Διονύσιος Σολωμός - Ἐπιγράμματα

Τὸ κοράσι

Ἦλθ᾿ ἐδῶ κάτου ἀφ᾿ τσ᾿ οὐρανοὺς νὰ δείξει τὸ κοράσι
πόσο εἶν᾿ πιτήδειος ὁ Θεὸς καὶ τί μπορεῖ νὰ πλάσει.
Μὰ σὰ δὲν ηὗρε τ᾿ ὀρφανό καρδιὰ νὰ τὸ ἀγαπήσει,
ἅπλωσε πάλι τὰ φτερὰ στὰ ουράνια νὰ γυρίσει.

Ξερὴ πολυμάθεια

῾Δῶ μιὰ φορὰ ἦταν ἄνθρωπος, κ᾿ ἐκεῖ ἦταν ἕνας τόπος.

Πρὸς τοὺς Ἑπτανησίους

Δυστυχισμένε μου λαέ, καλὲ κι ἠγαπημένε,
πάντοτ᾿ εὐκολοπίστευτε καὶ πάντα προδομένε.

Ὁ νέος

Κοιτᾶς τοῦ ρόδου τὴ λαμπρὴ πρώτη χαρὰ τοῦ ἥλιου·
ναί, πρώτη, ἀλλ᾿ ὅμως δεύτερη ἀπὸ τὸ πρόσωπό σου!

Παραλλαγή

Βγαίνει, τὸ ρόδο θαυμαστό, πρώτη χαρὰ τοῦ ἥλιου·
ἀλλ᾿ ὅμως δεύτερη, Καλέ, ἀπὸ τὸ πρόσωπό σου!

Αἴνιγμα

Τὸ πρῶτο μου εἶν᾿ ἀναίσθητο, τὸ δεύτερο δὲν εἶναι·
Δίχως τὸ Πᾶν ἂν λειτουργᾷς, καλὲ παπά μου, κρίνε.
(Πετρα-χείλι)