Οἱ ἱεροὶ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας γράφουν γιὰ Ἁγίους ποὺ καλλιεργοῦσαν τὶς ἀρετές, ὥστε οἱ χριστιανοὶ νὰ μάθουν ποιὰ εἶναι ἡ συνήθεια τῶν Ἁγίων. Ἐὰν μὲν κάνουν κάτι κακό, τὸ δημοσιοποιοῦν, καὶ κάθε ἡμέρα θρηνοῦν. Ὅταν ὅμως κάνουν κάτι γενναῖο, τὸ ἀποκρύπτουν καὶ δὲν μιλοῦν καθόλου γι᾿ αὐτό.
Ἅγιοι εἶναι ὅλοι ὅσοι ἔχουν ὀρθὴ πίστι καὶ ζοῦν ἐνάρετο βίο. Ἀκόμη καὶ ἂν δὲν κάνουν θαύματα καὶ σημεῖα καὶ ἂν δὲν διώχνουν δαίμονες εἶναι Ἅγιοι. (Ἰω. Χρυσ.)
Ὄχι μόνο τα λόγια τῶν Ἁγίων ἀλλὰ καὶ αὐτὰ τὰ πρόσωπά τους εἶναι γεμάτα ἀπὸ πνευματικὴ χάρι. (Ἰω. Χρυσ.)
Ἔχουν βέβαια μεγάλη χάρι οἱ προσευχὲς τῶν Ἁγίων, ἀλλὰ καὶ ὅταν ἐμεῖς μετανοοῦμε καὶ γινόμεθα καλύτεροι (Ἰω. Χρυσ.).
Διάβαζε τὶς θεῖες γραφὲς καὶ βίους Ἁγίων καὶ θὰ νιώσεις τὴ γλυκύτητα τοῦ Θεοῦ καὶ ὅταν σταθεῖς εἰς προσευχή. (Ἰσαὰκ ὁ Σύρος)
Ἡ τιμὴ ποὺ ἀποδίδουμε στοὺς Ἁγίους ἀντανακλᾶται στὸν Θεόν. Τιμὴ Ἁγίου, μίμησις Ἁγίου.
Μ.Σ.