Τάκης Παπατσώνης - Ποιήματα

Τ. Κ. Παπατσώνης (1895-1976): Ποιητὴς μὲ βαθιὰ θρησκευτικὴ πίστη, χρησιμοποίησε γλώσσα μικτή, ἀνάμεσα στὴν δημοτική, τὴν καθαρεύουσα καὶ τὴν κατανυκτικὴ γλώσσα τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων.

Περιηγητὲς στὴ Λειτουργία

Τῆς Ἀναλήψεως, στὶς πρωινὲς Λειτουργίες
ὁρμήσανε στὴν Ἐκκλησία σωρὸς Περιηγητές.
Ὅλοι τοῦ «Σὰν Τζερβάσι». Ἀστοὶ τοῦ Βύρτεμπεργκ.
Καλοκαιρινοί. Ζέστη εἶχε ἀρχίσει ἀπὸ τὸ πρωί.
Μπῆκαν σὰν κύμα. Φέραν ταραχή.

Μονάχη, ἀτάραχη, ἡ Ἐκκλησία
κράταγε τὶς Ὧρες της. Τραβοῦσε τὸν Κανόνα.
Γενικὰ ἐπόπτευε, ἴδιος ὁ Θεός, καὶ ἀγκάλιαζε
ὅλους μαζὶ τοὺς πιστούς, ὅθε καὶ ἂν ἦταν.

Μέτρο Ἀποστολικὸ καὶ Νόμος
ἦταν ὅλα τὰ ἔνδον τοῦ Θυσιαστηρίου.
Τὴν πλήρη Τάξη διόλου δὲν ἔθιγε
ἡ ἀταξία τοῦ συμπτώματος.

1. Ἅγιος Γερβάσιος, πρόκειται μᾶλλον γιὰ θρησκευτικὸ σύλλογο.
2. Βυρτεμβέργη, Ν.Δ. τῆς Γερμανίας


Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων

Συμβαίνει νὰ σωπαίνει κάποτε ἡ Ἐκκλησία,
παρ᾿ ὅλο ποὺ τελεῖται γιορτὴ ἐπιβλητική.
Μὴν ἔχοντας καμπάνες, ἄμφια καὶ λιτανεία,
ξεχύνεται ἡ διάθεση ὅλη ἡ ἑορταστικὴ
στὴν ἐσωτερικὴ πιὰ λατρεία, καθιερωμένη
σὲ τέτοιες περιστάσεις. Καθὼς ὁ διπλανός σου
ἀγνοεῖ τί πανηγύρι μέσα σου ἔχει στηθεῖ,
μιὰ καὶ δὲν συμμετέχει σὲ τίποτα γνωστό του,
ξυπνάει καὶ σ᾿ ἀντικρύζει κι εὐθὺς ἀναρωτᾶται:
πῶς ἔτσι ὁ γείτονας μοῦ ξανάνθισε ἀδοκήτως;
ποιὸ Πάσχα τοῦ Κυρίου, ἔξω ταγμένου χρόνου,
γιορτάζει ἐν ἀγνοίᾳ τῶν ἄλλων χριστιανῶν;
Ἀδιάφορος πρὸς ὅλα, ὁ κρύφιος ἑορταστής.
Paratum est cor ejus γιὰ τὴ σπουδαία θυσία.
Στολίζει τοὺς βωμούς του, ὑψώνει τὴ Χαρὰ
καὶ τὴ μετουσιώνει σὲ σκεύη ἀχτιδωτά.
Μ᾿ εὐλάβεια ἀναλίσκει τὸ περιεχόμενό τους
κι ὕστερα κάμνει ἀπόλυση, τελείως μεταρσιωμένος.
Σημαίνουν τότε ἐντός του μυριάδες οἱ καμπάνες,
μὲ τέτοιο ἀλαλαγμό τους, ποὺ οὐδέποτε χαλκὸς
τραγούδησε στὴ γῆ μας μὲ τόσην εὐφροσύνη,
μὲ τόση φωτεινότητα καὶ τόσο διαυγῶς.

* Paratum est cor ejus: ἑτοίμη ἡ καρδία του