Ὁ Ἅγιος Λεόντιος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Ὑπάτιος (ἢ Ὕπατος) καὶ Θεόδουλος
Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ μαρτύρησαν ἐπὶ αὐτοκράτορας Οὐεσπασιανοῦ (70 μ.Χ.). Ὁ Λεόντιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ εἶχε χαρακτηριστικὴ ῥωμαλεότητα καὶ μεγαλοπρεπὲς παράστημα. Κατατάχθηκε στὸ στρατὸ καὶ στὶς μάχες ἔδειξε μεγάλη γενναιότητα καὶ ἀνδρεία. Ἔτσι, προβιβάσθηκε σὲ ὑψηλὰ στρατιωτικὰ ἀξιώματα. Ὅμως κατὰ τὴν διάρκεια τῆς σταδιοδρομίας του ὁ Λεόντιος διατηροῦσε πολλὴ μετριοφροσύνη καὶ τιμιότητα. Ἔτσι, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἔπεσε στὴν καρδιά του ὅπως τὸ μέρος τοῦ σπόρου «εἰς τὴν γῆν ἀγαθήν», τὸ ὁποῖο «φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα». Ἔπεσε, δηλαδὴ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ στὴν καρδιὰ τοῦ Λεοντίου, ὅπως πέφτει ὁ σπόρος στὴ μαλακὴ καὶ εὔφορη γῆ καί, ὅταν φύτρωσε, ἔκανε καρπὸ ἑκατὸ φορὲς περισσότερο ἀπὸ ὅ,τι ὁ σπόρος. Πράγματι, ἀφοῦ ὁ Λεόντιος πίστεψε στὸ Χριστό, ἄφθονες ἦταν οἱ φιλανθρωπίες του, καὶ μάλιστα φανερὰ μέσα στὸ στράτευμα. Μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο ἔφερε στὴ χριστιανικὴ πίστη καὶ δυὸ συναδέλφους του, τὸν Ὑπάτιο καὶ τὸν Θεόδουλο. Ὅταν τὸ ἔμαθε αὐτὸ ὁ ἀφρικανὸς ἡγεμόνας Ἀδριανός, θέλησε νὰ τοὺς ἀναγκάσει νὰ ἀλλαξοπιστήσουν. Εἶδε, ὅμως, ὅτι δὲν μποροῦσε. Τότε, τοὺς μὲν Ὑπάτιο καὶ Θεόδουλο ἀποκεφάλισε, τὸν δὲ Λεόντιο μαστίγωσε μέχρι θανάτου. Ἔτσι, μὲ τὸ τίμιο αἷμα τους σφράγισαν τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀφοσίωσή τους στὸ Χριστό.
Ἀνήκει καὶ αὐτὸς στὴν ἀτέλειωτη καὶ ἔνδοξη φάλαγγα τῶν μαρτύρων τῆς χριστιανικῆς πίστεως. Ἡ θεία χάρη τὸν ἔκανε ἀπὸ τὴν γῆ ἀκόμα, πολίτη τοῦ οὐρανοῦ. Ἡ διάνοια καὶ ἡ καρδιά του ἦταν ἐλεύθερες ἀπὸ κάθε παχυλότητα, γεμάτες πνευματικότητα. Νεκρὸς ἀπέναντι στὸν κόσμο, δηλαδὴ στὴν ἁμαρτία, ζοῦσε μόνο γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ἀλλὰ στὸ διωγμὸ ἐπὶ Διοκλητιανοῦ, ὁ Αἰθέριος συνελήφθη. Οὔτε οἱ ἀπειλὲς ὅμως, οὔτε οἱ ὑποσχέσεις, οὔτε οἱ ῥαβδισμοί, οὔτε οἱ μαστιγώσεις, οὔτε οἱ ἀνοιγμένες πληγὲς μὲ τὰ αἵματα ποὺ ἔτρεχαν, στάθηκαν ἱκανὲς νὰ κάμψουν τὴν πίστη τοῦ Αἰθέριου. Πιστὸς μέχρι θανάτου ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτό, ἐκεῖ ὅπου εἶναι ἡ ἀγαλλίαση τοῦ Παραδείσου.
Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Οἱ Ἅγιοι Δύο Μάρτυρες ἀπὸ τὴν Κύπρο
Μαρτύρησαν ἀφοῦ τοὺς ἔκαψαν τὰ πόδια.
Ὁ Ὅσιος Λεόντιος ὁ ποιμένας τοῦ κειμένου πέραν τῆς Πόλεως
Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Ὁ Ὅσιος Λεόντιος ὁ Ἀθωνίτης ὁ Μυροβλύτης
Ὁ Ὅσιος αὐτὸς καταγόταν ἀπὸ τὸ Ἄργος τῆς Πελοποννήσου. Ἐγκατέλειψε τὸν κόσμο καὶ ἀναχώρησε γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἐκεῖ κατοίκησε στὸ Ἱερὸ κοινόβιο τῆς Μονῆς Διονυσίου καὶ γιὰ 60 ὁλόκληρα χρόνια δὲν βγῆκε ἀπὸ τὸ Μοναστήρι. Ἔτσι ἀξιώθηκε τοῦ διορατικοῦ καὶ προφητικοῦ χαρίσματος. Μετὰ τὸν θάνατό του, τὰ ἱερά του λείψανα ἄνεβλησαν Μύρο, ὅπως ἱστορεῖ ὁ ἱερὸς Μαλαξὸς (1580) ὁ πρωτόπαπας Ναυπλίου. Ὁ Ὅσιος Λεόντιος ἔζησε περὶ τὸ 1530 καὶ ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Ἡ Σύναξις τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ
Πλησίον τοῦ Ἰουλιανοῦ ἐν τῷ Φόρῳ.