Εἰς μνήμην τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων
Μεγάλα τὰ τῆς πίστεως κατορθώματα, λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Θαυμάζει κάθε πιστὸς χριστιανὸς τὴν φλογερὴ καὶ ἀκλόνητη πίστι ποὺ ἀπέδειξαν ἐμπράκτως οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες, τὸν ζῆλον καὶ τὴν ἔνθερμον ἀγάπην πρὸς τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἔτρεχαν στὰ φρικτὰ βασανιστήρια μὲ χαρὰ καὶ ἀγαλλίασι, ὡς νὰ πηγαίνουν σὲ πανήγυρι. Ὑπόφεραν πρόσκαιρα βάσανα διὰ νὰ ζήσουν τὴν μακαρίαν μέλλουσαν ζωὴν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Οἱ σκληροὶ καὶ ἀπάνθρωποι διῶκται τῆς πίστεως μεταχειρίζονται τὰ πιὸ σκληρὰ βασανιστήρια διὰ νὰ προκαλέσουν εἰς τοὺς πιστοὺς τὴν ἄρνησιν. Οἱ Ἅγιοι ὁμολογοῦσαν τὸν Χριστὸν ἀψηφώντας τὰ πυρακτωμένα κρεβάτια, τὶς ὑπόγειες ἀνθυγιεινὲς φυλακές, τὰ φλεγόμενα καμίνια, τὸ ξίφος τοῦ δημίου. Κατέσχιζαν τὶς σάρκες τους, ἔχυναν ἐπάνω τους λιωμένο μολύβι, μέσα στὴν φωτιὰ τοὺς ἔβαναν, στὴν φυλακὴ τοὺς ἔκλειναν, σὲ βαθεῖς λάκκους μὲ φαρμακερὰ φίδια καὶ σκουλήκια τοὺς ἔρριπταν. Γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ παθαίνουν οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες καὶ ἐγκαταλείπουν γονεῖς, γυναῖκες, τέκνα, δόξες, τιμές, περιουσίες ἵνα Χριστὸν κερδήσουν. Καὶ ὁ Δικαιοκρίτης Κύριος ἀπὸ ψηλὰ ποὺ ἔβλεπε τοὺς ἱεροὺς ἀγώνας των, τοὺς ἐστεφάνωσε ἀξίως μὲ τὸν ἀμάραντον στέφανον τοῦ παραδείσου. Ἂς γίνουμε λοιπὸν καὶ ἐμεῖς μιμητὲς τῶν Ἁγίων, τὸ κατὰ δύναμιν, σὲ φρόνημα καὶ στάσι ζωῆς. Κατεγράφησαν δὲ συνταρακτικὰ μαρτύρια πολλῶν (85) Νεομαρτύρων εἰς τὸ μνημειῶδες ἁγιολογικὸν ἔργον τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, «Νέον Μαρτυρολόγιον» (Βενετία, 1799).
Ἀφιεροῦται τοῦτο τὸ πόνημα εἰς μνήμην πάντων τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων, τῶν ὑπὸ τῶν Ἀγαρηνῶν σφαγιασθέντων, ἀνδρῶν, γυναικῶν, γερόντων καὶ νηπίων, τῶν ἐν ἐσχάτοις χρόνοις μαρτυρησάντων ἀνδρειοφρόνως διὰ τὴν ἀληθινὴν πίστιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Μ.Σ.