ΜΗΝ ΙΟΥΝΙΟΣ
ἔχων ἡμέρας τριάκοντα
Ἡ ἡμέρα ἔχει ὥρας 15 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 9
1. Παρασκευή. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως». Ἰουστίνου (†166). Πύρρου ἐπισκόπου.
Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν τῆς ἑορτῆς, ἐξαιρέσει τῶν ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀναγνωσμάτων καὶ τῆς λιτῆς καὶ ἐν τῷ ὄρθρῳ τοῦ πολυελέου μετὰ τοῦ καθίσματος αὐτοῦ, τοῦ Εὐαγγελίου μετὰ τῆς τάξεως αὐτοῦ καὶ τοῦ συναξαρίου τῆς ἑορτῆς, τὰ ὁποῖα καταλιμπάνονται. Εἰς τὴν λειτουργίαν Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. ζ´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. κζ´ 1-κη´ 1)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Παρ. ζ´ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. ιζ´ 18-26).
2. † Σάββατον πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς (Ψυχοσάββατον). «Μνεία πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος κοιμηθέντων εὐσεβῶς Χριστιανῶν». Νικηφόρου Κων/λεως τοῦ ὁμολογητοῦ (†828)· Κωνσταντίνου νεομάρτυρος τοῦ ἐξ Ἀγαρηνῶν.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ»· κοντάκιον «Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας»· (μικρὰ) ἀπόλυσις ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ (διὰ τὴν ἀπόδοσιν αὐτῆς).
Αἱ ἀκολουθίαι ψάλλονται κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Πεντηκοσταρίου καὶ τοῦ Σαββάτου πρὸ τῆς Κυριακῆς τῆς ἀπόκρεω (ὅρα 18ῃ Φεβρ.).
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ, ἄνευ εἰσόδου· μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» ὁ νεκρώσιμος κανὼν (ἐκ τῆς παννυχίδος) καὶ τὸ μνημόσυνον.
Εἰς τὸν ὄρθρον ὁ κανὼν τοῦ Πεντηκοσταρίου, ἀλλ᾿ εἰς ἑκάστην ᾠδὴν προτάσσεται ὁ εἱρμὸς αὐτῆς μὴ ἐπαναλαμβανόμενος ἐν τέλει, πλὴν τῆς γ´ καὶ Ϛ´ ᾠδῆς· μετὰ τὸ κοντάκιον καὶ τὸν οἶκον, τὸ συναξάριον τοῦ Μηναίου καὶ εἶτα τὸ ἑξῆς ὑπόμνημα (ἐκ τοῦ Τριῳδίου)· «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνείαν πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος κοιμηθέντων εὐσεβῶς, ἐπ᾿ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου, οἱ θειότατοι πατέρες ἐθέσπισαν.
Στίχοι· Ἀμνημόνησον πταισμάτων νεκροῖς, Λόγε,
τὰ χρηστὰ νεκρὰ σπλάγχνα σου μὴ δεικνύων.
Τὰς τῶν προαναπαυσαμένων ψυχὰς κατάταξον, δέσποτα Χριστέ, ἐν ταῖς τῶν δικαίων σου σκηναῖς καὶ ἐλέησον ἡμᾶς, ὡς μόνος ἀθάνατος. Ἀμήν».
Καταβασίαι δὲν ψάλλονται, ἀλλὰ μόνον οἱ εἱρμοὶ τῶν γ´, Ϛ´, η´ καί θ´ ᾠδῶν εἰς τὴν τάξιν αὐτῶν· «Τὴν τιμιωτέραν», ἐξαποστειλάρια, αἶνοι, ἀπόστιχα κ.λπ. ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ· «Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι», τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπολυτίκιον «Ὁ βάθει σοφίας», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον «Σὲ καὶ τεῖχος» (ὡς ὁρίζει καὶ τὸ Τ.Μ.Ε., Σαββάτῳ πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς §45).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τὰ τῶν καθημερινῶν. Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «Ὁ βάθει σοφίας» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Μετὰ τῶν ἁγίων». Ἀπόστολος: κοιμηθέντων, «Οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν» (Α´ Θεσ. δ´ 13-17)· Εὐαγγέλιον: Σαββάτου πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς (ια´ ἑωθινόν), «Ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν ὁ Ἰησοῦς» (Ἰω. κα´ 14-25). «Ἄξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Μακάριοι οὓς ἐξελέξω»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Ὁ βάθει σοφίας»· «Πληρωθήτω». Μετὰ τὴν ὀπισθάμβωνον εὐχὴν τὰ τροπάρια «Μετὰ πνευμάτων δικαίων» κ.λπ., μεθ᾿ ἃ μνημονεύει ὁ ἱερεύς, ὡς ἐν τῷ Σαββάτῳ πρὸ τῆς ἀπόκρεω σημειοῦται· εἶτα ἡ ἀπόλυσις τῆς θ. λειτουργίας.
3. † ΚΥΡΙΑΚΗ Η´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ». Λουκιλιανοῦ, Παύλης μαρτύρων καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς 4 νηπίων (†370-375). (Τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §§47-50.)
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ὁ βάθει σοφίας»· κοντάκιον «Μετὰ τῶν ἁγίων».
Ἡ ἀκολουθία ἅπασα κατὰ τὴν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν δὲν στιχολογοῦμεν Ψαλτήριον, εἰς δὲ τὰ ἑσπέρια δευτεροῦμεν τὸ «Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν» καὶ τὸ «Εἴδομεν τὸ φῶς». Εἰς τὴν εἴσοδον προκείμενον «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσε» καὶ τὰ ἀναγνώσματα. Τὸ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲ» ψάλλεται τρίς. Ἀπόλυσις «Ὁ ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν οὐρανόθεν καταπέμψας τὸ πανάγιον Πνεῦμα ἐπὶ τοὺς ἁγίους αὐτοῦ μαθητὰς καὶ ἀποστόλους Χριστὸς ὁ ἀληθινός...»
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», «Βασιλεῦ οὐράνιε» (ὅ περ ἐφεξῆς ἐπανέρχεται ἐν τῇ ἀρχῇ τῶν ἀκολουθιῶν μέχρι τοῦ ἑπομένου Πάσχα), τρισάγιον κ.λπ., ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα, τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ τῆς ἑορτῆς, τρισάγιον καὶ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ».
Εἰς τὸν ὄρθρον εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἀπολυτίκιον τρίς, καὶ τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Τὸ εἰδικὸν διὰ τὴν ἑορτὴν ὀρθρινὸν Εὐαγγέλιον (Ἰω. κ´ 19-23) μετὰ τῆς τάξεως αὐτοῦ. Ἀνάστασιν Χριστοῦ δὲν λέγομεν, ἀλλ᾿ εὐθὺς τὸν ν´ ψαλμὸν χῦμα. Οἱ δύο κανόνες τοῦ Πεντηκοσταρίου μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτῶν «ἄνευ στίχων» (ἀλλὰ μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν, εἰς τὰ δύο τελευταῖα τροπάρια ἑκάστης ᾠδῆς τοῦ β´ κανόνος). Ἀφ᾿ Ϛ´ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῆς ἑορτῆς καὶ τὰ συναξάρια Μηναίου καὶ Πεντηκοσταρίου. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Πόντῳ ἐκάλυψε» καὶ «Θείῳ καλυφθείς» διπλαῖ. Ἀντὶ τῆς στιχολογίας τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου, ψάλλεται ἡ θ´ ᾠδὴ τῶν κανόνων [τοῦ μὲν α´ μετὰ στίχου «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι», τοῦ δὲ β´ μετὰ τοῦ μεγαλυναρίου «Ἀπόστολοι τὴν χάριν τοῦ Παρακλήτου, λαβόντες ἐξεπλήττοντο, ἑτέραις γλώσσαις λαλοῦντες, καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου»]* καὶ ἐν τέλει οἱ δύο εἱρμοὶ «Μὴ τῆς φθορᾶς» καὶ «Χαίροις, ἄνασσα». Ἐξαποστειλάρια (τὸ α´ δίς, τὸ β´ ἅπαξ), στιχηρὰ αἴνων εἰς 4 (δευτεροῦντες τὸ α´), δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ» (ἅπαξ).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς (ὁ γ´ στίχος τοῦ α´ ἀντιφώνου ἄρχεται «Οὔκ εἰσι λαλιαὶ οὐδὲ λόγοι...»).
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Ὑψώθητι, Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου· ᾄσωμεν καὶ ψαλοῦμεν τὰς δυναστείας σου. Σῶσον ἡμᾶς, Παράκλητε ἀγαθέ, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούια».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ, μόνον τὸ ἀπολυτίκιον καὶ τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς. Ἀντὶ τρισαγίου, «Ὅσοι εἰς Χριστόν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: τῆς ἑορτῆς, Κυρ. η´ Πράξ., «Ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς» (Πρξ. β´ 1-11)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Κυρ. η´ Ἰωάν., «Τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς» (Ἰω. ζ´ 37-52, η´ 12).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Μὴ τῆς φθορᾶς».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ· ἀλληλούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ». Ἀπόλυσις ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ. Ἐν συνεχείᾳ συνάπτεται συνήθως καὶ ὁ ἑσπερινός, ὡς ἕπεται.
Ὁ ἑσπερινὸς τῆς γονυκλισίας. Ἡ ἀκολουθία ὡς ἔχει ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Εἴσοδος, «Φῶς ἱλαρόν», καὶ τὸ μέγα προκείμενον «Τίς Θεὸς μέγας» μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. Εἶτα αἱ εὐχαὶ τῆς γονυκλισίας κατὰ τὴν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν, τὰ ἀπόστιχα καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ» (γ´). Ἀπόλυσις «Ὁ ἐκ τῶν πατρικῶν κόλπων κενώσας ἑαυτὸν καὶ τὴν ἡμετέραν ὅλην ἀνθρωπείαν προσλαβόμενος φύσιν καὶ θεώσας αὐτήν, μετὰ δὲ ταῦτα εἰς οὐρανοὺς αὖθις ἀνελθὼν καὶ ἐν δεξιᾷ καθίσας τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, τό τε θεῖον καὶ ἅγιον καὶ ὁμοούσιον καὶ ὁμοδύναμον καὶ ὁμόδοξον καὶ συναΐδιον Πνεῦμα καταπέμψας ἐπὶ τοὺς ἁγίους αὐτοῦ μαθητὰς καὶ ἀποστόλους καὶ διὰ τούτου φωτίσας μὲν αὐτούς, δι᾿ αὐτῶν δὲ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας αὐτοῦ μητρός, τῶν ἁγίων ἐνδόξων πανευφήμων, θεοκηρύκων καὶ πνευματοφόρων ἀποστόλων καὶ πάντων τῶν ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς διὰ τὴν ἑαυτοῦ ἀγαθότητα. Ἀμήν».
4. † Δευτέρα μετὰ τὴν Πεντηκοστήν. «ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ». Μητροφάνους ἀρχιεπ. Κων/πόλεως (†326). Μάρθας καὶ Μαρίας ἀδελφῶν τοῦ Λαζάρου. (Τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §§51-52.)
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», «Βασιλεῦ οὐράνιε», τρισάγιον κ.λπ., «Δεῦτε προσκυνήσωμεν» γ´, ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα, τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲ» τρίς, τὰ δὲ λοιπὰ ὡς τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Ὁ ν´ χῦμα καὶ οἱ δύο κανόνες ὡς χθές. Μετὰ τὸ κοντάκιον καὶ τὸν οἶκον τὰ συναξάρια τοῦ Μηναίου καὶ τοῦ Πεντηκοσταρίου. Καταβασίαι μόνον οἱ εἱρμοὶ τοῦ ἰαμβικοῦ κανόνος «Θείῳ καλυφθείς»· (ἀντὶ τοῦ Τὴν τιμιωτέραν) ἡ θ´ ᾠδὴ τῶν κανόνων ὡς χθές, καὶ ὁ εἱρμὸς «Χαίροις ἄνασσα». Ἐξαποστειλάρια καὶ αἶνοι, δοξολογία μεγάλη καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ» (ἅπαξ).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα, εἰσοδικόν, ἀπολυτίκιον καὶ κοντάκιον, ὡς χθές. Ἀντὶ τρισαγίου, «Ὅσοι εἰς Χριστόν» (κατ᾿ ἀπαίτησιν τοῦ Τ.Μ.Ε.). Ἀπόστολος: Δευτέρας ἁγ. Πνεύματος, «Ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε» (Ἐφεσ. ε´ 8-19)· Εὐαγγέλιον: Δευτ. α´ ἑβδ. Ματθαίου, «Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε» (Μτθ. ιη´ 10-20). Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Χαίροις ἄνασσα». Κοινωνικὸν «Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀφ᾿ ἡμῶν δεόμεθα, φιλάνθρωπε· ἀλληλούια»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», ὅ περ ψάλλεται ἐφεξῆς εἰς πᾶσαν θ. λειτουργίαν. Ἀπόλυσις ὡς τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας.
Εἰδήσεις. 1. Κατὰ τὴν παροῦσαν ἑβδομάδα γίνεται κατάλυσις εἰς πάντα.
2. Μέχρι τῆς ἀποδόσεως, εἰς τὴν καθ᾿ ἡμέραν λειτουργίαν στιχολογοῦνται τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς· εἴθισται δὲ εἰσοδικὸν νὰ ψάλλεται (λόγῳ καθ᾿ ὑπερβολὴν κατὰ γράμμα ἑρμηνείας τῆς §38 τῆς Προθεωρίας τοῦ Τ.Μ.Ε.) τὸ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ· σῶσον ἡμᾶς, Παράκλητε ἀγαθέ...», τὸ ὁποῖον ὅμως εἶναι ἀνακόλουθον, ἐφόσον «Παράκλητος» ἐνταῦθα νοεῖται τὸ ἅγιον Πνεῦμα, ἐνῷ τὸ α´ ἥμισυ τοῦ εἰσοδικοῦ τούτου ἀναφέρεται εἰς τὸν Χριστόν. Ὀρθότερον θὰ ἦτο νὰ ψάλλεται τὸ εἰσοδικὸν τῆς ἑορτῆς.
3. Ἀπὸ σήμερον ἄρχονται τὰ ἀναγνώσματα ἐκ τῶν ἐπιστολῶν τοῦ Παύλου καὶ τοῦ κατὰ Ματθαῖον ἁγίου Εὐαγγελίου.
5. Τρίτη. Δωροθέου ἐπισκόπου Τύρου ἱερομάρτυρος (†362), Νικάνδρου, Γοργίου καὶ Ἀπόλλωνος μαρτύρων (δ´ αἰ.), Μάρκου νεομάρτυρος ἐν Χίῳ.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. α´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. α´ 1-7, 13-17)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. α´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. δ´ 23-ε´ 13).
6. Τετάρτη. Ἱλαρίωνος ὁσίου τοῦ νέου, ἡγουμένου τῆς μονῆς τῶν Δαλμάτων (†845).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. α´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. α´ 18-27)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. α´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ε´ 20-26).
7. Πέμπτη. Ἱερομάρτυρος Θεοδότου τοῦ ἐν Ἀγκύρᾳ· Ζηναΐδος, Σεβαστιανῆς, Παναγῆ ἱερέως.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. α´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. α´ 28- β´ 9)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. α´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ε´ 27-32).
8. Παρασκευή. Ἀνακομιδὴ ἱ. λειψάνων Θεοδώρου τοῦ στρατηλάτου μεγαλομάρτυρος (†319), Καλλιόπης μάρτυρος.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. α´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. β´ 14-28)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. α´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ε´ 33-41).
9. Σάββατον. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς». Κυρίλλου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας († 444). (Τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §52, «Τῷ Σαββάτῳ...»)
Ἡ ἀκολουθία ὡς διετυπώθη τῇ Κυριακῇ τῆς Πεντηκοστῆς, ἀλλὰ τὰ ἑσπέρια εἰς στίχους 8 (ἅπαντα ἀνὰ μίαν) καὶ καταλιμπάνονται τὰ ἀναγνώσματα τοῦ ἑσπερινοῦ, τὰ στιχηρὰ τῆς λιτῆς, καὶ ἐν τῷ ὄρθρῳ ὁ πολυέλεος καὶ τὸ μετ᾿ αὐτὸν κάθισμα, τὸ Εὐαγγέλιον μετὰ τῆς τάξεως αὐτοῦ καὶ τὸ συναξάριον τοῦ Πεντηκοσταρίου. Εἰς τὴν λειτουργίαν, ἀντίφωνα, εἰσοδικόν, ἀπολυτίκιον καὶ κοντάκιον, ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ. Τρισάγιον. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. α´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. α´ 7-13)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. α´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ε´ 42-48). Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Χαίροις ἄνασσα». Κοινωνικὸν «Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθόν»· «Εἴδομεν τὸ φῶς».
10. † ΚΥΡΙΑΚΗ Α´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. «ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ». Ἀλεξάνδρου καὶ Ἀντωνίνης μαρτύρων (†313). Ἦχος πλ. δ´· ἑωθινὸν α´ (τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §§53-55).
Εἰς τὴν θ´. «Εὐλογητὸς εἶ, Χριστέ»· «Ὅτε καταβάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἡ ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ (μετὰ τὴν εἴσοδον καὶ τὸ προκείμενον «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσε» λέγονται τὰ ἀναγνώσματα). Ἀπολυτίκια «Ἐξ ὕψους κατῆλθες», Δόξα, «Τῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ»*, Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ, τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Τῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκια ὡς εἰς τὸν ἑσπερινόν. Καθίσματα, εὐλογητάρια, ἀναβαθμοί, ἡ τάξις τοῦ ἑωθινοῦ (α´) Εὐαγγελίου, καὶ τὰ λοιπά, ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Κανόνες ὁ ἀναστάσιμος καὶ ὁ τῶν ἁγίων· ἀπὸ γ´ καὶ Ϛ´ ᾠδῆς τὰ τοῦ Πεντηκοσταρίου. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής». Ἐξαποστειλάρια «Ἅγιος Κύριος» καὶ τὰ τοῦ Πεντηκοσταρίου. Εἰς τοὺς αἴνους ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν ἁγίων 4, Δόξα, τὸ ἑωθινὸν «Εἰς τὸ ὄρος», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη», δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ εἰς τοὺς μακαρισμοὺς τὰ 4 τροπάρια τοῦ ἤχου καὶ 4 τῆς Ϛ´ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῶν ἁγίων].
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Ἐξ ὕψους κατῆλθες», «Τῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Ὡς ἀπαρχάς».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: τῶν ἁγ. Πάντων, Κυρ. α´ ἐπιστ., «Οἱ ἅγιοι πάντες» (Ἑβρ. ια´ 33-ιβ´ 2)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. α´ Ματθ., «Πᾶς ὅς τις ὁμολογήσει» (Μτθ. ι´ 32-33, 37-38, ιθ´ 27-30).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε δίκαιοι ἐν Κυρίῳ, τοῖς εὐθέσι πρέπει αἴνεσις· ἀλληλούια».
Σημείωσις. Ἀπολυτίκια τῶν ἁγίων Πάντων.
Ἦχος α´. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
(Ποίημα τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)
Βλαστοὺς εὐαγγελίου καὶ καρποὺς ἀμαράντους, χοροὺς ἁγίων Πάντων εὐφημήσωμεν πάντες, ἐν ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, μιμούμενοι αὐτῶν τὰς ἀρετάς, καὶ ἀγῶνας τοὺς γενναίους, ἀπὸ ψυχῆς συμφώνως ἀνακράζοντες· δόξα τῷ στεφανώσαντι ὑμᾶς· δόξα τῷ ἁγιάσαντι· δόξα τῷ ἐν τῇ γῇ καὶ οὐρανῷ ὑμᾶς δοξάσαντι.
Ἕτερον. Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
(Ποίημα Κυρίλλου πατριάρχου Κων/πόλεως)
Τῶν ἁγίων Πάντων οἶκος ὁ πάνσεπτος, οὐρανὸς ὥς τις ἄλλος ἀστράπτει αἴθριος, ἐν μέσῳ ἔχων τὸν Χριστόν, ὥς περ ἥλιον λαμπρόν, τὴν παρθένον Μαριάμ, σελήνην ὡς πλησιφαῆ, καὶ κύκλῳ καθάπερ ἄστρα, χορούς τε πάντων ἁγίων, ἀεὶ πρεσβεύοντας σωθῆναι ἡμᾶς.
Εἰδήσεις. 1. Ἀπὸ σήμερον ἐπαναλαμβάνεται ἡ χρῆσις τῆς Παρακλητικῆς.
2. Μέχρι τῆς 26ης Ἰουλίου, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, ψάλλονται καταβασίαι «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου», καὶ ἐπισφραγιστικὸν κοντάκιον εἰς τὴν λειτουργίαν «Προστασία τῶν Χριστιανῶν».
3. Ἀπὸ αὔριον ἄρχεται ἡ νηστεία τῶν ἁγίων ἀποστόλων μέχρι τῆς 28ης Ἰουνίου.
11. Δευτέρα. Βαρθολομαίου καὶ Βαρνάβα τῶν ἀποστόλων (α´ αἰ.)· ὑπεραγίας Θεοτόκου «Παναγίας Ἄξιον ἐστίν».
Ἡ ἀκολουθία τῶν ἀποστόλων ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Εἰς τὸν ὄρθρον καθίσματα τῆς Παρακλητικῆς· κανόνες ὁ α´ τῆς Ὀκτωήχου καὶ ὁ τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι δὲν λέγονται, ἀλλὰ ψάλλεται δοξολογία μεγάλη.
Εἰς τὴν λειτουργίαν, ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τῶν καθημερινῶν. Ἀπόστολος: τῶν ἁγίων, Κυρ. ε´ Πράξεων «Διασπαρέντες οἱ ἀπόστολοι» (Πρξ. ια´ 19-30)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 8 Νοεμ., «Ὁ ἀκούων ὑμῶν» (Λκ. ι´ 16-21). Μετὰ τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».
12. Τρίτη. Ὀνουφρίου ὁσίου (δ´ αἰ.). Πέτρου τοῦ ἐν Ἄθῳ (†734).
Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. β´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. δ´ 4-12)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. β´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ζ´ 15-21).
13. Τετάρτη. Ἀκυλίνης μάρτυρος (†239).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. β´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. δ´ 13-25)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. β´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ζ´ 21-23).
14. Πέμπτη. Ἐλισαίου τοῦ προφήτου (900 π.Χ.), Μεθοδίου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὁμολογητοῦ (†847).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. β´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ε´ 10-16)· Εὐαγγέλιον: προφήτου, Παρ. α´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. δ´ 22-30).
15. Παρασκευή. Ἀμὼς προφήτου (η´ αἰ. π.Χ.), Ἀχαϊκοῦ καὶ Στεφανᾶ, Ἱερωνύμου (†420), Αὐγουστίνου (†430).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. β´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ε´ 17- Ϛ´ 2)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. β´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. θ´ 14-17).
16. Σάββατον. Τύχωνος ἐπισκόπου Ἀμαθοῦντος Κύπρου (δ´-ε´ αἰ.).
Ἡ ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλογητάρια. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. β´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. γ´ 19-26)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. β´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ζ´ 1-8).
17. † ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ἰσαύρου διακόνου, Βασιλείου καὶ Ἰννοκεντίου († γ´ αἰ.)· Μανουήλ, Σαβὲλ καὶ Ἰσμαὴλ τῶν μαρτύρων (†362). Ἦχος α´, ἑωθινὸν β´.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀπόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνήσθητι, Κύριε»· κοντάκιον «Ὡς ἀπαρχάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 7 καὶ τοῦ Μηναίου τὰ 3 πρῶτα προσόμοια «Πόνοις συντριβόμενοι» κ.λπ., Δόξα, Καὶ νῦν, «Τὴν παγκόσμιον δόξαν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα «Τῷ πάθει σου, Χριστὲ» κ.λπ., Δόξα, Καὶ νῦν, «Ἰδοὺ πεπλήρωται».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος», Δόξα, Καὶ νῦν, «Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου «Μίαν τρισυπόστατον ἀρχήν», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ «Ἡ τοῦ λῃστοῦ μετάνοια».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκιον «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (β´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον κάθισμα τοῦ Μηναίου μετὰ τοῦ θεοτοκίου· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ β´ ἀναστάσιμον «Τὸν λίθον θεωρήσασαι» καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ «Ἄγγελος μὲν ἐκόμισεν».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ β´ ἑωθινὸν «Μετὰ μύρων προσελθούσαις», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ τῶν μακαρισμῶν τοῦ ἤχου] (βλέπε ἔμπροσθεν γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προστασία».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. β´ ἐπιστ., «Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη» (Ῥωμ. β´ 10-16)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. β´ Ματθ., «Περιπατῶν ὁ Ἰησοῦς παρὰ τὴν θάλασσαν» (Μτθ. δ´ 18-23).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς»· «Πληρωθήτω, καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.
18. Δευτέρα. Λεοντίου μάρτυρος. Ὑπατίου, Θεοδούλου, Αἰθερίου τῶν μαρτύρων (†70), Λεοντίου ὁσίου τοῦ Ἀργείου.
Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. γ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ζ´ 1-13)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. γ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. θ´ 36-ι´ 8).
19. Τρίτη. Ἰούδα ἀποστόλου τοῦ Θαδδαίου ἢ Λεββαίου, καὶ Ἰούδα ἀποστόλου τοῦ θεαδέλφου. Ζωσίμου μάρτυρος (β´ αἰ.), Παϊσίου ὁσίου τοῦ μεγάλου.
Ἀπόστολος: ἀποστόλου, Τρ. καὶ Πέμ. λϚ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Τυρινῆς) (Ἰούδα 1-25)· Εὐαγγέλιον: ἀποστόλου, Ἰουν. 19 (Ἰω. ιδ´ 21-24).
20. Τετάρτη. Μεθοδίου ἱερομάρτυρος, ἐπισκόπου Πατάρων (†312). Νικολάου Καβάσιλα (ιδ´ αἰ.).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. γ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. η´ 2-13)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. γ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ι´ 16-22).
21. Πέμπτη. Ἰουλιανοῦ μάρτυρος. Τερεντίου ἐπισκόπου Ἰκονίου (α´ αἰ.), Νικήτα ἱερομ. τοῦ Νισυρίου (†1732).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. γ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. η´ 22-27)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. γ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ι´ 23-31).
22. Παρασκευή. Εὐσεβίου ἱερομάρτ. (†380). Ζήνωνος καὶ Ζηνᾶ (κυρίου καὶ δούλου) μαρτύρων (†304).
Ὁ ἥλιος εἰσέρχεται εἰς τὸν Καρκίνον. Ἀρχὴ τοῦ θέρους.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. γ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. θ´ 6-19)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. γ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ι´ 32-36, ια´ 1).
23. Σάββατον. Ἀγριππίνης (†253-60) μάρτυρος. Ἀριστοκλέους πρεσβυτέρου, Δημητρίου διακόνου, Ἀθανασίου ἀναγνώστου.
Ἡ ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλογητάρια. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. γ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. γ´ 28-δ´ 4)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. γ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ζ´ 24-η´ 4).
24. † ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. † Τὸ γενέθλιον τοῦ προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Παναγιώτου νεομάρτυρος τοῦ Καισαρέως (†1765). Ἦχος β´· ἑωθινὸν γ´.
Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ (Γ´ Ματθαίου) μνήμη πάντων τῶν Νεομαρτύρων.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀπόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνήσθητι, Κύριε»· κοντάκιον «Ὡς ἀπαρχάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 4 καὶ τοῦ Μηναίου 6, Δόξα, τοῦ Προδρόμου «Σήμερον τοῦ φωτὸς ὁ λύχνος», Καὶ νῦν, τὸ α´ θεοτοκίον τοῦ ἤχου «Παρῆλθεν ἡ σκιά».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα τοῦ Μηναίου.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, μόνον τὸ τοῦ Προδρόμου «Βλέπε τὴν Ἐλισάβετ».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Ὅτε κατῆλθες», Δόξα, «Προφῆτα καὶ πρόδρομε», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα τοῦ προδρόμου ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Προφῆτα καὶ πρόδρομε».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκια ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα τῆς α´ στιχολογίας (ἀλλ᾿ εἰς τὸ Καὶ νῦν τὸ θεοτοκίον τοῦ ἀναστασίμου ἀπολυτικίου «Πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν»)· εἶτα τὰ ἀναστάσιμα τῆς β´ στιχολογίας μετὰ τοῦ θεοτοκίου αὐτῶν· εἶτα τὸ τῆς β´ στιχολογίας κάθισμα τοῦ Μηναίου «Τῆς Χριστοῦ παρουσίας», Δόξα, τὸ μετὰ τὸν πολυέλεον «Ἀγαλλιάσθω ὁ πατήρ», Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον «Τὸ προσταχθέν». Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (γ´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ οἱ δύο τοῦ προδρόμου (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ μεσῴδιον τοῦ Μηναίου κάθισμα μετὰ τοῦ θεοτοκίου· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τοῦ προδρόμου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ γ´ ἀναστάσιμον, τὸ τοῦ Προδρόμου καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 4 καὶ τοῦ Μηναίου προσόμοια 4, εἰς στίχους τὰ δύο τελευταῖα α) «Εὐλογητὸς Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ» καὶ β) «Καὶ σύ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ· προπορεύσῃ γὰρ πρὸ προσώπου Κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ», Δόξα, τοῦ Προδρόμου «Ἀστὴρ ἀστέρων», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μακαρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ, ἀπολυτίκια «Ὅτε κατῆλθες», «Προφῆτα καὶ πρόδρομε» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προστασία».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον τοῦ Προδρόμου· Ἀπόστολος τοῦ Προδρόμου, Κυρ. Τυροφάγου, «Νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία» (Ῥωμ. ιγ´ 11-ιδ´ 4)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Ἰουν. 24, «Ἐπειδή περ πολλοὶ ἐπεχείρησαν» (Λκ. α´ 1-25, 57-68, 76, 80).
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Εἰς μνημόσυνον»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
25. Δευτέρα. Ἀπόδοσις τοῦ γενεσίου τοῦ Προδρόμου. Φεβρωνίας ὁσιομάρτυρος (†304). Ὀρεντίου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ μαρτύρων.
Ἡ ἀκολουθία κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Μηναίου. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. θ´ 18-33)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ια´ 2-15).
26. Τρίτη. Δαυὶδ ὁσίου τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ (†540). Ἰωάννου ἐπισκόπου Γοτθίας.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ι´ 11-ια´ 2)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ια´ 16-20).
27. Τετάρτη. Σαμψὼν ὁσίου τοῦ ξενοδόχου (†530).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ια´ 2-12)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ια´ 20-26).
28. Πέμπτη. Ἀνακομιδὴ τῶν ἱερῶν λειψάνων Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν ἀναργύρων (412).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ια´ 13-24)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ια´ 27-30).
29. Παρασκευή. † Πέτρου (†64) καὶ Παύλου (†67) τῶν πανευφήμων καὶ πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων.
Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ἄνευ Παρακλητικῆς ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (Τ.Μ.Ε., 29 Ἰουνίου §§1-3).
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ἅπαντα κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν. Εἰς τὰ ἀπόστιχα τοῦ ἑσπερινοῦ Καὶ νῦν, «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τῶν ἀποστόλων» (Παρακλ., ἦχος πλ. β´, Τετάρτῃ ἑσπέρας). Τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Ἀπολυτίκιον «Οἱ τῶν ἀποστόλων»*, Δόξα, Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Τὸ ἀπολυτίκιον δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον, καὶ τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Κανόνες μόνον οἱ δύο τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν». Ἐξαποστειλάριον, αἶνοι, δοξολογία μεγάλη, ἀπολυτίκιον «Οἱ τῶν ἀποστόλων».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «Οἱ τῶν ἀποστόλων» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προστασία».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: τοῦ ἀποστόλου Παύλου, Ἰουν. 29, «Ἐν ᾧ δ᾿ ἄν τις τολμᾷ» (Β´ Κορ. ια´ 21-ιβ´ 9)· Εὐαγγέλιον: τοῦ ἀποστόλου Πέτρου, Ἰουν. 29, «Ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη» (Μτθ. ιϚ´ 13-19).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν» καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις ἰχθύος.
Σημείωσις. Σήμερον ἑσπέρας εἰς ἀνάμνησιν τοῦ ἐν Ἀθήναις κηρύγματος τοῦ ἀποστόλου Παύλου (Πρξ. ιζ´ 16-36) τελεῖται ἐπὶ τοῦ βράχου τοῦ Ἀρείου Πάγου πάνδημος πανηγυρικὸς ἑσπερινός, ὅς τις μεταδίδεται καὶ διὰ τῶν ῥαδιοφωνικῶν καὶ τηλεοπτικῶν διαύλων.
30. Σάββατον. † Σύναξις τῶν ἁγίων ἐνδόξων 12 ἀποστόλων.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Οἱ τῶν ἀποστόλων πρωτόθρονοι»· κοντάκιον «Τοὺς ἀσφαλεῖς καὶ θεοφθόγγους».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Εἰς τὸ «Κύριε, ἐκέκραξα» τὰ 3 πρῶτα ἑσπέρια στιχηρὰ τῆς 29ης τοῦ μηνὸς «Ποίοις εὐφημιῶν» κ.λπ. καὶ ἐκ τῆς 30ῆς τὰ 3 προσόμοια* τῶν 12 ἀποστόλων «Ὡς αὐτόπται καὶ μάρτυρες» κ.λπ., Δόξα, «Ἡ πάνσεπτος τῶν ἀποστόλων», Καὶ νῦν, τὸ α´ θεοτοκίον τοῦ ἀποδιδομένου ἤχου τῆς ἑβδομάδος «Παρῆλθεν ἡ σκιά». Εἴσοδος κ.λπ.. Ἀπόστιχα τὰ τοῦ Μηναίου, Δόξα, «Ἑορτὴ χαρμόσυνος», Καὶ νῦν, «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τῶν ἀποστόλων» (Παρακλ., ἦχος πλ. β´, Τετ. ἑσπέρας). Ἀπολυτίκια «Οἱ τῶν ἀποστόλων πρωτόθρονοι», Δόξα, «Ἀπόστολοι ἅγιοι», Καὶ νῦν, «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Ὁ ἑξάψαλμος. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. Καθίσματα τὰ τῆς α´ καὶ β´ στιχολογίας τῆς 29ης Ἰουνίου. Ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα καὶ οἱ δύο κανόνες (τῆς 30ῆς τοῦ μηνὸς) μετὰ τῶν εἱρμῶν τοῦ πρώτου· ἀπὸ γ´ καὶ Ϛ´ ᾠδῆς ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Καταβασίαι «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής». Τὸ ἐξαποστειλάριον καὶ τὸ θεοτοκίον. Εἰς τοὺς αἴνους, τὰ 4 προσόμοια «Ἡ κορυφαία κρηπίς», Δόξα, «Ἣν διήλθετε κτίσιν φωτίσαντες», Καὶ νῦν, «Δέσποινα, πρόσδεξαι» (Παρακλ., ἦχ. πλ. δ´, Πέμπτῃ πρωί). Δοξολογία μεγάλη, ἀπολυτίκιον «Ἀπόστολοι ἅγιοι».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Μετὰ τὴν εἴσοδον, ἀπολυτίκια «Οἱ τῶν ἀποστόλων», «Ἀπόστολοι ἅγιοι» καὶ τὸ τοῦ ναοῦ· κοντάκιον «Προστασία τῶν χριστιανῶν». Ἀπόστολος: τῶν 12 ἀποστόλων, Κυρ. ι´ ἐπιστ., «Ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους» (Α´ Κορ. δ´ 9-16)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 30 Ἰουν., «Ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τοὺς ὄχλους» (Μτθ. θ´ 36, ι´ 1-8). Κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».
****
* Τὰ ἀνωτέρω σημειοῦνται κατ᾿ ἀναλογίαν πρὸς τὴν ἑορτὴν τῆς Ἀναλήψεως, καθόσον τὸ Τ.Μ.Ε. οὐδὲν σημειώνει εἰς τὴν θ´ ᾠδὴν τῆς ἑορτῆς.
* Ἕτερα ἀπολυτίκια τῶν ἁγίων Πάντων βλέπε μετὰ τὴν λειτουργίαν.
* Ἀπολυτίκιον τοῦ ἀποστόλου Παύλου ποιηθὲν ὑπὸ τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου (†1938).
Ἦχος δ´. Κανόνα πίστεως.
Ἐθνῶν σε κήρυκα καὶ φωστῆρα τρισμέγιστον, Ἀθηναίων διδάσκαλον, οἰκουμένης ἀγλάισμα, εὐφροσύνως γεραίρομεν· τοὺς ἀγῶνας τιμῶμεν καὶ τὰς βασάνους διὰ Χριστόν, τὸ σεπτόν σου μαρτύριον· ἅγιε Παῦλε ἀπόστολε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
* Τὸ Τ.Μ.Ε. ἀναγράφει τὰ 3 στιχηρὰ τῶν πρωτοκορυφαίων «Ποίοις εὐφημιῶν» τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς χθὲς καὶ τὰ 3 πρῶτα τῆς σήμερον «Ἔδωκας καυχήματα», τὰ ὁποῖα ὅμως ἐπίσης ἀναφέρονται εἰς τοὺς δύο κορυφαίους ἀποστόλους καὶ οὐχὶ εἰς τοὺς 12· διὰ τοῦτο ἐπεκράτησαν τὰ 3 δεύτερα τοῦ Μηναίου.