1. Σάββατον. Ἰουστίνου φιλοσόφου καὶ μάρτυρος (†166). Πύρρου ἐπισκόπου.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. δ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιβ´ 1-11)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ.
δ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. η´ 31-42).
2. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Ἡ τῆς Σαμαρείτιδος ἑορτή, ἐν ᾗ ὁ Χριστὸς μεσσίαν ἑαυτὸν ὡμολόγει». Νικηφόρου Κων/λεως τοῦ ὁμολογητοῦ (†828)· Κωνσταντίνου νεομάρτυρος τοῦ ἐξ Ἀγαρηνῶν. Ἦχος δ´, ἑωθινὸν ζ´ (τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §§26-27).
Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ, μνήμη (ἐν Τρικκάλοις) Βησσαρίωνος ἐπισκόπου Λαρίσης, καὶ (ἐν Χώρᾳ Σάμου) Γεωργίου νεομάρτυρος τοῦ ἐν Ἐφέσῳ. Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς»· κοντάκιον «Τῆς ἑορτῆς τῆς νομικῆς». Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον. ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4, τῆς Μεσοπεντηκοστῆς 3 καὶ τῆς Σαμαρείτιδος 3, Δόξα, «Παρὰ τὸ φρέαρ τοῦ Ἰακώβ», Καὶ νῦν, «Ὁ διὰ σὲ θεοπάτωρ». ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας. ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὸ ἀναστάσιμον «Κύριε, ἀνελθὼν ἐν τῷ σταυρῷ» καὶ τὰ «Πάσχα ἱερόν», Δόξα, τῆς Σαμαρείτιδος «Ὡς ὤφθης ἐπὶ γῆς», Καὶ νῦν, «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως κήρυγμα», Δόξα, Καὶ νῦν, «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, Δόξα, τὸ εἰς τοὺς αἴνους ἰδιόμελον τῆς Σαμαρείτιδος «Τάδε λέγει Κύριος τῇ Σαμαρείτιδι», Καὶ νῦν, τὸ ἕτερον «Ἀγαλλιάσθω σήμερον», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκια «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ζ´) μετὰ τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΩΝ ὁ τοῦ πάσχα μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ τῶν δύο θεοτοκίων· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς [τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς καὶ] τὰ καθίσματα τοῦ Πεντηκοσταρίου· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τῆς Σαμαρείτιδος, τὸ μηνολόγιον, καὶ τὸ ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀναστάσεως ἡμέρα»· ἀντὶ τοῦ Τὴν τιμιωτέραν ἡ θ´ ᾠδὴ τοῦ Πάσχα ὡς τῇ Κυριακῇ τῶν Μυροφόρων· εἶτα «Ὁ ἄγγελος ἐβόα... Φωτίζου, φωτίζου».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος» καὶ τὰ τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ εἰς τοὺς πρὸ αὐτῶν στίχους τὰ 4 στιχηρὰ τοῦ Πάσχα «Πάσχα ἱερὸν» κ.λπ., Δόξα, τὸ ἰδιόμελον «Ἡ πηγὴ τῆς ζωαρχίας», Καὶ νῦν, «Ἀναστάσεως ἡμέρα» μετὰ τοῦ «Χριστὸς ἀνέστη» ἅπαξ. Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸ φαιδρόν», «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Εἰ καὶ ἐν τάφῳ».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. ε´ ἑβδ. Πράξ., «Διασπαρέντες οἱ ἀπόστολοι» (Πρξ. ια´ 19-30)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. τῆς Σαμαρείτιδος, «Ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας» (Ἰω. δ´ 5-42).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ὁ ἄγγελος ἐβόα... Εὐφραίνου, ἀγάλλου».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Σῶμα Χριστοῦ»· «Χριστὸς ἀνέστη»· «Εἴη τὸ ὄνομα» καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.
3. Δευτέρα. Λουκιλιανοῦ, Παύλης μαρτύρων καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς 4 νηπίων (†370-375).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιβ´ 12-17). Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ε´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. η´ 42-52).
4. Τρίτη. Μητροφάνους ἀρχιεπ. Κων/πόλεως (†326). Μάρθας καὶ Μαρίας ἀδελφῶν τοῦ Λαζάρου.
Ἀπόστολος: ἱεράρχου, 13ης Νοεμ. (Ἑβρ. ζ´ 26-η´ 2)· Εὐαγγέλιον: ἱεράρχου, 21ης Μαΐου (Ἰω. ι´ 1-9).
5. Τετάρτη. «Ἀπόδοσις τῆς Μεσοπεντηκοστῆς». Δωροθέου ἐπισκόπου Τύρου ἱερομάρτυρος (†362), Νικάνδρου, Γοργίου καὶ Ἀπόλλωνος μαρτύρων (δ´ αἰ.), Μάρκου νεομάρτυρος ἐν Χίῳ.
Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς διατάσσεται ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ κατὰ τὴν κυρίαν ἡμέραν τῆς ἑορτῆς, ἀλλὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἄνευ στιχολογίας Ψαλτηρίου καὶ χωρὶς τῶν ἀναγνωσμάτων, ἐν τῷ ὄρθρῳ χωρὶς τοῦ συναξαρίου τῆς ἑορτῆς, ἐν δὲ τῇ λειτουργίᾳ προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον τῆς ἑορτῆς (διὰ τὴν ἀπόδοσιν αὐτῆς)· Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιγ´ 13-24)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ε´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. Ϛ´ 5-14).
6. Πέμπτη. Ἱλαρίωνος ὁσίου τοῦ νέου, ἡγουμένου τῆς μονῆς τῶν Δαλμάτων (†845).
Εἰδήσεις.
1) Ἀπὸ σήμερον ἕως τοῦ Σαββάτου τῶν κανόνων τοῦ Μηναίου προτάσσεται ὁ κανὼν τῆς ἑορτῆς τῆς Σαμαρείτιδος «Ὁ πατάξας Αἴγυπτον» (μετὰ στίχου «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι»).
2) Ἐπίσης μέχρι τοῦ Σαββάτου κοντάκιον εἰς τὴν λειτουργίαν ψάλλεται τὸ τῆς Σαμαρείτιδος «Πίστει ἐλθοῦσα ἐν τῷ φρέατι».
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιδ´ 20-ιε´ 14)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ε´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. θ´ 39-ι´ 9).
7. Παρασκευή. Ἱερομάρτυρος Θεοδότου τοῦ ἐν Ἀγκύρᾳ· Ζηναΐδος μάρτυρος, Σεβαστιανῆς ὁσίας, Παναγῆ ἱερέως (τοῦ Μπασιᾶ, †1883).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιε´ 5-12)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ε´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ι´ 17-28).
8. Σάββατον. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Σαμαρείτιδος». Ἀνακομιδὴ ἱ. λειψάνων Θεοδώρου τοῦ στρατηλάτου μεγαλομάρτυρος (†319), Καλλιόπης μάρτυρος.
Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται κατὰ τὴν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν συμψαλλομένης καὶ τῆς ἀκολουθίας τοῦ Μηναίου· δοξαστικὰ τὰ τοῦ Μηναίου, Καὶ νῦν, τὰ τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. ε´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ιε´ 35-41)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ε´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ι´ 27-38). «Ἄξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι»· «Χριστὸς ἀνέστη»· «Εἴη τὸ ὄνομα».
9. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ϛ´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Ἡ θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ». Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας († 444). Ἦχος πλ. α´· ἑωθινὸν η´ (τυπικὸν Πεντηκοστ. §§29-31).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκια «Τὸ φαιδρόν», Δόξα, «Στρατολογίᾳ ἀληθεῖ»· κοντάκιον «Πίστει ἐλθοῦσα».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα στιχηρὰ 7, τοῦ τυφλοῦ ἰδιόμελα 3, Δόξα, «Κύριε, παράγων ἐν τῇ ὁδῷ», Καὶ νῦν, «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὸ ἀναστάσιμον «Σὲ τὸν σαρκωθέντα» καὶ τὰ «Πάσχα ἱερόν», Δόξα, «Δικαιοσύνης ἥλιε», Καὶ νῦν, «Ἀναστάσεως ἡμέρα».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, Καὶ νῦν, «Χαῖρε, πύλη Κυρίου».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὸ ἰδιόμελον τῶν αἴνων «Ὁ διὰ σπλάγχνα ἐλέους» ἄνευ στίχου, Δόξα, τὸ ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελον «Ὅλον τὸν βίον», Καὶ νῦν, θεοτοκίον «Νεῦσον παρακλήσεσι», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ «Ἀγγελικῇ ὁράσει».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκιον «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Χαῖρε, πύλη Κυρίου». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (η´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΩΝ ὁ τοῦ Πάσχα μετὰ τῶν δύο θεοτοκίων· μετὰ τὴν γ´ ᾠδὴν τὸ μεσῴδιον κάθισμα δίς· μετὰ τὴν Ϛ´ τὸ κοντάκιον, ὁ οἶκος, τὸ μηνολόγιον καὶ τὸ ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Τῷ σωτῆρι Θεῷ»· (ἀντὶ τῆς στιχολογίας τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου) ἡ θ´ ᾠδὴ τοῦ Πάσχα ὡς τῇ Κυριακῇ τῶν μυροφόρων· εἶτα ὁ εἱρμὸς «Σὲ τὴν ὑπὲρ νοῦν».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ, «Ἅγιος Κύριος» καὶ τὰ 3 ἐξαποστειλάρια τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ εἰς τοὺς στίχους αὐτῶν τὰ 4 στιχηρὰ «Πάσχα ἱερὸν» κ.λπ., Δόξα, τὸ ἰδιόμελον «Τίς λαλήσει», Καὶ νῦν, «Ἀναστάσεως ἡμέρα» μετὰ τοῦ «Χριστὸς ἀνέστη» ἅπαξ. Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα καὶ τὸ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸν συνάναρχον Λόγον» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Εἰ καὶ ἐν τάφῳ».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. Ϛ´ Πράξ., «Ἐγένετο πορευομένων» (Πρξ. ιϚ´ 16-34)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. τυφλοῦ, «Παράγων ὁ Ἰησοῦς» (Ἰω. θ´ 1-38).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ὁ ἄγγελος ἐβόα... Φωτίζου, φωτίζου». Κοινωνικὸν «Σῶμα Χριστοῦ»· «Χριστὸς ἀνέστη».
10. Δευτέρα. Ἀλεξάνδρου καὶ Ἀντωνίνης μαρτύρων (†313).
Εἴδησις. Τῇ Δευτέρᾳ καὶ τῇ Τρίτῃ τῶν κανόνων τοῦ Μηναίου προτάσσεται ὁ κανὼν τοῦ τυφλοῦ «Γῆν ἐφ᾿ ἣν οὐκ ἔλαμψεν»· ἐὰν ἑορτάζηται ἅγιος, καταβασίαι «Τῷ σωτῆρι Θεῷ»· εἰς δὲ τὴν λειτουργίαν κοντάκιον ψάλλεται τὸ «Τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα».
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. Ϛ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιζ´ 1-9)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. Ϛ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ια´ 47-54).
11. Τρίτη. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τοῦ τυφλοῦ». Ναθαναὴλ τοῦ Βαρθολομαίου (υἱοῦ τοῦ Θολομᾶ) ἐκ τῶν 12 καὶ Βαρνάβα τῶν ἀποστόλων (α´ αἰ.)· ὑπεραγίας Θεοτόκου «Παναγίας Ἄξιον ἐστίν».
Ἡ ἐν τῷ Μηναίῳ ἀκολουθία τῶν ἀποστόλων συμψάλλεται μετὰ τῆς ἀκολουθίας τῆς ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς τοῦ τυφλοῦ, ἣν βλέπε ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ πρὸ τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως (πρβλ. Τυπ. Πεντηκοσταρίου §§32-33).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Τὸν συνάναρχον Λόγον»· κοντάκιον «Τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ ψαλτήριον τῆς ἡμέρας.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», εἰς στίχους 6, ἑσπέρια ἰδιόμελα τοῦ τυφλοῦ 3 «Ὁ τυφλὸς γεννηθείς», «Παράγων ὁ Ἰησοῦς», «Ὅλον τὸν βίον», καὶ τὰ 3 πρῶτα ἑσπέρια προσόμοια τοῦ Μηναίου «Τῇ σαγήνῃ τῆς γλώσσης σου» κ.λπ., Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τοῦ Μηναίου «Τοὺς τῆς εὐσεβείας», Καὶ νῦν, τοῦ Πεντηκοσταρίου «Κύριε, παράγων ἐν τῇ ὁδῷ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρὸν» καὶ τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ. Ψάλλεται πρῶτον τὸ ἀναστάσιμον στιχηρὸν (διὰ τὴν ἀπόδοσιν τοῦ ἤχου) «Διὰ τοῦ τιμίου σου σταυροῦ», εἶτα στίχος «Ἐξομολογήσονται οἱ οὐρανοὶ τὰ θαυμάσιά σου, Κύριε, καὶ τὴν ἀλήθειάν σου ἐν ἐκκλησίᾳ ἁγίων» καὶ εὐθὺς τὰ 3 δεύτερα ἑσπέρια προσόμοια τοῦ Μηναίου «Εἴληφας ἀπόστολε» κ.λπ. (τὰ δύο τελευταῖα μὲ τοὺς στίχους τῶν ἀποστίχων «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτοῦ» καὶ «Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα»), Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῶν ἀποστίχων τοῦ Μηναίου «Ἣν διήλθετε κτίσιν», Καὶ νῦν, τὸ ὁμόηχον τοῦ τυφλοῦ «Δικαιοσύνης ἥλιε νοητέ».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, «Ἀπόστολοι ἅγιοι», Καὶ νῦν, «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν.
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ «Τὸν σταυρὸν τοῦ Κυρίου» κ.λπ., ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ· «Ἀνάστασιν Χριστοῦ», καὶ ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ τοῦ τυφλοῦ «Γῆν ἐφ᾿ ἣν οὐκ ἔλαμψε» μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ κοινὸς τῶν ἁγίων· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τῆς ἑορτῆς «Τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα» καὶ «Ῥεῖθρόν μοι δώρησαι», εἶτα τὰ μεσῴδια καθίσματα τοῦ Μηναίου «Ὡς οὐρανὸς περικαλλής», Δόξα, «Τοῦ νόμου τὴν σκιάν», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Ὠμμάτωσας, Χριστέ» (ὅρα Τετ. μετὰ τὴν τοῦ τυφλοῦ πρωί, μεσῴδιον κάθισμα)· ἀφ᾿ Ϛ´ ᾠδῆς ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Τῷ σωτῆρι Θεῷ»· «Τὴν τιμιωτέραν» καὶ ὁ εἱρμὸς «Σὲ τὴν ὑπὲρ νοῦν».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ, τὸ πρῶτον τῆς ἑορτῆς «Τοὺς νοερούς μου ὀφθαλμούς», τὸ τοῦ Μηναίου «Βαρθολομαῖος σήμερον» καὶ τὸ ἕτερον τῆς ἑορτῆς «Παράγων ὁ σωτὴρ ἡμῶν».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ (ἀπὸ τοῦ στίχου «Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον») ἀναστάσιμα στιχηρὰ 3 «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου» κ.λπ. καὶ προσόμοια τῶν ἀποστόλων ἕτερα 3 «Εἰς πᾶσαν ἐξέδραμε τὴν γῆν» κ.λπ. (ζήτει εἰς τὸν στίχον τοῦ ἑσπερινοῦ), ἅπαντα ἀνὰ μίαν (μὲ τοὺς συνήθεις στίχους τῶν αἴνων), Δόξα, τοῦ Μηναίου «Ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ», Καὶ νῦν, τοῦ Πεντηκοσταρίου «Τίς λαλήσει τὰς δυναστείας σου»· δοξολογία μεγάλη, ἀπολυτίκιον «Τὸν συνάναρχον Λόγον».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸν συνάναρχον Λόγον», «Ἀπόστολοι ἅγιοι» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: τῶν ἁγίων –μετὰ προκειμένου τῆς 11ης Ἰουνίου–, Κυρ. ε´ Πράξεων «Διασπαρέντες οἱ ἀπόστολοι» (Πρξ. ια´ 19-30)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 8 Νοεμ., «Ὁ ἀκούων ὑμῶν» (Λκ. ι´ 16-21).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ Κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν»· «Χριστὸς ἀνέστη», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
12. Τετάρτη. † «Ἀπόδοσις τῆς ἀκολουθίας τοῦ Πάσχα». Ὀνουφρίου ὁσίου (δ´ αἰ.). Πέτρου τοῦ ἐν Ἄθῳ (†734). Εἰς τὴν θ´ (τρίψαλμον). Ἀπολυτίκιον «Τὸν συνάναρχον Λόγον»· κοντάκιον «Τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα». Εἰς τὸν ἑσπερινόν.Ἀντὶ τοῦ «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», ὁ ἱερεὺς θυμιῶν ἐνώπιον τῆς ἁγίας Τραπέζης ἐκφωνεῖ «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καὶ ὁμοουσίῳ», εἶτα τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» 10κις, ὡς τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα, καὶ ἡ λοιπὴ ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ, ἀλλὰ μετὰ τὴν εἴσοδον τὸ τῆς ἡμέρας προκείμενον. Ἀπόλυσις ὡς ἐν τῇ διακαινησίμῳ ἑβδομάδι (τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» διαλογικῶς). Ἀντὶ μεσονυκτικοῦ ἡ ἐναρκτήριος ἀκολουθία τοῦ Πάσχα. Εἰς τὸν ὄρθρον. «Δόξα τῇ ἁγίᾳ», «Χριστὸς ἀνέστη» δεκάκις, ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ, τὰ εἰρηνικὰ καὶ εὐθὺς ψάλλεται ὁ κανὼν τοῦ Πάσχα· εἰς τὸ τέλος ἑκάστης ᾠδῆς ἡ καταβασία τοῦ Πάσχα, τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» (τρίς), τὸ «Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς» ἅπαξ καὶ ἡ αἴτησις ὡς τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα. Μετὰ τὸ κοντάκιον καὶ τὸν οἶκον τοῦ Πάσχα, μόνον τὸ μηνολόγιον τῆς ἡμέρας καὶ εὐθὺς «Ἀνάστασιν Χριστοῦ» (τρὶς) καὶ «Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς» (τρὶς) καὶ τὰ λοιπὰ ὡς τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα καὶ τὸ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα· μετὰ τὴν εἴσοδον «Χριστὸς ἀνέστη», «Προλαβοῦσαι», «Εἰ καὶ ἐν τάφῳ». «Ὅσοι εἰς Χριστόν». Ἀπόστολος: –μετὰ προκειμένου τοῦ Πάσχα– τῆς ἡμέρας, Τετ. Ϛ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιη´ 22-28)· Εὐαγγέλιον: τῆς ἡμέρας, Τετ. Ϛ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιβ´ 36-47). «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... Φωτίζου, φωτίζου»· «Σῶμα Χριστοῦ». Τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» ἅπαξ ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς, καὶ τρὶς ἀντὶ τοῦ Εἴη τὸ ὄνομα. Ἡ ἀπόλυσις τοῦ Πάσχα ἐν τέλει διαλογικῶς.
Σημείωσις. Ἐν τῇ τραπέζῃ ἐπιτρέπεται κατάλυσις ἰχθύος (βλέπε Πεντηκοστάριον, Τετάρτῃ πρὸ τῆς Ἀναλήψεως, καὶ Πηδάλιον σ. 789).
13. Πέμπτη. † Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Ἀκυλίνης μάρτυρος (†239).
Ἡ θ´ τοῦ Πάσχα, ἐν ᾗ ἀποδίδεται ἡ ἑορτή.
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», «Δεῦτε προσκυνήσωμεν» τρὶς καὶ ὁ προοιμιακός, ἄνευ Ψαλτηρίου. Τὰ ἑσπέρια στιχηρὰ τῆς ἑορτῆς εἰς 6 (δευτερουμένου τοῦ πρώτου), μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν αὐτῶν, καὶ ἐφεξῆς ἡ ἀκολουθία κατὰ τὴν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν. Ἀπόλυσις «Ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ἡμῶν εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ ἐν δεξιᾷ καθίσας τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς Χριστὸς ὁ ἀληθινός...» καὶ εἶτα τὸ «Δι᾿ εὐχῶν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸ «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», εὐθὺς τρισάγιον κ.λπ., ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα, τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ, τρισάγιον κ.τ.λ. καὶ ἀπολυτίκιον «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἀπολυτίκιον τρίς. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος.] Καθίσματα, οἱ ἀναβαθμοὶ «Ἐκ νεότητός μου» κ.λπ., τὰ τοῦ
Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου (ὅ περ ἀναγινώσκεται ἐκ τῶν βημοθύρων), κανόνες καὶ καταβασίαι ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Μετὰ τὸ κοντάκιον καὶ τὸν οἶκον τῆς ἑορτῆς, τὸ μηνολόγιον καὶ τὸ ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ἀντὶ τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου ψάλλεται ἡ θ´ ᾠδὴ τῶν δύο κανόνων, τοῦ μὲν α´ μετὰ στίχου «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι», τοῦ δὲ β´ μετὰ τοῦ μεγαλυναρίου «Ἄγγελοι τὴν ἄνοδον τοῦ δεσπότου», καὶ ὁ εἱρμὸς «Χαίροις, ἄνασσα». Ἐξαποστειλάριον (τρίς), αἶνοι, δοξολογία μεγάλη, «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς.
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ἡμῶν εἰς τοὺς οὐρανούς, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούια».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ μόνον τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς καὶ τὸ κοντάκιον «Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας». Τρισάγιον.
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος τῆς ἑορτῆς, «Τὸν μὲν πρῶτον λόγον» (Πρξ. α´ 1-12)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς ἐκ νεκρῶν» (Λκ. κδ´ 36-53).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Σὲ τὴν ὑπὲρ νοῦν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος· ἀλληλούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ»· «Πληρωθήτω»· «Εἴη τὸ ὄνομα». Ἀπόλυσις ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ.
Εἰδήσεις.
1) Ἀπὸ τοῦ ψαλέντος τὴν ἑσπέραν τῆς χθὲς ἑσπερινοῦ ἄρχεται προτασσόμενον τοῦ προοιμιακοῦ τὸ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν» γ´.
2) Ἕως τῆς ἀποδόσεως, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, καταβασίαι ψάλλονται οἱ εἱρμοὶ «Θείῳ καλυφθείς».
3) Εἰς τὴν καθ᾿ ἡμέραν λειτουργίαν μέχρι τῆς ἀποδόσεως τῆς Ἀναλήψεως στιχολογοῦνται τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς, ἀλλ᾿ εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς»· κοντάκιον «Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας»· εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν», ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ» καὶ μετὰ τὴν ὀπισθάμβωνον εὐχὴν «Εἴη τὸ ὄνομα», εὐχὴ δ᾿ ἀπολύσεως ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ.
14. Παρασκευή. Ἐλισαίου τοῦ προφήτου (900 π.Χ.), Μεθοδίου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὁμολογητοῦ (†847).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. Ϛ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιθ´ 1-8)· Εὐαγγέλιον: προφήτου, Παρ. α´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. δ´ 22-30).
15. Σάββατον. Ἀμὼς προφήτου (η´ αἰ. π.Χ.), Ἀχαϊκοῦ καὶ Στεφανᾶ ἀποστόλων, Ἱερωνύμου ὁσίου (†420), Αὐγουστίνου ἐπισκόπου Ἱππῶνος (†430).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. Ϛ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κ´ 7-12)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. Ϛ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιδ´ 10-21).
16. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Τῶν ἁγίων 318 θεοφόρων πατέρων τῆς Α´ Οἰκουμενικῆς συνόδου (325 μ.Χ.)». Ἦχος πλ. β´, ἑωθινὸν ι´ (τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §§41-42).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀνελήφθης»· κοντάκιον «Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ἡ ἀκολουθία ἅπασα ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Ἀπόλυσις (λεγομένη ἕως τῆς θ´ ὥρας αὔριον) «Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν καὶ ἐν δόξῃ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ἡμῶν εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ ἐν δεξιᾷ καθίσας τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικὸν μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, Δόξα, τὸ τῆς λιτῆς ἰδιόμελον «Ἀποστολικῶν παραδόσεων», Καὶ νῦν, «Κύριε, τῆς οἰκονομίας», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια (βλέπε εἰς Πεντηκοστάριον).
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ, εὐλογητάρια, ἀναβαθμοί, καὶ πᾶσα ἡ τάξις τοῦ ἑωθινοῦ (ι´) Εὐαγγελίου, κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΚΑΝΟΝΕΣ κ.τ.λ. ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Ἀφ᾿ Ϛ´ ᾠδῆς τῶν κανόνων τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῶν πατέρων καὶ τὰ συναξάρια Μηναίου καὶ Πεντηκοσταρίου.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Θείῳ καλυφθείς»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Χαίροις, ἄνασσα».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ καὶ αἶνοι ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς, ἀλλ᾿ εἰς τὸ β´ λέγεται ἐφύμνιον τὸ «Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν», καὶ εἰς τὸ γ´ τὸ ἀπολυτίκιον «Ἀνελήφθης»· εἰς δὲ τὸ Εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ἡμῶν εἰς τοὺς οὐρανούς...»
[Ἂν ψαλοῦν τυπικά, εἰς τοὺς μακαρισμοὺς 4 τροπάρια τοῦ ἤχου καὶ 4 ἐκ τῆς Ϛ´ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῶν Πατέρων· εἰς δὲ τὸ Εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστάς...»]
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Ἀγγελικαὶ δυνάμεις», «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ», «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. ζ´ ἑβδ. Πράξ., «Ἔκρινεν ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι» (Πρξ. κ´ 16-18, 28-36)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ζ´ ἀπὸ τοῦ Πάσχα, «Ἐπάρας ὁ Ἰησοῦς τοὺς ὀφθαλμούς» (Ἰω. ιζ´ 1-13).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε τὸν Κύριον»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ».
17. Δευτέρα. Ἰσαύρου διακόνου, Βασιλείου καὶ Ἰννοκεντίου († γ´ αἰ.)· Μανουήλ, Σαβὲλ καὶ Ἰσμαὴλ τῶν μαρτύρων (†362).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ζ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κα´ 8-14)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ζ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιδ´ 27-ιε´ 7).
18. Τρίτη. Λεοντίου μάρτυρος. Ὑπατίου, Θεοδούλου, Αἰθερίου τῶν μαρτύρων (†70), Λεοντίου ὁσίου τοῦ Ἀργείου.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. ζ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κα´ 26-32)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ζ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιϚ´ 2-12).
19. Τετάρτη. Ἰούδα ἀποστόλου τοῦ Θαδδαίου ἢ Λεββαίου, καὶ Ἰούδα ἀποστόλου τοῦ θεαδέλφου. Ζωσίμου μάρτυρος (β´ αἰ.), Παϊσίου ὁσίου τοῦ μεγάλου.
Ἀπόστολος: ἀποστόλου, Τρ. καὶ Πέμ. λϚ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Τυρινῆς) (Ἰούδα 1-25)· Εὐαγγέλιον: ἀποστόλου, Ἰουν. 19 (Ἰω. ιδ´ 21-24).
20. Πέμπτη. Μεθοδίου ἱερομάρτυρος, ἐπισκόπου Πατάρων (†312). Νικολάου Καβάσιλα (ιδ´ αἰ.).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ζ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κε´ 13-19)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ζ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιϚ´ 22-33).
21. Παρασκευή. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως». Ἰουλιανοῦ μάρτυρος (γ´-δ´ αἰ.). Τερεντίου ἱερομάρτυρος ἐπισκόπου Ἰκονίου (α´ αἰ.), Νικήτα ἱερομ. τοῦ Νισυρίου (†1732).
Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν τῆς ἑορτῆς, ἐξαιρέσει τῶν ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀναγνωσμάτων καὶ τῆς λιτῆς. Ἐν τῷ ὄρθρῳ καταλιμπάνονται ὁ πολυέλεος, τὸ κάθισμα αὐτοῦ, καὶ τὸ Εὐαγγέλιον μετὰ τῆς τάξεως αὐτοῦ· ὅθεν μετὰ τὰ δύο καθίσματα, ὁ ν´ ψαλμὸς καὶ εὐθὺς οἱ κανόνες. Συναξάριον μόνον τοῦ Μηναίου. Εἰς τὴν λειτουργίαν Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. ζ´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. κζ´ 1-κη´ 1)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Παρ. ζ´ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. ιζ´ 18-26).
22. † Σάββατον πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς (Ψυχοσάββατον). Εὐσεβίου ἱερομάρτυρος, ἐπισκόπου Σαμοσάτων (†380). Ζήνωνος καὶ Ζηνᾶ (κυρίου καὶ δούλου) μαρτύρων (†304).
Ὁ ἥλιος εἰσέρχεται εἰς τὸν Καρκίνον. Ἀρχὴ τοῦ θέρους.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ»· κοντάκιον «Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας»· (μικρὰ) ἀπόλυσις ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ (διὰ τὴν ἀπόδοσιν αὐτῆς).
Αἱ ἀκολουθίαι ψάλλονται κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Πεντηκοσταρίου καὶ τοῦ Σαββάτου πρὸ τῆς Κυριακῆς τῆς ἀπόκρεω.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ, ἄνευ εἰσόδου· μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» ὁ νεκρώσιμος κανὼν (ἐκ τῆς παννυχίδος) καὶ τὸ μνημόσυνον.
Εἰς τὸν ὄρθρον ὁ κανὼν τοῦ Πεντηκοσταρίου, ἀλλ᾿ εἰς ἑκάστην ᾠδὴν προτάσσεται ὁ εἱρμὸς αὐτῆς μὴ ἐπαναλαμβανόμενος ἐν τέλει, πλὴν τῆς γ´ καὶ Ϛ´ ᾠδῆς· μετὰ τὸ κοντάκιον καὶ τὸν οἶκον, τὸ συναξάριον τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς ὑπόμνημα (ἐκ τοῦ Τριῳδίου)· «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνείαν πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος κοιμηθέντων εὐσεβῶς, ἐπ᾿ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου, οἱ θειότατοι πατέρες ἐθέσπισαν. Στίχοι· Ἀμνημόνησον πταισμάτων νεκροῖς, Λόγε, τὰ χρηστὰ νεκρὰ σπλάγχνα σου μὴ δεικνύων.
Τὰς τῶν προαναπαυσαμένων ψυχὰς κατάταξον, δέσποτα Χριστέ, ἐν ταῖς τῶν δικαίων σου σκηναῖς καὶ ἐλέησον ἡμᾶς, ὡς μόνος ἀθάνατος. Ἀμήν».
Καταβασίαι δὲν ψάλλονται, ἀλλὰ μόνον οἱ εἱρμοὶ τῶν γ´, Ϛ´, η´ καί θ´ ᾠδῶν εἰς τὴν τάξιν αὐτῶν· «Τὴν τιμιωτέραν», ἐξαποστειλάρια, αἶνοι, ἀπόστιχα κ.λπ. ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ· «Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι», τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπολυτίκιον «Ὁ βάθει σοφίας», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον «Σὲ καὶ τεῖχος» (ὡς ὁρίζει καὶ τὸ Τ.Μ.Ε., Σαββάτῳ πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς §45).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τὰ τῶν καθημερινῶν. Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «Ὁ βάθει σοφίας» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Μετὰ τῶν ἁγίων». Ἀπόστολος: κοιμηθέντων, «Οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν» (Α´ Θεσ. δ´ 13-17)· Εὐαγγέλιον: Σαββάτου πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς (ια´ ἑωθινόν), «Ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν ὁ Ἰησοῦς» (Ἰω. κα´ 14-25). «Ἄξιον ἐστί».
Κοινωνικὸν «Μακάριοι οὓς ἐξελέξω»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Ὁ βάθει σοφίας»· «Πληρωθήτω». Μετὰ τὴν ὀπισθάμβωνον εὐχὴν τὰ τροπάρια «Μετὰ πνευμάτων δικαίων» κ.λπ., μεθ᾿ ἃ μνημονεύει ὁ ἱερεύς, ὡς ἐν τῷ Σαββάτῳ πρὸ τῆς ἀπόκρεω σημειοῦται· εἶτα ἡ ἀπόλυσις τῆς θ. λειτουργίας.
23. † ΚΥΡΙΑΚΗ Η´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ». Ἀγριππίνης (†253-60) μάρτυρος. Ἀριστοκλέους πρεσβυτέρου, Δημητρίου διακόνου, Ἀθανασίου ἀναγνώστου. (Τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §§47-50.)
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ὁ βάθει σοφίας»· κοντάκιον «Μετὰ τῶν ἁγίων».
Ἡ ἀκολουθία ἅπασα κατὰ τὴν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν δὲν στιχολογοῦμεν Ψαλτήριον, εἰς δὲ τὰ ἑσπέρια (εἰς στίχους 10) δευτεροῦμεν τὸ «Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν» καὶ τὸ «Εἴδομεν τὸ φῶς». Εἰς τὴν εἴσοδον προκείμενον «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσε» καὶ τὰ ἀναγνώσματα. Τὸ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲ» ψάλλεται τρίς. Ἀπόλυσις «Ὁ ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν οὐρανόθεν καταπέμψας τὸ πανάγιον Πνεῦμα ἐπὶ τοὺς ἁγίους αὐτοῦ μαθητὰς καὶ ἀποστόλους Χριστὸς ὁ ἀληθινός...»
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», «Βασιλεῦ οὐράνιε» (ὅ περ ἐφεξῆς ἐπανέρχεται ἐν τῇ ἀρχῇ τῶν ἀκολουθιῶν μέχρι τοῦ ἑπομένου Πάσχα), τρισάγιον κ.λπ., ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα, τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ τῆς ἑορτῆς, τρισάγιον καὶ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ».
Εἰς τὸν ὄρθρον εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἀπολυτίκιον τρίς, καὶ τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Τὸ εἰδικὸν διὰ τὴν ἑορτὴν ὀρθρινὸν Εὐαγγέλιον (Ἰω. κ´ 19-23) μετὰ τῆς τάξεως αὐτοῦ. Ἀνάστασιν Χριστοῦ δὲν λέγομεν, ἀλλ᾿ εὐθὺς τὸν ν´ ψαλμὸν χῦμα. Οἱ δύο κανόνες τοῦ Πεντηκοσταρίου μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτῶν «ἄνευ στίχων» (ἀλλὰ μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν, εἰς τὰ δύο τελευταῖα τροπάρια ἑκάστης ᾠδῆς τοῦ β´ κανόνος). Ἀφ᾿ Ϛ´ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῆς ἑορτῆς καὶ τὰ συναξάρια Μηναίου καὶ Πεντηκοσταρίου. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Πόντῳ ἐκάλυψε» καὶ «Θείῳ καλυφθείς» διπλαῖ. Ἀντὶ τῆς στιχολογίας τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου, ψάλλεται ἡ θ´ ᾠδὴ τῶν κανόνων [τοῦ μὲν α´ μετὰ στίχου «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι», τοῦ δὲ β´ μετὰ τοῦ μεγαλυναρίου «Ἀπόστολοι τὴν χάριν τοῦ Παρακλήτου, λαβόντες ἐξεπλήττοντο, ἑτέραις γλώσσαις λαλοῦντες, καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου»]* καὶ ἐν τέλει οἱ δύο εἱρμοὶ «Μὴ τῆς φθορᾶς» καὶ «Χαίροις, ἄνασσα». Ἐξαποστειλάρια (τὸ α´ δίς, τὸ β´ ἅπαξ), στιχηρὰ αἴνων εἰς 4 (δευτεροῦντες τὸ α´), δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ» (ἅπαξ).
* Τὰ ἀνωτέρω σημειοῦνται κατ᾿ ἀναλογίαν πρὸς τὴν ἑορτὴν τῆς Ἀναλήψεως, καθόσον τὸ Τ.Μ.Ε. οὐδὲν σημειώνει εἰς τὴν θ´ ᾠδὴν τῆς ἑορτῆς.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς (ὁ γ´ στίχος τοῦ α´ ἀντιφώνου ἄρχεται «Οὔκ εἰσι λαλιαὶ οὐδὲ λόγοι...»).
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Ὑψώθητι, Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου· ᾄσωμεν καὶ ψαλοῦμεν τὰς δυναστείας σου. Σῶσον ἡμᾶς, Παράκλητε ἀγαθέ, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούια».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ, μόνον τὸ ἀπολυτίκιον καὶ τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς. Ἀντὶ τρισαγίου, «Ὅσοι εἰς Χριστόν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: τῆς ἑορτῆς, Κυρ. η´ Πράξ., «Ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς» (Πρξ. β´ 1-11)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Κυρ. η´ Ἰωάν., «Τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς» (Ἰω. ζ´ 37-52, η´ 12).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Μὴ τῆς φθορᾶς».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ· ἀλληλούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ». Ἀπόλυσις ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ. Ἐν συνεχείᾳ συνάπτεται συνήθως καὶ ὁ ἑσπερινός, ὡς ἕπεται.
Ὁ ἑσπερινὸς τῆς γονυκλισίας. Μετὰ τὸν προοιμιακὸν (ἄνευ Ψαλτηρίου) ἡ μεγάλη συναπτὴ ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», εἰς στίχους 6, ἑσπέρια στιχηρὰ ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς 3 «Παράδοξα σήμερον» κ.λπ. καὶ τοῦ Προδρόμου ἰδιόμελα ἕτερα 3 «Λύει τοῦ Ζαχαρίου τὴν σιωπήν», «Σήμερον ἡ φωνή», «Θεοῦ Λόγου μέλλοντος», Δόξα, Καὶ νῦν, «Βασιλεῦ οὐράνιε».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», καὶ τὸ μέγα προκείμενον «Τίς θεὸς μέγας» μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. Εἶτα αἱ εὐχαὶ τῆς γονυκλισίας κατὰ τὴν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ, τὰ στιχηρὰ τοῦ Πεντηκοσταρίου «Νῦν εἰς σημεῖον τοῖς πᾶσι», Δόξα, τοῦ Προδρόμου «Ἠσαΐου νῦν τοῦ προφήτου», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Δεῦτε λαοί».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ, «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ», Δόξα, «Προφῆτα καὶ πρόδρομε», Καὶ νῦν, «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ».
ΑΠΟΛΥΣΙΣ. «Ὁ ἐκ τῶν πατρικῶν κόλπων κενώσας ἑαυτὸν καὶ τὴν ἡμετέραν ὅλην ἀνθρωπείαν προσλαβόμενος φύσιν καὶ θεώσας αὐτήν, μετὰ δὲ ταῦτα εἰς οὐρανοὺς αὖθις ἀνελθὼν καὶ ἐν δεξιᾷ καθίσας τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, τό τε θεῖον καὶ ἅγιον καὶ ὁμοούσιον καὶ ὁμοδύναμον καὶ ὁμόδοξον καὶ συναΐδιον Πνεῦμα καταπέμψας ἐπὶ τοὺς ἁγίους αὐτοῦ μαθητὰς καὶ ἀποστόλους καὶ διὰ τούτου φωτίσας μὲν αὐτούς, δι᾿ αὐτῶν δὲ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας αὐτοῦ μητρός, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου καὶ ἐνδόξου προφήτου προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου οὗ τὸ γενέθλιον ἑορτάζομεν, τῶν ἁγίων ἐνδόξων πανευφήμων θεοκηρύκων καὶ πνευματοφόρων ἀποστόλων καὶ πάντων τῶν ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς διὰ τὴν ἑαυτοῦ ἀγαθότητα. Ἀμήν».
24. † Δευτέρα μετὰ τὴν Πεντηκοστήν. «ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ». † Τὸ γενέθλιον τοῦ προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Παναγιώτου νεομάρτυρος τοῦ Καισαρέως (†1765). (Πρβλ. Τ.Μ.Ε., 21η Μαΐου §§20-22, καὶ τυπικὸν Πεντηκοστ. §§51-52.)
Τῇ Δευτέρᾳ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, σύναξις τῆς Θεοτόκου «Φανερωμένης» ἐν Λευκάδι.
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», «Βασιλεῦ οὐράνιε», τρισάγιον κ.λπ., «Δεῦτε προσκυνήσωμεν» γ´, ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα, τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα* τοῦ προδρόμου μετὰ τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καὶ νῦν, «Ὅτε τὸ Πνεῦμά σου» (ζήτει εἰς τὴν λιτὴν τῆς ἑορτῆς χθές)· τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ τοῦ Μηναίου, ἀλλ᾿ ἀντὶ θεοτοκίων ἀνὰ ἓν τῆς ἑορτῆς (ἅ τινα ζήτει εἰς τὴν Κυριακὴν τῆς Πεντηκοστῆς).
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ. Τὰ «Ἐκ νεότητός μου» κ.λπ. καὶ τὰ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου τοῦ Προδρόμου, Ἰουνίου 24, «Συνέλαβεν Ἐλισάβετ ἡ γυνὴ Ζαχαρίου» (Λκ. α´ 24-25, 57-68, 76, 80), μεθ᾿ ὃ ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα, καὶ τὰ λοιπὰ τοῦ Μηναίου.
ΚΑΝΟΝΕΣ, οἱ δύο τῆς ἑορτῆς (μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτῶν) καὶ ὁ α´ τοῦ Προδρόμου (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τοῦ Προδρόμου, τὸ μεσῴδιον κάθισμα αὐτοῦ «Ὥς περ ἥλιος φαιδρός», Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς
* Εἰ βούλει, ψάλλε καὶ τὰ ὑπόλοιπα ἰδιόμελα τοῦ Προδρόμου τὰ παραλειφθέντα ἐκ τοῦ ἑσπερινοῦ, κατὰ τὴν ἑξῆς τάξιν· τὰ τῆς λιτῆς 3 ἰδιόμελα τοῦ α´ ἤχου «Σταλάξατε τὰ ὄρη» κ.λπ., τὰ τῶν ἀποστίχων 3 ἰδιόμελα τοῦ β´ ἤχου «Τὸν ἐκ προφήτου προφήτην» κ.λπ. (ἄνευ τῶν πρὸ αὐτῶν στίχων), τὰ παραλειφθέντα 4 ἑσπέρια ἰδιόμελα τοῦ δ´ ἤχου «Ἐπέφανε σήμερον» κ.λπ., τὸ ἰδιόμελον τῆς λιτῆς τοῦ πλ. α´ ἤχου «Τὸν ἐν προφήταις ὅρον» (ἄνευ τοῦ Δόξα), εἶτα εἰς τὸ Δόξα Πατρὶ τὸ τῶν ἑσπερίων δοξαστικὸν τοῦ πλ. β´ «Σήμερον τοῦ φωτός», Καὶ νῦν, τὸ τῆς λιτῆς τῆς ἑορτῆς «Ὅτε τὸ Πνεῦμά σου».
«Τὸ πανάγιον Πνεῦμα»· ἀφ᾿ Ϛ´ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῆς ἑορτῆς, τὸ συναξάριον τοῦ Μηναίου καὶ τὸ ὑπόμνημα τῆς Δευτέρας τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Θείῳ καλυφθείς»· (ἀντὶ τοῦ Τὴν τιμιωτέραν) ἡ θ´ ᾠδὴ τῶν δύο κανόνων τῆς ἑορτῆς καὶ ἡ τοῦ προδρόμου· ἐν τέλει ὁ εἱρμὸς «Χαίροις ἄνασσα».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ, τὸ τῆς ἑορτῆς «Τὸ πανάγιον Πνεῦμα», τοῦ Μηναίου «Τὸ τοῦ Προδρόμου σήμερον» καὶ τὸ ἕτερον τῆς ἑορτῆς «Φῶς ὁ Πατήρ».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ (ἀπὸ τοῦ στίχου «Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον») στιχηρὰ ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς 3 «Ἐν τοῖς προφήταις ἀνήγγειλας» κ.λπ. καὶ τοῦ Προδρόμου ἕτερα 3 προσόμοια (καταλιμπανομένου τοῦ τετάρτου), ἅπαντα ἀνὰ μίαν (εἰς τοὺς συνήθεις στίχους τῶν αἴνων), Δόξα, τοῦ Μηναίου «Ἀστὴρ ἀστέρων», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Γλῶσσαί ποτε», δοξολογία μεγάλη καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τῆς ἑορτῆς ὡς χθές.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ, ἀπολυτίκια «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ», «Προφῆτα καὶ πρόδρομε», κοντάκιον «Ὅτε καταβάς». Ἀντὶ τρισαγίου, «Ὅσοι εἰς Χριστόν» (κατ᾿ ἀπαίτησιν τοῦ Τ.Μ.Ε.).
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Δευτέρας ἁγ. Πνεύματος, «Ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε» (Ἐφεσ. ε´ 8-19)· Εὐαγγέλιον: τοῦ Προδρόμου, Ἰουν. 24, «Ἐπειδή περ πολλοὶ ἐπεχείρησαν» (Λκ. α´ 1-25, 57-68, 76, 80).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Χαίροις ἄνασσα».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀφ᾿ ἡμῶν δεόμεθα, φιλάνθρωπε· ἀλληλούια»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», ὅ περ ψάλλεται ἐφεξῆς εἰς πᾶσαν θ. λειτουργίαν, καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.
ΑΠΟΛΥΣΙΣ μετὰ τοῦ χαρακτηριστικοῦ τῆς ἑορτῆς «Ὁ ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν» ὡς τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας.
Εἰδήσεις.
1. Κατὰ τὴν παροῦσαν ἑβδομάδα γίνεται κατάλυσις εἰς πάντα.
2. Μέχρι τῆς ἀποδόσεως, εἰς τὴν καθ᾿ ἡμέραν λειτουργίαν στιχολογοῦνται τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς· εἴθισται δὲ εἰσοδικὸν νὰ ψάλλεται (λόγῳ καθ᾿ ὑπερβολὴν κατὰ γράμμα ἑρμηνείας τῆς §38 τῆς Προθεωρίας τοῦ Τ.Μ.Ε.) τὸ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ· σῶσον ἡμᾶς, Παράκλητε ἀγαθέ...», τὸ ὁποῖον ὅμως εἶναι ἀνακόλουθον, ἐφόσον «Παράκλητος» ἐνταῦθα νοεῖται τὸ ἅγιον Πνεῦμα, ἐνῷ τὸ α´ ἥμισυ τοῦ εἰσοδικοῦ τούτου ἀναφέρεται εἰς τὸν Χριστόν. Ὀρθότερον θὰ ἦτο νὰ ψάλλεται τὸ εἰσοδικὸν τῆς ἑορτῆς.
3. Ἀπὸ σήμερον ἄρχονται τὰ ἀναγνώσματα ἐκ τῶν ἐπιστολῶν τοῦ Παύλου καὶ τοῦ κατὰ Ματθαῖον ἁγίου Εὐαγγελίου.
25. Τρίτη. Ἀπόδοσις τοῦ γενεσίου τοῦ Προδρόμου. Φεβρωνίας ὁσιομάρτυρος (†304).
Ὀρεντίου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ μαρτύρων.
Ἡ ἀκολουθία κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Μηναίου μετὰ τῶν μεθεόρτων. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ.
α´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. α´ 17, 13-17)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. α´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ.
δ´ 23-ε´ 13).
26. Τετάρτη. Δαυὶδ ὁσίου τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ (†540). Ἰωάννου ἐπισκόπου Γοτθίας.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. α´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. α´ 18-27)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ.
α´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ε´ 20-26).
27. Πέμπτη. Σαμψὼν ὁσίου τοῦ ξενοδόχου (†530).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. α´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. α´ 28-β´ 9)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ.
α´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ε´ 27-32).
28. Παρασκευή. Ἀνακομιδὴ τῶν ἱερῶν λειψάνων Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν ἀναργύρων (412).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. α´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. β´ 14-28)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ.
α´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ε´ 33-41).
29. Σάββατον. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς». † Πέτρου (†64) καὶ Παύλου (†67) τῶν πανευφήμων καὶ πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων.
Σημείωσις. Ἡ ἐν τῷ Μηναίῳ ἑορτάσιμος ἀκολουθία τῶν πρωτοκορυφαίων συμψάλλεται μετὰ τῆς ἀκολουθίας τῆς ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς, ἣν ζήτει τῇ Κυριακῇ τῆς Πεντηκοστῆς, συμφώνως μὲ τὰς συναφεῖς διατάξεις τοῦ Τυπικοῦ (πρβλ. Τ.Μ.Ε., 21η Μαΐου §24, καὶ τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §52, «Τῷ Σαββάτῳ...»)
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ»· κοντάκιον «Ὅτε καταβάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ ἡ α´ στάσις τοῦ Ψαλτηρίου «Μακάριος ἀνήρ».
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», εἰς στίχους 10, στιχηρὰ ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς 6(ἤ τοι 3 τοῦ α´ ἤχου «Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν» κ.λπ. καὶ 3 τοῦ β´ ἤχου «Εἴδομεν τὸ φῶς» κ.λπ., ἅπαντα ἀνὰ μίαν), καὶ 3 στιχηρὰ τῶν ἀποστόλων «Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασι» κ.λπ. εἰς 4 (δευτεροῦντες τὸ πρῶτον), Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τοῦ Μηναίου «Τῷ τριττῷ τῆς ἐρωτήσεως», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Δεῦτε, λαοί».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα τοῦ Μηναίου.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ 3 ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς «Ἀγνοοῦντα τὰ ἔθνη» κ.λπ. μετὰ τῶν στίχων αὐτῶν, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τοῦ Μηναίου «Ἑορτὴ χαρμόσυνος», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Γλῶσσαι ποτέ».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ τῆς ἑορτῆς «Εὐλογητὸς εἶ», Δόξα, «Οἱ τῶν ἀποστόλων πρωτόθρονοι»*, Καὶ νῦν, αὖθις τῆς ἑορτῆς «Εὐλογητὸς εἶ».
ΑΠΟΛΥΣΙΣ τῆς ἑορτῆς «Ὁ ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμὸν [τὰ ἐκ τοῦ ἑσπερινοῦ παραλειφθέντα 3 ἰδιόμελα τῶν ἀποστίχων τοῦ Μηναίου (ἄνευ τῶν πρὸ αὐτῶν στίχων) καὶ εἶτα] τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ τῶν ἀποστόλων, ὡς εἰς τὸ Μηναῖον, ἀλλὰ Καὶ νῦν, τὸ τῆς λιτῆς τῆς ἑορτῆς «Ὅτε τὸ Πνεῦμά σου»· τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος.]
* Ἀπολυτίκιον τοῦ ἀποστόλου Παύλου ποιηθὲν ὑπὸ τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου (†1938). Ἦχος δ´. Κανόνα πίστεως.
Ἐθνῶν σε κήρυκα καὶ φωστῆρα τρισμέγιστον, Ἀθηναίων διδάσκαλον, οἰκουμένης ἀγλάισμα, εὐφροσύνως γεραίρομεν· τοὺς ἀγῶνας τιμῶμεν καὶ τὰς βασάνους διὰ Χριστόν, τὸ σεπτόν σου μαρτύριον· ἅγιε Παῦλε ἀπόστολε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ τοῦ Μηναίου, ἀλλ᾿ ἀντὶ θεοτοκίων ἀνὰ ἓν τῆς ἑορτῆς.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ. Τὰ «Ἐκ νεότητός μου» κ.λπ. καὶ τὰ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου τῶν ἀποστόλων, ια´ ἑωθινόν (ἀπὸ τῶν βημοθύρων), μεθ᾿ ὃ ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα, καὶ τὰ λοιπὰ τοῦ Μηναίου.
ΚΑΝΟΝΕΣ, οἱ δύο τῆς ἑορτῆς (μετὰ τῶν εἱρμῶν) εἰς 6 καὶ οἱ δύο τῶν ἀποστόλων (ἄνευ εἱρμῶν) ἐπίσης εἰς 6· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τῆς ἑορτῆς, καὶ ἀντὶ μεσῳδίων καθισμάτων ἡ ὑπακοὴ τοῦ Μηναίου· ἀφ᾿ Ϛ´ ᾠδῆς ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Πόντῳ ἐκάλυψε» καὶ «Θείῳ καλυφθείς»· (ἀντὶ τοῦ Τὴν τιμιωτέραν) ἡ θ´ ᾠδὴ τῶν δύο κανόνων τῆς ἑορτῆς ὡς ἐν τῇ κυρίᾳ ἡμέρᾳ, καὶ ἐν τέλει πάλιν οἱ εἱρμοὶ «Μὴ τῆς φθορᾶς», «Χαίροις ἄνασσα».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ, τὸ α´ τῆς ἑορτῆς «Τὸ πανάγιον Πνεῦμα», τοῦ Μηναίου «Τῶν ἀποστόλων ἅπαντες» καὶ τὸ ἕτερον τῆς ἑορτῆς «Φῶς ὁ Πατήρ».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ, εἰς στίχους 6, στιχηρὰ ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς 3 «Παράδοξα σήμερον» κ.λπ. ἀνὰ μίαν καὶ τῶν ἀποστόλων προσόμοια 3 (καταλιμπανομένου τοῦ τετάρτου), Δόξα, τοῦ Μηναίου «Ἡ πάνσεπτος τῶν ἀποστόλων», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Βασιλεῦ οὐράνιε». Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα μετ᾿ ἐφυμνίων καὶ εἰσοδικόν, ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Εὐλογητὸς εἶ», «Οἱ τῶν ἀποστόλων πρωτόθρονοι» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Ὅτε καταβάς». Τρισάγιον.
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: τοῦ ἀποστόλου Παύλου, Ἰουν. 29, «Ἐν ᾧ δ᾿ ἄν τις τολμᾷ» (Β´ Κορ. ια´ 21-ιβ´ 9)· Εὐαγγέλιον: τοῦ ἀποστόλου Πέτρου, Ἰουν. 29, «Ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη» (Μτθ. ιϚ´ 13-19).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Χαίροις ἄνασσα».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθόν»· «Εἴδομεν τὸ φῶς» καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας. Ἀπόλυσις ὡς εἰς τὸν ἑσπερινόν.
Σημείωσις. Σήμερον ἑσπέρας εἰς ἀνάμνησιν τοῦ ἐν Ἀθήναις κηρύγματος τοῦ ἀποστόλου Παύλου (Πρξ. ιζ´ 16-36) τελεῖται ἐπὶ τοῦ βράχου τοῦ Ἀρείου Πάγου πάνδημος πανηγυρικὸς ἑσπερινός, ὅς τις μεταδίδεται καὶ διὰ τῶν ῥαδιοφωνικῶν καὶ τηλεοπτικῶν διαύλων.
30. † ΚΥΡΙΑΚΗ Α´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. «ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ». † Σύναξις τῶν ἁγίων ἐνδόξων 12 ἀποστόλων. Ἦχος πλ. δ´· ἑωθινὸν α´.
Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ τελεῖται· α) προσκύνημα εἰς τὰς κατακόμβας τῆς Μήλου (τὸ ἀρχαιότερον ἐν Ἑλλάδι παλαιοχριστιανικὸν μνημεῖον)· β) ἡ μνήμη τῶν ὁσίων Γρηγορίου, Θεοδώρου καὶ Λέοντος τῶν ἐν Σάμῃ Κεφαλληνίας.
Σημείωσις. Ἡ ἀκολουθία τοῦ Μηναίου συμψάλλεται μετὰ τοῦ Πεντηκοσταρίου παραπλησίως μὲ συναφεῖς διατάξεις τοῦ Τ.Μ.Ε. (πρβλ. 21η Μαΐου §§25-27, καὶ τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §§53-55), ἂν καὶ ἡ παροῦσα περίπτωσις οὔτε ἀναφέρεται εἰς τὸ ἰσχῦον Τυπικὸν οὔτε ὁμοιάζει ἐπακριβῶς μὲ τὰ ὑπ᾿ αὐτοῦ προβλεπόμενα, καθόσον ἡ μὲν ἀκολουθία τοῦ Πεντηκοσταρίου εἶναι ἑορταστικωτέρα τοῦ Μηναίου, ἡ δὲ ἀκολουθία τῆς 30ῆς Ἰουνίου ἔχει σαφῶς χαρακτῆρα μεθεόρτων τῆς 29ης. Βλέπε ἐπίσης καὶ Σύστημα Τυπικοῦ (§§1472, 1459, 1424-1427) διὰ τὴν ἰδιαιτέραν τιμὴν τῶν ἀποστόλων ἔναντι τῶν ὑπολοίπων ἁγίων.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκια «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ», Δόξα, «Οἱ τῶν ἀποστόλων πρωτόθρονοι»· κοντάκιον «Ὅτε καταβάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ α´ κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4, τοῦ Μηναίου 3 προσόμοια (τὰ δεύτερα) «Ὡς αὐτόπται καὶ μάρτυρες» κ.λπ., καὶ τῶν ἁγίων Πάντων προσόμοια ἕτερα 3 «Οἱ πνευματορρήτορες» κ.λπ. (καταλιμπανομένου τοῦ τετάρτου), Δόξα, τῶν ἁγίων Πάντων «Μαρτύρων θεῖος χορός», Καὶ νῦν, «Ὁ βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τῶν ἀποστόλων «Ἣν διήλθετε κτίσιν» (ζήτει εἰς τοὺς αἴνους), Καὶ νῦν, ὁμόηχον θεοτοκίον «Ἀνύμφευτε παρθένε» (ἐκ τῆς Παρακλητικῆς).
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Ἐξ ὕψους κατῆλθες», «Ἀπόστολοι ἅγιοι», Δόξα, «Τῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ»*, Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος».
* Ἕτερα ἀπολυτίκια τῶν ἁγίων Πάντων βλέπε μετὰ τὴν λειτουργίαν.
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου «Τῷ τρισηλίῳ βασιλεῖ», τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ, τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Τῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (α´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος, ὁ τῶν ἁγίων Πάντων, καὶ ὁ β´ τοῦ Μηναίου, ἀνὰ 4· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου, εἶτα τὸ μεσῴδιον κάθισμα τοῦ Πεντηκοσταρίου «Προπατόρων, πατέρων», Δόξα, τὸ τοῦ Μηναίου «Κατοικισθέντες ἐν φωτί», Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ «Οὐ σιωπήσομεν ποτέ»· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῶν ἁγίων Πάντων, τὸ συναξάριον τοῦ Μηναίου καὶ τὸ ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ α´ ἀναστάσιμον «Τοῖς μαθηταῖς συνέλθωμεν», τοῦ Μηναίου «Τῶν μαθητῶν τὴν πάντιμον», τῶν ἁγίων Πάντων «Τὸν βαπτιστὴν καὶ Πρόδρομον» καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ «Ὁ ἄνω δοξαζόμενος».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ* ἀναστάσιμα 3, τοῦ Μηναίου τὰ 2 τελευταῖα προσόμοια «Ὁ φῶς ὑπάρχων», «Πέτρε καὶ Παῦλε», καὶ τῶν ἁγίων Πάντων προσόμοια 3 «Τοὺς ἁγίους ὁ Κύριος» κ.λπ. εἰς τοὺς πρὸ αὐτῶν στίχους τὰ δύο τελευταῖα,
* Διὰ τὴν κατανομὴν τῶν στιχηρῶν εἰς τοὺς αἴνους βλέπε Προθεωρίαν Τυπικοῦ §31.
Δόξα, τὸ ἑωθινὸν «Εἰς τὸ ὄρος», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ εἰς τοὺς μακαρισμοὺς τὰ 4 τροπάρια τοῦ ἤχου καὶ 4 τῆς Ϛ´ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῶν ἁγίων Πάντων].
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Ἐξ ὕψους κατῆλθες», «Ἀπόστολοι ἅγιοι», «Τῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Ὡς ἀπαρχάς».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: τῶν ἁγ. Πάντων, Κυρ. α´ ἐπιστ., «Οἱ ἅγιοι πάντες» (Ἑβρ. ια´ 33-ιβ´ 2)· Εὐαγγέλιον: τῶν 12 ἀποστόλων**, 30 Ἰουν., «Ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τοὺς ὄχλους» (Μτθ. θ´ 36, ι´ 1-8).
** Ὁσάκις ἡ 29η ἢ ἡ 30ὴ Ἰουνίου τυγχάνει τῇ Κυριακῇ τῶν ἁγίων Πάντων, δέον ὅπως ἀναγινώσκηται ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς καὶ τὸ Εὐαγγέλιον τῶν ἀποστόλων, λόγῳ τῆς ὑπεροχῆς τῶν ἀποστόλων, διότι κατὰ τὸ Α´ Κορ 12:28 «οὓς ὁ Θεὸς ἔθετο ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους...» (πρωτοπρ. Κωνσταντῖνος Παπαγιάννης). Τὸ αὐτὸ ὁρίζεται καὶ εἰς τὰ ὑπὸ τῆς Ἱ. Συνόδου ἐγκεκριμένα «Κανόνια τῶν Κυριακῶν τοῦ ὅλου ἐνιαυτοῦ» τὰ διορθωθέντα βάσει τοῦ ν. ἡμερολογίου ὑπὸ Γ. Μπεκατώρου τῷ 1982.
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστί».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Ἀγαλλιᾶσθε δίκαιοι ἐν Κυρίῳ, τοῖς εὐθέσι πρέπει αἴνεσις· ἀλληλούια» [εἰς δὲ τοὺς τιμωμένους ἐπ᾿ ὀνόματι τῶν 12 ἀποστόλων ναοὺς «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν»]· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
Σημείωσις. Ἀπολυτίκια τῶν ἁγίων Πάντων.
Ἦχος α´. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
(Ποίημα τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)
Βλαστοὺς εὐαγγελίου καὶ καρποὺς ἀμαράντους, χοροὺς ἁγίων Πάντων εὐφημήσωμεν πάντες, ἐν ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, μιμούμενοι αὐτῶν τὰς ἀρετάς, καὶ ἀγῶνας τοὺς γενναίους, ἀπὸ ψυχῆς συμφώνως ἀνακράζοντες· δόξα τῷ στεφανώσαντι ὑμᾶς· δόξα τῷ ἁγιάσαντι· δόξα τῷ ἐν τῇ γῇ καὶ οὐρανῷ ὑμᾶς δοξάσαντι.
Ἕτερον. Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
(Ποίημα Κυρίλλου πατριάρχου Κων/πόλεως)
Τῶν ἁγίων Πάντων οἶκος ὁ πάνσεπτος, οὐρανὸς ὥς τις ἄλλος ἀστράπτει αἴθριος, ἐν μέσῳ ἔχων τὸν Χριστόν, ὥς περ ἥλιον λαμπρόν, τὴν παρθένον Μαριάμ, σελήνην ὡς πλησιφαῆ, καὶ κύκλῳ καθάπερ ἄστρα, χορούς τε πάντων ἁγίων, ἀεὶ πρεσβεύοντας σωθῆναι ἡμᾶς.
Εἰδήσεις.
1. Ἀπὸ σήμερον ἐπαναλαμβάνεται ἡ χρῆσις τῆς Παρακλητικῆς.
2. Μέχρι τῆς 26ης Ἰουλίου, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, ψάλλονται καταβασίαι «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου», καὶ ἐπισφραγιστικὸν κοντάκιον εἰς τὴν λειτουργίαν «Προστασία τῶν Χριστιανῶν».