Μαρῖνος Φαλιέρος (περ. 1395-1474). Κρητικός ποιητής.
| <...> Κι ἐγὼ ὁ φτωχὸς ἐστέναξα κι ἐδάκρυσεν τὸ φῶς μου ἀκόντα τέτοιο ρώτημα παράξενον ὀμπρός μου- φιλῶντα τὰ ματάκια της καὶ τὰ ῾μνοστά της χείλη ἐπέφτασιν τὰ δάκρυά μου στ᾿ ὡριόν της τὸ τραχήλι. Γλυκιά, μὲ παραπόνεση, πολλὰ τῆς ἀπεκρίθη: Τί ἔν᾿ τὸ παράξενον αὐτὸ στὸ νοῦ σου ὁπογεννήθη, ὦ σπλαχνικό μου σκάνδαλο, γλυκὸ καὶ πειρασμέ μου, ἴντα δηγᾶσαι, τί ἔν᾿ τὸ λὲς στὲς ἀναγάλλιασές μου; Ρωτᾶς με ἂν ἔν᾿ καὶ σ᾿ ἀγαπῶ μὲ δίχως δολοσύνη; Ἄλλην οὐκ ἔχω παρὰ σέν. Τὶς νὰ τὸ ξεδιαλύνῃ καὶ τέτοιον πράγμα μὲ λαλεῖς; Ἄδικον μέγαν ἔχεις καὶ θὲς νὰ δείχνῃς ἄγνωρη σ᾿ ἐκεῖνο τὸ κατέχεις. Τόσος καιρὸς δὲν σ᾿ ἔσωσεν οὐδὲ τὰ τόσα πάθη, ὁ νοῦς σου τὴν ἀγάπη μου ἀκόμη νὰ τὴ μάθῃ; Δὲ μὲ θωρεῖς, δὲν τ᾿ ἄκουσες μὲ τὴν ἐμπιστοσύνη τὸ πῶς τὸν πόθο σου βαστῶ μ᾿ ὅλην τὴν δικιοσύνη; Ἀλίμονον, Μαροῦσα μου, σφάζεις με νὰ σ᾿ ἀκούγω καὶ ἀπὸ τὴν κάψα βλέπεις με ἐμὲν κι ἐσὲ νὰ λούγω. <...> |
ἀπόσπασμα ἀπὸ τὰ «Ἐρωτικὰ ὄνειρα» τοῦ Μαρίνου Φαλιέρου
κριτικὴ ἔκδοση - εἰσαγωγή - σχόλια -λεξιλόγιο:
Arnold Van Gemert, Βυζαντινὴ & Νεοελληνικὴ Βιβλιοθήκη, 1980