ΠΡΟΣΕΥΧΑΙ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Δόξα Σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα Σοι.

Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (τρίς)

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι, καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον.

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι, καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

ΤΡΙΣΑΓΙΟ

Στὸ ὄνομα τοῦ Πατέρα καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Δόξα ἀνήκει σὲ Σένα, τὸν Θεό μας· ναί, δόξα ἀνήκει σὲ Σένα.

Ἅγιο Πνεῦμα, Σὺ ποὺ εἶσαι ὁ Βασιλιὰς τοῦ Οὐρανοῦ, ὁ Παρηγορητής, ἡ πηγὴ καὶ ὁ διδάσκαλος τῆς ἀληθείας, Σὺ ποὺ βρίσκεσαι παντοῦ καὶ γεμίζεις τὰ πάντα ἀπὸ τὴν παρουσία Σου, Σὺ ποὺ εἶσαι ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ὁ χορηγός της ζωῆς, ἔλα καὶ κατοίκησε μέσα στὶς καρδιές μας καὶ καθάρισέ μας ἀπὸ ὅλες τὶς κηλίδες τῆς ἁμαρτίας καὶ σῶσε, Ἀγαθέ, τὶς ψυχές μας.

Ἅγιος εἶσαι Θεέ-Πατέρα, Ἅγιος εἶσαι Υἱέ-Δυνατέ, Ἅγιο εἶσαι Ἀθάνατο Πνεῦμα, ἐλέησέ μας. (τρίς)

Δοξάζουμε τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τώρα καὶ πάντοτε καὶ στοὺς ἀτελείωτους αἰῶνες. Ἀμήν.

Παναγία Τριάδα, ἐλέησέ μας. Κύριε καὶ Θεέ, συγχώρεσε τὶς ἁμαρτίες μας. Δέσποτα -Υἱέ, συγχώρεσε τὶς ἀνομίες μας. Ἅγιο Πνεῦμα, ἔλα καὶ θεράπευσε τὶς ἀδυναμίες μας, ἐπειδὴ εἶσαι, σύμφωνα μὲ τὸ ὀνομά Σου, Θεὸς ἐλέους.

Κύριε ἐλέησε, Κύριε ἐλέησε, Κύριε ἐλέησέ μας.

Δοξάζουμε τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τώρα καὶ πάντοτε καὶ στοὺς ἀτελείωτους αἰῶνες. Ἀμήν.

Ἐπουράνιε Πατέρα μας, ἂς δοξασθεῖ τὸ ὀνομά Σου, ἂς ἔλθει ἡ Βασιλεία Σου, ἂς γίνει τὸ θέλημά Σου, ὅπως στὸν οὐρανό, ἔτσι καὶ στὴ γῆ. Τὸν ἄρτο ποὺ εἶναι ἀναγκαῖος γιὰ τὴ συντήρησή μας δῶσε μας σήμερα καὶ συγχώρεσε τὶς ἁμαρτίες μας, ὅπως καὶ ἐμεῖς συγχωροῦμε ἐκείνους ποὺ μᾶς ἔχουν κάνει κακό. Καὶ μὴ ἐπιτρέψεις νὰ πέσουμε σὲ πειρασμό, ἀλλὰ γλύτωσέ μας ἀπὸ τὸν πονηρό. Ἀμήν.

ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ

Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ, τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ Χριστῷ, τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.

ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ

Ἐλᾶτε νὰ προσκυνήσουμε καὶ νὰ πέσουμε ἀτὰ πόδια τοῦ Βασιλιά μας Θεοῦ.

Ἐλᾶτε νὰ προσκυνήσουμε καὶ νὰ πέσουμε στὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Βασιλιᾶ μας Θεοῦ.

Ἐλᾶτε νὰ προσκυνήσουμε καὶ νὰ πέσουμε στὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Βασιλιὰ καὶ Θεοῦ μας.

ΨΑΛΜΟΣ ΚΒ´ (22)

Ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ.

Κύριος ποιμαίνει με, καὶ οὐδέν με ὑστερήσει.

Εἰς τόπον χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν. Ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως ἐξέθρεψέ με.

Τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν, ὡδήγησέ με ἐπὶ τρίβους δικαιοσύνης, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.

Ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ.

Ἡ ῥάβδος σου καὶ ἡ βακτηρία σου αὗταί με παρεκάλεσαν.

Ἡτοίμασας ἐνώπιόν μου τράπεζαν, ἐξ ἐναντίας τῶν θλιβόντων με.

Ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου, καὶ τὸ ποτήριόν σου μεθύσκον με ὡσεὶ κράτιστον.

Καὶ τὸ ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ τὸ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου εἰς μακρότητα ἡμερῶν.

ΨΑΛΜΟΣ 22ος

Ὁ Κύριος εἶναι ὁ Καλὸς Βοσκός. Καὶ σὰν Καλὸς Βοσκὸς φροντίζει γιὰ μένα, τὸ λογικό Του πρόβατο. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τίποτε δὲν θὰ μοῦ λείψει.

Σὲ τόπο μὲ πλούσια βλάστηση, ἐκεῖ μὲ ἔφερε νὰ κατοικήσω. Σὲ τόπους ποὺ τρέχουν ἄφθονα νερὰ ποὺ δροσίζουν καὶ ξεκουράζουν, ἐκεῖ μὲ τρέφει.

Τὴν ψυχή μου τὴν ἀναζωογόνησε. Μὲ ὁδήγησε στοὺς δρόμους τῆς ἀρετῆς, ἐπειδὴ εἶναι καὶ ὀνομάζεται Θεὸς πανάγαθος.

Ἀκόμη κι ἂν βρεθῶ μέσα σὲ σκοτεινὲς χαράδρες ποὺ κρύβουν τὸν θάνατο, δὲν θὰ φοβηθῶ ὅτι θὰ πάθω κάτι κακό, γιατὶ Σὺ εἶσαι μαζί μου. Τὸ ποιμενικό Σου ραβδὶ καὶ τὸ μπαστούνι Σου, ποὺ μὲ στηρίζουν καὶ μὲ συγκρατοῦν, αὐτὰ μὲ ἐνδυνάμωσαν καὶ μὲ ἐνίσχυσαν.

Μὲ κάλεσες σὲ τραπέζι πνευματικό, νὰ μὲ βλέπουν οἱ ἐχθροί μου ποὺ μὲ στενοχωροῦν καὶ νὰ ντροπιάζονται.

Ἄλειψες μὲ λάδι τὸ κεφάλι μου (ὅπως ἔκανε παλιὰ ὁ οἰκοδεσπότης στοὺς καλεσμένους του), καὶ τὸ ποτήρι ποὺ μοῦ πρόσφερες περιεῖχε τὸ πιὸ εὐφραντικό, τὸ πιὸ δυνατὸ κρασί.

Καί τὸ ἔλεός σου θὰ μὲ συνοδεύει ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς μου. Καὶ θὰ ἀξιωθῶ ἔτσι νὰ ζήσω στὸν Οἶκο Σου, Κύριε, γιὰ πολλὲς πολλὲς ἡμέρες. Αἰώνια.

Εὐχὴ β´. Τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Οἶδα, Κύριε, ὅτι ἀναξίως μεταλαμβάνω τοῦ ἀχράντου σου Σώματος καὶ τοῦ τιμίου σου Αἵματος καὶ ἔνοχός εἰμι καὶ κρῖμα ἐμαυτῷ ἐσθίω καὶ πίνω, μὴ διακρίνων τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ μου·

ἀλλὰ τοῖς οἰκτιρμοῖς σου θαῤῥῶν, προσέρχομαί σοι τῷ εἰπόντι. Ὁ τρώγων μου τὴν Σάρκα καὶ πίνων μου τὸ Αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ.

Σπλαγχνίσθητι οὖν, Κύριε, καὶ μὴ παραδειγματίσῃς με τὸν ἁμαρτωλόν, ἀλλὰ ποίησον μετ᾿ ἐμοῦ κατὰ τὸ ἔλεός σου· καὶ γενέσθω μοι τὰ ἅγια ταῦτα εἰς ἴασιν καὶ κάθαρσιν καὶ φωτισμὸν καὶ φυλακτήριον καὶ σωτηρίαν καὶ ἁγιασμὸν ψυχῆς τε καὶ σώματος· εἰς ἀποτροπὴν πάσης φαντασίας καὶ πονηρᾶς πράξεως καὶ ἐνεργείας διαβολικῆς, κατὰ διάνοιαν τῆς ἐν τοῖς μέλεσί μου ἐνεργουμένης· εἰς παῤῥησίαν καὶ ἀγάπην τὴν πρὸς σέ· εἰς διόρθωσιν βίου καὶ ἀσφάλειαν· εἰς αὔξησιν ἀρετῆς καὶ τελειότητος· εἰς πλήρωσιν ἐντολῶν· εἰς Πνεύματος ἁγίου κοινωνίαν· εἰς ἐφόδιον ζωῆς αἰωνίου καὶ εἰς ἀπολογίαν εὐπρόσδεκτον, τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματός σου· μὴ εἰς κρῖμα ἢ εἰς κατάκριμα.

ΕΥΧΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Γνωρίζω, Κύριε, ὅτι χωρὶς νὰ τὸ ἀξίζω κοινωνῶ τὸ πανάγιο Σῶμα Σου καὶ τὸ τίμιο Αἷμα Σου, καὶ ὅτι εἶμαι ἔνοχος καὶ τὴν καταδίκη μου τρώγω καὶ πίνω, καθὼς δὲν ξεχωρίζω καὶ δὲν ἀποδίδω τὴν ἀξία ποὺ πρέπει στὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ μου.

Ὅμως παίρνοντας θάρρος ἀπὸ τὸ ἔλεος καὶ τὴν εὐσπλαχνία Σου, πλησιάζω σὲ Σένα ποὺ εἶπες: Αὐτὸς ποὺ τρώγει τὴ Σάρκα μου καὶ πίνει τὸ Αἷμα μου μένει μέσα σὲ μένα, κι ἐγὼ μέσα σ᾿ αὐτόν.

Λυπήσου με λοιπόν, Κύριε, καὶ μὴ μὲ τιμωρήσεις παραδειγματικὰ ἐμένα τὸν ἁμαρτωλό· ἀντιθέτως, Σὲ παρακαλῶ νὰ μοῦ φερθεῖς σύμφωνα μὲ τὸ ἔλεός σου. Καὶ ἂς γίνουν αὐτὰ τὰ Ἅγια ποὺ κοινωνῶ βοήθεια καὶ μέσο γιὰ νὰ κερδίσω τὴ θεραπεία, τὴν καθαρότητα, τὸν φωτισμό, τὴν προστασία, τὴ σωτηρία καὶ τὸν ἁγιασμὸ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. Ἂς γίνουν μέσο γιὰ τὴν ἀπομάκρυνση κάθε κακῆς καὶ πλανεμένης ἰδέας καὶ κάθε πονηρῆς πράξεως καὶ κάθε ἐνέργειας τοῦ διαβόλου, ποὺ ξεκινᾶ ἀπὸ τὸν νοῦ σὰν σκέψη καὶ πραγματοποιεῖται στὰ μέλη τοῦ σώματος. Ἂς γίνουν μέσο γιὰ ν᾿ ἀποκτήσω οἰκειότητα καὶ ἀγάπη πρὸς Ἐσένα· γιὰ νὰ διορθωθεῖ καὶ νὰ ἀσφαλισθεῖ ἡ ζωὴ μου· γιὰ νὰ προχωρήσω στὴν ἀρετὴ καὶ τὴν τελειότητα· γιὰ νὰ ἔχω τὴ δύναμη νὰ ἐφαρμόζω τὶς ἐντολές Σου· γιὰ νὰ πάρω μέσα μου τὸ Ἅγιο Πνεῦμα· γιὰ νὰ ἔχω ἐφόδιο γιὰ τὴν αἰώνια ζωή· καὶ γιὰ νὰ ἔχω ἀπολογία δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεό, ὅταν βρεθῶ μπροστὰ στὸ φοβερό Του βῆμα. Ἂς μὴ συντελέσουν ποτὲ γιὰ δίκη καὶ καταδίκη μου (ἐξαιτίας τοῦ ὅτι κοινωνῶ ἀνάξια).

Εὐχὴ ε´. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου, ἄνες, ἄφες, ἱλάσθητι καὶ συγχώρησόν μοι, τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ ἀχρείῳ καὶ ἀναξίῳ δούλῳ σου, τὰ πταίσματα καὶ πλημμελήματα καὶ παραπτώματά μου, ὅσα σοι ἐκ νεότητός μου μέχρι τῆς παρούσης ἡμέρας καὶ ὥρας ἥμαρτον, εἴτε ἐν γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ, εἴτε ἐν λόγοις ἢ ἔργοις ἢ ἐνθυμήμασιν ἢ διανοήμασι καὶ ἐπιτηδεύμασι, καὶ πάσαις μου ταῖς αἰσθήσεσι.

Καὶ τῇ πρεσβείᾳ τῆς ἀσπόρως κυησάσης σε παναχράντου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας τῆς Μητρός σου, τῆς μόνης ἀκαταισχύντου ἐλπίδος καὶ προστασίας καὶ σωτηρίας μου, καταξίωσόν με ἀκατακρίτως μεταλαβεῖν τῶν ἀχράντων καὶ ἀθανάτων καὶ ζωοποιῶν καὶ φρικτῶν Μυστηρίων σου, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον· εἰς ἁγιασμὸν καὶ φωτισμὸν καὶ ῥώμην καὶ ἴασιν καὶ ὑγείαν ψυχῆς τε καὶ σώματος· καὶ εἰς ἐξάλειψιν καὶ παντελῆ ἀφανισμὸν τῶν πονηρῶν μου λογισμῶν καὶ ἐνθυμήσεων καὶ προλήψεων καὶ νυκτερινῶν φαντασιῶν τῶν σκοτεινῶν καὶ πονηρῶν πνευμάτων.

Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ προσκύνησις, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΕΥΧΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου, παράβλεψε, ἄφησε, δεῖξε ἔλεος καὶ συγχώρεσε σὲ μένα, τὸν ἁμαρτωλὸ καὶ ἄθλιο καὶ ἀνάξιο δοῦλο Σου, τὰ λάθη καὶ τὰ σφάλματα καὶ τὰ ἁμαρτήματά μου, δσᾶ ἔπραξα ἀπὸ τὰ πρῶτα χρόνια της ζωῆς μου μέχρι τὴν τωρινὴ ἡμέρα καὶ ὥρα, εἴτε γνώριζα ὅτι ἔκανα ἁμαρτία εἴτε καὶ δὲν τὸ γνώριζα· καὶ εἴτε ἁμάρτανα μὲ τὰ λόγια ἢ μὲ τὰ ἔργα ἢ μὲ τοὺς συλλογισμοὺς ἢ μὲ τὶς σκέψεις ἢ μὲ τὶς ἐνέργειες καὶ μὲ ὅλες μου τὶς αἰσθήσεις.

Καὶ μὲ τὶς πρεσβεῖες Αὐτῆς ποὺ Σὲ γέννησε μὲ θεϊκὴ δύναμη, τῆς πάναγνης καὶ ἀειπάρθενης Μαρίας τῆς Μητέρας Σου, ποὺ εἶναι ἡ μόνη βέβαιη ἐλπίδα καὶ προστασία καὶ σωτηρία μου, ἀξίωσέ με, χωρὶς νὰ κατακριθῶ, νὰ μεταλάβω τὰ ἅγια καὶ ἀθάνατα Μυστήριά Σου, ποὺ δίνουν ζωὴ καὶ γεμίζουν τὴν ψυχὴ δέος· γιὰ νὰ μοῦ συγχωρεθοῦν οἱ ἁμαρτίες· γιὰ νὰ ἐπιτύχω τὴν αἰώνια ζωή· γιὰ νὰ ἁγιασθῶ καὶ φωτισθῶ πνευματικά· γιὰ ν᾿ ἀποκτήσω δύναμη καὶ θεραπεία καὶ ὑγεία τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος· καὶ γιὰ νὰ ἐξαλειφθοῦν καὶ τελείως νὰ ἐξαφανισθοῦν οἱ πονηροί μου λογισμοὶ καὶ οἱ κακές μου σκέψεις καὶ οἱ δεισιδαιμονίες, οἱ φοβίες καὶ οἱ νυκτερινὲς φαντασίες ποὺ δημιουργοῦν τὰ σκοτεινὰ καὶ πονηρὰ πνεύματα.

(Τὰ ζητῶ αὐτὰ ἀπὸ Σένα) διότι δική Σου εἶναι ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμη καὶ σὲ Σένα ἀνήκει ἡ δοξολογία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ προσκύνηση, μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καὶ πάντοτε καὶ στοὺς ἀτελείωτους αἰῶνες. Ἀμήν.

Εὐχὴ Ϛ´. Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ.

Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ μόνος ἔχων ἐξουσίαν ἀνθρώποις ἀφιέναι ἁμαρτίας, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος, πάριδέ μου πάντα τὰ ἐν γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ πταίσματα, καὶ ἀξίωσόν με ἀκατακρίτως μεταλαβεῖν τῶν θείων καὶ ἐνδόξων καὶ ἀχράντων καὶ ζωοποιῶν σου Μυστηρίων, μὴ εἰς κόλασιν, μὴ εἰς προσθήκην ἁμαρτιῶν, ἀλλ᾿ εἰς καθαρισμὸν καὶ ἁγιασμὸν καὶ ἀῤῥαβῶνα τῆς μελλούσης ζωῆς καὶ βασιλείας· εἰς τεῖχος καὶ βοήθειαν καὶ ἀνατροπὴν τῶν ἐναντίων καὶ εἰς ἐξάλειψιν τῶν πολλῶν μου πλημμελημάτων.

Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἐλέους καὶ οἰκτιρμῶν καὶ φιλανθρωπίας, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΕΥΧΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ

Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μας, Σὺ ποὺ μόνος ἔχεις τὴν ἐξουσία νὰ συγχωρεῖς τὶς ἁμαρτίες στοὺς ἀνθρώπους, σὰν ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος ποὺ εἶσαι, παράβλεψε ὅλα τὰ ἁμαρτήματα ποὺ διέπραξα, ἄλλοτε γνωρίζοντας ὅτι κάνω ἁμαρτία καὶ ἄλλοτε μὴ γνωρίζοντάς το, καὶ ἀξίωσέ με, χωρὶς νὰ κατακριθῶ, νὰ κοινωνήσω τὰ θεϊκὰ καὶ λαμπρὰ καὶ ἅγια καὶ ζωοποιά Σου Μυστήρια, ὄχι γιὰ νὰ τιμωρηθῶ, οὔτε γιὰ νὰ προσθέσω ἁμαρτίες — καθὼς κοινωνῶ ἀνάξια — ἀλλὰ γιὰ νὰ καθαρισθῶ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ ἁγιασθῶ, καὶ γιὰ νὰ ἑτοιμασθῶ γιὰ τὴ μέλλουσα ζωὴ καὶ βασιλεία- γιὰ νὰ ἔχω τεῖχος προστατευτικὸ καὶ βοήθεια κατὰ τῆς ἁμαρτίας· γιὰ νὰ κατατροπωθοῦν οἱ ἐχθροὶ τῆς ψυχῆς μου καὶ νὰ ἐξαλειφθοῦν τὰ πολλά μου ἁμαρτήματα.

Γιατί Σὺ εἶσαι Θεὸς ἐλέους καὶ συμπαθείας καὶ ἀγάπης πρὸς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ Σένα δοξολογοῦμε μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καὶ πάντοτε καὶ στοὺς ἀτελείωτους αἰῶνες. Ἀμήν.

Ἀπερχόμενος δὲ μεταλαβεῖν, λέγε τοὺς παρόντας στίχους.

Συμεὼν τοῦ Μεταφραστοῦ.

(Καθὼς τώρα φεύγεις ἀπὸ τὴ θέση σου καὶ προχωρεῖς γιὰ νὰ κοινωνήσεις, λέγε τοὺς παρακάτω στίχους τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Μεταφραστοῦ)

Εἶτα τὸ Τροπάριον·

Ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων σου, πῶς εἰσελεύσομαι ὁ ἀνάξιος; Ἐὰν γὰρ τολμήσω συνεισελθεῖν εἰς τὸν νυμφῶνα, ὁ χιτών με ἐλέγχει ὅτι οὐκ ἔστι τοῦ γάμου, καὶ δέσμιος ἐκβαλοῦμαι ὑπὸ τῶν ἀγγέλων. Καθάρισον, Κύριε, τὸν ῥύπον τῆς ψυχῆς μου καὶ σῶσόν με, ὡς φιλάνθρωπος.

ΤΡΟΠΑΡΙΟ

Μὲς στὴ λαμπρότητα ὅπου βρίσκονται οἱ Ἅγιοί Σου — στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο — πῶς θὰ μπῶ ἐγὼ ὁ ἀνάξιος; Διότι, ἂν τολμήσω νὰ μπῶ μαζί τους στὸ πνευματικὸ γαμήλιο τραπέζι, τὸ ἔνδυμα (ἢ κατάσταση) τῆς ψυχῆς μου μὲ ἐλέγχει, γιατὶ δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ ταιριάζει στοὺς πνευματικοὺς γάμους, καὶ γι᾿ αὐτὸ θὰ μὲ βγάλουν ἔξω δεμένο οἱ Ἄγγελοι. Σὲ παρακαλῶ, Κύριε, καθάρισε τὴ λέρα τῆς ψυχῆς μου καὶ σῶσε με, σὰν Φιλάνθρωπος ποὺ εἶσαι.

Καὶ τὴν παροῦσαν εὐχήν·

Δέσποτα φιλάνθρωπε, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου, μὴ εἰς κρῖμά μοι γένοιτο τὰ Ἅγια ταῦτα διὰ τὸ ἀνάξιον εἶναί με, ἀλλ᾿ εἰς κάθαρσιν καὶ ἁγιασμὸν ψυχῆς τε καὶ σώματος, καὶ εἰς ἀῤῥαβῶνα τῆς μελλούσης ζωῆς καὶ βασιλείας. Ἐμοὶ δὲ τῷ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι· τίθεσθαι ἐν τῷ Κυρίῳ τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μου.

ΕΥΧΗ

Δέσποτα φιλάνθρωπε, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός μου, τὸ ὅτι κοινωνῶ τὰ Ἅγια αὐτὰ ἂς μὴ γίνει αἰτία νὰ κατακριθῶ, ἐξαιτίας τοῦ ὅτι εἶμαι ἀνάξιος νὰ κοινωνήσω. Ἀντίθετα ἂς συντελέσουν στὸ νὰ ἀποκτήσω τὴν καθαρότητα καὶ τὸν ἁγιασμὸ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματός μου, καὶ ἀκόμη γιὰ νὰ ἔχω μιὰ ἐγγύηση κι ἕνα ἐφόδιο γιὰ τὴ μελλοντικὴ ζωὴ καὶ βασιλεία. Γιὰ μένα μάλιστα τὸ πιὸ πολύτιμο ἀγαθὸ εἶναι νὰ προσκολληθῶ στὸν Θεὸ καὶ νὰ ἀκουμπήσω στὸν Κύριο τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μου.

Εἶτα τὸ Τροπάριον·

Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ σήμερον, Υἱὲ Θεοῦ, κοινωνόν με παράλαβε· οὐ μὴ γὰρ τοῖς ἐχθροῖς σου τὸ Μυστήριον εἴπω· οὐ φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ὁ Ἰούδας· ἀλλ᾿ ὡς ὁ Λῃστὴς ὁμολογῶ σοι· Μνήσθητί μου, Κύριε, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.

ΤΡΟΠΑΡΙΟΝ

Στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο Σου πάρε κι ἐμένα συμμέτοχο σήμερα, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ. Δὲν θὰ μιλήσω γι᾿ αὐτὸ τὸ θεῖο Μυστήριο στοὺς ἐχθρούς Σου. Δὲν θὰ Σοῦ δώσω φίλημα προδοτικό, ὅπως ἔκανε ὁ Ἰούδας. Ἀντίθετα, ὅπως ὁ λῃστὴς ἐπάνω στὸ Σταυρό, ἔτσι κι ἐγὼ ὁμολογῶ καὶ λέω: Θυμήσου κι ἐμένα, Κύριε, ὅταν ἔρθεις ἔνδοξος καὶ αἰώνιος Βασιλιάς.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΜΕΤΑΛΗΨΙΝ

ΜΕΤΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ

Εὐχὴ Μεγάλου Βασιλείου.

Δέσποτα Χριστὲ ὁ Θεός, Βασιλεῦ τῶν αἰώνων καὶ Δημιουργὲ τῶν ἁπάντων, εὐχαριστῶ σοι ἐπὶ πᾶσιν, οἷς παρέσχου μοι ἀγαθοῖς, καὶ ἐπὶ τῇ Μεταλήψει τῶν ἀχράντων καὶ ζωοποιῶν σου Μυστηρίων.

Δέομαι οὖν σου, ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε· φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου καὶ ἐν τῇ τῶν πτερύγων σου σκιᾷ· καὶ δώρησαί μοι ἐν καθαρῷ συνειδότι, μέχρις ἐσχάτης μου ἀναπνοῆς, ἐπαξίως μετέχειν τῶν ἁγιασμάτων σου, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Σὺ γὰρ εἶ ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς, ἡ πηγὴ τοῦ ἁγιασμοῦ, ὁ δοτὴρ τῶν ἀγαθῶν· καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΕΥΧΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Δέσποτα Χριστέ, ὁ Θεός, Βασιλιᾶ αἰώνιε καὶ Δημιουργὲ τῶν πάντων, Σὲ εὐχαριστῶ γιὰ ὅλα τὰ ἀγαθὰ ποὺ μοῦ ἔδωσες, καὶ ἰδιαιτέρως γιὰ τὸ ὅτι μετέλαβα τὰ ἅγια Μυστήριά Σου ποὺ δίνουν ζωή.

Σὲ παρακαλῶ λοιπόν, ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε Κύριε· φύλαξέ μὲ κάτω ἀπὸ τὴ σκέπη τῆς ἀγάπης Σου καὶ μέσα στὴ σκιὰ τῆς προστασίας Σου, Καὶ χάρισέ μου σὰν δῶρο, μὲ καθαρὴ συνείδηση μέχρι καὶ τὴν τελευταία μου ἀναπνοὴ νὰ κοινωνῶ τὰ ἅγια Σου Μυστήρια, ὅσο γίνεται ἄξια, γιὰ νὰ μοῦ συγχωρεθοῦν οἱ ἁμαρτίες καὶ νὰ κερδίσω τὴν αἰώνια ζωή.

Γιατί Σὺ εἶσαι ὁ πνευματικὸς ἄρτος τῆς ζωῆς· ἀπὸ Σένα πηγάζει ὁ ἁγιασμός· Σὺ δίνεις τὰ ἀγαθὰ στοὺς ἀνθρώπους· καὶ Σένα δοξολογοῦμε μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καὶ πάντοτε καὶ στοὺς ἀτελείωτους αἰῶνες. Ἀμήν.

Ἀνωνύμου
Εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον

Παναγία Δέσποινα, Θεοτόκε, τὸ φῶς τῆς ἐσκοτισμένης μου ψυχῆς, ἡ ἐλπίς, ἡ σκέπη, ἡ καταφυγή, ἡ παραμυθία, τὸ ἀγαλλίαμά μου, εὐχαριστῶ σοι, ὅτι ἠξίωσάς με τὸν ἀνάξιον κοινωνὸν γενέσθαι τοῦ ἀχράντου Σώματος καὶ τοῦ τιμίου Αἵματος τοῦ Υἱοῦ σου.

Ἀλλ᾿ ἡ τεκοῦσα τὸ ἀληθινὸν φῶς, φώτισόν μου τοὺς νοητοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας· ἡ τὴν πηγὴν τῆς ἀθανασίας κυήσασα, ζωοποίησόν με τὸν τεθανατωμένον τῇ ἁμαρτίᾳ, ἡ τοῦ ἐλεήμονος Θεοῦ φιλεύσπλαγχνος Μήτηρ, ἐλέησόν με, καὶ δὸς κατάνυξιν καὶ συντριβὴν ἐν τῇ καρδίᾳ μου καὶ ταπείνωσιν ἐν τοῖς διανοήμασί μου, καὶ ἀνάκλησιν ἐν ταῖς αἰχμαλωσίαις τῶν λογισμῶν μου.

Καὶ ἀξίωσόν με, μέχρι τελευταίας μου ἀναπνοῆς, ἀκατακρίτως ὑποδέχεσθαι τῶν ἀχράντων Μυστηρίων τὸν ἁγιασμόν, εἰς ἴασιν ψυχῆς τε καὶ σώματος· καὶ παράσχου μοι δάκρυα μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως, εἰς τὸ ὑμνεῖν καὶ δοξάζειν σε πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου. Ὅτι εὐλογημένη καὶ δεδοξασμένη ὑπάρχεις εἰς τοὺς αἰῶνας· Ἀμήν.

ΕΥΧΗ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

Παναγία Δέσποινα, Θεοτόκε, σὺ ποὺ φωτίζεις τὴ γεμάτη σκοτάδια ψυχή μου, ἡ ἐλπίδα μου, ἡ προστασία μου, τὸ καταφύγιό μου, ἡ παρηγοριά μου, ἡ χαρά μου, σὲ εὐχαριστῶ, γιατὶ ἀξίωσες ἐμένα τὸν ἀνάξιο νὰ κοινωνήσω τὸ ἅγιο Σῶμα καὶ τὸ τίμιο Αἷμα τοῦ Υἱοῦ σου.

Σὺ ποὺ γέννησες τὸ ἀληθινὸ Φῶς, φώτισέ μου τὰ νοητὰ μάτια τῆς καρδιᾶς. Σὺ ποὺ ἔφερες στὴ ζωὴ Αὐτὸν ἀπὸ τὸν ὁποῖο πηγάζει ἡ ἀθανασία, δῶσε ζωὴ σὲ μένα ποὺ ἔχω πεθάνει ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας. Σὺ ποὺ εἶσαι ἡ γεμάτη εὐσπλαχνία Μητέρα τοῦ ἐλεήμονος Θεοῦ, ἐλέησέ με καὶ δῶσ᾿ μου συγκίνηση καὶ συντριβὴ στὴν καρδιά μου, ταπείνωση στὶς σκέψεις μου καὶ ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσία τῶν πονηρῶν λογισμῶν μου.

Καὶ ἀξιωσέ μὲ μέχρι τὴν τελευταία μου ἀναπνοὴ χωρὶς ἀποδοκιμασία ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ δέχομαι στὴν ψυχή μου τὸν ἁγιασμὸ ποὺ δίνουν τὰ ἅγια Μυστήρια, γιὰ νὰ ἀποκτήσω τὴ θεραπεία τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. Καὶ χάρισέ μου δάκρυα μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως, γιὰ νὰ σὲ ὑμνῶ καὶ νὰ σὲ δοξάζω ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς μου. Διότι εἶσαι εὐλογημένη καὶ δοξασμένη σ᾿ ὅλους τοὺς αἰῶνες. Ἀμήν.