Τοῦ ταξιάρχη Μιχαὴλ θαύματα ἡ εἰκόνα,
γίνονται καὶ θαυμάζονται τὸν εἰκοστὸ αἰώνα.
Εἶναι μέγας ἀρχάγγελος στοῦ οὐρανοῦ τὸν θρόνο,
καὶ μὲ τὴν πένα φτωχικὰ ἕνα θὰ γράψω μόνο.
Ὁ ἑωσφόρος ἔπεσε ἀπ᾿ τοῦ οὐρανοῦ τὰ ὕψη,
καὶ φώναξε ὁ ἀρχάγγελος δόξα ἐν ὑψίστη.
Τότε ἐννέα τάγματα ἄκουσαν τὴν φωνή του,
καὶ Θεὸ ἐδόξασαν κατὰ διαταγή του.
Γιὰ αὐτὸ ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ ὅλοι νὰ τὸν τιμοῦμε,
καὶ τὴν ἁγία σκέπη του πάντοτε νὰ ζητοῦμε.
Λαμπρόμορφος στὸν οὐρανὸ εἶχε Θεοῦ τὴν χάρι,
καὶ τὴν ψυχή μας μὲ ἐντολὴ θὰ ‘ρθῇ νὰ μᾶς τὴν πάρῃ.
Καὶ τώρα ἡ εἰκόνα τοῦ ἂς δοῦμε πῶς εὑρέθει,
καὶ εἰς τὶ χιώτικο χωρίο Νενήτων πὼς εὑρέθει.
Σὲ ἕνα ἱερομόναχο ἀρχάγγελος πηγαίνει,
στὸν ὕπνο ποὺ κοιμότανε τοῦ διπλοπαραγγέλνει.
Νὰ κάνῃ τὴν εἰκόνα του, νἆναι πολὺ μεγάλη,
καὶ στῶν Νενήτων τὴν μονὴ στὴ Χίο νὰ τὴν βάλῃ.
Ταράχθηκε ὁ Παρθένιος, αὐτὸ ἦν τὸ ὄνομά του,
μὲ ποιὸ τρόπο θὰ ἔστελνε Χίο παραγγελιά του.
Τοῦ ἁπαντᾷ ὁ ἀρχάγγελος· θὰ γράψῃς τὸ ὄνομά σου,
πίσω ἀπ᾿ τὴν εἰκόνα μου νὰ γίνῃ ἡ δουλειά σου.
Θὰ γράψῃς τὸν προορισμὸ Χίον τὸ μοναστήρι,
εἰς τῶν Νενήτων τὴν μονὴ ποὺ ζοῦν οἱ καλογῆροι.
Καὶ ρίξε την στὴ θάλασσα, μόνη θὰ ταξιδεύσῃ,
θὰ πάει μόνη στὴ μονὴ χωρὶς νὰ σὲ παιδεύσῃ.
Σὰν εἶδε ὁ Παρθένιος αὐτὴ τὴν ὀπτασία,
ἀπ᾿ τὸν Μωριὰ τὴν ἔστειλε εἰκόνα τὴν Ἁγία.
Σὲ ἕνα παραθαλάσσιο στὴ Χίο τότε βγαίνει ,
καὶ τοῦ χωριοῦ τὰ Θυμιανὰ ἕνας παπὰς τὴν παίρνει.
Ἕνα καὶ ὀγδόντα ἤτανε στὸ μάκρος ἡ εἰκόνα,
καὶ φάρδος μέτρα ἕνα ἤτανε καὶ εἴκοσι ἀκόμα.
Εἰδοποιεῖ τοὺς χριστιανοὺς καὶ τὴν εἰκόνα παίρνει,
καὶ στὸ χωριό του Θυμιανᾶ ἐκεῖ ἤθελε νὰ μένει.
Ἔκτιζαν τότε στὸ χωριὸ καινούργια ἐκκλησία,
ἐπίτροποι καὶ παπὰς ἔκαναν συμφωνία.
Εἰκόνα νὰ κρατήσουνε ὀκτὼ τοῦ Νοεμβρίου,
ἐκεῖ νὰ ἑορτάζουνε στὴ μνήμη τοῦ Ἁγίου.
Μιὰ βραδιὰ στὸν ὕπνο τοῦ ὁ ἐργολάβος βλέπει,
εἰκόνα μὴν κρατήσουνε νὰ πάῃ ἐκεῖ ποὺ πρέπει.
Εἰς τὴν μονὴ Νεανητῶν νὰ πᾶνε τὴν εἰκόνα,
δὲν ἄκουσαν σὲ τρεῖς βραδιές τους ἔβαλε κανόνα.
Τοὺς εἶπαν πὼς δὲν ἄκουσαν καὶ θὰ τιμωρηθοῦνε,
τὴν ἄλλη μέρα τὸ πρωὶ τὸ θαῦμα του θὰ δοῦνε.
Ἔπεσε ἀπὸ τὴν σκαλωσιὰ τότε ὁ ἐργολάβος,
κατάλαβε τὸ λάθος του ποὺ ἤτανε μεγάλο.
Καὶ στὴ Νενήτων ἔστειλαν ἐτότε μοναστήρι,
εἰκόνα ἀρχαγγελικὴ νὰ γίνῃ πανηγύρι.
Ὁ ἀρχάγγελος στὸν ὕπνο τῆς λέγει τῆς ἡγουμένης ,
θὰ ‘ρθῇ ὁ ἄρχων Μιχαὴλ καὶ νὰ τοὺς περιμένεις.
Ἐφώναξε τὶς μοναχὲς ποὺ ἤτανε ὀγδόντα,
τοὺς εἶπε γιὰ ἀρχάγγελο τὰ θεῖα γεγονότα.
Ἐβγήκανε ἀπὸ τὴν μονὴ καὶ βλέπουνε ἀσκέρι,
τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ εἰκόνα εἶχαν φέρει.
Ἀμέσως τότε ἔψαλαν ὕμνος καὶ ψαλμωδία,
καὶ τὴν τοποθετήσανε μέσα στὴν Ἐκκλησία.
Τὴν ἄλλη μέρα κοίταξαν εἰκόνα ποὺ χᾶν βάλει,
κατέβηκε ἀπὸ τὴν θέση της καὶ πῆγε ἀπὸ τὴν ἄλλη.
Τὴν ξανατοποθέτησαν στὴν πρώτη της τὴν θέση,
μὰ φαίνεται ὁ ἀρχάγγελος ἐκεῖ δὲν τοῦ ἀρέσει.
Χίου δεσπότης στὴ μονὴ πῆγε νὰ προσκυνήσῃ,
τῆς ἡγούμενης ὁμιλεῖ νὰ τὴν καθοδηγήσῃ.
Τῆς εἶπε νὰ ἀλλάξουνε ἄλλη τοποθεσία,
τοῦ ἀρχαγγέλου γιὰ νὰ μπεῖ εἰκόνα ἡ ἁγία.
Τοῦ εἶπε ἡ γερόντισσα πρῶτα τὶ εἶχε γίνει,
ἐκεῖνος στὴ διαταγὴ θέλει νὰ ἐπιμείνει.
Τοῦ ἦρθε ὅμως μετάθεση νὰ φύγει ἀπὸ τὴν Χίο,
καὶ σήμερα αὐθημερὸν νὰ φύγει μὲ τὸ πλοῖο.
Ἐτότε μετανόησε στὸν Ταξιάρχη πάει,
κατάλαβε τὸ λάθος τοῦ συγχώρεση ζητάει.
Ἀπὸ τὸ τόπο σου θέλησα νὰ βγάλω ἐγὼ ἐσένα,
καὶ τώρα ἀπὸ τὸ νησί σου ἔβγαλες ἐμένα.
Καὶ τώρα λίγα γράφουμε ἀπὸ τὰ θαύματά του,
ὅτι τοῦ τάξεις τὸ ζητᾶ νὰ τοῦ τὸ πᾶς κοντά του.
Μιὰ γυναίκα εἶχε παιδὶ βαθιὰ ἀρρωστημένο,
στὴν ἀγκαλιὰ τῆς τὸ κρατᾶ σὰν μισοπεθαμένο.
Στὸ σπίτι τῆς ὁ Ἀρχάγγελος ἐπίσκεψη τῆς κάνει,
καὶ νόμιζε πὼς τὸ παιδὶ θὰ πάρει νὰ πεθάνῃ.
Τῆς λέγει ἦρθα ἐγὼ ἐδῶ νὰ σώσω τὸ παιδί σου,
κουβέρτα φέρε στὴ μονὴ ἀπ᾿ τὴν καλύτερή σου.
Κουβέρτα ποὺ τὴν ἔταξε πῆγε στὸ μοναστήρι,
καὶ στὴ γιορτή του τὴν κρεμᾶν ποὺ εἶναι πανηγύρι.
Στὰ χρόνια τότε παλαιὰ οἱ μοναχὲς ποὺ ζοῦνε,
εἰς τὴν μονὴ δὲν εἴχανε οὔτε νερὸ νὰ πιοῦνε.
Πηγάδι τότε ἄνοιξαν δὲ βρήκανε νεράκι,
τὸ ἔφερναν ἀπὸ μακριὰ καὶ πίνανε λιγάκι.
Καὶ τότε ἡ γερόντισσα ἀπόφαση τῆς παίρνει,
μὲ τὸ ἀρχαγγέλου εἰκόνισμα, μέσ᾿ στὸ πηγάδι μπαίνει.
Ἡ γερόντισσα σταύρωσε μὲ εἰκόνα τὸ πηγάδι,
καὶ θαῦμα τότε ἔγινε τρέχει νερὸ τροχαδι.
Καὶ εἶναι μέχρι σήμερα ἁγίασμα στὸν τόπο,
καὶ θεραπεύονται πολλὲς ἀσθένειες ἀνθρώπων.
Θαύματα γίνονται πολλὰ ἀπὸ τὸν Ταξιάρχη,
καὶ θὰ γενοῦν ἀμέτρητα κόσμος ὅπου ὑπάρχει.
Ναὶ ἔχουμε Ἀρχάγγελε πάντα βοήθειά σου,
καὶ σκέπαζε μᾶς πάντοτε μὲ ἀγγελικὰ φτερά σου.
|