Δημογραφικές Εξελίξεις

Ο φιλόσοφος Αριστοτέλης αναλύοντας την αδυναμία των Σπαρτιατών να αποκρούσουν τους Θηβαίους, λόγω της ολιγανθρωπίας, στην οποία τούς ειχε οδηγήσει τό σύστημα διακυβερνήσεώς τους, ειχε καταλήξει στό συμπέρασμα: «Ούτος εστίν πόλεως όρος άριστος, η μεγάλη του πλήθους υπερβολή». Ο Πολύβιος ο μεγαλοπολίτης παρουσιάζοντας τήν εικόνα της Ελλάδος τό 165 π.Χ. έγραψε: «Έφθασε ο καιρός σήμερα στήν Ελλάδα νά υπάρχει αρνησιπαιδία και ολιγανθρωπία, εξαιτίας της οποίας οι πόλεις ερημώθηκαν και σημειώθηκε πλήρης ελλειψη παραγωγής, αν και δέν συνέβησαν πόλεμοι ή επιδημίες. Εάν λοιπόν γιά τούτο συνεβούλευε κάποιος νά πάει ρωτήσει τους Θεούς τί θα μπορούσαμε να πούμε ή να κάνουμε για να γίνουμε περισσότεροι και να κατοικήσουμε καλλίτερα τις πόλεις, αραγε δεν θα ήταν μάταιο να κάνουμε τέτοιες ερωτήσεις αφού η αίτία είναι προφανής καί ο τρόπος διορθώσεως στα χέρια μας; Διότι επειδή οι άνθρωποι εξετράπησαν στον εγωισμό καί τή φιλοχρηματία ακόμη και σε τεμπελιά, έτσι ώστε να μη θέλουν να παντρευτούν, ούτε να κάνουν παιδιά, ούτε να ανατρέφουν, αλλά νά αποκτούν το πολύ ένα ή δύο, ώστε να τα αφήσουν πλούσια κληρονομιά και να μη ξοδεύουν για τήν ανατροφή τους, γι' αυτό το λόγο το κακό μεγαλώνει.» Στις ύστατες ημέρες της Κωνσταντινουπόλεως ως ελεύθερης πόλεως ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος είχε δώσει εντολή στον υπασπιστή του και μετέπειτα ιστορικό Γεώργιο Φραντζή να απογράψει τον πληθυσμό της βασιλεύουσας που ήταν σε θέση να κρατήσει όπλο. Ο Φραντζής εξετέλεσε την εντολή και ανακοίνωσε τον αριθμό στον αυτοκράτορα: τέσσερες χιλιάδες εννιακόσιοι εβδομήντα τρεις μάχιμοι, στους οποίους περιλαμβάνονταν μοναχοί καί κάθε είδους εθελοντές, πλην των ξένων μισθοφόρων. Σε λίγο τα αμύθητα πλούτη που είχαν σωρεύσει επί αιώνες οι άρχοντες της Ρωμανίας περνούσαν στα χέρια των κατακτητών.

Oι περίοδοι δημογραφικής κάμψεως είναι περίοδοι ιστορικής παρακμής. Και είναι αναμφισβήτητο ότι ζούμε σε εποχή τρομακτικής δημογραφικής κάμψεως. όμως δεν ομιλούμε για παρακμή αλλά απεναντίας πλάθουμε όνειρα και καταστρώνουμε μακροπρόθεσμα σχέδια οικονομικής αναπτύξεως! Έχοντας καταντήσει αφελείς μαλθουσιανιστές, εξαρτήσαμε την ευτυχία μας από την πίστη ότι όσο λιγότεροι είμαστε τόσο περισσότερα αγαθά απολαμβάνουμε, Κι ασε τον Αριστοτέλη και τον Πολύβιο να γράφουν ότι θέλουν! Σταθερά προσανατολισμένοι προς τον αστερισμό της Δυτικής σκέψεως και κοσμοαντιλήψεως ασχολούμαστε περισσότερο με τη δημογραφική εκρηξη των λαών του λεγόμενου Τρίτου κόσμου και κηρύσσουμε σταυροφορίες απελευθέρωσης με την νομιμοποίηση των εκτρώσεων! Και το πρόβλημα διογκώνεται και οι προοπτικές για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας κάθε άλλο παρά αισιόδοξες είναι, παρά τα όσα περί του αντιθέτου λέγονται καί γράφονται από εκείνους που επέλεξαν να παίξουν το ρόλο του δημαγωγού! Ποιοί ομως είναι οι παράγοντες που οδήγησαν στην κατάπτωση αυτή την ελληνική κοινωνία; Θα παρουσιάσουμε τους πιο σημαντικούς:

1. Η αστικοποίηση, η εσωτερική μετανάστευση. Η ξένη κατοχή, κατά τη διάρκεια του Β' μεγάλου πολέμου καί ο εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε προκάλεσαν την ερήμωση πολλών οικισμών και οδήγησαν τους κατοίκους αυτών στα αστικά κέντρα προς αναζήτηση καλλίτερης τύχης. Πρέπει να τονιστεί ότι η Δυτική Μακεδονία έγινε θέατρο επιχειρήσεων των ανταρτών κατά την κατοχή αλλά κυρίως κατά το αδελφοκτόνο αιματοκύλισμα που ακολούθησε. Εδώ είχαν απομείνει οι τελευταίες εστίες αντιστάσεως Και εδώ καταστράφησαν τα περισσότερα χωριά, ιδιαίτερα στις περιοχές Καστοριάς και Φλώρινας. Η Δυτική Μακεδονία έχει ένα σημαντικό ποσοστό μεταξύ αυτών που έλαβαν το δρόμο της πολιτικής προσφυγιάς. Όσοι από τους εσωτερικούς μετανάστες δεν ξεμάκρυναν για να εγκατασταθούν μονίμως στη Θεσσαλονίκη κυρίως αλλά και στην Αθήνα, τη Λάρισσα η κάποια άλλη μεγάλη πόλη της χώρας κατευθύνθηκαν προς τα αστικά κέντρα του γεωγραφικού διαμερίσματος. Η στρεβλή ανάπτυξη που ακολούθησε οδήγησε στο σχηματισμό της τερατούπολης που καλείται Αθήνα και μιας σμικρογραφίας της που αρχίζει με τη σειρά της να ασφυκτιά, της Θεσσαλονίκης. Η ανασυγκρότηση Ώγίνε χωρίς εθνικό όραμα. Το αθηναΪκό κράτος είχε αρχίσει να παίρνει τα χαρακτηριστικά εκείνα που γιγαντώθηκαν στις ημέρες μας και μας τρομάζουν! Μιά μικρή ομάδα ανθρώπων πουύ διαχειρίζονται την εξουσία, με τις ευλογίες ξένων «προστατών» μας, πρόθυμη να εκποιήσει από απαράγραπτα εθνικά δίκαια, ως οράματα που άλλοτε έτρεφαν τον Έλληνα αλλά και αιματοποτισμένη από μάρτυρες και ήρωες γη, στο όνομα της ασκήσεως ρεαλιστικής πολιτικής έναντι των ισχυρών που έμαθαν συνεχώς να ζητούν γιατί τους δείξαμε ότι είμαστε διατεθιμένοι συνεχώς να παραχωρούμε.

2. Η εξωτερική μετανάστευση. Η ανεπάρκεια της ελληνικής αγοράς να απασχολήσει τα λίγα σχετικά εργατικά χέρια, ύστερα από την αιμορραγία του πολέμου, οδήγησε στη φυγή πολλούς νέους. Τόπος η Αυστραλία αρχικά, στα μέσα της δεκαετίας του 50 και η Γερμανία, λίγα χρόνια αργότερα. ευλογία χαρακτηρίστηκε από κάποιον πολιτικό μας η μετανάστευση εκείνη! Αγνοια η στρεβλή περί αναπτύξεως αντίληψη; Από τους μεταναστεύσαντες στην Αυστραλία λίγοι έχουν επιστρέψει και πολύ λιγότεροι αναμένεται να επιστρέψουν στο μέλλον. Με τους άλλους που μετακινήθηκαν στη Γερμανία η κατάσταση είναι πιο παρήγορη. Και πολλοί περισσότεροι έχουν επιστρέψει και οι μη επιστρέψαντες έχουν την ευχέρεια συχνών επισκέψεων στην πατρίδα, ώστε να μην αποκοπούν από αυτήν. Η μετανάστευση θα είχε λάβει το χαρακτήρα γενικής φυγής αν στην καμπή της δεκαετίας του 50 η ΔΕΗ δεν είχε αναλάβει την τιτάνια επιχείρηση εξηλεκτρισμού της χώρας. Ευνοημένος όμως υπήρξε κυρίως ο νομός Κοζάνης στο έδαφος του οποίου αναπτύχθηκαν οι δραστηριότητες της ΔΕΗ, και από τις επαρχίες του αυτές της Κοζάνης και Εορδαίας. Αυτό οδήγησε πολλούς κατοίκους των περιοχών Γρεβενών, Φλώρινας, Βοϊου και Σερβίων να συρρεύσουν προς τον άξονα ΚοζάνηςΠτολεμαϊδας, εξασφαλίζοντας εργασία στα ορυχεία ή τους σταθμούς παραγωγής. Μόνο ο νομός Καστοριάς φαινόταν να συγκρατεί κάπως τον. πληθυσμό του, λόγω της γούνας. Στο χρονικό αυτό διάστημα μεγάλες περιοχές κυριολεκτικά ερήμωσαν. Οι Πρέσπες και το Πισοδέρι στη Φλώρινα, τα Κορέστια και ο Γράμμος στην Καστοριά, το Βόιο πέραν του Αλιάκμονα, οι ορεινοί και ημιορεινοί οικισμοί του νομού Γρεβενών και οι ημιορεινοί οικισμοί των Σερβίων φιλοξενούν πλέον μόνο ανθρώπους της τρίτης ηλικίας.

3. Η εισβολή του νέου τρόπου ζωής και η σταδιακή απομάκρυνση από τις παραδοσιακές αξίες, τις ποτισμένες από την Ορθοδοξία, είναι ο τρίτος λόγος της δημογραφικής γήρανσης. Προσανατολισμένοι προς τη Δύση από τότε που ξαναγίναμε κράτος δεν παύουμε να μιμούμαστε δουλικά κάθε τι που προέρχεται από εκεί. Η οικογένεια, το κύτταρο, όπως συνηθίζουμε να λέμε, της κοινωνίας γνώρισε απανωτά κτυπήματα μέσα από την προβολή ενός τρόπου ζωής που θεωρεί τα παιδιά εμπόδιο στην απόλαυση της ζωής και την επαγγελματική σταδιοδρομία, ιδίως για τις γυναίκες. Ο καταναλωτισμός ιδεολογία των βιομηχανικά ανεπτυγμένων κοινωνιών που στόχευε και εξακολουθεί να στοχεύει στην δημιουργία τεχνητών, συνεπώς ψευδών αναγκών, που στη συνέχεια σπεύδουν να ικανοποιήσουν με το αζημίωτο, ανέτρεψε τον. παραδοσιακό λιτοδίαιτο τρόπο ζωής του Έλληνα κι αυτός πνίγεται στις ημέρες μας από το αγχος να καλύψει τις πολλές του επιθυμίες σε μια αρρωστημένη άμιλλα υπέρβασης του γείτονα στην κοινωνική ιεράρχηση, οπου πρωτεύοντα χαρακτηριστικά είναι τα κυβικά του αυτοκινήτου, η σπατάλη και η εκκεντρικότητα, όπως καθημερινά διδάσκει η πλουραλιστικώ τω τρόπω καλλιεργούμενη διαφθορά των συνειδήσεων μικρή οθόνη. Παράλληλα ο ακάματος και κοινωνικός Ελληνας έγινε οκνηρός και ατομιστής, χάνοντας από τον ορίζοντά του ιδανικά που έθρεψαν γενιές και ζώντας με μόνο στόχο και σκοπό το χρήμα. Και καθώς ααυτό δεν αποκτάται τόσο εύκολα με τον ιδρώτα του προσώπου ως πολυμήχανοι ανακαλύψαμε χίλιους δυο άλλους τρόπους! Αυτή είναι η ζωή μας σήμερα. Και προς επιβεβαίωση των λεχθέντων αναφέρω απόσπασμα από το πόρισμα της διακομματικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη μελέτη του δημογραφικού πορίσματος, που υποβλήθηκε στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 1993: «Η απομάκρυνση από τα παραδοσιακά ελληνικά πρότυπα ζωής και η κοινωνική παρακμή με την υπονόμευση των αξιών του γάμου, της οικογένειας και των τέκνων έχουν σημαντική επίδραση στο δημογραφικό. Ο υπέρμετρος ευδαιμονισμός, η χαλάρωση των ηθών, τα ναρκωτικά, το AIDS και γενικά η κοινωνική υποβάθμιση και η παγκόσμια ανασφάλεια επιδρούν αρνητικά στο δημογραφικό.» Ασχολούμενος με τα πολυτεκνικά θέματα επί μία τετραετία έκανα τη διαπίστωση ότι έχουμε τόσο αλλοτριωθεί, ώστε πολλοί από τους πολυτέκνους μας αντί να αισθάνονται καμάρι, που με τόσους μόχθους και στερήσεις ανατρέφουν τα παιδιά τους αισθάνονται είδος ντροπής έναντι του κοινωνικού συνόλου που πιστεύουν ότι επιβαρύνουν γι᾿ αυτό και εκδηλώνουν τάσεις επαιτίας, ικανοποιούμενοι μέ τα ψίχουλα που κατά καιρούς η Πολιτεία τους προσφέρει, αντί να διεκδικήσουν δυναμικά την ελάφρυνση των επιβαρύνσεών τους! Ετσι ο δείκτης γεννήσεων από 2.22.3 που διατηρείτο σταθερός κατά την περίοδο 19501980 επεσε το 1990 στο 1.4! Φυσικά στην Αθήνα έχει κατέλθει κάτω από 1.2 ενώ στην Περιφέρεια συγκρατείται κατά περιοχές πάνω από 1.6.

Αν εξετάσουμε την κίνηση του πληθυσμου κατά την εικοσαετία 19711991 μέ εκπληξη ισως διαπιστώσουμε ότι στη Δυτική Μακεδονία, όπως αλλωστε και στούς περισσότερους νομούς της χώρας έχουμε αυξηση. Ετσι εμφανίζεται η ακόλουθη εικόνα:

Ας Μη σπεύσουμε να μετριάσουμε τις εντυπώσεις από τον. κίνδυνο πού διατρέχουμε ως έθνος. Το πόρισμα της διακομματικης επιτροπής τονίζει ότι στην πραγματική αύξηση του πληθυσμού κατά τη δεκαετία του 70 κυρίως αλλά και του 80, συνετέλεσε η παλινόστηση μεταναστών ιδίως μετά την πετρελαϊκή κρίση το 1973. Οι πλείστοι από τουςπαλινοστούντες επέστρεψαν στόν τόπο διαμονής τους πριν από τη μετανάστευση ούτε στην προηγούμενη απασχόλησή τους, αλλά εγκαταστάθηκαν στα αστικά κέντρα. Μέ τις οικονομίες τους στράφηκαν στην αγορά ακινήτων, μέ αποτέλεσμα να δοθεί βέβαια κάποια ωθηση στις εργασίες οικοδομικής από την άλλη όμως να χαθούν πολύτιμα κεφάλαια, πού θα μπορούσαν να κινήσουν την μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση, βιοτεχνική ή άλλης μορφής. Η τιμή της κατοικίας ανέβηκε σημαντικά μέ την υπεραξία γης στις κεντρικές περιοχές, στις οποίες το σύστημα της αντιπαροχής ευνόησε κάποιους, ιδιοκτήτες και εργολάβους, και κατέστρεψε το παραδοσιακό χρώμα όλων των πόλεων!

Η αδυναμία της ελληνικής αγοράς να απορροφήσει το εργατικό δυναμικό της χώρας συνεχίζεται να παραμένει εμφανής και μάλιστα αυξάνει μέ το χρόνο. Η ύφεση στη διεθνή αγορά, από τη Μια, και η προϊούσα οκνηρία των Νεοελλήνων, πού εκδηλώνουν εμφανή την απροθυμία να ρίχνονται σέ περιπέτειες, αποτρέπει μια νέα μεταναστευτική εφόρμηση. Η ασκούμενη προς την Πολιτεία πίεση εκτονώνεται μέσω ασφαλιστικών δεικλίδων. Και ως τέτοιες δικλείδες χρησιμοποιουνται ως τις ημέρες μας οι δημόσιες επιχειρήσεις. Αλλά όταν σέ ένα καραβάκι των 100 επιβιβάζονται 500 ναυαγοί δέν σώζονται αλλά πνίγονται 500. Αυτό όφειλαν να το γνωρίζουν οι κατά καιρούς ναυαγοσώστες. Η παύση λειτουργίας των μεταλλείων χρωμίτη των Ελληνικών Σιδηροκραμάτων, και οι αναγκαστικές απολύσεις εργαζομένων στη ΜΑΒΕ και την ΑΕΒΑΛ, βεβαιώνει του λόγου το αληθές. Η νέα ναυαγοσωστική λύση να επιβιβαστούν όλοι οι ναυαγοί στη ΔΕΗ πού φαντάζει ως αεροπλανοφόρο, απλώς θα δράσει καταλυτικά, μαζί μέ άλλους παράγοντες, να δούμε να κλονίζεται γρηγορότερα και αυτή η δημόσια επιχείρηση. Βέβαια ως άνθρωποι της περιφέρειας δέν ερευνήσαμε, όσο θα έπρεπε γιατί έκλεισε το μεταλλείο της Σκούμτσας. Που αναλογούσε το μεγαλύτερο μέρος του παθητικού, στο μεταλλείο, στο εργοστάσιο εμπλουτισμού του Αλμυρού ή στη γραφειοκρατική ομάδα πού ασκούσε τηλεδιοίκηση από την Αθήνα; Είναι πράγματι ασύμφορη η λειτουργία μιας πρωτογενούς μονάδος στην επαρχία μέ μικρό έστω παθητικό, πού θα μπορούσε κι αυτό να εξαλειφθεί μέ ορθολογικότερη ανάπτυξη του ορυχείου και δέν είναι ασύμφορη η κατασκευή ενός ανισοπέδου κόμβου στην Αθήμα κάθε μήνα; Είναι αντιοικονομική η ΑΕΒΑΛ, η οποία αναμένει επί δεκαετία και πλέον τις επενδύσεις εκείνες πού θα την καθιστούσαν ανταγωνιστική; Μά τί θέλουμε λοιπόν; Να κάτέβουν όλοι οι Ελληνες να πουλούν τσατσάρες στην Ομόνοια και τεμάχια φελιζόλ έξω από τα γήπεδα. Τονίσαμε την μεγάλη συμβολή της ΔΕΗ στην συγκράτηση του κύματος μεταναστευτικής φυγής. Πρέπει όμως να επισημάνουμε και ένα πολύ αρνητικό σημείο εκ της παρουσίας της, πέραν εκείνου της υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος, για την οποία ευθυνόμαστε όλοι μας μέ την παθητική μέχρι σήμερα στάση μας απέναντι στην αποφυγή εκτελέσεως από την ΔΕΗ των αντιρρυπαντικών έργων πού οφείλει να εκτελέσει. Το αρνητικό είναι ότι μέ την παρουσία της εφησυχάσαμε, μέ αποτέλεσμα να υστερεί σημαντικά η Δυτική Μακεδονία στη βιομηχανική ανάπτυξη. Ούτε βιοτεχνικές επιχειρήσεις πού θα μπορούσαν να λειτουργήσουν δορυφορικά ως προς λειτουργίες της ΔΕΗ αναπτύχθηκαν, στο βαθμό πού θα μπορούσαν να αναπτυχθούν, ούτε και άλλες βιομηχανίες ώστε να δοθεί εργασία ιδίως στη νεολαία, η οποία σήμερα φαίνεται να ευημερεί κατατρώγοντας ένα σημαντικό εισόδημα πού εισρρέει στη λεκάνη ΚοζάνηςΠτολεμαϊδας από μισθούς της ΔΕΗ αδιαφορώντας για το ότι η μεταλιγνιτική περίοδος δέν είναι πολύ μακρυά. Και, φυσικά, όσο περνούν τα χρόνια τόσο και περισσότεροι νέοι αναβάλλουν το. γάμο μέ το επιχείρημα: πώς να κάνω οικογένεια αφού δεν έχω ακόμη αποκατασταθεί; Η προβολή ως ιδανικού του βολέματος στο δημόσιο τουλάχιστον, αν είναι δύσκολη η πρόσβαση στο χρυσοφόρο κοίτασμα της ΔΕΗ, είναι ένα από τα γνωρίσματα της τοπικής κοινωνίας. Και επειδή οι απαιτήσεις της ζωής είναι πολλές και το δημόσιο κάνει πώς πληρώνει αυτούς πού κάνουν πώς εργάζονται, (γνωστό το λογότυπο και μάλιστα εισαγωγής) όλοι στρέφονται στην ανακάλυψη μηχανών προσθήκης εισοδήματος στο σταθερό πάγιο. Η Δυτική Μακεδονία ηταν κατ'εξοχήν γεωργοκτηνοτροφική, ως πρίν από μια γενιά. Η περιφρόνηση προς τον. πρωτογενή τομέα και η απροθυμία ενασχόλησης μέ εργασίες αυτού του είδους λόγω και των δυσχερειών, τις οποίες διδάξαμε να αποφεύγουν οι νέοι, είχε ως αποτέλεσμα να μειώνεται συνεχώς το ζωικό κεφάλαιο. Μάλιστα θα είχε αυτό συρρικνωθεί κατά πολύ περισσότερο αν τα τελευταία χρόνια δέν απασχολούνταν στη βοσκή αιγοπροβάτων Αλβανοί βοσκοί. Αυτό πρέπει η Πολιτεία να το εκτιμήσει δεόντως και να αποφεύγει να εξαντλεί όλη την αυστηρότητα των περί λαθρομεταναστών διατάξεων σ' αυτούς της υπαίθρου επειδή είναι αδύνατη η εφαρμογή τους στην ανεξέλεγκτη αθηναϊκή Βαβέλ. Οι ποσοστώσεις πού επέβαλε τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ενωση στην παραγωγή γάλακτος και καπνού και η Μη παρουσία της πολιτείας ως εγγυητρίας στη συναλλαγή παραγωγού, ιδίως γάλακτος, και εμπόρου οδηγεί το. γεωργοκτηνοτρόφο στην απογοήτευση αν Μη στην απελπισία. Ευτυχώς τα γεωργικά προϊόντα πού παράγονται στην περιοχή μας δέν επιτρέπουν την αλλοτρίωση, όπως συμβαίνει μέ άλλους παραγωγούς πού πληρώνονται για Να οδηγήσουν το προϊόν του ιδρώτα τους στη χωματερή! Αυτή η σταδιακή απομάκρυνση του γεωργού από τη γη, μέ την οποία τόσο δεμένος ηταν παλιότερα, μέ τη μηχανική καλλιέργεια στην αρχή και μέ τήν καταστροφή του πλεονάζοντος καρπού στις ημέρες μας (αν είναι δυνατό νά πλεονάζει τό ροδάκινο όταν τα νησιά μας δέν γνωρίζουν τί είναι ααυτό) συντελεί στην αλλοτρίωση του πιο υγιούς τμήματος του πληθυσμού της χώρας και σέ νέα αστικοποίηση. Και μπορεί βέβαια νά είναι στόχος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως η μείωση του αγροτικού πληθυσμού δέν βλέπουμε όμως εναλλακτικές προτάσεις για τήν απασχόληση του πληθυσμού πού θα αστικοποιηθεί. Τον. ξερριζωμένο από τή γή του νεοφανη αστό (οχι μέ τήν κοινωνική εννοια του ορου) τον. αναμένει η εξαθλίωση και είναι φυσικό οι γενετικοί δεικτες νά μειωθουν ακόμη περισσότερο. Ακούγεται νά γίνεται λόγος για τή μεταλιγνιτική περίοδο πλήν όμως πολλοί θεωρουν τήν εποχή απομακρυσμένη χρονικά οσο ορισμένοι τή δεύτερη παρουσία του Χριστου. Η μεταλιγνιτική περίοδος είναι αρκετά κοντά μας ώστε νά επιβάλλεται νά λαμβάνεται πλέον υπ οψη στούς σχεδιασμούς εκείνους πού ξεπερνουν τον. αξιοθρήνητο ορίζοντα της τετραετίας πού συνήθως δέν ξεπερνα τό προβλεπτικό μας βλέμμα. Η περίοδος θα μας βρει μέ ενα αστικό κέντρο τήν ΚοζάνηΠτολεμαϊδα, στήν οποία θα είναι συγκεντρωμένος ο μισός πληθυσμός της Δυτικης Μακεδονίας και θα εχει τόσα προβλήματα, ώστε νά απαιτει νά δαπανωνται ολα τά κονδύλια, πού διατίθενται για τήν Περιφέρεια, εδω, προκειμένου νά γίνει πιο ανθρωπινη η ζωή των κατοίκων της. Τίποτε δέν φαίνεται νά έχουμε διδαχθει εκ του οτι ααυτό γίνεται στις ημέρες μας μέ τήν Αθήνα, τήν οποία, αφου καταστρέψαμε, μέ τήν στρεβλή ανάπτυξη όπως λέμε, η καλύτερα μέ τον. τερατώδη γιγαντισμό, επιχειρουμε νά κάνουμε πιο υποφερτή για εγκαταβίωση ανθρώπων δαπανώντας τεράστια ποσά πού αποσπουμε από τήν Περιφέρεια, Μη προσφέροντας στήν τελευταία κάποια προοπτική αναπτύξεως. Ποτέ δέν εγινε σκέψη για κάποιο πρόγραμμα επιστροφης των ταλαιπώρων επαρχιωτων Αθηναίων στόν τόπο καταγωγης τους. Και οχι μόνο ααυτό δέν εγινε αλλά επαναλαμβάνεται τό σφάλμα μέ τήν συμπρωτεύουσα.

Τί πρέπει νά γίνει:

 Η Πολιτεία πρέπει νά πείσει τό λαό μας οτι τό δημογραφικό πρόβλημα τήν απασχολει. Πρός τό παρόν δέν επεισε οτι τήν απασχολει στα σοβαρά. Τό πόρισμα της διακομματικης επιτροπής της Βουλης είναι μια αξιόλογη μελέτη και αναλύει κατά τρόπο σωστό τήν κατ' εξοχήν ενδειξη παρακμης της νεοελληνικης κοινωνίας. Τό πρωτο ουσιαστικό βημα πρός τήν κατεύθυνση αντιμετωπίσεως του προβλήματος υπηρξε τό επίδομα της πολύτεκνης μάνας. Συνοδεύτηκε ααυτό από κάποιες διευκολύνσεις για συνταξιοδότηση μητέρων τριων παιδιων. Και τό αποτέλεσμα εγινε αισθητό μετά σύντομο χρονικό διάστημα. Ενω δηλαδή αναμενόταν οι γεννήσεις νά κατέλθουν στίς 80.000 τό 1992 συγκρατήθηκαν επάνω από 100.000, συγκεκριμένα 104.081, σύμφωνα μέ τήν Εθνική στατιστική υπηρεσία, χάρη στό επίδομα. Η πρόσφατη απόφαση της υπουργου Αναπτύξεως μέ τήν οποία θεσπίζεται ειδικό τιμολόγιο της ΔΕΗ για πολυτέκνους είναι ενα ακόμη θετικό βημα. Ας παρατηρήσουμε οτι δέν είναι ευεργέτημα, όπως πολλοί ισως τό θεωρουν, αλλά μέτρο αποκατάστασης κοινωνικης δικαιοσύνης. Και καλό είναι νά προβλεφθει ετήσια αναπροσαρμογή του φορολογητέου εισοδήματος των δικαιούχων, για νά Μη καταλήξει, μέ τον. πληθωρισμό, δωρο αδωρο εντός ολίγων ετων.

Η Πολιτεία πρέπει νά προχωρήσει μέ γοργούς ρυθμούς σέ ουσιαστικά μέτρα για τήν ανάπτυξη της Περιφέρειας. Τό λογότυπο, πού συνεχώς επαναλαμβάνει τό κέντρο « Ελλάδα δέν είναι μόνο η Αθήνα», δέν πείθει κανένα. Ζουμε μέ εντεινόμενη συνεχώς τήν εντύπωση οτι η συμπεριφορά του κέντρου απέναντί μας είναι αποικιακου τύπου! Δεδομένου οτι ο δείκτης γεννήσεων της Αττικης είναι ο χαμηλώτερος της χώρας, ισως και κάτω του 1.2 παιδιά ανά ζευγάρι, διδάσκοντας τον. τρόπο ζωής των Αθηναίων στούς επαρχιωτες, μέσω της μικρης οθόνης, φυσικά εξαπλώνουμε τή διαφθορά και δέν συντελουμε στήν αυξηση των γεννήσεων. Πολλοί μας λέγουν, κι αν δέν μας τό λένε τό βλέπουμε, οτι η Ελλάδα εχασε τό τραινο της βιομηχανικης ανάπτυξης. Στόν τρομερό ανταγωνισμό των μονοπωλείων οι τρίτοι δέν έχουν ελπίδα επιβιώσεως. Φυσικά δέν ονειρευόμαστε στη Δυτική Μακεδονία μια αυτοκινητοβιομηχανία πού νά ανταγωνίζεται τήν MERCEDES, όμως μια βιώσιμη βιομηχανία γάλακτος και τυροκομικων προϊόντων γιατί οχι; Τί κρίμα για μια χώρα σάν τήν Ελλάδα νά προμηθεύει τό παστεριωμένο γάλα σέ κτηνοτροφικές περιοχες μέσω Αθήνας!

Μία αλλη κατεύθυνση αναπτύξεως είναι αυτή της τυποποιήσεως και εμπορίας γεωργικων προϊόντων μέ τό σημα του οικολογικου. Η τάση είναι πρός αυξηση καταναλώσεως τέτοιων προϊόντων, μεταξύ ενός στρώματος του αστικου πληθυσμου μέ υψηλότερο εισόδημα. Η περιοχή των Πρεσπων, τό Βόιο και τά ημιορεινά Γρεβενά θα μπορουσαν νά ενισχυθουν πρός τήν κατεύθυνση αυτή. Δάνεια, περισσότερα και μέ καλύτερους ορους δάνεια για κατοικίες, ιδιαίτερα των νέων ζευγαριων. Η ασφάλεια πού παρέχει η ιδιόκτητη στέγη στόν ΈΛληνα είναι σημαντικός ορος για τήν πάλη μέσα στήν τόσο σκληρά ανατγωνιστική κοινωνία. Στήν Κοζάνη δύο οοικισμοί υποδοχης παλινοστούντων Ποντίων εκ Ρωσίας παραμένουν χρόνια στα εργα υποδομης. Κι όμως η οποια αυξηση εμφανιστει κατά τήν επόμενη απογραφή πληθυσμου σ αυτούς θα οφείλεται εκτός κι αν αγανακτήσουν κι αυτοί και κατέλθουν στό Καπανδρίτι.

Αξιοποίηση του δασικου πλούτου. Στά Γρεβενά εγινε ενα αξιόλογο πείραμα. Κατάσκευάστηκε ενα πρότυπο εργοστάσιο επεξεργασίας ξύλου για παραγωγή ινοσανίδος. Τό προϊόν εχει ζήτηση στήν αγορά πού ξεπερνα τήν δυνατότητα παραγωγής του εργοστασίου. Κι ομως δέν έχουμε ξύλα, εκεί στα ριζά της μεγάλης μας Πίνδου! Φθάσαμε νά φέρνουμε μέ φορτηγά αυτοκίνητα από τή Βουλγαρία! Τό τραίνο χρόνια τώρα στέκει καθηλωμένο στήν Κοζάνη. Και δέν υπάρχουν χρήματα για νέες επενδύσεις στό εργοστάσιο! Και κατά καιρούς ακούγεται οτι τό εργοστάσιο θα κλείσει, λόγω των χρεων του η γιατί είναι ασύμφορο. Κι ολα αυτά γιατί κρίνουμε μέ αυστηρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ετσι κρίναμε ασύμφορο τό εργοστάσιο κονσερβοποιίας των Πρεσπων και τό κλείσαμε πρίν από χρόνια. Κι ας τρώει ολη η Ελλάδα φασόλια Πρέσπας και κόκκινες πιπεριές. Μέ τά ιδια όμως κριτήρια κρίνουμε τά εργα της Αθήνας; Πότε αραγε θα αποσβεστουν τά τόσα εργα βιτρίνας μέ τά οποια προσπαθουμε νά τήν κάνουμε ελκυστικότερη ώστε νά τραβήξει και τους υπόλοιπους Ελληνες, μεταξύ αυτων και τους τελευταίους Γρεβενιωτες η Φλωρινιωτες; Ποιά η διαφορά κόστους στήν κατασκευή του Αττικό Μετρό από τήν επιλογή του γρανίτη ως υλικου επενδύσεων αντί του λευκου μαρμάρου και ποιά η επίπτωσή του στήν ανάσχεση αναπτύξεως των λατομείων του Τρανοβάλτου και στη φυγή του πληθυσμου από μια αγονη κατά τά αλλα περιοχή, απασχόλησε κανέναν; Η περιοχή μας ηταν στό παρελθόν εκ των πιθανων νά φιλοξενήσουν στό μέλλον πυρηνικό σταθμό παραγωγης ηλεκτρικης ενέργειας, αν λαμβανόταν ποτέ τέτοια απόφαση. Βέβαια πολλά έχουν αναθεωρηθει λόγω του προσφάτου σεισμου. Στόν ορίζοντα όμως διαφαίνεται εναλλακτική λύση και αυτή είναι τό φυσικό αέριο. Πέρα από τό οτι η Πολιτεία πρέπει νά ξεκαθαρίσει σύντομα τή θέση της πάνω στό θέμα, πρέπει νά πιεσθει και η ΔΕΗ νά προχωρήσει σέ σημαντικές επενδύσεις για εργα αναπλάσεως του περιβάλλοντος. Αν αυτά δέν αρχίσουν τώρα θα είναι πολύ αργά οταν αποχωρήσει αφίνοντας τά χάσκοντα ορύγματα προσφορά για τον. ενταφιασμό των σκουπιδιων. Η Δυτική Μακεδονία είναι η περιοχή του υποσχομένου τουρισμου. Η εποχή της θάλασσας φαίνεται νά παρέρχεται. Ο ανθρωπος αποσταμένος από ενα τρόπο διακοπων, κατά τή διάρκεια των οποίων ζει τήν πόλη του σέ σμικρογραφία, αναζητα τή γαλήνη του βουνου. Μία ανετη διαδρομή από τό Μέτσοβο ως τις Πρέσπες θα προσελκύει πλήθος περιηγητών και θα συγκρατήσει τους εναπομείναντες κατοίκους των ορεινων περιοχών. Ας μη λησμονουμε οτι τά βουνά μας υπηρξαν καταφύγια του λαου σέ δύσκολες εποχές. Και αυτές οι εποχές δέν αποκλείεται νά επανέλθουν. Αφίσαμε τελευταιο τό σημαντικότερο: Τήν επιστροφή στίς ρίζες. Κάπως προαναφέραμε τά μικρά κίνητρα πού δόθηκαν είχαν ωςάμεσο αποτέλεσμα τήν συγκράτηση της πτώσεως των γεννήσεων. Ααυτό φανερώνει ότι οι Ελληνίδες θέλουν νά κάνουν περισσότερα παιδιά και αυτό είναι τό παρήγορο! Στή Γερμανία, όπου τά κίνητρα είναι σαφως ισχυρότερα δέν διαπιστώνεται η ανάλογη ανταπόκριση, μέ αποτέλεσμα νά επωφελουνται από αυτά κυρίως οι μετανάστες και μεταξύ αυτων ιδιαιτέρως οι Τουρκοι και αλλοι μουσουλμάνοι. Αλλωστε στήν υπεργενητικότητα των μουσουλμάνων της Θράκης δέν εστιαζόταν ο δισταγμός για τήν καθιέρωση επιδομάτων και στήν πατρίδα μας; Αν θέλουμε νά είμαστε ρεαλιστές πρέπει νά δεχθουμε οτι τό μέλλον ανήκει στούς λαούς μέ σφριγηλό πληθυσμό και οχι σέ γηρασμένους πού φαίνεται νά ρυθμίζουν τά του κόσμου ενω αδυνατουν νά ρυθμίσουν τά του οίκου τους!

Όπως προαναφέραμε σημαντικός λόγος για τήν πτώση των γενήσεων είναι η απεμπόληση των παραδοσιακων αξιών. Και φυσικά πρώτη διδάξασα ααυτήν είναι η πρωτεύουσα. Τώρα μέσα από τή μικρή οθόνη επιχειρειται ενας ανευ προηγουμένου εκμαυλισμός των συνειδήσεων στό όνομα της ελευθερίας της πληροφόρησης. Οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί κατά γενική ομολογία έχουν υπερβει κάθε οριο χυδαιότητος και ρυπαρότητος. Και ενω οι αντίστοιχοι κρατικοί, αν και χωλοί, εμφανίζουν καλύτερα προγράμματα, προσελκύουν τό ενδιαφέρον ενός ελαχίστου ποσοστου τηλεθεατων. Αν δέν ληφθουν αμέσως μέτρα καταστολης της κατηχήσεως στό εγκλημα ισως αυριο θα είναι πολύ αργά. Η Ελλάδα τό 2015 θα εχει 500.000 Ελληνες λιγότερο. Δέν έχουν υπολογίσει πόσους περισσότερους αλλοδαπούς θα εχει. Τώρα πού η μετανάστευση εχει περάσει στα χέρια του οργανωμένου διεθνους εγκλήματος κανένα μέτρο αστυνόμευσης των συνόρων δέν είναι δυνατό νά εμποδίσει τους απόκληρους του κόσμου τούτου νά μετακινηθουν αναζητώντας τον. παράδεισο. Και φυσικά ετσι βλέπουν τή χώρα μας οι βόρειοι γείτονές μας ασχετα αν εμεις μεμψιμοιρουμε καθημερινά. Και φυσικά θα καταφθάνουν συνεχώς και πολλοί από αυτούς θα εγκαθίστανται μονίμως εδω, διεγείροντας σέ μας αισθήματα φυλετισμου, όπως στούς Ευρωπαίους εταίρους μας πού τόσο θαυμάζουμε και τόσο δουλικά μιμούμαστε. Η πατρίδα μας δέν καλλιέργησε ποτέ τήν ξενοφοβία. Κατάφερνε πάντα μέ τήν ανωτερότητα του πολιτισμου του λαου της νά αφομοιώνει ολους αυτούς πού κατέφθαναν σ' ααυτήν και νά τους προσφέρει τον. πολιτισμό της. Εχουμε όμως εμεις νά δείξουμε σήμερα πολιτισμό; Πέρα από τα άφθονα μνημεια που μάς κατέλιπαν οι πρόγονοί μας δικό μας είναι μονάχα η εισαγόμενη υποκουλτούρα πού για νά τήν αποκτήσουμε πληρώνουμε πανάκριβα!

Βέβαια τό παρήγορο είναι ότι μέ τον καιρό συνειδητοποιουμε οτι κάτι δέν πηγαίνει καλά. Τότε τί περιμένουμε για νά συνέλθουμε; Μιά νέα εθνική συμφορά. Ας σπεύσουμε νά προλάβουμε αυτή τή φορά. Κάλλιο Προμηθείς παρά Επιμηθείς.