Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Στρατηλάτης καὶ οἱ 2593 Μάρτυρες, ποὺ μαρτύρησαν μαζὶ μ᾿ αὐτόν
Οἱ στρατιῶτες ἦταν κυριευμένοι ἀπὸ φόβο, λόγω του ὅτι ὁ ἐχθρὸς ἦταν πολυάριθμος καὶ εἶχε πολλὲς νῖκες στὸ ἐνεργητικό του. Ἡ ἀρχηγία τοῦ μικροῦ σώματος στρατιωτῶν εἶχε ἀνατεθεῖ ἀπὸ τὸν ἀρχιστράτηγο Ἀντίοχο σὲ ἕνα γενναῖο χριστιανὸ ἀξιωματικό, τὸν Ἀνδρέα. Βεβαίωσε λοιπὸν ὁ Ἀνδρέας τοὺς στρατιῶτες του πὼς ὁ θρίαμβος τῆς νίκης θὰ εἶναι μὲ τὸ μέρος τους, ἂν ὅλοι με πραγματικὴ πίστη ἐπικαλεσθοῦν τὸν παντοδύναμο Θεὸ τῶν χριστιανῶν. Διότι ὅλα τὰ κατορθώματα τῶν χριστιανῶν ἐπιτυγχάνονται «σὺν τῇ δυνάμει τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ», μὲ τὴν δύναμη, δηλαδή, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Πράγματι, τὰ λόγια τοῦ Ἀνδρέα ἀνύψωσαν τὸ ἠθικὸ τῶν στρατιωτῶν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ συντρίψουν τὸ πολυπληθὲς στράτευμα τοῦ ἐχθροῦ. Ὁ Ἀντίοχος ἐπαίνεσε δημόσια τὸ κατόρθωμα αὐτό, ἀλλὰ ὅταν ἔμαθε ὅτι οἱ στρατιῶτες εἱλκύσθησαν ἀπὸ τὸν Ἀνδρέα στὸ χριστιανισμό, ἔστειλε 1000 στρατιῶτες νὰ τοὺς ἀφοπλίσουν καὶ νὰ τοὺς στείλουν στὰ σπίτια τους. Ὁ Ἀνδρέας, ὅμως, μετὰ ἀπὸ συζήτηση εἵλκυσε κι αὐτοὺς στὸ χριστιανισμό. Ἐξοργισμένος τότε ὁ Ἀντίοχος, ἔστειλε εἰδικὸ σῶμα μὲ ἔμπιστους ἀξιωματικοὺς καὶ σκότωσε ὅλους τοὺς χριστιανοὺς στρατιῶτες. Ἦταν στὸν ἀριθμὸ 2593.
Οἱ Ἅγιοι Τιμόθεος, Ἀγάπιος καὶ Θέκλα
Μαρτύρησαν καὶ οἱ τρεῖς στὴ Γάζα, ποὺ ἦταν ἀρχαία πόλη τῆς Χαναάν. Ἀπὸ τὰ ἀποστολικὰ χρόνια ἱδρύθηκε ἐκεῖ χριστιανικὴ ἐκκλησία, ποὺ εἶχε συνεχῆ πόλεμο ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρεία. Ἡ ἐκκλησία αὐτὴ συνεχῶς αὐξανόταν σὲ δύναμη καὶ οἱ εἰδωλολάτρες κατὰ καιροὺς ἐξεγείρονταν κατὰ τῶν χριστιανῶν βιαιότεροι. Σὲ μία τέτοια λοιπὸν ἐξέγερση, συνελήφθη μὲ διαταγὴ τοῦ ἔπαρχου Οὐρβανοῦ καὶ ὁ Τιμόθεος. Καταγόταν ἀπὸ τὴν Παλαιστίνη, καὶ ἦταν χριστιανὸς εὐσεβέστατος μὲ πολὺ ζῆλο ἐργαζόμενος γιὰ τὴν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου. Κέρδισε δὲ τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου, ἀφοῦ τὸν ἔριξαν στὴ φωτιὰ μετὰ ἀπὸ πολλὰ ἄλλα βασανιστήρια. Τὸν ἴδιο καιρό, μαρτύρησαν καὶ ὁ Ἅγιος Ἀγάπιος καθὼς καὶ ἡ παρθένος Θέκλα, ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴν Βιζύη καὶ ἐργαζόταν καὶ αὐτὴ μεταξὺ τοῦ γυναικείου κόσμου, γιὰ τὴν διάδοση τῆς χριστιανικῆς πίστης. Καὶ οἱ δυό τους βασανίστηκαν σκληρὰ καὶ γιὰ πολὺ χρόνο. Τελικὰ πέθαναν ἔνδοξα, ἀφοῦ οἱ εἰδωλολάτρες τοὺς ἔριξαν γιὰ τροφὴ στὰ ἄγρια θηρία.
Οἱ Ἅγιοι Εὐτυχιανὸς ὁ στρατιώτης καὶ Στρατήγιος
Μαρτύρησαν διὰ πυρός.
Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ νέος καὶ θαυματουργός
Γεννήθηκε στὰ Ἰωάννινα, στὶς ἀρχὲς τοῦ 16ου αἰῶνα. Πῆγε στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου στὴ Μονὴ Δοχειαρίου ἐκάρη μοναχὸς καὶ ἀργότερα, λόγω τῆς ὁσιακῆς ζωῆς του, ἐξελέγη ἡγούμενος τῆς ἐν λόγῳ Μονῆς. Μετὰ ἀπὸ μία περιπέτεια μὲ τὸν ἀνεψιό του, κατέληξε σ᾿ ἕνα ὄρος τῆς Νάουσας τῆς Μακεδονίας, ὅπου ἔκτισε Μονὴ καὶ ναὸ στὸ ὄνομα τῶν Ἀρχαγγέλων. Ἡ ζωή του ὑπῆρξε πραγματικὰ ἁγία καὶ γι᾿ αὐτὸ μετὰ τὸν θάνατό του, ἡ σεβάσμια κάρα του, ποὺ μεταφέρθηκε στὴ Μονὴ τῆς Νάουσας, ἔγινε ἀφορμὴ πολλῶν θαυμάτων.