Τί κακό, Χριστιανοί μου, εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς βρῆκε σὲ τοῦτον τὸν αἰῶνα! Φύγανε οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἔγινε ὁ αἰώνας μας αὐτός, αἰὼν τῆς ἀποστασίας. Ὁ ταλαίπωρος ἄνθρωπος ἀνεκάλυψε σήμερα, μερικὰ πράγματα ἀπὸ ἐκεῖνα, φυσικά, ποὺ εἶχε βάλει ὁ Θεὸς μέσα στὴ φύσι ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, ὅπως λ.χ. τὴν πυρηνικὴ ἐνέργεια, καὶ πῆρε ὁ νοῦς του ἀέρα. Ἔκαμε μερικὲς προόδους στὶς τεχνικὲς ἐπιστῆμες, ἀνέβηκε καὶ στὴ σελήνη κι ἔπεσε δυστυχῶς στὴν ἔπαρσι καὶ τὴν ἀλαζονεία. Ἀποστάτησε ἀπὸ τὸν Θεό. Ἐφούσκωσε τὸ κεφάλι πολλῶν ἀπὸ ὑπερηφάνεια. Ἔγιναν ἐγωισταὶ καὶ κατήντησαν στὴν ἀπιστία.
Δὲν θέλουν πιὰ ν᾿ ἀκούσουν γιὰ Θεό, οὔτε νὰ σκεφθοῦν γιὰ ψυχὴ καὶ γιὰ μετὰ θάνατον ζωή. Ἔνοχοι οἱ δυστυχεῖς, πέρα ὡς πέρα, καθὼς εἶναι, ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴν Μητέρα Ἐκκλησία, ποὺ τοὺς ἐλέγχει γιὰ τὶς παρανομίες τους. Δὲν θέλουν, οὔτε καὶ ἀπὸ τὸ ραδιόφωνο ν᾿ ἀκούσουν τὴν θεία Λειτουργία. «Θεέ! Ἔα!... Ἀπόστα ἀπ᾿ ἐμοῦ ὁδούς σου εἰδέναι οὐ βούλομαι», φωνάζει ὁ σύγχρονος ἀποστάτης. Δηλαδή, Θεὲ φύγε ἀπὸ κοντά μου. Τὰς ἐντολάς σου νὰ ξέρω δὲν θέλω. Σήμερα οἱ Ἐντολὲς τοῦ θεοῦ, ἀπὸ πολλοὺς καταπατοῦνται ἀσύστολα, καὶ ἡ ζωὴ πλέει στὴν παρανομία καὶ στὴν ἀθεοφοβία.
Τότε, λοιπόν, τί γίνεται; Πάει πιὰ ἡ θρησκεία, λέγουν πολλοί. Σὲ λίγο δὲν θὰ πιστεύει κανείς. Πόσον ὅμως πλανῶνται! Ἡ Ἱστορία ἔχει νὰ μᾶς δείξῃ πολλὲς τέτοιες ἀποστασίες καὶ χειρότερες μάλιστα ἀπὸ τὴν σημερινή. Καὶ ὅμως ἡ θρησκεία τοῦ Ἀληθινοῦ θεοῦ μένει καὶ θὰ παραμένει εἰς τὸν αἰῶνα.
Καὶ ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Προφήτου Ἠλία ἡ ἀποστασία ἔφθασε εἰς τὸ κατακόρυφο. Ἐδιώκετο ἡ Πίστις τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ καὶ ἐπεβάλλετο ἡ εἰδωλολατρεία διὰ τῆς βίας ὑπὸ τῶν κραταιῶν βασιλέων. Ὑπεχρεώνοντο οἱ πιστοὶ νὰ λατρεύουν, ἀντὶ τοῦ Ἀληθινοῦ θεοῦ, τὸν Βάαλ καὶ τὴν Ἀφροδίτη, δηλαδὴ τὴν ἀνηθικότητα. Κατέσκαψαν τὰ θυσιαστήρια τοῦ Θεοῦ καὶ κατέσφαξαν τοὺς Προφήτας τοῦ Ὑψίστου. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Προφήτης Ἠλίας ὁ Θεσβίτης ἔλεγε μὲ παράπονο: «Κύριε, τοὺς Προφήτας σου κατέσφαξαν καὶ τὰ θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν. Ἐγὼ δὲ ὑπολέλειμμαι μονώτατος».
Καὶ ὅμως, ἔπειτα ἀπὸ τόσην ἀποστασίαν, ἡ θρησκεία δὲν ἔπαθε τίποτε. Ὁ Θεὸς εἶχε τοὺς δικούς του. -Ἑπτὰ χιλιάδας ἔχω, τοῦ ἀπάντησε ὁ Θεός, «οἵτινες οὐκ ἔκλιναν γόνυ τῷ Βάαλ». Ἐκεῖνο μόνο, ποῦ ἐπέτυχαν μὲ τὴν ἀποστασία τους οἱ Ἰσραηλῖτες τότε, ἦταν νὰ τιμωρηθοῦν σκληρότατα καὶ νὰ ὑποφέρουν ἀπὸ ἀνομβρίαν καὶ ξηρασίαν. Ἔκλεισε ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸ καὶ δὲν ἔβρεξε ἐπὶ τριάμισυ χρόνια! Καὶ ἡ σύγχρονη, δυστυχῶς, ἀνθρωπότης, μὲ τὴν ἀποστασία της, τὸ μόνο ποὺ θὰ ἐπιτύχη θὰ εἶναι, ὄχι ἁπλῶς νὰ μὴ βρέξῃ ὁ Θεὸς βροχήν, ἀλλὰ νὰ βρέξῃ πῦρ ἐξ Οὐρανοῦ; Βόμβες καὶ πυραύλους καὶ ἀτομοβόμβες.
Περάσανε ἀπὸ τότε, ἀπὸ τὴν ἀποστασία δηλαδὴ τῶν συγχρόνων τοῦ Προφήτου Ἠλιού, μέχρι σήμερα, τρεῖς χιλιάδες χρόνια. Καὶ ὅμως, ἡ Πίστις παρέμεινε καὶ παραμένει. Καὶ οὔτε πρόκειται νὰ ἐξαλειφθῇ, ὅσο καὶ ἂν τὴν πολεμοῦν οἱ διῶκται, οἱ αἱρετικοί, οἱ διεφθαρμένοι καὶ οἱ ἀδιάφοροι. Γιατί; Διότι «ζῇ Κύριος ὁ Θεός». -Πόσοι, ἀγαπητέ, ἐπολέμησαν τὴν Ἐκκλησίαν; ἐρωτοῦσε ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος πρὸ 1600 ἐτῶν. Καὶ συμπληρώνει: «Ποῦ νῦν οἱ πολεμήσαντες; Πάντες οἴχοντο καὶ ἀπώλοντο. Ἡ δὲ Ἐκκλησία μένει καὶ λάμπει ὑπὲρ τὸν ἥλιον». Ὅλοι λέγει, ἐκεῖνοι πέρασαν καὶ χάθηκαν.
Ὁ Προφήτης Ἠλίας ἀνεδείχθη μέγας, μέγιστος. Διατί; Διότι ὤρθωσε τὸ ἀνάστημά του μπροστὰ στοὺς ἀσεβεῖς ἰσχυροὺς τῆς ἐποχῆς του κατὰ τὴν κρίσιμη ἐκείνη στιγμή. Δὲν ἐκάμφη ἀπὸ τὸ ἄγριο κυνηγητὸ τῆς Ἰεζάβελ. Ἐβάσταξε τὸν ἀγῶνα μόνος κατάμονος! Καὶ στὸ τέλος ὁ Βαὰλ νικήθηκε καὶ γελοιοποιήθηκε πάνω στὸ Καρμήλιον ὄρος. Καὶ ἔλαμψεν ἐκεῖ ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ.
Καὶ σήμερα, στὸ νέο κῦμα τῆς ἀποστασίας, ὄρθωσε καὶ σύ, Χριστιανέ, τὸ ἀνάστημά σου. Ὁ κάθε πιστὸς πρέπει νὰ γίνῃ καὶ ἕνας φλογερὸς Ἠλίας, ποὺ θὰ σταθῆ ἀντίθετα στὸ ῥεῦμα τῆς ἀποστασίας. Νὰ εἶσαι δὲ βέβαιος, ὅτι ὁ σύγχρονος Βάαλ θὰ συντριβῆ, διότι «ζῇ Κύριος ὁ Θεός». Ὁ δὲ Κύριος «ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ» καὶ στὸ τέλος θὰ νικήση.
Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος