Εἶναι δυνατὸν μία ψυχὴ ἁμαρτωλή, μὲ τὴν κατανυκτικὴ προσευχὴ καὶ μὲ τὴν μεσιτεία τῆς Παναγίας μας, νὰ λυγίσει τὰ σπλάχνα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ μας, ὁ ὁποῖος δύναται νὰ τῆς δώσει αὐτὰ ποὺ ἔχει ἀνάγκη γιὰ τὴν σωτηρία της καὶ ὅ,τι ἄλλο μᾶς ὑπεσχέθη ὁ Κύριος λέγοντας: «Αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε, κρούετε καὶ ἀνοιγήσετε ὑμῖν. Καὶ ὅσα ἂν αἰτήσετε πιστεύοντες λήψεσθε». (Ματθ. ζ´ 7), «ζητεῖτε πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην Αὐτοῦ καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσετε ὑμῖν» (Ματθ. στ´ 33), «Οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ, ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπίσης ἐπὶ παντὶ ρήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ» (Ματθ. δ´ 4).
«Οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύματι ἁγίῳ» (Ρωμ. ιδ´ 17).
«Ἡ ζωὴ μὴ διακοπτομένη θανάτω· καὶ συνεχιζομένη, ἔκπαγλος διὰ τοὺς δικαίους».
Αὐτὰ ὑπόσχεται εἰς πάντας τοὺς θέλοντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν.
Ἄπειρος ὧν, ἄπειρα καὶ τὰ μέσα τῆς σωτηρίας ποὺ μᾶς παρέχει ὁ Κύριος, ὅταν εἰλικρινὰ μὲ καρδίαν συντετριμμένη καὶ τεταπεινωμένη ἐν προσευχῇ.
Ἀδελφοί μου ἐν Κυρίῳ,
Αὐτὸ τὸ βιβλιαράκι ποὺ κρατᾶτε, εἶναι ἕνα σχέδιο ἀπὸ τὰ ἄπειρα σχέδια, μὲ σκοπὸ τὴν σωτηρία μας. Προσευχὴ ποὺ ἀγγίζει τὸν Θεόν· μεγάλη ἡ συγκατάβασίς του νὰ τὴν ἀκούσει. Εἶναι συνομιλία, εἶναι συνεργασία. Συνεργασία ποὺ τὰ κέρδη εἶναι ὅλα δικά μας.
Ὁ Κύριός μας, τὸ Πνεῦμα δηλαδή, χαίρει γιὰ μία ψυχὴ μετανοοῦσα. Ἡ μετάνοια ἔρχεται κατόπιν προσευχῆς καὶ νηστείας κατὰ δύναμιν. Ἐξαγνίζεται ἡ ψυχή, γίνεται εὐάρεστος πρὸς τὸν Θεὸν καὶ δίνει ὁ Θεὸς τὴν εὐχέρειαν, νὰ πάρει θέση ἡ μετάνοια καὶ μὲ τὴν σειρά της ἡ ψυχὴ νὰ πάρει τὸ Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καὶ νὰ φωνάξει: «Ζεῖ ἐν ἐμοὶ Χριστός».
Γνωρίζουμε μὲ τὴν Χάρη τοῦ Κυρίου, κάτι τὸ μυστήριο ἀλλὰ καὶ μεγαλεῖο του Θεοῦ στὰ τόσα καὶ ἄπειρα μέσα σωτηρίας, ποὺ μᾶς παρέχει ὁ Κύριος, γιὰ νὰ γίνει ἡ ἐξομολόγησις, πολὺ πιὸ μυστήριο.
Ἐγράφη κάπου, στὴν Κωνσταντινούπολη νομίζω, μία ἐπιγραφὴ -καρκίνη λεγομένη- δηλαδή, ἀπ᾿ ὅπου καὶ ἂν τὴν διαβάσεις, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἢ καὶ ἀντιστρόφως, τὸ ἴδιο ἐννοεῖ. «ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ». Δηλαδή: πλύνε τὶς ἁμαρτίες σου καὶ ὄχι μόνον τὸ πρόσωπό σου. Αὐτὰ ἔχει νὰ μᾶς προσφέρει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, πρὸς ἐξομολόγησιν.
Καὶ ἐν συνέχεια ἐρωτῶ (μὲ τὶς λίγες γνώσεις μου ὡς ἄπειρος), ἐσᾶς: πὼς ἐξηγεῖται, ὅταν κοιμώμενος νύκτα, συνέλαβες τὸν ἑαυτόν σου νὰ γράφει καὶ χωρὶς νὰ γνωρίζεις κοιμώμενος ἢ ἐν ἐγρηγόρσει γράφεις; Τί εἶναι αὐτὰ καὶ ποιὸς τὰ γράφει; Ἀλλὰ ὁ χαρακτήρας εἶναι δικός σου. Σ᾿ αὐτὸ ποὺ ἔχεις γράψει, ἔχει μείνει ἕνα κενὸ γιὰ ἕνα ψηφίο καὶ κάποιος ἀοράτως, σὲ ὁδηγεῖ νὰ συμπληρώσεις τὸ κενὸ μὲ ἕνα (ν). Ξαφνικὰ κυριεύεσαι ἀπὸ δέος καὶ συγκρατεῖσαι ἀπὸ μία δύναμι ἐπικαλούμενος τὸν Κύριο ἡμῶν, Ἰησοῦ Χριστόν.
Καὶ μετὰ ὀλίγον καιρό, συμβαίνει τὸ ἴδιο. Αὐτὴ τὴν φορά, διπλὴ δόσις ἀνησυχίας καὶ ἀγωνίας. Ποῦ νὰ τρέξεις; Ἄδικα ὅταν τρέχεις γιὰ λογαριασμό σου. Θὰ ἔπρεπε νὰ κρύψω τὸ τάλαντο ἐν τῇ γῇ καὶ νὰ ἀκούσω τὸ «δοῦλε πονηρέ»; Μὴ γένοιτο. (Ματθ. κε´, 24 - 26). Δηλαδὴ χωρὶς ἀπόλυτα στὸν χιτῶνα τοῦ Κυρίου πιασμένος. Ποῦ νὰ βρεῖς ὅμως ἡσυχία ἀπ᾿ αὐτὰ ὅλα καὶ ἄλλα μετέπειτα; Ἂν ἐπιτρέπει ὁ Κύριος.
Εἶσαι ὅμως, ἀγαπητέ μου, ἕνας ὄγκος, ἕνας βράχος μὲ αἰχμές, ποὺ γιὰ νὰ γίνει ἄγαλμα καὶ νὰ φέρει πρόσωπο ἀνθρώπου, τί ἐργαλεῖα θὰ μεταχειριστοῦν οἱ τεχνίτες; Ἀπὸ φουρνέλα καὶ χοντρὰ ἐργαλεῖα, μέχρι τὰ λεπτότερα, προκειμένου νὰ δώσει μορφὴ ἀνθρώπου.
Καὶ ἐν καιρῷ χρόνων 3-5, ἀγωνίας καὶ ἀνησυχίας, ἐκπληρώθη ὁ σκοπὸς τοῦ Κυρίου. Καὶ ἐδῶ, ἀδελφέ μου, χρειάζεται αὐτοσυγκέντρωσις. Σὲ ξένη γλώσσα οἱ λέξεις ποὺ ἐγράφησαν, ἀπὸ ποιόν; Ἀλλὰ μὲ δικό μου χαρακτήρα. Ἐξηγοῦνται κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπον: «ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ», ἡ πρώτη ἀποκάλυψη. Καὶ ἡ δεύτερη: «ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ - ΚΑΘΑΡΣΗ», γιὰ νὰ τὸν ὑπηρετήσω ὡς ἀνάξιος δοῦλος Του.
Κάθισα λοιπὸν στὴν ἄμμο, γιὰ νὰ βρῶ, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Κυρίου, τὰ διαμάντια ποὺ ὀνομάζονται μετάνοια, ἐξομολόγηση, Σῶμα καὶ Αἷμα Κυρίου. Ἐὰν αὐτὰ δὲν γίνουν μὲ τὴν θέλησή μας καὶ τὴν Χάρη τοῦ Κυρίου, καλύτερα νὰ μὴ ζεῖ κανεὶς καὶ πάρει μαζί του ὅσα τοῦ φορτώσει ὁ διάβολος. Ἂς μὴ πέσει λοιπὸν ἡ ὀργὴ ἐπὶ τοὺς ἀπειθοῦντας.
Ἐὰν δὲν σᾶς κουράζω, καὶ κάτι τὸ τελευταῖο, πρὸς οἰκοδομήν: Κάποια ἀφορμὴ μὲ ὁδήγησε σὲ παράκληση· γιατί αὐτό; Καὶ ἡ ἀπάντηση, στὸν μὲν μαθητή Του ὁ Κύριος: «Τί πρὸς σέ; Ἀκολούθει μοι». Σὲ μένα δὲ τὸν ἀνάξιο: «Ἡ πορεία σου, συντεταγμένη». Ποῦ ἐξηγεῖται: ἡ πορεία σου προκαθορισμένη.
Ἀφοῦ πιστεύω εἰς τὸν Κύριον, τὸν Δημιουργὸν τῶν πάντων, ποὺ κατευθύνει τὰ πάντα, ἀσφαλῶς κατευθύνει καὶ μένα. «Η ΠΟΡΕΙΑ ΣΟΥ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΗ», «ἡ πορεία σου προκαθορισμένη». Ἐὰν πιστεύω εἰς τὸν διάβολον, θὰ μὲ κατευθύνη ὁ διάβολος. Μὴ γένοιτο. Ὅσον ἀφορᾶ ἐμένα τὸν ἁμαρτωλό, «εἰς ποῖον χάος ἐμαυτὸν ἀκοντίσω;».
Ἡ παράκλησίς μου πρὸς τὸν Κύριον εἶναι ἐλαχίστη καὶ ἡ ἁμαρτωλότης μου, ὡς πρὸς τὸ μέγεθος τῶν αἰτημάτων μου. Ὁ εὔσπλαγχνος καὶ πολυέλεος Κύριος, ἂς μὲ συγχωρήσει γιὰ ὁρισμένα ποὺ βάζω σὲ τοῦτο τὸ γράμμα, ποὺ μοῦ φαίνονται σὰν παράξενα καὶ προσβάλλουν, νομίζω, τὴν Χάρη τοῦ Κυρίου· ποὺ ὁ Κύριός μας λέει ὅτι: «Τὸ σύμπαν ἂν παρέλθει, οἱ λόγοι μου δὲν θὰ παρέλθουν». Ἀλλὰ ἡ μακροθυμία Του; (Οὐδὲ εἰς τὸν αἰῶνα μηνιεῖ). Μήπως ὅμως κάνω κατάχρηση τῆς μακροθυμίας Του; Πῶς θὰ τὸ ξέρω αὐτό, ἐφ᾿ ὅσον ζητῶ ἢ ἀκόμη φέρομαι ὅπως φέρομαι; (Κύριος γνωρίζει). Καὶ τὸ βλέπουν πλάνη· οἱ τοῦ γράμματος ἀλλὰ καὶ τοῦ πνεύματος ἐξαιρέσει. Ποῦ τότε ὑπάγεται τὸ Πνεῦμα Σου τὸ Ἀγαθόν, ὁδηγήσει μὲ ἐν γῇ εὐθείᾳ; Ποιὸ Πνεῦμα καὶ γιὰ ποιούς; «Τὸ Πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ».
«Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι...» (Ματθ. ε´ 3). «Πνεῦμα ὁ Θεὸς καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν». (Ἰωάν. δ´ 24). «Ἅγιοι γίνεσθαι, ὅτι ἐγὼ Ἅγιος εἰμί». (Α´ Πέτρου α´ 16). Πότε Ἅγιοι γίνεσθε; Μόνον ὅταν ὁ διάβολος ἐργάζεται; Ὁ Χριστός, τὸ Πνεῦμα; στὴν πυρὰ ἑστὼς καὶ θερμαινόμενος; «Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειος ἐστιν». (Ματθ. ε´ 48). «Ἐγὼ εἶμαι ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή», λέγει ὁ Κύριος. Ἄρα ἐγὼ ἕνα ψέμμα, ἕνας ἁμαρτωλός, θάνατος. Ἡ ἁμαρτία θάνατος. «Σήκω ἐπάνω σύ, ποὺ κοιμᾶσαι τὸν ὕπνον τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀναστήσου ἀπὸ τὴν νέκραν καὶ τὸν θάνατον, εἰς τὸν ὁποῖον σὲ ἔρριψεν ἡ ἁμαρτία. Καὶ θὰ σὲ φωτίσει ὁ Χριστὸς» (Ἐφεσ. ε´ 14). Β´ Κορ. θ´ 6: «Ὁ σπείρων φειδωμένως, φειδωμένως καὶ θερίσει· καὶ ὁ σπείρων ἐπ᾿ εὐλογίαις, ἐπ᾿ εὐλογίαις καὶ θερίσει». «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πάντας».
Συγκεντρώνω στοιχεῖα: Παραθέτω πηγάς:
- Α´ Θεσσ. ε´ 19-20: «τὸ πνεῦμα μὴ σβέννηται»: «προφητείαις μὴ ἐξουθενεῖτε».
- Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Πίστις καὶ Θεολογία» τοῦ Βλαδιμήρου Λόσσκυ: Τὸ χρίσμα μᾶς δίδει τὴν γνῶσιν ὅλων τῶν πραγμάτων. Ὁ χριστιανὸς γνωρίζει τὰ πάντα, ἀλλ᾿ ἡ Θεολογία εἶναι ἀναγκαία διὰ νὰ ἐνεργοποιηθῇ αὐτὴ ἡ γνῶσις. Εἰς τοὺς Προφήτας ἤδη, εἰς τὸν Ἱερεμίαν προπάντων, εὑρίσκει κανεὶς τὴν ἰδέαν αὐτῆς τῆς γνώσεως, ἡ ὁποία θὰ δοθῇ εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος: (Ἱερ. λη´ 33-34): «Διδοὺς δώσω νόμους μου εἰς τὴν διάνοιαν αὐτῶν καὶ ἐπὶ καρδίας αὐτῶν, γράψω αὐτούς... καὶ οὐ μὴ διδάξωσιν ἕκαστος τὸν πολίτην αὐτοῦ καὶ ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ λέγων· γνῶθι τὸν Κύριον· ὅτι πάντες εἰδήσουσί με ἀπὸ μικροῦ αὐτῶν ἕως μεγάλου αὐτῶν, φησὶ Κύριος».
- Α´ Θεσσ. ε´ 21: «πάντα δὲ δοκιμάζετε, τὸ καλὸν κατέχετε».
- Γαλ. στ´ 7: «Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται».
- Ἐφ. δ´ 7: «Ἐνὶ δὲ ἑκάστω ἡμῶν ἐδόθη ἡ Χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ».
- Α´ Πέτρ. δ´ 10-11: «ἕκαστος καθὼς ἔλαβε χάρισμα εἰς ἑαυτούς, αὐτὸ διακονοῦντες ὡς καλοὶ οἰκονόμοι, ποικίλης Χάριτος Θεοῦ. Εἴ τις λαλεῖ ὡς λόγια Θεοῦ· εἰ τὶς διακονεῖ ὡς ἰσχύος, ἧς χορηγεῖ ὁ Θεὸς δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
- Α´ Ἰω. δ´ 1-2: «Ἀγαπητοὶ μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε, ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα, εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν, ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασαν εἰς τὸν κόσμον, ἐν τούτῳ γινώσκετε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, πᾶν πνεῦμα ὃ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστόν, ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστι».
- Λουκ. ια´ 13: «Εἰ οὖν ὑμεῖς ὑπάρχοντες πονηροὶ οἴδατε ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ Πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει πνεῦμα ἀγαθόν, τοῖς αἰτοῦσιν Αὐτόν».
- Μαρκ. ια´ 24: «διὰ ταῦτα λέγω ὑμῖν, πάντα ὅσα ἂν προσευχόμενοι αἰτεῖσθε, πιστεύετε ὅτι λαμβάνετε καὶ ἔσται ὑμῖν».
- Πράξ. ι´ 44-45: «ἐπέπεσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἰς πάντας τοὺς ἀκούοντας τὸν λόγον καὶ ἐξέστησαν οἱ ἐκ περιτομῆς πιστοὶ ὅσοι συνῆλθον τῷ Πέτρῳ ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἡ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐκκέχυται».
- Β´ Κορ. 12, 13, 14, - Πεντηκοστῆς Πέτρου - Πράξεις, ιθ´ 6, -Γαλ. δ´, 6, 7 - Πράξεις, η´, 14, 17 β´, 38, 39 - Πράξεις, Ι, 34 - Πράξεις, α´, 8 - Α´ Κορ. 14, 5. - Α´ Κορ. 13, 8, 9 - Α´ Κορ. 14, 2 - Ρωμ. η´, 26, 27 - Ἰω. ιδ´ 16, 17 - Λουκ. ια´ 13 - Μαρκ. ια´ 24 - Πράξ. α´ 8. β´ 38, 39. η´ 14, 17. ι´ 34. ιθ´.
- Ἑβρ. ιγ´ 17: «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ἡμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες· ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι καὶ μὴ στενάζοντες· ἁλυσιτελὲς γὰρ ὑμῖν τοῦτο».
- Β´ Τιμ. γ´ 12: «καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες ζεῖν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, διωχθήσονται».
- Ἐκ τοῦ ψαλμοῦ 118: Μακάριοι οἱ ἄμωμμοι, οἱ πορευόμενοι ἐν νόμῳ Κυρίου· μακάριοι οἱ ἐξερευνῶντες τὰ μαρτύρια Αὐτοῦ, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ ἐκζητήσουσιν Αὐτόν. Ἐν τίνι κατορθώσει νεώτερος τὴν ὁδὸν Αὐτοῦ, ἐν τῷ φυλάξασθαι τοὺς λόγους Σου. Ἐπετίμησας ὑπερηφάνοις ἐπικατάρατοι οἱ ἐκκλίνοντες ἀπὸ τῶν ἐντολῶν Σου. Εἰς τὸν αἰῶνα, Κύριε, ὁ λόγος Σου διαμένει ἐν τῷ οὐρανῶ, εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν ἡ ἀλήθειά Σου, ἐθεμελίωσας τὴν γῆν καὶ διαμένει. Τῇ διατάξει Σου διαμένει ἡμέρα, ὅτι τὰ σύμπαντα δοῦλα Σά. Δίκαιος εἶ, Κύριε, καὶ εὐθεῖαι αἱ κρίσεις Σου. Γλύτωσέ με ἀπὸ συκοφαντίες ἀνθρώπων καὶ φυλάξω τὰς ἐντολάς Σου. Πεπυρωμένον τὸ λόγιόν Σου σφόδρα καὶ ὁ δοῦλός Σου ἠγάπησεν αὐτό. «Λύχνος τοῖς ποσί μου ὁ νόμος Σου καὶ φῶς ταῖς τρίβοις μου. Ὡς γλυκέα τῷ λάρυγγί μου τὰ λόγια Σου, ὑπὲρ μέλι τῷ στόματί μου».
Ψαλμὸς 19: «Μνησθείη πάσης θυσίας Σου καὶ τὸ ὁλοκαύτωμά Σου πιανάτω. Δώῃ Σοι Κύριος κατὰ τὴν καρδίαν Σου καὶ πάσαν τὴν βουλήν Σου πληρῶσαι. Πληρῶσαι Κύριος πάντα τὰ αἰτήματά σου, νῦν ἔγνων ὅτι ἔσωσε Κύριος τὸν χριστὸν αὐτοῦ».
ΣΤΑΥΡΕ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ Τῌ ΔΥΝΑΜΕΙ ΣΟΥ
Κύριε ἡμῶν, Ἰησοῦ Χριστέ, ἀξίωσέ με νὰ πάρω τὸν Τίμιο Σταυρό Σου, ὁ ἀνάξιος.
Καὶ φρούρησέ με, προστάτευσέ με, ἐνίσχυσέ με, ἐνδυνάμωσέ με.
Καὶ διὰ τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος, ἐπισκίασέ με, φώτισέ με εἰς τὴν ἐλαχίστην αὐτὴν προσευχὴν ποὺ προσφέρω, νὰ εἶναι εὐάρεστος καὶ παρακαλῶ νὰ γίνει εὐπρόσδεκτος.
Δόξα Σοι, ὁ Θεός. Δόξα Σοι ἡ Παναγία Τριάς, Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστὲ καὶ Πνεῦμα Πανάγιον.
Δόξα Σοι, Παναγία μου, μετὰ τοῦ Πατρὸς καὶ τῆς Μητρός Σου Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, Ἰωσὴφ τοῦ μνήστορός Σου καὶ πάντων τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων· Ταξιαρχῶν, Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ραφαήλ, Οὐριήλ, Ἀποστόλους, Εὐαγγελιστὰς καὶ Προφήτας.
Πάντας παρακαλῶ, προστατεύσατέ με καὶ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν.
Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα, ἐνώπιόν Σου.
Ἐσταυρωμένε μου Κύριε, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ μνήσθητί μου, Κύριε, ἐν τῇ βασιλείᾳ Σου.
(Μὲ τὸν Σταυρὸ καὶ τὸν Ἁγιασμό, ἁγιάζουμε, ραντίζουμε τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ σῶμα μας καὶ ὅλον τὸν οἶκον μας, λέγοντας):
Ἁγίασε, Κύριε, καθάρισε τὰ πονηρὰ καὶ ἀκάθαρτα πνεύματα· καὶ ἀπὸ τοὺς οἴκους πάντων τῶν ἀδελφῶν.
Ἐκ τοῦ ἐν μακαρίᾳ μνήμῃ πατρὸς Φιλοθέου Ζερβάκου:
«Νὰ κάμετε ἁγιασμὸν καὶ νὰ ραντίζετε ὅλο τὸ σπίτι, μέσα καὶ ἔξω καὶ νὰ ραντίζετε τὰ ροῦχα σας καὶ τὰ παπούτσια σας, ποὺ σᾶς κόπτει ὁ σατανᾶς».
Ἐν συνεχείᾳ καὶ μὲ τὸ Σταυρὸ στὸ χέρι, ὑψώνουμε τὸ Σταυρὸ πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις καὶ λέγομεν:
Ἔξωσον, Κύριε, τὰ πονηρὰ δαιμόνια ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦτον, ἀπὸ τὸν τόπον τοῦτον, ἀπὸ τὸν χῶρον τοῦτον, ἀπὸ τὴν περιφέρειαν ταύτην, ἀφήνοντας μὲ ἀνενόχλητον, ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Σταυρώνω καὶ σφραγίζω τὸν χῶρον τοῦτον, (αἴθουσαν, οἰκίαν, κ.λ.π.) δυνάμει τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ (εἰς ἁπάσας τὰς πλευρᾶς, γωνίας, διόδους, εἰσόδους καὶ ἐξόδους αὐτοῦ). Θέτω φραγμὸν πυρός, (κυκλικῶς πέριξ του χώρου τούτου καὶ εἰς ἀκτίναν μακρὰν πενήντα μέτρων ἀπὸ τοῦ πυρίνου φραγμοῦ). Ἐγκλωβίζω ἐντὸς τοῦ χώρου τούτου ὑλικοῦ ἢ ἀΰλου, ἁπάσας τὰς ἐναντίους ὑποστάσεις πάσης τάξεως, σειρᾶς καὶ ἐξουσίας ἐπὶ γῆς, ἡμέρας, νυκτός, ἀέρος, ὑποχθονίου γηίνης ἢ ἀστρικῆς ἐπιφανείας. Δεσμεύω σας, διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ καὶ σᾶς ἀφαιρῶ τὴν δύναμιν καὶ πάσαν ἐξουσίαν, ἐπὶ τῆς γῆς. Δένω τὰς κεφαλάς σας, τὰς χεῖρας σας καὶ τοὺς πόδας σας, δι᾿ ἁλύσσεων τῶν πυρίνων πνευμάτων καὶ κακῶν οὐρανίων καὶ προσγείων δυνάμεων καὶ σᾶς παραδίδω δεσμίους εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, διὰ τῶν ἀντιδίκων σας, Ἀγγέλων, Ἁγ. Νικολάου, Ἁγ. Ἰωάννου, Ἁγ. Κυπριανοῦ καὶ Ἁγ. Γερασίμου καὶ πάντων του Παναγάθου Θεοῦ Ἁγ. Δυνάμεων καὶ ἀπαγορεύω τὴν εἴσοδον εἰς τὸν χῶρον τοῦτον παντὸς πονηροῦ καὶ ἀκαθάρτου πνεύματος.
Ἐπικαλοῦμαι τὰς ἐχούσας δύναμιν καὶ ἐξουσίαν ἀγαθὰς πνευματικὰς δυνάμεις, αἴτινες ὑπακούουν εἰς τὴν Ἁγίαν Τριάδα, τοῦ ἀπροσώπου ἀπολύτου, καὶ αἰτοῦμαι τὴν βοήθειαν καὶ συμπαράστασιν τῶν εἰς τὴν προκειμένην κάθαρσιν καὶ ἂς παραστῇ ἡ δύναμις, ἡ ἀγάπη, ἡ εὐλογία καὶ ἡ χαρὰ τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς ἡμῶν, φρούριόν μας καὶ προστασία. Οὕτω ἂς εἶναι ὁ Θεός μου βοηθὸς καὶ τὸ Ἅγιον αὐτοῦ Πνεῦμα. Κύριέ μου καὶ Θεέ μου, ἔσο μεθ᾿ ἡμῶν, εἰς σὲ ἀνήκω καὶ εἰς σὲ παραδίδω τὴν ζωήν μου, τὸ πνεῦμα καὶ τὴν ψυχήν μου.
Θέσε ἡμᾶς, Κύριε, ὑπὸ τὴν εὐλογίαν σου καὶ τὴν σκέπην σου. Ἀμήν.
Ἅγιε Προφήτα Δανιήλ, δέσον καὶ χαλίνωσον τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀντιδίκους μου, τὰς γλώσσας τους καὶ τὰ στόματά τους ὡς ἔδεσες καὶ ἐχαλίνωσες τὰ στόματα τῶν λεόντων ἐν τῷ λάκκῳ καὶ δὲν ἔπαθες οὐδεμίαν βλάβην. Ἔτσι δέσε καὶ χαλίνωσε τοὺς ἐχθρούς μου καὶ τοὺς ἀντιδίκους μου καὶ αὐτοὺς ποὺ μὲ κατηγοροῦν. Φύλαξον ἐμένα τὸν δοῦλον τοῦ Θεοῦ (......) μετὰ τῶν οἰκείων μου καὶ πάντων τῶν ἀδελφῶν μου μετὰ τῶν οἰκείων τῶν.
(Καὶ πάντοτε μὲ τὸν Σταυρὸν στὸ χέρι)
«Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, διάνοιξον τὰ ὦτα καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας μου, τοῦ ἀκοῦσαί με τὰ λόγιά Σου καὶ συνιέναι καὶ ποιῆσαι τὸ θέλημά Σου, ὅτι πάροικός εἰμι ἐν τῇ γῇ. Μὴ ἀποκρύψῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ τὰς ἐντολάς Σου, ἀλλὰ ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ κατανοήσω τὰ θαυμάσια ἐκ τοῦ Νόμου σου. Ἐπὶ σοὶ γὰρ ἐλπίζω ὁ Θεός μου, ἵνα Σύ μου φωτίσεις τὴν διάνοιαν· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία Τριάς, Παντοδύναμε, τῇ μεσιτείᾳ τῆς Θεοτόκου καὶ τῇ πρεσβείᾳ τῶν ἀρχιστρατήγων, Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ραφαήλ, Οὐριὴλ καὶ πάντων τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων, βοήθησε τὸν δοῦλόν σου καὶ λύτρωσέ με ἀπὸ τὴν ἐπιβολὴν τοῦ δαίμονος.
(τρεῖς φορές, κάθε φορὰ καὶ ἀπὸ μία μετάνοια).
Μέγα τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος· Μέγα τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος· Μέγα τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος· Νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Τριάγιον. Παναγία Τριάς, Πάτερ ἡμῶν, Ὅτι Σοῦ ἐστιν.
Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ δι᾿ αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας, Φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Πατέρα μου Παντοκράτορα, Πανάγιε, Πανάγαθε, Παντοδύναμε, Μακρόθυμε καὶ Πολυέλεε· Σ᾿ εὐχαριστοῦμε γιὰ τὴν ἀπέραντη καλοσύνη Σου, τὸ πλούσιόν σου ἔλεος καὶ τὴν μακροθυμίαν σου. Σὲ παρακαλοῦμε, Σὲ παρακαλοῦμε· Συγχώρεσέ μας καὶ βοήθησέ μας καὶ μὴ ἐγκαταλείπῃς ἡμᾶς τοὺς πιστεύοντας καὶ ἐλπίζοντας ἐπὶ σέ. Τοὺς δὲ ἀγνοοῦντάς Σε, χάρισε γνῶσιν ἀληθῆ καὶ ἄφεσιν πταισμάτων, χάριτι τοῦ Κυρίου ἡμῶν, Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν καὶ τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος.
(ἀκολουθεῖ ἢ ἀπόδειπνον ἢ πρωϊνὴ καὶ ἑωθινὴ προσευχὴ - κατὰ δύναμιν).
Πατέρα μου Παντοκράτορα, Πανάγιε, Πανάγαθε καὶ Παντοδύναμε, Μακρόθυμε καὶ Πολυέλεε, ἐπικαλοῦμαι τὸ ἔλεός σου γιὰ ὅλον τὸν κόσμον. Ἐπιβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἐπίσκεψαι πάντας ἡμᾶς τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ ἐλέησον ἡμᾶς, Χάριτι τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Παναγίου Σου Πνεύματος. Ἀμήν.
Ἰησοῦ μου, Κύριέ μου καὶ Θεέ μου, Χριστέ μου, συγχώρεσέ με καὶ ἄκουσε τὴν μεγάλη παράκληση ποὺ σοῦ κάνω μέσα ἀπ᾿ αὐτὴν τὴν ἐλαχίστη προσευχὴν ποὺ σοῦ προσφέρω. Ἐπίσκεψαι πάντας τοὺς δεινοπαθοῦντας ἀδελφούς, πονεμένους, θλιμένους, πληγωμένους ψυχῇ τε καὶ σώματι, κουρασμένους, ἀπελπισμένους, πειραζομένους ἐκ τοῦ πονηροῦ καὶ ἀπὸ πάσαν αἰτίαν δοκιμαζομένους ἀδελφούς, κατακειμένους ἐν ἀσθενείᾳ.
Ἴασαι αὐτούς, ψυχῇ τε καὶ σώματι. Ἰατρὲ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν. Παραστάσου σὲ κάθε πόνο, σὲ κάθε θλίψη, ἀνάγκη καὶ δυστυχία καὶ δῶσε σ᾿ αὐτοὺς παρηγορία, πίστη, ἐλπίδα καὶ ὑπομονή. Ρίξε τὸ βάλσαμο τῆς χαρᾶς καὶ γλύκανε τῶν πονεμένων τὶς καρδιές.
Στερέωσε πάντας ἡμᾶς εἰς ψυχικήν, σωματικὴν καὶ πνευματικὴν ὑγείαν. Δίνε μας δυνάμεις, ν᾿ ἀνεβοῦμε τὸ Γολγοθᾶ σ᾿ αὐτὴν τὴν ἄθλια ζωή μας. Εἰρήνευσε τὸν κόσμον Σου, διὰ τὴν σὴν εἰρήνην. Ἀπάλλαξε τὸν λαόν Σου ἀπὸ τὴν πλάνην, διότι πάντες πλανῶντες καὶ πλανόμενοι. Πάντες ἥμαρτον ὧν πρῶτος εἰμὶ ἐγώ. Ἀπάλλαξε ἡμᾶς ἀπὸ τὴν ὀργὴν τῶν πολέμων καὶ συνέτισε τοὺς κυβερνήτας καὶ φώτισε καὶ εὐλόγησε νὰ κυβερνήσουν τὸν κόσμον ἐν δικαιοσύνῃ καὶ εἰρήνῃ.
Κύριέ μου, Κύριε, ἐπίσκεψαι ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, διακόνους, δοκίμους καὶ τοὺς πνευματικούς μας Πατέρες, ὧν Σὺ Κύριε γινώσκεις τὰ ὀνόματα αὐτῶν. Στερέωσε αὐτοὺς ἐν τῇ ἀγάπῃ Σου, εἰς τὸ ἔργον Σου. Ἐπίσκεψε πλανεμένους ἱερεῖς καὶ συνέτισε καὶ ἀπάλλαξε αὐτοὺς ἀπὸ τὴν πλάνην καὶ ὁδήγησε αὐτοὺς εἰς τὴν ἀλήθειάν Σου. Κύριέ μου, συνέτισε πρεσβυτέρες καὶ δῶσε εἰς αὐτὰς εὐχέρειαν προσευχῆς. Ἐπίσκεψε ἡγουμένους, ἡγουμένας, μετὰ τῆς συνοδείας αὐτῶν· ἱερομονάχους, μοναχοὺς καὶ μοναζούσας, διακόνους καὶ δοκίμους. Βοήθησε ἵνα ἐπιτελέσουν τὸν σκοπὸν καὶ τὸ Σὸν θέλημα. Κύριε, ἐπίσκεψε καὶ πάντας ποὺ κατὰ τὸ θέλημά Σου, ἄκουσαν τὴν νουθεσίαν Σου. Στήριξε αὐτούς, ὁδήγησε εἰς τὴν μετάνοιαν καὶ ἐξομολόγησιν.
Κύριέ μου, ἐπίσκεψε καὶ τοὺς διηρημένους, τὶς διαλυμένες οἰκογένειες, τοὺς παραστρατημένους, τοὺς ἀποσκιρτήσαντας ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξίαν. Εὐλόγησε, φώτισε, συγχώρησε, συνέτισε καὶ ἐπαναγαγε αὐτοὺς εἰς τὴν ὁδόν Σου.
Κύριέ μου, ἐπίσκεψε τοὺς ζητοῦντας τὴν ἐνίσχυσιν τῆς προσευχῆς μου καὶ τοὺς εὐεργετήσαντάς με. Φώτισε, εὐλόγησε καὶ ἀπόδωσε σ᾿ αὐτοὺς ὅ,τι ἀγαθόν, εἰς τὸ ἑκατονταπλοῦν, μετὰ τῶν οἰκείων αὐτῶν. Κύριέ μου, ἐπίσκεψε τοὺς διατελοῦντας ἐν νευρικῇ καταστάσει ἀδελφοὺς καὶ διὰ τῆς Χάριτος καὶ ἐνεργείας τοῦ Παντοδυνάμου Πνεύματός Σου, δυνάμωσε, ἠρέμησε αὐτούς· ὅτι Σὺ πρᾷος καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ. Τοὺς διατελοῦντας ἐν κλυδωνισμῷ στερέωσε, ὡς ἐστερέωσες ἐν τῇ πίστει τὸν Πέτρο καὶ δῶσε εἰς αὐτοὺς τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, ἵνα ἐν Σοὶ μένουσι καὶ δοξολογοῦσι τὸ Πανάγιον Ὄνομά Σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Κύριέ μου, φρούρησε τὴν Ἐκκλησίαν Σου καὶ στερέωσε τὴν Ὀρθοδοξίαν καὶ ἐνδυνάμωσε τὴν πίστιν ἡμῶν. Καὶ ἀξίωνέ μας ἐν συντετριμένῃ καὶ τεταπεινωμένῃ καρδίᾳ, ἐν ἁγιασμῷ, ἐν μετανοίᾳ καὶ καθαρᾷ ἐξομολογήσει, νὰ λαμβάνουμε τὸ Πανάχραντον Σῶμα Σου καὶ τὸ Τίμιον Αἷμα Σου.
Κύριέ μου, συγχώρησε τοὺς ἐχθροὺς καὶ τοὺς μισοῦντας ἡμᾶς· συγχώρησον καὶ εὐλόγησον τοὺς καταρωμένους ἡμᾶς.
Κύριέ μου, ἐπίσκεψε τοὺς νέους καὶ ρίξε τὸ φῶς τοῦ Παναγίου Σου Πνεύματος καὶ φώτισε καὶ συνέτισε καὶ εὐλόγησε καὶ ἐπανάγαγε αὐτοὺς εἰς τὴν ὁδὸν τῆς ἀλήθειάς Σου. Ἀπάλλαξε αὐτοὺς ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς διαφθορᾶς.
Κύριέ μου, ἐπίσκεψε τοὺς πολυτέκνους καὶ στερέωσε αὐτοὺς εἰς ψυχικήν, σωματικὴν καὶ πνευματικὴν δύναμη, διὰ νὰ ἀνταπεξέλθουν εἰς τὰ οἰκογενειακὰ προβλήματά τους. Καὶ τὰ τέκνα τοὺς ὑπὸ τὴν ἐπίβλεψίν Σου.
Κύριέ μου, ἐπίσκεψε τοὺς ἐγκαταλελειμένους γέροντας καὶ παραστάσου στὸν κάθε πόνο τους, στὴ θλίψη τους, στὴν ἀνάγκη τους καὶ δῶσε παρηγοριά, πίστη, ἐλπίδα καὶ ὑπομονή, καὶ ὁδήγησε εἰς μετάνοιαν καὶ ἐξομολόγησιν.
Καὶ ἐμένα, Κύριέ μου, τὸν ἀνάξιον, ποὺ κατέταξες ὡς ἄξιον εἰς τὸ ἱεραποστολικόν Σου ἔργον, συγχώρησέ με καὶ βοήθησέ με, φώτιζε τὸ δρόμο τῆς ζωῆς μου, στερέωσέ με εἰς τὸν φωτισμόν Σου καὶ ἀπάλλαξέ με ἀπὸ ἐνδεχομένη πλάνη. Κάνε με καλὸν ἐργάτη εἰς τὸν ἀμπελῶνα Σου καὶ πιστὸν τηρητὴ τῶν ἐντολῶν Σου.
Κύριέ μου, εὐλόγησε τὰ ἔργα Σου καὶ στερέωσε τοὺς ἡγουμένους τῶν ἔργων Σου μὲ πίστη, ἐλπίδα καὶ ὑπομονὴ καὶ μὴν ἐπιτρέψεις σκάνδαλον τοῦ πονηροῦ εἰς τὰ ἔργα Σου.
Κύριέ μου καὶ ἐμένα τὸν ἁμαρτωλόν, τὸν ἐλεεινό, τὸν ἐλάχιστο, τὸν ἀδιόρθωτον, ἀξίωσέ με, μέχρι τέλους τῆς ζωῆς μου νὰ προσφέρω τὰ σὰ ἐκ τῷ Σῶν εἰς τὸ ἔργο Σου καὶ νὰ προφέρω τὸ Πανάγιον Ὄνομά Σου, τὴν τελευταία στιγμή, Χριστέ μου καὶ Κύριέ μου. Ἐπίσης, δῶσε μου χέρι βοηθείας εἰς τὸ γῆρας μου καὶ πίστη, ἐλπίδα, πὼς θὰ παραδώσω τὴν ψυχήν μου εἰς ἀγγέλους φαιδροὺς καὶ φωτεινούς. Δῶσε δόξαν τῷ ὀνόματί Σου τῷ Ἁγίῳ καὶ τῇ Σοὶ δυνάμει ἀνάγαγέ με, εἰς τὸ θεῖόν σου Βῆμα.
Ἐλέει με, ὡς μὲ ἐλεεῖς, ἵνα πορεύομαι εἰς τὸν σκοπὸν καὶ εἰς τὸ Σὸν θέλημα. Δίνε μου δυνάμεις νὰ ἀνταπεξέρχομαι στὶς δοκιμασίες καὶ νὰ γνωρίζω τὶς μεθοδίες τοῦ πονηροῦ. Καὶ ἀξίωσέ με νὰ Σοῦ προσφέρω προσευχὴν εὐάρεστον. Δῶσ᾿ μου ζῆλον καὶ πόθον εἰς τὴν προσευχὴν καὶ εἰς τὸ ἔργον Σου. Κατάνυξη, συντριβὴ καὶ δάκρυα γιὰ τὴν ἁμαρτωλότητά μου. Δυνάμεις ψυχικές, σωματικὲς καὶ πνευματικές.
Ἄνοιξέ μου τὴν διάνοιαν, καθάρισέ μου τὸ πνεῦμα, τὴν ψυχὴν καὶ τὴν καρδίαν. Δῶσ᾿ μου ἀγαλλίασιν εἰς τὴν ψυχὴν καὶ εὐφροσύνην εἰς τὴν καρδίαν μου. Δῶσ᾿ μου ἐλευθερία πνεύματος, δῶσ᾿ μου τὸν πλοῦτο τοῦ Πνεύματός Σου, καὶ ἀπάλλαξέ με ἀπὸ τὰ χαμηλὰ περιθώρια τοῦ πνεύματός μου· ἵνα ὁ ἁμαρτωλός, ὁ ἀνάξιος, ὁ ταλαίπωρος, ὁ ἀδιόρθωτος, ἀξιωθῶ νὰ γνωρίσω τὰ μεγαλεῖα Σου.
Σὺ ἡ ἄπειρος Δύναμις, ἡ πηγὴ πάσης δυνάμεως, ἐνδυνάμωσέ μου τὴν πίστιν, τὴν ἐλπίδαν, τὴν ὑπομονήν, τὴν θέλησιν, τὴν προσπάθειαν, τὴν ἐγκράτειαν, τὴν ἀπάθειαν· καὶ πλούτισέ με μὲ τὶς ἀρετές Σου. Τὴν ἀγάπην, τὴν εἰρήνην, τὴν πραότητα, τὴν καλοσύνην, τὴν μετάνοιαν, τὴν ταπεινοφροσύνην, τὴν ἀλληλεγγύην, τὴν μακροθυμίαν, τὴν διάκρισιν, τὴν ὑπακοήν.
Κάνε με καλόν, εἰρήνευσέ με, ἡσύχασέ με, πράϋνέ με, γαλήνευσέ με, ταπείνωσέ με, συνέτισέ με, ἀναγέννησέ με, ἁγίασέ με, καὶ ἀξίωσέ με νὰ γνωρίσω τὰ μεγαλεῖα Σου. Σὺ εἶ ἡ πηγὴ τῶν δωρημάτων καὶ χαρισμάτων. Χάρισέ μου, δώρισέ μου, ὅ,τι θέλεις, ὅσο θέλεις, ὅποτε θέλεις. Κάνε με ὅ,τι θέλεις· κἂν θέλω, κἂν μὴ θέλω. Ἀρκεῖ νὰ γίνεται τὸ θέλημά Σου πρὸς δόξαν Σου καὶ σωτηρία μας. Καὶ ἐνῷ ἡ σάρκα ἀσθενεῖ καὶ ἐπαναστατεῖ, Σὺ ὅμως, Κύριε, φυλάξεις μὲ καὶ διατηρήσεις με. Διότι ἐκ σοῦ τὰ πάντα ἐκπορεύονται καὶ τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν σοὶ προσφέρω κατὰ πάντα καὶ διὰ πάντα. Πάντα πρὸς δόξαν Σου, πάντα πρὸς δόξαν τοῦ μεγαλείου Σου καὶ πάντα πρὸς προαγωγὴν τῆς δόξης σου. Καὶ πάσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον, ἄνωθέν ἐστι κατεβαῖνον ἐκ σοῦ τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων.
Ἐγὼ δὲ ὁ ἁμαρτωλός, ὁ ἀνάξιος, ὁ ἐλεεινός, ὁ ἀδιόρθωτος, τολμῶ νὰ ζητῶ, «μνήσθητι Κύριε», διότι εἶπες ἀδιακρίτως: «Αἰτεῖτε καὶ δοθήσετε. Κρούετε καὶ ἀνοιγήσετε. Ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε ἡμῖν καὶ ὅσα ἂν αἰτήσετε, πιστεύοντες λήψεσθε». Δῶσ᾿ μου λοιπὸν Κύριε, (ἐδῶ αἰτοῦμε ὅ,τι θέλουμε).
Ἥμαρτον, ἥμαρτον, ἥμαρτον, διὰ τὰς ἀπαιτήσεις μου ὡς ἁμαρτωλὸς καὶ ἀνάξιος. Ἀλλὰ γεννηθήτω τὸ θέλημά Σου, πρεσβείαις τῆς Παναχράντου Σου Μητρὸς καὶ τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων. Δόξα στὴν Μητέρα τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, τὴν Παναμώμητον.
Παναγία μου, σ᾿ εὐχαριστῶ ποὺ συνέβαλες καὶ συμβάλλεις στοὺς κόπους μου ὅλης μου τῆς ζωῆς. Τὶς κινήσεις πρὸς δόξαν τοῦ Κυρίου καὶ πρὸς σωτηρίαν μας.
Χαῖρε, Παναγία μου, χαῖρε Λαμπηδόνα, χαῖρε Πλατυτέρα τῶν Οὐρανῶν, χαῖρε Βασίλισσα τῶν Ἀγγέλων, Χαῖρε Ἄνασσα, Παντάνασσα, μητροπάρθενον κλέος. Χαῖρε τρισοφεγγὴς τῆς θεαρχίας τύπος. Χαῖρε Μητέρα τοῦ Κυρίου καὶ πάντων ἡμῶν.
Συγχώρησέ με, Παναγία μου, ποὺ μὲ ἀκατάλληλα καὶ ἁμαρτωλὰ μέσα, Σοῦ προσφέρω προσευχή. Βοήθησέ με νὰ προσφέρω πάντα προσευχὴ εὐάρεστη εἰς τὸν Κύριόν μας καὶ εἰς ἐσένα, Παναγία μου. Καὶ πρέσβευε, προστάτευε, φρούρει καὶ φύλαττέ μας.
Παρακαλῶ καὶ πάντας τοὺς Ἁγίους καὶ τὰς ἐπουρανίους δυνάμεις, τὰ Χερουβείμ, τὰ Σεραφείμ, τοὺς ἀρχαγγέλους καὶ ἀγγέλους, πάντας παρακαλῶ, πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν.
Καὶ ἀνάπαυσε, Κύριε, ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, γονεῖς, ἀναδόχους, συζύγους, ἀδελφούς, συγγενεῖς, ἐχθροὺς καὶ φίλους, γνωστοὺς καὶ ἀγνώστους, διδασκάλους καὶ πάντας τοὺς εὐεργετήσαντας ἡμᾶς, ὧν Σὺ γινώσκεις τὰ ὀνόματα αὐτῶν. Μνήσθητι καὶ μνημόνευσον καὶ ἀναπαυσον αὐτούς. Εὐπρόσδεκτον ποίησον τὴν δέησιν ἡμῶν, Κύριε· δώρησαι ἡμῖν τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶ σκέπασον ἡμᾶς ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων Σου. Καὶ φύλαττέ μας ἀπὸ λιμοῦ, λοιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων καὶ ἐμφυλίου πολέμου. Εἰς σὲ ὑποτάσσομαι, Κύριε, καὶ κατὰ τὴν σὴν θέλησιν προσδέξου με, ἵνα ἐπιτελέσω τὸν σκοπὸν καὶ τὸ Σὸν θέλημα. Καὶ εὐλόγησε τὴν Ἁγίαν Σου ἡμέρα (ἢ τὴν νύκτα)· τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον. Στεῖλε τοὺς ἀγγέλους Σου, φύλακας τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν. Ἀμήν.
Δόξα Σοι, Παναγία Τριάς, τὸ ὁμοούσιον κράτος, ἡ ἀδιαίρετος βασιλεία καὶ πάντων τῶν ἀγαθῶν αἰτία.
(τρεῖς μετάνοιες καὶ σὲ κάθε μετάνοια: Κύριε, Ἰησοῦ, Χριστέ, ἐλέησόν με).
Δι᾿ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε, Ἰησοῦ, Χριστέ, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Ἡ θρέψις τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ προσευχή.
Τάξις καὶ τακτική, πετυχαίνεις εὐάρεστον εἰς τὸν Κύριον προσευχή.
Οἱ ἔχοντες ἐνδοιασμοὺς παλαιοημερολογίται ἂς προσέξουν τί λέγει ὁ Νικόδημος στὸ βιβλίο του «Ἀόρατος πόλεμος», σελ. 243: «Ὅστις γνωρίζει τὴν ἀξίαν τῆς ἐσωτερικῆς ζωῆς καὶ ἀποδίδει ὀλίγην σπουδαιότητα εἰς τὰ ἐξωτερικὰ πράγματα, δὲν ἔχει ἀνάγκην ἰδιαιτέρων τόπων καὶ ὁρισμένων χρόνων διὰ νὰ ἐκπληρώσει τὰ θρησκευτικὰ καθήκοντά του. Καὶ ὅταν συζητεῖς μὲ τὸν νοῦν σου νὰ εὕρεις τὸν Θεόν, διὰ ν᾿ ἀναπαυθεῖς εἰς Αὐτόν, μὴ γυρεύεις τόπους καὶ ὁροθεσία μὲ τὴν ἀσθενῆ καὶ στενὴν φαντασίαν σου».
«Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ σήμερον καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. ιγ´ 8).
«Αἱ εὐχαὶ καὶ γενικῶς ἡ προσευχὴ διὰ τοὺς ἐργαζομένους καὶ ὄχι διὰ τοὺς μοναχοὺς καὶ κληρικούς, θὰ κανονίζεται σύμφωνα μὲ τὴν διάθεσιν καὶ τὸν ζῆλον ἑκάστου Χριστιανοῦ, ἀλλὰ καὶ σύμφωνα μὲ τὸν χρόνον ὂν διαθέτουν. Εἰς τοὺς ἔχοντας ἐργασίαν τοιαύτην, ὥστε νὰ μὴ τοὺς ἐπιτρέπει μακρὰ προσευχήν, ὁ Θεὸς δέχεται καὶ ὀλίγες λέξεις ἀκόμη».
Ἐκ τοῦ προσευχηταρίου Α.Δ.ΣΙΜΩΝΩΦ
Μὲ θυμίαμα ἀρχίζουμε πάντοτε κάθε προσευχή.
ΘΕΛΕΙΣ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΕΝ ΚΑΙΡΩ· Ἀμήν.
ΜΗΝ ΠΛΑΝΑΣΘΕ, ΟΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ
ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΝΟΥΝ.
Φοβερὸ νὰ ἀνήκουμε στὸν Διάβολο, κάνοντας τὸν σταυρόν μας μὲ τρόπο σατανικό.
Ἕνα σωστὸ σταυρὸ μπαίνοντας στὴν ἐκκλησία καὶ ἀπὸ ἕναν μόνο στὴν κάθε εἰκόνα ποὺ
προσκυνᾶτε.
Οἱ ἐπιθυμοῦντες νὰ συνδράμουν τὸ ψυχωφελὲς ἔργο
ποὺ πραγματοποιεῖ ὁ ἐκδότης τοῦ παρόντος, ἂς γράψει:
Κανέλλος Γ. Μαλαμᾶς
Χίου 24, Ἄνω Ἡλιούπολις, 163 42
ἀρ.τηλ. 210-9913711 (μετὰ 8μμ)