Ἁγιολόγιον - Ἀπρίλιος 29


Οἱ Ἅγιοι Ἰάσων καὶ Σωσίπατρος οἱ Ἀπόστολοι

Εἶπεν ο Κύριος: «Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς γενέσθαι ἁλιεῖς ἀνθρώπων». (Μάρκου α´, 17). [Ἀκολουθῆστε με σὰν μαθητές μου καὶ θὰ σᾶς κάνω νὰ γίνετε ψαράδες ἀνθρώπων, ποὺ μὲ τὸ δίχτυ τοῦ θείου κηρύγματος θὰ τοὺς ἑλκύετε στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν]. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο οἱ Ἅγιοι Ἰάσων καὶ Σωσίπατρος ὁ ἐξ Ἀχαΐας, κατάφεραν μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ γίνουν πραγματικὰ μεγάλοι ψαράδες ἀνθρώπων. Καὶ οἱ δυὸ ἦταν φίλοι ἀγαπημένοι τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἡ ζωντανή τους πίστη κατέστησε τοὺς δυὸ αὐτοὺς ἄνδρες ἐπισκόπους. Τὸν μὲν Ἰάσονα στὴν Ταρσό, τὸν δὲ Σωσίπατρο στὸ Ἰκόνιο. Ὅμως, τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ ἦταν νὰ πᾶνε καὶ οἱ δυὸ αὐτοὶ ἐπίσκοποι στὸ νησὶ τῆς Κέρκυρας, γιὰ νὰ κηρύξουν τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καὶ ἱδρύσουν νέες ἐκκλησίες. Ἐκεῖ, ὁ εἰδωλολάτρης ἄρχοντας Κερκυλλίνος τοὺς συνέλαβε καὶ τοὺς φυλάκισε. Μέσα ἀπὸ τὴ φυλακή, οἱ δυὸ ἀπόστολοι ἄρχισαν μὲ τὸ δίχτυ τοῦ θείου λόγου νὰ ψαρεύουν ἀνθρώπους στὴ χριστιανικὴ πίστη. Κάνουν χριστιανοὺς ἑπτὰ φημισμένους ληστάρχους τοῦ νησιοῦ, τὸ δεσμοφύλακα Ἀντώνιο καί, τὸ σπουδαιότερο, τὴν κόρη τοῦ Κερκυλλίνου, Κερκύρα, τῆς ὁποίας ἡ πίστη φέρνει πλῆθος νέων πιστῶν. Ὅταν ὁ Κερκυλλίνος πνίγηκε σ᾿ ἕνα ναυάγιο, τὸν διαδέχτηκε ἕνας σκληρὸς εἰδωλολάτρης, ὁ Δατιανός. Μία ἀπὸ τὶς πρῶτες του ἐνέργειες ἦταν νὰ κάψει τὸν Σωσίπατρο. Ἀλλὰ ὁ Ἰάσων κατάφερε μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ ἐκχριστιανίσει τὸ Δοτιανὸ μὲ ὅλη του τὴν οἰκογένεια. Αὐτό, βέβαια, εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα νὰ γίνει μεγάλο πνευματικὸ ἔργο στὴν Κέρκυρα.


Οἱ Ἅγιοι Ἑπτὰ Μάρτυρες Σατορνῖνος, Ἰακίσχολος, Φαυστιανός, Ἰανουάριος, Μαρσάλιος, Εὐφράσιος καὶ Μαμμῖνος ἢ Μάμμος

Ἦταν πρώην λῃστές, φυλακισμένοι στὴν Κέρκυρα, καὶ διὰ τοῦ Ἁγίου Ἰάσονος πίστεψαν στὸν Χριστό. Κατόπιν μαρτύρησαν μέσα σὲ βρασμένη πίσσα.


Ἡ Ἁγία Κέρκυρα

Ἦταν κόρη τοῦ Βασιλιᾶ Κερκυλλίνου καὶ πίστεψε στὸν Χριστὸ ἀπὸ τὰ μαρτύρια τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἰάσονος καὶ Σωσιπάτρου. Ὁπότε ὁμολόγησε τὸν Χριστὸ καὶ πούλησε ὅλα της τὰ κοσμήματα, καὶ τὰ χρήματα τὰ ἔδωσε στοὺς φτωχούς. Ὅταν τὸ ἔμαθε ὁ πατέρας της καὶ ἀφοῦ δὲν μπόρεσε νὰ μεταστρέψει τὴν γνώμη της, τὴν παρέδωσε σ᾿ ἕναν Αἰθίοπα γιὰ νὰ τὴν διαφθείρει. Ἀλλ᾿ ὁ Αἰθίοπας πίστεψε στὸν Χριστὸ δι᾿ αὐτῆς καὶ θανατώθηκε. Ἡ δὲ Κέρκυρα βασανίστηκε μὲ πολλοὺς τρόπους καὶ στὸ τέλος τὴν κρέμασαν καὶ τὴν θανάτωσαν μὲ βέλη.


Οἱ Ἅγιοι Εὐσέβιος, Ζήνων, Βιτάλιος καὶ Νέων

Οἱ ἅγιοι αὐτοὶ ἦταν ἀπ᾿ τοὺς κατοίκους τῆς Κέρκυρας, οἱ ὁποῖοι πρῶτοι εἱλκύσθησαν ἀπὸ τὰ κηρύγματα τῶν ἁγίων Ἰάσονα καὶ Σωσίπατρου, καὶ ἔγιναν ἔνθερμοι συνεργάτες στὸ ἀποστολικό τους ἔργο. Ὁ ἄρχοντας Κερκυλλῖνος τοὺς κατεδίωξε καὶ ἀφοῦ τοὺς συνέλαβε, τοὺς γύμνωσε καὶ τοὺς μαστίγωσε σκληρά. Ἐπειδὴ ὅμως ἀρνήθηκαν νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα, τοὺς φυλάκισε καὶ κατόπιν ἀφοῦ ἄναψε μεγάλη φωτιά, τοὺς ἔριξε μέσα καὶ ἔτσι ἀξιώθηκαν τοῦ ἀθανάτου μαρτυρικοῦ στεφάνου.


Οἱ Ἅγιοι Κυντιανὸς καὶ Ἀττικός

Ἄγνωστοι στὸν Συναξαριστὴ τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου. Μνημονεύονται στὸν Συναξαριστὴ Delehaye ὡς ἑξῆς: « Ἄθλησις τῶν ἁγίων μαρτύρων Κυντιανοῦ καὶ Ἀττικοῦ» (σελ. 640,6). Ἄλλες πληροφορίες γιὰ τὴν ζωή τους δὲν ἀναφέρονται.


Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Καλοκτένης, Μητροπολίτης Θηβῶν

Γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη κατὰ τὰ μέσα τοῦ 12ου αἰῶνα, ἀπὸ γονεῖς πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς, τὸν Κων/νο Καλοκτένη καὶ τὴν Μαρία, ποὺ τὸν ἀνέθρεψαν ἐν πάσῃ παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου. Ἀπὸ μικρὸς ἔδειξε κλήση στὰ θεῖα καὶ ὑπῆρξε ἄριστος μαθητής. Ὅταν μεγάλωσε ἔγινε μοναχὸς καὶ μόναζε σὲ κάποια Μονὴ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀπὸ ἐκεῖ τὸν ἐξέλεξαν, γιὰ τὶς μεγάλες του ἱκανότητες καὶ ἀρετές, Μητροπολίτη Θηβῶν. Σὰν Μητροπολίτης διοίκησε ἄψογα τὸ ποίμνιό του. Ἔκτισε Ἐκκλησίες καὶ ἀνακατασκεύασε τὶς παλαιότερες ποὺ ἦταν κατεστραμμένες ἀπὸ τοὺς βαρβάρους, ἀνέπτυξε ἀρδευτικὰ ἔργα γιὰ τὶς καλλιέργειες τοῦ τόπου, ἀνέπτυξε τὸ ἐμπόριο καὶ ἔδωσε δουλειὰ σὲ πολλοὺς κατοίκους τῆς περιοχῆς του καὶ γενικὰ ἀναβάθμισε πολὺ τὴν Μητρόπολή του. Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ τὸν κάνει ἀκόμα ἀνώτερο ἦταν ἡ μεγάλη ἐλεημοσύνη ποὺ καλλιεργοῦσε πρὸς τοὺς φτωχοὺς καὶ τὰ ὀρφανά. Ἔτσι εὐεργετώντας ἀφοῦ ἔζησε, ἀπεβίωσε εἰρηνικά.


Ὁ Ἅγιος Χριστόδουλος ὁ Αἰθίοψ (†1ος αἰ.)

Πιθανὸν νὰ εἶναι ὁ ἴδιος μ᾿ αὐτὸν τῆς 26ης Φεβρουαρίου.


Ὁ Ἅγιος Ἀγάπιος ἐπίσκοπος Νουμιδίας (†259)