Ἁγιολόγιον - Ἰούλιος 30


Οἱ Ἅγιοι Σίλας, Σιλουανός, Ἐπαινετός, Κρήσκης καὶ Ἀνδρόνικος οἱ Ἀπόστολοι

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ ἦταν ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα μαθητὲς τοῦ Κυρίου καὶ ὅλοι ὑπηρέτησαν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ «ἐν κόπῳ καὶ μόχθω, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι». Δηλαδή, ὑπηρέτησαν τὸν Κύριο μὲ κόπο καὶ μόχθο, μὲ ἀγρυπνίες πολλὲς φορές, μὲ πείνα καὶ δίψα στὶς μακρινὲς ὁδοιπορίες, μὲ νηστεῖες, μὲ ψῦχος καὶ γυμνότητα. Πράγματι, ὁ μὲν Σίλας στοὺς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας, χτυπήθηκε καὶ φυλακίστηκε μαζὶ μὲ τὸν Παῦλο (Πράξ. ιστ´ 25-39). Καὶ ἀφοῦ ἔπειτα ἀκολούθησε τὸν Παῦλο σὲ πολλὲς περιοδεῖες του, ἔγινε ἐπίσκοπος Κορίνθου. Ὁ δὲ Κρήσκης ἐμόχθησε σὰν ἐπίσκοπος Καρχηδόνος. Ὁ Σιλουανός, σὰν ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ὅπου ἔκανε πολλοὺς ἀγῶνες καὶ ὑπέστη πολλὰ βάσανα γιὰ τὴν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου. Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ἀγωνίστηκε καὶ ὁ Ἐπαινετός, σὰν ἐπίσκοπος Καρθαγένης. Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἅγιος Ἀνδρόνικος μὲ τοὺς ἴδιους κόπους καὶ στερήσεις ἀγωνίστηκε γιὰ τὴν πίστη στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.


Ἡ Ἁγία Ἰουλίττη ἀπὸ τὴν Καισάρεια

Ἡ ἁγία Ἰουλίττη ἔζησε στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας, στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ὁ ὁποῖος ἔτρεφε μεγάλη ὑπόληψη πρὸς αὐτή, λόγω τῆς εὐσέβειας καὶ τῶν πολλῶν ἀρετῶν της. Ἡ Ἰουλίττη εἶχε μεγάλη περιουσία καὶ πολεμήθηκε ἀπὸ κάποιο πλεονέκτη καὶ ἅρπαγα ἰσχυρό, ποὺ τὴν ἔμπλεξε σὲ δίκες καὶ κίνησε ἐναντίον της ψευδομάρτυρες. Ἡ Ἰουλίττη παρακάλεσε τὸν Μέγα Βασίλειο νὰ τὴν προστατέψει. Αὐτός, γνωρίζοντας τὸ δίκιο της, δέχτηκε καὶ ἔγραψε στὸν Παλλάδιο, ἄνδρα χρηστὸ καὶ θεοφοβούμενο, νὰ συνηγορήσει ὑπὲρ τῆς Ἰουλίττης στὸν ἔπαρχο. Στὴν ἴδια δὲ γράφει, γιὰ νὰ τὴν ἐνδυναμώσει, ὅτι «δυνατὸς δὲ ὁ ἅγιος (Θεός) διαγαγεῖν σε πάσης θλίψεως, μόνον ἐὰν ἀληθινῇ καὶ γνησίᾳ καρδίᾳ ἐλπίσωμεν ἐπ᾿ αὐτόν». Τελικὰ ὁ ἀντίδικος τῆς Ἰουλίττης, τὴν κατάγγειλε ὅτι ἔβριζε τὰ -ὑπὲρ τῆς εἰδωλολατρίας- διατάγματα τοῦ Ἰουλιανοῦ. Ὅταν ρωτήθηκε γι᾿ αὐτὸ ἡ Ἰουλίττη, ἀπάντησε ὅτι καταδικάζει τὴν εἰδωλολατρία καὶ καθῆκον της εἶναι νὰ ἐνισχύει τοὺς χριστιανοὺς στὴν ἀληθινὴ πίστη. Γιὰ τὴν ὁμολογία της αὐτή, καταδικάστηκε καὶ ρίχτηκε στὴ φωτιά.