὶ δέκα ἐφονεύθησαν Βατοπαιδίου μέρη.
Ἀκόμα περισσότεροι ἦταν τραυματισμένοι λοιποὶ ὀπισθοχώρησαν ἤτανε τρομαγμένοι.
Κατόπιν ὅλοι οἱ μοναχοὶ πῆγαν στὴν ἐκκλησία καὶ ὅλοι εὐχαρίστησαν εὐθὺς τὴν Παναγία.
Καὶ ὀνόμασαν εἰκόνα της, τότε Παραμυθία. ποὺ ἔδωσε στοὺς μοναχοὺς πολὺ παρηγορία.
Τὸ θαῦμα ἔγινε αὐτὸ μονῆς Βατοπαιδίου
807 μ.Χ. 21η Ἰανουαρίου.
- 40 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΒΗΜΑΤΑΡΙΣΣΑ
Χαλίφης σκότωσε τὸν Βαρδουχὰν πῆρε τὴν ἀρχηγία στὸ Βατοπαίδι ἔκανε δεύτερη πειρατεία.
Ἐπῆρε χίλιους πειρατὲς σὲ εἴκοσί του πλοῖα στὸ Βατοπαίδι ἔφθασε ξανὰ στὴν παραλία.
Ἐπῆγε ξανὰ νὰ ἐκδικηθεῖ νὰ λαφυρολογήσει Βατοπαιδίου τὴν Μονὴ νὰ τὴν λεηλατήσει.
Τοὺς εἴδανε οἱ μοναχοὶ ποὺ πῆγαν στὸ λιμάνι ὁ πρῶτος ποὺ τοὺς εἶχε ἰδεῖ ἦταν ὁ Βηματάρης.
Εἶπε πολλοὶ οἱ πειρατὲς δὲν θὰ ἀντισταθοῦμε νὰ κρύψομεν κειμήλια νὰ πᾶμε νὰ κρυφτοῦμε.
Καὶ τότε ὁ ἡγούμενος τοὺς δίνει ὁδηγία
νὰ κρύψουν τὰ κειμήλια νὰ φύγουν κατ᾿ εὐθεία θὰ βοηθήσει ὁ Θεὸς μὰ καὶ ἡ Παναγία.
Ἔκρυψε Τίμιον Σταυρὸ τότε ὁ Βηματάρης εἰς τὴν Ἁγία Τράπεζα ποὺ εἶχε ἕνα πηγάδι.
Καὶ ἀρχαία εἰκόνα ἔκρυψε ἐκεῖ τῆς Παναγίας μία λαμπάδα ἄναψε τότε ἐν εὐλαβείᾳ.
Πέτρες καὶ ξύλα μάζεψε σκέπασε τὸ πηγάδι μὲς στὸ πηγάδι ἦταν φῶς ἔξω ἤτανε σκοτάδι.
Πῆγε νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀμέσως συνελήφθει
μὲ τριάντα δύο μοναχοὺς τότε αἰχμαλωτίσθει.
Τοὺς πῆραν καὶ τοὺς ἔριξαν στῶν καραβιῶν ἀμπάρια καὶ ἤτανε αἰχμάλωτοι τὶς μέρες καὶ τὰ βράδυα.
Ἀπ᾿ τὴν Μονὴ ἐλείπανε ὅλοι οἱ καλογῆροι οἱ πειρατὲς λεηλάτησαν ὅλο τὸ μοναστήρι.
∆ώδεκα πλοῖα φόρτωσαν ἀπ᾿ τὴ λεηλασία.
καὶ οἱ μοναχοὶ ποὺ γλύτωσαν εἶδαν μὲ ἀπορία.
- 41 -
Κτήριον μόνον τῆς μονῆς εἶδαν οἱ καλογῆροι καὶ ἄφησαν οἱ πειρατὲς γυμνὸ τὸ μοναστήρι.
Ὅμως παρέμειναν ἐκεῖ πιστοὶ γιὰ νὰ μονάσουν κι ἄρχισαν Ἱερὰ Μονὴ νὰ τὴν ἀνασυντάσσουν.
Τρεῖς ἀπὸ Ἀδριανούπολη πῆγαν στὸ μοναστήρι γιὰ νὰ μονάσουνε ἐκεῖ νὰ γίνουν καλογῆροι.
∆ύο χιλιάδες φλουριὰ ᾿δώσαν στὸ μοναστήρι δὲν χρειαζόταν χρήματα ἔγιναν καλογῆροι.
Τοὺς νέους φώτισε ὁ Θεὸς ποὺ εἶχαν καλοσύνη καὶ ἔγινε νέα ἡ Μονὴ ὡς πρὶν ἦταν ἐκείνη.
Ὁ Νικηφόρος ἤτανε στὴν Αὐτοκρατορία στὴν νῆσο Κρήτη ἔκανε τότε μιὰ ἐκστρατεία.
Ἕξι χιλιάδες πειρατὲς κατάσφαξε στὴν Κρήτη ἦταν μαζὶ κι ὁ ἀρχηγὸς ὁ φοβερὸς χαλίφης.
Καὶ τότε οἱ αἰχμάλωτοι ποὺ ἦταν ἐντὸς πλοίου ὅλους ἀπελευθέρωσε Μονῆς Βατοπαιδίου.
Ἐτότε ἐλευθέρωσε μαζὶ καὶ Βηματάρη
αἰχμάλωτον οἱ Ἀγαρηνοὶ κι αὐτὸν τὸν εἶχαν πάρει.
Ὁ Βηματάρης γύρισε κι αὐτὸς στὸ μοναστήρι δὲν τὸν γνωρίζανε ἐκεῖ οἱ νέοι καλογῆροι.
Στὸ στόμιον τοῦ πηγαδιοῦ προσεκτικὰ ἐπῆγε ἐθάμβωσαν τὰ μάτια του ποὺ ἕνα θαῦμα εἶδε.
Πέτρες καὶ ξύλα ἀφήρεσε ποὺ ἤτανε φραγμένο ἐκεῖ τὸν Τίμιον Σταυρὸ κι εἰκόνα εἶχε κρυμμένο.
Βρῆκε τὸν Τίμιον Σταυρὸν καὶ Παναγιᾶς εἰκόνα εἰς τὸ νερὸ τοῦ πηγαδιοῦ καὶ ἔπλεεν ἀκόμα.
Μία λαμπάδα στὸ Σταυρὸν ποὺ τότε εἶχε ἀνάψει ὄρθια ἤτανε κι αὐτὴ ἐφώτιζε μὲ λάμψη.
- 42 -
Ὅλοι σταυροκοπήθηκαν ποὺ εἶδαν μεγάλο θαῦμα γιατὶ δὲν ἔγινε ποτὲ στὸν κόσμο τέτοιο πράγμα.
κάθε ∆ευτέρα στὴ μονὴ τώρα ἐν συνεχείᾳ διαβάζουνε παράκληση θαῦμα τῆς Παναγίας.
Λέγεται Βηματάρισσα ἐκεῖ ἡ Παναγία
καὶ κάθε Τρίτη γίνεται ἡ Θεία Λειτουργία.
Ἡ λαμπάδα ἀδιάκοπα καίει ἐν συνεχείᾳ διὰ τὸ θαῦμα ποὺ ἔκανε ἐκεῖ ἡ Παναγία.
Νέο κερὶ προσθέτουνε στὸ παλαιὸ πρὶν λιώσει ὅλοι οἱ πιστοὶ ποὺ ἀγνοοῦν διὰ νὰ λάβουν γνώση.
Λέγεται Βηματάρισσα ἀπὸ τὸν Βηματάρη
ἡ Παναγία ποὺ ἔδωσε καὶ σὲ αὐτὸν τὴν χάρη.
Ἀμέτρητα τὰ θαύματα ποὺ κάνει ἡ Παναγία εἶναι ἑκατομμύρια ποὺ γράφει ἡ Ὀρθοδοξία.
Γι᾿ αὐτὸ ποιὰ γλώσσα ἀνθρώπινη μπορεῖ νὰ ἐπαινέσει εἶναι ἡ μητέρα τοῦ Χριστοῦ καὶ ἔχει πρώτη θέση.
- 43 -
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ
Θαύματα Ἁγιορείτικα γράφομεν ἐν συνεχείᾳ ποὺ ἔκανε καὶ ἀείποτε παντοῦ ἡ Παναγία.
Ὁ Ἀρταβὰν ὁ πειρατὴς ξεκίνησε μὲ πλοῖο χρονολογία μετὰ Χριστὸν 1592.
∆ιακόσιους ἄνδρες ὅπλισε μὲ πυροβόλα τρία στ᾿ Ἅγιον Ὄρος φτάσανε νὰ κάνουνε ληστεία.
Ἀπὸ νῆσο Σκύρο ἔφυγαν σκοπὸ τοῦ ταξιδίου ἐπήγαν νὰ ληστέψουνε Μονὴ ∆ιονυσίου.
Εἴχενε μάθει ὁ πειρατὴς εἰς τὴν Μονὴν σὰν πάει τῆς Παναγιᾶς χαιρετισμοὶ εἰκόνα νὰ ζητάει.
Ὁ ἡγούμενος ἐσκέφθηκε νὰ διαπραγματεύσει
μὲ Ἀρταβὰν τὸν πειρατὴ Μονὴ μὴν καταστρέψει.
∆ιακόσιοι ἄνδρες στὴ Μονὴ ἔφθασαν ὁπλισμένοι τὴν πόρτα τοῦ μοναστηριοῦ τὴν βρῆκαν κλειδωμένη.
Ὁ Ἀρταβὰν δυὸ τρεῖς φορὲς πόρτα εἶχε κτυπήσει ἄκουσε τότε μοναχοῦ φωνὴ ποὺ ᾿χε μιλήσει.
Ὁ μοναχὸς κατάλαβε ποιὸς ἤτανε στὴν πόρτα στὸν λήσταρχον ἐμίλησε ἐκεῖνος πρῶτα πρῶτα.
Μποροῦμε ἐμεῖς οἱ μοναχοὶ ἐδῶ νὰ ἀντισταθοῦμε ὑπάρχει τρόπος φιλικὸς ὅλοι μὴν σκοτωθοῦμε.
Ἐμεῖς ἀποφασίσαμε ἐδῶ στὸ μοναστήρι μαζὶ μὲ τὸν ἡγούμενον ὅλοι οἱ καλογῆροι.
Πενήντα χιλιάδες τὰ φλουριὰ θὰ πάρετε στὰ χέρια μαζὶ μὲ λάδι καὶ κρασὶ νὰ ᾿μαστε περιστέρια.
Ὁ πειρατὴς τ᾿ ἀπάντησε σ᾿ αὐτὴν τὴν ὁμιλία ὅλοι μας θὰ τηρήσουμε αὐτὴν τὴν συμφωνία.
- 44 -
Θέμε ὅμως νὰ πάρουμε ἕνα κειμήλιόν σας
θὰ τὸ ἐκλέξω μόνος μου νὰ δώσει ὁ ἑαυτός σας.
Ὁ ἡγούμενος συμφώνησε δὲν εἶχε ὑποψία πὼς θὰ ζητοῦσε Ἱερὰ εἰκόνα Παναγίας.
Κουρσάρους εἶπε ὁ μοναχὸς ἔγινε συμφωνία
θὰ μπεῖς μὲ δέκα σύντροφους μέσα στὴν ἐκκλησία.
Εἰσήλθαν καὶ ὁ ἡγούμενος γεῦμα τοὺς παραθέτει ἐμέτρησε τὰ χρήματα τὰ ἔβαλαν στὴν τσέπη.
Τοὺς ἔδωσε καὶ τὸ κρασὶ ἀκόμα καὶ τὸ λάδι
θὰ διάλεγαν τὸ δῶρο τους νὰ ἔφευγαν τροχάδι.
Ὁ ἡγούμενος στὸν ἀρχιπειρατὴ τοῦ εἶπε νὰ διαλέξει τότε στέλνει ἄλλο πειρατὴ χωρὶς νὰ βγάλει λέξη.
Σαρὶφ τὸν λὲν τὸν πειρατὴ ἤξερε τὴν αἰτία πὼς εἴχανε θαυματουργὴ εἰκόνα Παναγίας.
50x25 εἰκόνα εἴχενε διαστάσεις
χέρια Σαρὶφ τοῦ πειρατὴ τὴν εἴχανε ἁρπάσει.
Ἄναυδος ὁ ἡγούμενος τότε κι οἱ καλογῆροι
ποὺ Παναγιὰ Χαιρετισμῶν φεύγει ἀπ᾿ τὸ μοναστήρι.
Τοῦ εἶπε ὁ ἡγούμενος ἄλλο δῶρο νὰ ἐκλέξει
νὰ ἀφήσει τὴν εἰκόνα αὐτὴν εἰς τὴ δική της θέση.
Ὁ Ἀρταβὰν ἐφώναζε πὼς δὲν θὰ τὴν ἀφήσει ἡγούμενος τότε προσπαθεῖ γιὰ νὰ τὸν ἐμποδίσει.
Ἀπείλησε ὁ Ἀρταβὰν εἰκόνα ἂν δὲν πάρουν ἔλεγε στὸν ἡγούμενον ὅλοι τους θὰ πεθάνουν.
Πῆραν εἰκόνα καὶ ἔφυγαν σὰν ἔγινε ἀντάρα στὴν Σκύρο ἐταξίδευαν μὲ ἡγούμενου κατάρα.
Ἐκλείδωσε ὁ ἀρχιπειρατὴς εἰκόνα στὴν καμπίνα
ἡ Παναγιὰ στὸν ὕπνο του, τοῦ ᾿πε τὰ λόγια ἐκεῖνα.
- 45 -
Τοῦ εἶπε ἀπειλητικὰ τὴν εἴχενε κλειδώσει
νὰ τὴν γυρίσει στὴν Μονὴ νὰ τὴν ἐλευθερώσει.
Τὴν νύκτα ἐκείνη τρεῖς φορὲς ἀπείλησε ληστὴ ἡ Παναγία ἐτρόμαξε δὲν ἔδωσε στὰ λόγια σημασία.
Σὲ λίγο ὅμως ἔγινε μεγάλη τρικυμία
κόντευαν νὰ καταποντισθοῦν τῶν πειρατῶν τὰ πλοῖα.
Τρόμαξε ὁ ἀρχιπειρατὴς καὶ στὸ δωμάτιό του κομματιασμένο ἔξαφνα βρῆκε κιβώτιό του.
Ἁγία Εἰκόνα ἤτανε γεμάτη εὐωδία
τὴν σήκωσε σταμάτησε εὐθὺς ἡ τρικυμία.
Οἱ πειρατὲς ἐφώναζαν ὀπίσω νὰ γυρίσουν,
γιατὶ ὁ Θεὸς τῶν χριστιανῶν ὅλους τους θὰ τοὺς πνίξουν.
Ὀκτὼ ἡμέρες ἔκαναν ἀγώνα ταξιδίου γύρισαν πίσω κι ἔφθασαν Μονὴ ∆ιονυσίου.
Ὁ πειρατὴς ποὺ Παναγιὰ τότε εἶχε παρμένη
ὁ ἀρχηγὸς τῶν πειρατῶν εἰς τὴν Μονὴν τὸν στέλνει.
Μήνυσεν στὸν ἡγούμενο πὼς ἔκαναν κακία καὶ πῆραν ἀπὸ τὴν Μονὴν εἰκόνα Παναγίας.
Ὁ ἀρχηγὸς σὲ παρακαλεῖ ἔλα στὴν παραλία
νὰ πάρεις τὴν εἰκόνα αὐτὴ ποὺ εἶν᾿ ἡ Παναγία.
Ἀπ᾿ τὴν κατάρα ποὺ ἔδωσες νὰ μᾶς ἐσυγχωρέσεις ἐμεῖς δὲν εὑρεθήκαμε εἰς τὴν δικήν σας θέση.
Λαμπάδες καὶ μὲ θυμιατὰ πῆγαν στὴν παραλία ἡγούμενος καὶ μοναχοὶ τιμὴ στὴν Παναγία.
Τοὺς εἶπαν γιὰ τὰ θαύματα ποὺ ᾿κανε ἡ Παναγία πὼς Θεῖον Μύρο τοὺς ἔλουσε εἰς τὴν ἐνδυμασία.
Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς πειρατὲς εἶχαν μετανοήσει καὶ ἀρχηγὸ τῶν πειρατῶν τὸν εἴχανε ἀφήσει.
- 46 -
Καὶ ἐκάθησαν εἰς τὴν Μονὴν μέσα στὸ μοναστήρι ἀφοῦ ἐκατηχήθηκαν ἔγιναν καλογῆροι.
Λέγεται τῶν Χαιρετισμῶν εἰκὼν τῆς Παναγίας τὴν Πόλη ἐλευθέρωσε ἀπ᾿ τὴν αἰχμαλωσία.
Ὁ Πατριάρχης Σέργιος ὕμνησε Παναγία προσκυνητὲς ποὺ πᾶν ἐκεῖ τὴν ἔχουν προσκυνήσει
∆ιονυσίου τὴν Μονὴ εἶναι σὲ παρεκκλήσι.
Καὶ ἐμένα μὲ ἀξίωσε μητέρα Παναγία προσκύνησα ὁ ἁμαρτωλὸς εἰκόνα της τὴν Θεία.
Ἄλλη φορὰ ξανάκλεψαν εἰκόνα Παναγίας στὴν Σκόπελο τὴν ἔστειλαν στὴ δημογεροντία.
Ἁγιορεῖτες μοναχοὶ στὴν Σκόπελο ἐπήγαν εἰκόνα τὴν ἐζήτησαν καὶ δὲν τοὺς τὴν ἐδίναν.
Ἔπεσε ὅμως στὸ νησὶ μιὰ φοβερὰ πανώλη καὶ τὸ νησὶ κινδύνευε πὼς θὰ πεθάνουν ὅλοι.
Στὸ Ἅγιον Ὄρος γρήγορα ἔστειλαν τὴν εἰκόνα καὶ ἡ πανώλη ἔπαυσε στὸν ἅπαντα αἰώνα.
./
- 47 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΚΟΥΚΟΥΖΕΛΙΣΑ
Ὄνομα Κουκουζέλισα λέγεται ἡ Παναγία καὶ λίγα λόγια γράφομεν ποιὰ εἶναι ἡ αἰτία.
Μιὰ χήρα στὸ ∆υῤῥάχιον ἦταν στὴν Ἀλβανία καταγωγή της ἤτανε ἀπὸ τὴ Βουλγαρία.
Μὲ γιό της ζούσανε μαζὶ τὸν λέγαν Ἰωάννη
καὶ Κουκουζέλη ὄνομα τοῦ πρόσθεσαν καὶ πάλι.
Κουκιὰ καὶ χόρτα ἔτρωγε ἦταν μικρὸ κοπέλι καὶ τότε δεύτερο ὄνομα τὸν λέγαν Κουκουζέλη.
Ὁ Αὐτοκράτωρ Κομνηνὸς εἰς τὰ ἀνάκτορά του τὸν εἶχε πάρει μουσικὸ γιὰ τὴ γλυκιὰ λαλιά του.
Τόνε τιμούσανε πολὺ τὴ δόξα νὰ χορτάσει ὁ Ἰωάννης ἤθελε μόνος του νὰ μονάσει.
Ὁ Αὐτοκράτωρ θέλησε τότε νὰ τὸν νυμφεύσει ὁ Ἰωάννης ἀπέφυγε νὰ λάβει αὐτὴ τὴ θέση.
Ἁγιορείτης ἡγούμενος ἀπ᾿ τὴ Μεγίστη Λαύρα στὴν Πόλη τὸν ἀντάμωσε πῆγε σ᾿ αὐτὸν τρεχάλα.
Εἶπε σ᾿ αὐτὸν τὸν πόθο του νὰ τὸν ἀκολουθήσει Ἁγιορείτης νὰ γενεῖ τ᾿ Ἀνάκτορα νὰ ἀφήσει.
Μεγίστης Λαύρας ἡγούμενο, εἶπε πὼς ἐξασκοῦσε ποιμένας ἦταν στὸ βουνὸ τὰ πρόβατα βοσκοῦσε.
Νὰ τὸν προσλάβει μοναχὸ ζητᾷ ὁ Ἰωάννης καὶ τότε ὁ ἡγούμενος ἐσκέφθει τὶ νὰ κάνει.
Τὸν στέλνει στὰ βραχόβουνα τοὺς τράγους νὰ βοσκήσει στὴν ἡλικία εἶν᾿ μικρὸς ῥάσο νὰ τὸν ἐνδύσει.
Στὴν Πόλη ὁ Αὐτοκράτορας τὸν εἶχε ἀναζητήσει μὰ δὲν μποροῦσε πουθενὰ νὰ τόνε συναντήσει.
- 48 -
Ὁ Ἰωάννης στὴν ἔρημο βρῆκε ἀνάπαυσή του ἐκεῖ ἱκανοποίησε τοὺς πόθους τῆς ψυχῆς του.
Στὸ σπήλαιο ἕνας μοναχὸς ἄκουσε ψαλμωδία ποὺ ἔψαλε ἕνας βοσκὸς ὕμνους στὴν Παναγία.
Ὅλα τὰ ζῷα τὴν τροφὴ τὴν εἶχαν παρατήσει τὸν ψάλτη ὅλα ἐκοίταζαν ποὺ εἶχε κελαηδήσει.
Ὁ ἐρημίτης ἀνέφερε ὅλα τὰ γεγονότα
τὰ εἶπε στὸν ἡγούμενο γιὰ νὰ τὰ μάθῃ πρῶτα.
Ὁ ἡγούμενος ἐκάλεσε τότε τὸν Κουκουζέλη κουκιὰ μπιζέλι ἔτρωγε ποὺ ἦταν μικρὸ κοπέλι.
Εἶχε ἀποσκελετωθεῖ ἀπὸ τὴν κακουχία μόνο ὡραία τὴν φωνὴ εἶχε μὲ ἁρμονία.
∆ὲν μπόρεσε ὁ ἡγούμενος νὰ τὸν ἀναγνωρίσει καὶ τότε ἀναγκάσθηκε ὁ ἴδιος νὰ μιλήσει.
Εἰς τὴν Κωνσταντινούπολη ἡγούμενος εἶχε πάει πῆγε στὸν Αὐτοκράτορα καὶ τὸν παρακαλάει.
Ὁ Κουκουζέλης μοναχὸς ἔγινε Ἁγιορείτης καὶ τόνε παρακάλεσε ἐκεῖ νὰ τὸν ἀφήσει.
Ἄκουσε ὁ Αὐτοκράτορας τότε συγκατανεύει ποὺ Κουκουζέλη ἔμαθε αὐτὸ ποὺ ἐσυνέβει.
Ὁ Αὐτοκράτωρ ζήτησε μιὰ χάρη ἰδική του
γιὰ νὰ προσεύχεται γι᾿ αὐτὸν νὰ σώσει τὴν ψυχή του.
Καὶ ἔμεινε τότε στὴν Μονὴ πάντα ὁ Ἰωάννης κελάκι δίπλα στὴν μονὴ δικό του εἶχε κάνει.
Τὶς ἕξι μέρες στὸ κελλὶ ἔκανε ἀκολουθία
τὴν ἑπομένη Κυριακὴ ψάλλει στὴν ἐκκλησία.
Ἔψαλε Σαββατόβραδο Ἀκάθιστος ὁ Ὕμνος οἱ μοναχοὶ ὅλοι ἔφυγαν εἶν᾿ μοναχὸς ἐκεῖνος.
- 49 -
Ἀπὸ τὶς κακουχίες του καὶ ἀπὸ τὴν ἀγρυπνία ὁ Κουκουζέλης ἐνύσταξε μέσα στὴν ἐκκλησία.
Σὰν τότε νὰ ναρκώθηκε ἀκούει μάνι μάνι στὴ σιγαλιὰ μία φωνὴ τὸ Χαῖρε Ἰωάννη.
Τότε ἐμπρός του ἐφάνηκε Παρθένου ἴνδαλμά της στὸν Κουκουζέλη ἐφάνηκε ἐτότε ἡ σκιά της.
Πάλι γιὰ δεύτερη φορὰ φωνὴ ἀκούει πάλι ἡ Παναγιὰ ἐμίλησε τὸ Χαῖρε Ἰωάννη.
Τοῦ Ἰωάννη ἐπέρασε ῥίγος εἰς τὸ κορμί του ὅμως τότε δὲ ξύπνησε ἀπὸ τὴν κοίμησή του.
Τρίτη φορὰ τοῦ μίλησε τότε ἡ Παναγία
καὶ μία χάρη τοῦ ζητᾷ ν᾿ ἀρχίσει ψαλμωδία.
Ἄκουσε ἀκόμα τὴν φωνὴ αὐτὴ ἐν συνεχείᾳ δὲν θὰ σ᾿ ἀφήσω ἐγὼ ποτὲ τοῦ ᾿πὲ ἡ Παναγία.
Καὶ ἀμέσως στὴν παλάμη του νόμισμα τοῦ ἀφήνει κι ἡ Παναγία ἄφαντη ἐτότε εἶχε γίνει.
Ὁ Κουκουζέλης ξύπνησε δὲν ξέρει τὶ νὰ κάμει ἡ Παναγία τοῦ ἔδωσε νόμισμα στὴν παλάμη.
Προσκυνητὲς στὴν εἰκόνα της τὸ ᾿χανε κρεμασμένο τὸ ᾿δὲ ὁ Ἰωάννης ποὺ ἔλειπε στὰ χέρια του δοσμένο.
Ἡ Παναγία ἡ ∆έσποινα του τὸ εἴχενε χαρίσει ποὺ ἔψαλε τὸν Ὕμνο της, τὴν εἶχε εὐχαριστήσει.
Καὶ τώρα στὴν εἰκόνα της τὸ ἔχουν κρεμασμένο θαύματα κάνει ἡ Παναγιὰ γιατὶ εἶν᾿ εὐλογημένο.
- 50 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΠΑΚΟΥΟΥΣΑ
Βρίσκεται ἡ εἰκόνα αὐτὴ εἰς τὴν Μονὴ Ζωγράφου γιὰ τὴν ὀνομασία της γράφομε παρακάτω.
Ἀπὸ ζωγράφου τὴν Μονὴν Βουλγάροι καλογῆροι στὸ Βατοπαίδι πήγανε ποὺ εἶχαν πανηγύρι.
Μαζὶ τοὺς ἀκολούθησε μικρὸς στὴν ἡλικία ἤθελε νὰ γίνει μοναχὸς καὶ ὄχι συζυγία.
Καταγωγή του Βούλγαρος, Κοσμᾶς τὸ ὄνομά του ἐκκλησιάρχης ἔγινε τὸ διακόνημά του.
Τὸν πήρανε καὶ αὐτὸν μαζὶ κάποτε οἱ καλογῆροι στοῦ Βατοπαιδίου τὴν Μονὴ ποὺ εἶχαν πανηγύρι.
Στὸ πανηγύρι ὁ Κοσμᾶς εἶδε τὴ μέρα ἐκείνη γυναίκα ἐπιβλητικὴ τὰ πάντα διευθύνει.
Τότε ἀναρωτήθηκε γιατὶ αὐτὸ συμβαίνει Βατοπαιδίου τὴ Μονὴ γυναίκα ἐκεῖ νὰ μένει.
Γυναίκα ποὺ εἶδε ὁ Κοσμᾶς ἔφυγε ὀργισμένος
καὶ στοῦ Ζωγράφου τὴν Μονὴ ἐπῆγε ταραγμένος.
Τὸν εἶδε ὁ ἡγούμενος πὼς ἦταν λυπημένος τὸν ἐρώτησε τὶ ἔπαθε κι εἶν᾿ στεναχωρημένος.
Γυναίκα ἔχουν στὴ Μονὴ τὰ πάντα διευθύνει καὶ τὶ φοροῦσε ἐρωτᾷ ἡγούμενος ἐκείνη;
Ντυμένη σὰν βασίλισσα καὶ πιὸ ὡραιοτάτη μὲ δύο λέξεις ὁ Κοσμᾶς ὁ ἡγούμενος νὰ μάθει
καὶ στὸν Κοσμᾶ ὁ ἡγούμενος λέγει ἐν συνεχείᾳ.
Βασίλισσα Ἁγίου Ὄρους εἶν᾿ αὐτή, ἦταν ἡ Παναγία καὶ ὁ Κοσμᾶς μιὰ προσευχὴ ἔκανε ἐν συνεχείᾳ.
Στὴν Παναγία ζήτησε νὰ πεῖ εἰς τὸν Υἱόν της
νὰ ὁδηγήσει τὸν Κοσμᾶ στὸν δρόμο τὸν δικό της.
- 51 -
Τότε ἀμέσως προσευχὴ ἔκανε ἡ Παναγία νὰ βοηθήσει τὸν Κοσμᾶ νὰ εὔρῃ σωτηρία.
Ἡ Παναγία ἐμίλησε τότε ἀπ᾿ τὴν εἰκόνα
καὶ αὐτὸ εἶναι θαῦμα ἀληθινὸ στὸν ἅπαντα αἰώνα.
Νὰ ἀναχωρήσει ἀπ᾿τὴ μονή, νὰ πάει νὰ ἡσυχάσει τὸ Θεῖον βρέφος Παναγιᾶς αὐτὸ εἶπε ἐν πάσῃ.
Τότε ὁ Κοσμᾶς ἀπ᾿ τὴ Μονὴ φεύγει εὐχαριστημένος ἄκουσε Θεῖον βρέφος νὰ ὁμιλεῖ ἦταν συγκινημένος.
Κι ἀμέσως ἀνεχώρησε σὲ σπήλαιο εἶχε πάει ἔζησε βίον θεάρεστον κι εἶχε Θεοῦ τὴ χάρη.
Ἔκανε θαύματα πολλὰ ἐτότε στοὺς ἀνθρώπους ἄῤῥωστους ἔκανε ὑγιεῖς σὲ διαφόρους τόπους.
Λέγεται Ἐπακούουσα τῆς Παναγιᾶς εἰκόνα
ποὺ ἄκουσε ὁ Κοσμᾶς φωνὴ καὶ μένει εἰς τὸν αἰώνα.
Εἰκόνα αὐτὴ τῆς Παναγιᾶς εἶν᾿ τοποθετημένη Ἱερὸν Βῆμα τῆς Μονῆς Ζωγράφου φυλαγμένη.
Γιὰ νὰ γραφοῦν τὰ θαύματα ποὺ κάνει ἡ Παναγία πολλὰ ἑκατομμύρια χρειάζονται βιβλία.
Ὅταν πονέσει ὁ ἀσθενὴς προφέρει μία λέξη πρόφθασε Παναγία μου, ἀμέσως θὰ προστρέξει.
Γι᾿ αὐτὸ ἡ ἐκκλησία μας, ὀνομάζει προστασία εἶναι Θεὸς μετὰ Θεὸν γιὰ μᾶς ἡ Παναγία.
Ὁ Ἀρχάγγελος τὴν ὀνόμασε ὡς Κεχαριτωμένη ἡ ἐκκλησία τὴν καλεῖ Ὑπὲρ Εὐλογημένη.
,-
- 52 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ
Ἡ ἱστορία ἀρχίζει ἐδῶ τὸν ἔνατον αἰώνα
ποὺ πολεμοῦσαν οἱ ἄθεοι χριστιανικὴ εἰκόνα.
Θεόφιλος Αὐτοκράτορας ἦταν στὴν ἐξουσία ποὺ ἔγινε ὁ διωγμὸς στὴν εἰκονομαχία.
Ἅγιες εἰκόνες ἔπαιρναν τὶς ἔκαναν κομμάτια
τὶς ἔκαιγαν γιὰ νὰ χαθοῦν μὴν εἶναι στὰ παλάτια.
Μιὰ χήρα εἰς τὴν Νίκαια μὲ τὸν υἱόν της ζοῦσε Ἰσίδωρον τὸν λέγανε πολὺ τὸν ἀγαποῦσε.
Εἰκόνα Θεομήτορος εἶχε στὴν κατοχή της μικρὸ ναΐσκο ἔκτισε οἰκία τὴ δική της.
Πῆγαν ἐκεῖ κατάσκοποι τῆς Αὐτοκρατορίας νὰ πάρουνε εἰκόνισμα εἶχε τῆς Παναγίας.
Εἰκόνα νὰ κρατήσω ἐδῶ ὑπάρχει ἄλλος τρόπος ἡ χήρα μὲ παράπονο μίλησε τῶν ἀνθρώπων.
Χίλια χρυσὰ νομίσματα τῆς εἶπαν νὰ τοὺς δώσει
νὰ κρύψει τὴν εἰκόνα αὐτὴν νὰ μὴν τὴν φανερώσει.
Ἐλᾶτε εἶπε αὔριο τὰ χρήματα νὰ σᾶς δώσει
νὰ κάνω ἑτοιμασία μου καὶ νὰ τὰ συγκεντρώσω.
Ἔφυγαν οἱ κατάσκοποι εἶναι ἐξηγημένοι τὰ χρήματα θὰ ἐλάμβαναν ἡμέραν ἑπομένη.
Τὴν νύκτα ὅμως ἔφυγε χήρα μὲ τὸ παιδί της καὶ πῆρε μὲ εὐλάβεια εἰκόνισμα μαζί της.
Τὴν ἔριξε στὴν θάλασσα διὰ νὰ τὴν γλυτώσει βέβηλα χέρια ἄθεων νὰ τὴν ἐλευθερώσει.
Ἀφοῦ ἐπροσευχήθηκε ἡ χήρα στὴν Παναγία ἀρμένιζε στὴ θάλασσα ἐν πάσῃ ἀσφαλεία.
- 53 -
Ἡ χήρα ἀπὸ τὴν ξηρὰ παράδοξον εἶδε θαῦμα εἰκόνα ἐταξίδευε ὄρθια ἐν τῷ ἅμα.
Εἶχε κατακρεουργηθεῖ εὐθὺς τὴν ἄλλη ἡμέρα σὰν ἔμαθαν τὴ ἔκανε Ἰσιδώρου ἡ μητέρα.
Στὸ Ἅγιον Ὄρος ἄραξε Ἰβήρων τὸ λιμάνι υἱὸς τῆς χήρας τὸ ἔμαθε σκέφτηκε τὶ νὰ κάνει ἔγινε Ἰβηρίτης μοναχὸς μέχρι νὰ ἀποθάνει.
Μιὰ νύκτα τότε οἱ μοναχοὶ εἰς τὴν Μονὴ Ἰβήρων εἴδανε μὲς στὴ θάλασσα πύρινο ἕνα στύλο.
Ἄρχιζε ἀπὸ τὴ θάλασσα ποὺ ἦταν ἡ ἀρχή του καὶ ἔφθανε στὸν οὐρανὸν ὅλη ἡ διαδρομή του.
Οἱ μοναχοὶ δὲν μπόρεσαν αὐτὸ νὰ ἐξηγήσουν καὶ τὸ φαινόμενο αὐτὸ νὰ τὸ κατανοήσουν.
Τότε καΐκια ἐπήρανε νὰ φύγει ἡ ἀπορία εἰκόνα βρῆκαν ὄρθια ἦταν τῆς Παναγίας.
Γιὰ νὰ τὴν παραλάβουνε ὅλοι τοὺς προσπαθοῦσαν μὰ ἡ εἰκόνα εἶν᾿ ἐκεῖ νὰ πάρουν δὲν μποροῦσαν.
Ἀσκήτευε ἕνας μοναχὸς εἰς τὴν Μονὴ Ἰβήρων ὀνομαζόταν Γαβριὴλ ἐμόναζε τριγύρω.
Τὴν νύκτα εἰς τὸν ὕπνο του εἶδε τὴν Παναγία νὰ πεὶς εἰς τὸν ἡγούμενο μία παραγγελία.
Ἰβήρων Ἱερὰ Μονὴ θέλω νὰ παραδώσω
εἰκόνα μου τὴν Ἱερὰν γιὰ νὰ σᾶς προστατεύσω.
Ἐσὺ θὰ μπεῖς στὴ θάλασσα καὶ θὰ τὴν παραλάβεις τὸ μοναστήρι ἀγαπῶ καὶ θὰ τὸ καταλάβεις.
Ὁ Γαβριὴλ σὰν ξύπνησε εὐθὺς τὴν ἄλλη ἡμέρα τὸ ὄνειρο ἀνακοίνωσε στοὺς μοναχοὺς πατέρας.
- 54 -
Τότε οἱ πατέρες τῆς μονῆς δίχως ἀργοπορία μὲ ψαλμωδίες θυμιατὰ πῆγαν στὴν παραλία.
Μὲ εὐχέρεια ὁ Γαβριὴλ στὴ θάλασσα εἶχε βαδίσει τὴν Παναγία ∆έσποινα πῆγε νὰ συναντήσει.
Καὶ οἱ πατέρες τῆς Μονῆς τιμὴ στὴν Παναγία τρία ἡμερονύκτια τελοῦν εὐχαριστία.
Ἐμπρὸς εἰς τὴν εἰκόνα τῆς ἔκαναν τὶς δεήσεις καὶ πρὸς τιμή της ἔκτισαν πλησίον παρεκκλήσι.
Ἔβαλαν τὴν εἰκόνα της ἐκεῖ τὴ λειτουργοῦσαν στὸ βήμα τοῦ καθολικοῦ ὅλοι τὴν προσκυνοῦσαν.
Οἱ μοναχοὶ πολλὲς φορὲς εἰκόνας ἀλλάζουν τόπο στὴν Παναγία δὲν ἄρεσε γνώμη πολλῶν ἀνθρώπων.
Τὴν Παναγία ὁ Γαβριὴλ ξανάδε στ᾿ ὄνειρό του τοῦ εἶπε γιὰ τὴ θέση της συμφέρον ἰδικό τους.
∆ὲν θέλω νὰ μὲ φυλάτουνε τοῦ εἶπε ἡ Παναγία θὰ τοὺς φυλάττω πάντοτε τώρα καὶ αἰωνία.
Τὴν χάρη αὐτὴ ἐζήτησα τοῦ εἶπε ἀπ᾿ τὸν Υἱόν μου καὶ ἐξουσία ἔλαβα διὰ τὸ πρόσωπόν μου.
Ὁ Γαβριὴλ στοὺς μοναχοὺς ἔκανε ὁμιλία
τοὺς εἶπε δεύτερη φορὰ τὶ τοῦ ᾿πὲ ἡ Παναγία.
Τότε στὴν πόρτα τῆς Μονῆς ἔκτισαν παρεκκλήσι εἰκόνα της ἔβαλαν ἐκεῖ παντοτινὰ δὲν λείπει.
Γι᾿ αὐτὸ καὶ Πορταΐτισσα λέγεται ἡ Παναγία εἶναι ἐκεῖ ὡς σήμερα καὶ θὰ εἶναι αἰωνία.
*+
- 55 -
Ο ΑΜΗΡΑΣ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ
Ὁ Ἀμηρὰς ἀρχηγὸς Περσῶν μὲ δεκαπέντε πλοῖα στὸ Ἅγιον Ὄρος ἄραξαν Ἰβήρων παραλία.
Βγῆκαν ἀπὸ τὰ πλοῖα τους εἰς τὴν Μονὴ τραβοῦνε οἱ μοναχοὶ δὲν μπόρεσαν τότε νὰ ἀντισταθοῦνε.
Κειμήλια πῆραν οἱ μοναχοὶ καὶ εἰκόνα Θεοτόκου
τὰ ἔκρυψαν στὸν πύργο τῆς Μονῆς ἀσφαλισμένον τόπο.
Ἐπήγαν οἱ ἐπιδρομεὶς γιὰ νὰ λεηλατήσουν
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς κελιὰ ὅλα νὰ τὰ γκρεμίσουν.
Μία κολῶνα τοῦ Ναοῦ ἔδεσαν καὶ τραβοῦσαν
τὴν ἐκκλησία ὁλόκληρη σκοπὸ εἶχαν νὰ βουλοῦσαν.
Στὸν πύργο ὅλοι οἱ μοναχοὶ κάνουνε προσευχή τους τὴν Παναγιὰ παρακαλοῦν διὰ ἐνίσχυσή τους.
Στὴν Παναγία ἔλεγαν ἁμαρτωλότητά τους
πολὺ τὴν παρακάλεσαν νὰ βρίσκεται κοντά τους.
Ἡ Παναγία ἄκουσε ὅλες τὰς προσευχάς των
κι ὅλοι οἱ ἐχθροὶ ἐφύγανε εὐθυς ἀπὸ κοντὰ των.
∆ὲν μπόρεσαν οἱ πειραταὶ ἐκκλησία νὰ γκρεμίσουν καὶ φόρτωσαν τὰ λάφυρα γιὰ νὰ ἀναχωρήσουν.
Μὰ μία θαλασσοταραχὴ τὴν νύκτα ἐσηκώθη ἡ ναυαρχίδα Ἀμηρὰ κι αὐτὸς μόνο ἐσώθη.
Ὅλα τὰ πλοῖα βούλιαξαν καραβοτσακισμένα τὰ σώματά τους ἔπλεαν στὸ πέλαγος πνιγμένα.
Ὁ Ἀμηρὰς εἰς τὴν Μονὴ πῆγε ταπεινωμένος γιὰ τὸ κακὸ ποὺ ἔκανε ἦταν μετανοιωμένος.
Γιὰ νὰ σωθεῖ νὰ μὴν πνιγεῖ μονάχος παρακαλάει
νὰ προσευχηθοῦνε στὸ Θεὸν στὸν τόπο του νὰ πάει.
- 56 -
Χρυσάφι τοὺς ἐπέστρεψε καὶ ὅτι εἴχανε παρμένα ἄφησε καὶ τὰ λάφυρα δὲν κράτησε κανένα.
Καὶ μὲ αὐτὰ τὰ χρήματα τείχη μεγάλα κτίζουν ὑπάρχουν μέχρι σήμερα καὶ τὴν Μονὴ στολίζουν.
Εἰς τῶν Ἰβήρων τὴν Μονὴ ποὺ πᾶς νὰ προσκυνήσεις εἰς τὴν εἰκόνα Παναγιᾶς θαῦμα θὰ συναντήσεις.
Εἰς τὴν εἰκόνα Παναγιᾶς εἶν᾿ θαῦμα γινομένο τὸ μάγουλό της φαίνεται ἀκόμα ματωμένο.
Κάποτε πῆγαν πειρατὲς εἰς τὴν Μονὴ Ἰβήρων οἱ μοναχοὶ γιὰ νὰ σωθοῦν ἐφύγανε τριγύρω.
Ἦταν κι ἕνας ἀλόθρησκος Βάρβαρος ὄνομά του ὅπως ἦταν στὸ ὄνομα ἔτσι καὶ ἡ καρδιά του.
Ἐκράτησε ὁ ἄπιστος μὲ τὸ δεξί του χέρι
τὸ μάγουλο τῆς Παναγιᾶς κτύπησε μὲ μαχαίρι.
Τὸ πρόσωπο τῆς Παναγιᾶς σὰν ζωντανὸ εἶχε γίνει καὶ ἔβγαλε αἷμα καθαρὸ εὐθὺς τὴν ὥρα ἐκείνη.
Τὸ εἶδε ἡ ταπεινότης μου ποὺ εἶχα προσκυνήσει τὸν κάθε ἐκεῖ προσκυνητὴ πολὺ θὰ συγκινήσει.
Ἀκόμα μέχρι σήμερα φαίνεται ἐκεῖ τὸ αἷμα πηγμένο στὴν εἰκόνα της, θαῦμα δὲν εἶναι ψέμα.
Ὁ πειρατὴς τὰ ἔχασε σὰν εἶδε αὐτὸ τὸ θαῦμα οἱ σύντροφοί του ἔφυγαν τρόμαξαν ἐν τῷ ἅμα.
Ὁ πειρατὴς μετάνιωσε καὶ μοναχὸς ἐγίνει
τὸν συγχώρεσε ἡ Παναγιὰ ἀπὸ τὴν ὥρα ἐκείνη.
Βάρβαρος ὅμως θέλησε νὰ μείνει τὸ ὄνομά του
καὶ ἐπάνω στὸ καμπαναριὸ εἶν᾿ φάτσα ἡ δικιά του.
- 57 -
ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ
Σὲ ἄλλο κράτος ἔκανε θαῦμα ἡ Παναγία τοῦ κόσμου εἶν᾿ βασίλισσα καὶ ἔχει ἐξουσία.
Ὁ Βασιλεὺς Ἀλέξιος εἶχε μιὰ θυγατέρα
ἡ ὁποία ἀῤῥώστησε βαριὰ πονοῦσε κάθε μέρα.
Κανεὶς γιατρὸς δὲν μπόρεσε νὰ εὔρῃ τὴν αἰτία ἡ βασιλοπούλα ἐβάρυνε λόγῳ τῆς ἀσθενείας.
Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Νίκων κατόπιν πατριάρχης στὸν βασιλέα ἐμίλησε ἦταν οἱ δυὸ μονάχοι.
Τότε τὸν συνεβούλευσε αὐτὸς τὸν ἡγεμόνα
εἰς τὴν Ῥωσία νὰ σταλεὶ τῆς Παναγιᾶς εἰκόνα.
Ἡ χάρις Πορταΐτισσα Υἱόν της μεσιτεύει
καὶ ὅσοι εἶναι ἄῤῥωστοι ἀμέσως τοὺς γιατρεύει.
Θὰ γίνει ἡ κόρη σου καλὰ σὰν ἔρθει στὴ Ῥωσία ἀπ᾿ τῶν Ἰβήρων τὴν μονὴ Παρθένος Παναγία.
Τὸν ἄκουσε ὁ βασιλιὰς καὶ τὸν εὐχαριστοῦσε ποὺ ἡ κόρη δὲν θὰ πέθαινε οὔτε καὶ θὰ πονοῦσε.
Συμφώνησαν ἀμφότεροι εἰκόνα Παναγίας
ἀπ᾿ τῶν Ἰβήρων τὴν Μονὴ νὰ πάει στὴ Ῥωσία.
Οἱ μοναχοὶ τὴν εἴχανε προστάτη στὴ Μονή τους καὶ ἄλλη σκέψη ἔβγαλαν ἀμέσως μοναχοί τους.
Ἀντίτυπο Πορταΐτισσας νὰ στείλουν στὴν Ῥωσία καὶ θὰ χαρίσει ἡ Παναγιὰ στὴν ἄῤῥωστη ὑγεία.
Ἁγιορείτης μοναχὸς ζωγράφισε εἰκόνα
νὰ ἔχουν τὸ ἀντίτυπο, νὰ μείνει στὸν αἰώνα.
Τὴν Παναγία συνόδευσαν ἀπ᾿ τὴν Μονὴ Ἰβήρων τριῶν τῶν ἐκλεκτότερων ἐτότε καλογήρων.
- 58 -
Παρέστησαν εἰς τὴν πομπὴ ὁ Πατριάρχης μὲ τὸν κλῆρο Ἡγεμὼν καὶ οἰκογένεια βρισκότανε τριγύρω.
Ἐπιτελεῖον καὶ στρατὸς ἦταν ἐν παρατάξει ποὺ τὶς ἀπέδιδαν τιμές, ὅλα ἦταν ἐντάξει.
Ἡ ἄῤῥωστη πριγκίπισσα ἦταν στ᾿ ἀνάκτορά της ἐκοίταξε ὅτι ἔλειπαν ὅλοι ἀπὸ κοντά της.
Τοὺς ὑπηρέτες ῥώτησε νὰ τὴν πληροφορήσουν τὶ σύμβαινε καὶ ἔφυγαν, καὶ μόνη μὲ ἀφήσαν εἰκόνα νὰ ὑποδεχτοῦν εἶπαν τῆς Παναγίας.
Ἀμέσως ἔγινε καλὰ μὲ Παναγίας θαῦμα
ἡ ἄῤῥωστη σηκώθηκε, ἀμέσως ἐν τῷ ἅμα.
Μέχρι ἐκείνῃ τὴ στιγμὴ ἤτανε στὸ κρεβάτι θαῦμα ἡ Παναγία ἔκανε κι ἦταν ὑγιεστάτη.
Ἔτρεξε νὰ ὑποδεχθεῖ τῆς Παναγιᾶς εἰκόνα
τὸ θαῦμα αὐτὸ αἰώνιον, θὰ μείνει εἰς τὸν αἰώνα.
Τὸ ἀντίτυπον τὸ ἔβαλαν ἐκεῖ σὲ μοναστήρι
καὶ Ῥῶσοι πᾶνε ὀρθόδοξοι τιμοῦν σὲ πανηγύρι.
Μονῆς Ἰβήρων ὀνόμασαν οἱ Ῥῶσοι τὸ μετόχι Ἁγίου Ὄρους ἀντίτυπο ποὺ ἡ Ῥωσία ἔχει.
Ὁ Τσάρος εὐχαρίστησε τότε τὴν Παναγία θαῦμα ἔκανε στὴν κόρη του καὶ εἶδε τὴν ὑγεία.
Ἁγίου Ὄρους τὴν Μονὴ ποὺ λέγεται Ἰβήρων ὁ Τσάρος ἔδωσε χρυσὸ καὶ ἔφτιαξαν τριγύρω.
Ἔκαναν κτίρια πολλὰ τότε οἱ καλογῆροι ὡραιοτάτη εἶν᾿ ἡ Μονὴ μεγάλο μοναστήρι.
- 59 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑ
Προυσιώτισσα ἐλέγετο ἐκεῖ ἡ Παναγία
γιατὶ εἶχε ἕνα Ἱερὸ Ναὸν Προῦσα Μικρὰς Ἀσίας.
Εἰκόνα θαυματουργικὴ εἶχε τῆς Παναγίας καὶ ὁ Ναὸς ἔμοιαζε σὰν τῆς Ἁγιᾶς Σοφίας.
829 μ.Χ. εἶν᾿ εἰκονομαχία
ἤτανε ὁ Θεόφιλος στὴν Αὐτοκρατορία.
Τότε ἕνας νέος τῆς αὐλῆς εἰκόνα εἶχε γνωρίσει εἰς τὴν Ἑλλάδα ἐσκέφθηκε τότε νὰ ἀναχωρήσει.
Καὶ τὴν εἰκόνα θὰ ἔπαιρνε μαζὶ τῆς Παναγίας γιατὶ γινόταν πόλεμος μὲ εἰκονομαχία.
Εἰς τὸ ταξίδι εἶχε μαζὶ θαυματουργὸν εἰκόνα εἰς τὴν Ἑλλάδα θὰ ἄφηνε νάναι εἰς τὸν αἰώνα.
Ἔφθασε στὴν Καλλίπολη εἰκόνα εἶχε χαμένη ἄφησε μόνη νὰ βρεθεῖ ἡ Κεχαριτωμένη.
Στὸν Βόλο ὅταν ἔφθασε μετέβη στὴν Ὑπάτη καὶ Ἱερὰ Μονὴ Προυσοῦ ὅλο χαράδρες βάθη.
Μόνο ποιμνιοστάσια ἦταν σ᾿ αὐτὸν τὸν τόπο
ποὺ οἱ βοσκοὶ κρυβόντουσαν, γιὰ φόβο τῶν ἀνθρώπων.
Τὴν ἐποχὴ ποὺ ἔχασε ὁ νέος τὴν εἰκόνα
εἶδε ἕνα τσομπανόπουλο ἑν θαῦμα τοῦ αἰώνᾳ.
Μέσα σὲ ἕνα σπήλαιο εἶδε ἕνα φῶς μεγάλο
ποὺ ἔφθανε ὡς τὸν οὐρανὸ στὸν κόσμον δὲν εἶν᾿ ἄλλο.
Ἄκουσε μὲς στὸ σπήλαιο ὡραία ψαλμωδία ὁ νέος στὸν πατέρα του, εἶπε τὴν ἱστορία.
Ὁ πατέρας του δὲν πίστεψε καὶ εἶπε τοῦ παιδιοῦ του ὅτι αὐτὰ τὰ πράγματα νὰ μὴν τὰ βάνει ὁ νοῦς του.
- 60 -
Τὴν ἄλλη νύκτα μὲ παιδὶ πῆγε καὶ ὁ πατέρας ἤθελε νὰ βεβαιωθεῖ ὅσα ἄκουσε τὴν μέρα.
Εἶδε τὸ φῶς στὸ σπήλαιο ἄκουσε ψαλμωδία
καὶ τὸ πρωὶ σ᾿ ἄλλους βοσκοὺς εἶπε τὴν ἀγγελία.
Σκαρφάλωσαν στὸ σπήλαιον τότε σὲ μιὰ γωνία εἰκόνα φεγγοβόλησε ἦταν τῆς Παναγίας.
Καὶ μονοπάτι ἔκαναν κάθε ἕνας νὰ ἀνεβαίνει
νὰ προσκυνᾷ τὴν Παναγιὰ καὶ ἔπειτα κατεβαίνει.
Ἄνθρωποι ἄναβαν κεριὰ θυμίαζαν κάθε ἡμέρα τὴν Παναγία ∆έσποινα ἀθώα περιστέρα.
Εἰκόνα στὴν Καλλίπολη ὁ νέος εἶχε χάση καὶ ἐπαρουσιάσθηκε ἡ ἴδια στὴν Ὑπάτη.
Ἔμαθε τὸ ἀρχοντόπουλο γιὰ εἰκόνα Παναγίας ἤθελε νὰ τὴν ἔχει αὐτὸς δική του ἐξουσία.
Ἐπῆγε τότε στοὺς βοσκοὺς εἰκόνα γιὰ νὰ πάρει μὰ οἱ βοσκοὶ στὸν ἄρχοντα δὲν ἔκαναν τὴν χάρη.
Τότε ἄλλο τρόπον σκέφτηκε κάνει φιλοδωρία καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἔδωσαν ἔφυγαν συνοδεία.
Οἱ συνοδοὶ τοῦ ἄρχοντα ὕστερα ἀπὸ πορεία στὸ δρόμο ἐκοιμήθηκαν μὲ εἰκόνα Παναγίας.
Εἰκόνα ὅμως ἔλειπε ποὺ εἶχαν αὐτοὶ ξυπνήσει ἐνόμιζαν πὼς οἱ βοσκοὶ τοὺς εἶχαν ἀκολουθήσει.
Ἐστράφηκε τ᾿ ἀρχοντόπουλο περνοῦσε ποταμάκι μόνο αὐτὸς ἄκουσε φωνὴ μὲ τὸ δικό του αὐτάκι.
«Μὴν κοπιάζεις δι ἐμὲ φωνὴ αὐτὴ ᾿ναι Θεία» γιατὶ τὸν ἐσυμβούλευσε τότε ἡ Παναγία.
Καλύτερα μὲ χωρικοὺς νὰ εἶμαι στὴν ἐρημία παρὰ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς μέσα στὴν πολιτεία.
- 61 -
Ἂν θέλεις τοῦ ᾿πὲ ἡ Παναγιὰ μαζί μου ἔλα νὰ μείνεις ὁ ἄρχοντας ἐφάρμοσε αὐτὸ τὴν ὥρα ἐκείνη
δούλους ἀπελευθέρωσε ποὺ εἶχε συνοδεία.
Ἕνας τὸν ἀκολούθησε μὲ θέληση δική του
καὶ ἐστράφηκαν στὸ σπήλαιο γιὰ συντροφιὰ μαζί του.
Σὰν πήγανε στὸ σπήλαιο εἰκόνα ποὺ εἶχαν χάσει στὸ μέρος τοῦ σπηλαίου αὐτοῦ εἰκόνα εἶχε φθάσει.
Στὸ σπήλαιο τ᾿ ἀρχοντόπουλο ναΐδριο εἶχε κτίσει μὲ συντροφιὰ δούλου πιστοὺ ἐκεῖ εἶχε κατοικίσει.
Ἕνας ἱερομόναχος Ῥαφὴλ τὸ ὄνομά του
καὶ οἱ δυὸ γινῆκαν μοναχοὶ ἔκαναν τὴν κουρά τους.
Τὸν ἕνα ∆ιονύσιον τὸν εἶχαν ὀνομάσει τὸν ἕτερον Τιμόθεον σὲ καλογήρων τάξη.
Καὶ οἱ δυὸ ἀπέθαναν ἐκεῖ ποὺ εἶναι ἐρημία εἴχανε ὅμως συντροφιὰ μητέρα Παναγία.
Καὶ τώρα παραθέτομεν καὶ ἄλλα γεγονότα
ποὺ ἔγιναν καὶ γίνονται καὶ σήμερα καὶ πρῶτα.
Ἐτότε ποὺ ἐκτίσθηκε στὸν βράχο ἡ ἐκκλησία πάντοτε κάνει θαύματα ἐκεῖ ἡ Παναγία.
Ὁ θόλος τοῦ σπηλαίου αὐτοῦ μεγάλο εἶχε λιθάρι ὡσὰν τὸ δέντρο τὸ παλιὸ ποὺ ἔχει βαθὺ κλωνάρι.
Καὶ δὲν ὑπῆρχεν κίνδυνος ὁ βράχος γιὰ νὰ πέσει μὰ ἄλλο περιστατικὸ ἐφάνηκε στὴ μέση.
Κάποτε ἔγινε σεισμὸς ὁ βράχος ἐξεριζώθει
οἱ μοναχοὶ φοβήθηκαν ἀνθρώπους μὴν σκοτώσει.
Ἂν ἔπεφτε θὰ ἔκανε κομμάτια τὴν ἐκκλησία οἱ μοναχοὶ τότε εἴχανε πολὺ στεναχωρία.
- 62 -
Καὶ τὸ πρωὶ οἱ μοναχοὶ εἴδανε τὸ λιθάρι
τὸ εἶχε διώξει μακριὰ τῆς Παναγιᾶς ἡ χάρη.
∆ὲν πείραξε τὴν ἐκκλησιὰ λιθάρι ἦταν ῥιγμένο καὶ στοῦ ναοῦ τὰ δεξιά, εἶναι τοποθετημένο.
Β´ Τὸ βάραθρον
Ὑπάρχει ἕνα βάραθρον στὸν ἴδιο αὐτὸν τόπον
200 μέτρα ἀπόκρημνο στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων.
Ὅποιος θὰ πέσει ἀπὸ ἐκεῖ δὲν ἔχει θεραπεία θαύματα κάνει καὶ ἔκανε ἡ ∆έσποινα Παναγία.
Σήκωνε μία παπαδιὰ ἕνα μωρὸ στὸ χέρι
δίπλα ἦταν τὸ βάραθρο καὶ δίχως νὰ τὸ ξέρει.
Ἀπ᾿ τὸν πολὺ συνωστισμὸ γιορτὴ τῆς Παναγίας ἡ πρεσβυτέρα ἔχασε τότε ἰσοῤῥοπία
καὶ ἔπεσε στὸ βάραθρο ἐτότε κατ᾿ εὐθεία.
Πῆγαν κάτω στὸ βάραθρο ξένοι καὶ συγγενείς της γιὰ νὰ μαζέψουν πήγανε αὐτὴ καὶ τὸ παιδί της.
Ἐπήγαν ἐκεῖ γιὰ ἄλλον σκοπὸν καὶ βρῆκαν ἄλλο πράγμα ἡ Παναγία Προυσιώτισσα τοὺς εἶχε κάνει θαῦμα.
Εὑρήκανε τὴν παπαδιὰ σὲ πέτρα καθισμένη τὸ τέκτο τῆς ἐθήλαζε εἶν᾿ εὐχαριστημένη
δὲν κτύπησες τὴ ῥώτησαν, ἀπάντηση τοὺς δίνει.
Σὰν ἔπεσα μὲς στὸν γκρεμὸ καὶ εἶπα Παναγιά μου Παρθένα μου Προυσιώτισσα νὰ σὲ βοήθειά μου.
Κι ἀμέσως μὲ βοήθησε τῆς Παναγιᾶς ἡ χάρη καὶ ἐμὲ καὶ τὸ παιδάκι μου νὰ γίνει παλικάρι.
- 63 -
Τὸ νερὸ
Νερὸ δὲν εἴχανε νὰ πιοῦν σ᾿ αὐτὸ τὸ μοναστήρι τὸ ἔφερναν ἀπὸ μακριὰ τότε οἱ καλογῆροι.
Ἔλεγε κάθε μοναχὸς καὶ τὸ παράπονό του
καὶ ἕνα μαστορόπουλο τοὺς εἶπε τὸ ὄνειρό του.
Στὸν ὕπνο ποὺ ἐκοιμόμουνα γυναίκα μιὰ μοῦ εἶπε στὸ δεξὶ μέρος τῆς μονῆς πηγαίνετε κτυπῆστε
θὰ βρεῖτε δροσερὸ νερὸ ὅλοι σας θὰ τὸ πιεῖτε.
Ὅταν στὸ μέρος δεξιὰ ἔσκαψε τὸ παιδίον ἄνοιγε φλέβα καὶ ἔτρεχε πολὺ νερὸ καὶ κρύο.
∆όξασαν ὅλοι τὸν Θεὸν μαζὶ καὶ Παναγία
ποὺ ἔστειλε νερὸ εἰς τὴν Μονὴν εἶν᾿ Θεία Εὐλογία.
Ἀκόμα ἐκεῖνο τὸ νερὸ τρέχει σ᾿ αὐτὴ τὴ βρύση γίνονται ἄῤῥωστοι καλὰ ὅσοι τὸ πιοῦν μὲ πίστη.
Ὁ δαιμονισμένος
Στὸ Μεσολόγγι ἕνα παιδὶ ἦταν δαιμονισμένο γονεῖς τὸ πῆγαν στὴ Μονὴ νὰ ᾿ναι ἀφιερωμένο.
Νὰ τὸ γιατρεύσει ἡ Παναγιὰ ὅταν καλὰ θὰ γίνει ἐκεῖ νὰ γίνει μοναχὸς εἰς τὴν Μονὴ ἐκείνη.
Τὸν Γόρδιον ἀρώτησαν οἱ πατέρες μὲ ἀπορία τοὺς ἀπαντᾷ ὁ Γόρδιος μὲ προσευχὴ νηστεία.
Συμβούλεψαν τὸν ἄῤῥωστο καὶ ἔκανε νηστεία μὲ ἐγκράτεια καὶ προσευχὴ ἔλαβε τὴν ὑγεία.
- 64 -
Ὁ αἰχμάλωτος
Ληστὲς στὰ μέρη τῆς Μονῆς ἐπήγανε τροχάδι συνέλαβαν ἕνα αἰχμάλωτον ὄνομα Ἰωάννη.
Τὸν πῆγαν σὲ τόπο μακρινὸ τοῦ ἔκαναν τυραννία καὶ ἄρχισαν νὰ τοῦ ζητοῦν καὶ γρόσια καὶ φλουρία.
Τοὺς ἔλεγε εἶναι φτωχὸς νὰ τόνε λυπηθοῦνε
γιατὶ δὲν ἔχει αὐτὸς φλουριὰ ποὺ οἱ ληστὲς ζητοῦνε.
Τοὺς ἔλεγε γιὰ τὸν Χριστὸν καὶ γιὰ τὴν Παναγία μὰ οἱ ληστὲς εἶν᾿ ἄπιστοι δὲν δίνουν σημασία.
Γιὰ νὰ χαρίσουν τὴ ζωὴ τοῦ ἐζητοῦσαν γρόσια ὅταν τὰ παραλάβουνε νὰ εἶναι ὀκτακόσια.
Τότε τοὺς ἀποκρίθηκε ὁ αἰχμάλωτος Ἰωάννης ὅτι ἔχω ἕνα ἄλογο, τὸ δίνω μάνι μάνι.
Ὅμως οἱ ληστὲς στὰ λόγια του δὲν δίνουν σημασία τὸν ἔδεσαν πισθάγκωνα σ᾿ ἔλατο τιμωρία.
Τότε δὲν ἀπελπίστηκε ὁ χριστιανὸς ἐκεῖνος ὁλονυχτὶς προσεύχονταν σὰν μυρωμένος κρίνος.
Στὴν Παναγία Προυσιώτισσα νὰ τὸν ἐλευθερώσει ἀπὸ τοὺς ἄθεους ληστὰς αὐτὴ νὰ τὸν γλυτώσει.
Κατὰ τὰ ξημερώματα αὐτὸς ἀπεκοιμήθη γυναίκα εἶδε στὸν ὕπνο του, τότε εἶχε ξυπνήσει.
Ἐκείνη ποὺ τὸν ξύπνησε ἦταν ἡ Παναγία εἶδε πὼς ἤτανε λυτὸς τότε ἀπὸ τὰ σχοινία.
Τὸ θαῦμα αὐτὸ ποὺ ἔγινε εἶπε στὸ μοναστήρι
καὶ ἐπίστεψε ὁ ἡγούμενος μαζὶ καὶ οἱ καλογῆροι.
Σὲ τρεῖς ἡμέρες οἱ ληστὲς βρέθηκαν σκοτωμένοι ἔχασαν τούτη τὴ ζωὴ μὰ καὶ τὴν ἑπομένη.
- 65 -
Ἡ ἀόματος
Γυναίκα ἀπ᾿ τὸ μικρὸ χωριὸ Χάϊδω ὄνομά της τυφλώθηκε στοὺς ὀφθαλμοὺς δὲν ἔβλεπε μπροστά της.
1786 18 Νοέμβρη ἡμερομηνία ἤτανε ὅταν αὐτὸ συνέβη ἐπῆγε στὸ χωράφι της λίγο νὰ περπατήσει
τὸ ἀπόγευμα πῆγε παιδὶ στὸ σπίτι νὰ γυρίσει.
Τὴν ἀνταμώνει τὸ παιδὶ τὴν πιάνει ἀπὸ τὸ χέρι στὸν δρόμο ἐπερπάταγαν στὸ σπίτι νὰ τὴν φέρει.
Τὰ πόδια τότε τῆς τυφλῆς στὸ δρόμο εἶχαν σκοντάψει ἔκλαιγε μὲ ἀναστεναγμοὺς δὲν ἤθελε νὰ παύσῃ.
Τὸ παιδὶ ἐσυγκινήθηκε γιὰ τὴν κατάστασή της δὲν ἤξευρε τὶ νὰ τῆς πεῖ γιὰ παρηγόρησῄ της.
Κάθισαν νὰ ξεκουρασθοῦν πάνω σ᾿ ἕνα λιθάρι γυναίκα ἡ ταλαίπωρη, ἀγέρα της νὰ πάρει.
Καὶ μὲ λυπητερὴ φωνὴ ἡ πάσχουσα ἀρχίζει στὴν Παναγία ∆έσποινα μιὰ προσευχὴ ψελίζει.
Βασίλισσα οὐρανοῦ καὶ γῆς καὶ ὁλονοῦ τοῦ κόσμου πάρα πολὺ παρακαλῶ τὸ φῶς μου πάλι δῶσ᾿ μου.
Εἰκόνα τὴν Προυσιώτισσα νὰ ἔλθω νὰ προσκυνήσω Ὦ! Παναγιὰ ∆έσποινα καὶ νὰ σὲ εὐχαριστήσω.
Στὴν τυφλὴ ποὺ παρακάλαγε Προυσιώτισσα ἐν τῷ ἅμα ἡ Παναγίᾳ τῆς ἔκανε τότε μεγάλο θαῦμα.
Καὶ τὸ παιδὶ ποὺ ἤθελε γιὰ νὰ τὴν ὁδηγήσει πῆγε στὸ σπίτι μόνη της δίχως νὰ τὸ ἐνοχλήσει.
∆όξαζε ἐτότε τὸν Θεὸν καὶ ∆έσποινα Παναγία ποὺ τῆς ἐχάρησε τὸ φῶς καὶ εἶδε τὴν ὑγεία.
- 66 -
Τιμωρία ἀξιωματικοῦ Γερμανοῦ
Τὸ 1944 ἦταν χρονολογία
ποὺ ἔκανε τὸ θαῦμα αὐτὸ μητέρα Παναγία.
Ἐπίθεση οἱ Γερμανοὶ κάνουν σ᾿ Εὐρυτανία θελήσανε νὰ κλέψουνε Μονὴ τῆς Παναγίας.
Ἔκαψαν ὅλα τὰ κελιὰ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο
οἱ στρατιῶτες ἄκουσαν ἀξιωματικὸ μεγάλο.
Ὁ ἄθεος τὴν ἐκκλησιὰ διέταξε νὰ κάψει
τὶς προσταγές του ἤθελε, ὅλες νὰ εἶναι ἐντάξει.
Ἐπέμενε πάρα πολὺ νὰ κάψουν τὴν ἐκκλησία δὲν ἤξερε πὼς εἶν᾿ ἐκεῖ φύλακας Παναγία.
Ὁ ἀξιωματικὸς ἐπέμενε τὴν ἐκκλησιὰ νὰ κάψουν ὅμως δὲν ἔπαιρνε φωτιὰ νὰ τὴν ἀνατινάξουν.
Ἐτότε τὴν ὑπόθεση ἔλαβε ἡ Παναγία
στὸν ἄθεον ἀξιωματικὸν τοῦ ἔστειλε τιμωρία.
Εἰς τὴν αὐλὴ στεκότανε αὐτὸς τῆς ἐκκλησίας καὶ ὁδηγοῦσε τὸν στρατὸ εἰς τὴν λεηλασία.
Ἀόρατη μιὰ δύναμη τὸν εἴχενε παρμένο
καὶ ἐπάνω στὸ πλακόστρωτο ἄφησε πεταμένο.
Τὸ χτύπημα ποὺ ἔπαθε ἦταν πολὺ μεγάλο ὅλοι τότε τὰ χάσανε γιὰ θαῦμα δίχως ἄλλο.
Γύρω στὸν ἀξιωματικὸν ὅλοι συγκεντρωμένοι κατάλαβαν πὼς θαυμαστὸ στὸν τόπο αὐτὸ εἶχε γίνει.
Στὸ Ἀγρίνιον τὸν ἔστειλαν νὰ βρεῖ τὴ γιατρειά του στὸν δρόμο ἐξεψύχησε γιὰ τὴν ἀσέβειά του.
Καὶ ὁ ναὸς ἐσώθηκε τὸ θαῦμα εἶχε γίνει τὸν ἀσεβὴ ἡ Παναγιὰ τιμώρησε ἐκείνη.
- 67 -
Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΤΡΙΧΕΡΟΥΣΑ
Ἡ εἰκόνα αὐτὴ εὑρίσκεται ἐντὸς μοναστηρίου τὸ ὄνομά του λέγεται Μονὴ Χιλανδαρίου.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ∆αμασκηνὸς στὴν Ἀσματογραφία εἶναι γνωστὸς καὶ ὅσιος Χριστοῦ τὴν ἐκκλησία.
Πατρίδα του ἡ ∆αμασκὸς ἔγραφε ὁμιλοῦσε εἰκονομάχους καὶ αἵρεση πολὺ τὴν ἐμισοῦσε.
Λέων τότε ὁ Ἴσαυρος ἐχθρὸς τοῦ Ἰωάννη
στὸν ἄρχοντα εἶπε ψέματα ἐξόντωση πὼς τοῦ κάνει.
∆ιέταξε ὁ ἄρχοντας νὰ πιάσουνε μαχαίρι νὰ κόψουνε ∆αμασκηνοῦ τὸ δεξιό του χέρι.
Ὁ ἄρχοντας τὸ ἔκανε αὐτὸ γιατὶ ἤθελε νὰ παύσει νὰ μὴν μπορέσει πιὰ ποτέ, ὕμνους νὰ ξαναγράψει.
Τὸ χέρι νὰ κρεμάσουνε στῆς πόλεως πλατεία ὅλος ὁ κόσμος νὰ τὸ ἰδεῖ σ᾿ αὐτὴν τὴν πολιτεία.
Τὸ χέρι τότε ἔκοψαν ∆αμασκηνοῦ Ἰωάννη
καὶ στὴν πλατεία τοῦ χωριοῦ κρέμασαν μάνι μάνι.
Εἶπε ὁ Ἰωάννης στοὺς φίλους του στὸν ἄρχοντα νὰ πᾶνε στὸν Ἰωάννῃ νὰ δοθεῖ χέρι παρακαλᾶνε.
∆ιέταξε ὁ ἄρχοντας κομμένη τὴν παλάμη τότε νὰ ἐπιστρέψουνε ∆αμασκηνοῦ Ἰωάννη.
Τὸ βράδυ ἐπροσάρμοσε κομμένη τὴν παλάμη καὶ στὴν εἰκόνα κλαίγοντας πῆγε ὁ Ἰωάννης.
Παρακαλοῦσε τὴν Παναγιὰ νὰ τόνε θεραπεύσει τὸ χέρι του τὸ δεξιὸ νὰ μπεῖ στὴν πρώτῃ θέση.
Ἐκεῖ ποὺ προσευχότανε ἐνύσταξε ἐκοιμήθει
ἡ Παναγία στὸν ὕπνο του τότε τὸν ἐνθυμήθει.
- 68 -
Ἀφοῦ τοῦ χαμογέλασε τοῦ ᾿πὲ τότε νὰ χαίρει
μὲ θαῦμα τότε ἡ ∆έσποινα τοῦ κόλλησε τὸ χέρι.
Νὰ ἐκπληρώσεις ποὺ εἶχες τώρα ὑπόσχεσή σου εἰκονομάχους νὰ νικᾷς ποὺ εἶναι οἱ ἐχθροί σου.
Ἔντρομος ὅμως ἐξύπνησε τότε ὁ Ἰωάννης
ἡ Παναγία τὸ θαῦμα της τότε τὸ εἶχε κάνει.
Ἐκόλλησε τὸ χέρι του μὲ δίχως νὰ τὸ ξέρει ἔμεινε κόκκινη γραμμὴ δίχως νὰ ὑποφέρει.
Τὸ θαῦμα αὐτὸ ποὺ ἔκανε φαίνεται στὴν εἰκόνα ἡ Παναγία ∆έσποινα θὰ μένει εἰς τὸν αἰώνα.
Εἰς ἀνάμνηση τοῦ θαύματος τότε ὁ Ἰωάννης καὶ ἀσημένια ἔκανε ἐτότε μιὰ παλάμη
καὶ στὴν εἰκόνα Παναγιᾶς τοποθετεῖ τροχάδι.
Ὁ κάθε ἐκεῖ προσκυνητὴς εἰκόνα αὐτὴ τὴ βλέπει εὐχαριστεῖ τὴν Παναγιὰ δοξάζει ὅπως πρέπει.
Καὶ ἀπὸ τότε ἡ εἰκόνα αὐτὴ ἔλαβε ἐπωνυμία καὶ Τριχεροῦσα λέγεται εἰκόνα Παναγίας.
Τὸ θαῦμα αὐτὸ σὰν εἴδανε στῆς ∆αμασκοῦ τὴν πόλη ὅλοι τοὺς ἐξεπλάγησαν καὶ ὁ ἄρχοντας ἀκόμη.
Ὁ Ἰωάννης ὅσιος εἶχε ἀναχωρήσει
Ἁγίου Σάββα τὴν Μονὴ ἐπῆγε νὰ ἀσκήσει.
Σὲ Ἁγίου Σάββα τὴ Μονὴ πῆρε γιὰ εὐλογία καὶ Τριχεροῦσα φύλακα εἶχε τὴν Παναγία.
Πέντε αἰῶνες στὴ Μονὴ ἦταν ἡ Παναγία
οἱ Πατέρες Μονῆς τὴ δώρησαν ∆εσπότην τῆς Σερβίας.
Ἦταν Ἀρχιεπίσκοπος τὴν ἐποχὴ ἐκείνη
ὄνομα Σάββας λέγεται φεύγει ἀπὸ Παλαιστίνη.
- 69 -
Ἐπὶ ὄνου τοποθέτηση εἰκόνα Παναγίας προορισμό του ἔβαλε νὰ πᾶνε στὴν Σερβία.
Ὁ ὄνος αὐτὸς ποὺ δὲν εἴχενε ἀνθρώπινη ὁδηγία μόνος του ἐβάδιζε μὲ θέληση Παναγίας.
Στὸ Ἅγιον Ὄρος ἔφθασε Μονῆς Χιλανδαρίου ἐστάθηκε ἀκίνητος στὴν πύλη μοναστηρίου.
Οἱ Πατέρες ὑποδέχθησαν τὴν Ἱερὰ εἰκόνα
ποὺ εἶναι ἐκεῖ καὶ βρίσκεται στὸν ἅπαντα αἰώνα.
Ὁ μοναχοὶ εἰς τὴν Μονὴ τότε διχογνωμοῦσαν εἰκόνα τότε Παναγιᾶς στὸ βῆμα ἐκρεμοῦσαν.
Ἕτεροι πάλι μοναχοὶ εἴχανε γνώμη ἄλλη
σὲ ἄλλο μέρος τῆς Μονῆς εἰκόνα εἶχαν βάλει.
Εἰκόνα θαῦμα ἔδειξε ἐκεῖ ποὺ τῆς ἀρέσει ἐπῆγε καὶ τὴν βρήκανε στοῦ ἡγουμένου θέση.
Κανεὶς εἶπε στὸν ὕπνο του νὰ μὴν τὸν ἐνοχλήσει ἐκείνη θὰ ᾿ναι Ἡγούμενος Μονὴ θὰ κυβερνήσει.
Καὶ δὲν ὑπάρχει Ἡγούμενος εἰς τὴν Μονὴ ἐκείνη ἡ Τριχεροῦσα Παναγιὰ μόνη της διευθύνει.
Μονάχα προηγούμενον ἐκλέγουν οἱ Πατέρες
ἡ Παναγία Ἡγούμενος τὶς νύκτες καὶ τὶς ἡμέρες.
Ὅλοι οἱ Ἱερομόναχοι παίρνουνε εὐλογία
γιὰ νὰ ἀρχίσουν στὴ Μονὴ Θεία Ἀκολουθία.
Ἐκφραστικὴ τὴν ὄψη της ἔχει αὐτὴ ἡ εἰκόνα ἡ Τριχεροῦσα Παναγιὰ ποὺ ζεῖ εἰς τὸν αἰώνα.
Ἀμέτρητα τὰ θαύματα ποὺ κάνει ἡ Παναγία
καὶ δὲν χοροῦνε νὰ γραφοῦν στοῦ κόσμου τὰ βιβλία.
- 70 -
Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΟΡΓΟΕΠΗΚΟΟΣ
Βρίσκεται ἡ εἰκόνα αὐτὴ ἐντὸς μοναστηρίου Ἁγίου Ὄρους ὄνομα Μονῆς ∆οχειαρίου.
Ἔξω μπροστὰ στὴν τράπεζα ἦταν ζωγραφισμένη στὸν τοῖχο εἰκόνα Παναγιᾶς εἶν᾿ ἀφιερωμένη.
Μπροστὰ ἀπ᾿ τὴν εἰκόνα αὐτὴ Πατέρες ἐπερνοῦσαν τὸ μεσημέρι ἔτρωγαν τὸ βράδυ ἐδειπνοῦσαν.
Ὁ τραπεζάρης ἀπὸ ἐκεῖ πολὺ συχνὰ περνοῦσε καὶ τοὺς Πατέρες τῆς Μονῆς ὅλους ὑπηρετοῦσε.
Τὸν μοναχὸν τὸν ἔλεγαν Νεῖλον στὸ ὄνομά του νύκτα καὶ μέρα πέρναγε γιὰ διακόνημά του.
Τὴν νύκτα ἄναβε δαδιὰ ἐμπρός του γιὰ νὰ βλέπει καὶ τὴν ὑπηρεσίαν του νὰ κάνει ὅπως πρέπει.
Μία φορὰ ποὺ πέρασε Νεῖλος ἀπ᾿ τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας ἡ φωνὴ τοῦ ἔβαλε κανόνα.
Μὲ ἀναμμένα τὰ δαδιὰ τοῦ ᾿πὲ μὴν συνεχίζει τὸ πέρασμα του ἀπὸ ἐκεῖ εἰκόνα της καπνίζει.
Εἰς τὴν φωνὴ δὲν ἔδωσε ὁ Νεῖλος σημασία νόμιζε κάποιος μοναχὸς τὸν πείραξε στ᾿ ἀστεῖα.
Τὸ πέρασμά του ἀπὸ ἐκεῖ τὸ ἐξακολουθοῦσε καὶ κατὰ τὴν συνήθειαν ἀπὸ ἐκεῖ περνοῦσε.
Στὸν Νεῖλον δεύτερη φορὰ μιλὰ ἡ Παναγία τὸν εἶπε ἀναιδέστατον διὰ παρακοΐα.
Ὡς πότε τὴν εἰκόνα μου ἐσὺ θὰ τὴν καπνίζεις τώρα θὰ εἶσαι ὑπήκοος ἄλλο μὴ συνεχίζεις;
Στὴ δεύτερη αὐτὴ φωνὴ ποὺ τοῦ ᾿πὲ ἡ Παναγία ἀμέσως ἐτυφλώθηκε διὰ παρακοΐαν.
- 71 -
Τὸν Νεῖλον βρῆκαν ἀδελφοὶ τυφλὸν εἰς τὴν εἰκόνα τοὺς εἶπε τιμωρήθηκα δὲν τήρησα κανόνα.
Φόβος καὶ τρόμος τοὺς ἔπιασε καὶ τότε ἐν συνεχείᾳ μὲ σεβασμὸν περνούσανε ἀπὸ ἐκεῖ μὲ κάθε εὐλαβεία.
Μία κανδήλα ἐκρέμασαν σὲ ἐκείνη τὴν εἰκόνα διὰ τὸ θαῦμα ποὺ ἔγινε τὸν 16ον αἰώνα.
Ὁ τυφλωμένος μοναχὸς στασίδι εἶχε καθίσει παρακαλεῖ τὴν Παναγιὰ νὰ τοῦ τὸ συγχωρήσει.
Μαζὶ μὲ τὴ συγχώρεση νὰ ἰδεῖ καὶ ὅρασή του καὶ ἡ Παναγία ἄκουσε Νείλου τὴ δέησή του.
Πάλι ἀπ᾿ τὴν εἰκόνα της μίλησε ἡ Παναγία
εἶπε πὼς τὸν συγχώρεσε καὶ τοῦ ἔδωσε ὁδηγία.
Τοῦ εἶπε γιὰ τοὺς ὀφθαλμοὺς νὰ ἔχει πλήρη ὑγεία καὶ στοὺς Πατέρες νὰ εἰπεῖ μία παραγγελία.
Ἐγὼ ἡ μητέρα Λόγου Θεοῦ φροντίδα, προστασία στῶν Ἀρχαγγέλων τὴν Μονὴ θὰ εἶμαι ἡ ἰδία.
Νὰ καταφεύγουν οἱ μοναχοὶ σὲ κάθε ζήτημά τους θὰ ἐπακούω ἐγὼ Γοργῶς, εἰς τὰ θελήματά τους.
Ἐπίσης ὅλοι οἱ χριστιανοὶ ποὺ τρέχουνε σ᾿ ἐμένα θὰ εἶμαι προστασία τους δὲν λησμονῶ κανένα.
Μόλις ἐτελείωσε φωνὴ αὐτὴ ἡ Παναγία ἄνοιξαν ὀφθαλμοὶ τυφλοῦ καὶ εἶδε τὴν ὑγεία.
Γι᾿ αὐτὸ Γοργοεπήκοο λένε τὴν Παναγία θαῦμα τοῦ Νείλου μοναχοῦ ποὺ ἔκανε ἡ ἴδια.
∆ίπλα ἐκεῖ στὴν τράπεζα ναὸς εἶναι κτισμένος καὶ στὴν Γοργοεπήκοο εἶναι ἀφιερωμένος.
- 72 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ
Ἡ Παναγία Γερόντισσα λέγεται ἐπωνυμία θαῦμα ἔκανε σὲ γέροντα ποὺ εἶχε ἡγουμενία.
Βαθύγηρος ὁ γέροντας εἶχε ἡγουμενία
καὶ θαῦμα τότε ἔκανε σ᾿ αὐτὸν ἡ Παναγία.
Ὁ Θεὸς στὸν Γέροντα αὐτὸ εἶχε ἀποκαλύψει τὴν ὥρα τοῦ θανάτου του γιὰ νὰ ἀναχωρήσει.
Ὁ γέροντας ἠθέλησε τότε νὰ κοινωνήσει καὶ τὸν Ἱερομόναχο εἶχε εἰδοποιήσει.
Νὰ τελειώσει πιὸ ἐνωρὶς αὐτὴ τὴ Λειτουργία διὰ νὰ πάρει ζωντανὸς τὴν Θεία Κοινωνία.
Ὅμως ὁ Ἱερομόναχος ἀπὸ ἀδιαφορία καθυστεροῦσε καὶ ἀργὰ τελοῦσε λειτουργία.
Ὁ γέροντας κινδύνευε γιὰ νὰ ἀποβιώσει
θὰ ἔφευγε ἀκοινώνητος πρὶν λειτουργιὰ τελειώσει.
Καὶ τότε θαῦμα ἔγινε μίλησε ἡ Παναγία εἰς τὸν Ἱερομόναχον γιὰ τὴν ἀργοπορία.
Μυστηριώδη αὐτὴ φωνὴ ἄκουσαν καλογῆροι καὶ ὀργισμένη ἐτράνταξε ὅλο τὸ μοναστήρι.
Γιὰ τὸν Ἱερομόναχον ἦταν ἡ φωνὴ ἐκείνη
νὰ κοινωνήσει ὁ γέροντας καὶ ἕτοιμος νὰ γίνει.
Τότε ὁ Ἱερομόναχος ποὺ ἄκουσε ὁμιλία ἔδωσε εἰς τὸν γέροντα τὴν Θεία Κοινωνία.
Γερόντισσα ὀνόμασαν τότε τὴν Παναγία
ποὺ φρόντισε τὸν γέροντα μὲ Θεία Κοινωνία.
- 73 -
Τὸ πιθάρι
Στὴν Μονὴ τοῦ Παντοκράτορος τῆς Παναγιᾶς εἰκόνα δοχεῖον εἶχε ζωγραφισθεῖ θὰ μένει εἰς τὸν αἰώνα.
Κάποτε ἡ Ἱερὰ Μονὴ τρόφιμα ἐστερεῖτο καὶ τότε ὁ ἡγούμενος πολὺ ἐσταναχωρήτω.
Γονατιστὸς στὴν Παναγιὰ τὴν ἐπαρακολοῦσε καὶ πῆγε γιὰ νὰ κοιμηθεῖ γιατὶ δὲν ἠμποροῦσε.
Στὸν ὕπνο ποὺ ἐκοιμότανε πῆγε ἡ Παναγία τοῦ εἶπε ὅτι στὴ Μονὴ θὰ εἶναι προστασία.
Ὁ δοχειάρης τὸ πρωὶ εἶχε χαρὰ μεγάλη
ποὺ τὰ δοχεῖα τοῦ λαδιοῦ ἦταν γεμάτα λάδι.
Στὴν ἀποθήκη βρέθηκαν γεμάτα τὰ ἀμπάρια εἶχαν γεμίσει τρόφιμα ποὺ ἦταν πρῶτα ἄδεια.
Ὁ ἡγούμενος σὰν τ᾿ ἄκουσε πολὺ εὐχαριστήθη στὴν Παναγία ∆έσποινα τότε ἐπροσευχήθη.
Ὁ ἀλλόθρησκος τυφλώνεται
Ἀπὸ τὰ μεγάλα θαύματα εἰκόνας Γεροντίσσης στὴν Παντοκράτωρος Μονὴ εἶναι κι αὐτὴ ἐπίσης.
Ἀλλόθρησκοι καὶ βάρβαροι πῆγαν στὸ Μοναστήρι νὰ τὸ λεηλατήσουνε ποὺ ζοῦν οἱ καλογῆροι.
Μαζί τους ἕνας ἀσεβὴς ἤθελε νὰ καπνίσει εἰκόνα τῆς Γερόντισσας ἐτόλμησε νὰ σχίσει.
Τσιμπούκι του θὰ ἄναβε ἀπὸ εἰκόνα Παναγίας ὅμως τότε δὲν πρόλαβε τοῦ ἦλθε ἡ τιμωρία.
Μόλις τὸ σκέφθηκε αὐτὸ καὶ ἔπιασε τὸ μαχαίρι ἀμέσως ἐτυφλώθηκε τρέμει καὶ ὑποφέρει.
- 74 -
Ἀπὸ τοὺς πόνους ἔβγαζε φωνὴ πολὺ μεγάλη οἱ σύντροφοί του ἔριξαν εἰκόνα στὸ πηγάδι.
Ἐπέστρεψαν οἱ μοναχοὶ σὰν ἦρθε ἡσυχία ἐκοίταξαν καὶ ἔλειπε εἰκόνα Παναγίας.
Ἐνόμισαν εἰκόνα αὐτὴ ἦταν τῆς Γεροντίσσης οἱ ἄπιστοι ἀλλόθρησκοι εἶχαν ἐξαφανίσει.
Χρόνια πολλὰ ἐπέρασαν ὁ τυφλωθὴς ἐζοῦσε τύψεις καὶ πόνους πάντοτε ζωή του ἐπερνοῦσε.
∆ιὰ τὸ ἀνοσιούργημα ποὺ θέλησε νὰ κάνει μετάνιωσε στοὺς συγγενεῖς εἶπε πρωτοῦ πεθάνει.
Πανίσχυρος τῶν χριστιανῶν εἶναι Θεὸς μεγάλος στὸν κόσμον εἶναι ἀληθινὸς καὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλος.
Τὸ ἔγκλημα ποὺ ἔκανα πρέπει νὰ ἐπανορθώσω βοήθειὰ σας, ἐπιζητῶ γιὰ νὰ τὸ κατορθώσω.
Βλέπετε ἐσεῖς οἱ συγγενεῖς ὅτι ἐγὼ πεθαίνω
μιὰ χάριν νὰ μοῦ κάνετε τώρα σᾶς παραγγέλνω.
Στὸ Ἅγιον Ὄρος ἀπὸ ἐσᾶς ἂν θέλετε διαβεῖτε
στὴν Παντοκράτορος Μονὴ στοὺς μοναχοὺς νὰ πεῖτε.
Εἰκόνα τῆς Γερόντισσας νὰ βρουν οἱ καλογῆροι σ᾿ ἕνα πηγάδι βρίσκεται κοντὰ στὸ μοναστήρι.
Ὀγδόντα χρόνια πέρασαν σχεδὸν ἕνα αἰώνα ποὺ ἔριξαν οἱ βάρβαροι στὸ πηγάδι τὴν εἰκόνα.
Καὶ μὲ τὸ μήνυμα τυφλοῦ εὑρῆκαν τὴν εἰκόνα εὑρέθη τελείως ἄθικτη καὶ ἔπλεε ἀκόμα.
Καὶ μὲ ἐπίσημη πομπὴ τὴν πῆγαν στὴν ἐκκλησία καὶ βρίσκεται ὡς σήμερα Γερόντισσα Παναγία.
- 75 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΜΕΓΑΛΟΣΠΗΛΙΩΤΙΣΣΑ
Μεγαλοσπηλαιώτισσα λέγεται ἡ Παναγία γιατὶ ἐκεῖ εὑρέθηκε ἡ εἰκόνα ἡ Ἁγία.
Κοντὰ εἰς τὰ Καλάβρυτα τόπος Πελοποννήσου εἶναι τὸ Μέγα Σπήλαιον πιστοὶ νὰ προσκυνήσουν.
Στὸ μέρος αὐτὸ πὼς βρέθηκε εἰκόνα Παναγίας λίγα θὰ γράψομεν ἐδῶ γι᾿ αὐτὴν τὴν ἱστορία.
∆υὸ μοναχοὶ βρῆκαν ἐκεῖ εἰκόνα Παναγίας Θεόδωρο καὶ Συμεὼν τιμᾷ ἡ ἐκκλησία.
Αὐτοὶ οἱ δυὸ γεννήθηκαν (310 μ.Χ.) εἰς τὴν Θεσσαλονίκη γονεῖς των ἦταν πλούσιοι ἐνάρετοι στὴν νίκη.
Στὰ πλούτη αὐτοὶ δὲν ἔδωσαν καμία σημασία προτίμησαν Παρθενικὴν ζωήν, ἄσκηση, ἡσυχία.
Στὸ Ἅγιον Ὄρος ἀσκήτεψαν στὸν Ὄλυμπο στὴν Ὅσσα ἐπήγαν καὶ στὸ Πήλιο δὲν ζήλεψαν τὰ γρόσια.
Ἐλάχιστα ποὺ ἤθελαν γιὰ νὰ συντηρηθοῦνε ἐργάζοντο σωματικῶς γιὰ νὰ τὰ ἀποκτοῦνε.
Κατόπιν ἀνεχώρησαν πῆγαν στὴν Παλαιστίνη Σινὰ καὶ Ἀλεξάνδρεια καὶ Θηβαΐδα ἐκείνη.
Αἰγύπτου ἐρήμους γύρισαν, πῆγαν καὶ στὴν Νιτρία γιὰ νὰ γνωρίσουν ἀσκητές, ποὺ ζοῦν στὴν ἐρημία.
Ἐπήγαν καὶ τοὺς γνώρισαν πῆραν χαρὰ μεγάλη καὶ στὰ Ἱεροσόλυμα ἐπέστρεψαν καὶ πάλι.
Ὁ Πατριάρχης Μάξιμος εἶχε χαρὰ μεγάλη
καὶ τοὺς ἐφιλοξένησε στὴν πατρική του ἀγκάλη.
Τὴν νύκτα ποὺ ἐκοιμότανε εἶδαν στὸ ὄνειρό τους τὴν Παναγία ζωντανὴ ἐμίλησεν ἐμπρός τους.
- 76 -
Εἶδαν καὶ τρεῖς Ἀπόστολους μαζὶ μὲ Παναγία Παῦλον, Ἀνδρέα καὶ Λουκᾶ ἔκαναν συνοδεία.
Χαίρετε δοῦλοι Υἱοῦ μου τοῦ Θεοῦ τοὺς εἶπε ἡ Παναγία γιατὶ σηκώνετε σταυρὸν γιὰ ἄνω βασιλεία.
Ἀγώνα συνεχίσετε νὰ κάνετε πορεία
στὸ μέρος Πελοπόννησος ποὺ λέγετε Ἀχαΐα
θὰ βρεῖτε τὴν εἰκόνα μου τοὺς εἶπε ἡ Παναγία.
Θὰ σᾶς φανερωθεῖ ἐκεῖ εἰκόνα πὼς θὰ βρεῖτε ἡ Παναγία ἐσταμάτησε τότε νὰ διηγεῖται.
Ὅταν ἐξύπνησαν τὸ πρωὶ εἶπαν τὸ ὄνειρό τους καὶ τώρα Πελοπόννησον εἶχαν προορισμό τους.
Στὸν δρόμο ποὺ περνούσανε σὲ διαφόρους τόπους ἔκαναν κήρυγμα Θεοῦ στοὺς χριστιανοὺς ἀνθρώπους.
Σὲ χῶρες Ἀσιατικὲς ἐκάνανε πορεία
Ἅγιον Ὄρος ἔφθασαν Θράκη καὶ Θεσσαλία.
Στὸ ὄρος Οἴτη ἔφθασαν καὶ Αἰτωλοακαρνανία πῆγαν στὴν Πελοπόννησο ποὺ εἶπε ἡ Παναγία.
Προχώρησαν στὸ Αἴγιον ἐνδότερα Ἀχαΐας
στὸν Λαπατσούνα ἔφθασαν χωρίον Καλαβρύτων ἐκεῖ διανυκτέρευσαν ποὺ νύκτα πλέον ἦτο.
Τὴν νύκτα ἐπροσεύχονται κι δυὸ στὴν Παναγία νὰ ὁδηγήσει ἡ χάρη της δική τους τὴν πορεία.
Στὸν ὕπνο τους Ἀπόστολοι πάλιν τοὺς ὁδηγοῦνε δυὸ ὧρες ἀνατολικὰ τοὺς εἴπανε νὰ βγοῦνε.
Ἐκεῖ θὰ συναντήσετε μιὰ κόρη Εὐφροσύνη τσοπανοπούλα ἐπάγγελμα παρθένος εἶν᾿ ἐκείνη.
Αὐτὴ εἶναι δούλη τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ σᾶς ὁδηγήσει νὰ βρεῖτε εἰκόνα Παναγιᾶς αὐτὴ θὰ σᾶς μιλήσει.
- 77 -
Τὴν ἄλλη μέρα περπατοῦν οἱ δυὸ μὲ καλοσύνη στὴν ὄχθη ἑνὸς ποταμοῦ βλέπουν τὴν Εὐφροσύνη.
Σὲ πέτρα ἐκαθότανε καὶ τήνε χαιρετήσαν
καὶ κείνη τοὺς χαιρέτησε σὰν γνώριμοι νὰ ἦσαν.
Χαῖρε καὶ ἐσὺ Θεόδωρε καὶ Συμεὼν ἐργάτα
τὸν ἀμπελῶνα τοῦ Χριστοῦ, ἐσεῖς καλλιεργάτε.
∆ιστακτικοὶ ἐστάθηκαν ποὺ ἀκοῦν ὀνόματά τους
ἡ Ἁγία Θεὸν παρακαλεῖ θαῦμα νὰ δοῦν μπροστά τους.
Κτύπησε μὲ τὴν ῥάβδο της τὴν πέτρα ποὺ καθόταν ἔτρεχε γάργαρο νερό, ξερὴ ποὺ ἦταν πρῶτα.
Οἱ νέοι τὴν ἐρώτησαν πὼς λένε τ᾿ ὄνομά της
καὶ Εὐφροσύνη ἀπάντησε μὲ καθαρὴ καρδιά της.
Καὶ ἔπειτα τὴν ῥώτησαν γιὰ εἰκόνα Παναγίας καὶ ἡ Εὐφροσύνη ἄρχισε τότε τὴν ἱστορία.
Τώρα τοὺς εἶπε θὰ λυθεῖ αὐτὸ τὸ πρόβλημὰ σας γιὰ τὴν εἰκόνα Παναγίας πὼς βρέθηκα κοντὰ σας.
Στὰ μέρη αὐτὰ ποὺ ἤρθατε βρίσκομαι κάθε μέρα νὰ βόσκω στὰ χωράφια αὐτὰ τὰ γίδια τοῦ πατέρα.
Εἰς τὸ ἀπέναντι βουνὸ τὰ γίδια εἶχα ὁδηγήσει ἀπ᾿ τὸ κοπάδι ἕνα τραγὶ πολὺ εἶχε προχωρήσει.
Προχώρησε σὲ μιὰ σπηλιὰ τὸ εἶδα στὸ γυρισμό του βλέπω τοῦ τράγου γένια του, βρεγμένα ἦταν ἐμπρός του.
Προχθὲς ἐπαναλήφθηκε πάλι τὸ ἴδιο πράγμα ἀλλὰ τὴν δεύτερη φορὰ ἐβέλαζε συνάμα.
Ἤθελε αὐτὸ τὸ τραγὶ γιὰ νὰ μοῦ δείξει κάτι γιατὶ στὸ μέρος τοῦ βουνοῦ νεράκι δὲν ὑπάρχει.
Ἐχθὲς λοιπὸν Τρίτη φορὰ πῆγα μὲ τὸ κοπάδι τὸν τράγο ἀκολούθησα στὸ δρόμο του τροχάδι.
- 78 -
Σὰν ἔφθασε εἰς τὴ σπηλιὰ ἔκανα τὸ σταυρό μου ἐμπήκα μέσα στὴ σπηλιὰ χαμόδενδρα εἶν᾿ ἐμπρός μου.
Μέσα ἀπὸ τοὺς πυκνοὺς κισσοὺς ἔτρεχε τὸ νεράκι καὶ τότε σὰν ἁγίασμα ἤπια καὶ ἐγὼ λιγάκι.
∆υὸ φορὲς τὸ ὄνομα ἄκουσα Εὐφροσύνη στὸ ἄκουσμα ἐτρόμαξα ἐγὼ τὴν ὥρα ἐκείνη.
Μέσ᾿ τοὺς κισσοὺς στεκότανε εἰκόνα Θεοτόκου κρατοῦσε στὰς ἀγκάλας της τὸν Ἅγιον της τόκον.
Βοήθησὲ με Παναγιὰ λέν᾿ τρομαγμένα χείλη, νὰ μὴν φοβᾶσαι ἀπαντᾷ εὐθὺς τὴν ὥρα ἐκείνη.
Εἶμαι ἡ μητέρα τοῦ Χριστοῦ ποὺ κάνεις προσευχή σου θὰ εἶμαι πάντα βοηθὸς σὲ ὅλη τὴ ζωή σου.
Ἡ Εὐφροσύνη φρόντισε νὰ τὴν ξανακοιτάξει ὅμως δὲν ξαναμπόρεσε γιατὶ εἶχε Θεία λάμψη.
Γιὰ πὼς θὰ ᾿ρχόσαστε ἐδῶ μοῦ εἶπε ἡ Παναγία Θεόδωρος καὶ Συμεὼν ἔχετε ὀνομασία.
Μοῦ εἶπε εἶσθε ὑψηλοὶ ἀδέλφια καὶ οἱ δύο γλυκύτατα τὰ πρόσωπα, μεγάλα τῶν γενίων.
Γι᾿ αὐτὸ ἐγὼ σᾶς φώναξα μὲ τὰ ὀνόματὰ σας μοῦ τόχε πεῖ ἡ Παναγιὰ καὶ βρέθηκα κοντὰ σας.
Οἱ δυὸ ἀδελφοὶ ὁδηγούμενοι ἀπὸ τὴν Εὐφροσύνη ἀμέσως εἰς τὸ σπήλαιον πῆγαν τὴν ὥρα ἐκείνη.
Ἡ εἰκόνα μέσα στὸν κισσὸ εἶδαν τῆς Παναγίας ἄστραφτε καὶ γονάτισαν ἐμπρὸς της κατ᾿ εὐθεία.
Προσκύνησαν δοξολογοῦν ὕμνους καὶ ψαλμωδίες μία φωνὴ τότε ἄκουσαν τοὺς ἔδινε ὁδηγίες.
Ὅλη τὴν νύκτα προσευχὴ ἔκαναν οἱ πατέρες καὶ ἄκουγαν διαταγὲς νὰ πράξουν ἄλλες μέρες.
- 79 -
Τὴν ἄλλη μέρα ξύπνησαν καὶ ἔπρεπε νὰ ἀρχίσουν καὶ τὸ μεγάλο σπήλαιον αὐτοὶ νὰ καθαρίσουν.
Βάτα μὲ θάμνους καὶ κισσοὺς ἦταν περιπλεγμένο ἦταν ἀδιαπέραστο καὶ ἐγκαταλελειμμένο.
Οἱ δυὸ ἀδελφοὶ μὲ σεβασμὸ ἀσπάστηκαν εἰκόνα καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ σπήλαιον τὴν ἔβγαλαν ἀκόμα.
Βάζουν φωτιὰ στὸ σπήλαιον ἔγινε ἕνα θαῦμα πύθων φίδι τεράστιον ἐφάνη ἐν τῷ ἅμα.
Στὶς ῥίζες τοῦ σπηλαίου αὐτοῦ ἤτανε φωλιασμένο ζεστάθηκε μὲ τὴ φωτιὰ καὶ ἦταν ἀγριεμένο.
Νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ σπήλαιο ὅρμησε νὰ γλυτώσει
ἀλλὰ μία λάμψη ἀπ᾿ τὴν εἰκόνα Παναγιᾶς τὸ εἶχε θανατώσει.
Μὲ φοβερὰ συρίγματα τὸ φίδι ἔπεσε κάτου ἔμεινε ὅμως ἄκαυτη ἡ ῥαχοκοκαλιά του.
Τὸ Ἱερὸν τὸ σπήλαιον καθάρισαν πατέρες βρῆκαν τὴν Ἁγία Τράπεζα ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες.
Μέσα σ᾿ αὐτὸ τὸ σπήλαιο τὸ Εὐαγγέλιό του
ἔγραψε ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς μὲ θεῖον φωτισμό του.
Πατέρες οἱ μακάριοι ἐτότε κατ᾿ εὐθείαν
στὴν Τράπεζα ἐναπόθεσαν εἰκόνα Παναγίας.
Ἔκτισαν μερικὰ κελιὰ οἱ δυὸ αὐτοὶ πατέρες
καὶ ἀκολουθία οἱ μοναχοὶ διάβαζαν νύκτες μέρες.
Στὸ σπήλαιον σὰν βρέθηκε εἰκόνα Παναγίας Πελοποννήσου κάτοικοι ἐπήγαν κατ᾿ εὐθεία.
Τὸ θαῦμα ὅταν ἔμαθαν εἴχανε προθυμία
στὸ σπήλαιον προσκύνησαν ὅλοι τὴν Παναγία.
Θεόδωρος καὶ Συμεὼν κήρυγμα εἶχαν ἀρχίσει ὅλην τὴν Πελοπόννησο εἶχαν διαφωτίσει.
- 80 -
Καὶ ἄθρησκοι πιστεύανε εἰς τὴν ὀρθοδοξία ὁ παραβάτης Ἰουλιανὸς ἦταν στὴν ἐξουσία.
Στὴ φυλακὴ τοὺς ἔβαλε καὶ κάθε τιμωρία ἀπεδήμησεν ὁ Συμεών, Θεόδωρος κατόπιν
καὶ σώζονται οἱ κάρες τους εἶν᾿ Ἅγιοι ἀνθρώποι.
56 εἶν᾿ ἐτῶν ὁσία Εὐφροσύνη
καὶ εἰς ναὸν καλύβι της ἐτάφη καὶ ἐκείνη.
Τῆς Μεγαλοσπηλιώτισσας γράφομεν θαύματά της ποὺ ἔκανε ἀναρίθμητα ἡ μητρικὴ καρδιά της.
Ὁ Πάπας διοργάνωσε τότε σταυροφορία μπῆκαν στὴν Πελοπόννησο ἐτότε κατ᾿ εὐθεία.
Ἐπήρανε ἀπὸ ναοὺς ὅτι εἴχανε ἀξία
ζητοῦν στὸ Μέγα Σπήλαιον εἰκόνα Παναγίας.
Τότε οἱ Πατέρες τῆς Μονῆς τοὺς ἐπαρακαλοῦσαν εἰκόνα νὰ μὴν πάρουνε αὐτοὶ τὴν ἐζητοῦσαν.
Τοὺς ἔδιωξαν τοὺς μοναχοὺς τότε οἱ σταυροφόροι καὶ φύγανε ἀπ᾿ τὴ Μονὴ ὅλοι οἱ ῥασοφόροι.
Ὁ ἀρχηγὸς δοκίμασε εὐθὺς τὴν ὥρα ἐκείνη
ποὺ τὴν εἰκόνα θὰ ἔπαιρνε, τὸν πιάνει σκοτοδίνη.
Τὸ εἶπαν εἰς τοὺς μοναχοὺς ποὺ ἦταν μαζεμένοι ὅλοι ἔξω ἀπ᾿ τὴ Μονὴ μὲ λύπη πονεμένοι.
Τὴν προσευχὴ τοὺς ἔκαναν τότε στὴν Παναγία τῶν σταυροφόρων ἀρχηγὸν νὰ δώσει τὴν ὑγεία.
Τὸν ἄλειψαν τὸν ἀρχηγὸ μὲ λάδι ἀπ᾿ τὸ κανδήλι κι ἀμέσως ἔγινε καλὰ ἀπὸ τὴν σκοτοδίνη.
Μετανόησε ὁ παπικὸς μὲ κλάματα εἶχε ζητήσει ἀπὸ τὴν Θεομήτορα νὰ τοῦ τὸ συγχωρήσει.
- 81 -
Ἡ Παναγιὰ ἡ ∆έσποινα τὸν εἶχε συγχωρήσει ἔπαιρνε τοὺς συντρόφους του καὶ εἶχε ἀναχωρήσει.
Ἡ Παναγιὰ ἀρνήθηκε τῶν παπικῶν τὰ χέρια προτίμησε τοὺς μοναχοὺς τ᾿ ἀθώα περιστέρια.
Κατόπιν δεύτερη φορὰ τὸ 1447 φύγανε ἀπὸ τὴν Πάτρα καὶ γιὰ τὸ Μέγα Σπήλαιον ξεκίνησαν στὴν στράτα.
Καὶ αὐτοὶ εἰκόνα ζήτησαν νὰ πάρουν Παναγίας ἔγινε φοβερὸς σεισμὸς ἔφυγαν σὲ ἀπραξία.
Τὸ 840 μ.Χ. μὲ λύσσα οἱ εἰκονομάχοι
Μεγάλου Σπηλαίου τὴν Μονὴ δὲν ἤθελαν εἰκόνα νὰ ὑπάρχει.
Ἔβαλαν οἱ Αἱρετικοὶ φωτιὰ στὸ Μοναστήρι εἰκόνα πῆρε ὁ ἡγούμενος μαζὶ καὶ καλογῆροι.
Αἴγιον, Πάτρα πήγαιναν καὶ κάθε πολιτεία
γιὰ νὰ στηρίξουν χριστιανοὺς εἰς τὴν ὀρθοδοξία.
Οἱ ἄνθρωποι σὰν ἔβλεπαν τῆς Παναγιᾶς εἰκόνα δυνάμωνε ἡ πίστις τους καὶ πιὸ πολὺ ἀκόμα.
Ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Μονὴν μὰ εἶχε πιὰ νυκτώσει σὲ ἕνα δένδρο ἐκάθησαν ὥσπου νὰ ξημερώσει.
Τὸ δένδρο ἦταν πλάτανος κουφάλα εἶχε στὴ μέση ἔβαλαν τὴν εἰκόνα ἐκεῖ ὥσπου ἡ ἡμέρα φέξει.
Κοιμήθηκαν στὴν ὕπαιθρο ξύπνησαν εἶδαν θαῦμα εἰκόνα ἀποτυπώθηκε στὸ δένδρο ἐν τῷ ἅμμα.
Οἱ κάτοικοι περιοχῆς ποὺ εἶδαν αὐτὸ ποὺ ἐγίνη μικρὸ ναὸ ἐκτίσανε τὴν ἐποχὴ ἐκείνη.
Εἰκόνα Θεομήτορος εἶν᾿ ἀποτυπωμένη
ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν καὶ πάντα ἐκεῖ θὰ μένει.
Κάτοικοι κοντινοῦ χωριοῦ εἶδαν νὰ κατεβαίνει
φῶς ἀπ᾿ τὸ Μέγα Σπήλαιον στὸν πλάτανο νὰ μένει.
- 82 -
Ὅσοι περνοῦνε ἀπὸ ἐκεῖ βλέπουν αὐτὸ τὸ πράγμα εἰς τὴν κουφάλα πλάτανου ὑπάρχει αὐτὸ τὸ θαῦμα.
Ὁ πλάτανος ἀναπτύσσεται ἀλλάζει τὴν μορφή του τὸ ἀποτύπωμα κρατᾷ τὴν θέση τὴ δική του.
Τὸ θαῦμα αὐτὸ τὸ ἔκανε ἐκεῖ ἡ Παναγία
γιὰ νὰ πιστεύουνε ἄπιστοι εἰς τὴν Ὀρθοδοξία.
Τὸ λιθάρι τῆς Παναγίας
Νερὸ ποὺ εἶχε τὸ σπήλαιο τὴν ἐποχὴ ἐκείνη δὲν ἐπαρκοῦσε μοναχοὺς ἀπὸ αὐτὸ ποὺ πίνει.
Αὐξάνονταν οἱ μοναχοὶ προσκυνητὲς ἐπίσης σκεφθήκανε γιὰ τὸ νερὸ νὰ βροῦνε μία λύση.
Ἀφοῦ λοιπὸν συμφώνησαν εἶχαν ἀποφασίσει νερὸ νὰ ᾿ρθεῖ στὸ σπήλαιον ἀπὸ τὴν Κρύα Βρύση.
Ἡ βρύση ἦταν στὸ βουνὸ θὰ ἄνοιγαν αὐλάκι καὶ εἰς τὸ Μέγα Σπήλαιο νὰ φέρουν τὸ νεράκι.
Στὸ δρόμο ὅμως συμπαγὴς βράχος στερεωμένος αὐλάκι δὲν μποροῦσαν πιὰ νὰ ἔχουν ἀνοιγμένο.
Σταμάτησαν τὸ σκάψιμο ἦλθαν σὲ ἀπελπισία καὶ ὅλοι τοὺς κατέφυγαν τότε στὴν Παναγία.
Τὴν ἄλλη μέρα στὸ βουνὸ πῆγαν μὲ ἐργαλεῖα μεγάλο θαῦμα ἔκανε τότε ἡ Παναγία.
Ὁ βράχος ποὺ ἐμπόδιζε εἶχε σχισθεῖ στὴ μέση καὶ ἀπὸ τοῦ λίθου τὴν σχισμὴ νεράκι εἶχε τρέξει.
Τὸ αὐλάκι τότε ἄνοιξαν μέχρι τὸ μοναστήρι
ποὺ πίνουν μέχρι σήμερα κόσμος καὶ καλογῆροι.
- 83 -
Ῥωγμὴ τοῦ βράχου φαίνεται μὲ Παναγίας χάρη τὸν βράχο τὸν ὀνόμασαν τῆς Παναγιᾶς λιθάρι.
Καὶ ἕνα παιδὶ ἐγλύτωσε τότε ἡ Παναγία ποὺ σὲ θεμέλια ἔπεσε ἀπὸ ἀπροσεξία.
Σὰν ἔπεσαν τὰ χώματα εἰς τὴν δική του πλάτη εἶπε πὼς εἶδε τὸ παιδὶ γυναίκα ὡραιοτάτη.
Καὶ ἐκεῖ ἡ Παναγίας μας θαῦμα μεγάλο κάνει ἐγλύτωσε τὸ νεαρὸ ἀκόμα πρὶν πεθάνει.
Ὁ Θεόφιλος στὸ Βυζάντιο εἶχε αὐτοκρατορία στὴν Σύγκλητο Πατρίκιον Συμεὼν ὀνομασία.
Τὴν σύζυγο τοῦ Συμεὼν τὴν λέγαν Βικτωρία στὸ μέγαρό της εἶχε κρυφὰ εἰκόνα Παναγίας.
Ὁ ἄνδρας τῆς Θεόφιλος ἦταν εἰκονομάχος καὶ τὴν εἰκόνα ἔβρισε στὴ σύζυγο μὲ πάθος.
Φοβήθηκε τὸν ἄνδρα της τότε ἡ Βικτωρία πῶς νὰ γλυτώσει ἐσκέφτηκε εἰκόνα τὴν Ἁγία.
Στὴν Παναγία ἔκανε τότε τὴν προσευχή της τὴν φώτισε ἡ χάρις της καὶ ἦρθε ἔμπνευσή της.
Τὴν νύκτα ἐξεκίνησε πῆγε στὴν παραλία τὴν ἔριξε στὰ κύματα ταξίδευε ὀρθία.
Ἑλλήσποντο ταξίδευε Ἅγιον Ὄρος φθάνει στοῦ Φιλοθέου τὴν μονὴ ἄραξε στὸ λιμάνι.
Ὁ ἡγούμενος κοιμότανε ἥσυχος στὸ κελί του μιὰ ὑπερκόσμια φωνὴ ἄκουσε στὸ αὐτί του.
Σήκω κατέβα ἡγούμενε ἔλα στὴν παραλία παράλαβε εἰκόνα μου τοῦ εἶπε ἡ Παναγία.
Ἡγούμενος καὶ μοναχοὶ πῆγαν στὴν παραλία ἡ εἰκόνα τοὺς περίμενε στὴν ἄμμο ἐκεῖ ὀρθία.
- 84 -
Εἰκόνα ἐκεῖ ποὺ ἐστέκετο ἔγινε ἕνα θαῦμα ἀνάβλυσε πολὺ νερὸ Ἁγίασμα ἀράδα.
Ἄῤῥωστοι γίνονται καλὰ ἁγίασμα σὰν πιοῦνε καὶ τὸν Θεὸ καὶ Παναγιὰ ὅλοι εὐχαριστοῦνε.
Ὕμνους καὶ θυμιάματα πῆραν οἱ καλογῆροι καὶ τὴν εἰκόνα ἐπήγανε εὐθὺς στὸ Μοναστήρι.
Ὁ κλέπτης
Στοῦ Φιλοθέου τὴν Μονὴ πῆγε νὰ προσκυνήσει ἕνας ξένος μὲ σκοπὸ νὰ τὴν λεηλατήσει.
Εἶδε χρυσὰ κοσμήματα στὴν εἰκόνα Παναγίας καὶ νὰ τὰ κλέψει σκέφτηκε ἐτότε κατ᾿ εὐθείας.
Σ᾿ ἕνα στασίδι ἐκρύφτηκε νὰ φύγει ὁ ἐκκλησάρης καὶ τότε πιὸ ἐλεύθερα νομίσματα νὰ πάρει.
Ἔκλεψε τὰ νομίσματα ἔτρεξε μάνι μάνι
μὲ πλοῖο θὰ ταξίδευε στῶν Ἰβήρων τὸ λιμάνι.
Ὁ κλέφτης πλοῖο ἐπρόλαβε διὰ νὰ ταξιδέψει μὰ τώρα ἄλλη ὑπόθεση εὑρέθηκε στὴ μέση.
Τὸ πλοῖο ἐταξίδευε ἕνα περίπου μίλι
καὶ ἡ Παναγία ἔκανε τὸ θαῦμα της ἐκείνη.
Τὸ πλοῖο μένει ἀκίνητο καὶ δὲν ἐπροχωροῦσε ὁ πλοίαρχος μονάχος του ἐτότε ἀποροῦσε.
Στοῦ Φιλοθέου τὴν Μονὴ καμπάνα εἶχε κτυπήσει διότι ὁ ἑσπερινὸς ἔπρεπε νὰ ἀρχίσει.
Ἔλειπαν τὰ νομίσματα καὶ τότε ὁ ἐκκλησάρης τὸν κλέφτη ἑκατάλαβε ποίος τὰ εἶχε πάρει.
Ἀπόστειλαν δύο μοναχοὺς τότε στὴν παραλία τὸν κλέφτη νὰ συλλάβουνε γιὰ ἱεροσυλία.
- 85 -
Οἱ μοναχοὶ ποὺ ἔφθασαν λιμάνι τῶν Ἰβήρων
στὴ μέση εἶδαν νὰ στέκεται μονάχο του τὸ πλοῖο.
Μὲ βάρκα τότε πήγανε σὰν εἴδανε τὸν κλέφτη
μὲ δάκρυα στὰ μάτια του, στὰ πόδια τους νὰ πέφτει.
Ἐπήρανε τὰ νομίσματα ποὺ εἴχενε κλεμμένα καὶ ὅλοι τότε ἐδόξασαν τὴν Παναγιὰ Παρθένα.
Τὸ ἀκυβέρνητο πλοῖο
Τὸ 1800 ἔτος ἡγούμενος Μονῆς τοῦ Φιλοθέου ἀπὸ Θράκη ἐπέστρεφε προσκυνητὲς γενναίους.
Βιαζότανε νὰ φτάσουνε ὅλοι στὸ Μοναστήρι Πάσχα ἐκεῖ θὰ ἔκαναν κόσμος καὶ καλογῆροι.
Σὲ ἕνα πλοῖο ἐμπήκανε στῆς Αἴνου τὸ λιμάνι
στὸ Ἅγιον Ὄρος θέλησαν νὰ φθάσουν μάνι μάνι.
Μὰ τρικυμία ἔκανε στὴν Ἴμβρον καὶ στὴν Λῆμνο καὶ ἐνόμιζαν τὸ τέλος τους, πὼς θὰ ἤτανε ἐκεῖνο.
Ὁ ἡγούμενος ἐμψύχωσε τότε συνταξιδιῶτες ἐμπιστοσύνη νὰ ἔχουνε στὴν Παναγιὰ ἐτότες.
Τὸ καράβι ἀνεβοκατέβαινε βράχους τῆς παραλίας κανεὶς τότε δὲν ἤλπιζεν ἐλπίδα σωτηρίας.
Τιμόνι πλοίου ἔφυγε χέρι τοῦ τιμονιέρη ἐπιβάτες καὶ πλήρωμα ἦταν ἀπεπλισμένοι.
Ἄξαφνα ὅμως εἴδανε στὰ μάτια τους ἕνα θαῦμα ἡ Παναγία ὁδήγησε τὸ πλοῖο ἐν τῷ ἅμα.
Σὲ μιὰ ἀκτὴ ἐστάθηκε τὸ πλοῖο ἀσφαλισμένο στὴ νῆσο Θάσο ἀπέναντι ἤτανε ἀραγμένο
καὶ πλοίου τὸ τιμόνι του στὴ θέση του δεμένο.
- 86 -
Τότε ἔπεσαν στὰ γόνατα ἔκαναν εὐχαριστία
τὴν Θεοτόκον εὐχαριστοῦν ποὺ βρῆκαν σωτηρία.
Στοῦ Φιλοθέου τὴν Μονὴ ἔφθασαν μὲ ὑγεία στὴν Παναγία ἔκαναν ὕμνους δοξολογία.
Πάσχα καὶ Εὐαγγελισμόν, ὅλοι μαζὶ γιορτάσαν τοὺς γλύτωσε ἡ Παναγιὰ καὶ ὅλοι τὴν ∆οξάσαν.
()
- 87 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΣΣΑ
Στὴν Ἤπειρον πρωτεύουσα Ἄρτας ὀνομασία ἔχει περίφημον ναὸν ἐκεῖ ἡ Παναγία.
Ἔχει ἕξι τρούλους ὁ ναὸς καὶ εἰκόνα Παναγίας θαύματα ἔκανε πολλὰ στῆς Ἄρτας πολιτεία.
Εἶναι ἐκ τῶν ἑβδομήκοντα πὄχει ἁγιογραφήσει
ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὴν Ἄρτα ἔχει ἀφήσει.
Μία μοναχὴ ἐρημίτισσα σὲ μιὰ σπηλιὰ ἐζοῦσε στὸν ὕπνο ποὺ κοιμότανε φωνὴ τὴν ἐξυπνοῦσε.
Τὸ Σπήλαιο ἐγέμισε φῶς καὶ ἐφωτοβολοῦσε καὶ μιὰ φωνὴ ἀκούσθηκε ἐτότε κατ᾿ εὐθεία Εἶμαι ἡ Παρηγορήτισσα ∆έσποινα Παναγία.
Στὴν Ἄρτα ἤρθανε ἐχθροὶ αἱρετικοὶ εἶν᾿ ὅλοι σκοπός τους νὰ καταστραφεῖ ὁλόκληρος ἡ πόλη.
Πήγαινε πὲς στοὺς ἱερεὶς περιφορὰ νὰ γίνει
στὸ κάστρο μὲ εἰκόνα μου καὶ ἄθικτο θὰ μείνει.
Ἔτρεξε τότε ἡ μοναχὴ εὐθὺς στὴν ἐκκλησία στοὺς ἱερεῖς εἰδοποιεῖ τὶ εἶπε ἡ Παναγία.
Οἱ ἱερεῖς ἐπήρανε εἰκόνα Παναγίας
καὶ εἰς τὸ κάστρο πήγανε ἔκαναν μετανοία.
Καὶ τότε τοὺς αἱρετικοὺς τοὺς εἴχανε νικήσει ὅλους τοὺς πολιορκητὰς τοὺς εἶχαν ἀφανίσει.
Τῆς Ἄρτας τότε ὁ ἄρχοντας εἶδε τὴν Παναγία τοῦ εἶπε πὼς τὴν χάρη της θὰ ἔχουν προστασία.
Μὲ τὴ βοήθεια Παναγιᾶς ἐσώθηκεν ἡ πόλη
τοὺς φύλαξε ἡ ∆έσποινα ἀπ᾿ τοῦ ἐχθροῦ τὸ βόλι.
- 88 -
Ἡ πυρκαγιὰ
Καὶ ἄλλο θαῦμα ἔκανε στὴν Ἄρτα ἡ Παναγία ἔσωσεν ἀπὸ πυρκαγιὰ εἰκόνα της ἁγία.
Τὸ 1364 στὴν Ἄρτα εἶχε γίνει
πολὺ μεγάλη πυρκαγιὰ δὲν εἶχε ξαναγίνει.
∆ύο χιλιάδες Ἀρτινοὶ καὶ πιὸ πολὺ ἀκόμα οἰκτρὸν εὑρῆκαν θάνατον ἐκάηκε τὸ σῶμα.
Μεγάλες εἶν᾿ καταστροφὲς στῆς Ἄρτας πολιτεία Παρηγορήτισσας ναὸς καὶ αὐτὸς εἶχε ζημία.
Μὰ μέσα στὴν πυρκαγιὰ ποὺ ἦταν μεγάλο πράγμα ἡ Παναγία ἔκανε τότε αὐτὸ τὸ θαῦμα.
Μόλις ἐξεράγει ἡ πυρκαγιὰ ἔφυγαν τρομαγμένοι οἱ ἱερεῖς ἀπ᾿ τὸν ναὸν παρὰ πολὺ θλιμένοι.
Οἱ φλόγες μέσα στὸν ναὸν τὰ πάντα ἀπειλοῦσαν ὅτι ὑπῆρχε στὸν ναὸν νὰ κάψουν προσπαθοῦσαν.
Σταμάτησε ὁ ἄνεμος καὶ οἱ πολίτες ὅλοι σταμάτησαν τὴν πυρκαγιὰ θὰ καίγονταν ἡ πόλη.
Καὶ ὅταν ἔσβυσε ἡ φωτιὰ καὶ ἔγινε ἡσυχία ἐμπήκανε τότε οἱ ἱερεῖς μέσα στὴν ἐκκλησία.
Ἐμείνανε κατάπληκτοι στὴν θέση τὴν ὁποία οἱ φλόγες δὲν ἐπείραξαν εἰκόνα Παναγίας.
Τὰ ἄλλα ἀντικείμενα ὅλα εἶχαν μαυρίσει οἱ φλόγες τότε οἱ πολλὲς εἶχαν ἐξαφανίσει.
Σὲ ἕνα ἐξωκκλήσι ἔβαλαν εἰκόνα Παναγίας σὲ μία ἀλλη γειτονιὰ στῆς Ἄρτας πολιτεία.
Τὴν λέγε Παρηγορήτισσα ἐκεῖ τὴν Παναγία φυλάτει τὴν Ἑλλάδα μας καὶ τὴν Ὀρθοδοξία.
- 89 -
Ἡ φοβερὴ πανώλη
Τὸ ἔτος 1816 εἶν᾿ ἡμερομηνία
μεγάλη τότε ἐνέσκυψε στὴν Ἄρτα θεομηνία.
Τῆς Ἄρτας τότε ἔγινε ἔρημος ὅλη ἡ πόλις θανατηφόρα ἔπεσε ἀσθένεια πανώλης.
Ὅσοι ἠμποροῦσαν ἔφευγαν μὲ οἰκογένειές τους οἱ πιὸ πολλοὶ ὅμως ἔμειναν οἰκίες τὶς δικές τους.
Περίμεναν μὲ τὴν σειρὰ ἐκεῖ νὰ ἀποθάνουν
ποὺ οἱ γιατροὶ δὲν μπόρεσαν τίποτα νὰ τοὺς κάνουν.
Στὴν Ἄρτα τότε οἱ κάτοικοι εἶχαν ἀπελπισία καὶ ὅλοι προσευχότανε τότε στὴν Παναγία.
Εἰς τὴν Παρηγορήτισσα νὰ τοὺς παρηγορήσει πανώλης τὴν ἀσθένειαν νὰ τὴν ἐξαφανίσει.
Καὶ τότε ὅλοι οἱ κάτοικοι ποὺ ᾿χαν ἀπελπισία εἰς τὴν Παρηγορήτισσα ἔκαναν μετανοία.
Εἰς τὰς ὁδοὺς τῆς πόλεως ὅλοι ἐσταματοῦσαν δεήσεις τότε ἔκαναν καὶ τὴν παρακαλοῦσαν.
Εἰς πανωπλήκτους οἱ ἱερεῖς ἔκαναν ἱκεσίας καὶ τότε θαῦμα ἔγινε ἀπὸ τὴν Παναγία.
Ἀμέσως ἐσταμάτησε τὸ κροῦσμα τῆς πανώλης ἔφυγε ἡ ἀσθένεια θεραπευθήκαν ὅλοι.
Καὶ ὅσοι ἐπεριμένουν θάνατον μὲ ἀγωνία ὅλοι ἐθεραπεύθηκαν ἀπὸ τὴν Παναγία.
200 χιλιάδες χριστιανοὶ ἔχουν ὑπολογίσει
πὼς κάθε χρόνο εἰκόνα αὐτὴ ἔχουνε προσκυνήσει.
Θαυματουργεὶ ἐκεῖ αὐτὴ εἰκόνα Παναγίας ἄῤῥωστοι τὴν παρακαλοῦν καὶ τοὺς χαρίζει ὑγεία.
- 90 -
Ἕνα θαῦμα ἀντιγράφομεν σελίδα τοῦ βιβλίου
1959 τὸ ἔτος ἔγινε 27 Φεβρουαρίου.
Μία κοπέλα 17 ἐτῶν τότε στὴν ἡλικία μοδίστρα καὶ Χαρίκλεια εἶχε ὀνομασία.
Ὅμως ἐκεῖ ποὺ ἐδούλευε αὐτὴ ἡ κοπελίτσα καθόλου δὲν κατάλαβε κατάπιε μιὰ καρφίτσα.
Ἀμέσως πῆγε στοὺς γιατροὺς ἐγχείριση εἶχε γίνει καὶ τὴν καρφίτσα οἱ γιατροὶ τὴν εἶχαν ἀφαιρέσει ἡ ἄῤῥωστη ἀντὶ καλὰ εἶχε χειροτερεύσει.
5-6 μῆνες ἄῤῥωστη μὲς στὰ νοσοκομεῖα κατάντησε παράλυτη μὲ δίχως θεραπεία.
Τέσσερις ἡμέρες διαρκῶς σπασμοὺς ἐν διαρκείᾳ στὸ τέλος τὴν ἐκοινώνησαν ἔλειπε ἡ ὑγεία.
Ὁ ἀδελφὸς Χαρίκλειας εἶπε στὴν ἀδελφή του στὴν Μηχανῶνα Παναγιὰ νὰ πήγαινε μαζί του
Πῆγαν στὴν Μεγαλόχαρη ἔκαναν προσευχή τους ἡ Παναγία θαῦμα ἔκανε τότε στὴ ∆έησή τους.
Πέταξε κλεινοσκέπασμα μὲ τὰ δικά της χέρια περπάτησε ἔγινε καλὰ γερὴ σὰν περιστέρα.
Κι ἀμέσως ἡ Χαρίκλεια μὲ πλήρη τὴν ὑγεία θερμότατα εὐχαρίστησε τότε τὴν Παναγία.
- 91 -
ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΕΪΝΤΑΝΑΓΙΑ – ΕΛΑΦΙΝΑ
Ὑψώνεται στὴ ∆αμασκὸ Μονὴ τῆς Παναγίας καὶ ὀνομάζεται ἡ Μονὴ Γκαζέλα-ἐλαφίνα.
60 χιλιόμετρα ἔξω ἀπ᾿ τὴν πολιτεία
τῆς ∆αμασκοῦ ἐκτίσανε Μονὴ τῆς Παναγίας.
Τῆς Παναγίας εἰκόνισμα ἐκεῖ εἶναι ὑψωμένο
χέρι τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ ἔχει ζωγραφισμένο.
Τὸ 547 Ἰουστινιανὸς εἶχε Αὐτοκρατορία σὲ ἕνα λόφο ἔφθασε καὶ ἔκανε πορεία.
Μιὰ ἐλαφίνα κυνηγᾷ διὰ νὰ τὴν σκοτώσει
καὶ πῆγε σὲ ἕνα ἀπόκρημνο γκρεμὸ γιὰ νὰ γλιτώσει.
Τότε ἡ Παναγία μας σὰν ὅραμα προστάζει καὶ τὸν Ἰουστινιανὸν ἐτότε διατάζει.
∆ική μου Ἰουστινιανὲ εἶναι ἡ ἐλαφίνα
μὴν μὲ διώκεις στὸ ἑξῆς ἄκουσε λόγια ἐκεῖνα.
Στρέψε λοιπὸν ἀπ᾿ τὸν βάραθρο ὀπίσω τ᾿ ἄλογό σου δὲν θέλω νὰ καταστραφεὶς μιλῶ γιὰ τὸ καλό σου.
Ἐσώθει ὁ Ἰουστινιανὸς μὲ Παναγίας θαῦμα στὸν τόπο αὐτὸν μία Μονὴ ἔκτισε ἐν τῷ ἅμα.
Μέσᾳ στὸ βράχο ἑβρέθηκε ποὺ ἤτανε θαμμένη εἰκόνα Θεομήτορος εἰκονογραφημένη.
Χιλιάδες εἶν᾿ τὰ θαύματα ποὺ κάνει ἡ Παναγία στὸν βράχο Ἰουστινιανοῦ ποὺ ἔγινε ἐκκλησία.
Στῆς ∆αμασκοῦ τὸ σπήλαιον ποὺ εἶναι ἡ Παναγία Πατριαρχεῖον σεβαστὸ εἶν᾿ τῆς Ἀντιοχείας.
Καὶ ᾿ρχονται οἱ Ὀρθόδοξοι Λιβάνου καὶ Συρίας γιὰ ἱερὸν προσκύνημα εἰκόνα Παναγίας.
- 92 -
Η ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ
Ὁ μήνας ἦταν Ἰούλιος 1822
οἱ Ἕλληνες θέλουνε νὰ ζοῦν ἐλεύθερον τὸν βίο.
Μάχονται τούρκικον ζυγὸν νὰ τὸν ἀποτινάξουν καὶ στὴν Ἑλλάδα ἐλεύθεροι τότε νὰ ἡσυχάσουν.
Τῆνο τὸ λένε ἕνα νησὶ ποὺ εἶναι στὶς Κυκλάδες τὸ ἐπισκέπτονται πολλοὶ πατέρες καὶ μανάδες.
Σ᾿ αὐτὸ τὸ ἱερὸ νησὶ γράφομεν ἱστορία γιατὶ ἐκεῖ εὑρέθηκε εἰκόνα Παναγίας.
Μιὰ μοναχὴ τὸ ὄνομα τὴν λέγαν Πελαγία σ᾿ ἕνα κελὶ κοιμότανε καὶ εἶχε ἡσυχία.
Στὸν ὕπνο ποὺ ἐκοιμότανε δίχως νὰ περιμένει εἶδε γυναίκα στὰ χρυσὰ ἤτανε στολισμένη.
Ἀπὸ τὸ θεῖον κάλλος της ἄστραφτε ἡ ἰδία ἔμοιαζε σὰν βασίλισσα καὶ εἶπε στὴν Πελαγία.
Πήγαινε στὸν ἐπίτροπο τὸ ὄνομα Καγκάδη
νὰ σκάψουνε στὰ κτήματα τοῦ ∆οξαρὰ τροχάδι.
Καὶ πὲς ἐσὺ στὸν ∆οξαρὰ γιὰ νὰ ἐπιστατήσει καὶ μεγαλοπρεπῆ ναὸν στὸ κτῆμα του νὰ κτίσει.
Τὴν προσευχή της ἔκανε τότε ἡ Πελαγία τὸ ὄνειρο ἀμφέβαλε μὴν ἦταν φαντασία τὸ ὄνειρο δὲν φανέρωσε τότε ἡ Πελαγία.
Ὅμως τὴν ἄλλη Κυριακὴ τὴν ἴδια ὥρα βράδυ εἶδε τὸ ἴδιο ὄνειρο στῆς νύχτας τὸ σκοτάδι.
Τὴν ἴδια πάλι ἐντολὴ ἔδωσε ἡ Παναγία Καγκάδη νὰ ἀντάμωνε νὰ πεῖ παραγγελία.
- 93 -
Ὅμως καὶ τρίτη Κυριακὴ ἡ Πελαγία βλέπει
γυναίκα μὲ αὐστηρὴ φωνὴ τὴν μάλωσε ὅπως πρέπει.
Γιατὶ δὲν ἐξετέλεσες ἐσὺ διαταγή μου;
Γιὰ τελευταία αὐτὴ φορὰ νὰ ἀκούσης τὴ φωνή μου.
Καὶ μὲ τρεμάμενη φωνὴ λέγει ἡ Πελαγία ποιὰ εἶσαι ἐσὺ κυρία μου ποὺ δίνεις ὁδηγία;
«Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν Μεγάλη»
«Αἰνεῖτε οὐρανοὶ Θεοῦ τὴν δόξαν».
Ἀπάντησε γονατισμένη ἡ Πελαγία ἀμέσως ἔγινε ἄφαντη τότε ἡ Παναγία.
Ἡ Πελαγία τ᾿ ὄνειρο εἶπε στὴν ἡγουμένη
Καγκάδη καὶ Ἐπίσκοπο Γαβριὴλ τὴν Πελαγία στέλνει.
Ὁ ∆εσπότης τὴν ἡσύχασε καὶ εἶπε στὴν Πελαγία τὸ ὄνειρο σοῦ εἶν᾿ ἀληθινὸ ἦταν ἡ Παναγία.
Τώρα ἐσὺ ἐξετέλεσες τὴν Θεία ἐντολή σου ἡ Παναγία μίλησε Τρίτη φορὰ μαζί σου.
Τὰ κτήματα τοῦ ∆οξαρὰ ἔσκαψαν μὲ ἀγώνα Εὐαγγελιστρίας βρήκανε θαυματουργὴ εἰκόνα.
Ὁ Θεὸς μὲ τὸ ὄνειρο αὐτὸ ἤθελε νὰ τονώσει ἀγώνα πατρίδος πίστεως νὰ τήνε στερεώσει.
Στὴν Τῆνο ὅταν βρέθηκε εἰκόνα Παναγίας
οἱ Κυκλαδίτες πείσθηκαν εἰς τὴν Ὀρθοδοξία.
∆ιότι τότε οἱ Παπικοὶ ποὺ στὶς Κυκλάδες ζοῦσαν τὸν Πάπα ὑποστήριζαν Ὀρθόδοξους μισοῦσαν.
Ἔπαιρναν Ἑλληνόπουλα ποὺ εἶχαν ὀρφανέψει δῆθεν ὅτι λυπότανε τὴν ἰδικήν τους θέση.
Καὶ ὅταν θὰ ἐμεγάλωναν στὴν Παπικὴ θρησκεία ὅλα θὰ τὰ ἐγύριζαν ἀπ᾿ τὴν Ὀρθοδοξία.
- 94 -
Μὲ εἰκόνα ὅμως ποὺ βρέθηκε τότε τῆς Παναγίας οἱ Κυκλαδίτες ἔμειναν εἰς τὴν Ὀρθοδοξία.
Ἐκτίστηκε περικαλὸς ναὸς στὴν Παναγία γίνονται ἀναρίθμητα θαύματα κατ᾿ εὐθεία.
Λίγα θὰ ἀναφέρομεν ἐνδεικτικῶς καὶ μόνο στὸ ἱερὸ αὐτὸ νησὶ γίνονται ὅλο τὸν χρόνο.
Τὸ ἀσημένιο πλοῖο μὲ τὸ χρυσὸ ψάρι
Στὴν Τῆνο ὁ προσκυνητὴς Ναοῦ Εὐαγγελιστρίας θὰ δοῦν τὰ μάτια του τὰ δυὸ θαῦμα περιεργείας.
Κάτω ἀπ᾿ τὸν πολυέλαιο φαίνεται κρεμασμένο πλοῖο ἀσημένιο στὰ ὕφαλα ψάρι χρυσὸ πνιγμένο.
Τὸ πλοῖο καὶ τὸ ψάρι αὐτὸ ἔχει τὴν ἱστορία ποὺ κάποιο πλοῖο ἔπλεε τότε στὴν Ἱσπανία.
Ἀντικυκλώνας φοβερὸς τὸ εἶχε παρασύρει προσέκρουσε σὲ ὕφαλο καὶ τραῦμα εἶχε γίνει.
Ἀνοίχτηκε μία ὀπὴ νερὸ ἄρχισε νὰ μπαίνει
ναῦτες ἀντλίες προσπαθοῦν νὰ ἀδειάσει δὲν προφταίνει.
Βέβαιος καταποντισμὸς ἐτότε πλησιάζει
ἔλεος Παναγία μου, μὲ πίστη ὁ κόσμος κράζει.
Καὶ τὸ νερὸ σταμάτησε στὴν τρύπα νὰ εἰσρέει καὶ σὲ λιμάνι Ἰσπανικὸ ἥσυχο τώρα πλέει.
Σὰν ἀραξαν κατάλαβαν θαῦμα τῆς Παναγίας στὴν τρύπα εἶχε σφηνωθεῖ ἕνα ψάρι καρχαρίας δὲν ἔμπαινε ἀπ᾿ τὸ νερὸ σταλαγματιὰ καμία.
Τοῦ πλοίου τότε πλήρωμα ἀπὸ εὐγνωμοσύνη
τὴν Παναγία εὐχαριστοῦν γιὰ θαῦμα ποὺ εἶχε γίνει.
- 95 -
Ἕνα ἀσημένιο πλοῖο ἔφτιαξαν μὲ τὸ χρυσὸ τὸ ψάρι στὴν ἐκκλησία φαίνεται δίπλα ἀπ᾿ τὸ παγκάρι.
Ἀμέτρητα τὰ θαύματα στὴν Τῆνο ποὺ εἶχαν γίνει ἀφοῦ εὑρέθη Παναγιᾶς εἰκόνα της ἐκείνη.
Κοπέλα ἦταν κατάκοιτη, τυφλὴ ἦταν ἡ ἄλλη, ἄλλος εἶχε δαιμόνιον, πονοῦσε τὸ κεφάλι.
Στὴν Τῆνο ὅλοι οἱ ἄῤῥωστοι ἔπεφταν μὲς στὸ δρόμο κι Παναγία ∆έσποινα τοὺς γιάτρευε τὸν πόνο.
Ἡ πίστη ποὺ ᾿χαν οἱ ἀσθενεῖς τότε στὴν Παναγία ὅλους τοὺς ἔκανε καλὰ τοὺς ἔδινε ὑγεία.
Τὸ ἔθνος 1969 γράφει ἡ ἐφημερίδα
γράφει ὁ ἀείμνηστος γέροντας, τὸ διάβασα καὶ εἶδα.
Ἀμέτρητα τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε ἡ Παναγία
μὰ γράφει καὶ γιὰ χριστιανοὺς πίστη καὶ προθυμία.
Εἶχε ἔξω ἀπ᾿ τὸν ναὸν δρόμους μὲ καλντερίμια ὅλοι ἐξενυχτούσανε σὰν ἄγρυπνα ἀγρίμια.
18.000 χιλιάδες οἱ πιστοὶ γύρω στὴν ἐκκλησία ἄγρυπνοι ἦταν καὶ ἔβλεπαν θαύματα Παναγίας.
Ὦ! Παναγία ∆έσποινα ποὺ ἔχεις ἐξουσία ὅλον τὸν κόσμο ἐλέησε καὶ τὴν Ὀρθοδοξία.
()
- 96 -
Η ΖΩΟ∆ΟΧΟΣ ΠΗΓΗ
Εἰς τὴν Κωνσταντινούπολη τὸ ἁγίασμα ὑπάρχει λέγετε Σηλυβρὶ καπί, ὡς θέλει νὰ τὸ μάθει.
Λέοντας ἦταν ὁ Σοφὸς στὴν αὐτοκρατορία ποὺ θαῦμα ἔγινε αὐτὸ τότε τῆς Παναγίας.
Προτοῦ στρατὸν καταταγεῖ εἶχε χειροναξία μιὰ μέρα ἐπεριπάτησε σὲ μιὰ τοποθεσία.
Περπάταγε καὶ εἶδε τυφλόν, ποὺ ἦταν καλοκαίρι καὶ ζέστη ἔκανε πολὺ τότε σ᾿ αὐτὰ τὰ μέρη
ὁ Λέων σὰν πονόψυχος πῆρε τυφλὸ ἀπ᾿ τὸ χέρι.
Ἐγύρευε ἐκεῖ νερὸ τυφλὸ νὰ ξεδιψάσει μιὰ μυστήρια φωνὴ ἄκουσε τότε ἐν πάσῃ.
Μὴν κοπιάζεις τὸ νερὸ εἶναι ἐδῶ πλησίον στὸ ἄκουσμα ἐξεπλάγηκε ὁ Λέων αἰφνιδίως.
Ἔψαχνε γιὰ πηγὴ νεροῦ ἀλλὰ δὲν ἠμποροῦσε ἄκουσε πάλι τὴ φωνὴ αὐτὴ τὸν ὁδηγοῦσε.
Μέσα στὸ δάσος τὸ δασὺ θὰ εὔρης ἕνα τέλμα
ἐκεῖ θὰ βρεῖς θολὸ νερὸ καὶ τὸν τυφλὸ αὐτὸ κέρνα.
Καὶ μὲ τὴν λάσπη τέλματος νὰ τοῦ ἀλείψεις μάτια ἐσὺ θὰ γίνεις βασιλεὺς θὰ εἶσαι σὲ παλάτια.
Ποιὰ εἶμαι ἐγὼ ποὺ ἐξέλεξα τὸν τόπον νὰ τὸ μάθεις ἐδῶ θὰ κτίσεις ἕνα ναὸν βοήθειά μου θὰ ᾿χεις.
Ὅσοι ἔρχονται μὲ εὐλάβεια καὶ μὲ παρακαλοῦνε μὲ πίστη τότε οἱ ἄῤῥωστοι ὑγεία τους θὰ βροῦνε.
Ὁ Λέων ὅταν ἄκουσε αὐτὴ τὴν ὁμιλία
μὲ λάσπη ἄλειψε τυφλὸν καὶ ἔβλεπε κατ᾿ εὐθεία.
- 97 -
Ὁ Λέων ὅταν ἔλαβε τὴν Αὐτοκρατορία στὴν Ζωοδόχο τὴν Πηγὴ ἔκτισε ἐκκλησία.
Ἔπειτα ὁ Ἰουστινιανὸς τὴν εἶχε μεγαλώσει
καὶ Ἁγιὰ Σοφιὰ τῆς πόλεως τότε εἶχε τελειώσει.
Ἔπασχε τότε ὁ Ἰουστινιανὸς ἀῤῥώστια δυσουρία στὴν Ζωοδόχο τὴν Πηγὴ γιατρεύτηκε κατ᾿ εὐθεία.
Καὶ ἕνας ἄῤῥωστος βαριὰ ἀπὸ τὴ Θεσσαλία
στὴν πόλη εἶπε νὰ τὸν πᾶν στὸ Ὕδωρ Παναγίας.
Στὸν δρόμο ὅμως ἐβάρυνε καὶ εἶπε πρὶν πεθάνει νὰ τὸν πᾶνε νεκρὸ ἐκεῖ στὸ ἁγίασμα τροχάδι.
Τὸν ἄῤῥωστο στὸ ἁγίασμα νεκρὸν τὸν εἶχαν πάει τοῦ ἔριξαν ἁγίασμα καὶ ζώντας περπατάει.
Καὶ ὅταν ἀναστήθηκε μὲ Παναγίας θαῦμα ἔμεινε ἐκεῖ ὡς μοναχὸς ἀμέσως ἐν τῷ ἅμα.
Ἀμέτρητᾳ τὰ θαύματα εἶναι τῆς Παναγίας ποὺ ἡ Ζωοδόχος της Πηγὴ ἔδωσε τὴν ὑγεία.
*+
- 98 -
ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΒΛΑΧΕΡΝΩΝ
Εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν μία τοποθεσίαν εἶναι οἱ Βλαχέρνες καύχημα γιὰ τὴν ὀρθοδοξία.
∆ιότι ἐκεῖ πρώτη φορὰ ὕμνος τῆς ἐκκλησίας ἐψάλει ὁ Ἀκάθιστος ∆έσποινας Παναγίας.
Εἰς τὸν ναὸν τῶν Βλαχερνῶν εἶν᾿ κατατιθεμένη Ζώνη Παναγίας ∆έσποινας εἶν᾿ ἀφιερωμένη.
Καὶ τώρα λίγα ἂς γράψομεν διὰ τὴν ἱστορία τὴν πόλη τότε ποὺ ἔσωσε Παρθένος Παναγία.
626 μ.Χ. ἦταν χρονολογία
Ἡράκλειος Αὐτοκράτορας ἦταν σὲ ἐκστρατεία ἐπολεμοῦσε τοὺς ἐχθροὺς στὰ βάθη τῆς Ἀσίας.
Ἀπὸ Ἱεροσόλυμα Πέρσες εἶχαν παρμένο
τότε τὸν Τίμιον Σταυρὸν νἄναι σὲ τόπο ξένο.
Ἐτότε ἐπολιόρκησαν οἱ βάρβαροι τὴν πόλη ἀπὸ ξηρὰ καὶ θάλασσα νὰ τὴν νικήσουν ὅλη.
Τὸν ἀρχηγὸ τῶν βάρβαρων τὸν ἔλεγαν Χαγάνο εἶχε μεγάλη ἔπαρση κι ἀκόμα παραπάνω.
Φοβέριζε τοὺς χριστιανοὺς τοὺς πολιορκημένους καὶ πρὶν νὰ γίνει ὁ πόλεμος τοὺς βλέπει νικημένους.
Ὁ Πατριάρχης Σέργιος μαζὶ μὲ τὴν φρουρά του τὴν πόλη ἐλυπήθηκε πνευματικὰ παιδιά του.
Μὲ δάκρυα παρακαλοῦν ὅλοι τὴν Παναγία
νὰ ἐλευθερώσει ἀπὸ ἐχθροὺς τότε τὴν πολιτεία.
Ἡ Παναγία ἄκουσε τὴν προσευχὴ ἐν τῷ ἅμα λυπήθηκε τοὺς χριστιανοὺς καὶ ἔγινε τὸ θαῦμα.
- 99 -
Στὰ ἐχθρικὰ στρατεύματα ἔπεσε ἐπιδημία πολὺς στρατὸς ἀπέθανε εἰς τὴν πολιορκία.
Ἀκόμα καὶ στὴ θάλασσα ἔπιασε τρικυμία
καὶ πνίγηκε πολὺς στρατὸς ἀκόμα καὶ τὰ πλοῖα.
Πολιορκία ἔλυσε Χαγάνος ντροπιασμένος μὲ τὸν στρατό του ἔφυγε ἐτότε νικημένος.
Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως ἀπὸ εὐχαριστία Ἀκάθιστον ὕμνο ἔψαλαν τότε στὴν Παναγία.
Ἀκάθιστον ὀνόμασαν ὕμνον στὴν Παναγία γιατὶ ἔψαλαν ὄρθιοι νύκτα στὴν ἐκκλησία.
Μεγάλη τεσσαρακοστὴ Παρασκευῆς τὸ βράδυ ἀκοῦνε ὅλοι οἱ χριστιανοὶ χαιρετισμοὺς τροχάδι.
Ὅλοι μὲ πίστη ζωντανὴ πᾶνε στὴν ἐκκλησία γιὰ νὰ εὐχαριστήσουνε Παρθένο Παναγία.
- 100 -
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΛΚΑΝΟΥ
Ἡ Ἱερὰ αὐτὴ Μονὴ εἶναι στὴν Καλαμάτα
15 Αὐγούστου ἑορτὴ ἡ Κοίμησής της πάντα.
Ἐτότε ἑορτάζεται ἐκεῖ ἡ Παναγία
εἰκόνα της ἀπ᾿ τὴ Μονὴ φέρνουνε στὰ χωρία νὰ προσκυνοῦν οἱ χριστιανοὶ δίχως ὁδοιπορία.
Ἐξ ἀμελείας μιὰ χρονιὰ τότε οἱ καλογῆροι ἔμεινε εἰκόνα Παναγιᾶς ἔξω ἀπὸ μοναστήρι.
Ὁ ἐκκλησιάρχης στὸν ὕπνο τοῦ ἄκουσε ὁδηγία τὴν νύκτα ποὺ ἐκοιμότανε τοῦ εἶπε ἡ Παναγία.
Τρέξε νὰ φέρεις εἰκόνα μου πάλι στὸ μοναστήρι ξύπνησε τὸν ἡγούμενο καὶ ἄλλοι καλογῆροι.
Ἐφόρεσαν οἱ μοναχοὶ τότε τὰ ἄμφιά τους
θὰ ἔφερναν ἀπὸ χωριὸ εἰκόνα ἐκεῖ κοντά τους.
Προτοῦ νὰ φθάσουν στὸ χωριὸ εἴχανε ξεκινήσει εἰκόνα μὲ τοὺς χωρικοὺς εἶχαν προϋπαντήσει.
Ὁ ἐκκλησάρχης ποὺ ἄκουσε φωνὴ στὴν ἐκκλησία τὴν ἴδια ὥρα στὸ χωριὸ μίλησε ἡ Παναγία.
Μίλησε σὲ ἕνα προεστὸ εἰκόνα νὰ ἐπιστρέψουν καὶ ἀπὸ Ἱερὰ Μονὴ νὰ μὴν τὴν ἀφαιρέσουν.
Γι᾿ αὐτὸ ξεκίνησαν μαζὶ πῆγαν στὸ μοναστήρι εἰκόνα τοποθέτησαν τότε οἱ καλογῆροι.
Ἄλλοτε πῆραν σὲ χωριὸ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία ποὺ ἔπεσε ἀσθένεια μεγάλη ἐπιδημία.
Καὶ ὅταν ἔγιναν καλὰ μόνη της ἡ εἰκόνα μόνη ἐπῆγε στὴν Μονὴ καὶ εἶν᾿ ἐκεῖ ἀκόμα.
- 101 -
Σταμάτησε στὴν ἐπιδημία τῆς πανώλους
∆ούλευαν οἱ Καλαματιανοὶ στὴν Ἀραβία ὅλοι τὸ Πάσχα ἦρθαν ἄῤῥωστοι μὲ ἀσθένεια πανώλη οἱ ἀσθενεῖς ἀπέθαναν κατὰ ἑκατοντάδες ὅλοι.
Σὲ τρεῖς γυναῖκες ποὒν πιστές, τοὺς εἶπε ἡ Παναγία στὸν ὕπνο ποὺ ἐκοιμότανε νὰ κάνουν λιτανεία.
Οἱ ἱερεῖς σὰν τ᾿ ἄκουσαν ἑτοιμαστῆκαν ὅλοι ἔβαλαν ἄμφια ἱερὰ γύριζαν κάθε πόλη.
Μαζὶ τοὺς προπορεύεται, ∆έσποινα Παναγία καὶ ἀμέσως ἐσταμάτησε τότε ἡ ἐπιδημία.
Πανώλης ἡ ἀῤῥώστια αὐτὴ ἔφυγε κατ᾿ εὐθεία μεγάλο θαῦμα ἔκανε ἐκεῖ τότε ἡ Παναγία.
Ὁ τρομερὸς σεισμὸς
Σὰν ἔγινε τὸ θαῦμα αὐτὸ πέρασαν λίγα χρόνια ἔγινε φοβερὸς σεισμὸς στὴν Μεσσηνία ἀκόμα.
Ἡ Μεσσηνία στοὺς σεισμοὺς ἦταν συνηθισμένη ἔφευγαν ἀπ᾿ τὰ σπίτια τους καὶ ἦταν λυπημένοι.
Ἔμειναν σπίτια ὄρθια ἔπεσε ἡ σκεπή τους
οἱ κάτοικοι τὰ ἔβλεπαν λυπόταν ἡ ψυχή τους.
Μέσ᾿ στὸ Ναὸ ἑνὸς χωριοῦ, εἰκόνα Παναγίας οἱ κάτοικοι τοποθετοῦν ἐτότε κατ᾿ εὐθεία.
Μὰ ὁ σεισμὸς συνέχιζε καὶ μὲς στὴν ἐκκλησία καὶ ἔπρεπε τότε νὰ σωθεῖ εἰκόνα Παναγίας.
Ὅλοι ὅμως ἐφοβότανε κανένας δὲν τολμοῦσε
δὲν εἶχε πίστην, ζωντανός, πὼς θὰ ξαναγυρνοῦσε.
- 102 -
Τότε ἕνα βοσκόπουλο φώναξε παῤῥησία
μὲ εὐλογία τοῦ Θεοῦ θὰ μπῶ στὴν ἐκκλησία.
Σημεῖον ἔκανε σταυροῦ στὴν ἐκκλησία ἐμπῆκε μισὴ ὥρα ἐπέρασε καὶ πίσω δὲν ἐβγῆκε.
Μιὰ δόνησις ἰσχυρότερη ἀπ᾿ τὴν προηγουμένη ἐκ θεμελίων τὸ Ναὸ τότε εἶχε ῥιγμένη.
Ἐκεῖ ποὺ ἦταν ὁ ναὸς ὑπῆρχεν ἀμορφία πέτρες, ξύλα καὶ χώματα σωρὸς ἡ ἐκκλησία.
Γυναῖκες τότε ἔκλαιγαν διὰ τὸ παλικάρι
ποὺ μπῆκε μέσα στὸν ναὸν εἰκόνισμα νὰ πάρει.
Ἀφοῦ εἴδανε τὸν ναὸν κι ἦταν κατεστραμένος νόμιζε πὼς ὁ βοσκὸς ἐκεῖ θὰ ᾿ταν θαμμένος.
Οἱ μοναχοὶ γονατιστοὶ κάνουν τὴν προσευχή τους παρακαλοῦσαν τὸν Θεὸν μὲ ὅλη τὴν ψυχή τους.
Τότε ἕνας γέρων μοναχὸς ἔδωσε ὁδηγία
νὰ σκάψουν εἶχε πεποίθηση πολλὴ στὴν Παναγία.
Ἔσκαψαν τὰ ἐρείπια πέρασε μισὴ ὥρα
κι ἡ Παναγία ∆έσποινα κάνει τὸ θαῦμα τώρα.
Οἱ ἄνθρωποι ἐσκάβανε μὲ ἀξίνες καὶ μὲ φτυάρι ἐμπρὸς τοὺς βλέπουν ξαφνικά, ὁρθὸ τὸ παλικάρι.
Ὄρθιος ἦταν ὁ βοσκὸς τὸ πιὸ σπουδαῖο ἀκόμα κρατοῦσε εἰς τὸ στῆθος του τῆς Παναγιᾶς εἰκόνα.
Ἄθικτη τὴν εἰκόνα αὐτὴ ποὺ ὁ βοσκὸς κρατοῦσε τοῦ ᾿χε χαρίσει τὴ ζωὴ δὲν πέθανε ἐζοῦσε.
Ὁ κόσμος ὅλος ἐπίστευσε στῆς Παναγιᾶς τὸ θαῦμα ποὺ μέσα σὲ ἐρείπια ναοῦ ἔγινε αὐτὸ τὸ πράγμα.
Καὶ τότε κλῆρος καὶ λαὸς ἔκαναν λιτανεία
στὴν Ἱερὰ Βαλκάνου τὴν Μονὴ ἔφεραν τὴν Παναγία.
- 103 -
Μόλις ἔβαλαν στὴν Μονὴ ἁγία της εἰκόνα ἐσταματῆσαν οἱ σεισμοὶ ποὺ γίνονταν ἀκόμα.
Τὰ κτήματα ἐκάρπησαν εἴχανε ἀφθονία καλλιεργούσανε τὴ γῆ τότε μὲ ἠρεμία.
Τότε τὸ τσοπανόπουλο πῆγε στὸ μοναστήρι ἐκεῖ εἶχε γίνει μοναχὸς μὲ ἄλλους καλογῆροι.
Ἤτανε εὐλαβέστατος, ὡς τὰ γεράματά του, τὸν βοηθοῦσε ἡ Παναγιὰ εἰς τὰ ζητήματά του.
Γιὰ τὴν εἰκόνα Παναγιᾶς ἔδειξε αὐτὸς ἀνδρεία καὶ ἀπὸ σεισμὸ τὸν φύλαξε τότε ἡ Παναγία.
&᾿
- 104 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΝΕΑΜΟΝΗΤΙΣΣΑ
Πάνω στῆς Χίου τὸ νησὶ νέα Μονὴ κτισμένη γι᾿ αὐτὸ Νεαμονήτισσα εἶναι ὀνομασμένη.
Τὸ ὄρος αὐτὸ Προβάτιον εἶχε ὀνομασία τρεῖς μοναχοὶ ἐδιάβαζαν ἐκεῖ ἀκολουθία.
Στὸ σπήλαιον ποὺ ζούσανε ἤτανε μιὰ κοιλάδα κατάπληκτοι ἔβλεπαν φῶς μέσα στὴν πρασινάδα.
Σκέφτηκαν καὶ ἔβαλαν φωτιὰ τὰ δέντρα νὰ καοῦνε ὅταν σταμάτησε ἡ φωτιὰ κοιτάξανε νὰ δοῦνε.
Μία μυρτιὰ δὲν κάηκε μὲ τὴ φωτιὰ ἐκείνη
οἱ φλόγες δὲν τὴν ἔκαψαν ἄθικτη εἶχε μείνει.
Ἔτρεξαν τότε στὴν μυρτιὰ γεμάτοι ἀπορία βρῆκαν εἰκόνα ἄθικτη, μορφὴ τῆς Παναγίας.
Στὴν Νέα Μονὴ εὑρίσκεται σήμερα ἡ εἰκόνα
κι Παναγιὰ ἡ ∆έσποινα θὰ μένει εἰς τὸν αἰώνα.
Σὰν βρήκανε εἰς τὴ μυρτιὰ εἰκόνα Παναγίας ἄκουσαν μία γλυκιὰ φωνὴ τοὺς μίλησε ἡ ἴδια.
Νὰ ἀναλάβουν οἱ μοναχοὶ τοὺς εἶπε ἐργασία καὶ νὰ ἁγιογραφήσουνε Μονῆς τὴν ἐκκλησία.
Φῶς καὶ φωνὴ σταμάτησαν τελείωσε ὁμιλία τὴν ἄλλη ἡμέρα ἄρχισαν τὴν ἁγιογραφία.
Μὲ ὑπέροχα ψηφιδωτὰ εἶναι ζωγραφισμένη Μονὴ Νεαμονήτισσας στὸν κόσμο ξακουσμένη.
Μεγάλο θαῦμα ἔκανε στὴ Χίο ἡ Παναγία ποὺ εὑρέθη ἡ εἰκόνα της καὶ μίλησε ἡ ἴδια.
Ἡ Παναγία ἀγαπᾷ ὅλην τὴν οἰκουμένη
γι᾿ αὐτὸ τὴν εἶπε ὁ Ἀρχάγγελος ἡ Κεχαριτωμένη.
- 105 -
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΤΡΥΠΗΤΗ
Ἡ Παναγιὰ τὴ τρυπητὴ στὸ Αἴγιον ὑπάρχει
εἶναι σὲ ἀκροθαλασσιὰ μὲς στὴ σπηλιὰ στὰ βράχη.
Χιλιάδες οἱ προσκυνητὲς πηγαίνουν στὴ γιορτή της τῆς Ζωοδόχου τῆς Πηγῆς νὰ πάρουν τὴν εὐχή της.
Ἐκεῖ εἶναι ἱερὸς ναὸς μὲς στὴ σπηλιὰ κτισμένος τριάντα μέτρα ἀπὸ τὴ θάλασσα εἶν᾿ τοποθετημένος.
Μὲς στὴ σπηλιὰ εὑρέθηκε θαυματουργὴ εἰκόνα χιλιάδες κάνει θαύματα τώρα καὶ στὸν αἰώνα.
Ἂς δοῦμε πὼς εὑρέθηκε εἰκόνα στὸ ἀκρογιάλι καὶ ἂς ξαναγυρίσομεν στὴν ἱστορία πάλι.
Τὸ 1650 μ.Χ. περνοῦσε μὲ τὸ πλοῖο Ἕλληνας ἕνας ναυτικὸς σχεδὸν ἡ ὥρα δύο.
Τὴν νύκτα ἐκείνη ἔγινε μεγάλη τρικυμία τὸ πλοῖο καταστράφηκε δὲν εἶχε σωτηρία.
Αὐτὸς μόνο κατόρθωσε πῆρε σανίδα πλοίου τὰ κύματα τὸν πέταξαν εἰς τὴν ἀκτὴ Αἰγίου.
Ἐκεῖ ὑπῆρχε ἐρημιὰ καὶ νύκτα καὶ σκοτάδι
καὶ σὲ ἕνα βράχο βλέπει φῶς τρέχει ἐκεῖ τροχάδι.
Κοιτάζει μέσα στὴ σπηλιὰ εἰκόνα Παναγίας προσκύνησε μὲ δάκρυα ἔκανε ὁλονυκτία.
Ἐκεῖ ἐξημερώθηκε ἔκανε προσευχή του εὐχαριστοῦσε τὴν Παναγιὰ ποὺ ἔσωσε τὴ ζωή του.
Καὶ ὅταν ἐξημέρωσε ποὺ ὅλοι εἶχαν ξυπνήσει ὅλες ἀρχὲς στὸ Αἴγιον εἶχε εἰδοποιήσει.
Ἔτρεξαν κλῆρος καὶ λαὸς προσκύνησαν εἰκόνα ποὺ τέτοιο θαῦμα ζωντανὸ δὲν εἶχαν δεῖ ἀκόμα.
- 106 -
Ἔκτισαν μέσα στὴ σπηλιὰ ναὸν τῆς Παναγίας καὶ ὀνομάσθη Τρυπητὴ γιὰ τὴν ἑξῆς αἰτία.
Στὸ βράχο ἐκεῖ στὸ σπήλαιο σὲ τρύπα ἦταν βαλμένη εἰκόνα ἡ θαυματουργὴ εἶν᾿ τοποθετημένη.
Τώρα Ἁγία Τράπεζα εἶναι τῆς ἐκκλησίας εἰκόνα ποὺ εὑρέθηκε τότε τῆς Παναγίας.
Τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε καὶ κάνει κάθε χρόνο σταγόνα στὸν ὠκεανὸ αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ἐκπληκτικὰ τὰ θαύματα ποὺ κάνει ἡ Παναγία εἰς τοὺς τυφλοὺς δίνει τὸ φῶς, παράλυτους ὑγεία.
Κωφάλαλους κάνει καλὰ καὶ δαιμονιζομένους προστάτης εἶν᾿ τῶν ὀρφανῶν, χηρῶν δυστυχισμένους.
Πόλεμο Ἑλληνοϊταλικὸν θὰ ἀναφέρουμε ἕνα στὴν πόλη Αἰγίου ἔγινε 1940-1941.
Γεμάτη ἤτανε στρατὸ Αἰγίου ἡ παραλία
καὶ τὸν Ἑλληνικὸ στρατὸ φύλαγε ἡ Παναγία.
Ἀεροπόροι Ἰταλοὶ εἴπανε ἕνα θαῦμα
ποὺ ἡ Παναγία ἔκανε ἐμπρός τους ἐν τῷ ἅμα.
Τότε ποὺ ἐβομβαρδίζανε στὸ Αἴγιον τὴν πόλη τὴν σκέπαζε ἕνα σύννεφο δὲν ἐφαινόταν ὅλη.
Οἱ βόμβες ἔπεφταν μακριὰ μέρος νεκροταφείου δὲν ἔβλαψαν ὁλοτελῶς τὴν πόλη τοῦ Αἰγίου.
Βομβάρδισαν ἐργοστάσια τότε χαρτοποιίας
οἱ βόμβες ἐσφηνώθηκαν στὴ στέγη κατ᾿ εὐθείαν.
Μεγάλη νὰ ᾿ναι ἡ ∆όξα σου ∆έσποινα Παναγία ἔσωσες τὴν Ἑλλάδα μας ἀπ᾿ τὴν αἰχμαλωσία.
- 107 -