Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων
Ὁ Κύριλλος ἀποτελεῖ μία ἀπὸ τὶς λαμπρότερες φυσιογνωμίες τῶν Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας μας. Γεννήθηκε στὴν Ἱερουσαλήμ, περίπου τὸ 312-315. Τὸ 334 ἔγινε διάκονος καὶ τὸν ἑπόμενο χρόνο ὁ Μάξιμος, ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων, τὸν χειροτόνησε πρεσβύτερο. Ὁ Κύριλλος ἀπὸ τότε διαπρέπει γιὰ τὶς θεολογικές του γνώσεις καὶ τὸν ὀρθόδοξο ζῆλο του. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τοῦ ἀνατίθεται στὴν ἐπισκοπὴ Ἱεροσολύμων νὰ κηρύττει τὸ θεῖο λόγο καὶ νὰ διδάσκει τοὺς κατηχουμένους. Τὸ 351 ὁ Μάξιμος πεθαίνει καὶ τότε ὁ Θεὸς ἀξιώνει τὸν Κύριλλο νὰ χειροτονηθεῖ ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων. Αὐτός, ὅμως, δὲν ἀναπαύεται στὶς δάφνες του, ἀλλὰ πολλαπλασιάζει τοὺς κόπους του γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Καὶ ἀναδεικνύεται ποιμὴν καὶ διδάσκαλος «πρὸς καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομήν του σώματος τοῦ Χριστοῦ», δηλαδή, μὲ σκοπὸ νὰ καταρτίζονται οἱ χριστιανοὶ καὶ νὰ ἐπιτελεῖται ἔργο διακονίας, ποὺ οἰκοδομεῖ τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Κύριλλος τρεῖς φορὲς ἐξορίσθηκε (τὸ 357, 360 καὶ 367) γιὰ τὸ ὀρθόδοξο φρόνημά του καὶ ὑπέστη πολλὲς κακοπάθειες (ἀπὸ τοὺς ἀρειανίζοντες αὐτοκράτορες Κωνστάντιο καὶ Οὐάλη). Τὸ 386 πεθαίνει, ἀφήνοντας πίσω του μία ἀκμάζουσα Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων, καθὼς ἐπίσης, πολλὰ θεολογικὰ συγγράμματα, ποὺ τὸ κυριότερο εἶναι οἱ 24 μυσταγωγικὲς ὁμιλίες του πρὸς τοὺς προσερχομένους στὸ Βάπτισμα, οἱ λεγόμενες Κατηχήσεις.
Οἱ Ἅγιοι Τρόφιμος καὶ Εὐκαρπίων
Ἦταν στρατιῶτες καὶ οἱ δυὸ στὴ Νικομήδεια καὶ ἔζησαν στὰ χρόνια τοῦ Διοκλητιανοῦ. Εἰδωλολάτρες στὴν ἀρχή, ἐδίωκαν σκληρὰ τοὺς χριστιανούς, συνέπρατταν μάλιστα στὶς φυλακίσεις καὶ τοὺς βασανισμούς τους. Ἀλλ᾿ ὁ Χριστὸς ἔκανε τὸ θαῦμα του καὶ ἐπὶ τῶν διωκτῶν αὐτῶν. Ἡ χάρη Του ἄνοιξε τὰ μάτια τους καὶ τοὺς ἔφερε στὴν πίστη Του. Ἔνθερμοι δὲ τώρα χριστιανοὶ καὶ κήρυκες τοῦ Λυτρωτῆ τους, διαλαλοῦσαν ἐλεύθερα τὸ ὄνομά Του καὶ προσπαθοῦσαν νὰ πολλαπλασιάζουν τὶς φάλαγγες τῶν ὀπαδῶν Του. Ὅταν καταγγέλθηκαν στὴ Νικομήδεια, ἔμειναν σταθεροὶ στὴν ὁμολογία τους καὶ καταδικάστηκαν σὲ θάνατο. Στὴν ἀρχὴ ἔσχισαν τὶς σάρκες τους μὲ σιδερένια ὄργανα, καὶ κατόπιν τοὺς θανάτωσαν ἀφοῦ τοὺς ἔριξαν μέσα σὲ ἀναμμένο καμίνι.
Οἱ Ἅγιοι μύριοι (10.000) Μάρτυρες
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους, Ἴσως στὴ Νικομήδεια.
Ὁ Ὅσιος Ἀνανίας ὁ Θαυματουργός
Ἡ μνήμη του ἀναγράφεται στὸ Λαυριωτικὸ Κώδικα 70. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ὁ Ὅσιος Ἀνανίας ἀφιέρωσε τὴν ζωή του στὸν ἀσκητικὸ μοναχισμὸ καὶ λόγω τῆς μεγάλης του ἀρετῆς ὁ Θεὸς τὸν ἀξίωσε νὰ θαυτουργῇ. Ὁ συγκεκριμένος Κώδικας γράφει ὅτι μὲ τὴν προσευχή του νέκρωσε ἕναν δράκοντα, ἐπίσης ἀνέστησε νεκρὸ ἄνθρωπο, ἔβγαλε πολλὰ δαιμόνια ἀπὸ δαιμονισμένους καὶ ἀφοῦ προεῖδε καὶ τὸν θάνατό του, ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου τῆς Ὀρθοδοξίας, μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης στὸ βιβλίο «Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων», τοῦ Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.