ΜΗΝ ΙΟΥΛΙΟΣ
ἔχων ἡμέρας τριάκοντα μίαν
Ἡ ἡμέρα ἔχει ὥρας 14 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 10
1. Παρασκευή. † Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ τῶν ἀναργύρων τῶν ἐν Ῥώμῃ (†284).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκια «Οἱ τῶν ἀποστόλων», Δόξα, «Ἀπόστολοι ἅγιοι»· κοντάκιον «Τοὺς ἀσφαλεῖς καὶ θεοφθόγγους κήρυκας».
Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ ἄνευ Παρακλητικῆς.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν γίνεται εἴσοδος· εἰς τὸ Καὶ νῦν τοῦ στίχου θεοτοκίον «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τῶν ἀναργύρων» (Παρακλ., ἦχ. πλ. β´, Τετάρτῃ ἑσπέρας).
Εἰς τὸν ὄρθρον. Τοῦ κανόνος τῶν ἁγίων προηγεῖται ὁ κανὼν τῆς μικρᾶς παρακλήσεως τῆς Θεοτόκου «Ὑγρὰν διοδεύσας»· καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Κοντάκιον «Προστασία»· Ἀπόστολος τῶν ἁγίων, Νοεμ. 1ῃ, «Ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ» (Α´ Κορ. ιβ´ 27-ιγ´ 8)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, «Προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς τοὺς δώδεκα» (Μτθ. ι´ 1, 5-8)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».
2. Σάββατον. † Κατάθεσις τῆς τιμίας ἐσθῆτος τῆς Θεοτόκου ἐν Βλαχέρναις (473).
Ἡ ἀκολουθία τῆς Θεοτόκου ψάλλεται ὡς ἔστι διατεταγμένη εἰς τὸ Μηναῖον.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου· τὸ δὲ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς λέγεται ἅπαξ.
Μεσονυκτικὸν τὸ τῆς ἡμέρας.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκιον δίς· κανόνες οἱ δύο τοῦ Μηναίου (μετὰ τῶν εἱρμῶν τοῦ α´). Καταβασίαι δὲν λέγονται, πλὴν μόνον ἐκ τοῦ β´ κανόνος οἱ εἱρμοὶ τῆς γ´, Ϛ´, η´ καὶ θ´ ᾠδῆς εἰς τὴν τάξιν αὐτῶν· ψάλλομεν δὲ καὶ «Τὴν τιμιωτέραν»· ἀλλὰ μετὰ τοὺς αἴνους, δοξολογία μεγάλη καὶ τὸ ἀπολυτίκιον.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὸ κοντάκιον τοῦ Μηναίου «Περιβολὴν πᾶσι πιστοῖς»· Ἀπόστολος τῆς Θεοτόκου, 21 Νοεμ., «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή» (Ἑβρ. θ´ 1-7)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, 8 Σεπτ. εἰς τὸν ὄρθρον, «Ἀναστᾶσα Μαριάμ» (Λκ. α´ 39-49, 56)· «Ἄξιον ἐστί»· «Ποτήριον σωτηρίου».
Σημείωσις. Ἔνθα ἑορτάζεται ἐπισημότερον ἡ ἀκολουθία τῆς Θεοτόκου, γίνεται εἴσοδος ἐν τῷ ἑσπερινῷ καὶ ψάλλονται εἰς τὸν ὄρθρον καταβασίαι «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου».
3. † ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ὑακίνθου μάρτυρος (†108). Ἀνατολίου Κων/λεως (†458), Θεοδότης μάρτυρος (†712), Γερασίμου τοῦ νέου ὁσιομάρτυρος τοῦ ἐκ Μεγάλου Χωρίου Εὐρυτανίας (†1812). Ἦχος β´· ἑωθινὸν γ´.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Θεοτόκε ἀειπάρθενε»· κοντάκιον «Περιβολὴν πᾶσι πιστοῖς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 7 καὶ τοῦ Μηναίου 3, Δόξα, Καὶ νῦν, «Παρῆλθεν ἡ σκιά».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα «Ἡ ἀνάστασίς σου» κ.λπ. μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν αὐτῶν «Ὢ θαύματος καινοῦ».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙον «Ὅτε κατῆλθες», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ «Πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου «Μετὰ τὸ πάθος πορευθεῖσαι».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἀπολυτίκιον δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), Καὶ νῦν τὸ θεοτοκίον. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (γ´) μετὰ τῆς τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὰ μεσῴδια τοῦ Μηναίου· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ γ´ ἀναστάσιμον «Ὅτι Χριστὸς ἐγήγερται» καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ γ´ ἑωθινὸν «Τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μακαρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Ὅτε κατῆλθες» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προστασία».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. γ´ ἐπιστ., «Δικαιωθέντες ἐκ πίστεως» (Ῥωμ. ε´ 1-10)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. γ´ Ματθ., «Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός» (Μτθ. Ϛ´ 22-33).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.
4. Δευτέρα. Ἀνδρέου ἐπισκόπου Κρήτης, ποιητοῦ τοῦ μεγάλου κανόνος. Μιχαὴλ Χωνιάτη ἐπισκόπου Ἀθηνῶν (†1220).
Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. θ´ 18-33)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ια´ 2-15).
5. Τρίτη. Ἀθανασίου τοῦ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἄθῳ (†1000) καὶ Λαμπαδοῦ ὁσίων.
Ἡ ἀκολουθία ἑορτάσιμος, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, δίχα Παρακλητικῆς. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν γίνεται εἴσοδος· ἀπολυτίκιον «Τὴν ἐν σαρκὶ ζωήν σου», Δόξα, Καὶ νῦν, «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν». Εἰς τὸ μεσονυκτικὸν ἡ λιτὴ τοῦ ἁγίου. Εἰς τὸν ὄρθρον καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· δοξολογία μεγάλη, καὶ τὸ ἀπολυτίκιον τοῦ ὁσίου. Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Προστασία»· προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον 5ης Δεκ.· Ἀπόστολος τοῦ ὁσίου, Σαβ. κζ´ ἑβδ. ἐπιστ., «Ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματος» (Γαλ. ε´ 22-Ϛ´ 2)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Πέμ. δ´ ἑβδ. Ματθ., «Πάντα μοι παρεδόθη» (Μτθ. ια´ 27-30)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».
6. Τετάρτη. Σισώη ὁσίου τοῦ μεγάλου (†429). Λουκίας μάρτυρος (†301), Ἀπολλωνίου, Ἐπιμάχου, Ἀλεξανδρίωνος μαρτύρων.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ια´ 2-12)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ια´ 20-26).
7. Πέμπτη. † Κυριακῆς μεγαλομάρτυρος (δ´ αἰ.), Θωμᾶ ὁσίου τοῦ ἐν Μαλεῷ (ι´ αἰ.).
Κατὰ τὸ Τ.Μ.Ε. (7 Ἰουλ. §1), «εἰ τύχοι ἡ μνήμη τῆς ἁγίας ἐν πάσῃ ἄλλῃ ἡμέρᾳ πλὴν Κυριακῆς, ἡ ἀκολουθία αὐτῆς μετὰ τῆς τοῦ ὁσίου Θωμᾶ τοῦ ἐν Μαλεῷ ψάλλεται κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ διάταξιν», ἤ τοι μετὰ τῶν ὕμνων τῆς Παρακλητικῆς (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§2-30).
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ἑσπέρια εἰς στίχους 6, στιχηρὰ προσόμοια τοῦ ὁσίου 3 «Θεοφεγγῆ σε φωστῆρα» κ.λπ., καὶ τῆς ἁγίας ἕτερα 3 «Μάρτυς ἀθληφόρε» κ.λπ., Δόξα, τὸ ἰδιόμελον αὐτῆς «Ἐκ δεξιῶν τοῦ σωτῆρος», Καὶ νῦν, τὸ ὁμόηχον προσόμοιον θεοτοκίον «Πανύμνητε κατάβαλε». Εὐθὺς (ἄνευ εἰσόδου) «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον κ.τ.λ., ὡς συνήθως. Εἰς τὸν στίχον (ὡς σημειοῦται εἰς τὸ Μηναῖον) τὰ «στιχηρὰ τῆς Ὀκτωήχου», εἰς τοὺς συνήθεις στίχους τὰ δύο τελευταῖα, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῆς ἁγίας «Ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν», Καὶ νῦν, θεοτοκίον «Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου» (Παρακλ., Δευτ. ἑσπέρας, ἦχος β´). Ἀπολυτίκιον «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ ὁμόηχον αὐτοῦ θεοτοκίον τῆς Τετάρτης ἑσπέρας «Τὸν Λόγον τοῦ Πατρός» (Παρακλητική, εἰς τὰ θεοτοκία ἀπολυτίκια), ἡ ἐκτενὴς καὶ τὰ λοιπὰ ὡς συνήθως καὶ ἡ εὐχὴ τῆς ἀπολύσεως.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἀπολυτίκιον δὶς καὶ τὸ θεοτοκίον, ὡς εἰς τὸν ἑσπερινόν. Καθίσματα τὰ τῆς Παρακλητικῆς. Ο ν´ χῦμα καὶ κανόνες, ὁ α´ τῆς Παρακλ. μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτοῦ καὶ οἱ δύο τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς ὁ εἱρμὸς «Στερέωσον ἡμᾶς», αἴτησις καὶ τὰ μεσῴδια καθίσματα ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· ἀφ᾿ ς´ ὁ εἱρμὸς «Ἐν ἀβύσσῳ πταισμάτων», αἴτησις, τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῆς ἁγίας καὶ τὸ συναξάριον. Εἰς τὸν στίχον «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν» ὁ εἱρμὸς τῆς η´ ᾠδῆς «Τὸν ἐν καμίνῳ τοῦ πυρός»· «Τὴν τιμιωτέραν», ὁ εἱρμὸς τῆς θ´ ᾠδῆς «Τὸν ἐκ Θεοῦ Θεὸν Λόγον» καὶ τὸ «Ἄξιον ἐστίν». Αἴτησις, τὸ ἐξαποστειλάριον τῆς ἡμέρας τῆς ἑβδομάδος «Ἡ δωδεκὰς ἡ ἁγία» καὶ τὰ κάτωθι τῆς ἁγίας·
Ἦχος γ´, πρὸς «Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις»
Ἐν οὐρανοῖς ὡς μάρτυς, Κυριακὴ σὺ τῷ Θεῷ, παρισταμένη ἐνδόξως, πάντας ἡμᾶς τοὺς εὐσεβῶς, μνήμην τὴν σὴν ἐκτελοῦντας, σῷζε σεπταῖς σου πρεσβείαις.
Θεοτοκίον (ὅμοιον)
Ἱερωτάταις κόρη, Κυριακῆς τῆς σεμνῆς, πρεσβείαις φύλαττε πάντας, δούλους τοὺς σοὺς ἐκ τῶν δεινῶν, καὶ πάσης ἄλλης ἀνάγκης, ὡς προστασία τοῦ κόσμου.
«Σοὶ δόξα πρέπει», ἡ δοξολογία χ ῦ μ α κ.τ.λ. ὡς συνήθως. Εἰς τὸν στίχον τῶν αἴνων, στιχηρὰ τῆς Παρακλητικῆς 3, εἰς τοὺς συνήθεις στίχους τὰ δύο τελευταῖα, Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εἶτα «Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι», τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπολυτίκιον «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ ὁμόηχον θεοτοκίον τοῦ τέλους τοῦ ὄρθρου «Ὅτι πάντων ὑπάρχεις» (Παρακλ., εἰς τὸ τέλος).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Ἀντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τὰ καθ᾿ ἡμέραν (γενικαὶ τυπικαὶ διατάξεις §29). Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προστασία τῶν Χριστιανῶν». Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ια´ 13-24)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ια´ 27-30). Κοινωνικὸν τῆς ἡμέρας.
Σημείωσις. Εἰς τοὺς ἑορτάζοντας τὴν μνήμην τῆς μεγαλομάρτυρος ναούς, ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ἐκ τῆς οἰκείας φυλλάδος κατὰ τὴν ἐν αὐτῇ τάξιν. Ἂν τυχὸν δὲν ὑπάρχῃ ἰδιαιτέρα φυλλάς, μετὰ τὸ ἐξαποστειλάριον λέγονται αἶνοι (τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ 3 προσόμοια τῆς ἁγίας εἰς 4, Δόξα, τὸ εἰς τὸν στίχον τοῦ ἑσπερινοῦ ἰδιόμελον «Ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν», Καὶ νῦν, «Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου»). Δοξολογία μεγάλη. Εἰς τὴν λειτουργίαν προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον μαρτυρικά (4 Δεκ.)· Ἀπόστολος: τῆς ἁγίας, Πέμ. ιε´ ἑβδ. ἐπιστ., «Πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν» (Γαλ. γ´ 22-δ´ 5)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Δευτ. ιε´ ἑβδ. Ματθ., «Ἠκολούθει τῷ Ἰησοῦ ὄχλος πολύς» (Μρκ. ε´ 24-34)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».
8. Παρασκευή. Προκοπίου μεγαλομάρτυρος (†303)· Θεοφίλου ὁσίου τοῦ ἐκ Ζίχνης (†1548), Ἀναστασίου ἱερομ. ἐξ Ἰωαννίνων (†1734).
Ἡ ἀκολουθία τοῦ μεγαλομάρτυρος, οὖσα ἡμιεορτάσιμος, ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου μετὰ Παρακλητικῆς (ὅρα ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§2-30). Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου. Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν· οἱ αἶνοι τοῦ Μηναίου, ἡ μικρὰ δοξολογία χῦμα καὶ ἀπόστιχα αἴνων ἐκ τῆς Παρακλητικῆς. Εἰς τὴν θ. λειτουργίαν Ἀπόστολος: μεγαλομάρτυρος, ὃν ζήτει Κυρ. λβ´ ἐπιστ. (Α´ Τιμ. δ´ 9-15)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιβ´ 1-8). Δυνατὸν ὅμως ἐν τῷ ὄρθρῳ νὰ ψαλῇ δοξολογία μεγάλη (παραλειπομένων τῶν ἀποστίχων τῶν αἴνων)· τότε εἰς τὴν λειτουργίαν λέγεται Εὐαγγέλιον τοῦ ἁγίου, Ἰουλίου 8 (Λκ. Ϛ´ 17-19, θ´ 1-2, ι´ 16-21)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».
Σημείωσις. Ἔνθα τυχὸν ἑορτάζεται ὁ μεγαλομάρτυς, ἡ ἀκολουθία λέγεται ἐκ τῆς οἰκείας φυλλάδος ἄνευ Παρακλητικῆς, μετ᾿ εἰσόδου εἰς τὸν ἑσπερινόν· εἰς τὸν ὄρθρον, κανόνες ὁ τῆς μικρᾶς παρακλήσεως τῆς Θεοτόκου καὶ ὁ τοῦ ἁγίου· καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· δοξολογία μεγάλη· εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Προστασία»· ἀναγνώσματα τοῦ ἁγίου.
9. Σάββατον. Παγκρατίου ἱερομάρτυρος ἐπισκ. Ταυρομενίας (α´ αἰ.). Διονυσίου τοῦ ῥήτορος καὶ Μητροφάνους ὁσίων τῶν ἐν Ἄθῳ, Μιχαὴλ νεομάρτυρος (Πακνανᾶ) τοῦ Ἀθηναίου (†1770).
Ἡ ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλογητάρια. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. δ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. Ϛ´ 11-17)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. δ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. η´ 14-23).
10. † ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´. Τῶν ἐν Νικοπόλει τῆς Ἀρμενίας 45 μαρτύρων (†319). Γρηγορίου ἐπισκόπου Ἄσσου. Ἦχος γ´, ἑωθινὸν δ´.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀπόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνήσθητι, Κύριε»· κοντάκιον «Ὡς ἀπαρχάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 7 καὶ τοῦ Μηναίου 3, Δόξα, Καὶ νῦν, «Πῶς μὴ θαυμάσωμεν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, «Ἀσπόρως ἐκ θείου Πνεύματος».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία», τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου «Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος», ἀπολυτίκιον «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (δ´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον τοῦ Μηναίου κάθισμα μετὰ τοῦ θεοτοκίου· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ δ´ ἀναστάσιμον «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες» καὶ θεοτοκίον ὅμοιον «Τὸ Χαίρετε φθεγξάμενος».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ δ´ ἑωθινὸν «Ὄρθρος ἦν βαθύς», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προστασία».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. δ´ ἐπιστ., «Ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας» (Ῥωμ. Ϛ´ 18-23)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. δ´ Ματθ., «Ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς Καπερναούμ» (Μτθ. η´ 5-13).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», «Πληρωθήτω», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
11. Δευτέρα. Εὐφημίας μεγαλομάρτυρος (†451). Ὄλγας ἰσαποστόλου (†969), Νεκταρίου ὁσιομάρτυρος τοῦ ἐκ Βρυούλων (†820).
Η ἑορτάσιμος ἀκολουθία τῆς ἁγίας ψάλλεται ἄνευ Παρακλητικῆς, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (τυπικὸν 11ης Ἰουλίου §§1-3). Τὰ στιχηρὰ τῆς λιτῆς εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Εὐαγγέλιον ὄρθρου: τῆς ἁγίας, Δευτ. ιε´ ἑβδ. Ματθ., «Ἠκολούθει τῷ Ἰησοῦ ὄχλος πολύς» (Μρ. ε´ 24-34). Κανόνες, ὁ μικρὸς παρακλητικὸς τῆς Θεοτόκου (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ τῆς ἁγίας. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής». Ἐξαποστειλάρια, αἶνοι, δοξολογία μεγάλη, ἀπολυτίκιον «Λίαν εὔφρανας». Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Προστασία»· Ἀπόστολος τῆς ἁγίας, Κυρ. ιϚ´ ἐπιστ., «Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν» (Β´ Κορ. Ϛ´ 1-10)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Δευτ. δ´ ἑβδ. Λουκᾶ, «Ἠρώτα τις τῶν Φαρισαίων» (Λκ. ζ´ 36-50)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».
12. Τρίτη. Πρόκλου καὶ Ἱλαρίου τῶν μαρτύρων (β´ αἰ.).
Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. ε´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιδ´ 9-19)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ε´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιβ´ 14-17, 22-30).
13. Τετάρτη. Ἡ σύναξις τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, Στεφάνου ὁσίου τοῦ Σαββαΐτου (†794), μάρτυρος Γολινδούχ.
Ἀπόστολος: ἀρχαγγέλου, 8ης Νοεμ. (Ἑβρ. β´ 2-10)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 8ης Νοεμ. (Λκ. ι´ 16-21).
14. Πέμπτη. Ἀκύλα ἀποστόλου (Πρξ. ιη´ 2). Ἰούστου μάρτυρος, Ἰωσὴφ ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Νικοδήμου ὁσίου τοῦ Ἁγιορείτου (†1809).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ε´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιε´ 17-29)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ε´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιβ´ 46-ιγ´ 3).
Σημείωσις. Ἔνθα ἑορτάζεται ὁ ὅσιος Νικόδημος, καταλιμπάνεται ἡ ἀκολουθία τοῦ Μηναίου (ψαλλομένη ἐν τοῖς ἀποδείπνοις), καὶ ἀναγινώσκονται τὰ εἰς τὴν οἰκείαν φυλλάδα κείμενα ἀναγνώσματα.
15. Παρασκευή. Κηρύκου μάρτυρος καὶ Ἰουλίττης τῆς μητρὸς αὐτοῦ (†305).
Προκείμενον, ἦχος δ´, «Ὁ κατοικίζων στεῖραν ἐν οἴκῳ, μητέρα ἐπὶ τέκνοις εὐφραινομένην», στίχος «Αἰνεῖτε, παῖδες, Κύριον, αἰνεῖτε τὸ ὄνομα Κυρίου»· Ἀπόστολος: τοῦ μάρτυρος, Ἰουλ. 15 (Α´ Κορ. ιγ´ 11-ιδ´ 5)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ε´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιγ´ 3-9).
Σημείωσις. Ἐὰν τυχὸν ψαλῇ ἑορτάσιμος ἀκολουθία τῶν ἁγίων μαρτύρων (ἐκ τῆς οἰκείας φυλλάδος ἢ ἐξ ὡρισμένων ἐκδόσεων Μηναίων), λέγεται ἄνευ Παρακλητικῆς, μετ᾿ εἰσόδου εἰς τὸν ἑσπερινόν· εἰς τὸν ὄρθρον καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Προστασία»· Εὐαγγέλιον τῶν μαρτύρων, ὃ ζήτει Σαβ. ι´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιζ´ 24-ιη´ 4)· κοινωνικὸν «Αἰνεῖτε, παῖδες, Κύριον, αἰνεῖτε τὸ ὄνομα Κυρίου· ἀλληλούια».
16. Σάββατον. Ἀθηνογένους ἱερομάρτυρος (†311).
Ἡ ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλογητάρια. Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. ε´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. η´ 14-21)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ε´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. θ´ 9-13).
17. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´. «Τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων πατέρων τῆς ἐν Χαλκηδόνι Δ´ Οἰκουμενικῆς συνόδου (451)». † Μαρίνης μεγαλομάρτυρος (δ´ αἰ.). Ἦχος δ´, ἑωθινὸν ε´ (Τυπικὸν 17ης Ἰουλίου §2 ἐν συνδυασμῷ μὲ τὸ Τυπικὸν τῆς Κυριακῆς τῶν ἁγ. πατέρων).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀπόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνήσθητι, Κύριε»· κοντάκιον «Ὡς ἀπαρχάς».
Εἴδησις. Ἡ ἀκολουθία τῶν ἁγίων πατέρων κεῖται ἐν τῷ Μηναίῳ μεταξὺ 13ης καὶ 14ης Ἰουλίου.
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 4, τῶν πατέρων προσόμοια 3 «Σὲ τὸν ἀπερίγραπτον» κ.λπ. καταλιμπανομένου τοῦ τετάρτου, καὶ τῆς μάρτυρος ἕτερα 3, Δόξα, «Τὰς μυστικὰς σήμερον», Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον τοῦ ἤχου «Ὁ διὰ σὲ θεοπάτωρ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα τῆς ἀκολουθίας τῶν πατέρων.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τῆς ἁγίας «Ἐκ δεξιῶν τοῦ σωτῆρος», Καὶ νῦν, [κατ᾿ ἀπαίτησιν τοῦ Τ.Μ.Ε.] τὸ ἰδιόμελον τῶν πατέρων «Ἀποστολικῶν παραδόσεων».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως», «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ», Δόξα, «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, εἶτα τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ τῆς ἁγίας ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα τῶν δύο στιχολογιῶν κατὰ σειρὰν καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ε´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν), εἷς τῶν πατέρων μετὰ στίχου «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ...», καὶ εἷς τῆς μάρτυρος μετὰ στίχου «Ἁγία τοῦ Θεοῦ...»· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου, τὸ μεσῴδιον κάθισμα τῶν πατέρων «Φωστῆρες ὑπέρλαμπροι», Δόξα, τὸ μεσῴδιον κάθισμα τῆς μάρτυρος «Μαρῖνα μάρτυς», Καὶ νῦν, τὸ μεσῴδιον θεοτοκίον τῶν πατέρων «Ταχὺ δέξαι, δέσποινα»*· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τῶν πατέρων, τὸ συναξάριον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς τῶν πατέρων.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου». «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ ε´ ἀναστάσιμον, τῶν πατέρων «Πατέρων θείων σήμερον», τῆς ἁγίας «Μαρῖνα μάρτυς Κυρίου» καὶ θεοτοκίον ὅμοιον «Χρυσοπλοκώτατε πύργε».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ* ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν πατέρων προσόμοια 3 «Ὅλην συγκροτήσαντες» κ.λπ. εἰς 4, εἰς τοὺς στίχους αὐτῶν τὰ δύο τελευταῖα, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῶν πατέρων «Τῶν ἁγίων πατέρων ὁ χορός», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μακαρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως», τὸ τῶν πατέρων, τῆς ἁγίας, καὶ τοῦ ναοῦ, ἐπισφραγιστικὸν κοντάκιον «Προστασία».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος –μετὰ προκειμένου τῆς Κυρ. τῶν πατέρων Ἰουλίου– Κυρ. τῶν πατέρων, 11 Ὀκτ., «Πιστὸς ὁ λόγος καὶ περὶ τούτων» (Τίτ. γ´ 8-15)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, 18 Ἰαν., «Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Μτθ. ε´ 14-19).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
18. Δευτέρα. Αἰμιλιανοῦ, Παύλου, Θεῆς καὶ Οὐαλεντίνης τῶν μαρτύρων (†363).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. Ϛ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιϚ´ 17-24)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. Ϛ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιγ´ 10-23).
19. Τρίτη. Μακρίνης, ἀδελφῆς τοῦ μεγάλου Βασιλείου, καὶ Δίου, ὁσίων (†380).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. Ϛ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Κορ. α´ 1-9)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. Ϛ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιγ´ 24-30).
20. Τετάρτη. † Ἠλιοὺ προφήτου τοῦ Θεσβίτου (940 π.Χ.).
Ἡ ἑορτάσιμος ἀκολουθία τοῦ προφήτου ψάλλεται δίχα Παρακλητικῆς, κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν. Εἰς τὸν στίχον τοῦ ἑσπερινοῦ, Καὶ νῦν, θεοτοκίον «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τοῦ προφήτου» (Παρακλ., ἦχ. πλ. β´, Τετάρτῃ ἑσπέρας). Τὸ ἀπολυτίκιον ἔν τε τῷ ἑσπερινῷ καὶ τῷ ὄρθρῳ ἐπισφραγίζεται μετὰ τοῦ ὁμοήχου α´ θεοτοκίου «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον». Εἰς τὸ μεσονυκτικὸν τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρά. Εἰς τὸν ὄρθρον ὁ τῆς Θεοτόκου μικρὸς παρακλητικὸς κανὼν «Ὑγρὰν διοδεύσας» καὶ οἱ δύο τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου». Κοντάκιον εἰς τὴν λειτουργίαν «Προστασία». Ἀπόστολος τοῦ προφήτου, Ἰουλίου 20, «Ὑπόδειγμα λάβετε» (Ἰακ. ε´ 10-20)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Παρ. α´ ἑβδ. Λουκᾶ, «Ἐθαύμαζον οἱ ὄχλοι» (Λκ. δ´ 22-30). Κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ· τοῖς εὐθέσι πρέπει αἴνεσις· ἀλληλούια».
21. Πέμπτη. Ἰωάννου ὁσίου καὶ Συμεὼν ὁσίου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ (†590). Παρθενίου ἐπισκόπου τῶν Ῥαδοβιζίων Ἄρτης.
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. Ϛ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Κορ. γ´ 18-23)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. Ϛ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιγ´ 36-43).
22. Παρασκευή. Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς τῆς καλλιπαρθένου μυροφόρου (α´ αἰ.), Μαρκέλλης παρθενομάρτυρος.
Εἰς τὰ κεκραγάρια τοῦ ἑσπερινοῦ τὰ τρία προσόμοια τῆς ἁγίας «Μύρα προσεκόμισας» κ.λπ. καὶ τὰ διὰ τὸν στίχον ἕτερα 3 «Χριστοῦ φανέντος» κ.λπ., Δόξα, «Πρώτη κατιδοῦσα», Καὶ νῦν, τὸ σταυροθεοτοκίον· ἀπόστιχα τὰ τῆς Παρακλητικῆς, Δόξα, Καὶ νῦν, τὰ τοῦ Μηναίου. Ἡ λοιπὴ ἀκολουθία κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμπροσθεν γεν. τυπ. διατάξεις §2-30). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. Ϛ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Κορ. δ´ 5-9)· Εὐαγγέλιον: μυροφόρου, Τρίτης δ´ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. η´ 1-3). Κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».
23. Σάββατον. Φωκᾶ ἱερομάρτυρος. Ἰεζεκιὴλ τοῦ προφήτου (600 π.Χ.), Πελαγίας ὁσίας τῆς ἐν Τήνῳ (†1834).
Ἡ ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου ψάλλεται μὲ «Θεὸς Κύριος» (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§31-44). Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σάβ. Ϛ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. θ´ 1-6)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. Ϛ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. θ´ 18-26).
24. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ϛ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Χριστίνης μεγαλομάρτυρος (†300). Ἀθηναγόρου τοῦ ἀπολογητοῦ, Θεοφίλου τοῦ Ζακυνθίου τοῦ ἐν Χίῳ μαρτυρήσαντος (†1635). Ἦχος πλ. α´, ἑωθινὸν Ϛ´.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Καὶ τρόπων μέτοχος»· ἀντὶ κοντακίου τὰ τροπάρια τῆς ὥρας.
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6 καὶ τοῦ Μηναίου προσόμοια 3 «Θείαις ἐπιγνώσεσιν» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῆς ἁγίας «Ὡς ἀλάβαστρον μύρου», Καὶ νῦν, «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τοῦ Μηναίου «Τῇ χριστωνύμῳ σου κλήσει», Καὶ νῦν, «Ὢ θαύματος καινοῦ» (Παρακλ., ἦχος β´, Σαβ. ἑσπέρας, εἰς τὰ ἀπόστιχα).
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ «Ἀγγελικῇ ὁράσει».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα τῶν δύο στιχολογιῶν (ἀλλ᾿ εἰς τὸ Καὶ νῦν τῆς α´ στιχολογίας τὸ θεοτοκίον τοῦ ἀναστασίμου ἀπολυτικίου «Χαῖρε, πύλη Κυρίου»). Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (Ϛ´) μετὰ τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος καὶ ὁ τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ´ ᾠδῆς μεσῴδια καθίσματα τοῦ Μηναίου· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ Ϛ´ ἀναστάσιμον «Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος», τὸ τῆς ἁγίας «Ὡς εὔχρηστον καὶ τίμιον» καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ «Γεραίρουσι τὸν τόκον σου».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς ἁγίας τὰ 4 ἰδιόμελα «Δοξάζομέν σου, Χριστὲ» κ.λπ., εἰς στίχους τὰ δύο τελευταῖα α´) «Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον, καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆς φωνῆς τῆς δεήσεώς μου», β´) «Καὶ ἔστησεν ἐπὶ πέτραν τοὺς πόδας μου καὶ κατηύθυνε τὰ διαβήματά μου», Δόξα, τὸ Ϛ´ ἑωθινὸν «Ἡ ὄντως εἰρήνη», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «Τὸν συνάναρχον Λόγον», «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ», καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προστασία».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. Ϛ´ ἐπιστ., «Ἔχοντες χαρίσματα» (Ῥωμ. ιβ´ 6-14)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. Ϛ´ Ματθ., «Ἐμβὰς ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ πλοῖον» (Μτθ. θ´ 1-8).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
25. Δευτέρα. † Ἡ κοίμησις τῆς ἁγίας Ἄννης, μητρὸς τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὀλυμπιάδος διακόνου (†408-410) καὶ Εὐπραξίας (†413) ὁσίων· μνήμη τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει ε´ Οἰκουμενικῆς συνόδου (553).
Ἡ ἑορτάσιμος ἀκολουθία ψάλλεται δίχα Παρακλητικῆς, ὡς ἔχει ἀκριβῶς εἰς τὸ Μηναῖον. Τὰ τῆς λιτῆς στιχηρὰ εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἁγίας ἅπαξ εἰς τὸν ἑσπερινὸν καὶ δὶς εἰς τὸν ὄρθρον, μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν, εἰς τὸ δεύτερον. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γηγενής»· μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν τὸ ἀπολυτίκιον ἅπαξ. Εἰς τὴν λειτουργίαν ἀπολυτίκια «Ζωὴν τὴν κυήσασαν» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον τοῦ Μηναίου «Προγόνων Χριστοῦ»· προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον τῆς 25ης Ἰουλίου· Ἀπόστολος τῆς ἁγίας, 23 Σεπτ. «Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν» (Γαλ. δ´ 22-27)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Σαβ. Ϛ´ ἑβδ. Λουκᾶ, «Οὐδεὶς λύχνον ἅψας» (Λκ. η´ 16-21)· κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ, τοῖς εὐθέσι πρέπει αἴνεσις· ἀλληλούια».
26. Τρίτη. † Παρασκευῆς ὁσιομάρτυρος (β´ αἰ.), Ἑρμολάου ἱερομάρτυρος (†305).
Ἡ ἀκολουθία, ἑορτάσιμος οὖσα, ψάλλεται κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Μηναίου, ἄνευ Παρακλητικῆς.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν γίνεται εἴσοδος, εἰς δὲ τὰ ἀπόστιχα μετὰ τὸ δοξαστικὸν Καὶ νῦν, «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τῆς ἀθληφόρου» (Παρακλ., ἦχ. πλ. β´, Τετάρτῃ ἑσπέρας). Ἀπολυτίκιον μόνον τῆς ἁγίας «Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει», Δόξα, Καὶ νῦν, «Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι».
Εἰς τὸν ὄρθρον, ἀπολυτίκιον «Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει» (δὶς μετὰ τοῦ Δόξα), Καὶ νῦν, «Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι». Κανόνες ὁ μικρὸς παρακλητικὸς τῆς Θεοτόκου (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ οἱ δύο τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμιωτέραν». Εἰς τοὺς αἴνους Καὶ νῦν, «Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου» (Παρακλ., ἦχ. β´, Δευτ. ἑσπέρας). Δοξολογία μεγάλη.
Εἰς τὴν λειτουργίαν, κοντάκιον «Προστασία»· προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον μαρτυρικά (25 Νοεμ.)· Ἀπόστολος: τῆς ἁγίας, Πέμ. ιε´ ἑβδ. ἐπιστ., «Πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν» (Γαλ. γ´ 23-δ´ 5)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Δευτ. ιε´ ἑβδ. Ματθ., «Ἠκολούθει τῷ Ἰησοῦ ὄχλος πολύς» (Μρ. ε´ 24-34)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».
27. Τετάρτη. † Παντελεήμονος μεγαλομάρτυρος τοῦ ἰαματικοῦ (†305).
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Τὴν σπουδήν σου»· κοντάκιον «Τὸν ναόν σου, πάνσεμνε».
Ἡ ἀκολουθία ἑορτάσιμος οὖσα ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου, δίχα Παρακλητικῆς. Τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Εἰς τὸν ὄρθρον Εὐαγγέλιον τοῦ ἁγίου, 27 Ἰουλ. ἢ Τρ. ιβ´ ἑβδ. Λουκᾶ*, «Προσέχετε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων» (Λκ. κα´ 12-19)· κανόνες οἱ δύο τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χοροὶ Ἰσραήλ». Εἰς τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης» (6ης Αὐγούστου)· Ἀπόστολος: τοῦ ἁγίου, 26 Ὀκτωβρίου, «Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι» (Β´ Τιμ. β´ 1-10)· Εὐαγγέλιον: 23 Ἀπριλίου, «Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν» (Ἰω. ιε´ 17-ιϚ´ 2)· κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».
Εἴδησις. Ἀπὸ σήμερον μέχρι 5ης Αὐγούστου (πλὴν τῆς 1ης Αὐγ.), ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χοροὶ Ἰσραήλ». Εἰς τὴν λειτουργίαν ἐπισφραγιστικὸν κοντάκιον «Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης» μέχρι τῆς 13ης Αὐγούστου (πλὴν τῆς 1ης καὶ τῆς 5ης Αὐγούστου).
28. Πέμπτη. Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος καὶ Παρμενᾶ τῶν ἀποστόλων. Εἰρήνης ὁσίας Χρυσοβαλάντου, Παύλου ὁσίου τοῦ Ξηροποταμηνοῦ.
Ἀπόστολος: ἁγίων, Κυρ. μυροφόρων (Πρξ. Ϛ´ 1-7)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ζ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιε´ 12-21).
29. Παρασκευή. Καλλινίκου καὶ Θεοδότης μαρτύρων (γ´-δ´ αἰ.).
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. ζ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Κορ. ζ´ 35-η´ 8)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ζ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιε´ 29-31).
30. Σάββατον. Σιλουανοῦ τοῦ καὶ Σίλα καλουμένου, Κρήσκεντος, Ἐπαινετοῦ καὶ Ἀνδρονίκου ἀποστόλων (α´ αἰ.).
Ἡ ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλογητάρια. Ἀπόστολος: ἀποστόλου Σίλα, Σαβ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιε´ 35-41)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ζ´ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ι´ 37- ια´ 1).
31. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Εὐδοκίμου δικαίου (θ´ αἰ.), προεόρτια τῆς προόδου τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Ἦχος πλ. β´, ἑωθινὸν ζ´.
Εἰς τὴν θ´. Ἀπολυτίκιον «Ἀπόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνήσθητι, Κύριε»· κοντάκιον «Ὡς ἀπαρχάς».
Εἴδησις. Συμφώνως μὲ σημείωσιν τοῦ Τ.Μ.Ε. (εἰς τὴν τελευταίαν παράγραφον τοῦ μηνὸς Ἰουλίου), ἐὰν ἡ 31η τοῦ μηνὸς «τύχῃ ἐν Κυριακῇ, ἡ προεόρτιος τῆς προόδου τοῦ Σταυροῦ ἀκολουθία καταλιμπάνεται, μὴ ὑπάρχοντος ἐν τῷ ὄρθρῳ κανόνος προεορτίου».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6 καὶ τοῦ ἁγίου στιχηρὰ προσόμοια 3 «Μακαριώτατον τέλος» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τοῦ Μηναίου «Παντὸς δικαίου μνήμη», Καὶ νῦν, «Τίς μὴ μακαρίσει σε».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον αὐτῶν «Ὁ ποιητὴς καὶ λυτρωτής μου».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Ἀγγελικαὶ δυνάμεις», Δόξα, «Ἐκ γῆς ὁ καλέσας σε», Καὶ νῦν, θεοτοκίον ὁμόηχον «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα τῶν δύο στιχολογιῶν (ἀλλ᾿ εἰς τὸ Καὶ νῦν τῆς α´ στιχολογίας τὸ θεοτοκίον τοῦ ἀναστασίμου ἀπολυτικίου «Ὁ τὴν εὐλογημένην»). Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ζ´) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τοῦ ἁγίου «Ὑψηλὸν τὸν βίον ἐσχηκὼς» μετὰ στίχου «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν». Ἀπὸ γ´ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον κάθισμα τοῦ Μηναίου καὶ τὸ θεοτοκίον· ἀφ᾿ Ϛ´ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χοροὶ Ἰσραήλ»· «Τὴν τιμιωτέραν», καὶ ὁ εἱρμὸς «Ὁ τόκος σου ἄφθορος».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος», τὸ ζ´ ἀναστάσιμον, τὸ τοῦ ἁγίου «Καὶ ζῶν εὐδόκιμος ὤφθης» καὶ τὸ κάτωθι ὅμοιον θεοτοκίον·
«Ὁ γλυκασμὸς τῶν ἀγγέλων, τῶν θλιβομένων ἡ χαρά, Χριστιανῶν ἡ προστάτις, παρθένε μῆτερ Κυρίου, ἀντιλαβοῦ μου καὶ ῥῦσαι, τῶν αἰωνίων βασάνων».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ ζ´ ἑωθινὸν «Ἰδοὺ σκοτία καὶ πρωί», Καὶ νῦν, «Ὑπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μακαρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Ἀγγελικαὶ δυνάμεις», «Ἐκ γῆς ὁ καλέσας σε» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος: Κυρ. ζ´ ἐπιστ., «Ὀφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοί» (Ῥωμ. ιε´ 1-7)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ζ´ Ματθ., «Παράγοντι τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοί» (Μτθ. θ´ 27-35).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», «Πληρωθήτω» καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
* Τὸ μεσῴδιον κάθισμα τῆς μάρτυρος ἔχει θεοτοκίον τὸ «Κατεπλάγη Ἰωσήφ», ὅ περ ὅμως ἐψάλη ἤδη εἰς τὰ ἀναστάσιμα καθίσματα πρὸ τῶν εὐλογηταρίων· πρὸς ἀποφυγὴν τῆς ἐπαναλήψεως αὐτοῦ ὡρίσθη τὸ ὁμόηχον θεοτοκίον τοῦ μεσῳδίου καθίσματος τῶν πατέρων.
* Ἔνθα τιμᾶται ἰδιαιτέρως ἡ ἁγία Μαρῖνα, τότε εἰς τοὺς αἴνους ψάλλονται στιχηρὰ ἀναστάσιμα 2, τῶν πατέρων προσόμοια 3 (εἰς τοὺς στίχους τῶν αἴνων), καὶ τῆς ἁγίας ἕτερα 3 μετὰ στίχων εἰς τὰ δύο τελευταῖα α) «Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου», β) «Καὶ ἔστησεν ἐπὶ πέτραν τοὺς πόδας μου καὶ κατεύθυνε τὰ διαβήματά μου» (πρβλ. Τ.Μ.Ε. Δεκ. 12 §3· Μαΐου 8 §18· Μαΐου 21 §12 καὶ §26) .
* Οὔτε τὸ Τυπικὸν οὔτε τὸ Μηναῖον ὁρίζουν ποῖον εἶναι τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ ὄρθρου. Εἰς τὸ Εὐαγγελιάριον ἀναγράφεται διὰ τὴν σήμερον ἡ ὡς ἄνω εὐαγγελικὴ περικοπή, ἐπειδὴ ὅμως τὸ ἐν χρήσει Μηναῖον Ἰουλίου καὶ τὸ Τυπικὸν τῆς Λαύρας τοῦ ἁγίου Σάββα ὁρίζουν εἰς τὴν λειτουργίαν τὸ Εὐαγγέλιον τῆς 23ης Ἀπριλίου, ἡ περικοπὴ τοῦ Εὐαγγελιαρίου (ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν) χρησιμοποιεῖται εἰς τὸν ὄρθρον.