ΜΗΝ ΜΑΪΟΣ
ἔχων ἡμέρας τριάκοντα μίαν
Ἡ ἡμέρα ἔχει ὥρας 14 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 10
1. Τρίτη. Ἰερεμίου τοῦ προφήτου (Ϛ´ αἰ. π.Χ.). Παναρέτου ἐπισκόπου Πάφου (†1791).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. γ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. η´ 5-17)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. γ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. Ϛ´ 27-33).
2. Τετάρτη. Ἀνακομιδὴ τῶν ἱ. λειψάνων Ἀθανασίου τοῦ μεγάλου, πατριάρχου Ἀλεξανδρείας († 2 Μαΐου 373).
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Εἰς τὸ «Κύριε, ἐκέκραξα», προσόμοια τῆς ἑορτῆς 3, «Χαίρουσι μαθήτριαι» κ.λπ., καὶ τοῦ Μηναίου ἕτερα 3, Δόξα, «Χριστοῦ τὸν ἱεράρχην», Καὶ νῦν, τὸ τῆς σειρᾶς ἰδιόμελον τῆς ἑορτῆς «Αἱ μυροφόροι γυναῖκες». Εἴσοδος, «Φῶς ἱλαρόν», προκείμενον τῆς ἡμέρας. Εἰς τὰ ἀπόστιχα τὰ 3 προσόμοια τοῦ Μηναίου, Δόξα, «Πάλιν ἡμῖν ὁ χρυσορρόας Νεῖλος», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «ᾘτήσατο Ἰωσήφ» (Τρίτῃ Μυροφόρων ἑσπέρας, εἰς τὰ ἀπόστιχα). Ἀπολυτίκια «Ὁ εὐσχήμων», «Ὅτε κατῆλθες», Δόξα, «Στῦλος γέγονας», Καὶ νῦν, «Ταῖς μυροφόροις».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, Δόξα, τὸ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελον τοῦ ἱεράρχου «Ἡ μεγάλη τῆς Ἐκκλησίας σάλπιγξ», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς, «Σὲ τὸν ἀναβαλλόμενον» (Τετάρτῃ Μυροφόρων πρωί, εἰς τὰ ἀπόστιχα), τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Ταῖς μυροφόροις».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκια ὡς εἰς τὸν ἑσπερινόν· καθίσματα τοῦ ἱεράρχου καὶ ἀντὶ θεοτοκίων ἀνὰ ἓν τῆς ἑορτῆς οἷον βούλει· «Ἀνάστασιν Χριστοῦ», ὁ ν´ χῦμα. Κανόνες, ὁ τῆς ἑορτῆς καὶ ὁ τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ´ καὶ Ϛ´ ᾠδῆς ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Καταβασίαι, οἱ εἱρμοὶ «Ἀναστάσεως ἡμέρα», «Τὴν τιμιωτέραν», «Ὁ ἄγγελος ἐβόα... Φωτίζου, φωτίζου». Ἐξαποστειλάρια, τοῦ ἱεράρχου «Ἀρχιερέων τὸ κλέος» καὶ τῆς ἑορτῆς «Γυναῖκες, ἀκουτίσθητε» (Κυριακῇ Μυροφόρων). Εἰς τοὺς αἴνους, τὰ 3 προσόμοια τοῦ Μηναίου εἰς 4, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον «Τὸ μέγα κλέος», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Μετὰ φόβου ἦλθον αἱ γυναῖκες» (Τετάρτῃ μυροφόρων, εἰς τοὺς αἴνους). Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπολυτίκιον «Ταῖς μυροφόροις».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα. Μετὰ τὴν εἴσοδον εὐθὺς τὰ 3 ἀπολυτίκια τῆς ἑορτῆς, τοῦ ἱεράρχου «Στῦλος γέγονας», τοῦ ἁγίου τοῦ ναοῦ καὶ κοντάκιον «Τὸ χαῖρε ταῖς μυροφόροις». Ἀπόστολος –μετὰ τοῦ προκειμένου αὐτοῦ– τοῦ ἱεράρχου, Ἰαν. 18, «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων» (Ἑβρ. ιγ´ 7-16)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, «Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Μτθ. ε´ 14-19)· «Ἄξιόν ἐστι»· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Χριστὸς ἀνέστη» (ἅπαξ).
3. Πέμπτη. Τιμοθέου καὶ Μαύρας μαρτύρων (†283). Πέτρου ἀρχιεπισκόπου Ἄργους (†950), Οἰκουμενίου ἐπισκόπου Τρίκκης, Θεοφάνους Περιθεωρίου (ιδ´ αἰ.).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. γ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. η´ 26-39)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. γ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. Ϛ´ 40-44).
4. Παρασκευή. Πελαγίας μάρτυρος (†290). Ἱλαρίου ὁσίου.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. γ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. η´ 40-θ´ 18)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Παρ. γ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. Ϛ´ 48-54).
5. Σάββατον. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῶν μυροφόρων». Εἰρήνης μεγαλομάρτυρος (β´ αἰ.). Εὐθυμίου ἐπισκόπου Μαδύτου τοῦ θαυματουργοῦ.
Ἡ ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ (τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §19)· ἐξαποστειλάριον καὶ κοντάκιον μόνον τὰ τῆς ἑορτῆς. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. γ´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. θ´ 19-31)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. γ´ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. ιε´ 17-ι Ϛ´ 2)· «Ἄξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι»· «Χριστὸς ἀνέστη».
Σημείωσις. Ὅπου τιμᾶται πανηγυρικῶς ἡ μνήμη τῆς ἁγίας, ἡ ἀκολουθία αὐτῆς συμψάλλεται ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδος μετὰ τῆς ἀκολουθίας τοῦ Πεντηκοσταρίου, συμφώνως μὲ τὰς τυπικὰς διατάξεις τοῦ Τ.Μ.Ε. 23 Ἀπριλίου §§21-22.
6. † ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Μνεία τῆς τοῦ παραλύτου θεραπείας». Ἰὼβ τοῦ δικαίου καὶ πολυάθλου (1700-1500 π.Χ.). Σεραφεὶμ ὁσίου τοῦ ἐν τῷ ὄρει Δομβοῦς (†1602). Ἦχος γ´, ἑωθινὸν ε´ (τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §§20-22).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ὅτε κατῆλθες»· κοντάκιον «Τὸ χαῖρε ταῖς μυροφόροις».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», «Χριστὸς ἀνέστη» τρίς, ὁ προοιμιακὸς (ἄνευ τοῦ Δεῦτε προσκυνήσωμεν) καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 7 καὶ τὰ δύο ἰδιόμελα τοῦ παραλύτου (δευτεροῦντες τὸ α´), Δόξα, «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς», Καὶ νῦν, «Πῶς μὴ θαυμάσωμεν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὸ ἀναστάσιμον «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστὲ» καὶ τὰ στιχηρὰ «Πάσχα ἱερόν» κ.λπ., Δόξα, «Ἐν τῇ στοᾷ», Καὶ νῦν, «Ἀναστάσεως ἡμέρα».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, Καὶ νῦν, «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, Δόξα, τὸ τῆς λιτῆς ἰδιόμελον «Ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ», Καὶ νῦν, «Ναὸς καὶ πύλη», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου «Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκιον «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ε´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΩΝ ὁ τοῦ Πάσχα μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ τῶν δύο θεοτοκίων, καταλιμπανομένου τοῦ κανόνος τοῦ παραλύτου· μετὰ τὴν γ´ ᾠδὴν τὸ μεσῴδιον κάθισμα «Ῥῆμα παράλυτον» καὶ τὸ θεοτοκίον*· μετὰ τὴν Ϛ´ τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τοῦ παραλύτου, τὸ μηνολόγιον καὶ τὸ ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ τοῦ Πάσχα· (ἀντὶ τῆς στιχολογίας τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου) ἡ θ´ ᾠδὴ τοῦ Πάσχα ὡς τῇ Κυριακῇ τῶν μυροφόρων· εἶτα «Ὁ ἄγγελος ἐβόα... Φωτίζου, φωτίζου».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ, «Ἅγιος Κύριος», τοῦ πάσχα «Σαρκὶ ὑπνώσας» (ἅπαξ) καὶ τοῦ παραλύτου (ἐπίσης ἅπαξ).
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τὰ 4 στιχηρὰ «Πάσχα ἱερὸν» κ.λπ. μετὰ τῶν στίχων αὐτῶν, Δόξα, «Κύριε, τὸν παράλυτον», Καὶ νῦν, «Ἀναστάσεως ἡμέρα» μετὰ τοῦ «Χριστὸς ἀνέστη» ἅπαξ. Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. «Εὐλογημένη», «Χριστὸς ἀνέστη» τρίς. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ (δὲν ψάλλεται πάλιν τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» ἀλλ᾿ εὐθὺς τὰ) ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Εἰ καὶ ἐν τάφῳ».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος Κυρ. Παραλύτου, «Ἐγένετο Πέτρον διερχόμενον» (Πρξ. θ´ 32-42)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἰεροσόλυμα» (Ἰω. ε´ 1-15).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ὁ ἄγγελος ἐβόα... Συμφώνως, παρθένε».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Σῶμα Χριστοῦ»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Χριστὸς ἀνέστη» ἅπαξ.
7. Δευτέρα. Μνήμη τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ τιμίου Σταυροῦ (351). Ἀκακίου μάρτυρος (†303).
Εἰδήσεις. 1. Τῇ Δευτέρᾳ καὶ Τρίτῃ τοῦ παραλύτου τῶν κανόνων τοῦ Μηναίου προτάσσεται ὁ κανὼν τοῦ παραλύτου «Θαυμαστὸς ἐνδόξως» (μετὰ στίχου «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι»).
2. Αἱ καθημεριναὶ ἀκολουθίαι διεξάγονται ὥς εἰσιν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ· κοντάκιον τῇ Δευτέρᾳ καὶ Τρίτῃ τὸ τοῦ παραλύτου «Τὴν ψυχήν μου, Κύριε», ἀπὸ δὲ τῆς Τετάρτης τὸ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς «Τῆς ἑορτῆς τῆς νομικῆς».
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. δ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ι´ 1-16)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. δ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. Ϛ´ 56-69).
8. Τρίτη. «Ἀπόδοσις τῆς ἀκολουθίας τοῦ παραλύτου». † Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ, Ἀρσενίου ὁσίου τοῦ μεγάλου (†449).
Ἡ ἐν τῷ Μηναίῳ ἀκολουθία τοῦ ἀποστόλου συμψάλλεται μετὰ τῶν μεθεόρτων τῆς δευτέρας ἑσπέρας καὶ τῆς τρίτης πρωὶ τοῦ παραλύτου (πρβλ. Τ.Μ.Ε. 23 Ἀπριλίου, περιπτώσεις δ´, ε´, η´ καὶ ι´), ἡ δὲ καταλιμπανομένη ἀκολουθία τοῦ ὁσίου ψάλλεται ἐν τοῖς ἀποδείπνοις.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω», Δόξα, «Τοῦ σταυροῦ σου ὁ τύπος»· κοντάκιον «Ὁ διανοίξας οὐρανούς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ ἡ α´ στάσις τοῦ «Μακάριος ἀνήρ».
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», εἰς στίχους 8, τὰ 2 ἰδιόμελα τοῦ παραλύτου (ἀνὰ μίαν), καὶ τοῦ εὐαγγελιστοῦ προσόμοια 3 «Ὁ θεατὴς τῶν ἀρρήτων» κ.λπ. εἰς 6 (ἅπαντα ἐκ δευτέρου), Δόξα, «Τὸν υἱὸν τῆς βροντῆς», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἰεροσόλυμα»
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας «Κύριος εἰσακούσεταί μου», καὶ τὰ ἀποστολικὰ ἀναγνώσματα τοῦ Μηναίου (καθ᾿ ἃ ἡμεῖς ἱστάμεθα, ὁ δὲ διάκονος ἢ ὁ ἱερεὺς ἐκφωνεῖ· «Πρόσσχωμεν· σοφία· πρόσσχωμεν»).
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ 3 στιχηρὰ προσόμοια τοῦ Μηναίου, εἰς τοὺς πρὸ αὐτῶν στίχους τὰ δύο τελευταῖα, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον «Ἀπόστολε Χριστοῦ», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Ἐν τῇ στοᾷ τοῦ Σολομῶντος».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, «Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ», Καὶ νῦν, «Πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμὸν τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ τοῦ εὐαγελιστοῦ μετὰ τοῦ Δόξα, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ» (Τρίτῃ πρωί, εἰς τὸν στίχον τῶν αἴνων)· τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ, τὰ τῆς α´ στιχολογίας τοῦ Πεντηκοσταρίου (Τρίτῃ πρωὶ) «Σαρκὶ τοῦ θανάτου» κ.λπ.· εἰς τὴν β´ στιχολογίαν τὸ τοῦ Μηναίου «Ἀναπεσὼν ἐν τῷ στήθει», Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Πάρεσιν εὕραντο» (Τρίτῃ πρωί)· καὶ διὰ τὸν πολυέλεον τὸ τοῦ Μηναίου «Τὴν μνήμην τιμήσωμεν», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ ἕτερον τῆς ἑορτῆς, ἦχος γ´, πρὸς «Τὴν ὡραιότητα»·
Ῥῆμα παράλυτον μόνον συνέσφιγξεν, ὡς ὁ παγκόσμιος λόγος ἐφθέγξατο, τοῦ δι᾿ ἡμᾶς ἐπὶ τῆς γῆς ὀφθέντος δι᾿ εὐσπλαγχνίαν· ὅθεν καὶ τὸν κράβατον ἐπιφέρων διήρχετο, κἂν οἱ γραμματεῖς ὁρᾶν τὸ πραχθὲν οὐχ ὑπέφερον, κακίας κατεχόμενοι φθόνῳ, τὰς ψυχὰς παραλύοντι.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ὄρθρου –μετὰ πάσης τῆς ἐν τῷ Μηναίῳ τάξεως αὐτοῦ–, ἑωθινὸν ια´ (ἀπὸ τῶν βημοθύρων) «Ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν ὁ Ἰησοῦς» (Ἰω. κα´ 14-25). «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι», ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα καὶ τὰ ἑξῆς.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ τῆς προλαβούσης Κυριακῆς «Ἐνεργῶν σημεῖα» μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτοῦ, καὶ ὁ τοῦ εὐαγγελιστοῦ· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τοῦ παραλύτου (διὰ τὴν ἀπόδοσιν τῆς ἑορτῆς) καὶ εἶτα τὸ μεσῴδιον κάθισμα τοῦ Μηναίου «Τῆς σοφίας τῷ στήθει», Δόξα, Καὶ νῦν, (διὰ τὸ μὴ ὑπάρχειν ἕτερον) τῆς ἑορτῆς «Ῥῆμα παράλυτον» (βλέπε ἀνωτέρω)· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τοῦ εὐαγγελιστοῦ καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀναστάσεως ἡμέρα»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ὁ ἄγγελος ἐβόα... Φωτίζου, φωτίζου».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ, τοῦ εὐαγγελιστοῦ «Θεολογῶν ἐβρόντησας», καὶ τῆς ἑορτῆς «Ἐπέστη ὁ φιλάνθρωπος».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ προσόμοια τοῦ εὐαγγελιστοῦ 3 «Μάκαρ Ἰωάννη πάνσοφε» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον «Εὐαγγελιστὰ Ἰωάννη», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Κύριε, τὸν παράλυτον». Δοξολογία μεγάλη καὶ ἀπολυτίκιον «Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ εὐθὺς ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω», «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον τῆς προλαβούσης κυριακῆς «Τὴν ψυχήν μου, Κύριε». Τρισάγιον.
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: τοῦ εὐαγγελιστοῦ, Μαΐου 8, «Ὃ ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς» (Α´ Ἰω. α´ 1-7)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως «Εἱστήκεισαν παρὰ τῷ σταυρῷ» (Ἰω. ιθ´ 25-28, κα´ 24-25).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν». Ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Χριστὸς ἀνέστη», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
9. Τετάρτη. † «Ἡ ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς». Ἠσαΐου προφήτου (η´ αἰ. π.Χ.), Χριστοφόρου μάρτυρος († 250). Νικολάου τοῦ ἐν Βουνένοις. (Τυπικὸν Πεντηκοσταρίου, Τετάρτη τῆς Μεσοπεντηκοστῆς, §§ 23-25).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω», Δόξα, «Ἀπόστολε Χριστῷ»· κοντάκιον «Τὴν ψυχήν μου, Κύριε».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακός (Ψαλτήριον δὲν στιχολογεῖται διὰ τὴν δεσποτικὴν ἑορτήν). Εἰς τὸ «Κύριε, ἐκέκραξα», τὰ 3 προσόμοια «Πάρεστιν ἡ μεσότης ἡμερῶν» εἰς 6, Δόξα, Καὶ νῦν, «Τῆς ἑορτῆς μεσούσης». Εἴσοδος κ.λπ. καὶ τὰ ἀναγνώσματα. Ἀπόστιχα τὰ 3 ἰδιόμελα «Πεντηκοστῆς ἐφέστηκε» μετὰ τῶν στίχων αὐτῶν εἰς τὰ δύο τελευταῖα, Δόξα, Καὶ νῦν, «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς». Τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς τρίς.
Εἰς τὸν ὄρθρον ἡ ἀκολουθία, ὡς ἔχει ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ τῆς ἑορτῆς «Θάλασσαν ἔπηξας»· ἀντὶ τῆς στιχολογίας τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου, ψάλλεται ἡ θ´ ᾠδὴ ἀμφοτέρων τῶν κανόνων τῆς ἑορτῆς, καὶ ὁ εἱρμὸς «Ἀλλότριον τῶν μητέρων». Ἐξαποστειλάρια, στιχηρὰ εἰς τοὺς αἴνους καὶ δοξαστικόν, ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Δοξολογία μεγάλη καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς» ἅπαξ.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα. Μετὰ τὴν εἴσοδον εὐθὺς τὸ ἀπολυτίκιον «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς» μόνον καὶ τὸ κοντάκιον «Τῆς ἑορτῆς τῆς νομικῆς». Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Τετ. δ´ ἑβδ. Πράξ., «Κατέφυγον οἱ ἀπόστολοι» (Πρξ. ιδ´ 6-18)· Εὐαγγέλιον: Μεσοπεντηκοστῆς, «Τῆς ἑορτῆς μεσούσης» (Ἰω. ζ´ 14-30). Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἀλλότριον τῶν μητέρων». Κοινωνικὸν «Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἶμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ, εἶπεν ὁ Κύριος» (ἄνευ ἀλληλούια)· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» ἅπαξ· καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.
10. Πέμπτη. Σίμωνος ἀποστόλου τοῦ Ζηλωτοῦ. Λαυρεντίου ὁσίου τοῦ Μεγαρέως, Νικολάου ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας ἐπὶ τῇ μετακομιδῇ τοῦ σεπτοῦ λειψάνου αὐτοῦ.
Ἀπόστολος: τοῦ ἀποστόλου, Κυρ. ι´ ἐπιστ. (Α´ Κορ. δ´ 9-16)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Πέμ. β´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. Ϛ´ 12-19).
11. Παρασκευή. Ἀνάμνησις τῶν ἐγκαινίων τῆς Κων/πόλεως (402), Μωκίου ἱερομάρτυρος (γ´ αἰ.). Κυρίλλου (†869) καὶ Μεθοδίου (†855) τῶν ἐκ Θεσσαλονίκης ἰσαποστόλων καὶ φωτιστῶν τῶν Σλαύων.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. δ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ι´ 44-ια´ 10)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. δ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. η´ 21-30).
12. Σάββατον. Ἐπιφανίου ἐπισκόπου Κωνσταντίας Κύπρου (†403), Γερμανοῦ Κωνσταντινουπόλεως († 11 Μαΐου 740). Θεοδώρου ὁσίου τοῦ ἐν Κυθήροις.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. δ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιβ´ 1-11)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. δ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. η´ 31-42). «Ἄξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι»· «Χριστὸς ἀνέστη».
13. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Ἡ τῆς Σαμαρείτιδος ἑορτή, ἐν ᾗ ὁ Χριστὸς μεσσίαν ἑαυτὸν ὡμολόγει». Γλυκερίας μάρτυρος (†177). Σεργίου ὁμολογητοῦ, Παυσικάκου ἐπισκόπου Συνάδων (Ϛ´ αἰ.). Ἦχος δ´, ἑωθινὸν ζ´ (τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §§26-27).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς», Δόξα, «Ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν»· κοντάκιον «Τῆς ἑορτῆς τῆς νομικῆς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4, τῆς Μεσοπεντηκοστῆς 3 καὶ τῆς Σαμαρείτιδος 3, Δόξα, «Παρὰ τὸ φρέαρ τοῦ Ἰακώβ», Καὶ νῦν, «Ὁ διὰ σὲ θεοπάτωρ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὸ ἀναστάσιμον «Κύριε, ἀνελθὼν ἐν τῷ σταυρῷ» καὶ τὰ «Πάσχα ἱερόν», Δόξα, τῆς Σαμαρείτιδος «Ὡς ὤφθης ἐπὶ γῆς», Καὶ νῦν, «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως κήρυγμα», Δόξα, Καὶ νῦν, «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, Δόξα, τὸ εἰς τοὺς αἴνους ἰδιόμελον τῆς Σαμαρείτιδος «Τάδε λέγει Κύριος τῇ Σαμαρείτιδι», Καὶ νῦν, τὸ ἕτερον «Ἀγαλλιάσθω σήμερον», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκια «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ζ´) μετὰ τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΩΝ ὁ τοῦ πάσχα μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ τῶν δύο θεοτοκίων· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς [τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς καὶ] τὰ καθίσματα τοῦ Πεντηκοσταρίου· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τῆς Σαμαρείτιδος, τὸ μηνολόγιον καὶ τὸ ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀναστάσεως ἡμέρα»· ἀντὶ τοῦ Τὴν τιμιωτέραν ἡ θ´ ᾠδὴ τοῦ Πάσχα ὡς τῇ Κυριακῇ τῶν Μυροφόρων· εἶτα «Ὁ ἄγγελος ἐβόα... Φωτίζου, φωτίζου».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος» καὶ τὰ τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ εἰς τοὺς πρὸ αὐτῶν στίχους τὰ 4 στιχηρὰ τοῦ Πάσχα «Πάσχα ἱερὸν» κ.λπ., Δόξα, τὸ ἰδιόμελον «Ἡ πηγὴ τῆς ζωαρχίας», Καὶ νῦν, «Ἀναστάσεως ἡμέρα» μετὰ τοῦ «Χριστὸς ἀνέστη» ἅπαξ. Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸ φαιδρόν», «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Εἰ καὶ ἐν τάφῳ».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. ε´ ἑβδ. Πράξ., «Διασπαρέντες οἱ ἀπόστολοι» (Πρξ. ια´ 19-30)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. τῆς Σαμαρείτιδος, «Ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας» (Ἰω. δ´ 5-42).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ὁ ἄγγελος ἐβόα... Εὐφραίνου, ἀγάλλου».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Σῶμα Χριστοῦ»· «Χριστὸς ἀνέστη»· «Εἴη τὸ ὄνομα» καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.
14. Δευτέρα. Ἰσιδώρου μάρτυρος τοῦ ἐν Χίῳ (†251). Θεράποντος ἱερομάρτυρος, Λεοντίου Ἰεροσολύμων (912-929).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιβ´ 12-17). Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ε´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. η´ 42-52).
15. Τρίτη. Παχωμίου ὁσίου τοῦ μεγάλου (†358). Ἀχιλλείου ἀρχιεπισκόπου Λαρίσης (δ´ αἰ.).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιβ´ 25-ιγ´ 12)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ε´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. η´ 51-59).
16. Τετάρτη. «Ἀπόδοσις τῆς Μεσοπεντηκοστῆς». Θεοδώρου ὁσίου τοῦ ἡγιασμένου (†368).
Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς διατάσσεται ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ κατὰ τὴν κυρίαν ἡμέραν τῆς ἑορτῆς, ἀλλὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἄνευ στιχολογίας Ψαλτηρίου καὶ χωρὶς τῶν ἀναγνωσμάτων, ἐν τῷ ὄρθρῳ χωρὶς τοῦ συναξαρίου τῆς ἑορτῆς, ἐν δὲ τῇ λειτουργίᾳ προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον τῆς ἑορτῆς (διὰ τὴν ἀπόδοσιν αὐτῆς)· Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιγ´ 13-24)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ε´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. Ϛ´ 5-14).
17. Πέμπτη. Ἀνδρονίκου καὶ Ἰουνίας τῶν ἀποστόλων (α´ αἰ.). Ἀθανασίου ἀρχιεπ. Χριστιανουπόλεως Τριφυλλίας (†1735), Νικολάου νεομ. τοῦ ἐκ Μετσόβου (†1617).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιδ´ 20-ιε´ 14)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ε´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. θ´ 39-ι´ 9).
Εἰδήσεις. 1) Ἀπὸ σήμερον ἕως τοῦ Σαββάτου τῶν κανόνων τοῦ Μηναίου προτάσσεται ὁ κανὼν τῆς ἑορτῆς τῆς Σαμαρείτιδος «Ὁ πατάξας Αἴγυπτον» (μετὰ στίχου «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι»).
2) Ἐπίσης μέχρι τοῦ Σαββάτου κοντάκιον ψάλλεται τὸ τῆς Σαμαρείτιδος «Πίστει ἐλθοῦσα ἐν τῷ φρέατι».
18. Παρασκευή. Πέτρου, Διονυσίου, Ἀνδρέου, Παύλου, Χριστίνης, Ἡρακλείου, Παυλίνου καὶ Βενεδίμου τῶν μαρτύρων (γ´ αἰ.).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιε´ 5-12)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ε´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ι´ 17-28).
19. Σάββατον. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Σαμαρείτιδος». Πατρικίου ἱερομάρτυρος ἐπισκ. Προύσης καὶ τῶν σὺν αὐτῷ Ἀκακίου, Μενάνδρου καὶ Πολυαίνου μαρτύρων (β´ αἰ.). Τῶν 13 ὁσιομαρτύρων μοναχῶν τῆς μονῆς Παναγίας Καντάρας Κύπρου τῶν καέντων ἐν Λευκωσίᾳ ὑπὸ τῶν Φράγγων λατινοδόξων (†1231).
Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται κατὰ τὴν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν· ἐξαποστειλάριον καὶ κοντάκιον μόνον τὰ τῆς ἑορτῆς τῆς Σαμαρείτιδος. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. ε´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ιε´ 35-41)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ε´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ι´ 27-38). «Ἄξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι»· «Χριστὸς ἀνέστη»· «Εἴη τὸ ὄνομα».
20. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ϛ´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Ἡ θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ». Θαλλελαίου μάρτυρος (†284). Λυδίας τῆς Φιλιππησίας (α´ αἰ.). Ἦχος πλ. α´· ἑωθινὸν η´ (τυπικὸν Πεντηκοστ. §§29-31).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Τὸ φαιδρόν»· κοντάκιον «Πίστει ἐλθοῦσα».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα στιχηρὰ 7, τοῦ τυφλοῦ ἰδιόμελα 3, Δόξα, «Κύριε, παράγων ἐν τῇ ὁδῷ», Καὶ νῦν, «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὸ ἀναστάσιμον «Σὲ τὸν σαρκωθέντα» καὶ τὰ «Πάσχα ἱερόν», Δόξα, «Δικαιοσύνης ἥλιε», Καὶ νῦν, «Ἀναστάσεως ἡμέρα».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, Καὶ νῦν, «Χαῖρε, πύλη Κυρίου».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὸ ἰδιόμελον τῶν αἴνων «Ὁ διὰ σπλάγχνα ἐλέους» ἄνευ στίχου, Δόξα, τὸ ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελον «Ὅλον τὸν βίον», Καὶ νῦν, θεοτοκίον «Νεῦσον παρακλήσεσι», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ «Ἀγγελικῇ ὁράσει».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκιον «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Χαῖρε, πύλη Κυρίου». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (η´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΩΝ ὁ τοῦ Πάσχα μετὰ τῶν δύο θεοτοκίων· μετὰ τὴν γ´ ᾠδὴν τὸ μεσῴδιον κάθισμα δίς· μετὰ τὴν Ϛ´ τὸ κοντάκιον, ὁ οἶκος, τὸ μηνολόγιον καὶ τὸ ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Τῷ σωτῆρι Θεῷ»· (ἀντὶ τῆς στιχολογίας τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου) ἡ θ´ ᾠδὴ τοῦ Πάσχα ὡς τῇ Κυριακῇ τῶν μυροφόρων· εἶτα ὁ εἱρμὸς «Σὲ τὴν ὑπὲρ νοῦν».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ, «Ἅγιος Κύριος» καὶ τὰ 3 ἐξαποστειλάρια τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ εἰς τοὺς στίχους αὐτῶν τὰ 4 στιχηρὰ «Πάσχα ἱερὸν» κ.λπ., Δόξα, τὸ ἰδιόμελον «Τίς λαλήσει», Καὶ νῦν, «Ἀναστάσεως ἡμέρα» μετὰ τοῦ «Χριστὸς ἀνέστη» ἅπαξ. Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα καὶ τὸ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸν συνάναρχον Λόγον» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Εἰ καὶ ἐν τάφῳ».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. Ϛ´ Πράξ., «Ἐγένετο πορευομένων» (Πρξ. ιϚ´ 16-34)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. τυφλοῦ, «Παράγων ὁ Ἰησοῦς» (Ἰω. θ´ 1-38).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ὁ ἄγγελος ἐβόα... Φωτίζου, φωτίζου». Κοινωνικὸν «Σῶμα Χριστοῦ»· «Χριστὸς ἀνέστη».
21. Δευτέρα. † Κωνσταντίνου (†337) καὶ Ἑλένης (†327) τῶν θεοστέπτων βασιλέων καὶ ἰσαποστόλων.
Ἡ ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ μετὰ τῶν μεθεόρτων τῆς προλαβούσης Κυριακῆς (T.M.E. 21 Μαΐου, περίπτ. γ´ §6). Τὰ μεθέορτα βλέπε τῇ Κυριακῇ τοῦ τυφλοῦ ἑσπέρας καὶ τῇ ἑπομένῃ Δευτέρᾳ πρωί.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Τὸν συνάναρχον Λόγον»· κοντάκιον «Τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακός.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», προσόμοια τοῦ Μηναίου 3 εἰς 6 (ἅπαντα ἐκ δευτέρου), Δόξα, «Πλουσίων δωρεῶν», Καὶ νῦν, τὸ ἰδιόμελον τῆς σειρᾶς τῆς ἑορτῆς «Ὁ τυφλὸς γεννηθείς».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας «Ἰδοὺ δὴ εὐλογεῖτε» καὶ τὰ ἀναγνώσματα τοῦ Μηναίου.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ 3 προσόμοια τοῦ Μηναίου «Πρῶτος βασιλεὺς» κ.λπ., Δόξα, «Σέλας φαεινότατον», Καὶ νῦν, τὸ τῆς σειρᾶς τῆς ἑορτῆς «Παράγων ὁ Ἰησοῦς».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, «Τοῦ σταυροῦ σου τὸν τύπον», Καὶ νῦν, «Ὁ δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ τοῦ Μηναίου μετὰ τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Κύριε, παράγων ἐν τῇ ὁδῷ» (Δευτέρᾳ τοῦ Τυφλοῦ πρωί, εἰς τὸν στίχον τῶν αἴνων), τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Τοῦ σταυροῦ σου τὸν τύπον».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ εἰς τὴν α´ στιχολογίαν τὸ τοῦ Μηναίου «Νέος γέγονας Δαυίδ», Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Πρὸ τοῦ σταυροῦ σου» (Δευτέρᾳ πρωί, εἰς τὰ καθίσματα)· εἰς τὴν β´ στιχολογίαν τὸ τοῦ Μηναίου «Ἑλκόμενος ἐπὶ σταυροῦ», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ κάτωθι τῆς ἑορτῆς, ἦχος πλ. α´, «Τὸν συνάναρχον Λόγον»
Ἀναβλέψας ὁρᾶται τυφλὸς τῷ πτύσματι ׀ τοῦ τὴν βροτῶν διαρτίαν πρὶν πλαστουργήσαντος, ׀ μὴ ὁρῶν ἐκ γενετῆς τὸν μέγαν ἥλιον· ׀ ὅθεν καὶ χάριτας Θεῷ ἀναπέμπει ἐκ ψυχῆς ׀ τὴν τούτου ἰδὼν εἰκόνα ׀ καθ᾿ ὁμοίωσιν πεπλασμένην ׀ τοῦ τὴν εἰκόνα πλαστουργήσαντος.
Τὸ διὰ τὸν πολυέλεον κάθισμα τοῦ Μηναίου «Ἡ εὔσημος μνήμη σου», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ κάτωθι τῆς ἑορτῆς, ἦχος πλ. α´, «Τὸν συνάναρχον Λόγον»·
Τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Πνεύματι ὁ συνάναρχος, ׀ ὁ τὸ φῶς ὡς χιτῶνα περιβαλλόμενος, ׀ φιλανθρώπως τὴν ἡμῶν φύσιν ἐνδέδυται ׀ καὶ τὰς νόσους τῶν βροτῶν ἀπελαύνων ὡς Θεὸς ׀ ἐφώτισε καὶ τὰς κόρας ׀ τοῦ ἐκ νηδύος μητρῴας ἐστερημένου φωτός.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ὄρθρου –μετὰ τῆς ἐν τῷ Μηναίῳ τάξεως αὐτοῦ– τῶν ἁγίων, τὸ τῆς λειτουργίας τῆς 13ης Νοεμ., «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα» (Ἰω. ι´ 9-16). Εἶτα «Ἀνάστασιν Χριστοῦ», ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα, καὶ τὰ λοιπὰ τοῦ Μηναίου.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ τῆς ἑορτῆς «Σταύρωσιν ἑκούσιον» μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ μὲ στίχον «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι» (τὸ τριαδικὸν τροπάριον ἑκάστης ᾠδῆς παραλείπεται, εἰς δὲ τὸ θεοτοκίον στίχος «Ὑπεραγία Θεοτόκε»), καὶ ὁ τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς «Τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα», εἶτα τὸ μεσῴδιον κάθισμα τοῦ Μηναίου «Τὰς αἰσθήσεις ἐκτείνας», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ κάτωθι ὅμοιον τῆς ἑορτῆς·
Ὁ τῶν ὅλων δεσπότης καὶ ποιητὴς ׀ παρερχόμενος εὗρεν ἐν τῇ ὁδῷ ׀ τυφλὸν καθεζόμενον θρηνῳδοῦντα καὶ λέγοντα· ׀ οὐ κατεῖδον ἐν βίῳ τὸν ἥλιον λάμποντα ׀ οὐδὲ τὴν σελήνην τὸ φέγγος αὐγάζουσαν· ׀ ὅθεν ἐκβοῶ σοι· ὁ τεχθεὶς ἐκ παρθένου ׀ φωτίσαι τὰ σύμπαντα, φώτισόν με ὡς εὔσπλαγχνος, ׀ ἵνα κράζω προσπίπτων σοι· ׀ Δέσποτα Χριστὲ ὁ Θεός, τῶν πταισμάτων ἄφεσίν μοι δώρησαι ׀ διὰ πλῆθος ἐλέους, μόνε φιλάνθρωπε.
Ἀφ᾿ Ϛ´ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τοῦ Μηναίου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ τῆς προλαβούσης Κυριακῆς «Τῷ σωτῆρι Θεῷ»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Σὲ τὴν ὑπὲρ νοῦν».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ, τὸ τοῦ Μηναίου «Οὐκ ἐξ ἀνθρώπων εἴληφε» καὶ τὸ τῆς ἑορτῆς (Κυριακῆς τοῦ τυφλοῦ) «Τοὺς νοερούς μου ὀφθαλμούς».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ τὰ 4 προσόμοια τοῦ Μηναίου «Χαίροις, Κωνσταντῖνε πάνσοφε» κ.λπ., Δόξα, «Ὁ τῶν ἀνάκτων ἄναξ», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς, ἦχ. δ´, «Ὅλον τὸν βίον ὁ τυφλός» (Δευτέρᾳ πρωί, εἰς τοὺς αἴνους). Δοξολογία μεγάλη, τὸ ἀπολυτίκιον «Τοῦ σταυροῦ σου τὸν τύπον».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸν συνάναρχον Λόγον», «Τοῦ σταυροῦ σου τὸν τύπον» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον τῆς 21ης Μαΐου. Ἀπόστολος: τῶν ἁγίων, Μαΐου 21, «Ἀγρίππας ὁ βασιλεύς» (Πρξ. κϚ´ 1, 12-20)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, ζήτει Νοεμ. 13 εἰς τὸν ὄρθρον, «Ἀμήν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος» (Ἰω. ι´ 1-9).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν»· «Χριστὸς ἀνέστη»· «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου» καὶ ἀπόλυσις.
22. Τρίτη. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τοῦ τυφλοῦ». Βασιλίσκου μάρτυρος (†308)· Δημητρίου καὶ Παύλου νεομαρτύρων· μνήμη τῆς β´ Οἰκουμ. συνόδου ἐν Κωνσταντινουπόλει (381).
Τὴν ἀκολουθίαν βλέπε ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ, πρὸ τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως (τὴν β´ διάταξιν)· Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. Ϛ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιζ´ 19-28)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. Ϛ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιβ´ 19-36). «Ἄξιον ἐστίν».
23. Τετάρτη. † «Ἀπόδοσις τῆς ἀκολουθίας τοῦ Πάσχα». Μιχαὴλ ἐπισκόπου Συνάδων τοῦ ὁμολογητοῦ (†821). Μαρίας μυροφόρου τοῦ Κλωπᾶ, Συνεσίου Καρπασίας Κύπρου.
Εἰς τὴν θ´ (τρίψαλμον). Ἀπολυτίκιον «Τὸν συνάναρχον Λόγον»· κοντάκιον «Τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν.Ἀντὶ τοῦ «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», ὁ ἱερεὺς θυμιῶν ἐνώπιον τῆς ἁγίας Τραπέζης ἐκφωνεῖ «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καὶ ὁμοουσίῳ», εἶτα τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» 10κις, ὡς τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα, καὶ ἡ λοιπὴ ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ, ἀλλὰ μετὰ τὴν εἴσοδον τὸ τῆς ἡμέρας προκείμενον. Ἀπόλυσις ὡς ἐν τῇ διακαινησίμῳ ἑβδομάδι (τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» διαλογικῶς).
Ἀντὶ μεσονυκτικοῦ, ἡ ἐναρκτήριος ἀκολουθία τοῦ Πάσχα.
Εἰς τὸν ὄρθρον. «Δόξα τῇ ἁγίᾳ», «Χριστὸς ἀνέστη» δεκάκις, ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ, τὰ εἰρηνικὰ καὶ εὐθὺς ψάλλεται ὁ κανὼν τοῦ Πάσχα· εἰς τὸ τέλος ἑκάστης ᾠδῆς ἡ καταβασία τοῦ Πάσχα, τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» (τρίς), τὸ «Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς» ἅπαξ καὶ ἡ αἴτησις ὡς τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα. Μετὰ τὸ κοντάκιον καὶ τὸν οἶκον τοῦ Πάσχα, μόνον τὸ μηνολόγιον τῆς ἡμέρας καὶ εὐθὺς «Ἀνάστασιν Χριστοῦ» (τρὶς) καὶ «Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς» (τρὶς) καὶ τὰ λοιπὰ ὡς τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα καὶ τὸ εἰσοδικὸν τοῦ Πάσχα· μετὰ τὴν εἴσοδον «Χριστὸς ἀνέστη», «Προλαβοῦσαι», «Εἰ καὶ ἐν τάφῳ». «Ὅσοι εἰς Χριστόν». Ἀπόστολος –μετὰ προκειμένου τοῦ Πάσχα– τῆς ἡμέρας, Τετ. Ϛ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιη´ 22-28)· Εὐαγγέλιον: τῆς ἡμέρας, Τετ. Ϛ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιβ´ 36-47). «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... Φωτίζου, φωτίζου»· «Σῶμα Χριστοῦ». Τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» ἅπαξ ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς, καὶ τρὶς ἀντὶ τοῦ Εἴη τὸ ὄνομα. Ἡ ἀπόλυσις τοῦ Πάσχα ἐν τέλει διαλογικῶς.
Σημείωσις. Ἐν τῇ τραπέζῃ ἐπιτρέπεται κατάλυσις ἰχθύος (βλέπε Πεντηκοστάριον, Τετάρτῃ πρὸ τῆς Ἀναλήψεως, καὶ Πηδάλιον σ. 789).
24. Πέμπτη. † Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Συμεὼν ὁσίου τοῦ ἐν τῷ Θαυμαστῷ ὄρει (†590).
Ἡ θ´ τοῦ Πάσχα, ἐν ᾗ ἀποδίδεται ἡ ἑορτή.
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», «Δεῦτε προσκυνήσωμεν» τρὶς καὶ ὁ προοιμιακός, ἄνευ Ψαλτηρίου. Τὰ ἑσπέρια στιχηρὰ τῆς ἑορτῆς εἰς 6 (δευτερουμένου τοῦ πρώτου), μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν αὐτῶν, καὶ ἐφεξῆς ἡ ἀκολουθία κατὰ τὴν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν. Ἀπόλυσις «Ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ἡμῶν εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ ἐν δεξιᾷ καθίσας τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς Χριστὸς ὁ ἀληθινός...» καὶ εἶτα τὸ «Δι᾿ εὐχῶν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸ «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», εὐθὺς τρισάγιον κ.λπ., ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα, τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ, τρισάγιον κ.τ.λ. καὶ ἀπολυτίκιον «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἀπολυτίκιον τρίς. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος.] Καθίσματα, οἱ ἀναβαθμοὶ «Ἐκ νεότητός μου» κ.λπ., τὰ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου (ὅ περ ἀναγινώσκεται ἐκ τῶν βημοθύρων), κανόνες καὶ καταβασίαι ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Μετὰ τὸ κοντάκιον καὶ τὸν οἶκον τῆς ἑορτῆς, τὸ μηνολόγιον καὶ τὸ ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ἀντὶ τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου ψάλλεται ἡ θ´ ᾠδὴ τῶν δύο κανόνων, τοῦ μὲν α´ μετὰ στίχου «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι», τοῦ δὲ β´ μετὰ τοῦ μεγαλυναρίου «Ἄγγελοι τὴν ἄνοδον τοῦ δεσπότου», καὶ ὁ εἱρμὸς «Χαίροις, ἄνασσα». Ἐξαποστειλάριον (τρίς), αἶνοι, δοξολογία μεγάλη, «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς.
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ἡμῶν εἰς τοὺς οὐρανούς, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούια».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ μόνον τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς καὶ τὸ κοντάκιον «Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας». Τρισάγιον.
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος τῆς ἑορτῆς, «Τὸν μὲν πρῶτον λόγον» (Πρξ. α´ 1-12)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς ἐκ νεκρῶν» (Λκ. κδ´ 36-53).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Σὲ τὴν ὑπὲρ νοῦν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος· ἀλληλούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ»· «Πληρωθήτω»· «Εἴη τὸ ὄνομα». Ἀπόλυσις ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ.
Εἰδήσεις. 1) Ἀπὸ τοῦ ψαλέντος τὴν ἑσπέραν τῆς χθὲς ἑσπερινοῦ ἄρχεται προτασσόμενον τοῦ προοιμιακοῦ τὸ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν» γ´.
2) Ἕως τῆς ἀποδόσεως, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, καταβασίαι ψάλλονται οἱ εἱρμοὶ «Θείῳ καλυφθείς».
3) Εἰς τὴν καθ᾿ ἡμέραν λειτουργίαν μέχρι τῆς ἀποδόσεως τῆς Ἀναλήψεως στιχολογοῦνται τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς, ἀλλ᾿ εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς»· κοντάκιον «Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας»· εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν», ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ» καὶ μετὰ τὴν ὀπισθάμβωνον εὐχὴν «Εἴη τὸ ὄνομα», εὐχὴ δ᾿ ἀπολύσεως ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ.
25. Παρασκευή. Ἡ γ´ εὕρεσις τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου (850).
Κατὰ τὰς διατάξεις τοῦ Τ.Μ.Ε. (25 Μαΐου, §5· πρβλ. 8ῃ Μαΐου §26, καὶ 21ῃ Μαΐου §10), ἡ ἀκολουθία τοῦ Μηναίου συμψάλλεται μετὰ τῶν μεθεόρτων τῆς Ἀναλήψεως (Πέμπτῃ Ἀναλήψεως ἑσπέρας καὶ Παρασκευῇ πρωί).
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Μετὰ τὸν προοιμιακόν, εἰς τὸ «Κύριε, ἐκέκραξα» τῆς ἑορτῆς 3 ἰδιόμελα «Ἀνελθὼν εἰς οὐρανοὺς» κ.λπ. καὶ τοῦ Προδρόμου προσόμοια 3, Δόξα, «Θησαυρὸς ἐνθέων δωρεῶν», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς τὸ ἰδιόμελον τῆς σειρᾶς «Ἐτέχθης ὡς αὐτὸς ἠθέλησας». Εἴσοδος, «Φῶς ἱλαρὸν» καὶ τὸ μέγα προκείμενον «Ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ» κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ἀπόστιχα τὰ 3 προσόμοια τοῦ Μηναίου μετὰ τῶν στίχων αὐτῶν, Δόξα, «Ἡ τῶν θείων ἐννοιῶν», Καὶ νῦν, τὸ τῆς σειρᾶς τῆς ἑορτῆς «Ἐν τοῖς ὄρεσιν». Ἀπολυτίκια «Ὡς θεῖον θησαύρισμα», Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Ὁ ἑξάψαλμος. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» ἀπολυτίκια «Ὡς θεῖον θησαύρισμα», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος.] Καθίσματα, εἰς τὴν α´ στιχολογίαν τὸ τοῦ προδρόμου «Ἐκ γῆς ἀνατείλασα», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ μεθέορτον «Ἐπὶ τοῦ ὄρους ἀνελθών» (Παρασκευῇ πρωί)· εἰς τὴν β´ στιχολογίαν τὸ τοῦ προδρόμου «Ἀναδοθεῖσα ὡς χρυσός», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ μεθέορτον «Ἐπιβὰς ἐν νεφέλαις»· διὰ δὲ τὸν πολυέλεον τὸ τοῦ προδρόμου «Ὁ Ἡρῴδης, πρόδρομε», Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς, ἦχος α´, «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος»·
Ἀγγέλων θαυμαζόντων τῆς ἀνόδου τὸ ξένον ׀ καὶ μαθητῶν ἐκπληττομένων τὸ φρικτὸν τῆς ἐπάρσεως, ׀ ἀνῆλθες μετὰ δόξης ὡς Θεός, ׀ καὶ πύλαι σοι ἐπήρθησαν, σωτήρ· ׀ διὰ τοῦτο αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν ἐθαύμαζον βοῶσαι· ׀ Δόξα τῇ καταβάσει σου, σωτήρ, ׀ δόξα τῇ βασιλείᾳ σου, ׀ δόξα τῇ ἀναλήψει σου, μόνε φιλάνθρωπε.
Οἱ ἀναβαθμοὶ «Ἐκ νεότητός μου» κ.λπ. καὶ τὰ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου τοῦ Προδρόμου, ὁ ν´ ψαλμὸς χῦμα, κ.τ.λ. ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Κανόνες, ὁ α´ τῆς ἑορτῆς (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ τοῦ Προδρόμου. Ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς, εἶτα ψάλλονται τὸ μεσῴδιον κάθισμα τοῦ Μηναίου «Ἐπεφάνη σήμερον», Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς, ἦχος γ´, πρὸς «Τὴν ὡραιότητα»·
Ὁ προαιώνιος Θεὸς καὶ ἄναρχος, ׀ ἥν περ ἀνείληφε φύσιν ἀνθρώπειον ׀ θεοποιήσας μυστικῶς, σήμερον ἀνελήφθη· ׀ ἄγγελοι προτρέχοντες ἀποστόλοις ἐδείκνυον ׀ τοῦτον πορευόμενον εἰς οὐρανοὺς μετὰ δόξης πολλῆς· ׀ αὐτῷ δὲ προσκυνήσαντες ἔλεγον· ׀ Δόξα Θεῷ τῷ ἀναληφθέντι.
Ἀπὸ Ϛ´ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τοῦ Προδρόμου καὶ τὸ συναξάριον. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Θείῳ καλυφθείς»· «Τὴν τιμιωτέραν», καὶ ὁ εἱρμὸς «Χαίροις, ἄνασσα». Ἐξαποστειλάρια, τὸ τοῦ προδρόμου «Ἐν τῇ εὑρέσει, Πρόδρομε» καὶ τὸ τῆς ἑορτῆς «Τῶν μαθητῶν ὁρώντων σε». Εἰς τοὺς αἴνους τὰ 3 στιχηρὰ προσόμοια τοῦ Προδρόμου «Χαίροις ἡ ἱερὰ κεφαλὴ» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τοῦ Μηναίου «Τὴν πανσεβάσμιον κάραν», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Φωτισθέντες, ἀδελφοί». Δοξολογία μεγάλη καὶ τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα τῆς ἀναλήψεως· εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς...»· μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ», «Ὡς θεῖον θησαύρισμα» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας». Ἀπόστολος τοῦ Προδρόμου, Κυρ. ιε´ ἐπιστ., «Ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους» (Β´ Κορ. δ´ 6-15)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Δευτ. δ´ ἑβδ. Ματθ. «Ἀκούσας ὁ Ἰωάννης ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ» (Μτθ. ια´ 2-15). Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ» ἅπαξ· καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.
26. Σάββατον. Κάρπου καὶ Ἀλφαίου ἀποστόλων.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. Ϛ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κ´ 7-12)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. Ϛ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιδ´ 10-21).
27. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Τῶν ἁγίων 318 πατέρων τῆς Α´ Οἰκουμενικῆς συνόδου (325 μ.Χ.)». Ἑλλαδίου ἱερομάρτυρος (Ϛ´ αἰ.)· Ἰωάννου τοῦ Ῥώσου († 1730). Ἦχος πλ. β´, ἑωθινὸν ι´ (τυπικὸν Πεντηκοσταρίου §§41-42).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀνελήφθης»· κοντάκιον «Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ἡ ἀκολουθία ἅπασα ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Ἀπόλυσις (λεγομένη ἕως τῆς θ´ ὥρας αὔριον) «Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν καὶ ἐν δόξῃ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ἡμῶν εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ ἐν δεξιᾷ καθίσας τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικὸν μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, Δόξα, τὸ τῆς λιτῆς ἰδιόμελον «Ἀποστολικῶν παραδόσεων», Καὶ νῦν, «Κύριε, τῆς οἰκονομίας», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια (βλέπε εἰς Πεντηκοστάριον).
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ, εὐλογητάρια, ἀναβαθμοί, καὶ πᾶσα ἡ τάξις τοῦ ἑωθινοῦ (ι´) Εὐαγγελίου, κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Πεντηκοσταρίου.
ΚΑΝΟΝΕΣ κ.τ.λ. ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Ἀφ᾿ Ϛ´ ᾠδῆς τῶν κανόνων τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῶν πατέρων καὶ τὰ συναξάρια Μηναίου καὶ Πεντηκοσταρίου.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Θείῳ καλυφθείς»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Χαίροις, ἄνασσα».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ καὶ αἶνοι ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἂν προτιμηθοῦν ἀντίφωνα, ψάλλονται τὰ τῆς ἑορτῆς, ἀλλ᾿ εἰς τὸ β´ λέγεται ἐφύμνιον τὸ «Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν», καὶ εἰς τὸ γ´ τὸ ἀπολυτίκιον «Ἀνελήφθης»· εἰς δὲ τὸ Εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ἡμῶν εἰς τοὺς οὐρανούς...»
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Ἀγγελικαὶ δυνάμεις», «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ», «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. ζ´ ἑβδ. Πράξ., «Ἔκρινεν ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι» (Πρξ. κ´ 16-18, 28-36)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ζ´ ἀπὸ τοῦ Πάσχα, «Ἐπάρας ὁ Ἰησοῦς τοὺς ὀφθαλμούς» (Ἰω. ιζ´ 1-13).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε τὸν Κύριον»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ».
Σημείωσις. Ἔνθα πανηγυρίζεται ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ῥώσου, ἡ ἀκολουθία αὐτοῦ συμψάλλεται ἐκ τῆς οἰκείας φυλλάδος, κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ τυπικοῦ Μαΐου 21, §§11-13.
28. Δευτέρα. Εὐτυχοῦς ἐπισκόπου Μελιτινῆς († α´ αἰ.)· Ἑλικωνίδος μάρτυρος (†244)· μνήμη α´ Οἰκουμενικῆς συνόδου ἐν Νικαίᾳ (325).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ζ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κα´ 8-14)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ζ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιδ´ 27-ιε´ 7).
29. Τρίτη. Θεοδοσίας παρθενομάρτυρος (†307) τῆς Τυρίας· Θεοδοσίας ὁσιομάρτυρος τῆς Κωνσταντινουπολιτίσσης (†730), Ἀλεξάνδρου ἀρχιεπισκ. Ἀλεξανδρείας (†328). [Ἐπέτειος τῆς ἀποφράδος ἡμέρας τῆς ὑπὸ τῶν Τούρκων γενομένης ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως (1453).]
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. ζ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κα´ 26-32)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ζ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιϚ´ 2-12).
30. Τετάρτη. Ἰσαακίου ὁσίου, ἡγουμένου τῆς μονῆς τῶν Δαλμάτων (†383).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. ζ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κγ´ 1-11)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ζ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιϚ´ 15-23).
31. Πέμπτη. Ἑρμείου μάρτυρος (β´ αἰ.).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ζ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κε´ 13-19)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ζ´ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ιϚ´ 22-33).
****
* Ὡς θεοτοκίον τοῦ μεσῳδίου καθίσματος σημειοῦται τὸ αὐτόμελον «Τὴν ὡραιότητα», ὅ περ ὅμως ἐψάλη ἤδη εἰς τὰ ἀναστάσιμα καθίσματα πρὸ τῶν εὐλογηταρίων. Πρὸς ἀποφυγὴν τῆς ἐπαναλήψεως αὐτοῦ προτιμητέον τὸ ἑξῆς ὅμοιον θεοτοκίον (ἐκ τῆς Παρακλητικῆς)·
«Τὸν ἀκατάληπτον καὶ ἀπερίγραπτον, τὸν ὁμοούσιον Πατρὶ καὶ Πνεύματι, ἐν τῇ γαστρί σου μυστικῶς ἐχώρησας, θεομῆτορ· μίαν καὶ ἀσύγχυτον τῆς Τριάδος ἐνέργειαν, ἔγνωμεν τῷ τόκῳ σου, ἐν τῷ κόσμῳ δοξάζεσθαι· δι᾿ ὃ καὶ εὐχαρίστως βοῶμέν σοι· Χαῖρε, ἡ κεχαριτωμένη».