Νουθεσίες Γέροντος Ἰωσὴφ Ἁγιορείτου, τοῦ Ἡσυχαστοῦ (†1959)

Προέλευση ἀρχικοῦ κειμένου: ἱστοχῶρος ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ


* Ἡ ἀπόγνωσις εἶναι θανάσιμος ἁμαρτία, καὶ χαίρει ἐν αὐτῇ ὑπὲρ ἅπαντα ὁ διάβολος. Διαλύεται δὲ εὐθὺς μὲ τὴν ἐξαγόρευσιν.

* Τὸ ἁμάρτημα τὸ μικρὸν ἢ τὸ μέγα διὰ τῆς ἀληθοῦς μετανοίας ἐξαφανίζεται.

* Μόνον τὴν μετάνοιαν τοῦ ἀνθρώπου, ἐὰν λάβῃ εἰς χεῖράς Του ὁ Φιλάνθρωπος, ὅλα τὰ ἄλλα γνωρίζει Αὐτὸς νὰ οἰκονομῇ πανσόφως εἰς σωτηρίαν... Ὁ ἐλεήμων Θεὸς αἰτίαν γυρεύει καὶ ἀφορμὴν διὰ νὰ σώσῃ ψυχήν.

* Ἐπειδὴ ἐμολύναμε τὸν νοῦν μας, τὴν καρδίαν μας καὶ τὸ σῶμα μας, μὲ λόγον, μὲ ἔργον, κατὰ διάνοιαν, τώρα δὲν ἔχομεν παρρησίαν. Δὲν ἔχομεν ἔνδυμα γάμου. Δι᾿ αὐτὸ πρέπει νὰ καθαρισθῶμεν μὲ ἐξομολόγησιν, μὲ δάκρυα, μὲ πόνον ψυχῆς· καὶ τὸ πάντων ἀνώτερον, μὲ προσευχήν, ὅπου καθαρίζει καὶ τελειοποιεῖ τὸν ἄνθρωπον.

* Καί, ὅσον ἐσὺ καθαρίζεις ἀπὸ τὰ πάθη, τόσον εἰρηνεύεις καὶ σωφρονεῖς καὶ ἐννοεῖς τὸν Θεόν.

* Ἡμεῖς νὰ ζητῶμεν τὸ ἔλεος τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν μας καὶ νὰ ἐπιμεληθῶμεν τὴν καθαρότητα τῆς ψυχῆς, καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ ἔρχονται μόνα τους χωρὶς τὴν ζήτησιν ἡμῶν.

* Φροντίζετε τὴν ψυχήν σας μόνον· αὐτὴν μεριμνᾶτε νὰ σώσετε ὁποὺ εἶναι τιμία, ἀθάνατος.

* Ὅταν ἐξομολογῆται ὁ ἄνθρωπος, καθαρίζεται ἡ ψυχή του καὶ γίνεται ἀδάμαντας φωτεινός... Χωρὶς τὴν ἐξομολόγησιν, μετάνοια δὲν λογίζεται· καὶ χωρὶς τὴν μετάνοιαν ἄνθρωπος δὲν σώζεται...

* Ἂν δὲν ἀφήσῃς τὴν ἁμαρτίαν ὅ,τι καὶ ἂν κάνῃς πηγαίνει χαμένο. Μόλις χωρίσεις καὶ ἀφήσεις τὴν ἁμαρτίαν ὅλα εἶναι συγχωρημένα μετὰ τὴν ἐξομολόγησιν.

* Ὅλα συγχωροῦνται, μόνον ὅσα δὲν ἐξομολογηθοῦν, ἐκεῖνα δὲν συγχωροῦνται... Χῦσε δυὸ σταγόνες δάκρυα μὲ πόνον ψυχῆς, καὶ ξεπλύνεται ὅλος ὁ ρύπος.