ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ
Ἀλέξανδρος δὲ ἐπ᾿ Αἰγύπτου, ἵναπερ τὸ πρῶτον
ὡρμήθη, ἐστέλλετο, καὶ ἑβδόμῃ ἡμέρᾳ ἀπὸ τῆς Γάζης
ἐλαύνων ἧκεν εἰς Πηλούσιον τῆς Αἰγύπτου. ὁ δὲ
ναυτικὸς στρατὸς παρέπλει αὐτῷ ἐκ Φοινίκης ὡς ἐπ᾿
Αἴγυπτον. καὶ καταλαμβάνει τὰς ναῦς ἐν Πηλουσίᾳ
ὁρμούσας. Μαζάκης δὲ ὁ Πέρσης, ὃς ἦν σατράπης
Αἰγύπτου ἐκ Δαρείου καθεστηκώς, τήν τε ἐν Ἰσσῷ
μάχην ὅπως συνέβη πεπυσμένος καὶ Δαρεῖον ὅτι
αἰσχρᾷ φυγῇ ἔφυγεν, καὶ Φοινίκην τε καὶ Συρίαν καὶ
τῆς Ἀραβίας τὰ πολλὰ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἐχόμενα, αὐτῷ
τε οὐκ οὔσης δυνάμεως Περσικῆς, ἐδέχετο ταῖς τε
πόλεσι φιλίως καὶ τῇ χώρᾳ Ἀλέξανδρον. ὁ δὲ εἰς μὲν
Πηλούσιον φυλακὴν εἰσήγαγε, τοὺς δὲ ἐπὶ τῶν νεῶν
ἀναπλεῖν κατὰ τὸν ποταμὸν κελεύσας ἔστε ἐπὶ Μέμφιν
πόλιν αὐτὸς ἐφ᾿ Ἡλιουπόλεως ἤει, ἐν δεξιᾷ ἔχων τὸν
ποταμὸν τὸν Νεῖλον, καὶ ὅσα καθ᾿ ὁδὸν χωρία ἐνδι-
δόντων τῶν ἐνοικούντων κατασχὼν διὰ τῆς ἐρήμου
ἀφίκετο ἐς Ἡλιούπολιν. ἐκεῖθεν δὲ διαβὰς τὸν πόρον
ἧκεν ἐς Μέμφιν. καὶ θύει ἐκεῖ τοῖς τε ἄλλοις θεοῖς
καὶ τῷ Ἄπιδι καὶ ἀγῶνα ἐποίησε γυμνικόν τε καὶ μου-
σικόν. ἧκον δὲ αὐτῷ οἱ ἀμφὶ ταῦτα τεχνῖται ἐκ τῆς
Ἑλλάδος οἱ δοκιμώτατοι. ἐκ δὲ Μέμφιος κατέπλει
κατὰ τὸν ποταμὸν ὡς ἐπὶ θάλασσαν τούς τε ὑπασπι-
στὰς ἐπὶ τῶν νεῶν λαβὼν καὶ τοὺς τοξότας καὶ τοὺς
Ἀγριᾶνας καὶ τῶν ἱππέων τὴν βασιλικὴν ἴλην τὴν τῶν
ἑταίρων. ἐλθὼν δὲ ἐς Κάνωβον καὶ κατὰ τὴν λίμνην
τὴν Μαρίαν περιπλεύσας ἀποβαίνει, ὅπου νῦν Ἀλεξάν-
δρεια πόλις ὤκισται, Ἀλεξάνδρου ἐπώνυμος. καὶ ἔδοξεν
αὐτῷ ὁ χῶρος κάλλιστος κτίσαι ἐν αὐτῷ πόλιν καὶ
γενέσθαι ἂν εὐδαίμονα τὴν πόλιν. πόθος οὖν λαμβά-
νει αὐτὸν τοῦ ἔργου, καὶ αὐτὸς τὰ σημεῖα τῇ πόλει
ἔθηκεν, ἵνα τε ἀγορὰν ἐν αὐτῇ δείμασθαι ἔδει καὶ
ἱερὰ ὅσα καὶ θεῶν ὧντινων, τῶν μὲν Ἑλληνικῶν,
Ἴσιδος δὲ Αἰγυπτίας, καὶ τὸ τεῖχος ἧ περιβεβλῆσθαι.
καὶ ἐπὶ τούτοις ἐθύετο, καὶ τὰ ἱερὰ καλὰ ἐφαίνετο.
Λέγεται δέ τις καὶ τοιόσδε λόγος, οὐκ ἄπιστος
ἔμοιγε. ἐθέλειν μὲν Ἀλέξανδρον καταλείπειν αὐτὸν τὰ
σημεῖα τοῦ τειχισμοῦ τοῖς τέκτοσιν, οὐκ εἶναι δὲ ὅτῳ
τὴν γῆν ἐπιγράψουσιν. τῶν δὴ τεκτόνων τινὰ ἐπι-
φρασθέντα, ὅσα ἐν τεύχεσιν ἄλφιτα οἱ στρατιῶται
ἐκόμιζον ξυναγαγόντα ἐπιβάλλειν τῇ γῇ, ἵναπερ ὁ βα-
σιλεὺς ὑφηγεῖτο, καὶ τὸν κύκλον οὕτω περιγραφῆναι
τοῦ περιτειχισμοῦ, ὅντινα τῇ πόλει ἐποίει. τοῦτο δὲ
ἐπιλεξαμένους τοὺς μάντεις καὶ μάλιστα δὴ Ἀρίσταν-
δρον τὸν Τελμισσέα, ὃς δὴ πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα ἀλη-
θεῦσαι ἐλέγετο Ἀλεξάνδρῳ, φάναι εὐδαίμονα ἔσεσθαι
τὴν πόλιν τά τε ἄλλα καὶ τῶν ἐκ γῆς καρπῶν εἵνεκα.
Ἐν τούτῳ δὲ καὶ Ἡγέλοχος κατέπλευσεν εἰς Αἴγυ-
πτον καὶ ἀπαγγέλλει Ἀλεξάνδρῳ Τενεδίους τε ἀποστάν-
τας Περσῶν σφίσι προσθέσθαι (καὶ γὰρ καὶ ἄκοντας
Πέρσαις προσχωρῆσαι) καὶ Χίων ὅτι δὴ ὁ δῆμος ἐπ-
ηγάγετο σφᾶς βίᾳ τῶν κατεχόντων τὴν πόλιν, οὓς
Αὐτοφραδάτης τε καὶ Φαρνάβαζος ἐγκατέστησαν. ἁλῶ-
ναι δὲ αὐτόθι καὶ Φαρνάβαζον ἐγκαταληφθέντα καὶ
Ἀριστόνικον Μηθυμναῖον τὸν τύραννον ἐσπλεύσαντα
ἐς τὸν λιμένα τῆς Χίου ξὺν ἡμιολίαις λῃστρικαῖς πέντε,
ὑπὸ σφῶν ἐχόμενον τὸν λιμένα οὐ γνόντα, ἀλλ᾿ ἐξ-
απατηθέντα γὰρ πρὸς τῶν τὰ κλεῖθρα ἐχόντων τοῦ
λιμένος, ὅτι τὸ Φαρναβάζου ἄρα ναυτικὸν ὁρμεῖ ἐν
αὐτῷ. καὶ τοὺς μὲν λῃστὰς πάντας αὐτοῦ κατακοπῆναι
πρὸς σφῶν, Ἀριστόνικον δὲ ἦγε παρὰ Ἀλέξανδρον καὶ
Ἀπολλωνίδην τὸν Χῖον καὶ Φησῖνον καὶ Μεγαρέα καὶ
τοὺς ἄλλους, ὅσοι τῆς τε ἀποστάσεως τῆς Χίων ξυν-
επελάβοντο καὶ ἐν τῷ τότε τὰ πράγματα τῆς νήσου
βίᾳ εἶχον. καὶ Μιτυλήνην δὲ Χάρητα ἔχοντα ὅτι ἀφεί-
λετο καὶ τὰς ἄλλας τὰς ἐν Λέσβῳ πόλεις καὶ αὐτὰς
ὁμολογίᾳ προσηγάγετο, Ἀμφοτερὸν δὲ σὺν ἑξήκοντα
ναυσὶν ἐπὶ Κῶ ἔπεμψεν. ἐπικαλεῖσθαι γὰρ σφᾶς τοὺς
Κῴους. καὶ αὐτὸς καταπλεύσας ὅτι εὗρε τὴν Κῶ πρὸς
Ἀμφοτεροῦ ἤδη ἐχομένην. καὶ τοὺς μὲν ἄλλους ὅσοι
αἰχμάλωτοι ἦγεν Ἡγέλοχος, Φαρνάβαζος δὲ ἀπέδρα ἐν
Κῷ λαθὼν τοὺς φύλακας. Ἀλέξανδρος δὲ τοὺς τυράν-
νους μὲν τοὺς ἐκ τῶν πόλεων ἐς τὰς πόλεις πέμπει
χρήσασθαι ὅπως ἐθέλοιεν, τοὺς δὲ ἀμφὶ Ἀπολλωνίδην
τοὺς Χίους ἐς Ἐλεφαντίνην πόλιν Αἰγυπτίαν ξὺν φυ-
λακῇ ἀκριβεῖ ἔπεμψεν.
Ἐπὶ τούτοις δὲ πόθος λαμβάνει αὐτὸν ἐλθεῖν παρ᾿
Ἄμμωνα ἐς Λιβύην, τὸ μέν τι τῷ θεῷ χρησόμενον,
ὅτι ἀτρεκὲς ἐλέγετο εἶναι τὸ μαντεῖον τοῦ Ἄμμωνος
καὶ χρήσασθαι αὐτῷ Περσέα καὶ Ἡρακλέα, τὸν μὲν
ἐπὶ τὴν Γοργόνα ὅτε πρὸς Πολυδέκτου ἐστέλλετο, τὸν
δὲ ὅτε παρ᾿ Ἀνταῖον ἤει εἰς Λιβύην καὶ παρὰ Βού-
σιριν εἰς Αἴγυπτον. Ἀλεξάνδρῳ δὲ φιλοτιμία ἦν πρὸς
Περσέα καὶ Ἡρακλέα, ἀπὸ γένους τε ὄντι τοῦ ἀμφοῖν
καί τι καὶ αὐτὸς τῆς γενέσεως τῆς ἑαυτοῦ ἐς Ἄμμωνα
ἀνέφερε, καθάπερ οἱ μῦθοι τὴν Ἡρακλέους τε καὶ
Περσέως ἐς Δία. καὶ οὖν παρ᾿ Ἄμμωνα ταύτῃ τῇ
γνώμῃ ἐστέλλετο, ὡς καὶ τὰ αὑτοῦ ἀτρεκέστερον εἰσό-
μενος ἢ φήσων γε ἐγνωκέναι.
Μέχρι μὲν δὴ Παραιτονίου παρὰ θάλασσαν ἤει δι᾿
ἐρήμου, οὐ μέντοι δι᾿ ἀνύδρου τῆς χώρας, σταδίους ἐς
χιλίους καὶ ἑξακοσίους, ὡς λέγει Ἀριστόβουλος. ἐν-
τεῦθεν δὲ ἐς τὴν μεσόγαιαν ἐτράπετο, ἵνα τὸ μαν-
τεῖον ἦν τοῦ Ἄμμωνος. ἔστι δὲ ἐρήμη τε ἡ ὁδὸς καὶ
ψάμμος ἡ πολλὴ αὐτῆς καὶ ἄνυδρος. ὕδωρ δὲ ἐξ
οὐρανοῦ πολὺ Ἀλεξάνδρῳ ἐγένετο, καὶ τοῦτο ἐς τὸ
θεῖον ἀνηνέχθη. ἀνηνέχθη δὲ ἐς τὸ θεῖον καὶ τόδε.
ἄνεμος νότος ἐπὰν πνεύσῃ ἐν ἐκείνῳ τῷ χώρῳ, τῆς
ψάμμου ἐπιφορεῖ κατὰ τῆς ὁδοῦ ἐπὶ μέγα, καὶ ἀφανί-
ζεται τῆς ὁδοῦ τὰ σημεῖα οὐδὲ ἔστιν εἰδέναι ἵνα χρὴ
πορεύεσθαι καθάπερ ἐν πελάγει τῇ ψάμμῳ, ὅτι σημεῖα
οὐκ ἔστι κατὰ τὴν ὁδὸν οὔτε που ὄρος οὔτε δένδρον
οὔτε γήλοφοι βέβαιοι ἀνεστηκότες, οἷστισιν οἱ ὁδῖται
τεκμαίροιντο ἂν τὴν πορείαν, καθάπερ οἱ ναῦται τοῖς
ἄστροις. ἀλλὰ ἐπλανᾶτο γὰρ ἡ στρατιὰ Ἀλεξάνδρῳ καὶ
οἱ ἡγεμόνες τῆς ὁδοῦ ἀμφίβολοι ἦσαν. Πτολεμαῖος
μὲν δὴ ὁ Λάγου λέγει δράκοντας δύο ἰέναι πρὸ τοῦ
στρατεύματος φωνὴν ἱέντας, καὶ τούτοις Ἀλέξανδρον
κελεῦσαι ἕπεσθαι τοὺς ἡγεμόνας πιστεύσαντας τῷ θείῳ,
τοὺς δὲ ἡγήσασθαι τὴν ὁδὸν τήν τε ἐς τὸ μαντεῖον
καὶ ὀπίσω αὖθις. Ἀριστόβουλος δέ, καὶ ὁ πλείων λόγος
ταύτῃ κατέχει, κόρακας δύο προπετομένους πρὸ τῆς
στρατιᾶς, τούτους γενέσθαι Ἀλεξάνδρῳ τοὺς ἡγεμόνας.
καὶ ὅτι μὲν θεῖόν τι ξυνεπέλαβεν αὐτῷ ἔχω ἰσχυρίσασθαι,
ὅτι καὶ τὸ εἰκὸς ταύτῃ ἔχει, τὸ δὲ ἀτρεκὲς τοῦ λόγου
ἀφείλοντο οἱ ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ ὑπὲρ αὐτοῦ ἐξηγησάμενοι.
Ὁ δὲ χῶρος, ἵναπερ τοῦ Ἄμμωνος τὸ ἱερόν ἐστι, τὰ
μὲν κύκλῳ πάντα ἔρημα καὶ ψάμμον τὸ πᾶν ἔχει καὶ
ἄνυδρον, αὐτὸς δὲ ἐν μέσῳ ὀλίγος ὢν (ὅσον γὰρ
πλεῖστον αὐτοῦ ἐς πλάτος διέχει ἐς τεσσαράκοντα μά-
λιστα σταδίους ἔρχεται) κατάπλεώς ἐστιν ἡμέρων δέν-
δρων, ἐλαιῶν καὶ φοινίκων, καὶ ἔνδροσος μόνος τῶν
πέριξ. καὶ πηγὴ ἐξ αὐτοῦ ἀνίσχει οὐδέν τι ἐοικυῖα
ταῖς πηγαῖς, ὅσαι ἄλλαι ἐκ γῆς ἀνίσχουσιν. ἐν μὲν
γὰρ μεσημβρίᾳ ψυχρὸν τὸ ὕδωρ γευσαμένῳ τε καὶ ἔτι
μᾶλλον ἁψαμένῳ οἷον ψυχρότατον. ἐγκλίναντος δὲ τοῦ
ἡλίου ἐς ἑσπέραν θερμότερον, καὶ ἀπὸ τῆς ἑσπέρας ἔτι
θερμότερον ἔστε ἐπὶ μέσας τὰς νύκτας, μέσων δὲ νυκ-
τῶν ἑαυτοῦ θερμότατον. ἀπὸ δὲ μέσων νυκτῶν ψύχε-
ται ἐν τάξει, καὶ ἕωθεν ψυχρὸν ἤδη ἐστί, ψυχρότατον
δὲ μεσημβρίας. καὶ τοῦτο ἀμείβει ἐν τάξει ἐπὶ ἑκάστῃ
[τῇ] ἡμέρᾳ. γίγνονται δὲ καὶ ἅλες αὐτόματοι ἐν τῷ
χωρίῳ τούτῳ ὀρυκτοί. καὶ τούτων ἔστιν οὓς ἐς Αἴγυ-
πτον φέρουσι τῶν ἱερέων τινὲς τοῦ Ἄμμωνος. ἐπειδὰν
γὰρ ἐπ᾿ Αἰγύπτου στέλλωνται, ἐς κοιτίδας πλεκτὰς ἐκ
φοίνικος ἐσβαλόντες δῶρον τῷ βασιλεῖ ἀποφέρουσιν ἢ
εἴ τῳ ἄλλῳ. ἔστι δὲ μακρός τε ὁ χόνδρος (ἤδη <δέ>
τινες αὐτῶν καὶ ὑπὲρ τρεῖς δακτύλους) καὶ καθαρὸς
ὥσπερ κρύσταλλος. καὶ τούτῳ ἐπὶ ταῖς θυσίαις χρῶν-
ται, ὡς καθαρωτέρῳ τῶν ἀπὸ θαλάσσης ἁλῶν, Αἰγύπ-
τιοί τε καὶ ὅσοι ἄλλοι τοῦ θείου οὐκ ἀμελῶς ἔχουσιν.
ἐνταῦθα Ἀλέξανδρος τόν τε χῶρον ἐθαύμασε καὶ τῷ
θεῷ ἐχρήσατο. καὶ ἀκούσας ὅσα αὐτῷ πρὸς θυμοῦ ἦν,
ὡς ἔλεγεν, ἀνέζευξεν ἐπ᾿ Αἰγύπτου, ὡς μὲν Ἀριστό-
βουλος λέγει, τὴν αὐτὴν ὀπίσω ὁδόν, ὡς δὲ Πτολε-
μαῖος ὁ Λάγου, ἄλλην εὐθεῖαν ὡς ἐπὶ Μέμφιν.
Εἰς Μέμφιν δὲ αὐτῷ πρεσβεῖαί τε πολλαὶ ἐκ τῆς
Ἑλλάδος ἧκον, καὶ οὐκ ἔστιν ὅντινα ἀτυχήσαντα ὧν
ἐδεῖτο ἀπέπεμψε, καὶ στρατιὰ παραγίγνεται παρὰ μὲν
Ἀντιπάτρου μισθοφόροι Ἕλληνες ἐς τετρακοσίους, ὧν
ἡγεῖτο Μενοίτας ὁ Ἡγησάνδρου, ἐκ Θρᾴκης δὲ ἱππεῖς
ἐς πεντακοσίους, ὧν ἦρχεν Ἀσκληπιόδωρος ὁ Εὐνίκου.
ἐνταῦθα θύει τῷ Διὶ τῷ βασιλεῖ καὶ πομπεύει ξὺν τῇ
στρατιᾷ ἐν τοῖς ὅπλοις καὶ ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικὸν καὶ
μουσικόν. καὶ τὰ κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἐνταῦθα ἐκόσμησε.
δύο μὲν νομάρχας Αἰγύπτου κατέστησεν Αἰγυπτίους,
Δολόασπιν καὶ Πέτισιν, καὶ τούτοις διένειμε τὴν χώ-
ραν τὴν Αἰγυπτίαν. Πετίσιος δὲ ἀπειπαμένου τὴν
ἀρχὴν Δολόασπις ἐκδέχεται πᾶσαν. φρουράρχους δὲ
τῶν ἑταίρων ἐν Μέμφει μὲν Πανταλέοντα κατέστησε
τὸν Πυδναῖον, ἐν Πηλουσίῳ δὲ Πολέμωνα τὸν Μεγα-
κλέους Πελλαῖον. τῶν ξένων δὲ ἄρχειν Λυκίδαν Αἰτω-
λόν, γραμματέα δὲ ἐπὶ τῶν ξένων Εὔγνωστον τὸν
Ξενοφάντου τῶν ἑταίρων. ἐπισκόπους δὲ αὐτῶν Αἰσχύ-
λον τε καὶ Ἔφιππον τὸν Χαλκιδέως. Λιβύης δὲ τῆς
προσχώρου ἄρχειν δίδωσιν Ἀπολλώνιον Χαρίνου, Ἀρα-
βίας δὲ τῆς πρὸς Ἡρώων πόλει Κλεομένην τὸν ἐκ
Ναυκράτιος. καὶ τούτῳ παρηγγέλλετο τοὺς μὲν νομάρ-
χας ἐᾶν ἄρχειν τῶν νομῶν τῶν κατὰ σφᾶς καθάπερ
ἐκ παλαιοῦ καθειστήκει, αὐτὸν δὲ ἐκλέγειν παρ᾿ αὐτῶν
τοὺς φόρους. οἱ δὲ ἀποφέρειν αὐτῷ ἐτάχθησαν. στρα-
τηγοὺς δὲ τῇ στρατιᾷ κατέστησεν, ἥντινα ἐν Αἰγύπτῳ
ὑπελείπετο, Πευκέσταν τε τὸν Μακαρτάτου καὶ Βάλα-
κρον τὸν Ἀμύντου, ναύαρχον δὲ ἐπὶ τῶν νεῶν Πολέ-
μωνα τὸν Θηραμένους. σωματοφύλακα δὲ ἀντὶ Ἀρρύβα
[τὸν] Λεοννάτον τὸν Ὀνάσου ἔταξεν. Ἀρρύβας γὰρ
νόσῳ ἀπέθανεν. ἀπέθανε δὲ καὶ Ἀντίοχος ὁ ἄρχων
τῶν τοξοτῶν, καὶ ἀντὶ τού<του> ἄρχειν ἐπέστησε τοῖς
τοξόταις Ὀμβρίωνα Κρῆτα. ἐπὶ δὲ τοὺς ξυμμάχους
τοὺς πεζούς, ὧν Βάλακρος ἡγεῖτο, ἐπεὶ Βάλακρος ἐν
Αἰγύπτῳ ὑπελείπετο, Κάλανον κατέστησεν ἡγεμόνα.
κατανεῖμαι δὲ λέγεται ἐς πολλοὺς τὴν ἀρχὴν τῆς
Αἰγύπτου τήν τε φύσιν τῆς χώρας θαυμάσας καὶ τὴν
ὀχυρότητα, ὅτι οὐκ ἀσφαλές οἱ ἐφαίνετο ἑνὶ ἐπιτρέψαι
ἄρχειν Αἰγύπτου πάσης. καὶ Ῥωμαῖοί μοι δοκοῦσι
παρ᾿ Ἀλεξάνδρου μαθόντες ἐν φυλακῇ ἔχειν Αἴγυπτον
καὶ μηδένα τῶν ἀπὸ βουλῆς ἐπὶ τῷδε ἐκπέμπειν ὕπαρ-
χον Αἰγύπτου, ἀλλὰ τῶν εἰς τοὺς ἱππέας σφίσι ξυν-
τελούντων.
Ἀλέξανδρος δὲ ἅμα τῷ ἦρι ὑποφαίνοντι ἐκ Μέμφιος
ἤει ἐπὶ Φοινίκης. καὶ ἐγεφυρώθη αὐτῷ ὅ τε κατὰ
Μέμφιν πόρος τοῦ Νείλου καὶ αἱ διώρυχες αὐτοῦ
πᾶσαι. ὡς δὲ ἀφίκετο ἐς Τύρον, καταλαμβάνει ἐν-
ταῦθα ἧκον αὐτῷ ἤδη καὶ τὸ ναυτικόν. ἐν Τύρῳ δὲ
αὖθις θύει τῷ Ἡρακλεῖ καὶ ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικόν τε
καὶ μουσικόν. ἐνταῦθα ἀφικνεῖται παρ᾿ αὐτὸν ἐξ
Ἀθηνῶν ἡ Πάραλος πρέσβεις ἄγουσα Διόφαντον καὶ
Ἀχιλλέα. ξυνεπρέσβευον δὲ αὐτοῖς καὶ οἱ Πάραλοι
ξύμπαντες. καὶ οὗτοι τῶν τε ἄλλων ἔτυχον ὧν ἕνεκα
ἐστάλησαν καὶ τοὺς αἰχμαλώτους ἀφῆκεν Ἀθηναίοις
ὅσοι ἐπὶ Γρανίκῳ Ἀθηναίων ἑάλωσαν. τὰ δὲ ἐν Πελο-
ποννήσῳ ὅτι αὐτῷ νενεωτερίσθαι ἀπήγγελτο, Ἀμφο-
τερὸν πέμπει βοηθεῖν Πελοποννησίων ὅσοι ἔς τε τὸν
Περσικὸν πόλεμον βέβαιοι ἦσαν καὶ Λακεδαιμονίων
οὐ κατήκουον. Φοίνιξι δὲ καὶ Κυπρίοις προσετάχθη
ἑκατὸν ναῦς ἄλλας πρὸς αἷς ἔχοντα Ἀμφοτερὸν ἔπεμπε
στέλλειν ἐπὶ Πελοποννήσου.
Αὐτὸς δὲ ἤδη ἄνω ὡρμᾶτο ὡς ἐπὶ Θάψακόν τε καὶ
τὸν Εὐφράτην ποταμόν, ἐν Φοινίκῃ μὲν ἐπὶ τῶν φόρων
τῇ ξυλλογῇ καταστήσας Κοίρανον Βεροιαῖον, Φιλόξενον
δὲ τῆς Ἀσίας τὰ ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου ἐκλέγειν. τῶν
ξὺν αὑτῷ δὲ χρημάτων τὴν φυλακὴν ἀντὶ τούτων
ἐπέτρεψεν Ἁρπάλῳ τῷ Μαχάτα ἄρτι ἐκ τῆς φυγῆς ἥκοντι.
Ἅρπαλος γὰρ τὰ μὲν πρῶτα ἔφυγε, Φιλίππου ἔτι βασι-
λεύοντος, ὅτι πιστὸς ἦν, καὶ Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ἐπὶ
τῷ αὐτῷ ἔφυγε καὶ Νέαρχος ὁ Ἀνδροτίμου καὶ Ἐριγύϊος
ὁ Λαρίχου καὶ Λαομέδων ὁ τούτου ἀδελφός, ὅτι ὕποπτα
ἦν Ἀλεξάνδρῳ ἐς Φίλιππον, ἐπειδὴ Εὐρυδίκην γυναῖκα
ἠγάγετο Φίλιππος, Ὀλυμπιάδα δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου
μητέρα ἠτίμασε. τελευτήσαντος δὲ Φιλίππου κατελθόν-
τας ἀπὸ τῆς φυγῆς ὅσοι δι᾿ αὐτὸν ἔφευγον Πτολεμαῖον
μὲν σωματοφύλακα κατέστησεν, Ἅρπαλον δὲ ἐπὶ τῶν
χρημάτων, ὅτι αὐτῷ τὸ σῶμα ἐς τὰ πολέμια ἀχρεῖον
ἦν, Ἐριγύϊον δὲ ἱππάρχην τῶν ξυμμάχων, Λαομέδοντα
δὲ τὸν τούτου ἀδελφόν, ὅτι δίγλωσσος ἦν ἐς τὰ βαρ-
βαρικὰ γράμματα, ἐπὶ τοῖς αἰχμαλώτοις βαρβάροις,
Νέαρχον δὲ σατραπεύειν Λυκίας καὶ τῆς ἐχομένης Λυ-
κίας χώρας ἔστε ἐπὶ τὸν Ταῦρον τὸ ὄρος. ὀλίγον δὲ
πρόσθεν τῆς μάχης τῆς ἐν Ἰσσῷ γενομένης ἀναπεισθεὶς
πρὸς Ταυρίσκου ἀνδρὸς κακοῦ Ἅρπαλος φεύγει ξὺν
Ταυρίσκῳ. καὶ ὁ μὲν Ταυρίσκος παρ᾿ Ἀλέξανδρον τὸν
Ἠπειρώτην ἐς Ἰταλίαν σταλεὶς ἐκεῖ ἐτελεύτησεν, Ἁρ-
πάλῳ δὲ ἐν τῇ Μεγαρίδι ἡ φυγὴ ἦν. ἀλλὰ Ἀλέξαν-
δρος πείθει αὐτὸν κατελθεῖν πίστεις δοὺς οὐδέν οἱ
μεῖον ἔσεσθαι ἐπὶ τῇ φυγῇ. οὐδὲ ἐγένετο ἐπανελθόντι,
ἀλλὰ ἐπὶ τῶν χρημάτων αὖθις ἐτάχθη Ἅρπαλος. ἐς
Λυδίαν δὲ σατράπην Μένανδρον ἐκπέμπει τῶν ἑταί-
ρων. ἐπὶ δὲ τοῖς ξένοις, ὧν ἡγεῖτο Μένανδρος, Κλέαρ-
χος αὐτῷ ἐτάχθη. ἀντὶ δὲ Ἀρίμμα σατράπην Συρίας
Ἀσκληπιόδωρον τὸν Εὐνίκου ἀπέδειξεν, ὅτι Ἀρίμμας
βλακεῦσαι ἐδόκει αὐτῷ ἐν τῇ παρασκευῇ, ἥντινα ἐτάχθη
παρασκευάσαι τῇ στρατιᾷ κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἄνω.
Καὶ ἀφίκετο ἐς Θάψακον Ἀλέξανδρος μηνὸς Ἑκα-
τομβαιῶνος ἐπὶ ἄρχοντος Ἀθήνησιν Ἀριστοφάνους. καὶ
καταλαμβάνει δυοῖν γεφύραιν ἐζευγμένον τὸν πόρον.
καὶ γὰρ καὶ Μαζαῖος, ὅτῳ ἡ φυλακὴ τοῦ ποταμοῦ ἐκ
Δαρείου ἐπετέτραπτο, ἱππέας μὲν ἔχων περὶ τρισχιλίους,
<πεζοὺς δὲ ....> καὶ τούτων Ἕλληνας μισθοφόρους
δισχιλίους, τέως μὲν αὐτοῦ ἐπὶ τῷ ποταμῷ ἐφύλασσε,
καὶ ἐπὶ τῷδε οὐ ξυνεχὴς ἡ γέφυρα ἐζευγμένη ἦν ἔστε
ἐπὶ τὴν ἀντιπέρας ὄχθην τοῖς Μακεδόσι, δειμαίνουσι
μὴ ἐπιθοῖντο οἱ ἀμφὶ Μαζαῖον τῇ γεφύρᾳ ἵνα ἐπαύετο.
Μαζαῖος δὲ ὡς ἤκουσεν ἤδη προσάγοντα Ἀλέξανδρον,
ὤχετο φεύγων ξὺν τῇ στρατιᾷ πάσῃ. καὶ εὐθὺς ὡς
ἔφυγε Μαζαῖος ἐπεβλήθησαν αἱ γέφυραι τῇ ὄχθῃ τῇ
πέραν καὶ διέβη ἐπ᾿ αὐτῶν ξὺν τῇ στρατιᾷ Ἀλέξανδρος.
Ἔνθεν δὲ ἐχώρει ἄνω, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων τὸν
Εὐφράτην ποταμὸν καὶ τῆς Ἀρμενίας τὰ ὄρη, διὰ τῆς
Μεσοποταμίας καλουμένης χώρας. οὐκ εὐθεῖαν δὲ ἐπὶ
Βαβυλῶνος ἦγεν ἀπὸ τοῦ Εὐφράτου ὁρμηθείς, ὅτι τὴν
ἑτέραν ἰόντι εὐπορώτερα τὰ ξύμπαντα τῷ στρατῷ ἦν,
καὶ χιλὸς τοῖς ἵπποις καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐκ τῆς χώρας
λαμβάνειν καὶ τὸ καῦμα οὐχ ὡσαύτως ἐπιφλέγον.
ἁλόντες δέ τινες κατὰ τὴν ὁδὸν τῶν ἀπὸ τοῦ Δαρείου
στρατεύματος κατασκοπῆς ἕνεκα ἀπεσκεδασμένων ἐξ-
ήγγειλαν, ὅτι Δαρεῖος ἐπὶ τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ
κάθηται ἐγνωκὼς εἴργειν Ἀλέξανδρον, εἰ διαβαίνοι.
καὶ εἶναι αὐτῷ στρατιὰν πολὺ μείζονα ἢ ξὺν ἧ ἐν Κι-
λικίᾳ ἐμάχετο. ταῦτα ἀκούσας Ἀλέξανδρος ἤει σπουδῇ
ὡς ἐπὶ τὸν Τίγρητα. ὡς δὲ ἀφίκετο, οὔτε αὐτὸν Δα-
ρεῖον καταλαμβάνει οὔτε τὴν φυλακήν, ἥντινα ἀπο-
λελοίπει Δαρεῖος, ἀλλὰ διαβαίνει τὸν πόρον, χαλεπῶς
μὲν δι᾿ ὀξύτητα τοῦ ῥοῦ, οὐδενὸς δὲ εἴργοντος.
Ἐνταῦθα ἀναπαύει τὸν στρατόν. καὶ τῆς σελήνης
τὸ πολὺ ἐκλιπὲς ἐγένετο. καὶ Ἀλέξανδρος ἔθυε τῇ τε
σελήνῃ καὶ τῷ ἡλίῳ καὶ τῇ γῇ, ὅτων τὸ ἔργον τοῦτο
λόγος εἶναι κατέχει. καὶ ἐδόκει Ἀριστάνδρῳ πρὸς Μα-
κεδόνων καὶ Ἀλεξάνδρου εἶναι τῆς σελήνης τὸ πάθημα
καὶ ἐκείνου τοῦ μηνὸς ἔσεσθαι ἡ μάχη, καὶ ἐκ τῶν
ἱερῶν νίκην σημαίνεσθαι Ἀλεξάνδρῳ. ἄρας δὲ ἀπὸ
τοῦ Τίγρητος ἤει διὰ τῆς Ἀσσυρίας χώρας, ἐν ἀριστερᾷ
μὲν ἔχων τὰ Γορδυηνῶν ὄρη, ἐν δεξιᾷ δὲ αὐτὸν τὸν
Τίγρητα. τετάρτῃ δὲ ἡμέρᾳ ἀπὸ τῆς διαβάσεως οἱ
πρόδρομοι αὐτῷ ἐξαγγέλλουσιν, ὅτι ἱππεῖς οὗτοι πολέ-
μιοι ἀνὰ τὸ πεδίον φαίνονται, ὅσοι δέ, οὐκ ἔχειν
εἰκάσαι. ξυντάξας οὖν τὴν στρατιὰν προὐχώρει ὡς ἐς
μάχην. καὶ ἄλλοι αὖ τῶν προδρόμων προσελάσαντες
ἀκριβέστερον οὗτοι κατιδόντες ἔφασκον δοκεῖν εἶναί
σφισιν οὐ πλείους ἢ χιλίους τοὺς ἱππέας.
Ἀναλαβὼν οὖν τήν τε βασιλικὴν ἴλην καὶ τῶν ἑταί-
ρων μίαν καὶ τῶν προδρόμων τοὺς Παίονας ἤλαυνε
σπουδῇ, τὴν δὲ ἄλλην στρατιὰν βάδην ἕπεσθαι ἐκέ-
λευσεν. οἱ δὲ τῶν Περσῶν ἱππεῖς κατιδόντες τοὺς ἀμφ᾿
Ἀλέξανδρον ὀξέως ἐπάγοντας ἔφευγον ἀνὰ κράτος.
καὶ Ἀλέξανδρος διώκων ἐνέκειτο. καὶ οἱ μὲν πολλοὶ
ἀπέφυγον, τοὺς δέ τινας καὶ ἀπέκτειναν, ὅσοις οἱ ἵπ-
ποι ἐν τῇ φυγῇ ἔκαμον, τοὺς δὲ καὶ ζῶντας αὐτοῖς
ἵπποις ἔλαβον. καὶ παρὰ τούτων ἔμαθον, ὅτι οὐ πόρρω
εἴη Δαρεῖος ξὺν δυνάμει πολλῇ.
Βεβοηθήκεσαν γὰρ Δαρείῳ Ἰνδῶν τε ὅσοι Βακτρίοις
ὅμοροι καὶ αὐτοὶ Βάκτριοι καὶ Σογδιανοί. τούτων μὲν
πάντων ἡγεῖτο Βῆσσος ὁ τῆς Βακτρίων χώρας σατρά-
πης. εἵποντο δὲ αὐτοῖς καὶ Σάκαι_Σκυθικὸν τοῦτο
τὸ γένος τῶν τὴν Ἀσίαν ἐποικούντων Σκυθῶν_οὐχ
ὑπήκοοι οὗτοι Βήσσου, ἀλλὰ κατὰ συμμαχίαν τὴν Δα-
ρείου. ἡγεῖτο δὲ αὐτῶν Μαυάκης. αὐτοὶ δὲ ἱπποτοξό-
ται ἦσαν. Βαρσαέ<ν>της δὲ Ἀραχωτῶν σατράπης Ἀρα-
χωτούς τε ἦγε καὶ τοὺς ὀρείους Ἰνδοὺς καλουμένους.
Σατιβαρζάνης δὲ ὁ Ἀρείων σατράπης Ἀρείους ἦγεν.
Παρθυαίους δὲ καὶ Ὑρκανίους καὶ Τοπείρους, τοὺς
πάντας ἱππέας, Φραταφέρνης ἦγεν. Μήδων δὲ ἡγεῖτο
Ἀτροπάτης. ξυνετάττοντο δὲ Μήδοις Καδούσιοί τε καὶ
Ἀλβανοὶ καὶ Σακεσῖναι. τοὺς δὲ προσοίκους τῇ ἐρυ-
θρᾷ θαλάσσῃ Ὀροντοβάτης καὶ Ἀριοβαρζάνης καὶ
Ὀρξίνης ἐκόσμουν. Οὔξιοι δὲ καὶ Σουσιανοὶ ἡγε-
μόνα παρείχοντο Ὀξάθρην τὸν Ἀβουλίτου. Βουπάρης
δὲ Βαβυλωνίων ἡγεῖτο. οἱ <δ᾿> ἀνάσπαστοι Κᾶρες
καὶ Σιττακηνοὶ σὺν Βαβυλωνίοις ἐτετάχατο. Ἀρμενίων
δὲ Ὀρόντης καὶ Μιθραύστης ἦρχε, καὶ Ἀριάκης Καπ-
παδοκῶν. Σύρους δὲ τούς τε ἐκ τῆς κοίλης καὶ ὅσοι
τῆς μεταξὺ τῶν ποταμῶν Συρίας Μαζαῖος ἦγεν. ἐλέ-
γετο δὲ ἡ πᾶσα στρατιὰ ἡ Δαρείου ἱππεῖς μὲν ἐς τε-
τρακισμυρίους, πεζοὶ δὲ ἐς ἑκατὸν μυριάδας, καὶ ἅρ-
ματα δρεπανηφόρα διακόσια, ἐλέφαντες δὲ οὐ πολλοί,
ἀλλὰ ἐς πεντεκαίδεκα μάλιστα Ἰνδοῖς τοῖς ἐπὶ τάδε
τοῦ Ἰνδοῦ ἦσαν.
Ξὺν ταύτῃ τῇ δυνάμει ἐστρατοπεδεύκει Δαρεῖος ἐν
Γαυγαμήλοις πρὸς ποταμῷ Βουμήλῳ, ἀπέχων Ἀρβήλων
τῆς πόλεως ὅσον ἑξακοσίους σταδίους, ἐν χώρῳ ὁμαλῷ
πάντῃ. καὶ γὰρ καὶ ὅσα ἀνώμαλα αὐτοῦ ἐς ἱππασίαν,
ταῦτα δὲ ἐκ πολλοῦ οἱ Πέρσαι τοῖς τε ἅρμασιν ἐπ-
ελαύνειν εὐπετῆ πεποιήκεσαν καὶ τῇ ἵππῳ ἱππάσιμα.
ἦσαν γὰρ οἳ ἀνέπειθον Δαρεῖον ὑπὲρ τῆς πρὸς Ἰσσῷ
γενομένης μάχης, ὅτι ἄρα ἐμειονέκτησε τῶν χωρίων τῇ
στενότητι. καὶ Δαρεῖος οὐ χαλεπῶς ἐπείθετο.
Ταῦτα ὡς ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ πρὸς τῶν κατα-
σκόπων τῶν Περσῶν ὅσοι ἑάλωσαν, ἔμεινεν αὐτοῦ ἵνα
ἐξηγγέλθη ἡμέρας τέσσαρας. καὶ τήν τε στρατιὰν ἐκ
τῆς ὁδοῦ ἀνέπαυσε, τὸ δὲ στρατόπεδον τάφρῳ τε καὶ
χάρακι ἐτείχισεν, ἔγνω γὰρ τὰ μὲν σκευοφόρα ἀπο-
λείπειν καὶ ὅσοι τῶν στρατιωτῶν ἀπόμαχοι ἦσαν, αὐτὸς
δὲ ξὺν τοῖς μαχίμοις οὐδὲν ἄλλο ὅτι μὴ ὅπλα φέρου-
σιν ἰέναι ἐς τὸν ἀγῶνα. ἀναλαβὼν οὖν τὴν δύναμιν
νυκτὸς ἦγεν ἀμφὶ δευτέραν φυλακὴν μάλιστα, ὡς ἅμ᾿
ἡμέρᾳ προσμῖξαι τοῖς βαρβάροις. Δαρεῖος δέ, ὡς
προσηγγέλθη αὐτῷ προσάγων ἤδη Ἀλέξανδρος, ἐκτάσσει
τὴν στρατιὰν ὡς ἐς μάχην. καὶ Ἀλέξανδρος ἦγεν ὡσαύ-
τως τεταγμένους. καὶ ἀπεῖχε μὲν ἀλλήλων τὰ στρα-
τόπεδα ὅσον ἑξήκοντα σταδίους, οὐ μήν πω καθεώρων
ἀλλήλους. γήλοφοι γὰρ ἐν μέσῳ ἐπίπροσθεν ἀμφοῖν
ἦσαν.
Ὡς δὲ ἀπεῖχεν Ἀλέξανδρος ὅσον ἐς τριάκοντα στα-
δίους καὶ κατ᾿ αὐτῶν ἤδη τῶν γηλόφων ἤει αὐτῷ ὁ
στρατός, ἐνταῦθα, ὡς εἶδε τοὺς βαρβάρους, ἔστησε τὴν
αὑτοῦ φάλαγγα. καὶ ξυγκαλέσας αὖ τούς τε ἑταίρους
καὶ στρατηγοὺς καὶ ἰλάρχας καὶ τῶν συμμάχων τε καὶ
τῶν μισθοφόρων ξένων τοὺς ἡγεμόνας ἐβουλεύετο, εἰ
αὐτόθεν ἐπάγοι ἤδη τὴν φάλαγγα, ὡς οἱ πλεῖστοι
ἄγειν ἐκέλευον, ἢ καθάπερ Παρμενίωνι καλῶς ἐδόκει,
τότε μὲν αὐτοῦ καταστρατοπεδεύειν, κατασκέψασθαι δὲ
τόν τε χῶρον ξύμπαντα, εἰ δή τι ὕποπτον αὐτοῦ ἢ
ἄπορον, ἢ εἴ πῃ τάφροι ἢ σκόλοπες καταπεπηγότες
ἀφανεῖς, καὶ τὰς τάξεις τῶν πολεμίων ἀκριβέστερον
κατιδεῖν. καὶ νικᾷ Παρμενίων τῇ γνώμῃ, καὶ κατα-
στρατοπεδεύουσιν αὐτοῦ ὅπως τεταγμένοι ἔμελλον ἰέναι
ἐς τὴν μάχην.
Ἀλέξανδρος δὲ ἀναλαβὼν τοὺς ψιλοὺς καὶ τῶν ἱπ-
πέων τοὺς ἑταίρους περιῄει ἐν κύκλῳ σκοπῶν τὴν
χώραν πᾶσαν, ἵνα τὸ ἔργον αὐτῷ ἔσεσθαι ἔμελλεν.
ἐπανελθὼν δὲ καὶ ξυγκαλέσας αὖθις τοὺς αὐτοὺς ἡγε-
μόνας, αὐτοὺς μὲν οὐκ ἔφη χρῆναι παρακαλεῖσθαι πρὸς
οὗ ἐς τὸν ἀγῶνα. πάλαι γὰρ εἶναι δι᾿ ἀρετήν τε τὴν
σφῶν παρακεκλημένους καὶ ὑπὸ τῶν πολλάκις ἤδη
καλῶν ἔργων ἀποδεδειγμένων. τοὺς κατὰ σφᾶς δὲ
ἑκάστους ἐξορμᾶν ἠξίου, λοχαγόν τε λοχίτας καὶ ἰλάρ-
χην τὴν ἴλην τὴν αὑτοῦ ἕκαστον καὶ ταξιάρχους τὰς
τάξεις, τούς τε ἡγεμόνας τῶν πεζῶν τὴν φάλαγγα
ἕκαστον τήν οἱ ἐπιτετραμμένην, ὡς ἐν τῇδε τῇ μάχῃ
οὐχ ὑπὲρ Κοίλης Συρίας ἢ Φοινίκης, οὐδὲ ὑπὲρ
Αἰγύπτου, ὡς πρόσθεν, μαχουμένους, ἀλλὰ ὑπὲρ τῆς
ξυμπάσης Ἀσίας, οὕστινας χρὴ ἄρχειν, ἐν τῷ τότε κρι-
θησόμενον. οὔκουν τὴν ἐς τὰ καλὰ ἐξόρμησιν διὰ
πολλῶν ἀναγκαίαν αὐτοῖς εἶναι οἴκοθεν τοῦτο ἔχουσιν,
ἀλλὰ κόσμου τε ἐν τῷ κινδύνῳ ὅπως τις καθ᾿ αὑτὸν
ἐπιμελήσεται καὶ σιγῆς ἀκριβοῦς, ὁπότε σιγῶντας ἐπ-
ιέναι δέοι, καὶ αὖ λαμπρᾶς τῆς βοῆς, ἵνα ἐμβοῆσαι
καλόν, καὶ ἀλαλαγμοῦ ὡς φοβερωτάτου, ὁπότε ἐπαλα-
λάξαι καιρός, αὐτοί τε ὅπως ὀξέως κατακούοιεν τῶν
τε παραγγελλομένων καὶ παρ᾿ αὐτῶν αὖ ὅπως ἐς
τὰς τάξεις ὀξέως παραδιδῶνται τὰ παραγγέλματα. ἔν
τε τῷ καθ᾿ αὑτὸν ἕκαστον καὶ τὸ πᾶν μεμνῆσθαι
ξυγκινδυνεῦόν τε ἀμελουμένῳ καὶ δι᾿ ἐπιμελείας ἐκ-
πονουμένῳ ξυνορθούμενον.
Ταῦτα καὶ τοιαῦτα ἄλλα οὐ πολλὰ παρακαλέσας τε
καὶ ἀντιπαρακληθεὶς πρὸς τῶν ἡγεμόνων θαρρεῖν ἐπὶ
σφίσι, δειπνοποιεῖσθαί τε καὶ ἀναπαύεσθαι ἐκέλευσε
τὸν στρατόν. Παρμενίων δὲ λέγουσιν ὅτι ἀφικόμενος
παρ᾿ αὐτὸν ἐπὶ τὴν σκηνήν, νύκτωρ παρῄνει ἐπιθέσθαι
τοῖς Πέρσαις. ἀπροσδοκήτοις τε γὰρ καὶ ἀνατεταραγμέ-
νοις καὶ ἅμα ἐν νυκτὶ φοβερωτέροις ἐπιθήσεσθαι. ὁ
δὲ ἐκείνῳ μὲν ἀποκρίνεται, ὅτι καὶ ἄλλοι κατήκουον
τῶν λόγων, αἰσχρὸν εἶναι κλέψαι τὴν νίκην, ἀλλὰ φα-
νερῶς καὶ ἄνευ σοφίσματος χρῆναι νικῆσαι Ἀλέξανδρον.
καὶ τὸ μεγαλήγορον αὐτοῦ τοῦτο οὐχ ὑπέρογκον μᾶλ-
λόν τι ἢ εὐθαρσὲς ἐν τοῖς κινδύνοις ἐφαίνετο. δοκεῖν
δ᾿ ἔμοιγε, καὶ λογισμῷ ἀκριβεῖ ἐχρήσατο ἐν τῷ τοιῷδε.
ἐν νυκτὶ γὰρ τοῖς τε ἀποχρώντως καὶ τοῖς ἐνδεῶς
πρὸς τὰς μάχας παρεσκευασμένοις πολλὰ ἐκ τοῦ παρα-
λόγου ξυμβάντα τοὺς μὲν ἔσφηλε, τοὺς κρείσσονας, τοῖς
χείροσι δὲ παρὰ τὰ ἐξ ἀμφοῖν ἐλπισθέντα τὴν νίκην
παρέδωκεν. αὐτῷ τε κινδυνεύοντι τὸ πολὺ ἐν ταῖς
μάχαις σφαλερὰ ἡ νὺξ κατεφαίνετο, καὶ ἅμα ἡσσηθέντι
τε αὖθις Δαρείῳ τὴν ξυγχώρησιν τοῦ χείρονι ὄντι
χειρόνων ἡγεῖσθαι ἡ λαθραία τε καὶ νυκτερινὴ ἐκ
σφῶν ἐπίθεσις ἀφῃρεῖτο, εἴ τέ τι ἐκ τοῦ παραλόγου
πταῖσμα σφίσι ξυμπέσοι, τοῖς μὲν πολεμίοις τὰ κύκλῳ
φίλια καὶ αὐτοὶ τῆς χώρας ἔμπειροι, σφεῖς δὲ ἄπειροι
ἐν πολεμίοις τοῖς πᾶσιν, ὧν οὐ μικρὰ μοῖρα οἱ αἰχμά-
λωτοι ἦσαν, ξυνεπιθησόμενοι ἐν νυκτὶ μὴ ὅτι πταί-
σασιν, ἀλλὰ καὶ εἰ μὴ παρὰ πολὺ νικῶντες φαίνοιντο.
τούτων τε τῶν λογισμῶν ἕνεκα ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον καὶ
τοῦ ἐς τὸ φανερὸν ὑπερόγκου οὐ μεῖον.
Δαρεῖος δὲ καὶ ὁ ξὺν Δαρείῳ στρατὸς οὕτως ὅπως
τὴν ἀρχὴν ἐτάξαντο ἔμειναν τῆς νυκτὸς ξυντεταγμένοι,
ὅτι οὔτε στρατόπεδον αὐτοῖς περιεβέβλητο ἀκριβὲς καὶ
ἅμα ἐφοβοῦντο μή σφισι νύκτωρ ἐπιθοῖντο οἱ πολέμιοι.
καὶ εἴπερ τι ἄλλο, καὶ τοῦτο ἐκάκωσε τοῖς Πέρσαις ἐν
τῷ τότε τὰ πράγματα, ἡ στάσις ἡ πολλὴ ἡ ξὺν τοῖς
ὅπλοις καὶ τὸ δέος, ὅ τι περ φιλεῖ πρὸ τῶν μεγάλων
κινδύνων γίγνεσθαι, οὐκ ἐκ τοῦ παραυτίκα σχεδιασθέν,
ἀλλ᾿ ἐν πολλῷ χρόνῳ μελετηθέν τε καὶ τὰς γνώμας
αὐτοῖς δουλωσάμενον.
Ἐτάχθη δὲ αὐτῷ ἡ στρατιὰ ὧδε. ἑάλω γὰρ ὕστερον
ἡ τάξις, ἥντινα ἔταξε Δαρεῖος, γεγραμμένη, ὡς λέγει
Ἀριστόβουλος. τὸ μὲν εὐώνυμον αὐτῷ κέρας οἵ τε
Βάκτριοι ἱππεῖς εἶχον καὶ ξὺν τούτοις Δάαι καὶ Ἀρα-
χωτοί. ἐπὶ δὲ τούτοις Πέρσαι ἐτετάχατο, ἱππεῖς τε
ὁμοῦ καὶ πεζοὶ ἀναμεμιγμένοι, καὶ Σούσιοι ἐπὶ Πέρ-
σαις, ἐπὶ δὲ Σουσίοις Καδούσιοι. αὕτη μὲν ἡ τοῦ
εὐωνύμου κέρως ἔστε ἐπὶ τὸ μέσον τῆς πάσης φάλαγ-
γος τάξις ἦν. κατὰ δὲ τὸ δεξιὸν οἵ τε ἐκ Κοίλης
Συρίας καὶ οἱ ἐκ τῆς μέσης τῶν ποταμῶν ἐτετάχατο,
καὶ Μῆδοι ἔτι κατὰ τὸ δεξιόν, ἐπὶ δὲ Παρθυαῖοι καὶ
Σάκαι, ἐπὶ δὲ Τόπειροι καὶ Ὑρκάνιοι, ἐπὶ δὲ Ἀλβανοὶ
καὶ Σακεσεῖναι, οὗτοι μὲν ἔστε ἐπὶ τὸ μέσον τῆς
πάσης φάλαγγος. κατὰ τὸ μέσον δέ, ἵνα ἦν βασιλεὺς
Δαρεῖος, οἵ τε συγγενεῖς οἱ βασιλέως ἐτετάχατο καὶ οἱ
μηλοφόροι Πέρσαι καὶ Ἰνδοὶ καὶ Κᾶρες οἱ ἀνάσπαστοι
καλούμενοι καὶ οἱ Μάρδοι τοξόται. Οὔξιοι δὲ καὶ Βα-
βυλώνιοι καὶ οἱ πρὸς τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ καὶ Σιττα-
κηνοὶ εἰς βάθος ἐπιτεταγμένοι ἦσαν. προετετάχατο δὲ
ἐπὶ μὲν τοῦ εὐωνύμου κατὰ τὸ δεξιὸν τοῦ Ἀλεξάνδρου
οἵ τε Σκύθαι ἱππεῖς καὶ τῶν Βακτριανῶν ἐς χιλίους
καὶ ἅρματα δρεπανηφόρα ἑκατόν. οἱ δὲ ἐλέφαντες
ἔστησαν κατὰ τὴν Δαρείου ἴλην τὴν βασιλικὴν καὶ
ἅρματα ἐς πεντήκοντα. τοῦ δὲ δεξιοῦ οἵ τε Ἀρμενίων
καὶ Καππαδοκῶν ἱππεῖς προετετάχατο καὶ ἅρματα δρε-
πανηφόρα πεντήκοντα. οἱ δὲ Ἕλληνες οἱ μισθοφόροι
παρὰ Δαρεῖόν τε αὐτὸν ἑκατέρωθεν καὶ τοὺς ἅμα αὐτῷ
Πέρσας κατὰ τὴν φάλαγγα αὐτὴν τῶν Μακεδόνων ὡς
μόνοι δὴ ἀντίρροποι τῇ φάλαγγι ἐτάχθησαν.
Ἀλεξάνδρῳ δὲ ἡ στρατιὰ ἐκοσμήθη ὧδε. τὸ μὲν
δεξιὸν αὐτῷ εἶχον τῶν ἱππέων οἱ ἑταῖροι, ὧν προετέ-
τακτο ἡ ἴλη ἡ βασιλική, ἧς Κλεῖτος ὁ Δρωπίδου ἰλάρ-
χης ἦν, ἐπὶ δὲ ταύτῃ ἡ Γλαυκίου ἴλη, ἐχομένη δ᾿ αὐτῆς
ἡ Ἀρίστωνος, ἐπὶ δὲ ἡ Σωπόλιδος τοῦ Ἑρμοδώρου,
ἐπὶ δὲ ἡ Ἡρακλείδου τοῦ Ἀντιόχου, ἐπὶ ταύτῃ δὲ ἡ
Δημητρίου τοῦ Ἀλθαιμένους, ταύτης δὲ ἐχομένη ἡ
Μελεάγρου, τελευταία δὲ τῶν βασιλικῶν ἰλῶν ἧς Ἡγέ-
λοχος ὁ Ἱπποστράτου ἰλάρχης ἦν. ξυμπάσης δὲ τῆς
ἵππου τῶν ἑταίρων Φιλώτας ἦρχεν ὁ Παρμενίωνος.
τῆς δὲ φάλαγγος τῶν Μακεδόνων ἐχόμενον τῶν ἱπ-
πέων πρῶτον τὸ ἄγημα ἐτέτακτο τῶν ὑπασπιστῶν καὶ
ἐπὶ τούτῳ οἱ ἄλλοι ὑπασπισταί. ἡγεῖτο δὲ αὐτῶν Νι-
κάνωρ ὁ Παρμενίωνος. τούτων δὲ ἐχομένη ἡ Κοίνου
τοῦ Πολεμοκράτους τάξις ἦν, μετὰ δὲ τούτους ἡ Περ-
δίκκου τοῦ Ὀρόντου, ἔπειτα ἡ Μελεάγρου τοῦ Νεοπτο-
λέμου, ἐπὶ δὲ ἡ Πολυπέρχοντος τοῦ Σιμμίου, ἐπὶ δὲ
ἡ Ἀμύντου τοῦ Φιλίππου. ταύτης δὲ ἡγεῖτο Σιμμίας,
ὅτι Ἀμύντας ἐπὶ Μακεδονίας ἐς ξυλλογὴν στρατιᾶς
ἐσταλμένος ἦν. τὸ δὲ εὐώνυμον τῆς φάλαγγος τῶν
Μακεδόνων ἡ Κρατεροῦ τοῦ Ἀλεξάνδρου τάξις εἶχε,
καὶ αὐτὸς Κρατερὸς ἐξῆρχε τοῦ εὐωνύμου τῶν πεζῶν.
καὶ ἱππεῖς ἐχόμενοι αὐτοῦ οἱ ξύμμαχοι, ὧν ἡγεῖτο
Ἐριγύϊος ὁ Λαρίχου. τούτων δὲ ἐχόμενοι ὡς ἐπὶ τὸ
εὐώνυμον κέρας οἱ Θεσσαλοὶ ἱππεῖς, ὧν ἦρχε Φίλιππος
ὁ Μενελάου. ξύμπαν δὲ τὸ εὐώνυμον ἦγε Παρμενίων
ὁ Φιλώτα, καὶ ἀμφ᾿ αὐτὸν οἱ τῶν Φαρσαλίων ἱππεῖς
οἱ κράτιστοί τε καὶ πλεῖστοι τῆς Θεσσαλικῆς ἵππου
ἀνεστρέφοντο.
Ἡ μὲν ἐπὶ μετώπου τάξις Ἀλεξάνδρῳ ὧδε κεκόσ-
μητο. ἐπέταξε δὲ καὶ δευτέραν τάξιν ὡς εἶναι τὴν
φάλαγγα ἀμφίστομον. καὶ παρηγγέλλετο τοῖς ἡγεμόσι
τῶν ἐπιτεταγμένων, εἰ κυκλουμένους τοὺς σφῶν πρὸς
τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος κατίδοιεν, ἐπιστρέψαντας
ἐς τὸ ἔμπαλιν δέχεσθαι τοὺς βαρβάρους. ἐς ἐπικαμπὴν
δέ, εἴ που ἀνάγκη καταλαμβάνοι ἢ ἀναπτύξαι ἢ ξυγ-
κλεῖσαι τὴν φάλαγγα, κατὰ μὲν τὸ δεξιὸν κέρας ἐχόμενοι
τῆς βασιλικῆς ἴλης τῶν Ἀγριάνων ἐτάχθησαν οἱ ἡμί-
σεες, ὧν ἡγεῖτο Ἄτταλος, καὶ μετὰ τούτων οἱ Μακε-
δόνες οἱ τοξόται, ὧν Βρίσων ἦρχεν, ἐχόμενοι δὲ τῶν
τοξοτῶν οἱ ἀρχαῖοι καλούμενοι ξένοι καὶ ἄρχων τού-
των Κλέανδρος. προετάχθησαν δὲ τῶν τε Ἀγριάνων
καὶ τῶν τοξοτῶν οἵ τε πρόδρομοι ἱππεῖς καὶ οἱ Παίονες,
ὧν Ἀρέτης καὶ Ἀρίστων ἡγοῦντο. ξυμπάντων δὲ προ-
τεταγμένοι ἦσαν οἱ μισθοφόροι ἱππεῖς, ὧν Μενίδας
ἦρχε. τῆς δὲ βασιλικῆς ἴλης καὶ τῶν ἄλλων ἑταίρων
προτεταγμένοι ἦσαν τῶν τε Ἀγριάνων καὶ τῶν τοξοτῶν
οἱ ἡμίσεες, καὶ οἱ Βαλάκρου ἀκοντισταί. οὗτοι κατὰ
<τὰ> ἅρματα τὰ δρεπανηφόρα ἐτετάχατο. Μενίδᾳ δὲ
καὶ τοῖς ἀμφ᾿ αὐτὸν παρήγγελτο, εἰ περιϊππεύοιεν οἱ
πολέμιοι τὸ κέρας σφῶν, ἐς πλαγίους ἐμβάλλειν αὐτοὺς
ἐπικάμψαντας. τὰ μὲν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρως οὕτως
ἐτέτακτο Ἀλεξάνδρῳ. κατὰ δὲ τὸ εὐώνυμον ἐς ἐπικαμ-
πὴν οἵ τε Θρᾷκες ἐτετάχατο, ὧν ἡγεῖτο Σιτάλκης, καὶ
ἐπὶ τούτοις οἱ ξύμμαχοι ἱππεῖς, ὧν ἦρχε Κοίρανος,
ἐπὶ δὲ οἱ Ὀδρύσαι ἱππεῖς, ὧν ἡγεῖτο Ἀγάθων ὁ Τυ-
ρίμμα. ξυμπάντων δὲ ταύτῃ προετάχθη ἡ ξενικὴ ἵππος
ἡ τῶν μισθοφόρων, ὧν Ἀνδρόμαχος ὁ Ἱέρωνος ἦρχεν.
ἐπὶ δὲ τοῖς σκευοφόροις οἱ ἀπὸ Θρᾴκης πεζοὶ ἐς φυλα-
κὴν ἐτάχθησαν. <ἦν δὲ> ἡ πᾶσα στρατιὰ Ἀλεξάνδρου
ἱππεῖς μὲν ἐς ἑπτακισχιλίους, πεζοὶ δὲ ἀμφὶ τὰς τέσ-
σαρας μυριάδας.
Ὡς δὲ ὁμοῦ ἤδη τὰ στρατόπεδα ἐγίγνετο, ὤφθη
Δαρεῖός τε καὶ οἱ ἀμφ᾿ αὐτόν, οἵ τε μηλοφόροι Πέρ-
σαι καὶ Ἰνδοὶ καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Κᾶρες οἱ ἀνάσπαστοι
καὶ οἱ Μάρδοι τοξόται, κατ᾿ αὐτὸν Ἀλέξανδρον τεταγ-
μένοι καὶ τὴν ἴλην τὴν βασιλικήν. ἦγε δὲ ὡς ἐπὶ τὸ
δεξιὸν τὸ αὑτοῦ Ἀλέξανδρος μᾶλλον, καὶ οἱ Πέρσαι
ἀντιπαρῆγον, ὑπερφαλαγγοῦντες πολὺ ἐπὶ τῷ σφῶν
εὐωνύμῳ. ἤδη τε οἱ τῶν Σκυθῶν ἱππεῖς παριππεύ-
οντες ἥπτοντο τῶν προτεταγμένων τῆς Ἀλεξάνδρου
τάξεως καὶ Ἀλέξανδρος ἔτι ὅμως ἦγεν ἐπὶ δόρυ, καὶ
ἐγγὺς ἦν τοῦ ἐξαλλάσσειν τὸν ὡδοποιημένον πρὸς τῶν
Περσῶν χῶρον. ἔνθα δὴ δείσας Δαρεῖος μὴ προχωρη-
σάντων ἐς τὰ οὐχ ὁμαλὰ τῶν Μακεδόνων ἀχρεῖά σφισι
γένηται τὰ ἅρματα, κελεύει τοὺς προτεταγμένους τοῦ
εὐωνύμου περιϊππεύειν τὸ κέρας τὸ δεξιόν, ἧ Ἀλέξαν-
δρος ἦγε, τοῦ μηκέτι προσωτέρω αὐτοὺς ἐξάγειν τὸ
κέρας. τούτου δὲ γενομένου Ἀλέξανδρος ἐμβάλλειν
κελεύει ἐς αὐτοὺς τοὺς μισθοφόρους ἱππέας, ὧν Μενί-
δας ἡγεῖτο. ἀντεκδραμόντες δὲ ἐπ᾿ αὐτοὺς οἵ τε Σκύ-
θαι ἱππεῖς καὶ τῶν Βακτρίων οἱ ξυντεταγμένοι τοῖς
Σκύθαις τρέπουσιν ὀλίγους ὄντας πολλῷ πλείονες.
Ἀλέξανδρος δὲ τοὺς περὶ Ἀρέτην τε, τοὺς Παίονας,
καὶ τοὺς ξένους ἐμβαλεῖν τοῖς Σκύθαις ἐκέλευσε. καὶ
ἐγκλίνουσιν οἱ βάρβαροι. Βάκτριοι δὲ οἱ ἄλλοι πελά-
σαντες τοῖς Παίοσί τε καὶ ξένοις τούς τε σφῶν φεύ-
γοντας ἤδη ἀνέστρεψαν ἐς τὴν μάχην καὶ τὴν ἱππο-
μαχίαν ξυστῆναι ἐποίησαν. καὶ ἔπιπτον μὲν πλείονες
τῶν Ἀλεξάνδρου, τῷ τε πλήθει τῶν βαρβάρων βιαζό-
μενοι καὶ ὅτι αὐτοί τε οἱ Σκύθαι καὶ οἱ ἵπποι αὐτοῖς
ἀκριβέστερον εἰς φυλακὴν πεφραγμένοι ἦσαν. ἀλλὰ
καὶ ὣς τάς τε προσβολὰς αὐτῶν ἐδέχοντο οἱ Μακεδό-
νες καὶ βίᾳ κατ᾿ ἴλας προσπίπτοντες ἐξώθουν ἐκ τῆς
τάξεως.
Καὶ ἐν τούτῳ τὰ ἅρματα τὰ δρεπανηφόρα ἐφῆκαν
οἱ βάρβαροι κατ᾿ αὐτὸν Ἀλέξανδρον, ὡς ἀναταράξοντες
αὐτῷ τὴν φάλαγγα. καὶ ταύτῃ μάλιστα ἐψεύσθησαν.
τὰ μὲν γὰρ εὐθὺς ὡς προσεφέρετο κατηκόντισαν οἵ τε
Ἀγριᾶνες καὶ οἱ ξὺν Βαλάκρῳ ἀκοντισταὶ οἱ προτεταγ-
μένοι τῆς ἵππου τῶν ἑταίρων. τὰ δὲ τῶν ῥυτήρων
ἀντιλαμβανόμενοι τούς τε ἀναβάτας κατέσπων καὶ τοὺς
ἵππους περιϊστάμενοι ἔκοπτον. ἔστι δὲ ἃ καὶ διεξέπεσε
διὰ τῶν τάξεων. διέσχον γάρ, ὥσπερ παρήγγελτο αὐτοῖς,
ἵνα προσέπιπτε τὰ ἅρματα. καὶ ταύτῃ μάλιστα ξυνέβη
αὐτά τε σῶα καὶ οἷς ἐπηλάθη ἀβλαβῶς διελθεῖν. ἀλλὰ
καὶ τούτων οἵ τε ἱπποκόμοι τῆς Ἀλεξάνδρου στρατιᾶς
καὶ οἱ ὑπασπισταὶ οἱ βασιλικοὶ ἐκράτησαν.
Ὡς δὲ Δαρεῖος ἐπῆγεν ἤδη τὴν φάλαγγα πᾶσαν,
ἐνταῦθα Ἀλέξανδρος Ἀρέτην μὲν κελεύει ἐμβαλεῖν τοῖς
περιϊππεύουσι τὸ κέρας σφῶν τὸ δεξιὸν ὡς ἐς κύκλω-
σιν. αὐτὸς δὲ τέως μὲν ἐπὶ κέρως τοὺς ἀμφ᾿ αὑτὸν
ἦγε, τῶν δὲ ἐκβοηθησάντων ἱππέων τοῖς κυκλουμένοις
τὸ κέρας τὸ δεξιὸν παραρρηξάντων τι τῆς πρώτης φά-
λαγγος τῶν βαρβάρων ἐπιστρέψας κατὰ τὸ διέχον καὶ
ὥσπερ ἔμβολον ποιήσας τῆς τε ἵππου τῆς ἑταιρικῆς
καὶ τῆς φάλαγγος τῆς ταύτῃ τεταγμένης ἦγε δρόμῳ
τε καὶ ἀλαλαγμῷ ὡς ἐπὶ αὐτὸν Δαρεῖον. καὶ χρόνον
μέν τινα ὀλίγον ἐν χερσὶν ἡ μάχη ἐγένετο. ὡς δὲ οἵ
τε ἱππεῖς οἱ ἀμφὶ Ἀλέξανδρον καὶ αὐτὸς Ἀλέξανδρος
εὐρώστως ἐνέκειντο ὠθισμοῖς τε χρώμενοι καὶ τοῖς
ξυστοῖς τὰ πρόσωπα τῶν Περσῶν κόπτοντες, ἥ τε φά-
λαγξ ἡ Μακεδονικὴ πυκνὴ καὶ ταῖς σαρίσσαις πεφρι-
κυῖα ἐμβεβλήκει ἤδη αὐτοῖς, καὶ πάντα ὁμοῦ τὰ δεινὰ
καὶ πάλαι ἤδη φοβερῷ ὄντι Δαρείῳ ἐφαίνετο, πρῶτος
αὐτὸς ἐπιστρέψας ἔφευγεν. ἐφοβήθησαν δὲ καὶ οἱ περι-
ϊππεύοντες τῶν Περσῶν τὸ κέρας ἐμβαλόντων ἐς αὐτοὺς
εὐρώστως τῶν ἀμφὶ Ἀρέτην.
Ταύτῃ μὲν δὴ τῶν Περσῶν φυγὴ καρτερὰ ἦν, καὶ
οἱ Μακεδόνες ἐφεπόμενοι ἐφόνευον τοὺς φεύγοντας.
οἱ δὲ ἀμφὶ Σιμμίαν καὶ ἡ τούτου τάξις οὐκέτι ξυν-
εξορμῆσαι Ἀλεξάνδρῳ δυνατοὶ ἐγένοντο ἐς τὴν δίωξιν,
ἀλλ᾿ ἐπιστήσαντες τὴν φάλαγγα αὐτοῦ ἠγωνίζοντο, ὅτι
τὸ εὐώνυμον τῶν Μακεδόνων πονεῖσθαι ἠγγέλλετο.
καὶ ταύτῃ παραρραγείσης αὐτοῖς τῆς τάξεως κατὰ τὸ
διέχον διεκπαίουσι τῶν τε Ἰνδῶν τινες καὶ τῆς Περ-
σικῆς ἵππου ὡς ἐπὶ τὰ σκευοφόρα τῶν Μακεδόνων.
καὶ τὸ ἔργον ἐκεῖ καρτερὸν ἐγίγνετο. οἵ τε γὰρ Πέρ-
σαι θρασέως προσέκειντο ἀνόπλοις τοῖς πολλοῖς καὶ οὐ
προσδοκήσασιν ἐπὶ σφᾶς διεκπεσεῖσθαί τινας διακόψαν-
τας διπλῆν τὴν φάλαγγα, καὶ οἱ αἰχμάλωτοι βάρβαροι
ἐμβαλόντων τῶν Περσῶν ξυνεπέθεντο καὶ αὐτοὶ τοῖς
Μακεδόσιν ἐν τῷ ἔργῳ. τῶν δὲ ἐπιτεταγμένων τῇ
πρώτῃ φάλαγγι οἱ ἡγεμόνες ὀξέως μαθόντες τὸ γιγνό-
μενον μεταβαλόντες, ἧπερ παρήγγελτο αὐτοῖς, τὴν τάξιν
ἐπιγίγνονται κατὰ νώτου τοῖς Πέρσαις, καὶ πολλοὺς
μὲν αὐτῶν αὐτοῦ ἀμφὶ τοῖς σκευοφόροις ξυνεχομένους
ἀπέκτειναν, οἱ δὲ αὐτῶν ἐγκλίναντες ἔφευγον. οἱ δ᾿
ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρως τῶν Περσῶν οὔπω τῆς φυγῆς
τῆς Δαρείου ᾐσθημένοι περιϊππεύσαντες τὸ Ἀλεξάνδρου
εὐώνυμον κατὰ κέρας τοῖς ἀμφὶ τὸν Παρμενίωνα ἐν-
έβαλλον.
Καὶ ἐν τούτῳ ἀμφιβόλων τὰ πρῶτα γενομένων τῶν
Μακεδόνων πέμπει Παρμενίων παρ᾿ Ἀλέξανδρον σπουδῇ
ἀγγελοῦντα, ὅτι ἐν ἀγῶνι ξυνέχεται τὸ κατὰ σφᾶς καὶ
βοηθεῖν δεῖ. ταῦτα ὡς ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ, τοῦ μὲν
διώκειν ἔτι ἀπετράπετο, ἐπιστρέψας δὲ ξὺν τῇ ἵππῳ
τῶν ἑταίρων ὡς ἐπὶ τὸ δεξιὸν τῶν βαρβάρων ἦγε
δρόμῳ. καὶ πρῶτα μὲν τοῖς φεύγουσι τῶν πολεμίων
ἱππεῦσι, τοῖς τε Παρθυαίοις καὶ τῶν Ἰνδῶν ἔστιν οἷς
καὶ Πέρσαις τοῖς πλείστοις καὶ κρατίστοις ἐμβάλλει.
καὶ ἱππομαχία αὕτη καρτερωτάτη τοῦ παντὸς ἔργου
ξυνέστη. ἐς βάθος τε γὰρ οἷα δὴ ἰληδὸν τεταγμένοι
ἀνέστρεφον οἱ βάρβαροι καὶ ἀντιμέτωποι τοῖς ἀμφ᾿
Ἀλέξανδρον ξυμπεσόντες οὔτε ἀκοντισμῷ ἔτι οὔτ᾿ ἐξ-
ελιγμοῖς τῶν ἵππων, ἥπερ ἱππομαχίας δίκη, ἐχρῶντο,
ἀλλὰ διεκπαῖσαι πᾶς τις τὸ καθ᾿ αὑτόν, ὡς μόνην
ταύτην σωτηρίαν σφίσιν οὖσαν, ἐπειγόμενοι ἔκοπτόν τε
καὶ ἐκόπτοντο ἀφειδῶς, οἷα δὴ οὐχ ὑπὲρ νίκης ἀλλο-
τρίας ἔτι, ἀλλ᾿ ὑπὲρ σωτηρίας οἰκείας ἀγωνιζόμενοι.
καὶ ἐνταῦθα πίπτουσι μὲν ἀμφὶ ἑξήκοντα τῶν ἑταίρων
τοῦ Ἀλεξάνδρου, καὶ τιτρώσκεται Ἡφαιστίων τε αὐτὸς
καὶ Κοῖνος καὶ Μενίδας. ἀλλὰ ἐκράτησε καὶ τούτων
Ἀλέξανδρος.
Καὶ τούτων μὲν ὅσοι διεξέπαισαν διὰ τῶν ἀμφ᾿
Ἀλέξανδρον ἔφευγον ἀνὰ κράτος. Ἀλέξανδρος δὲ ἐγγὺς
ἦν προσμῖξαι ἤδη τῷ δεξιῷ κέρατι τῶν πολεμίων. καὶ
ἐν τούτῳ οἱ Θεσσαλοὶ ἱππεῖς λαμπρῶς ἀγωνισάμενοι
οὐχ ὑπελείποντο Ἀλεξάνδρῳ τοῦ ἔργου. ἀλλὰ ἔφευγον
γὰρ ἤδη οἱ ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρως τῶν βαρβάρων,
ὁπότε Ἀλέξανδρος αὐτοῖς ξυνέμιξεν, ὥστε ἀποτραπό-
μενος Ἀλέξανδρος ἐς τὸ διώκειν αὖθις Δαρεῖον ἐξ-
ώρμησε. καὶ ἐδίωξεν ἔστε φάος ἦν. καὶ οἱ ἀμφὶ Παρ-
μενίωνα τὸ καθ᾿ αὑτοὺς διώκοντες εἵποντο. ἀλλὰ
Ἀλέξανδρος μὲν διαβὰς τὸν ποταμὸν τὸν Λύκον κατ-
εστρατοπέδευσεν αὐτοῦ, ὡς ἀναπαῦσαι ὀλίγον τούς τε
ἄνδρας καὶ τοὺς ἵππους. Παρμενίων δὲ τό τε στρατό-
πεδον τῶν βαρβάρων εἷλε καὶ τὰ σκευοφόρα καὶ τοὺς
ἐλέφαντας καὶ τὰς καμήλους.
Ἀλέξανδρος δὲ ἀναπαύσας τοὺς ἀμφ᾿ αὑτὸν ἱππέας
ἔστε ἐπὶ μέσας νύκτας προὐχώρει αὖθις κατὰ σπουδὴν
ἐπ᾿ Ἄρβηλα, ὡς Δαρεῖόν τε αἱρήσων ἐκεῖ καὶ τὰ χρή-
ματα καὶ τὴν ἄλλην κατασκευὴν τὴν βασιλικήν. καὶ
ἀφίκετο εἰς Ἄρβηλα τῇ ὑστεραίᾳ διώξας τοὺς πάντας
ἐκ τῆς μάχης σταδίους μάλιστα ἐς ἑξακοσίους. καὶ
Δαρεῖον μὲν οὐ καταλαμβάνει ἐν Ἀρβήλοις, ἀλλὰ ἔφευ-
γεν οὐδέν τι ἐλινύσας Δαρεῖος. τὰ χρήματα δὲ ἐγκατ-
ελήφθη καὶ ἡ κατασκευὴ πᾶσα, καὶ τὸ ἅρμα τὸ Δα-
ρείου αὖθις ἐγκατελήφθη καὶ ἡ ἀσπὶς αὖθις καὶ τὰ
τόξα ἑάλω.
Ἀπέθανον δὲ τῶν ἀμφ᾿ Ἀλέξανδρον ἄνδρες μὲν ἐς
ἑκατὸν μάλιστα, ἵπποι δὲ ἔκ τε τῶν τραυμάτων καὶ
τῆς κακοπαθείας τῆς ἐν τῇ διώξει ὑπὲρ τοὺς χιλίους,
καὶ τούτων τῆς ἑταιρικῆς ἵππου σχεδόν τι οἱ ἡμίσεες.
τῶν βαρβάρων δὲ νεκρῶν μὲν ἐλέγοντο ἐς τριάκοντα
μυριάδας, ἑάλωσαν δὲ πολὺ πλείονες τῶν ἀποθανόντων
καὶ οἱ ἐλέφαντες καὶ τῶν ἁρμάτων ὅσα μὴ κατεκόπη
ἐν τῇ μάχῃ.
Τοῦτο τὸ τέλος τῇ μάχῃ ταύτῃ ἐγένετο ἐπὶ ἄρ-
χοντος Ἀθηναίοις Ἀριστοφάνους μηνὸς Πυανεψιῶνος.
καὶ Ἀριστάνδρῳ ξυνέβη ἡ μαντεία ἐν τῷ αὐτῷ μηνί, ἐν
ὅτῳ ἡ σελήνη ἐκλιπὴς ἐφάνη, τήν τε μάχην Ἀλεξάνδρῳ
καὶ τὴν νίκην γενέσθαι.
Δαρεῖος μὲν δὴ εὐθὺς ἐκ τῆς μάχης παρὰ τὰ ὄρη
τὰ Ἀρμενίων ἤλαυνεν ἐπὶ Μηδίας, καὶ ξὺν αὐτῷ οἵ τε
Βάκτριοι ἱππεῖς, ὡς τότε ἐν τῇ μάχῃ ξυνετάχθησαν,
ἔφευγον καὶ Περσῶν οἵ τε συγγενεῖς οἱ βασιλέως καὶ
τῶν μηλοφόρων καλουμένων οὐ πολλοί. προσεγένοντο
δὲ αὐτῷ κατὰ τὴν φυγὴν καὶ τῶν μισθοφόρων ξένων
ἐς δισχιλίους, οὓς Πά<τ>ρων τε ὁ Φωκεὺς καὶ Γλαῦκος
ὁ Αἰτωλὸς ἦγον. ταύτῃ δὲ αὐτῷ ἡ φυγὴ ἐπὶ Μηδίας
ἐγίγνετο, ὅτι ἐδόκει τὴν ἐπὶ Σούσων τε καὶ Βαβυλῶνος
ἥξειν Ἀλέξανδρον ἐκ τῆς μάχης, ὅτι οἰκουμένη τε ἐκείνη
πᾶσα ἦν καὶ ὁδὸς τοῖς σκευοφόροις οὐ χαλεπή, καὶ ἅμα
τοῦ πολέμου τὸ ἆθλον ἡ Βαβυλὼν καὶ τὰ Σοῦσα
ἐφαίνετο. ἡ δὲ ἐπὶ Μηδίας μεγάλῳ στρατεύματι οὐκ
εὔπορος.
Καὶ οὐκ ἐψεύσθη Δαρεῖος. Ἀλέξανδρος γὰρ ἐξ Ἀρ-
βήλων ὁρμηθεὶς τὴν ἐπὶ Βαβυλῶνος εὐθὺς προὐχώρει.
ἤδη τε οὐ πόρρω Βαβυλῶνος ἦν καὶ τὴν δύναμιν ξυν-
τεταγμένην ὡς ἐς μάχην ἦγε, καὶ οἱ Βαβυλώνιοι παν-
δημεὶ ἀπήντων αὐτῷ ξὺν ἱερεῦσί τε σφῶν καὶ ἄρχουσι,
δῶρά τε ὡς ἕκαστοι φέροντες καὶ τὴν πόλιν ἐνδιδόντες
καὶ τὴν ἄκραν καὶ τὰ χρήματα. Ἀλέξανδρος δὲ παρ-
ελθὼν εἰς τὴν Βαβυλῶνα τὰ ἱερά, ἃ Ξέρξης καθεῖλεν,
ἀνοικοδομεῖν προσέταξε Βαβυλωνίοις, τά τε ἄλλα καὶ
τοῦ Βήλου τὸ ἱερόν, ὃν μάλιστα θεῶν τιμῶσι Βαβυ-
λώνιοι. σατράπην δὲ κατέστησε Βαβυλῶνος Μαζαῖον,
Ἀπολλόδωρον δὲ τὸν Ἀμφιπολίτην στρατηγὸν τῶν μετὰ
Μαζαίου ὑπολειπομένων στρατιωτῶν, καὶ Ἀσκληπιόδω-
ρον τὸν Φίλωνος τοὺς φόρους ἐκλέγειν. κατέπεμψε
δὲ καὶ ἐς Ἀρμενίαν Μιθρήνην σατράπην, ὃς τὴν ἐν
Σάρδεσιν ἀκρόπολιν Ἀλεξάνδρῳ ἐνέδωκεν. ἔνθα δὴ
καὶ τοῖς Χαλδαίοις ἐνέτυχεν, καὶ ὅσα ἐδόκει Χαλδαίοις
ἀμφὶ τὰ ἱερὰ τὰ ἐν Βαβυλῶνι ἔπραξε, τά τε ἄλλα καὶ
τῷ Βήλῳ καθ᾿ ἃ ἐκεῖνοι ἐξηγοῦντο ἔθυσεν.
Αὐτὸς δὲ ἐπὶ Σούσων ἐστέλλετο. καὶ ἐντυγχάνει
αὐτῷ κατὰ τὴν ὁδὸν ὅ τε παῖς τοῦ Σουσίων σατράπου
καὶ παρὰ Φιλοξένου ἐπιστολεύς. Φιλόξενον γὰρ εὐθὺς
ἐκ τῆς μάχης ἐπὶ Σούσων ἐστάλκει Ἀλέξανδρος. τῇ δὲ
ἐπιστολῇ τῇ παρὰ Φιλοξένου ἐνεγέγραπτο, ὅτι τήν τε
πόλιν οἱ Σούσιοι παραδεδώκασιν καὶ τὰ χρήματα πάντα
σῶά ἐστιν Ἀλεξάνδρῳ. ἀφίκετο δὲ ἐς Σοῦσα Ἀλέξαν-
δρος ἐκ Βαβυλῶνος ἐν ἡμέραις εἴκοσι. καὶ παρελθὼν
ἐς τὴν πόλιν τά τε χρήματα παρέλαβεν ὄντα ἀργυρίου
τάλαντα ἐς πεντακισμύρια καὶ τὴν ἄλλην κατασκευὴν
τὴν βασιλικήν. πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα κατελήφθη αὐτοῦ,
ὅσα Ξέρξης ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος ἄγων ἦλθε, τά τε ἄλλα
καὶ Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος χαλκαῖ εἰκόνες. καὶ
ταύτας Ἀθηναίοις ὀπίσω πέμπει Ἀλέξανδρος, καὶ νῦν
κεῖνται Ἀθήνησιν ἐν Κεραμεικῷ αἱ εἰκόνες, ἧ ἄνιμεν
ἐς πόλιν, καταντικρὺ μάλιστα τοῦ Μητρῴου, <οὐ>
μακρὰν τῶν Εὐδανέμων τοῦ βωμοῦ. ὅστις δὲ μεμύη-
ται ταῖν θεαῖν ἐν Ἐλευσῖνι, οἶδε τοῦ Εὐδανέμου τὸν
βωμὸν ἐπὶ τοῦ δαπέδου ὄντα.
Ἐνταῦθα θύσας τῷ πατρίῳ νόμῳ Ἀλέξανδρος καὶ
λαμπάδα ποιήσας καὶ ἀγῶνα γυμνικόν, καταλιπὼν
σατράπην μὲν τῆς Σουσιανῆς Ἀβουλίτην ἄνδρα Πέρ-
σην, φρούραρχον δὲ ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν Σούσων Μάζαρον
τῶν ἑταίρων καὶ στρατηγὸν Ἀρχέλαον τὸν Θεοδώρου,
προὐχώρει ὡς ἐπὶ Πέρσας. ἐπὶ θάλασσαν δὲ κατέπεμψεν
ὕπαρχον Συρίας καὶ Φοινίκης καὶ Κιλικίας Μένητα.
καὶ τούτῳ ἔδωκεν ἀργυρίου τάλαντα ἐς τρισχίλια φέ-
ρειν ἐπὶ θάλασσαν, καὶ ἀπ᾿ αὐτῶν ἀποστεῖλαι παρ᾿
Ἀντίπατρον ὅσων ἂν δέηται Ἀντίπατρος ἐς τὸν πρὸς
Λακεδαιμονίους πόλεμον. ἐνταῦθα καὶ Ἀμύντας ὁ Ἀν-
δρομένους ξὺν τῇ δυνάμει ἀφίκετο, ἣν ἐκ Μακεδονίας
ἦγε. καὶ τούτων τοὺς μὲν ἱππέας ἐς τὴν ἵππον τὴν
ἑταιρικὴν κατέταξεν Ἀλέξανδρος, τοὺς πεζοὺς δὲ προσ-
έθηκεν ταῖς τάξεσι ταῖς ἄλλαις, κατὰ ἔθνη ἑκάστους
ξυντάξας. κατέστησε δὲ καὶ λόχους δύο ἐν ἑκάστῃ
ἴλῃ, οὐ πρόσθεν ὄντας λόχους ἱππικούς, καὶ λοχαγοὺς
ἐπέστησε τοὺς κατ᾿ ἀρετὴν προκριθέντας ἐκ τῶν ἑταίρων.
Ἄρας δὲ ἐκ Σούσων καὶ διαβὰς τὸν Πασιτίγριν
ποταμὸν ἐμβάλλει εἰς τὴν Οὐξίων γῆν. Οὐξίων δὲ οἱ
μὲν τὰ πεδία οἰκοῦντες τοῦ τε σατράπου τῶν Περσῶν
ἤκουον καὶ τότε Ἀλεξάνδρῳ σφᾶς ἐνέδοσαν. οἱ δὲ
ὄρειοι καλούμενοι Οὔξιοι Πέρσαις τε οὐχ ὑπήκοοι ἦσαν
καὶ τότε πέμψαντες παρ᾿ Ἀλέξανδρον οὐκ ἄλλως παρ-
ήσειν ἔφασαν τὴν ἐπὶ Πέρσας ἰόντα ξὺν τῇ δυνάμει ἢ
λαβεῖν, ὅσα καὶ παρὰ τοῦ Περσῶν βασιλέως ἐπὶ τῇ
παρόδῳ ἐλάμβανον. καὶ τούτους ἀποπέμπει Ἀλέξαν-
δρος, ἥκειν κελεύσας ἐπὶ τὰ στενά, ὧν κρατοῦντες ἐπὶ
σφίσιν ἐδόκουν τὴν πάροδον εἶναι τὴν ἐς Πέρσας, ἵνα
καὶ παρ᾿ αὑτοῦ λάβοιεν <τὰ> τεταγμένα. αὐτὸς δὲ ἀνα-
λαβὼν τοὺς σωματοφύλακας τοὺς βασιλικοὺς καὶ τοὺς
ὑπασπιστὰς καὶ τῆς ἄλλης στρατιᾶς ἐς ὀκτακισχιλίους
τῆς νυκτὸς ἤει ἄλλην ἢ τὴν φανερὰν ἡγησαμένων
αὐτῷ τῶν Σουσίων. καὶ διελθὼν ὁδὸν τραχεῖαν καὶ
δύσπορον ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἐπιπίπτει ταῖς κώμαις τῶν
Οὐξίων, καὶ λείαν τε πολλὴν ἔλαβε καὶ αὐτῶν ἔτι ἐν
ταῖς εὐναῖς ὄντων πολλοὺς κατέκτεινεν. οἱ δὲ ἀπέφυ-
γον ἐς τὰ ὄρη. αὐτὸς δὲ ἤει σπουδῇ ἐπὶ τὰ στενά,
ἵνα ἀπαντήσεσθαι οἱ Οὔξιοι πανδημεὶ ἐδόκουν ληψό-
μενοι τὰ τεταγμένα. Κρατερὸν δὲ ἔτι πρόσθεν ἀπ-
έστειλε τὰ ἄκρα καταληψόμενον, ἔνθα ὤετο βιαζομένους
τοὺς Οὐξίους ἀποχωρήσειν. αὐτὸς δὲ πολλῷ τάχει ἤει.
καὶ φθάνει τε κρατήσας τῶν παρόδων καὶ ξυντεταγμέ-
νους τοὺς ἀμφ᾿ αὑτὸν ἔχων ἐξ ὑπερδεξίων χωρίων
ἐπῆγεν ὡς ἐπὶ τοὺς βαρβάρους. οἱ δὲ τῷ τε τάχει τῷ
Ἀλεξάνδρου ἐκπλαγέντες καὶ τοῖς χωρίοις, οἷς μάλιστα
δὴ ἐπεποίθεσαν, πλεονεκτούμενοι ἔφυγον οὐδὲ εἰς
χεῖρας ἐλθόντες. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ὑπὸ τῶν ἀμφ᾿
Ἀλέξανδρον ἐν τῇ φυγῇ ἀπέθανον, πολλοὶ δὲ καὶ κατὰ
τὴν ὁδὸν κρημνώδη οὖσαν. οἱ πλεῖστοι δὲ ἐπὶ τὰ ὄρη
ἀναφεύγοντες ἐμπίπτουσιν ἐς τοὺς ἀμφὶ Κρατερὸν καὶ
ὑπὸ τούτων ἀπώλοντο. ταῦτα τὰ γέρα παρ᾿ Ἀλεξάν-
δρου λαβόντες χαλεπῶς εὕροντο δεόμενοι παρ᾿ αὐτοῦ
τὴν χώραν τὴν σφῶν ἔχοντες φόρους ὅσα ἔτη Ἀλεξάν-
δρῳ ἀποφέρειν. Πτολεμαῖος δὲ ὁ Λάγου λέγει τὴν
Δαρείου μητέρα δεηθῆναι ὑπὲρ αὐτῶν Ἀλεξάνδρου
δοῦναί σφισι τὴν χώραν οἰκεῖν. ὁ φόρος δὲ ὁ συν-
ταχθεὶς ἦν ἵπποι ἐς ἔτος ἑκατὸν καὶ ὑποζύγια πεντα-
κόσια καὶ πρόβατα τρισμύρια. χρήματα γὰρ οὐκ ἦν
Οὐξίοις οὐδὲ ἡ γῆ οἵα ἐργάζεσθαι, ἀλλὰ νομεῖς αὐτῶν
οἱ πολλοὶ ἦσαν.
Ἐκ δὲ τούτου τὰ μὲν σκευοφόρα καὶ τοὺς Θεσσα-
λοὺς ἱππέας καὶ τοὺς ξυμμάχους καὶ τοὺς μισθοφόρους
τοὺς ξένους καὶ ὅσοι ἄλλοι τοῦ στρατεύματος βαρύ-
τερον ὡπλισμένοι ξὺν Παρμενίωνι ἐκπέμπει ὡς ἐπὶ
Πέρσας ἄγειν κατὰ τὴν ἁμαξιτὸν τὴν ἐς Πέρσας φέ-
ρουσαν. αὐτὸς δὲ τούς τε Μακεδόνας τοὺς πεζοὺς
ἀναλαβὼν καὶ τὴν ἵππον τὴν ἑταιρικὴν καὶ τοὺς προ-
δρόμους ἱππέας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας καὶ τοὺς τοξότας
ἤει σπουδῇ τὴν διὰ τῶν ὀρῶν. ὡς δὲ ἐπὶ τὰς πύλας
τὰς Περσίδας ἀφίκετο, καταλαμβάνει αὐτοῦ Ἀριοβαρ-
ζάνην τὸν Περσῶν σατράπην πεζοὺς μὲν ἐς τετρακισ-
μυρίους ἔχοντα, ἱππέας δὲ ἐς ἑπτακοσίους, διατετειχικότα
τὰς πύλας καὶ αὐτοῦ πρὸς τῷ τείχει ἐστρατοπεδευκότα,
ὡς εἴργειν τῆς παρόδου Ἀλέξανδρον.
Τότε μὲν δὴ αὐτοῦ κατεστρατοπεδεύσατο. τῇ δὲ
ὑστεραίᾳ ξυντάξας τὴν στρατιὰν ἐπῆγε τῷ τείχει. ὡς
δὲ ἄπορόν τε διὰ δυσχωρίαν ἐφαίνετο αἱρεθῆναι καὶ
πολλὰς πληγὰς οἱ ἀμφ᾿ αὐτὸν ἐλάμβανον ἐξ ὑπερδεξίου
τε χωρίου καὶ ἀπὸ μηχανῶν βαλλόμενοι, τότε μὲν ἀπο-
χωρεῖ ἐς τὸ στρατόπεδον. τῶν δὲ αἰχμαλώτων φρασάν-
των ἄλλην ὁδὸν περιάξειν αὐτόν, ὡς εἴσω παρελθεῖν
τῶν πυλῶν, ἐπεὶ τραχεῖαν τὴν ὁδὸν καὶ στενὴν ἐπύ-
θετο, Κρατερὸν μὲν αὐτοῦ καταλείπει ἐπὶ στρατοπέδου
τήν τε αὑτοῦ τάξιν ἔχοντα καὶ τὴν Μελεάγρου καὶ
τῶν τοξοτῶν ὀλίγους καὶ τῶν ἱππέων ἐς πεντακοσίους,
καὶ προστάττει αὐτῷ, ἐπειδὰν ἐκπεριεληλυθότα αὑτὸν
αἴσθηται καὶ προσάγοντα ἤδη τῷ στρατοπέδῳ τῶν Περ-
σῶν (αἰσθήσεσθαι δὲ οὐ χαλεπῶς, σημανεῖν γὰρ αὐτῷ
τὰς σάλπιγγας), τότε δὲ προσβαλεῖν τῷ τείχει. αὐτὸς
δὲ προὐχώρει νύκτωρ καὶ διελθὼν ὅσον ἑκατὸν στα-
δίους ἀναλαμβάνει τοὺς ὑπασπιστὰς καὶ τὴν Περδίκκου
τάξιν καὶ τῶν τοξοτῶν τοὺς κουφοτάτους καὶ τοὺς
Ἀγριᾶνας καὶ τῶν ἑταίρων τὴν ἴλην τὴν βασιλικὴν καὶ
τετραρχίαν πρὸς ταύτῃ μίαν ἱππικήν, καὶ ξὺν τούτοις
ἤει ἐπικάμψας ὡς ἐπὶ τὰς πύλας, ἵν᾿ οἱ αἰχμάλωτοι
ἦγον. Ἀμύνταν δὲ καὶ Φιλώταν καὶ Κοῖνον τὴν ἄλλην
στρατιὰν ὡς ἐπὶ τὸ πεδίον ἄγειν καὶ τὸν ποταμόν, ὃν
ἐχρῆν περᾶσαι ἰόντα ἐπὶ Πέρσας, γεφυροῦν ἐκέλευσεν.
αὐτὸς δὲ ἤει ὁδὸν χαλεπὴν καὶ τραχεῖαν καὶ ταύτην
δρόμῳ τὸ πολὺ ἦγε. τὴν μὲν δὴ πρώτην φυλακὴν
τῶν βαρβάρων πρὶν φάους ἐπιπεσὼν διέφθειρε καὶ
τῶν δευτέρων τοὺς πολλούς. τῆς τρίτης δὲ οἱ πλείους
διέφυγον, καὶ οὐδὲ οὗτοι ἐς τὸ στρατόπεδον τὸ Ἀριο-
βαρζάνου ἔφυγον, ἀλλ᾿ αὐτόθεν ὡς εἶχον ἐς τὰ ὄρη
πεφοβημένοι, ὥστε ἔλαθεν ὑπὸ τὴν ἕω ἐπιπεσὼν τῷ
στρατοπέδῳ τῶν πολεμίων. καὶ ἅμα μὲν προσέβαλλε
τῇ τάφρῳ, ἅμα δὲ αἱ σάλπιγγες ἐσήμαινον τοῖς ἀμφὶ
Κρατερόν, καὶ Κρατερὸς προσῆγε τῷ προτειχίσματι.
οἱ πολέμιοι δὲ πάντοθεν ἀμφίβολοι γιγνόμενοι οὐδὲ
ἐς χεῖρας ἐλθόντες ἔφυγον, ἀλλὰ πανταχόθεν γὰρ εἴρ-
γοντο, τῇ μὲν Ἀλεξάνδρου ἐπικειμένου, ἄλλῃ δὲ τῶν
ἀμφὶ Κρατερὸν παραθεόντων, ὥστε ἠναγκάσθησαν οἱ
πολλοὶ αὐτῶν ἐς τὰ τείχη ἀποστρέψαντες φεύγειν.
εἴχετο δὲ καὶ τὰ τείχη πρὸς τῶν Μακεδόνων ἤδη.
Ἀλέξανδρος γὰρ τοῦτο αὐτὸ ὅπερ ξυνέβη ὑποτοπήσας
Πτολεμαῖον ἀπολελοίπει αὐτοῦ, ἔχοντα τῶν πεζῶν ἐς
τρισχιλίους, ὥστε οἱ μὲν πλεῖστοι τῶν βαρβάρων ἐν
χερσὶ πρὸς τῶν Μακεδόνων κατεκόπησαν, οἱ δὲ καὶ ἐν
τῇ φυγῇ φοβερᾷ γενομένῃ κατὰ τῶν κρημνῶν ῥίψαντες
ἀπώλοντο. αὐτὸς δὲ ὁ Ἀριοβαρζάνης ξὺν ὀλίγοις ἱπ-
πεῦσιν ἐς τὰ ὄρη ἀπέφυγεν.
Ἀλέξανδρος δὲ σπουδῇ αὖθις ἦγεν ὡς ἐπὶ τὸν πο-
ταμὸν καὶ καταλαμβάνει ἤδη πεποιημένην ἐπ᾿ αὐτοῦ
γέφυραν καὶ διαβαίνει ξὺν τῇ στρατιᾷ εὐπετῶς. ἐν-
τεῦθεν δὲ αὖθις σπουδῇ ἤλαυνεν ἐς Πέρσας, ὥστε
ἔφθη ἀφικέσθαι πρὶν τὰ χρήματα διαρπάσασθαι τοὺς
φύλακας. ἔλαβε δὲ καὶ τὰ ἐν Πασαργάδαις χρήματα
ἐν τοῖς Κύρου τοῦ πρώτου θησαυροῖς. σατράπην μὲν
δὴ Περσῶν κατέστησε Φρασαόρτην τὸν Ῥεομίθρου
παῖδα. τὰ βασίλεια δὲ τὰ Περσικὰ ἐνέπρησε, Παρ-
μενίωνος σώζειν ξυμβουλεύοντος, τά τε ἄλλα καὶ ὅτι
οὐ καλὸν αὑτοῦ κτήματα ἤδη ἀπολλύναι καὶ ὅτι οὐχ
ὡσαύτως προσέξουσιν αὐτῷ οἱ κατὰ τὴν Ἀσίαν ἄνθρω-
ποι, ὡς οὐδὲ αὐτῷ ἐγνωκότι κατέχειν τῆς Ἀσίας τὴν
ἀρχήν, ἀλλὰ ἐπελθεῖν μόνον νικῶντα. ὁ δὲ τιμωρή-
σασθαι ἐθέλειν Πέρσας ἔφασκεν ἀνθ᾿ ὧν ἐπὶ τὴν Ἑλ-
λάδα ἐλάσαντες τάς τε Ἀθήνας κατέσκαψαν καὶ τὰ
ἱερὰ ἐνέπρησαν, καὶ ὅσα ἄλλα κακὰ τοὺς Ἕλληνας εἰρ-
γάσαντο, ὑπὲρ τούτων δίκας λαβεῖν. ἀλλ᾿ οὐδ᾿ ἐμοὶ
δοκεῖ σὺν νῷ δρᾶσαι τοῦτό γε Ἀλέξανδρος οὐδὲ εἶναί
τις αὕτη Περσῶν τῶν πάλαι τιμωρία.
Ταῦτα δὲ διαπραξάμενος προὐχώρει ἐπὶ Μηδίας.
ἐκεῖ γὰρ ἐπυνθάνετο εἶναι Δαρεῖον. γνώμην δὲ πε-
ποίητο Δαρεῖος, εἰ μὲν ἐπὶ Σούσων καὶ Βαβυλῶνος
μένοι Ἀλέξανδρος, αὐτοῦ προσμένειν καὶ αὐτὸς ἐν
Μήδοις, εἰ δή τι νεωτερισθείη τῶν ἀμφ᾿ Ἀλέξανδρον.
εἰ δ᾿ ἐλαύνοι ἐπ᾿ αὐτόν, αὐτὸς δὲ ἄνω ἰέναι τὴν ἐπὶ
Παρθυαίους τε καὶ Ὑρκανίαν ἔστε ἐπὶ Βάκτρα, τήν τε
χώραν φθείρων πᾶσαν καὶ ἄπορον ποιῶν Ἀλεξάνδρῳ
τὴν πρόσω ὁδόν. τὰς μὲν δὴ γυναῖκας καὶ τὴν ἄλλην
τὴν ἔτι ἀμφ᾿ αὑτὸν κατασκευὴν καὶ τὰς ἁρμαμάξας ἐπὶ
τὰς Κασπίας καλουμένας πύλας πέμπει, αὐτὸς δὲ ξὺν
τῇ δυνάμει, ἥτις ἐκ τῶν παρόντων ξυνείλεκτο αὐτῷ,
προσέμενεν ἐν Ἐκβατάνοις. ταῦτα ἀκούων Ἀλέξανδρος
προὐχώρει ἐπὶ Μηδίας. καὶ Παραιτάκας μὲν εἰς τὴν
χώραν αὐτῶν ἐμβαλὼν κατεστρέψατο καὶ σατραπεύειν
ἔταξεν αὐτῶν Ὀξοάθρην τὸν Ἀβουλίτου τοῦ πρό-
τερον Σούσων σατράπου παῖδα. αὐτὸς δὲ ὡς ἠγγέλθη
κατὰ τὴν ὁδόν, ὅτι ἐγνωκὼς εἴη Δαρεῖος ἀπαντᾶν τε
αὐτῷ ὡς ἐς μάχην καὶ αὖθις διακινδυνεύειν, Σκύθας
τε γὰρ αὐτῷ ἥκειν καὶ Καδουσίους συμμάχους, τὰ μὲν
ὑποζύγια καὶ τοὺς τούτων φύλακας καὶ τὴν ἄλλην
κατασκευὴν ἕπεσθαι ἐκέλευσε, τὴν στρατιὰν δὲ τὴν
ἄλλην ἀναλαβὼν ἦγεν ἐσταλμένους ὡς ἐς μάχην. καὶ
ἀφικνεῖται δωδεκάτῃ ἡμέρᾳ ἐς Μηδίαν. ἔνθα ἔμαθεν
οὐκ οὖσαν ἀξιόμαχον δύναμιν Δαρείῳ οὐδὲ Καδουσίους
ἢ Σκύθας αὐτῷ συμμάχους ἥκοντας, ἀλλ᾿ ὅτι φεύγειν
ἐγνωκὼς εἴη Δαρεῖος. ὁ δὲ ἔτι μᾶλλον ἦγε σπουδῇ.
ὡς δὲ ἀπεῖχεν Ἐκβατάνων ὅσον τριῶν ἡμερῶν ὁδόν,
ἐνταῦθα ἀπήντα αὐτῷ Βισθάνης ὁ Ὤχου παῖς τοῦ πρὸ
Δαρείου βασιλεύσαντος Περσῶν. καὶ οὗτος ἀπήγγειλεν,
ὅτι Δαρεῖος ἐς πέμπτην ἡμέραν εἴη πεφευγὼς ἔχων τά
τε χρήματα τὰ ἐκ Μήδων ἐς ἑπτακισχίλια τάλαντα
καὶ στρατιὰν ἱππέας μὲν ἐς τρισχιλίους, πεξοὺς δὲ ἐς
ἑξακισχιλίους.
Ἐλθὼν δὲ ἐς Ἐκβάτανα Ἀλέξανδρος τοὺς μὲν Θετ-
ταλοὺς ἱππέας καὶ τοὺς ἄλλους ξυμμάχους ἀποπέμπει
ὀπίσω ἐπὶ θάλασσαν, τόν τε μισθὸν ἀποδοὺς αὐτοῖς
ἐντελῆ τὸν ξυντεταγμένον καὶ δισχίλια παρ᾿ αὑτοῦ
τάλαντα ἐπιδούς. ὅστις δὲ ἰδίᾳ βούλοιτο ἔτι μισθο-
φορεῖν παρ᾿ αὐτῷ, ἀπογράφεσθαι ἐκέλευσε. καὶ ἐγένοντο
οἱ ἀπογραψάμενοι οὐκ ὀλίγοι. Ἐπόκιλλον δὲ τὸν Πο-
λυειδοῦς ἔταξε καταγαγεῖν αὐτοὺς ὡς ἐπὶ θάλασσαν,
ἱππέας ἄλλους ἔχοντα ἐς φυλακὴν αὐτῶν. οἱ γὰρ Θεσ-
σαλοὶ τοὺς ἵππους αὐτοῦ ἀπέδοντο. ἐπέστειλε δὲ καὶ
Μένητι, ἐπειδὰν ἀφίκωνται ἐπὶ θάλασσαν, ἐπιμεληθῆναι
ὅπως ἐπὶ τριήρων κομισθήσονται ἐς Εὔβοιαν. Παρμε-
νίωνα δὲ προσέταξε τὰ χρήματα τὰ ἐκ Περσῶν κομι-
ζόμενα εἰς τὴν ἄκραν τὴν ἐν Ἐκβατάνοις καταθέσθαι
καὶ Ἁρπάλῳ παραδοῦναι. Ἅρπαλον γὰρ ἐπὶ τῶν χρη-
μάτων ἀπέλιπε καὶ φυλακὴν τῶν χρημάτων Μακεδόνας
ἐς ἑξακισχιλίους καὶ ἱππέας καὶ ψιλοὺς ὀλίγους. αὐτὸν
δὲ Παρμενίωνα τοὺς ξένους ἀναλαβόντα καὶ τοὺς Θρᾷ-
κας καὶ ὅσοι ἄλλοι ἱππεῖς ἔξω τῆς ἵππου τῆς ἑταιρικῆς
παρὰ τὴν χώραν τὴν Καδουσίων ἐλαύνειν ἐς Ὑρκανίαν.
Κλείτῳ δὲ τῷ τῆς βασιλικῆς ἴλης ἡγεμόνι ἐπέστειλεν,
ἐπειδὰν ἐκ Σούσων εἰς Ἐκβάτανα ἀφίκηται, κατελέλειπτο
γὰρ ἐν Σούσοις ἀρρωστῶν, ἀναλαβόντα τοὺς Μακεδόνας
τοὺς ἐπὶ τῶν χρημάτων τότε ὑπολειφθέντας ἰέναι τὴν
ἐπὶ Παρθυαίους, ἵνα καὶ αὐτὸς ἥξειν ἔμελλεν.
Αὐτὸς δὲ ἀναλαβὼν τήν τε ἵππον τῶν ἑταίρων
καὶ τοὺς προδρόμους καὶ τοὺς μισθοφόρους ἱππέας,
ὧν Ἐριγύϊος ἡγεῖτο, καὶ τὴν φάλαγγα τὴν Μακεδονι-
κὴν ἔξω τῶν ἐπὶ τοῖς χρήμασι ταχθέντων καὶ τοὺς
τοξότας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας ἤλαυνεν ὡς ἐπὶ Δαρεῖον.
καὶ αὐτῷ κατὰ τὴν ὁδὸν σπουδῇ γιγνομένην τῶν τε
στρατιωτῶν πολλοὶ κάμνοντες ὑπελείποντο καὶ ἵπποι
ἀπέθνησκον. ἀλλὰ καὶ ὣς ἦγε, καὶ ἀφικνεῖται ἐς Ῥάγας
ἑνδεκάτῃ ἡμέρᾳ. διέχει δὲ ὁ χῶρος οὗτος ἀπὸ τῶν
Κασπίων πυλῶν ὁδὸν ἡμέρας μιᾶς ἐλαύνοντι ὡς Ἀλέξ-
ανδρος ἦγε. Δαρεῖος δὲ ἐφθάκει ἤδη παρεληλυθὼς
εἴσω τῶν πυλῶν τῶν Κασπίων. τῶν δὲ συμφευγόν-
των Δαρείῳ πολλοὶ μὲν ἀπολιπόντες αὐτὸν ἐν τῇ φυγῇ
ἐπὶ τὰ αὑτῶν ἕκαστοι ἀπεχώρουν, οὐκ ὀλίγοι δὲ καὶ
Ἀλεξάνδρῳ σφᾶς ἐνεδίδοσαν. Ἀλέξανδρος δὲ ὡς ἀπέγνω
κατὰ πόδας αἱρήσειν Δαρεῖον, μείνας αὐτοῦ πέντε ἡμέ-
ρας καὶ ἀναπαύσας τὸν στρατὸν Μηδίας μὲν σατράπην
ἀπέδειξεν Ὀξυδάτην Πέρσην ἄνδρα, ὃς ἐτύγχανε πρὸς
Δαρείου ξυνειλημμένος καὶ ἐν Σούσοις εἰργόμενος.
τοῦτο αὐτῷ ἐς πίστιν ἦν πρὸς Ἀλέξανδρον. αὐτὸς δὲ
ὡς ἐπὶ Παρθυαίους ἦγε. καὶ τῇ μὲν πρώτῃ πρὸς ταῖς
Κασπίαις πύλαις ἐστρατοπέδευσε, τῇ δευτέρᾳ δὲ εἴσω
παρῆλθε τῶν πυλῶν ἔστε οἰκούμενα ἦν. ἐπισιτισάμενος
δὲ αὐτόθεν, ὅτι ἔρημον τὴν πρόσω χώραν ἤκουεν, ἐς
προνομὴν ἐκπέμπει Κοῖνον ξὺν ἱππεῦσί τε καὶ τῶν
πεζῶν ὀλίγοις.
Καὶ ἐν τούτῳ ἀφικνεῖται παρ᾿ αὐτὸν ἀπὸ τοῦ Δα-
ρείου στρατοπέδου Βαγιστάνης Βαβυλώνιος ἀνὴρ τῶν
γνωρίμων καὶ ξὺν τούτῳ Ἀντίβηλος τῶν Μαζαίου παί-
δων. οὗτοι ἀπήγγειλαν ὅτι Ναβαρζάνης τε, χιλιάρχης
τῶν ξὺν Δαρείῳ φευγόντων ἱππέων, καὶ Βῆσσος ὁ
Βακτρίων σατράπης καὶ Βαρσαέντης ὁ Ἀραχωτῶν καὶ
Δραγγῶν σατράπης ξυνειληφότες εἶεν Δαρεῖον. ταῦτα
ἀκούσας Ἀλέξανδρος ἔτι μᾶλλον ἦγε σπουδῇ, τοὺς
ἑταίρους μόνους ἔχων ἀμφ᾿ αὑτὸν καὶ τοὺς προδρόμους
ἱππέας καὶ τῶν πεζῶν τοὺς εὐρωστοτάτους τε καὶ κου-
φοτάτους ἐπιλεξάμενος, οὐδὲ τοὺς ἀμφὶ Κοῖνον προσ-
μείνας ἐκ τῆς προνομῆς ἐπανελθεῖν. τοῖς δὲ ὑπολειπο-
μένοις ἐπιστήσας Κρατερὸν προστάττει <ἕπεσθαι> μὴ
μακρὰς ὁδοὺς ἄγοντα. οἱ δὲ ἀμφ᾿ αὐτὸν τὰ ὅπλα εἶχον
μόνον καὶ δύο ἡμερῶν σιτία. ἐλθὼν δὲ τήν τε νύκτα
ὅλην καὶ τῆς ἐπιούσης ἡμέρας μέχρι μεσημβρίας ὀλίγον
χρόνον ἀναπαύσας τὸν στρατὸν αὖθις ἤει ὅλην νύκτα,
καὶ ἅμα ἡμέρᾳ ὑποφαινούσῃ παρῆν εἰς τὸ στρατόπεδον,
ὅθεν ἀφωρμήκει ὀπίσω Βαγιστάνης. καὶ τοὺς μὲν πο-
λεμίους οὐ κατέλαβε, Δαρείου δὲ πέρι ἐπύθετο αὐτὸν
μὲν συνειλημμένον ἄγεσθαι ἐφ᾿ ἁρμαμάξης, Βήσσῳ δὲ
ἀντὶ Δαρείου εἶναι τὸ κράτος καὶ ἡγεμόνα ὠνομάσθαι
Βῆσσον πρός τε τῶν Βακτρίων ἱππέων καὶ τῶν ἄλλων
ὅσοι βάρβαροι ξυνέφευγον Δαρείῳ, πλὴν Ἀρταβάζου
καὶ τῶν Ἀρταβάζου παίδων καὶ τῶν Ἑλλήνων τῶν
μισθοφόρων. τούτους δὲ πιστοὺς εἶναι Δαρείῳ, καὶ
εἴργειν μὲν τὰ γιγνόμενα οὐ δυνατοὺς εἶναι, ἐκτρα-
πέντας δὲ ἔξω τῆς λεωφόρου ὁδοῦ ὡς ἐπὶ τὰ ὄρη ἰέναι
κατὰ σφᾶς, οὐ μετέχοντας τοῖς ἀμφὶ Βῆσσον τοῦ ἔργου.
γνώμην δὲ πεποιῆσθαι τοὺς ξυλλαβόντας Δαρεῖον, εἰ
μὲν διώκοντα σφᾶς Ἀλέξανδρον πυνθάνοιντο, παρα-
δοῦναι Δαρεῖον Ἀλεξάνδρῳ καὶ σφίσι τι ἀγαθὸν εὑρί-
σκεσθαι. εἰ δὲ τὸ ἔμπαλιν ἐπανεληλυθότα μάθοιεν,
τοὺς δὲ στρατιάν τε ξυλλέγειν ὅσην πλείστην δύναιντο
καὶ διασώζειν ἐς τὸ κοινὸν τὴν ἀρχήν. Βῆσσον δὲ ἐν
τῷ παρόντι ἐξηγεῖσθαι κατ᾿ οἰκειότητά τε τὴν Δαρείου
καὶ ὅτι ἐν τῇ αὐτοῦ σατραπείᾳ τὸ ἔργον ἐγίγνετο.
Ταῦτα ἀκούσαντι Ἀλεξάνδρῳ ἀνὰ κράτος διωκτέα
ἐφαίνετο. καὶ ἤδη μὲν ἐξέκαμνον οἵ τε ἄνδρες καὶ οἱ
ἵπποι ὑπὸ τῇ ταλαιπωρίᾳ τῇ ξυνεχεῖ. ἀλλὰ καὶ ὣς ἦγε,
καὶ διελθὼν ὁδὸν πολλὴν τῆς τε νυκτὸς καὶ τῆς ἐπὶ
ταύτῃ ἡμέρας ἔστε ἐπὶ μεσημβρίαν ἀφικνεῖται ἔς τινα
κώμην, ἵνα τῇ προτεραίᾳ ἐστρατοπεδεύκεσαν οἱ Δαρεῖον
ἄγοντες. ἐνταῦθα ἀκούσας ὅτι νυκτὸς ποιεῖσθαι τὴν
πορείαν ἐγνωσμένον εἴη τοῖς βαρβάροις, ἤλεγχε τοὺς
προσχώρους, εἰ δή τινα εἰδεῖεν ἐπιτομωτέραν ὁδὸν ἐπὶ
τοὺς φεύγοντας. οἱ δὲ εἰδέναι μὲν ἔφασαν, ἐρήμην
δὲ εἶναι τὴν ὁδὸν δι᾿ ἀνυδρίαν. ὁ δὲ ταύτην ἄγειν
ἐκέλευσε. καὶ γνοὺς ὅτι οὐχ ἕψονται οἱ πεζοὶ αὐτῷ
σπουδῇ ἐλαύνοντι τῶν μὲν ἱππέων ἐς πεντακοσίους
κατεβίβασεν ἀπὸ τῶν ἵππων, τοὺς ἡγεμόνας δὲ τῶν
πεζῶν καὶ τῶν ἄλλων ἐπιλεξάμενος τοὺς κρατιστεύ-
οντας ἐπιβῆναι τῶν ἵππων ἐκέλευσεν οὕτως ὅπως οἱ
πεζοὶ ὡπλισμένοι ἦσαν. Νικάνορα δὲ τὸν τῶν ὑπασπι-
στῶν ἡγεμόνα καὶ Ἄτταλον τὸν τῶν Ἀγριάνων κατὰ
τὴν ὁδόν, ἥντινα οἱ ἀμφὶ Βῆσσον προὐκεχωρήκεσαν,
τοὺς ὑπολειφθέντας ἄγειν ἐκέλευσε, καὶ τούτους ὡς
κουφότατα ἐσταλμένους, τοὺς δὲ ἄλλους πεζοὺς ἐν
τάξει ἕπεσθαι. αὐτὸς δὲ ἀμφὶ δείλην ἄγειν ἀρξάμενος
δρόμῳ ἡγεῖτο. διελθὼν δὲ τῆς νυκτὸς σταδίους ἐς τε-
τρακοσίους ὑπὸ τὴν ἕω ἐπιτυγχάνει τοῖς βαρβάροις
ἀτάκτως ἰοῦσι καὶ ἀνόπλοις, ὥστε ὀλίγοι μέν τινες
αὐτῶν ὡς ἀμυνούμενοι ὥρμησαν, οἱ δὲ πολλοὶ εὐθὺς
ὡς Ἀλέξανδρον αὐτὸν κατεῖδον οὐδὲ ἐς χεῖρας ἐλθόντες
ἔφευγον. καὶ οἱ τραπέντες ἐς ἀλκὴν ὀλίγων πεσόντων
καὶ οὗτοι ἔφυγον. Βῆσσος δὲ καὶ οἱ ξὺν αὐτῷ τέως
μὲν ἐφ᾿ ἁρμαμάξης Δαρεῖον μετὰ σφῶν ἐκόμιζον. ὡς
δὲ ὁμοῦ ἤδη ἦν Ἀλέξανδρος, Δαρεῖον μὲν Σατιβαρζά-
νης καὶ Βαρσαέντης κατατρώσαντες αὐτοῦ ἀπέλιπον,
αὐτοὶ δὲ ἔφυγον ξὺν ἱππεῦσιν ἑξακοσίοις. Δαρεῖος δὲ
ἀποθνήσκει ὀλίγον ὕστερον ἐκ τῶν τραυμάτων πρὶν
ὀφθῆναι Ἀλεξάνδρῳ.
Ἀλέξανδρος δὲ τὸ μὲν σῶμα τοῦ Δαρείου ἐς Πέρ-
σας ἀπέπεμψε, θάψαι κελεύσας ἐν ταῖς βασιλικαῖς θή-
καις, καθάπερ καὶ οἱ ἄλλοι οἱ πρὸ Δαρείου βασιλεῖς.
σατράπην δὲ ἀπέδειξε Παρθυαίων καὶ Ὑρκανίων Ἀμ-
μινάπην Παρθυαῖον. ἦν δὲ οὗτος τῶν Αἴγυπτον ἐν-
δόντων Ἀλεξάνδρῳ μετὰ Μαζάκου. Τληπόλεμος δὲ
Πυθοφάνους τῶν ἑταίρων ξυνετάχθη αὐτῷ σκοπεῖν τὰ
ἐν Παρθυαίοις τε καὶ Ὑρκανίοις.
Τοῦτο τὸ τέλος Δαρείῳ ἐγένετο ἐπὶ ἄρχοντος Ἀθη-
ναίοις Ἀριστοφῶντος μηνὸς Ἑκατομβαιῶνος, ἀνδρὶ τὰ
μὲν πολέμια, εἴπερ τινὶ ἄλλῳ, μαλθακῷ τε καὶ οὐ
φρενήρει, εἰς δὲ τἆλλα οὐδὲν ἀνεπιεικὲς ἔργον ἀπο-
δειξαμένῳ ἢ οὐδὲ ἐγγενόμενον αὐτῷ ἀποδείξασθαι, ὅτι
ὁμοῦ μὲν ἐς τὴν βασιλείαν παρελθεῖν, ὁμοῦ δὲ προσ-
πολεμεῖσθαι πρός τε Μακεδόνων καὶ τῶν Ἑλλήνων
ξυνέβη. οὔκουν οὐδὲ ἐθέλοντι ἐξῆν ἔτι ὑβρίζειν ἐς
τοὺς ὑπηκόους ἐν μείζονι κινδύνῳ ἤπερ ἐκεῖνοι καθ-
εστηκότι. ζῶντι μὲν δὴ ξυμφοραὶ αὐτῷ ἄλλαι ἐπ᾿ ἄλλαις
ξυνηνέχθησαν, οὐδέ τις ἀνακωχὴ ἐγένετο ἐπειδὴ πρῶ-
τον ἐς τὴν ἀρχὴν παρῆλθεν. ἀλλὰ εὐθὺς μὲν τὸ τῶν
σατραπῶν ἐπὶ Γρανίκῳ πταῖσμα ξυνέβη τὸ ἱππικόν,
εὐθὺς δὲ Ἰωνία τε καὶ Αἰολὶς εἴχοντο καὶ Φρύγες
ἀμφότεροι καὶ Λυδία καὶ Κᾶρες πλὴν Ἁλικαρνασσέων.
ὀλίγον δὲ ὕστερον καὶ Ἁλικαρνασσὸς ἐξῄρητο, ἐπὶ δὲ
ἡ παραλία πᾶσα ἔστε ἐπὶ Κιλικίαν. ἔνθεν δὲ ἡ αὐτοῦ
ἐπ᾿ Ἰσσῷ ἧσσα, ἵνα τήν τε μητέρα αἰχμαλωτισθεῖσαν
καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τοὺς παῖδας ἐπεῖδεν. ἐπὶ τῷδε
Φοινίκη τε ἀπώλετο καὶ Αἴγυπτος πᾶσα. ἐπὶ δὲ αὐτὸς
ἐν Ἀρβήλοις ἔφυγέ τε ἐν πρώτοις αἰσχρῶς καὶ στρα-
τιὰν πλείστην παντὸς τοῦ βαρβαρικοῦ γένους ἀπώλεσε.
φυγάς τε ἐκ τούτου τῆς αὑτοῦ ἀρχῆς πλανώμενος καὶ
τελευτῶν πρὸς τῶν ἀμφ᾿ αὑτὸν ἐς τὰ ἔσχατα προδο-
θείς, βασιλεύς τε ἐν τῷ αὐτῷ καὶ δεσμώτης ξὺν ἀτιμίᾳ
ἀγόμενος, τέλος δὲ πρὸς τῶν οἰκειοτάτων ἐπιβουλευ-
θεὶς ἀπώλετο. ζῶντι μὲν Δαρείῳ τοιαῦτα ξυνηνέχθη,
τελευτήσαντι δὲ ταφή τε ἡ βασιλικὴ καὶ τῶν παίδων
ὁποία καὶ βασιλεύοντος αὐτοῦ τροφή τε παρ᾿ Ἀλεξ-
άνδρου καὶ παίδευσις, καὶ γαμβρὸς Ἀλέξανδρος. ὁπότε
δὲ ἐτελεύτα, ἐγεγόνει ἀμφὶ τὰ πεντήκοντα ἔτη.
Ἀλέξανδρος δὲ τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν τῇ διώξει τῆς
στρατιᾶς ἀναλαβὼν ἐς Ὑρκανίαν προὐχώρει. κεῖται δὲ
ἡ Ὑρκανία χώρα ἐν ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ τῆς ἐπὶ Βάκτρα
φερούσης. καὶ τῇ μὲν ὄρεσιν ἀπείργεται δασέσι καὶ
ὑψηλοῖς, τὸ πεδίον δὲ αὐτῆς καθήκει ἔστε ἐπὶ τὴν
μεγάλην τὴν ταύτῃ θάλασσαν. ταύτην δὲ ἦγεν, ὅτι
ταύτῃ τοὺς ξένους τοὺς ἀμφὶ Δαρεῖον διαπεφευγέναι
ἐς τὰ τῶν Ταπούρων ὄρη ἐπύθετο καὶ αὐτοὺς ἅμα
τοὺς Ταπούρους χειρωσόμενος. τριχῇ δὴ διελὼν τὸν
στρατὸν αὐτὸς μὲν τὴν ἐπιτομωτάτην καὶ χαλεπωτάτην
ἡγήσατο, τὸ πλεῖστον καὶ ἅμα τὸ κουφότατον τῆς δυ-
νάμεως ἄγων. Κρατερὸν δὲ τήν τε αὑτοῦ τάξιν ἔχοντα
καὶ τὴν Ἀμύντου καὶ τῶν τοξοτῶν ἔστιν οὓς καὶ ὀλί-
γους τῶν ἱππέων ἐπὶ Ταπούρων ἔστειλεν. Ἐριγύϊον
δὲ τούς τε ξένους καὶ τὴν λοιπὴν ἵππον ἀναλαβόντα
τὴν λεωφόρον τε καὶ μακροτέραν ἡγεῖσθαι ἐκέλευσε,
τὰς ἁμάξας καὶ τὰ σκευοφόρα καὶ τὸν ἄλλον ὅμιλον
ἄγοντα.
Ὑπερβαλὼν δὲ τὰ πρῶτα ὄρη καὶ καταστρατοπε-
δεύσας αὐτοῦ ἀναλαβὼν τούς τε ὑπασπιστὰς καὶ τῆς
Μακεδονικῆς φάλαγγος τοὺς κουφοτάτους καὶ τῶν
τοξοτῶν ἔστιν οὓς ἤει χαλεπὴν ὁδὸν καὶ δύσπορον,
φύλακας τῶν ὁδῶν καταλιπών, ἵνα σφαλερόν τι αὐτῷ
ἐφαίνετο, ὡς μὴ τοῖς ἑπομένοις κατ᾿ ἐκεῖνα ἐπιθοῖντο
οἱ τὰ ὄρη ἔχοντες τῶν βαρβάρων. αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν
τοξοτῶν διελθὼν τὰ στενὰ ἐν τῷ πεδίῳ κατεστρατο-
πέδευσε πρὸς ποταμῷ οὐ μεγάλῳ. καὶ ἐνταῦθα ὄν-
τος αὐτοῦ Ναβαρζάνης τε ὁ Δαρείου χιλιάρχης καὶ
Φραταφέρνης ὁ Ὑρκανίας τε καὶ Παρθυαίων σατράπης
καὶ ἄλλοι τῶν ἀμφὶ Δαρεῖον Περσῶν οἱ ἐπιφανέστατοι
ἀφικόμενοι παρέδοσαν σφᾶς αὐτούς. ὑπομείνας δὲ ἐν
τῷ στρατοπέδῳ τέσσαρας ἡμέρας ἀνέλαβε τοὺς ὑπο-
λειφθέντας κατὰ τὴν ὁδόν, τοὺς μὲν ἄλλους ἀσφαλῶς
διελθόντας, τοῖς δὲ Ἀγριᾶσιν ὀπισθοφυλακοῦσιν ἐπ-
έθεντο οἱ ὄρειοι τῶν βαρβάρων, καὶ μεῖον ἔχοντες τῷ
ἀκροβολισμῷ ἀπηλλάγησαν.
Ἄρας δὲ ἐντεῦθεν προῄει ὡς ἐφ᾿ Ὑρκανίαν εἰς
Ζαδράκαρτα πόλιν Ὑρκανίων. καὶ ἐν τούτῳ οἱ περὶ
Κρατερὸν ξυνέμιξαν αὐτῷ, τοῖς μὲν ξένοις τοῖς Δα-
ρείου οὐκ ἐντετυχηκότες, τὴν χώραν δὲ ὅσην δια-
πεπορευμένοι ἦσαν τὴν μὲν βίᾳ, τὴν δὲ ἐνδιδόντων
τῶν κατοικούντων προσπεποιημένοι. ἐνταῦθα καὶ Ἐρι-
γύϊος ἧκε σὺν τοῖς σκευοφόροις καὶ ταῖς ἁμάξαις.
ὀλίγον δὲ ὕστερον Ἀρτάβαζος ἀφίκετο παρ᾿ Ἀλέξαν-
δρον καὶ τῶν παίδων αὐτοῦ Κωφὴν καὶ Ἀριοβαρζάνης
καὶ Ἀρσάμης καὶ ξὺν τούτοις παρὰ τῶν ξένων τῶν
ξὺν Δαρείῳ πρέσβεις καὶ Αὐτοφραδάτης ὁ Ταπούρων
σατράπης. Αὐτοφραδάτῃ μὲν δὴ τὴν σατραπείαν ἀπ-
έδωκεν, Ἀρτάβαζον δὲ καὶ τοὺς παῖδας ἅμα οἷ ἐν τιμῇ
ἦγε, τά τε ἄλλα ἐν τοῖς πρώτοις Περσῶν ὄντας καὶ
τῆς ἐς Δαρεῖον πίστεως ἕνεκα. τοῖς πρέσβεσι δὲ τῶν
Ἑλλήνων δεομένοις σπείσασθαί σφισιν ὑπὲρ τοῦ παν-
τὸς ξενικοῦ ἀπεκρίνατο ὁμολογίαν μὲν οὐκ ἂν ποιήσα-
σθαι πρὸς αὐτοὺς οὐδεμίαν. ἀδικεῖν γὰρ μεγάλα τοὺς
στρατευομένους ἐναντία τῇ Ἑλλάδι παρὰ τοῖς βαρβάροις
παρὰ τὰ δόγματα τῶν Ἑλλήνων. ἐκέλευσε δὲ ἥκειν
ξύμπαντας καὶ παραδιδόναι σφᾶς αὐτοὺς ἐπιτρέποντας
Ἀλεξάνδρῳ χρῆσθαι ὅ τι βούλοιτο, ἢ σώζεσθαι ὅπῃ
δύναιντο. οἱ δὲ ἐπιτρέπειν ἔφασαν σφᾶς τε αὐτοὺς
καὶ τοὺς ἄλλους Ἀλεξάνδρῳ. ξυμπέμπειν τε ἐκέλευον
τὸν ἡγησόμενον αὐτοῖς, ὡς ἀσφαλῶς διακομισθεῖεν
παρ᾿ αὐτόν. εἶναι δὲ ἐλέγοντο ἐς χιλίους καὶ πεντα-
κοσίους. καὶ Ἀλέξανδρος πέμπει Ἀνδρόνικον τὸν Ἀγέρ-
ρου καὶ Ἀρτάβαζον παρ᾿ αὐτούς,
Αὐτὸς δὲ προῆγεν ὡς ἐπὶ Μάρδους, ἀναλαβὼν
τούς τε ὑπασπιστὰς καὶ τοὺς τοξότας καὶ τοὺς Ἀγριᾶ-
νας καὶ τὴν Κοίνου καὶ Ἀμύντου τάξιν καὶ τῶν ἑταί-
ρων ἱππέων τοὺς ἡμίσεας καὶ τοὺς ἱππακοντιστάς.
ἤδη γὰρ αὐτῷ καὶ ἱππακοντισταὶ τάξις ἦσαν. ἐπελθὼν
δὲ τὸ πολὺ μέρος τῆς χώρας τῶν Μάρδων πολλοὺς
μὲν ἀπέκτεινεν αὐτῶν φεύγοντας, οὓς δέ τινας ἐς
ἀλκὴν τετραμμένους, πολλοὺς δὲ ζῶντας ἔλαβεν. οὐ
γὰρ ἔστιν ὅστις χρόνου ἐμβεβλήκει ἐς τὴν γῆν αὐτῶν
ἐπὶ πολέμῳ διά τε δυσχωρίαν καὶ ὅτι πένητες οἱ
Μάρδοι καὶ μάχιμοι ἐπὶ τῇ πενίᾳ ἦσαν. οὔκουν οὐδὲ
Ἀλέξανδρον ἐμβαλεῖν ἄν ποτε δείσαντες, ἄλλως τε καὶ
προκεχωρηκότα ἤδη ἐς τὸ πρόσω, ταύτῃ μᾶλλόν τι
ἀφύλακτοι ἡλίσκοντο. πολλοὶ δὲ αὐτῶν καὶ ἐς τὰ ὄρη
κατέφυγον, ἃ δὴ ὑπερύψηλά τε καὶ ἀπότομα αὐτοῖς ἐν
τῇ χώρᾳ ἐστίν, ὡς πρὸς ταῦτά γε οὐχ ἥξοντα Ἀλέξαν-
δρον. ἐπεὶ δὲ καὶ ταύτῃ προσῆγεν, οἱ δὲ πέμψαντες
πρέσβεις σφᾶς τε αὐτοὺς ἐνέδοσαν καὶ τὴν χώραν.
καὶ Ἀλέξανδρος αὐτοὺς μὲν ἀφῆκεν, σατράπην δὲ ἀπ-
έδειξεν αὐτῶν Αὐτοφραδάτην, ὅνπερ καὶ Ταπούρων.
Αὐτὸς δὲ ἐπανελθὼν εἰς τὸ στρατόπεδον, ἔνθενπερ
ὡρμήθη ἐς τῶν Μάρδων τὴν γῆν, κατέλαβε τοὺς Ἕλ-
ληνας τοὺς μισθοφόρους ἥκοντας καὶ τοὺς Λακεδαιμο-
νίων πρέσβεις, οἳ παρὰ βασιλέα Δαρεῖον ἐπρέσβευον,
Καλλιστρατίδαν τε καὶ Παύσιππον καὶ Μόνιμον καὶ
Ὀνόμαντα, καὶ Ἀθηναίων Δρωπίδην. τούτους μὲν δὴ
ξυλλαβὼν ἐν φυλακῇ εἶχε, τοὺς Σινωπέων δὲ ἀφῆκεν,
ὅτι Σινωπεῖς οὔτε τοῦ κοινοῦ τῶν Ἑλλήνων μετεῖχον,
ὑπὸ Πέρσαις τε τεταγμένοι οὐκ ἀπεικότα ποιεῖν ἐδό-
κουν παρὰ τὸν βασιλέα σφῶν πρεσβεύοντες. ἀφῆκεν
δὲ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, ὅσοι πρὸ τῆς εἰρήνης τε
καὶ τῆς ξυμμαχίας τῆς πρὸς Μακεδόνας γενομένης παρὰ
Πέρσαις ἐμισθοφόρουν, καὶ Καλχηδονίων Ἡρακλείδην
τὸν πρεσβευτὴν ἀφῆκεν. τοὺς δὲ ἄλλους ξυστρατεύεσθαί
οἱ ἐπὶ μισθῷ τῷ αὐτῷ ἐκέλευσε. καὶ ἐπέταξεν αὐτοῖς
Ἀνδρόνικον, ὅσπερ ἤγαγέ τε αὐτοὺς καὶ ἔνδηλος γεγό-
νει οὐ φαῦλον ποιούμενος σῶσαι τοὺς ἄνδρας.
Ταῦτα δὲ διαπραξάμενος ἦγεν ὡς ἐπὶ Ζαδράκαρτα,
τὴν μεγίστην πόλιν τῆς Ὑρκανίας, ἵνα καὶ τὰ βασίλεια
τοῖς Ὑρκανίοις ἦν. καὶ ἐνταῦθα διατρίψας ἡμέρας
πεντεκαίδεκα καὶ θύσας τοῖς θεοῖς ὡς νόμος καὶ ἀγῶνα
γυμνικὸν ποιήσας ὡς ἐπὶ Παρθυαίους ἦγεν. ἐκεῖθεν
δὲ ἐπὶ τὰ τῆς Ἀρείας ὅρια καὶ Σουσίαν, πόλιν τῆς
Ἀρείας, ἵνα καὶ Σατιβαρζάνης ἧκε παρ᾿ αὐτὸν ὁ τῶν
Ἀρείων σατράπης. τούτῳ μὲν δὴ τὴν σατραπείαν
ἀποδοὺς ξυμπέμπει αὐτῷ Ἀνάξιππον τῶν ἑταίρων δοὺς
αὐτῷ τῶν ἱππακοντιστῶν ἐς τεσσαράκοντα, ὡς ἔχοι
φύλακας καθιστάναι τῶν τόπων, τοῦ μὴ ἀδικεῖσθαι
τοὺς Ἀρείους πρὸς τῆς στρατιᾶς κατὰ τὴν πάροδον.
Ἐν τούτῳ δὲ ἀφικνοῦνται παρ᾿ αὐτὸν Περσῶν
τινες, οἳ ἤγγελλον Βῆλλον τήν τε τιάραν ὀρθὴν ἔχειν
καὶ τὴν Περσικὴν στολὴν φοροῦντα Ἀρτοξέρξην τε
καλεῖσθαι ἀντὶ Βήσσου καὶ βασιλέα φάσκειν εἶναι τῆς
Ἀσίας. ἔχειν τε ἀμφ᾿ αὑτὸν Περσῶν τε τοὺς ἐς Βάκτρα
διαφυγόντας καὶ αὐτῶν Βακτριανῶν πολλούς. προσ-
δοκᾶσθαι δὲ ἥξειν αὐτῷ καὶ Σκύθας ξυμμάχους.
Ἀλέξανδρος δὲ ὁμοῦ ἤδη ἔχων τὴν πᾶσαν δύναμιν
ἤει ἐπὶ Βάκτρων, ἵνα καὶ Φίλιππος ὁ Μενελάου παρ᾿
αὐτὸν ἀφίκετο ἐκ Μηδίας, ἔχων τούς τε μισθοφόρους
ἱππέας, ὧν ἡγεῖτο αὐτός, καὶ Θεσσαλῶν τοὺς ἐθελον-
τὰς ὑπομείναντας καὶ τοὺς ξένους τοὺς Ἀνδρομάχου.
Νικάνωρ δὲ ὁ Παρμενίωνος ὁ τῶν ὑπασπιστῶν ἄρχων
τετελευτήκει ἤδη νόσῳ. ἰόντι δὲ Ἀλεξάνδρῳ τὴν ἐπὶ
Βάκτρα ἐξηγγέλθη Σατιβαρζάνης ὁ Ἀρείων σατράπης
Ἀνάξιππον μὲν καὶ τοὺς ἱππακοντιστὰς τοὺς ξὺν αὐτῷ
ἀπεκτονώς, ὁπλίζων δὲ τοὺς Ἀρείους καὶ ξυνάγων εἰς
Ἀρτακόανα πόλιν, ἵνα τὸ βασίλειον ἦν τῶν Ἀρείων.
ἐκεῖθεν δὲ ὅτι ἔγνωκεν, ἐπειδὰν προκεχωρηκότα Ἀλέξ-
ανδρον πύθηται, ἰέναι ξὺν τῇ δυνάμει παρὰ Βῆσσον,
ὡς ξὺν ἐκείνῳ ἐπιθησόμενος ὅπῃ ἂν τύχῃ τοῖς Μακε-
δόσι. ταῦτα ὡς ἐξηγγέλθη αὐτῷ, τὴν μὲν ἐπὶ Βάκτρα
ὁδὸν οὐκ ἦγεν, ἀναλαβὼν δὲ τούς τε ἑταίρους ἱππέας
καὶ τοὺς ἱππακοντιστὰς καὶ τοὺς τοξότας καὶ τοὺς
Ἀγριᾶνας καὶ τὴν Ἀμύντου τε καὶ Κοίνου τάξιν, τὴν
δὲ ἄλλην δύναμιν αὐτοῦ καταλιπὼν καὶ ἐπ᾿ αὐτῇ Κρα-
τερὸν ἡγεμόνα, σπουδῇ ἦγεν ὡς ἐπὶ Σατιβαρζάνην τε
καὶ τοὺς Ἀρείους καὶ διελθὼν ἐν δυσὶν ἡμέραις στα-
δίους ἐς ἑξακοσίους πρὸς Ἀρτακόανα ἧκεν.
Σατιβαρζάνης μὲν οὖν, ὡς ἔγνω ἐγγὺς ὄντα Ἀλέξ-
ανδρον, τῇ ὀξύτητι τῆς ἐφόδου ἐκπλαγεὶς ξὺν ὀλίγοις
ἱππεῦσι τῶν Ἀρείων ἔφυγε. πρὸς γὰρ τῶν πολλῶν
στρατιωτῶν κατελείφθη ἐν τῇ φυγῇ, ὡς κἀκεῖνοι ἔμα-
θον προσάγοντα Ἀλέξανδρον. Ἀλέξανδρος δέ, ὅσους
ξυναιτίους τῆς ἀποστάσεως κατέμαθε καὶ ἐν τῷ τότε
ἀπολελοιπότας τὰς κώμας, τούτους δὲ ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ,
ὀξείας τὰς διώξεις ποιησάμενος, τοὺς μὲν ἀπέκτεινε,
τοὺς δὲ ἠνδραπόδισε. σατράπην δὲ Ἀρείων ἀπέδειξεν
Ἀρσάκην, ἄνδρα Πέρσην. αὐτὸς δὲ ξὺν τοῖς ἀμφὶ
Κρατερὸν ὑπολελειμμένοις, ὁμοῦ οὖσιν ἤδη, ὡς ἐπὶ
τὴν Ζαραγγαίων χώραν ἦγε. καὶ ἀφικνεῖται ἵνα τὰ
βασίλεια τῶν Ζαραγγαίων ἦν. Βαρσαέντης δέ, ὃς τότε
κατεῖχε τὴν χώραν, εἷς ὢν τῶν ξυνεπιθεμένων Δαρείῳ
ἐν τῇ φυγῇ, προσιόντα Ἀλέξανδρον μαθὼν ἐς Ἰνδοὺς
τοὺς ἐπὶ τάδε τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ ἔφυγε. ξυλλαβόντες
δὲ αὐτὸν οἱ Ἰνδοὶ παρ᾿ Ἀλέξανδρον ἀπέστειλαν, καὶ ἀπο-
θνήσκει πρὸς Ἀλεξάνδρου τῆς ἐς Δαρεῖον ἀδικίας ἕνεκα.
Ἐνταῦθα καὶ τὴν Φιλώτα ἐπιβουλὴν τοῦ Παρμενίωνος
ἔμαθεν Ἀλέξανδρος, καὶ λέγει Πτολεμαῖος καὶ Ἀριστό-
βουλος, ὅτι προσηγγελμένη <μὲν ἦν> ἤδη οἱ καὶ πρότερον
ἐν Αἰγύπτῳ, οὐ μέντοι πιστή γε ἐφάνη τῆς τε φιλίας
τῆς πάλαι ἕνεκα καὶ τῆς ἐξ αὐτοῦ ἐς Παρμενίωνά τε
τὸν πατέρα τὸν Φιλώτα τιμῆς καὶ ἐς αὐτὸν Φιλώταν
πίστεως. Πτολεμαῖος δὲ ὁ Λάγου λέγει εἰσαχθῆναι
εἰς Μακεδόνας Φιλώταν καὶ κατηγορῆσαι μὲν αὐτοῦ
ἰσχυρῶς Ἀλέξανδρον, ἀπολογήσασθαι δὲ αὐτὸν Φιλώ-
ταν. καὶ τοὺς ἐπιμηνυτὰς τοῦ ἔργου παρελθόντας ἐξ-
ελέγξαι Φιλώταν τε καὶ τοὺς ἀμφ᾿ αὐτὸν ἄλλοις τε
ἐλέγχοις οὐκ ἀφανέσι καὶ μάλιστα δὴ ὅτι αὐτὸς Φιλώ-
τας πεπύσθαι μὲν ἐπιβουλήν τινα Ἀλεξάνδρῳ παρα-
σκευαζομένην συνέφη, ἐξηλέγχετο δὲ κατασιωπήσας
ταύτην πρὸς Ἀλέξανδρον, καίτοι δὶς ἐπὶ τὴν σκηνὴν
ὁσημέραι τὴν Ἀλεξάνδρου φοιτῶν. καὶ Φιλώταν μὲν
κατακοντισθῆναι πρὸς τῶν Μακεδόνων καὶ ὅσοι ἄλλοι
μετέσχον αὐτῷ τῆς ἐπιβουλῆς ἐπὶ Παρμενίωνα δὲ
σταλῆναι Πολυδάμαντα, ἕνα τῶν ἑταίρων, γράμματα
φέροντα παρ᾿ Ἀλεξάνδρου πρὸς τοὺς στρατηγοὺς τοὺς
ἐν Μηδίᾳ, Κλέανδρόν τε καὶ Σιτάλκην καὶ Μεννίδαν.
οὗτοι γὰρ ἐπὶ τῆς στρατιᾶς, ἧς Παρμενίων ἦρχε, τεταγ-
μένοι ἦσαν. καὶ πρὸς τούτων ἀποθανεῖν Παρμενίωνα,
τυχὸν μὲν ὅτι οὐ πιστὸν ἐδόκει εἶναι Ἀλέξανδρος Φι-
λώτα ἐπιβουλεύοντος μὴ ξυμμετασχεῖν Παρμενίωνα τῷ
παιδὶ τοῦ βουλεύματος, τυχὸν δὲ ὅτι, εἰ καὶ μὴ ξυμ-
μετέσχε, σφαλερὸς ἤδη ἦν περιὼν Παρμενίων τοῦ παι-
δὸς αὐτοῦ ἀνῃρημένου, ἐν τοσαύτῃ ὢν ἀξιώσει παρά
τε αὐτῷ Ἀλεξάνδρῳ καὶ ἐς τὸ ἄλλο στράτευμα, μὴ ὅτι
τὸ Μακεδονικόν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων ξένων, ὧν πολ-
λάκις καὶ ἐν μέρει καὶ παρὰ τὸ μέρος κατὰ πρόσταξιν
τὴν Ἀλεξάνδρου ξὺν χάριτι ἐξηγεῖτο.
Λέγουσι δὲ καὶ Ἀμύνταν τὸν Ἀνδρομένους κατὰ
τὸν αὐτὸν χρόνον ὑπαχθῆναι ἐς κρίσιν καὶ Πολέμωνα
καὶ Ἄτταλον καὶ Σιμμίαν τοὺς Ἀμύντου ἀδελφούς, ὡς
ξυμμετασχόντας καὶ αὐτοὺς τῆς ἐπιβουλῆς τῆς κατ᾿
Ἀλεξάνδρου κατὰ πίστιν τε καὶ ἑταιρίαν τὴν Φιλώτα.
καὶ ἐδόκει πιστοτέρα ἡ ἐπιβουλὴ ἐς τὸ πλῆθος, ὅτι
Πολέμων, εἷς τῶν ἀδελφῶν τῶν Ἀμύντου, ξυλληφθέν-
τος Φιλώτα ἔφυγεν ἐς τοὺς πολεμίους. ἀλλ᾿ Ἀμύντας
γε ξὺν τοῖς ἀδελφοῖς ὑπομείνας τὴν δίκην καὶ ἀπο-
λογησάμενος ἐν Μακεδόσι καρτερῶς ἀφίεται τῆς αἰτίας.
καὶ εὐθὺς ὡς ἀπέφυγεν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἠξίωσεν ἐφεθῆ-
ναί οἱ ἐλθεῖν παρὰ τὸν ἀδελφὸν καὶ ἐπαναγαγεῖν
αὐτὸν παρ᾿ Ἀλέξανδρον. καὶ οἱ Μακεδόνες ξυγχωροῦσιν.
ὁ δὲ ἀπελθὼν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ τὸν Πολέμωνα ἐπανήγαγε.
καὶ ταύτῃ πολὺ ἔτι μᾶλλον ἢ πρόσθεν ἔξω αἰτίας ἐφάνη
Ἀμύντας. ἀλλὰ ὀλίγον γὰρ ὕστερον κώμην τινὰ πο-
λιορκῶν τοξευθεὶς ἐκ τῆς πληγῆς ἐτελεύτησεν, ὥστε
οὐδὲν πλέον αὐτῷ γίγνεται τὴν κρίσιν ἀποφυγόντι ὅτι
μὴ ἀγαθῷ νομιζομένῳ ἀποθανεῖν.
Ἀλέξανδρος δέ, καταστήσας ἐπὶ τοὺς ἑταίρους ἱπ-
πάρχας δύο, Ἡφαιστίωνά τε τὸν Ἀμύντορος καὶ Κλεῖτον
τὸν Δρωπίδου, καὶ δίχα διελὼν τὴν τάξιν τῶν ἑταίρων,
ὅτι οὐδὲ φίλτατον ἂν ἠβούλετο ἕνα τοσούτων ἱππέων,
ἄλλως τε καὶ τῶν κρατίστων τοῦ παντὸς ἱππικοῦ κατά
τε ἀξίωσιν καὶ τὴν ἄλλην ἀρετήν, ἐξηγεῖσθαι, ἀφικνεῖ-
ται ἐς τοὺς πάλαι μὲν Ἀριάσπας καλουμένους, ὕστερον
δὲ Εὐεργέτας ἐπονομασθέντας, ὅτι Κύρῳ τῷ Καμβύσου
ξυνεπελάβοντο τῆς ἐς Σκύθας ἐλάσεως. καὶ τούτους
Ἀλέξανδρος ὧν τε ἐς Κῦρον ὑπῆρξαν οἱ πρόγονοι
αὐτῶν τιμήσας καὶ αὐτοὺς καταμαθὼν ἄνδρας οὐ κατὰ
τοὺς ἄλλους τοὺς ταύτῃ βαρβάρους πολιτεύοντας, ἀλλὰ
τοῦ δικαίου ἴσα καὶ τοῖς κρατίστοις τῶν Ἑλλήνων
μεταποιουμένους, ἐλευθέρους τε ἀφῆκεν καὶ χώραν τῆς
ὁμόρου ὅσην αὐτοὶ σφίσιν ἤτησαν, οὐ πολλὴν δὲ οὐδ᾿
αὐτοὶ ἤτησαν, προσέθηκεν. ἐνταῦθα θύσας τῷ Ἀπόλλωνι
Δημήτριον μὲν ἕνα τῶν σωματοφυλάκων ὑποπτεύσας με-
τασχεῖν Φιλώτᾳ τῆς ἐπιβουλῆς ξυνέλαβε. σωματοφύλακα
δὲ ἀντὶ Δημητρίου ἀπέδειξε Πτολεμαῖον τὸν Λάγου.
Ταῦτα δὲ διαπραξάμενος προῄει ὡς ἐπὶ Βάκτρα τε
καὶ Βῆσσον, Δράγγας τε καὶ Γαδρωσοὺς ἐν τῇ παρόδῳ
παραστησάμενος. παρεστήσατο δὲ καὶ τοὺς Ἀραχώτας
καὶ σατράπην κατέστησεν ἐπ᾿ αὐτοῖς Μένωνα. ἐπῆλθε
δὲ καὶ τῶν Ἰνδῶν τοὺς προσχώρους Ἀραχώταις. ξύμ-
παντα δὲ ταῦτα τὰ ἔθνη διὰ χιόνος τε πολλῆς καὶ
ξὺν ἀπορίᾳ τῶν ἐπιτηδείων καὶ τῶν στρατιωτῶν τα-
λαιπωρίᾳ ἐπῆλθε. μαθὼν δὲ τοὺς Ἀρείους αὖθις ἀφ-
εστάναι, Σατιβαρζάνου ἐς τὴν χώραν αὐτῶν ἐμβαλόντος
σὺν ἱππεῦσι δισχιλίοις, οὓς παρὰ Βήσσου ἔλαβεν,
ἀποστέλλει παρ᾿ αὐτοὺς Ἀρτάβαζόν τε τὸν Πέρσην
καὶ Ἐριγύϊον καὶ Κάρανον τῶν ἑταίρων. προσέταξε
δὲ καὶ Φραταφέρνην τὸν τῶν Παρθυαίων σατράπην
ξυνεμβαλεῖν αὐτοῖς ἐς τοὺς Ἀρείους. καὶ γίγνεται μάχη
τοῖς ἀμφὶ Ἐριγύϊον καὶ Κάρανον πρὸς Σατιβαρζάνην
καρτερά, οὐδὲ πρόσθεν οἱ βάρβαροι ἐνέκλιναν πρὶν
Σατιβαρζάνην ξυμπεσόντα Ἐριγυίῳ πρὸς Ἐριγυίου
πληγέντα δόρατι ἐς τὸ πρόσωπον ἀποθανεῖν. τότε δὲ
ἐγκλίναντες οἱ βάρβαροι προτροπάδην ἔφευγον.
Ἐν τούτῳ δὲ Ἀλέξανδρος πρὸς τὸν Καύκασον τὸ
ὄρος ἦγεν, ἵνα καὶ πόλιν ἔκτισε καὶ ὠνόμασεν Ἀλεξάν-
δρειαν. καὶ θύσας ἐνταῦθα τοῖς θεοῖς ὅσοις νόμος
αὐτῷ ὑπερέβαλε τὸ ὄρος τὸν Καύκασον, σατράπην μὲν
τῇ χώρᾳ ἐπιτάξας Προέξην, ἄνδρα Πέρσην, τῶν δὲ
ἑταίρων Νειλόξενον τὸν Σατύρου ἐπίσκοπον ξὺν στρα-
τιᾷ ἀπολιπών.
Τὸ δὲ ὄρος ὁ Καύκασος ὑψηλὸν μέν ἐστιν ὥσπερ
τι ἄλλο τῆς Ἀσίας, ὡς λέγει Ἀριστόβουλος, ψιλὸν δὲ
τὸ πολὺ αὐτοῦ τό γε ταύτῃ. μακρὸν γὰρ ὄρος παρα-
τέταται ὁ Καύκασος, ὥστε καὶ τὸν Ταῦρον τὸ ὄρος,
ὃς δὴ τὴν Κιλικίαν τε καὶ Παμφυλίαν ἀπείργει, ἀπὸ
τοῦ Καυκάσου εἶναι λέγουσι καὶ ἄλλα ὄρη μεγάλα,
ἀπὸ τοῦ Καυκάσου διακεκριμένα ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ ἐπ-
ωνυμίᾳ κατὰ ἤθη τὰ ἑκάστων. ἀλλὰ ἔν γε τούτῳ τῷ
Καυκάσῳ οὐδὲν ἄλλο ὅτι μὴ τέρμινθοι πεφύκασι καὶ
σίλφιον, ὡς λέγει Ἀριστόβουλος. ἀλλὰ καὶ ὣς ἐπῳκεῖτο
πολλοῖς ἀνθρώποις καὶ πρόβατα πολλὰ καὶ κτήνη
ἐνέμοντο, ὅτι καὶ χαίρουσι τῷ σιλφίῳ τὰ πρόβατα, καὶ
εἰ ἐκ πολλοῦ πρόβατον σιλφίου αἴσθοιτο, καὶ θεῖ ἐπ᾿
αὐτὸ καὶ τό τε ἄνθος ἐπινέμεται καὶ τὴν ῥίζαν ἀν-
ορύττον καὶ ταύτην κατεσθίει. ἐπὶ τῷδε ἐν Κυρήνῃ
ὡς μακροτάτω ἀπελαύνουσι τὰς ποίμνας τῶν χωρίων,
ἵνα αὐτοῖς τὸ σίλφιον φύεται. οἱ δὲ καὶ περιφράσσουσι
τὸν χῶρον, τοῦ μηδὲ εἰ πελάσειεν αὐτῷ πρόβατα,
δυνατὰ γενέσθαι εἴσω παρελθεῖν, ὅτι πολλοῦ ἄξιον
Κυρηναίοις τὸ σίλφιον.
Βῆσσος δὲ ἔχων ἀμφ᾿ αὑτὸν Περσῶν τε τοὺς μετα-
σχόντας αὐτῷ τῆς Δαρείου συλλήψεως καὶ αὐτῶν
Βακτρίων ἐς ἑπτακισχιλίους καὶ Δάας τοὺς ἐπὶ τάδε
τοῦ Τανάϊδος ποταμοῦ ἐποικοῦντας ἔφθειρε τὴν ὑπὸ
τῷ ὄρει τῷ Καυκάσῳ, ὡς ἐρημίᾳ τε τῆς χώρας τῆς ἐν
μέσῳ αὑτοῦ τε καὶ Ἀλεξάνδρου καὶ ἀπορίᾳ τῶν ἐπι-
τηδείων ἀπείρξων Ἀλέξανδρον τοῦ μὴ ἐλαύνειν πρόσω.
ἀλλὰ Ἀλέξανδρος ἤλαυνεν οὐδὲν μεῖον, χαλεπῶς μὲν
διά τε χιόνος πολλῆς καὶ ἐνδείᾳ τῶν ἀναγκαίων, ἤει
δὲ ὅμως. Βῆσσος δέ, ἐπεὶ ἐξηγγέλλετο αὐτῷ οὐ πόρρω
ἤδη ὢν Ἀλέξανδρος, διαβὰς τὸν Ὄξον ποταμὸν τὰ μὲν
πλοῖα ἐφ᾿ ὧν διέβη κατέκαυσεν, αὐτὸς δὲ ἐς Ναύτακα
τῆς Σογδιανῆς χώρας ἀπεχώρει. εἵποντο δὲ αὐτῷ οἵ
τε ἀμφὶ Σπιταμένην καὶ Ὀξυάρτην, ἔχοντες τοὺς ἐκ
τῆς Σογδιανῆς ἱππέας, καὶ Δάαι οἱ ἀπὸ τοῦ Τανάϊδος.
οἱ δὲ τῶν Βακτρίων ἱππεῖς ὡς φεύγειν ἐγνωκότα ἔμα-
θον Βῆσσον, ἄλλος ἄλλῃ ἐπὶ τὰ σφῶν ἕκαστοι ἀπηλ-
λάγησαν.
Ἀλέξανδρος δὲ ἐς Δράψακα ἀφικόμενος καὶ ἀναπαύ-
σας τὴν στρατιὰν ἐς Ἄορνόν τε ἦγε καὶ Βάκτρα, αἳ δὴ
μέγισταί εἰσι πόλεις ἐν τῇ Βακτρίων χώρᾳ. καὶ ταύ-
τας τε ἐξ ἐφόδου ἔλαβε καὶ φυλακὴν ἐν τῇ ἄκρᾳ τῆς
Ἀόρνου ἀπέλιπε καὶ ἐπὶ ταύτης Ἀρχέλαον τὸν Ἀνδρό-
κλου τῶν ἑταίρων. τοῖς δὲ ἄλλοις Βακτρίοις οὐ χαλε-
πῶς προσχωρήσασιν ἐπέταξε σατράπην Ἀρτάβαζον τὸν
Πέρσην.
Αὐτὸς δὲ ἦγεν ὡς ἐπὶ τὸν Ὄξον ποταμόν. ὁ δὲ
Ὄξος ῥέει μὲν ἐκ τοῦ ὄρους τοῦ Καυκάσου, ἔστι δὲ
ποταμῶν μέγιστος τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὅσους γε δὴ Ἀλέξ-
ανδρος καὶ οἱ ξὺν Ἀλεξάνδρῳ ἐπῆλθον, πλὴν τῶν Ἰν-
δῶν ποταμῶν. οἱ δὲ Ἰνδοὶ πάντων ποταμῶν μέγιστοί
εἰσιν. ἐξίησι δὲ ὁ Ὄξος ἐς τὴν μεγάλην θάλασσαν
τὴν κατὰ Ὑρκανίαν. διαβάλλειν δὲ ἐπιχειροῦντι αὐτῷ
τὸν ποταμὸν πάντῃ ἄπορον ἐφαίνετο. τὸ μὲν γὰρ εὖρος
ἦν ἐς ἓξ μάλιστα σταδίους, βάθος δὲ οὐ πρὸς λόγον
τοῦ εὔρους, ἀλλὰ πολὺ δή τι βαθύτερος καὶ ψαμμώ-
δης καὶ ῥεῦμα ὀξύ<ς>, ὡς τὰ καταπηγνύμενα πρὸς
αὐτοῦ τοῦ ῥοῦ ἐκστρέφεσθαι ἐκ τῆς γῆς οὐ χαλεπῶς,
οἷα δὴ οὐδὲ βεβαίως κατὰ τῆς ψάμμου ἱδρυμένα.
ἄλλως τε καὶ ἀπορία ὕλης ἐν τοῖς πόνοις ἦν καὶ τριβὴ
πολλὴ ἐφαίνετο, εἰ μακρόθεν μετίοιεν ὅσα ἐς γεφύρω-
σιν τοῦ πόρου. ξυναγαγὼν οὖν τὰς διφθέρας, ὑφ᾿ αἷς
ἐσκήνουν οἱ στρατιῶται, φορυτοῦ ἐμπλῆσαι ἐκέλευσεν
ὡς ξηροτάτου καὶ καταδῆσαί τε καὶ ξυρράψαι ἀκριβῶς,
τοῦ μὴ ἐσδύεσθαι ἐς αὐτὰς τοῦ ὕδατος. ἐμπλησθεῖσαι
δὲ καὶ ξυρραφεῖσαι ἱκαναὶ ἐγένοντο διαβιβάσαι τὴν
στρατιὰν ἐν πέντε ἡμέραις.
Πρὶν δὲ διαβαίνειν τὸν ποταμὸν τῶν τε Μακεδό-
νων ἐπιλέξας τοὺς πρεσβυτάτους καὶ ἤδη ἀπολέμους
καὶ τῶν Θεσσαλῶν τοὺς ἐθελοντὰς καταμείναντας ἐπ᾿
οἴκου ἀπέστειλεν. ἐκπέμπει δὲ καὶ Στασάνορα, ἕνα
τῶν ἑταίρων, ἐς Ἀρείους, προστάξας Ἀρσάκην μὲν τὸν
σατράπην τῶν Ἀρείων ξυλλαβεῖν, ὅτι ἐθελοκακεῖν αὐτῷ
Ἀρσάκης ἔδοξεν, αὐτὸν δὲ σατράπην εἶναι ἀντ᾿ ἐκείνου
Ἀρείων.
Περάσας δὲ τὸν Ὄξον ποταμὸν ἦγε κατὰ σπουδήν,
ἵνα Βῆσσον εἶναι ξὺν τῇ δυνάμει ἐπυνθάνετο. καὶ ἐν
τούτῳ ἀφικνοῦνται παρὰ Σπιταμένους καὶ Δαταφέρνου
πρὸς αὐτὸν ἀγγέλλοντες, ὅτι Σπιταμένης καὶ Δαταφέρ-
νης, εἰ πεμφθείη αὐτοῖς καὶ ὀλίγη στρατιὰ καὶ ἡγεμὼν
τῇ στρατιᾷ, ξυλλήψονται Βῆσσον καὶ παραδώσουσιν
Ἀλεξάνδρῳ. ἐπεὶ καὶ νῦν ἀδέσμῳ φυλακῇ φυλάσσεσθαι
πρὸς αὐτῶν Βῆσσον. ταῦτα ὡς ἤκουσεν Ἀλέξανδρος,
αὐτὸς μὲν ἀναπαύων ἦγε τὴν στρατιὰν σχολαίτερον ἢ
πρόσθεν, Πτολεμαῖον δὲ τὸν Λάγου ἀποστέλλει τῶν
τε ἑταίρων ἱππαρχίας τρεῖς ἄγοντα καὶ τοὺς ἱππακον-
τιστὰς ξύμπαντας, πεζῶν δὲ τήν τε Φιλώτα τάξιν καὶ
τῶν ὑπασπιστῶν χιλιαρχίαν μίαν καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας
πάντας καὶ τῶν τοξοτῶν τοὺς ἡμίσεας, σπουδῇ ἐλαύ-
νειν κελεύσας ὡς Σπιταμένην τε καὶ Δαταφέρνην. καὶ
Πτολεμαῖος ἤει ὡς ἐτέτακτο, καὶ διελθὼν ἐν ἡμέραις
τέτταρσι σταθμοὺς δέκα ἀφικνεῖται ἐς τὸ στρατόπεδον,
οὗ τῇ προτεραίᾳ ηὐλισμένοι ἦσαν οἱ ἀμφὶ τὸν Σπιτα-
μένην βάρβαροι.
Ἐνταῦθα ἔμαθε Πτολεμαῖος ὅτι οὐ βεβαία τῷ
Σπιταμένει καὶ Δαταφέρνῃ ἡ γνώμη ἐστὶν ἀμφὶ τῇ
παραδόσει τοῦ Βήσσου. τοὺς μὲν δὴ πεζοὺς κατέλιπε,
προστάξας ἕπεσθαι ἐν τάξει, αὐτὸς δὲ ξὺν τοῖς ἱππεῦ-
σιν ἐλάσας ἀφίκετο πρὸς κώμην τινά, ἵνα ὁ Βῆσσος
ἦν ξὺν ὀλίγοις στρατιώταις. οἱ γὰρ ἀμφὶ τὸν Σπιτα-
μένην μετακεχωρήκεσαν ἤδη ἐκεῖθεν, καταιδεσθέντες
αὐτοὶ παραδοῦναι τὸν Βῆσσον. Πτολεμαῖος δὲ περι-
στήσας ἐν κύκλῳ τῆς κώμης τοὺς ἱππέας (ἦν γάρ τι
καὶ τεῖχος περιβεβλημένον καὶ πύλαι κατ᾿ αὐτό), ἐπεκη-
ρυκεύετο τοῖς ἐν τῇ κώμῃ βαρβάροις ἀπαθεῖς σφᾶς
ἀπαλλάσσεσθαι παραδόντας Βῆσσον. οἱ δὲ ἐδέχοντο
τοὺς ξὺν Πτολεμαίῳ ἐς τὴν κώμην. καὶ Πτολεμαῖος
ξυλλαβὼν Βῆσσον ὀπίσω ἐπανῄει. προπέμψας δὲ ἤρετο
Ἀλέξανδρον, ὅπως χρὴ ἐς ὄψιν ἄγειν Ἀλεξάνδρου Βῆσσον.
καὶ Ἀλέξανδρος γυμνὸν ἐν κλοιῷ δήσαντα οὕτως ἄγειν
ἐκέλευσε καὶ καταστήσαντα ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ, ἧ αὐτός
τε καὶ ἡ στρατιὰ παρελεύσεσθαι ἔμελλε. καὶ Πτολε-
μαῖος οὕτως ἐποίησεν.
Ἀλέξανδρος δὲ ἰδὼν τὸν Βῆσσον ἐπιστήσας τὸ ἅρμα
ἤρετο ἀνθ᾿ ὅτου τὸν βασιλέα τὸν αὑτοῦ καὶ ἅμα καὶ
οἰκεῖον καὶ εὐεργέτην γενόμενον Δαρεῖον τὰ μὲν πρῶτα
ξυνέλαβε καὶ δήσας ἦγεν, ἔπειτα ἀπέκτεινε. καὶ ὁ
Βῆσσος οὐ μόνῳ οἷ ταῦτα δόξαντα πρᾶξαι ἔφη, ἀλλὰ
ξὺν τοῖς τότε ἀμφὶ Δαρεῖον οὖσιν, ὡς σωτηρίαν σφίσιν
εὑρέσθαι παρ᾿ Ἀλεξάνδρου. Ἀλέξανδρος δὲ ἐπὶ τοῖσδε
μαστιγοῦν ἐκέλευεν αὐτὸν καὶ ἐπιλέγειν τὸν κήρυκα
ταὐτὰ ἐκεῖνα ὅσα αὐτὸς τῷ Βήσσῳ ἐν τῇ πύστει ὠνεί-
δισε. Βῆσσος μὲν δὴ οὕτως αἰκισθεὶς ἀποπέμπεται ἐς
Βάκτρα ἀποθανούμενος. καὶ ταῦτα Πτολεμαῖος ὑπὲρ
Βήσσου ἀνέγραψεν. Ἀριστόβουλος δὲ τοὺς ἀμφὶ Σπι-
ταμένην τε καὶ Δαταφέρνην Πτολεμαίῳ ἀγαγεῖν Βῆσ-
σον καὶ παραδοῦναι Ἀλεξάνδρῳ γυμνὸν ἐν κλοιῷ δή-
σαντας.
Ἀλέξανδρος δὲ ἀναπληρώσας τὸ ἱππικὸν ἐκ τῶν
αὐτόθεν ἵππων (πολλοὶ γὰρ αὐτῷ ἵπποι ἔν τε τῇ ὑπερ-
βολῇ τοῦ Καυκάσου καὶ ἐν τῇ ἐπὶ τὸν Ὄξον τε καὶ
ἀπὸ τοῦ Ὄξου πορείᾳ ἐξέλιπον) ὡς ἐπὶ Μαράκανδα
ἦγε. τὰ δέ ἐστι βασίλεια τῆς Σογδιανῶν χώρας. ἔνθεν
δὲ ἐπὶ τὸν Τάναϊν ποταμὸν προῄει. τῷ δὲ Τανάϊδι
τούτῳ, ὃν δὴ καὶ Ὀρξάντην ἄλλῳ ὀνόματι πρὸς τῶν
ἐπιχωρίων βαρβάρων καλεῖσθαι λέγει Ἀριστόβουλος,
αἱ πηγαὶ μὲν ἐκ τοῦ Καυκάσου ὄρους καὶ αὐτῷ εἰσιν.
ἐξίησι δὲ καὶ οὗτος ὁ ποταμὸς εἰς τὴν Ὑρκανίαν θά-
λασσαν. ἄλλος δὲ ἂν εἴη Τάναϊς ὑπὲρ ὅτου λέγει
Ἡρόδοτος ὁ λογοποιὸς ὄγδοον εἶναι τῶν ποταμῶν τῶν
Σκυθικῶν Τάναϊν, καὶ ῥέειν μὲν ἐκ λίμνης μεγάλης
ἀνίσχοντα, ἐκδιδόναι δὲ ἐς μείζω ἔτι λίμνην, τὴν κα-
λουμένην Μαιῶτιν. καὶ τὸν Τάναϊν τοῦτον εἰσὶν οἳ
ὅρον ποιοῦσι τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Εὐρώπης, οἷς δὴ ἀπὸ
τοῦ μυχοῦ τοῦ πόντου τοῦ Εὐξείνου ἡ λίμνη τε ἡ
Μαιῶτις καὶ ὁ ἐς ταύτην ἐξιεὶς ποταμὸς ὁ Τάναις
οὗτος διείργει τὴν Ἀσίαν καὶ τὴν Εὐρώπην, καθάπερ
ἡ κατὰ Γάδειρά τε καὶ τοὺς ἀντιπέρας Γαδείρων Λί-
βυας τοὺς Νομάδας θάλασσα τὴν Λιβύην αὖ καὶ τὴν
Εὐρώπην διείργει, οἷς γε δὴ ἡ Λιβύη ἀπὸ τῆς Ἀσίας
τῆς ἄλλης τῷ Νείλῳ ποταμῷ διακέκριται.
Ἐνταῦθα ἀποσκεδασθέντες τινὲς τῶν Μακεδόνων
ἐς προνομὴν κατακόπτονται πρὸς τῶν βαρβάρων. οἱ
δὲ δράσαντες τὸ ἔργον ἀπέφυγον ἐς ὄρος τραχύτατον
καὶ πάντῃ ἀπότομον. ἦσαν δὲ τὸ πλῆθος ἐς τρισμυ-
ρίους. καὶ ἐπὶ τούτους Ἀλέξανδρος τοὺς κουφοτάτους
τῆς στρατιᾶς ἀναλαβὼν ἦγεν. ἔνθα δὴ προσβολαὶ
πολλαὶ ἐγίγνοντο τοῖς Μακεδόσιν ἐς τὸ ὄρος. καὶ τὰ
μὲν πρῶτα ἀπεκρούοντο βαλλόμενοι ἐκ τῶν βαρβάρων,
καὶ ἄλλοι τε πολλοὶ τραυματίαι ἐγένοντο καὶ αὐτὸς
Ἀλέξανδρος ἐς τὴν κνήμην τοξεύεται διαμπὰξ καὶ τῆς
περόνης τι ἀποθραύεται αὐτῷ ἐκ τοῦ τοξεύματος.
ἀλλὰ καὶ ὣς ἔλαβέ τε τὸ χωρίον, καὶ τῶν βαρβάρων
οἱ μὲν αὐτοῦ κατεκόπησαν πρὸς τῶν Μακεδόνων,
πολλοὶ δὲ καὶ κατὰ τῶν πετρῶν ῥίψαντες σφᾶς ἀπ-
έθανον, ὥστε ἐκ τρισμυρίων οὐ πλείους ἀποσωθῆναι
ὀκτακισχιλίων.