ΜΗΝ ΙΟΥΛΙΟΣ

ἔχων ἡμέρας τριάκοντα μίαν
Ἡ ἡμέρα ἔχει ὥρας 14 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 10

1. Δευτέρα. † Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ τῶν ἀναργύρων τῶν ἐν Ῥώμῃ (†284). Ἦχος γ´, ἑωθινὸν δ´. Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκια «Ἐξ ὕψους κατῆλθες», Δόξα, «Ἀπόστολοι ἅγιοι»· κοντάκιον «Ὡς ἀπαρχὰς τῆς φύσεως».

Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ ἄνευ Παρακλητικῆς. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν γίνεται εἴσοδος· εἰς τὸ Καὶ νῦν τοῦ στίχου θεοτοκίον «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τῶν ἀναργύρων» (Παρακλ., ἦχ. πλ. β´, Τετάρτῃ ἑσπέρας). Εἰς τὸν ὄρθρον τοῦ κανόνος τῶν ἁγίων προηγεῖται ὁ κανὼν τῆς μικρᾶς παρακλήσεως τῆς Θεοτόκου «Ὑγρὰν διοδεύσας»· καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Κοντάκιον «Προστασία»· Ἀπόστολος τῶν ἁγίων, Νοεμ. 1ῃ, «Ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ» (Α´ Κορ. ιβ´ 27-ιγ´ 8)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, «Προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς τοὺς δώδεκα» (Μτθ. ι´ 1, 5-8)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

2. Τρίτη. † Κατάθεσις τῆς τιμίας ἐσθῆτος τῆς Θεοτόκου ἐν Βλαχέρναις (473).

Ἡ ἀκολουθία τῆς Θεοτόκου ψάλλεται ὡς ἔστι διατεταγμένη εἰς τὸ Μηναῖον. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου· τὸ δὲ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς λέγεται ἅπαξ. Μεσονυκτικὸν τὸ τῆς ἡμέρας.

Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκιον δίς· κανόνες οἱ δύο τοῦ Μηναίου (μετὰ τῶν εἱρμῶν τοῦ α´). Καταβασίαι δὲν λέγονται, πλὴν μόνον ἐκ τοῦ β´ κανόνος οἱ εἱρμοὶ τῆς γ´, Ϛ´, η´ καὶ θ´ ᾠδῆς εἰς τὴν τάξιν αὐτῶν· ψάλλομεν δὲ καὶ «Τὴν τιμιωτέραν»· ἀλλὰ μετὰ τοὺς αἴνους, δοξολογία μεγάλη καὶ τὸ ἀπολυτίκιον ἅπαξ.

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὸ κοντάκιον τοῦ Μηναίου «Περιβολὴν πᾶσι πιστοῖς»· Ἀπόστολος τῆς Θεοτόκου, 21 Νοεμ., «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή» (Ἑβρ. θ´ 1-7)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, 8 Σεπτ. εἰς τὸν ὄρθρον, «Ἀναστᾶσα Μαριάμ» (Λκ. α´ 39-49, 56)· «Ἄξιον ἐστί»· «Ποτήριον σωτηρίου».

Σημείωσις. Ἔνθα ἑορτάζεται ἐπισημότερον ἡ ἀκολουθία τῆς Θεοτόκου, γίνεται εἴσοδος ἐν τῷ ἑσπερινῷ καὶ ψάλλονται εἰς τὸν ὄρθρον καταβασίαι «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου».

3. Τετάρτη. Ὑακίνθου μάρτυρος (†108). Ἀνατολίου Κων/λεως (†458), Θεοδότης μάρτυρος (†712), Γερασίμου τοῦ νέου ὁσιομάρτυρος τοῦ ἐκ Μεγάλου Χωρίου Εὐρυτανίας (†1812).

Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32).

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. β´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. δ´ 13-25)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. β´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ζ´ 21-23).

4. Πέμπτη. Ἀνδρέου ἐπισκόπου Κρήτης, ποιητοῦ τοῦ μεγάλου κανόνος. Μιχαὴλ Χωνιάτη ἐπισκόπου Ἀθηνῶν (†1220).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. β´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ε´ 10-16)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. β´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. η´ 23-27).

5. Παρασκευή. Ἀθανασίου τοῦ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἄθῳ (†1000) καὶ Λαμπαδοῦ ὁσίων.

Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ἑορτάσιμος, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, δίχα Παρακλητικῆς. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν γίνεται εἴσοδος. Τὸ ἀπολυτίκιον «Τὴν ἐν σαρκὶ ζωήν σου» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ θεοτοκίον «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν». Εἰς τὸ μεσονυκτικὸν ἡ λιτὴ τοῦ ἁγίου. Εἰς τὸν ὄρθρον καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου», καὶ δοξολογία μεγάλη. Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Προστασία»· προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον 5ης Δεκ.· Ἀπόστολος τοῦ ὁσίου, Σαβ. κζ´ ἑβδ. ἐπιστ., «Ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματος» (Γαλ. ε´ 22-Ϛ´ 2)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Πέμ. δ´ ἑβδ. Ματθ., «Πάντα μοι παρεδόθη» (Μτθ. ια´ 27-30)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

6. Σάββατον. Σισόη ὁσίου τοῦ μεγάλου (†429). Λουκίας (†301), Ἀπολλωνίου, Ἐπιμάχου, Ἀλεξανδρίωνος μαρτύρων.

Ἡ ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλογητάρια. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. β´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. γ´ 19-26)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. β´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ζ´ 1-8).

7. † ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. † Κυριακῆς μεγαλομάρτυρος (δ´ αἰ.), Θωμᾶ ὁσίου τοῦ ἐν Μαλεῷ (ι´ αἰ.). Ἦχος α´, ἑωθινὸν β´.

Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ, μνήμη πάντων τῶν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει διαλαμψάντων πατέρων, πάντων τῶν ἐν Παλαιστίνῃ ἁγίων, σύναξις τῶν 23 ἁγίων τῆς νήσου Λέσβου, καὶ ἐν Σερβίοις (Κοζάνης) σύναξις τῆς ἁγίας Θεοδώρας βασιλίσσης Ἄρτης.

Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀπόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνήσθητι, Κύριε»· κοντάκιον «Ὡς ἀπαρχάς». Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 6 καὶ τῆς μάρτυρος προσόμοια 3 «Μάρτυς ἀθληφόρε» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, τοῦ Μηναίου «Ἐκ δεξιῶν τοῦ σωτῆρος», Καὶ νῦν, «Τὴν παγκόσμιον δόξαν».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα «Τῷ πάθει σου, Χριστὲ» κ.λπ., Δόξα, τοῦ Μηναίου «Ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν», Καὶ νῦν, «Ὢ θαύματος καινοῦ» (Παρακλητική, Σαβ. ἑσπέρας, ἦχος β´).

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος», Δόξα, «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου «Μίαν τρισυπόστατον ἀρχήν», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ «Ἡ τοῦ λῃστοῦ μετάνοια».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α´ στιχολογίας μὲ θεοτοκίον «Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι», καὶ τὰ τῆς β´ στιχολογίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (β´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τῆς ἁγίας «Χαρμονικῶς ἐπὶ τῇ μνήμῃ»· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον κάθισμα τῆς μάρτυρος «Ἁγνείας στιλπνότητι» μετὰ τοῦ θεοτοκίου· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ β´ ἀναστάσιμον «Τὸν λίθον θεωρήσασαι» καὶ τὸ κάτωθι τῆς ἁγίας μετὰ τοῦ θεοτοκίου αὐτοῦ·

Ἦχος γ´. Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις.

Ἐν οὐρανοῖς ὡς μάρτυς, * Κυριακή, σὺ τῷ Θεῷ * παρισταμένη ἐνδόξως, * πάντας ἡμᾶς τοὺς εὐσεβῶς * μνήμην τὴν σὴν ἐκτελοῦντας * σῷζε σεπταῖς σου πρεσβείαις.

Θεοτοκίον, ὅμοιον.

Ἱερωτάταις, κόρη, * Κυριακῆς τῆς σεμνῆς * πρεσβείαις φύλαττε πάντας * δούλους τοὺς σοὺς ἐκ τῶν δεινῶν * καὶ πάσης ἄλλης ἀνάγκης * ὡς προστασία τοῦ κόσμου.

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς ἁγίας προσόμοια 3 (τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ) «Μάρτυς ἀθληφόρε» κ.λπ. εἰς 4, εἰς στίχους τὰ δύο τελευταῖα α) «Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου», β) «Καὶ ἔστησεν ἐπὶ πέτραν τοὺς πόδας μου καὶ κατεύθυνε τὰ διαβήματά μου», Δόξα, τὸ β´ ἑωθινὸν «Μετὰ μύρων προσελθούσαις», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ τῶν μακαρισμῶν τοῦ ἤχου] (βλέπε ἔμπροσθεν γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς».

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος»,«Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προστασία».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: –μετὰ προκειμένου τῆς 25ης Ἰουλίου– τῆς ἁγίας, Πέμπτης ιε´ ἑβδομ. ἐπιστολῶν, «Πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν» (Γαλ. γ´ 22-δ´ 5)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. β´ Ματθ., «Περιπατῶν ὁ Ἰησοῦς παρὰ τὴν θάλασσαν» (Μτθ. δ´ 18-23).

Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς»· «Πληρωθήτω, καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.

8. Δευτέρα. Προκοπίου μεγαλομάρτυρος (†303)· Θεοφίλου ὁσίου τοῦ ἐκ Ζίχνης (†1548), Ἀναστασίου ἱερομ. ἐξ Ἰωαννίνων (†1734).

Ἡ ἀκολουθία τοῦ μεγαλομάρτυρος, οὖσα ἡμιεορτάσιμος, ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου μετὰ Παρακλητικῆς (ὅρα ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§2-30). Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου. Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν· οἱ αἶνοι τοῦ Μηναίου, ἡ μικρὰ δοξολογία χῦμα καὶ ἀπόστιχα αἴνων ἐκ τῆς Παρακλητικῆς. Εἰς τὴν θ. λειτουργίαν Ἀπόστολος: μεγαλομάρτυρος, ὃν ζήτει Κυρ. λβ´ ἐπιστ. (Α´ Τιμ. δ´ 9-15)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. γ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. θ´ 36-ι´ 8). Δυνατὸν ὅμως ἐν τῷ ὄρθρῳ νὰ ψαλῇ δοξολογία μεγάλη (παραλειπομένων τῶν ἀποστίχων τῶν αἴνων)· τότε εἰς τὴν λειτουργίαν λέγεται Εὐαγγέλιον τοῦ ἁγίου, Ἰουλίου 8 (Λκ. Ϛ´ 17-19, θ´ 1-2, ι´ 16-21)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

Σημείωσις. Ἔνθα τυχὸν ἑορτάζεται ὁ μεγαλομάρτυς, ἡ ἀκολουθία λέγεται ἐκ τῆς οἰκείας φυλλάδος ἄνευ Παρακλητικῆς, μετ᾿ εἰσόδου εἰς τὸν ἑσπερινόν· εἰς τὸν ὄρθρον, κανόνες ὁ τῆς μικρᾶς παρακλήσεως τῆς Θεοτόκου καὶ ὁ τοῦ ἁγίου· καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· δοξολογία μεγάλη· εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Προστασία»· ἀναγνώσματα τοῦ ἁγίου.

9. Τρίτη. Παγκρατίου ἱερομάρτυρος ἐπισκ. Ταυρομενίας (α´ αἰ.). Διονυσίου τοῦ ῥήτορος καὶ Μητροφάνους ὁσίων τῶν ἐν Ἄθῳ, Μιχαὴλ νεομάρτυρος τοῦ Ἀθηναίου (†1770).

Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. γ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ζ´ 14-η´ 2)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. γ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ι´ 9-15).

10. Τετάρτη. Τῶν ἐν Νικοπόλει τῆς Ἀρμενίας 45 μαρτύρων (†319). Γρηγορίου ἐπισκόπου Ἄσσου.

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. γ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. η´ 2-13)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. γ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ι´ 16-22).

11. Πέμπτη. Εὐφημίας μεγαλομάρτυρος (†451). Ὄλγας ἰσαποστόλου (†969), Νεκταρίου ὁσιομάρτυρος τοῦ ἐκ Βρυούλων (†820).

Ἡ ἑορτάσιμος ἀκολουθία τῆς ἁγίας ψάλλεται ἄνευ Παρακλητικῆς, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (τυπικὸν 11ης Ἰουλίου §§1-3). Τὰ στιχηρὰ τῆς λιτῆς εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον «Λίαν εὔφρανας» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ θεοτοκίον «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν». Εὐαγγέλιον ὄρθρου: τῆς ἁγίας, Δευτ. ιε´ ἑβδ. Ματθ., «Ἠκολούθει τῷ Ἰησοῦ ὄχλος πολύς» (Μρ. ε´ 24-34). Κανόνες, ὁ μικρὸς παρακλητικὸς τῆς Θεοτόκου (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ τῆς ἁγίας. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής». Ἐξαποστειλάρια, αἶνοι, καὶ δοξολογία μεγάλη. Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Προστασία»· Ἀπόστολος – μετὰ προκειμένου τῆς 16ης Σεπτ.– τῆς ἁγίας, Κυρ. ιϚ´ ἐπιστ., «Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν» (Β´ Κορ. Ϛ´ 1-10)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Δευτ. δ´ ἑβδ. Λουκᾶ, «Ἠρώτα τις τῶν Φαρισαίων» (Λκ. ζ´ 36-50)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

12. Παρασκευή. Πρόκλου καὶ Ἱλαρίου τῶν μαρτύρων (β´ αἰ.).

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. γ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. θ´ 6-19)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. γ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ι´ 32-36, ια´ 1).

13. Σάββατον. Ἡ σύναξις τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, Στεφάνου ὁσίου τοῦ Σαββαΐτου (†794), μάρτυρος Γολινδούχ.

Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἀρχαγγέλου μετὰ τοῦ ὁσίου Στεφάνου συμψάλλεται μετὰ τῆς Παρακλητικῆς ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (βλέπε καὶ ἔμπροσθεν τὰς διατάξεις διὰ τὴν ἀκολουθίαν τοῦ Σαββάτου μὲ «Θεὸς Κύριος», §§31-44, παραλειπομένων πάντων τῶν νεκρωσίμων)· Ἀπόστολος: ἀρχαγγέλου, 8ης Νοεμ. (Ἑβρ. β´ 2-10)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 8ης Νοεμ. (Λκ. ι´ 16-21).

14. † ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´. «Τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων πατέρων τῆς ἐν Χαλκηδόνι Δ´ Οἰκουμενικῆς συνόδου (451)». Ἀκύλα ἀποστόλου (Πρξ. ιη´ 2). Ἰούστου μάρτυρος, Ἰωσὴφ ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Νικοδήμου ὁσίου τοῦ Ἁγιορείτου (†1809). Ἦχος β´, ἑωθινὸν γ´.

Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν»· κοντάκιον «Τῶν ἀσωμάτων λειτουργῶν».

Εἴδησις. Ἡ ἀκολουθία τῶν ἁγίων πατέρων κεῖται ἐν τῷ Μηναίῳ μεταξὺ 13ης καὶ 14ης Ἰουλίου.

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4 (Τ.Μ.Ε. Προθεωρία §7), τῶν πατέρων προσόμοια 4 εἰς 6, Δόξα, «Τὰς μυστικὰς σήμερον», Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον τοῦ ἤχου «Παρῆλθεν ἡ σκιά».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα τῆς ἀκολουθίας τῶν πατέρων.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «Ἀποστολικῶν παραδόσεων», Καὶ νῦν, «Ἀσπόρως ἐκ θείου Πνεύματος».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Ὅτε κατῆλθες», Δόξα, «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ», Καὶ νῦν, «Ὁ δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α´ στιχολογίας μὲ θεοτοκίον «Πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν», καὶ τὰ τῆς β´ στιχολογίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (γ´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος καὶ οἱ δύο τῶν πατέρων· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου, τὸ μεσῴδιον κάθισμα τῶν πατέρων «Φωστῆρες ὑπέρλαμπροι» καὶ τὸ θεοτοκίον· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τῶν πατέρων, τὸ συναξάριον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς τῶν πατέρων.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου». «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ γ´ ἀναστάσιμον «Ὅτι Χριστὸς ἐγήγερται», τῶν πατέρων «Πατέρων θείων σήμερον» καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ «Ἐν δύο ταῖς θελήσεσιν».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν πατέρων προσόμοια 3 «Ὅλην συγκροτήσαντες» κ.λπ. εἰς 4, εἰς τοὺς στίχους αὐτῶν τὰ δύο τελευταῖα, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῶν πατέρων «Τῶν ἁγίων πατέρων ὁ χορός», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη».

Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μακαρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Ὅτε κατῆλθες», τὸ τῶν πατέρων καὶ τὸ τοῦ ναοῦ, ἐπισφραγιστικὸν κοντάκιον «Προστασία».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος –μετὰ προκειμένου τῆς Κυρ. τῶν πατέρων Ἰουλίου– Κυρ. τῶν πατέρων, 11 Ὀκτ., «Πιστὸς ὁ λόγος καὶ περὶ τούτων» (Τίτ. γ´ 8-15)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, 18 Ἰαν., «Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Μτθ. ε´ 14-19).

Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

Σημείωσις. Ἔνθα τυχὸν τιμᾶται ἰδιαιτέρως ὁ ὅσιος Νικόδημος, ἡ ἑορτάσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία (ἐκ τῆς οἰκείας φυλλάδος) συμψάλλεται σήμερον κατὰ τὰς συναφεῖς διατάξεις τοῦ Τυπικοῦ (Τ.Μ.Ε., τῇ 17ῃ Ἰουλίου).

15. Δευτέρα. Κηρύκου μάρτυρος καὶ Ἰουλίττης τῆς μητρὸς αὐτοῦ (†305). Προκείμενον, ἦχος δ´, «Ὁ κατοικίζων στεῖραν ἐν οἴκῳ, μητέρα ἐπὶ τέκνοις εὐφραινομένην», στίχος «Αἰνεῖτε, παῖδες,

Κύριον, αἰνεῖτε τὸ ὄνομα Κυρίου»· Ἀπόστολος: τοῦ μάρτυρος, Ἰουλ. 15 (Α´ Κορ. ιγ´ 11-ιδ´ 5)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ια´ 2-15).

Σημείωσις. Ἐὰν τυχὸν ψαλῇ ἑορτάσιμος ἀκολουθία τῶν ἁγίων μαρτύρων (ἐκ τῆς οἰκείας φυλλάδος ἢ ἐξ ὡρισμένων ἐκδόσεων Μηναίων), λέγεται ἄνευ Παρακλητικῆς, μετ᾿ εἰσόδου εἰς τὸν ἑσπερινόν· εἰς τὸν ὄρθρον καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Προστασία»· Εὐαγγέλιον τῶν μαρτύρων, ὃ ζήτει Σαβ. ι´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιζ´ 24-ιη´ 4)· κοινωνικὸν «Αἰνεῖτε, παῖδες, Κύριον, αἰνεῖτε τὸ ὄνομα Κυρίου· ἀλληλούια».

16. Τρίτη. Ἀθηνογένους ἱερομάρτυρος (†311).

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ι´ 11-ια´ 2)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. δ´ ἑβδ. Ματθ.(Μτθ. ια´ 16-20).

17. Τετάρτη. † Μαρίνης μεγαλομάρτυρος (δ´ αἰ.). Ἡ ἀκολουθία κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου. Εἰς τὰ ἀπόστιχα τοῦ ἑσπερινοῦ Καὶ νῦν, «Θεοτόκε σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τῆς ἀθληφόρου» (Παρακλ., ἦχ. πλ. β´, Τετάρτῃ ἑσπέρας). Εἰς τὸν ὄρθρον κανόνες ὁ τῆς μικρᾶς Παρακλήσεως «Ὑγρὰν διοδεύσας» καὶ οἱ δύο τῆς ἁγίας· καταβασίαι «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου». Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Προστασία»· Ἀπόστολος: τῆς ἁγίας, Πέμ. ιε´ ἑβδ. ἐπιστ., «Πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν» (Γαλ. γ´ 23-δ´ 5)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Δευτ. ιε´ ἑβδ. Ματθ., «Ἠκολούθει τῷ Ἰησοῦ ὄχλος» (Μρ. ε´ 24-34)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

18. Πέμπτη. Αἰμιλιανοῦ, Παύλου, Θεῆς καὶ Οὐαλεντίνης τῶν μαρτύρων (†363).

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ια´ 13-24)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ια´ 27-30).

19. Παρασκευή. Μακρίνης, ἀδελφῆς τοῦ μεγάλου Βασιλείου, καὶ Δίου, ὁσίων (†380).

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ια´ 25-36)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιβ´ 1-8).

20. Σάββατον. † Ἠλιοὺ προφήτου τοῦ Θεσβίτου (940 π.Χ.).

Ἡ ἑορτάσιμος ἀκολουθία τοῦ προφήτου ψάλλεται δίχα Παρακλητικῆς, κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν. Εἰς τὰ ἑσπέρια μετὰ τὸ δοξαστικὸν τοῦ Μηναίου, Καὶ νῦν, «Παρῆλθεν ἡ σκιά» (Παρακλητική, ἦχ. β´, Παρασκ. ἑσπέρας)· εἰς δὲ τὰ ἀπόστιχα, Καὶ νῦν, θεοτοκίον «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τοῦ προφήτου» (Παρακλ., ἦχ. πλ. β´, Τετάρτῃ ἑσπέρας). Τὸ ἀπολυτίκιον ἔν τε τῷ ἑσπερινῷ καὶ τῷ ὄρθρῳ ἐπισφραγίζεται μετὰ τοῦ ὁμοήχου α´ θεοτοκίου «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον». Εἰς τὸ μεσονυκτικὸν τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρά. Εἰς τὸν ὄρθρον ὁ τῆς Θεοτόκου μικρὸς παρακλητικὸς κανὼν «Ὑγρὰν διοδεύσας» καὶ οἱ δύο τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου». Κοντάκιον εἰς τὴν λειτουργίαν «Προστασία». Ἀπόστολος τοῦ προφήτου, Ἰουλίου 20, «Ὑπόδειγμα λάβετε» (Ἰακ. ε´ 10-20)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Παρ. α´ ἑβδ. Λουκᾶ, «Ἐθαύμαζον οἱ ὄχλοι» (Λκ. δ´ 22-30). Κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ· τοῖς εὐθέσι πρέπει αἴνεσις· ἀλληλούια».

21. † ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´. Ἰωάννου ὁσίου καὶ Συμεὼν ὁσίου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ (†590). Παρθενίου ἐπισκόπου τῶν Ῥαδοβιζίων Ἄρτης. Ἦχος γ´, ἑωθινὸν δ´.

Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος»· κοντάκιον «Προφῆτα καὶ προόπτα».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 7 καὶ τοῦ Μηναίου 3, Δόξα, Καὶ νῦν, «Πῶς μὴ θαυμάσωμεν».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, «Ἀσπόρως ἐκ θείου Πνεύματος».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου «Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος», ἀπολυτίκιον «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (δ´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον τοῦ Μηναίου κάθισμα μετὰ τοῦ θεοτοκίου· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ δ´ ἀναστάσιμον «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες» καὶ θεοτοκίον ὅμοιον «Τὸ Χαίρετε φθεγξάμενος».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ δ´ ἑωθινὸν «Ὄρθρος ἦν βαθύς», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ τῶν μακαρισμῶν τοῦ ἤχου].

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς».

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προστασία».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. δ´ ἐπιστ., «Ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας» (Ῥωμ. Ϛ´ 18-23)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. δ´ Ματθ., «Ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς Καπερναούμ» (Μτθ. η´ 5 13).

Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

22. Δευτέρα. Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς τῆς καλλιπαρθένου μυροφόρου (α´ αἰ.), Μαρκέλλης παρθενομάρτυρος.

Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ε´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιβ´ 4-5, 15-21)· Εὐαγγέλιον: μυροφόρου, Τρ. δ´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. η´ 1-3).

23. Τρίτη. Φωκᾶ ἱερομάρτυρος. Ἰεζεκιὴλ τοῦ προφήτου (600 π.Χ.), Πελαγίας ὁσίας τῆς ἐν Τήνῳ (†1834).

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. ε´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιδ´ 9-19)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ε´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιβ´ 14-17, 22-30).

24. Τετάρτη. Χριστίνης μεγαλομάρτυρος (†300). Ἀθηναγόρου τοῦ ἀπολογητοῦ, Θεοφίλου τοῦ Ζακυνθίου τοῦ ἐν Χίῳ μαρτυρήσαντος (†1635).

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. ε´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιε´ 7-16)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ε´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιβ´ 38-45).

25. Πέμπτη. † Ἡ κοίμησις τῆς ἁγίας Ἄννης, μητρὸς τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὀλυμπιάδος διακόνου (†408-410) καὶ Εὐπραξίας (†413) ὁσίων· μνήμη τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει ε´ Οἰκουμενικῆς συνόδου (553).

Ἡ ἑορτάσιμος ἀκολουθία ψάλλεται δίχα Παρακλητικῆς, ὡς ἔχει ἀκριβῶς εἰς τὸ Μηναῖον. Τὰ τῆς λιτῆς στιχηρὰ εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἁγίας ἅπαξ εἰς τὸν ἑσπερινὸν καὶ δὶς εἰς τὸν ὄρθρον, μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν, εἰς τὸ δεύτερον. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής»· μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν τὸ ἀπολυτίκιον ἅπαξ. Εἰς τὴν λειτουργίαν ἀπολυτίκια «Ζωὴν τὴν κυήσασαν» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον τοῦ Μηναίου «Προγόνων Χριστοῦ»· προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον τῆς 25ης Ἰουλίου· Ἀπόστολος τῆς ἁγίας, 23 Σεπτ. «Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν» (Γαλ. δ´ 22-27)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Σαβ. Ϛ´ ἑβδ. Λουκᾶ, «Οὐδεὶς λύχνον ἅψας» (Λκ. η´ 1621)· κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ, τοῖς εὐθέσι πρέπει αἴνεσις· ἀλληλούια».

26. Παρασκευή. † Παρασκευῆς ὁσιομάρτυρος (β´ αἰ.), Ἑρμολάου ἱερομάρτυρος (†305). Ἡ ἀκολουθία, ἑορτάσιμος οὖσα, ψάλλεται κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Μηναίου, ἄνευ Παρακλητικῆς. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν γίνεται εἴσοδος, εἰς δὲ τὰ ἀπόστιχα μετὰ τὸ δοξαστικὸν Καὶ νῦν, «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τῆς ἀθληφόρου» (Παρακλ., ἦχ. πλ. β´, Τετάρτῃ ἑσπέρας). Ἀπολυτίκιον μόνον τῆς ἁγίας «Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει», Δόξα, Καὶ νῦν, «Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι». Εἰς τὸν ὄρθρον, ἀπολυτίκιον «Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει» (δὶς μετὰ τοῦ Δόξα), Καὶ νῦν, «Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι». Κανόνες ὁ μικρὸς παρακλητικὸς τῆς Θεοτόκου (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ οἱ δύο τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν». Εἰς τοὺς αἴνους Καὶ νῦν, «Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου» (Παρακλ., ἦχ. β´, Δευτ. ἑσπέρας). Δοξολογία μεγάλη.

Εἰς τὴν λειτουργίαν, κοντάκιον «Προστασία»· προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον μαρτυρικά (25 Νοεμ.)· Ἀπόστολος: τῆς ἁγίας, Πέμ. ιε´ ἑβδ. ἐπιστ., «Πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν» (Γαλ. γ´ 23-δ´ 5)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Δευτ. ιε´ ἑβδ. Ματθ., «Ἠκολούθει τῷ Ἰησοῦ ὄχλος πολύς» (Μρ. ε´ 24-34)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

27. Σάββατον. † Παντελεήμονος μεγαλομάρτυρος τοῦ ἰαματικοῦ (†305). Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Τὴν σπουδήν σου»· κοντάκιον «Τὸν ναόν σου, πάνσεμνε».

Ἡ ἀκολουθία ἑορτάσιμος οὖσα ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου, δίχα Παρακλητικῆς. Εἰς τὰ κεκραγάρια ἑσπέρια μετὰ τὸ δοξαστικὸν τοῦ Μηναίου, Καὶ νῦν, «Πῶς μὴ θαυμάσωμεν» (Παρακλητική, ἦχ. γ´, Παρασκ. ἑσπέρας). Τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Εἰς τὸν ὄρθρον Εὐαγγέλιον τοῦ ἁγίου, 27 Ἰουλ. ἢ Τρ. ιβ´ ἑβδ. Λουκᾶ*, «Προσέχετε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων» (Λκ. κα´ 12-19)· κανόνες οἱ δύο τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χοροὶ Ἰσραήλ». Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης» (6ης Αὐγούστου)· Ἀπόστολος: τοῦ ἁγίου, 26 Ὀκτωβρίου, «Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι» (Β´ Τιμ. β´ 1-10)· Εὐαγγέλιον: 23 Ἀπριλίου, «Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν» (Ἰω. ιε´ 17-ιϚ´ 2)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

Εἴδησις. Ἀπὸ σήμερον μέχρι 5ης Αὐγούστου (πλὴν τῆς 1ης Αὐγ.), ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χοροὶ Ἰσραήλ», εἰς δὲ τὴν λειτουργίαν ἐπισφραγιστικὸν κοντάκιον «Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης» μέχρι τῆς 13ης Αὐγούστου (πλὴν τῆς 1ης καὶ τῆς 5ης Αὐγούστου).

* Οὔτε τὸ Τυπικὸν οὔτε τὸ Μηναῖον ὁρίζουν ποῖον εἶναι τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ ὄρθρου. Εἰς τὸ Εὐαγγελιάριον ἀναγράφεται διὰ τὴν σήμερον ἡ ὡς ἄνω εὐαγγελικὴ περικοπή, ἐπειδὴ ὅμως τὸ ἐν χρήσει Μηναῖον Ἰουλίου καὶ τὸ Τυπικὸν τῆς Λαύρας τοῦ ἁγίου Σάββα ὁρίζουν εἰς τὴν λειτουργίαν τὸ Εὐαγγέλιον τῆς 23ης Ἀπριλίου, ἡ περικοπὴ τοῦ Εὐαγγελιαρίου (ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν) χρησιμοποιεῖται εἰς τὸν ὄρθρον.

28. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος καὶ Παρμενᾶ τῶν ἀποστόλων. Εἰρήνης ὁσίας Χρυσοβαλάντου, Παύλου ὁσίου τοῦ Ξηροποταμηνοῦ. Ἦχος δ´, ἑωθινὸν ε´.

Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀθλοφόρε ἅγιε»· κοντάκιον «Μιμητὴς ὑπάρχων».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 7 καὶ τοῦ Μηναίου 3, Δόξα, Καὶ νῦν, «Ὁ διὰ σὲ θεοπάτωρ».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, «Νεῦσον παρακλήσεσιν».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως», Δόξα, Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου «Τριάδα θεαρχικήν», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ., καὶ ἡ ὑπακοὴ «Τὰ τῆς σῆς παραδόξου ἐγέρσεως».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκιον «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειράν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ε´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν), καὶ ὁ τοῦ Μηναίου. Ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον κάθισμα τοῦ Μηναίου, Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χοροὶ Ἰσραήλ»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ὁ τόκος σου ἄφθορος».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ ε´ ἀναστάσιμον «Ἡ ζωὴ καὶ ὁδὸς» καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ «Ὑμνῶ σου τὸ ἀμέτρητον».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ ε´ ἑωθινὸν «Ὢ τῶν σοφῶν σου κριμάτων», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ συνήθη ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ τῶν μακαρισμῶν τοῦ ἤχου] καὶ τὸ εἰσοδικόν.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ, ἀπολυτίκια «Τὸ φαιδρὸν» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. ε´ ἐπιστ., «Ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας» (Ῥωμ. ι´ 1-10)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ε´ Ματθ., «Ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν» (Μτθ. η´ 28-θ´ 1).

Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

29. Δευτέρα. Καλλινίκου καὶ Θεοδότης μαρτύρων (γ´-δ´ αἰ.).

Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. Ϛ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιϚ´ 17-24)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. Ϛ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιγ´ 10-23).

30. Τρίτη. Σιλουανοῦ τοῦ καὶ Σίλα καλουμένου, Κρήσκεντος, Ἐπαινετοῦ καὶ Ἀνδρονίκου ἀποστόλων (α´ αἰ.).

Ἀπόστολος: ἀποστόλου Σίλα, ὃν ζήτει Σαβ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιε´ 35-41)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. Ϛ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιγ´ 24-30).

31. Τετάρτη. Εὐδοκίμου δικαίου (θ´ αἰ.), προεόρτια τῆς προόδου τοῦ τιμίου Σταυροῦ.

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. Ϛ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Κορ. β´ 9-γ´ 8)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. Ϛ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιγ´ 31-36).