ΜΗΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
ἔχων ἡμέρας τριάκοντα
Ἡ ἡμέρα ἔχει ὥρας 10 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 14
1. Πέμπτη. Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ τῶν ἀναργύρων καὶ τῆς μητρὸς αὐτῶν Θεοδότης (τῶν ἐκ Μικρᾶς Ἀσίας). Δαυὶδ ὁσίου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ (ιϚ´ αἰ.), Ἰακώβου ἱερομάρτ. τοῦ ἐν Αἰτωλίᾳ καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ.
Ἡ ἀκολουθία τῶν ἁγίων Ἀναργύρων ψάλλεται μετὰ τῆς Παρακλητικῆς «κατὰ τὴν τοῦ Μηναίου διάταξιν» (Τ.Μ.Ε. 1η Νοεμ. §1), ἤ τοι εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου, εἰς δὲ τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν καὶ ἄνευ δοξολογίας μεγάλης· εἰς τὴν λειτουργίαν Ἀπόστολος: τῶν ἁγίων, Νοεμ. 1ῃ, «Ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ» (Α´ Κορ. ιβ´ 27-ιγ´ 8)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ζ´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ια´ 47-ιβ´ 1)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».
Σημειώσεις. 1. Πρὸς περισσοτέραν τιμὴν τῶν ἁγίων εἴθισται εἰς ὡρισμένους ναοὺς μετὰ τοὺς αἴνους τοῦ Μηναίου νὰ ψάλλεται δοξολογία μεγάλη, ὁπότε καταλιμπάνονται τὰ ἀπόστιχα· εἰς δὲ τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Προστασία»· Εὐαγγέλιον: τῶν ἁγίων, 1ης Νοεμ., «Προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς» (Μτθ. ι´ 1, 5-8).
2. Ἔνθα ἰδιαιτέρως τιμῶνται οἱ ἅγιοι, ἀλλὰ δὲν ὑπάρχει ἰδιαιτέρα ἀκολουθία αὐτῶν, εἴθισται νὰ συμπληρώνεται εἰς τὸν ὄρθρον ἡ ἀκολουθία τοῦ Μηναίου μὲ τὰ καθίσματα τῆς 1ης Ἰουλίου, ὁπότε γίνεται εἴσοδος εἰς τὸν ἑσπερινόν, ψάλλονται δὲ καὶ καταβασίαι «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου» εἰς τὸν ὄρθρον.
3. Ἔνθα τιμᾶται ὁ ὅσιος Δαυίδ (ἢ ὁ ἱερομάρτυς Ἰάκωβος), ἡ ἀκολουθία αὐτοῦ ψάλλεται ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδος, ἡ δὲ τοῦ Μηναίου καταλιμπάνεται.
2. Παρασκευή. Ἀκινδύνου, Πηγασίου, Ἀφθονίου, Ἐλπιδοφόρου καὶ Ἀνεμποδίστου μαρτύρων (†341-345). Θεοδώρου, Λάμπρου καὶ ἀγνώστου, τῶν ἐν Ἀγρινίῳ νεομαρτύρων († 1786).
Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. κβ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Κολασ. δ´ 10-18)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ζ´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ´ 2-12).
3. Σάββατον. Ἀκεψιμᾶ, Ἰωσήφ, Ἀειθαλᾶ μαρτύρων (δ´ αἰ.)· ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου. Γεωργίου νέου ἱερομάρτυρος τοῦ Νεαπολίτου (†1797).
Ἡ ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου ψάλλεται μὲ «Θεὸς Κύριος» (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§31-44). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κβ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Β´ Κορ. ε´ 1-10)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ζ´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. θ´ 1-6).
4. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΒ´ (Ε´ ΛΟΥΚΑ). Ἰωαννικίου ὁσίου τοῦ μεγάλου (†846), Νικάνδρου καὶ Ἑρμαίου ἱερομαρτύρων. Ἰωάννου Βατάτζη τοῦ βασιλέως καὶ ἐλεήμονος. Ἦχος πλ. α´, ἑωθινὸν ια´.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκια «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε», Δόξα, «Ὡς τῶν αἰχμαλώτων»· κοντάκιον «Τῇ ὑπερμάχῳ καὶ ταχείᾳ».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4 καὶ τοῦ Μηναίου 6, Δόξα, τοῦ ὁσίου «Ἀνδρειοφρόνως τελέσας», Καὶ νῦν, «Ἐν τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τοῦ Μηναίου «Τῷ τοῦ Χριστοῦ ἔρωτι», Καὶ νῦν, «Ὁ ποιητὴς καί λυτρωτής μου» (Παρακλητική, ἦχος πλ. β´, Σαββάτῳ ἑσπέρας).
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, «Ταῖς τῶν δακρύων σου», Καὶ νῦν, «Ὁ δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α´ στιχολογίας μὲ θεοτοκίον «Χαῖρε, πύλη Κυρίου», καὶ τὰ τῆς β´ στιχολογίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ια´) μετὰ τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος καὶ οἱ δύο τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὰ μεσῴδια καθίσματα τοῦ Μηναίου· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ ια´ ἀναστάσιμον «Μετὰ τὴν θείαν ἔγερσιν» καὶ τὰ τοῦ Μηναίου.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ ια´ ἑωθινὸν «Φανερῶν ἑαυτόν», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μακαρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸν συνάναρχον Λόγον», τὸ τοῦ ὁσίου καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προστασία».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. κβ´ ἐπιστ., «Ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν» (Γαλ. Ϛ´ 11-18)· Εὐαγγέλιον Κυρ. ε´ Λουκᾶ, «Ἄνθρωπός τις ἦν πλούσιος» (Λκ. ιϚ´ 19-31).
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε». Καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.
5. Δευτέρα. Γαλακτίωνος καὶ Ἐπιστήμης τῶν μαρτύρων (γ´ αἰ.). Ἑρμᾶ καὶ Λίνου ἐκ τῶν 70 (α´ αἰ.).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κγ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Θεσ. α´ 1-5)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. η´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ´ 13-15, 22-31).
6. Τρίτη. Παύλου ἀρχιεπισκόπου Κων/πόλεως ὁμολογητοῦ (†350). Λουκᾶ ὁσίου (†800-820), Λεονάρδου ὁσίου.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. κγ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Θεσ. α´ 6-10)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. η´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ´ 42-48).
7. Τετάρτη. Τῶν ἐν Μελιτινῇ 33 μαρτύρων (γ´ αἰ.), Λαζάρου ὁσίου τοῦ ἐν τῷ Γαλησίῳ ὄρει (†1053).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. κγ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Θεσ. β´ 1-8)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. η´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ´ 48-59).
8. Πέμπτη. † Σύναξις τῶν ἀρχιστρατήγων Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ τῶν λοιπῶν ἀσωμάτων δυνάμεων.
Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ἄνευ Παρακλητικῆς, κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου (τυπικὸν 8ης Νοεμβρίου §§1-3). Τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Οἱ στίχοι τῶν ἀποστίχων τοῦ ἑσπερινοῦ· «Ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα» καὶ «Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον· Κύριε ὁ Θεός μου, ἐμεγαλύνθης σφόδρα». Τὸ ἀπολυτίκιον τῶν ἀρχαγγέλων εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγ. δοξολογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ τὸ θεοτοκίον.
Εἰς τὸν ὄρθρον Εὐαγγέλιον τῶν ἀγγέλων, Δευτ. α´ ἑβδ. Ματθ., «Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε» (Μτθ. ιη´ 10-20). Κανόνες, ὁ μικρὸς παρακλητικὸς τῆς Θεοτόκου μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ οἱ δύο τῶν ταξιαρχῶν μετὰ στίχου «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν». Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου».
Εἴδησις. Οἱ εἱρμοὶ τοῦ κανόνος τῆς ἑορτῆς τῶν εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου», ψαλλόμενοι μέχρι τῆς 20ῆς τοῦ μηνὸς ὡς καταβασίαι, διαφέρουν τῶν συνήθων κατὰ τὰ ἑξῆς σημεῖα:
ᾨδὴ α´ «...καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὴν εἴσοδον».
ᾨδὴ γ´ «...πνευματικόν, στερέωσον· κἂν τῇ σεπτῇ εἰσόδῳ σου στεφάνων δόξης ἀξίωσον».
ᾨδὴ ε´ «Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐν τῇ σεπτῇ εἰσόδῳ σου· σὺ γάρ, ἀπειρόγαμε παρθένε, ἔνδον εἰσῆλθες ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ, ὥς περ καθαρώτατος ναός, πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσί σε τὴν εἰρήνην βραβεύουσα».
ᾨδὴ θ´ «...φύσις γεραίρουσα τὰ ἱερὰ εἰσόδια τῆς θεομήτορος...»
Εἰς τὴν λειτουργίαν, κοντάκιον «Ὁ καθαρώτατος ναός». Ἀπόστολος: τῶν ἀσωμάτων, 8 Νοεμ., «Εἰ ὁ δι᾿ ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος» (Ἑβρ. β´ 2-10)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει» (Λκ. ι´ 16-21). Κοινωνικὸν «Ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα· ἀλληλούια».
9. Παρασκευή. Ὀνησιφόρου μάρτυρος (γ´-δ´ αἰ.), Ματρώνης ὁσίας. Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας (†889), Νεκταρίου Πενταπόλεως τοῦ ἐν Αἰγίνῃ (†1920).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. κγ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Θεσ. β´ 14-20)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. η´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιγ´ 31-35).
Σημείωσις. Ἔνθα τιμᾶται ἡ ἁγία Θεοκτίστη ἢ ὁ ἅγιος Νεκτάριος, ἡ ἀκολουθία τοῦ τιμωμένου ἁγίου θὰ ψαλῇ ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδος συμφώνως μὲ τὴν τυπικὴν διάταξιν αὐτῆς.
Εἴδησις. Ἀπὸ σήμερον μέχρι τῆς 20ῆς Νοεμβρίου, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, ψάλλονται μὲν καταβασίαι «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου» μὲ τὴν χαρακτηριστικὴν κατάληξιν «ταύτης τὴν εἴσοδον» (βλέπε εἴδησιν εἰς τὴν 8ην Νοεμβρίου), εἰς δὲ τὴν λειτουργίαν ὡς ἐπισφραγιστικὸν τὸ κοντάκιον «Ὁ καθαρώτατος ναός».
10. Σάββατον. Ὀλυμπᾶ, Τερτίου κ.λπ. ἐκ τῶν 70 (α´ αἰ.)· Ὀρέστου μάρτ. τοῦ Τυανέως (†304). Ἀρσενίου ὁσίου τοῦ Καππαδόκου (†1924).
Ἡ ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλογητάρια. Κοντάκια τοῦ Σαββάτου. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κγ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Β´ Κορ. η´ 1-5)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. η´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. θ´ 37-43).
11. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΔ´ (Η´ ΛΟΥΚΑ). Μηνᾶ (†304), Βίκτωρος (β´ αἰ.) καὶ Βικεντίου διακόνου (†304) μαρτύρων, Θεοδώρου ὁσ. τοῦ Στουδίτου. Ἦχος πλ. β´· ἑωθινὸν α´.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀπόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνήσθητι, Κύριε»· κοντάκιον «Ὡς ἀπαρχάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6, τοῦ Μηναίου προσόμοια 3 «Πάθος, Μηνᾶ, ἐκμιμούμενος» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, «Πάλιν ἡμῖν ἡ ἐτήσιος μνήμη», Καὶ νῦν, «Τίς μὴ μακαρίσει σε».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «Τὸν ἀριστέα τοῦ Χριστοῦ» (ζήτει ἐν τῷ Μηναίῳ, δοξαστικὸν εἰς τὸν στίχον τῶν αἴνων), Καὶ νῦν, «Ἰδοὺ πεπλήρωται» (Παρακλητ., ἦχος α´, Σαβ. ἑσπέρας).
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Ἀγγελικαὶ δυνάμεις», Δόξα, «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».
Κατὰ τὸ Τ.Μ.Ε. (11 Νοεμ. §2), «ἡ τοῦ ὁσίου ἀκολουθία ψάλλεται ἐν τοῖς ἀποδείπνοις».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α´ στιχολογίας μὲ θεοτοκίον «Ὁ τὴν εὐλογημένην», καὶ τὰ τῆς β´ στιχολογίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (α´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος καὶ ὁ τῶν μαρτύρων· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον κάθισμα τοῦ μάρτυρος «Ἡ τὸ πρὶν ἀγνωσίας», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ κάτωθι ὅμοιον θεοτοκίον (μεσῴδιον τῆς 9ης Νοεμ.)·
Χαριστήριον αἶνον χρεωστικῶς, ὡς ἡ χήρα ἐκείνη δύο λεπτά, προσφέρω σοι δέσποινα, ὑπὲρ πασῶν τῶν χαρίτων σου· σὺ γὰρ ὤφθης σκέπη, ὁμοῦ καὶ βοήθεια, πειρασμῶν καὶ θλίψεων ἀεί με ἐξαίρουσα· ὅθεν ὡς ἐκ μέσου, φλογιζούσης καμίνου, ῥυσθεὶς τῶν θλιβόντων με, ἐκ καρδίας κραυγάζω σοί· Θεοτόκε βοήθει μοι, πρεσβεύουσα τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθήναί μοι· σὲ γὰρ ἔχω ἐλπίδα, ὁ ἀνάξιος δοῦλός σου.
Ἀφ᾿ Ϛ´ ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον τοῦ Μηναίου.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου... ταύτης τὴν εἴσοδον»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής... τὰ ἱερὰ εἰσόδια».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ α´ ἀναστάσιμον «Τοῖς μαθηταῖς συνέλθωμεν», τῶν μαρτύρων «Τοὺς οὐρανοὺς ἀστέρες» καὶ τὸ θεοτοκίον «Ἐν σοί, πανάχραντε».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν ἁγίων ἕτερα 3 «Τοῖς τριβόλοις κεντούμενος» κ.λπ. εἰς 4 (τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπόστιχα μετὰ τῶν στίχων αὐτῶν εἰς τὰ δύο τελευταῖα), Δόξα, τὸ α´ ἑωθινὸν «Εἰς τὸ ὄρος», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μακαρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Ἀγγελικαὶ δυνάμεις», «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Ὁ καθαρώτατος ναός».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος τῶν μαρτύρων, Κυρ. ιε´ ἐπιστ., «Ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι» (Β´ Κορ. δ´ 6-15)· Εὐαγγέλιον Κυρ. η´ Λουκᾶ, «Νομικός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ» (Λκ. ι´ 25-37).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
12. Δευτέρα. Ἰωάννου τοῦ ἐλεήμονος, πατριάρχου Ἀλεξανδρείας (†616-620)· Νείλου ὁσίου τοῦ μυροβλύτου (ε´ αἰ.).
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον (20ῆς νοεμ.). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κδ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Θεσ. β´ 20-γ´ 8)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. θ´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιδ´ 1, 12-15).
13. Τρίτη. † Ἰωάννου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου (†407).
Ἡ ἀκολουθία ἑορτάσιμος οὖσα ψάλλεται ἄνευ Παρακλητικῆς, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, ἀλλὰ τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ τὸ θεοτοκίον. Εὐαγγέλιον ὄρθρου: τοῦ ἱεράρχου, ζήτει τῇ 13ῃ Νοεμ., «Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν» (Ἰω. ι´ 1-9). Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου... ταύτης τὴν εἴσοδον» (βλέπε εἴδησιν 8ης Νοεμ.). Εἰς τὴν λειτουργίαν, μετὰ τὴν εἴσοδον, ἀπολυτίκια «Ἡ τοῦ στόματός σου» καὶ τὸ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Ὁ καθαρώτατος ναός». Ἀπόστολος: τοῦ ἱεράρχου, 13 Νοεμ., «Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς» (Ἑβρ. ζ´ 26-η´ 2)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα» (Ἰω. ι´ 9-16). Κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».
14. Τετάρτη. † Φιλίππου τοῦ ἀποστόλου ἐκ τῶν ιβ´ (α´ αἰ.). Γρηγορίου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ (†1340), Κωνσταντίνου νεομάρτυρος τοῦ Ὑδραίου (†1800).
Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται μετὰ Παρακλητικῆς κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ διάταξιν (Τ.Μ.Ε. 14 Νοεμ. §1), ἤ τοι ἄνευ εἰσόδου εἰς τὸν ἑσπερινὸν καὶ ἄνευ καταβασιῶν εἰς τὸν ὄρθρον, ἀλλὰ μετὰ δοξολογίας μεγάλης. Τὸ ἀπολυτίκιον «Ἀπόστολε ἅγιε Φίλιππε» ἐν τῷ ἑσπερινῷ καὶ ἐν τέλει τοῦ ὄρθρου ἅπαξ (ἀλλ᾿ εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» δὶς μετὰ τοῦ Δόξα), Δόξα, Καὶ νῦν, «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν». Εἰς τὴν λειτουργίαν, μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια τοῦ ἀποστόλου καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Ὁ καθαρώτατος ναός». Προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον ἀποστολικά· Ἀπόστολος τοῦ ἀποστόλου, Κυρ. ι´ ἐπιστ., «Ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους» (Α´ Κορ. δ´ 9-16)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Κυρ. α´ νηστ., «Ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν» (Ἰω. α´ 44-52). Κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».
15. Πέμπτη. Γουρία, Σαμωνᾶ (†299-306) καὶ Ἀβίβου (†222) μαρτύρων καὶ ὁμολογητῶν.
Ἄρχεται ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον (20ῆς νοεμ.). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. κδ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Θεσ. δ´ 18-ε´ 10)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. θ´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιϚ´ 1-9).
Εἴδησις. Ἀπὸ σήμερον ἄρχεται ἡ τεσσαρακοστὴ πρὸ τῶν Χριστουγέννων, εἰς ἣν ἐπιτρέπεται, ἐκτὸς Τετάρτης καὶ Παρασκευῆς, μέχρι μὲν τῆς 17ης Δεκεμβρίου κατάλυσις ἰχθύος, ἀπὸ δὲ τῆς 18ης ἕως τῆς 24ης Δεκεμβρίου κατάλυσις οἴνου καὶ ἐλαίου· βλέπε σχετικῶς καὶ Πηδάλιον, Ἀθῆναι 1982, ὑποσ. εἰς ἑρμηνείαν ξθ´ κανόνος τῶν ἁγ. ἀποστόλων, σελ. 93-94, περὶ τὸ τέλος τῆς ὁποίας σημειοῦται: «Πρέπει δὲ νὰ φυλάττουν ταύτας (τὰς νηστείας) ὄχι μὲ ξηροφαγίαν καθὼς τὴν μεγάλην μ´, ἀλλὰ μὲ οἰνέλαιον καὶ ἰχθυοφαγίαν, ἔξω μόνον τῶν Τετράδων καὶ Παρασκευῶν, ὅπου τυγχάνουν ἀναμεταξὺ εἰς τὰς νηστείας αὐτάς, καὶ ἔξω τῆς νηστείας τοῦ Αὐγούστου, κατὰ τὴν ὁποίαν ἅπαξ μόνον, ἐν τῇ ἑορτῇ τῆς Μεταμορφώσεως, ἰχθύος μεταλαμβάνομεν».
16. Παρασκευή. Ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου.
Ἡ ἐν τῷ Μηναίῳ ἀκολουθία τοῦ ἀποστόλου, ὡς στερουμένη καθισμάτων τῶν στιχολογιῶν τοῦ ὄρθρου, εἶναι ἡμιεορτάσιμος καὶ ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου, ἤ τοι ἄνευ εἰσόδου εἰς τὸν ἑσπερινὸν καὶ ἄνευ καταβασιῶν εἰς τὸν ὄρθρον, ἀλλὰ μετὰ τῶν στιχηρῶν τοῦ ἀποστόλου εἰς τοὺς αἴνους καὶ δοξολογίας μεγάλης. Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Ὁ καθαρώτατος ναός». Ἀπόστολος: εὐαγγελιστοῦ, Τρ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ., «Λέγει ἡ γραφή· πᾶς ὁ πιστεύων» (Ῥωμ. ι´ 11-ια´ 2)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Σαβ. ε´ ἑβδ. Ματθ., «Παράγων ὁ Ἰησοῦς εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον» (Μτθ. θ´ 9-13). Κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».
17. Σάββατον. Γρηγορίου ἐπισκόπου Νεοκαισαρείας († 270). Γενναδίου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (†471).
Ἡ ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου ψάλλεται μὲ «Θεὸς Κύριος» (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§31-44). Κοντάκιον τοῦ Σαββάτου. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κδ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Β´ Κορ. ια´ 1-6)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. θ´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. θ´ 57-62).
18. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΔ´ (Θ´ ΛΟΥΚΑ). Πλάτωνος μεγαλομάρτυρος. (†306). Ῥωμανοῦ μάρτυρος (†308), Ζακχαίου διακόνου (†307), Ἀναστασίου νεομάρτ. ἐκ Παραμυθίας (†1743). Ἦχος βαρύς, ἑωθινὸν β´.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἐν προσευχαῖς γρηγορῶν»· κοντάκιον «Θαυμάτων πολλῶν».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6 καὶ τοῦ Μηναίου τὰ 3 πρῶτα προσόμοια «Πλήρης γενναίου φρονήματος» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, «Φοβερὰ καὶ παράδοξα», Καὶ νῦν, «Μήτηρ μὲν ἐγνώσθης».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον αὐτῶν «Ὑπὸ τὴν σήν, δέσποινα».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Κατέλυσας τῷ σταυρῷ σου», Δόξα, «Ὁ μάρτυς σου, Κύριε», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α´ στιχολογίας μὲ θεοτοκίον «Ὡς τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως», καὶ τὰ τῆς β´ στιχολογίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (β´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος καὶ ὁ τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὰ μεσῴδια καθίσματα τοῦ Μηναίου καὶ τὸ θεοτοκίον· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου... ταύτης τὴν εἴσοδον» (βλ. 8 Νοεμ.)· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής... τὰ ἱερὰ εἰσόδια».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ β´ ἀναστάσιμον «Τὸν λίθον θεωρήσασαι», καὶ τὰ τοῦ Μηναίου.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ β´ ἑωθινὸν «Μετὰ μύρων», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μακαρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Κατέλυσας», «Ὁ μάρτυς σου, Κύριε» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Ὁ καθαρώτατος ναός».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. κδ´ ἐπιστ., «Χριστός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (Ἐφεσ. β´ 14-22)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. θ´ Λουκᾶ, «Ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου» (Λκ. ιβ´ 16-21).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
19. Δευτέρα. Ἀβδιοὺ προφήτου (θ´ π.Χ. αἰ.), Βαρλαὰμ μάρτυρος (†304). Ἡλιοδώρου (†272) καὶ Εὐφημίας μαρτύρων.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον (20ῆς νοεμ.). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κε´ ἑβδ. ἐπιστ. (Β´ Θεσ. α´ 1-10)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ι´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιζ´ 20-25).
20. Τρίτη. Προεόρτια τῶν εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου· Γρηγορίου Δεκαπολίτου (†816) ὁσίου, Πρόκλου Κων/πόλεως (†447).
Σχολαζούσης ἀπὸ σήμερον μέχρι τῆς 25ης τοῦ μηνὸς τῆς Παρακλητικῆς, ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Εὐφροσύνης σήμερον»· Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. κε´ ἑβδ. ἐπιστ. (Β´ Θεσ. α´ 10-β´ 2)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ι´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιζ´ 26-37, ιη´ 8).
21. Τετάρτη. † ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ (τυπικὸν 21ης Νοεμβρίου §§ 5-7).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Χαρὰν προμνηστεύεται»· κοντάκιον «Εὐφροσύνης σήμερον ἡ οἰκουμένη».
Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Ἀπόλυσις «Χριστὸς ὁ ἀληθινός... ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου αὐτοῦ μητρός, ἧς τὰ Εἰσόδια ἑορτάζομεν...»
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸν ὄρθρον [τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολύελεος «Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου»], καταβασίαι «Χριστὸς γεννᾶται». Ἡ θ´ ᾠδὴ ἀμφοτέρων τῶν κανόνων μετὰ τῶν μεγαλυναρίων καὶ ὁ εἱρμὸς «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον». Μετὰ τὴν μεγ. δοξολογίαν «Σήμερον τῆς εὐδοκίας» ἅπαξ.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ μόνον τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς καὶ τὸ κοντάκιον «Ὁ καθαρώτατος ναός». Τρισάγιον.
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: τῆς ἑορτῆς, 21 Νοεμ., «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή» (Ἑβρ. θ´ 1-7)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 8 Σεπτ., «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά» (Λκ. ι´ 38-42, ια´ 27-28).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄγγελοι τὴν εἴσοδον... Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Ποτήριον σωτηρίου»· «Εἴδομεν τὸ φῶς».
Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις ἰχθύος.
Εἰδήσεις. 1. Ἀπὸ σήμερον ἕως τῆς 24ης Δεκεμβρίου, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, ψάλλονται καταβασίαι «Χριστὸς γεννᾶται».
2. Τῇ 22ᾳ καὶ τῇ 24ῃ Νοεμβρίου τῶν κανόνων τοῦ Μηναίου εἰς τὸν ὄρθρον προτάσσεται ὁ α´ κανὼν τῆς ἑορτῆς, τῇ δὲ 23ῃ ὁ β´ κανών.
3. Ἀπὸ σήμερον μέχρι τῆς 25ης Νοεμβρίου σχολάζει ἡ παρακλητική (πλὴν Κυριακῆς), εἰς δὲ τὴν θ. λειτουργίαν ἀντίφωνα καὶ κοντάκιον τὰ τῆς ἑορτῆς.
22. Πέμπτη. Ἀρχίππου, Φιλήμονος, Ὀνησίμου ἀποστόλων· Κικιλίας μάρτυρος καὶ τῶν σὺν αὐτῇ (†230). Κλήμεντος καὶ Σισινίου ἱερομαρτύρων.
Εἰς πάσας τὰς μεθεόρτους καθημερινὰς ἡ ἀκολουθία ψάλλεται μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμπροσθεν, γεν. τυπικὰς διατάξεις §§52-63). Ἀπόστολος: ἀποστόλων, 22 Νοεμ. (Φιλήμ. 1-25)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ι´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιη´ 31-34).
23. Παρασκευή. Ἀμφιλοχίου ἐπισκόπου Ἰκονίου (†394), Γρηγορίου Ἀκραγαντίνων. Σισινίου ὁμολογητοῦ (γ´ αἰ.).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. κε´ ἑβδ. ἐπιστ. (Β´ Θεσ. γ´ 6-18)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ι´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιθ´ 12-28).
24. Σάββατον. Κλήμεντος ἐπισκόπου Ῥώμης (†101), Πέτρου ἐπισκόπου Ἀλεξανδρείας (†311).
Ἀπόστολος: ἱερομαρτύρων (Φιλιπ. γ´ 20-δ´ 3)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ι´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ι´ 19-21).
25. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΕ´ (ΙΓ´ ΛΟΥΚΑ). † Ἀπόδοσις τῶν Εἰσοδίων, Αἰκατερίνης τῆς μεγαλομάρτυρος (†313)· Μερκουρίου μεγαλομάρτυρος. Ἦχος πλ. δ´, ἑωθινὸν γ´ (Τυπικὸν 25ης Νοεμβρίου §§17-19).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκια «Σήμερον τῆς εὐδοκίας», Δόξα, «Ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν»· κοντάκιον «Ὁ καθαρώτατος ναός».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4, τῆς ἑορτῆς 3 καὶ τῆς ἁγίας ἕτερα 3, Δόξα, τῆς ἑορτῆς «Μετὰ τὸ τεχθῆναί σε», Καὶ νῦν, «Ὁ βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας*.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τῆς ἁγίας «Βίον ἄυλον», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Σήμερον τὰ στίφη τῶν πιστῶν».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Ἐξ ὕψους κατῆλθες», Δόξα «Τὴν πανεύφημον νύμφην», Καὶ νῦν, «Σήμερον τῆς εὐδοκίας».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ ἰδιόμελα τῆς ἁγίας (ἐὰν ὑπάρχουν ἐν τῷ Μηναίῳ)· τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Σήμερον τῆς εὐδοκίας».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Tὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα τῶν δύο στιχολογιῶν, ἀλλ᾿ ἀντὶ θεοτοκίων ἀνὰ ἓν τῆς ἑορτῆς «Δικαίων ὁ καρπὸς» καὶ «Πρὸ συλλήψεως, ἁγνή»· εἶτα εὐθὺς τὰ εὐλογητάρια. Ἡ αἴτησις, ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (γ´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν, ὁ α´ τῆς ἑορτῆς (21 Νοεμ.) ἄνευ εἱρμῶν, καὶ ὁ τῆς ἁγίας· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς [τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τῆς ἑορτῆς χῦμα καὶ ψάλλομεν] τὸ μεσῴδιον τῆς ἁγίας κάθισμα «Τὴν σοφίαν τὴν ὄντως» καὶ εὐθὺς Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Ἡ ἀμίαντος ἀμνάς»· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· στιχολογοῦμεν δὲ «Τὴν τιμιωτέραν» καὶ εἶτα τὴν θ´ ᾠδὴν τοῦ α´ κανόνος τῆς ἑορτῆς (21 Νοεμ.) μετὰ τῶν ἀντιστοίχων μεγαλυναρίων (ὁ εἱρμὸς δίς, εἰς δὲ τὰ δύο τελευταῖα τροπάρια Δόξα, Καὶ νῦν)· ἐν τέλει ὁ εἱρμὸς «[Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν...] Μυστήριον ξένον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ γ´ ἀναστάσιμον «Ὅτι Χριστὸς ἐγήγερται», τὸ τῆς ἁγίας καὶ τὸ τῆς ἑορτῆς.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς ἁγίας προσόμοια 3 «Μνήμην τὴν πανίερον» κ.λπ. εἰς 4 –εἰς στίχους τὰ δύο τελευταῖα «Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου», «Καὶ ἔστησεν ἐπὶ πέτραν τοὺς πόδας μου καὶ κατηύθυνε τὰ διαβήματά μου»–, Δόξα, «Σήμερον τῷ ναῷ προσάγεται», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς (βλέπε εἰς τὸ μηναῖον) μετ᾿ ἐφυμνίου εἰς τὸ β´ «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς».
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Ἐξ ὕψους κατῆλθες», «Σήμερον τῆς εὐδοκίας», «Τὴν πανεύφημον νύμφην», καὶ κοντάκιον «Ὁ καθαρώτατος ναός».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον τῆς ἑορτῆς (διὰ τὴν ἀπόδοσιν αὐτῆς)· Ἀπόστολος: τῆς ἁγίας, Πέμ. ιε´ ἑβδ. ἐπιστ., «Πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν» (Γαλ. γ´ 23-δ´ 5)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ιγ´ Λουκᾶ, «Ἄρχων τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ λέγων» (Λκ. ιη´ 18-27).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄγγελοι τὴν εἴσοδον... Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Ποτήριον σωτηρίου»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», «Πληρωθήτω» καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.
Εἴδησις. Ἀπὸ αὔριον μέχρι τῆς 19ης Δεκεμβρίου ἐπανέρχεται ἡ χρῆσις τῆς Παρακλητικῆς· ἐὰν δὲ ἑορτάζεται ἅγιος, εἰς δὲ τὴν θ. λειτουργίαν μέχρι τῆς 24ης Δεκεμβρίου ψάλλεται ἐπισφραγιστικὸν κοντάκιον τὸ «Ἡ παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον».
26. Δευτέρα. Ἀλυπίου ὁσίου († ζ´ αἰ.), Νίκωνος τοῦ μετανοεῖτε. Στυλιανοῦ Παφλαγόνος, Γεωργίου νεομάρτυρος τοῦ Χιοπολίτου (†1807).
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κϚ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Τιμ. α´ 1-7)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ια´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιθ´ 37-44).
27. Τρίτη. Ἰακώβου μεγαλομάρτυρος τοῦ Πέρσου (†421).
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. κϚ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Τιμ. α´ 8-14)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ια´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιθ´ 45-48).
28. Τετάρτη. Στεφάνου ὁσίου τοῦ νέου ὁμολογητοῦ (†767), Εἰρηνάρχου μάρτυρος (†303). Τῶν πεντεκαίδεκα μαρτύρων τῶν ἐν Τιβεριουπόλει μαρτυρησάντων (πολιούχων Κιλκίς).
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. κϚ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Τιμ. α´ 18-20, β´ 8-15)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ια´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. κ´ 1-8).
29. Πέμπτη. Παραμόνου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ 370 μαρτύρων (†250)· Διονυσίου ἐπισκόπου Κορίνθου ἱερομάρτυρος.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. κϚ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Τιμ. γ´ 1-13)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ια´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. κ´ 9-18).
30. Παρασκευή. Ἀνδρέου ἀποστόλου τοῦ Πρωτοκλήτου (†62), πολιούχου Πατρῶν. Φρουμεντίου ἐπισκόπου Ἰνδίας (Αἰθιοπίας) (†380), Ἀλεξάνδρου Μηθύμνης. (Τυπικὸν 30ῆς Νοεμ. §§1-3.)
Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἀποστόλου ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, ἀλλὰ τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγ. δοξολογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ θεοτοκίον «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον». Κανόνες οἱ ἐν τῷ Μηναίῳ. Καταβασίαι «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιωτέραν» καὶ ὁ εἱρμὸς «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον». Τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
Εἰς τὴν λειτουργίαν, μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «Ὡς τῶν ἀποστόλων» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Ἡ παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον». Ἀπόστολος: τοῦ Πρωτοκλήτου, Κυρ. ι´ ἐπιστ., «Ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους» (Α´ Κορ. δ´ 9-16)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 30 Νοεμ., «Εἱστήκει ὁ Ἰωάννης καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο» (Ἰω. α´ 35-52). Κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».
****
* Τὰ ὑπὸ τοῦ Μηναίου προβλεπόμενα ἀναγνώσματα λέγονται εἰς τοὺς ἐπ᾿ ὀνόματι τῆς ἁγίας ναούς.