1. Η απουσία αιμορραγικής αντίδρασης κατά την ανίχνευση είναι εύρημα που συσχετίζεται με:

I. το φυσιολογικό περιοδόντιο
II. το υγιές περιοδόντιο
III. το βάθος του θυλάκου
IV. το εύρος της ζώνης των προσπεφυκότων ούλων
V. συνδυασμός των Ι και ΙΙ
VI. συνδυασμός των ΙΙ και ΙΙΙ

2. Η διάγνωση του παθολογικού περιοδοντίου στηρίζεται κυρίως:

I. στο εύρος των προσπεφυκότων ούλων
II. στην αύξηση του όγκου των ούλων
III. στο ύψος των μεσοδοντίων θηλών
IV. στην αιμορραγική αντίδραση της ουλοδοντικής σχισμής
V. στην παρουσία υφίζησης

3. Η εξέταση του περιοδοντικού ασθενή γίνεται:

I. με απλή κλινική επισκόπηση
II. με κλινική εξέταση
III. με ακτινογραφικό έλεγχο
IV. όλα τα παραπάνω
V. συνδυασμός των ΙΙ και ΙΙΙ

4. Η απώλεια πρόσφυσης ως κλινική παράμετρος:

I. προσδιορίζει τη βαρύτητα της νόσου
II. ταυτίζεται πάντοτε με το βάθος του θυλάκου
III. εξαρτάται από το βάθος του θυλάκου
IV. υποδηλώνει τραυματισμό των ούλων
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

5. Όταν η απώλεια πρόσφυσης συμπίπτει με βάθος του θυλάκου:

I. τα ελεύθερα ούλα συμπίπτουν με τον ανατομικό αυχένα
II. τα ελεύθερα ούλα ξεπερνούν την αδαμαντινο-οστεϊνική ένωση
III. εκφράζει τη βαρύτητα της νόσου
IV. εκφράζει απουσία περιοδοντικής νόσου
V. κανένα από τα παραπάνω

6. Η μέτρηση της απώλειας πρόσφυσης είναι 7 χιλ. και εκφράζει μεγαλύτερη περιοδοντική καταστροφή όταν:

I. ταυτίζεται με βάθος θυλάκου 7 χιλιοστά
II. συνδυάζεται με φλεγμονώδη διόγκωση των ούλων μεγέθους 3 χιλιοστών
III. συνδυάζεται με υφίζηση μεγέθους 3 χιλιοστών
IV. κανένα από τα παραπάνω
V. συνδυασμός των Ι και ΙΙ
VI. συνδυασμός των Ι και ΙΙΙ

7. Ο αριθμημένος περιοδοντικός ανιχνευτήρας:

I. ανιχνεύει το βάθος των θυλάκων
II. ανιχνεύει και μετράει το βάθος των θυλάκων
III. εξασφαλίζει δυνατότητα ανίχνευσης και άλλων κλινικών παραμέτρων
IV. αναγνωρίζει μορφολογικές και άλλες ανωμαλίες στη ρίζα του δοντιού
V. συνδυασμός των ΙΙ, ΙΙΙ και IV
VI. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και IV

8. Ο περιοδοντικός θύλακος:

I. μετράται από την παρυφή των ελευθέρων ούλων
II. μετράται από τον ανατομικό αυχένα
III. η μέτρηση συνδυάζεται με την εφαρμογή πίεσης κατά την ανίχνευσή του
IV. η εντόπισή του συνδυάζεται με αιμορραγία στην ανίχνευσή του
V. μετράται με γωνία ανίχνευσης 45ο
VI. όλα τα παραπάνω

9. Η σωστή χρήση του περιοδοντικού ανιχνευτήρα εξασφαλίζεται:

I. με την εφαρμογή ελαφράς πίεσης
II. όταν συνδυάζεται με γωνία ανίχνευσης 40ο
III. με την παραλληλότητά του ως προς τον επιμήκη άξονα του δοντιού
IV. με τη συνεχή διατήρησή του μέσα στο θύλακο
V. με σταθερή στήριξη και λαβή
VI. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και IV
VII. συνδυασμός των Ι, ΙΙΙ, IV και V

10. Η ανίχνευση με τον περιοδοντικό ανιχνευτήρα υποδηλώνει πάντοτε:

I. ενεργό περιοδοντική νόσο
II. θεραπευμένη περιοδοντίτιδα
III. βαρύτητα περιοδοντικής νόσου
IV. τον τρόπο εξέλιξης της περιοδοντίτιδας
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

11. Η αύξηση του όγκου των ούλων:

I. συσχετίζεται με την παρουσία θυλάκων
II. οφείλεται στην αύξηση της ηλικίας του ατόμου
III. αφορά μόνο τα ελεύθερα ή τα προσπεφυκότα ούλα
IV. εξαρτάται από τον τύπο των ουλικών ιστών
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

12. Η υφίζηση των ούλων αποτελεί:

I. εντοπισμένη απώλεια περιοδοντικών ιστών
II. εκφράζει απώλεια πρόσφυσης
III. συσχετίζεται και με τραυματισμού των ούλων κατά το βούρτσισμα
IV. όλα τα παραπάνω
V. κανένα από τα παραπάνω

13. Η ανίχνευση της ουλοδοντικής σχισμής απαιτεί :

I. βυθομέτρηση σε συγκεκριμένα μόνο δόντια
II. περιπατητική κίνηση περιφερειακά του δοντιού
III. ειδικούς ανιχνευτήρες
IV. απλό αριθμημένο περιοδοντικό ανιχνευτήρα
V. συνδυασμός των ΙΙ και IV
VI. συνδυασμός των Ι και ΙΙΙ

14. Η παρουσία ψευδοθυλάκου σχετίζεται πάντοτε με:

I. την αύξηση του όγκου των ούλων
II. το βάθος της ουλοδοντικής σχισμής σε δόντια υπό ανατολή
III. την έκταση της φατνιολυσίας
IV. κλινικό εύρημα που εντοπίζεται πριν από την εμφάνιση του θυλάκου
V. ενεργό περιοδοντίτιδα

15. Η παρουσία της υφίζησης:

I. συνεκτιμάται με την παρουσία θυλάκου
II. δημιουργεί μερικές φορές ουλοβλεννογόνιο πρόβλημα
III. εντοπίζεται αποκλειστικά σε περιοδοντικούς ασθενείς
IV. προκαλείται από λανθασμένο τρόπο βουρτσίσματος
V. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και ΙV
VI. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και ΙΙΙ

16. Η κινητικότητα στα δόντια καταγράφεται:

I. ανάλογα με την βαρύτητα της συνυπάρχουσας περιοδοντικής νόσου
II. μόνο παρειογλωσσικά
III. σε οριζόντιο και κάθετο επίπεδο
IV. όταν διαφέρει από την κινητικότητα του παρακείμενου δοντιού
V. συνδυασμός των Ι και ΙΙΙ
VI. συνδυασμός των ΙΙ και IV

17. Η κινητικότητα των δοντιών αξιολογείται:

I. με τον περιοδοντικό ανιχνευτήρα όπου μετράτε η οριζόντια μετακίνηση του δοντιού
II. με τη δημιουργία δόνησης κατά την σύγκλειση
III. σε βαθμούς και σημειώνεται στη μύλη κάθε δοντιού στο περιοδοντόγραμμα
IV. όταν συνυπάρχει και μετακίνηση ή μετανάστευση του δοντιού
V. αποκλειστικά στα πρόσθια δόντια και ανάλογα με την συνύπαρξη συγκλεισιακών προβλημάτων
VI. στα οπίσθια δόντια με μεσορριζικές βλάβες

18. Η ακτινολογική εξέταση αποτελεί σημαντικό διαγνωστικό μέσο αφού:

I. καθορίζει τη σχέση σκληρών και μαλακών ιστών
II. εκτιμά το βαθμό εξέλιξης της περιοδοντίτιδας
III. επιβεβαιώνει την παρουσία και την έκταση της οστικής απώλειας
IV. προσδιορίζει τη βαρύτητα της περιοδοντίτιδας σε συνδυασμό με τα κλινικά ευρήματα
V. αποκαλύπτει τη μορφολογία των οστικών βλαβών
VI. συνδυασμός των ΙΙΙ και IV
VII. συνδυασμός των ΙΙ, IV και V

19. Ως οριζόντια οστική απώλεια χαρακτηρίζεται εκείνη η περίπτωση που το επίπεδο της φατνιακής απόφυσης:

I. χάνει την παραλληλότητά του από τη νοητή γραμμή που ενώνει τις παρακείμενες αδαμαντινο-οστεϊνικές ενώσεις
II. διατηρεί την παραλληλότητά του και απέχει από τη νοητή γραμμή >2 χιλιοστά
III. διατηρεί την παραλληλότητά του και απέχει από τη νοητή γραμμή 1 χιλιοστό
IV. διατηρεί την παραλληλότητά του και ανεξάρτητα από τη θέση των δοντιών στο φραγμό, απέχει από τη νοητή γραμμή 2 χιλιοστά

20. Με τη μελέτη των ακτινογραφιών είναι δυνατός ο προσδιορισμός:

I. της σχέσης μύλης και ρίζας των δοντιών
II. της γειτνίασης των ριζών
III. του βαθμού κινητικότητας των δοντιών
IV. των μεσορριζικών βλαβών
V. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και ΙV
VI. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και ΙΙΙ

21. Ο ακτινογραφικός έλεγχος βοηθά:

I. στη διάγνωση και θεραπεία της περιοδοντικής νόσου
II. στη διάγνωση, στο σχέδιο θεραπείας και στην πρόγνωση των περιοδοντικά προσβεβλημένων δοντιών
III. στην αναγνώριση της οξείας ελκονεκρωτικής ουλίτιδας
IV. στην αξιολόγηση του αποτελέσματος μετά την περιοδοντική θεραπεία
V. στον προσδιορισμό της μεσορριζικής βλάβης σε παρειογλωσσική διάσταση

22. Ο ακτινογραφικός έλεγχος επαναλαμβάνεται:

I. κάθε 2-3 χρόνια μετά την περιοδοντική θεραπεία με σκοπό την συγκριτική αξιολόγηση
II. αμέσως μετά την περιοδοντική θεραπεία για την αξιολόγηση του θεραπευτικού αποτελέσματος
III. μόνο όταν διαπιστωθεί υποτροπή των θεραπευμένων περιοδοντικών ιστών
IV. σε κάθε επανεξέταση του ασθενή και τουλάχιστον ανά 6μηνο
V. μόνο στις προχωρημένες μορφές περιοδοντίτιδας

23. Προτιμάται η λήψη οπισθοφατνιακών ακτινογραφιών με την τεχνική του παραλληλισμού αφού:

I. αποτυπώνει την οστική απώλεια και παρειογλωσσικά
II. εξασφαλίζει την δυνατότητα αναπαραγωγής των ακτινογραφιών με τα ίδια δεδομένα
III. αποκαλύπτει με ακρίβεια την κατάσταση των ενδοστικών θυλάκων
IV. όλα τα παραπάνω
V. κανένα από τα παραπάνω

24. Η λήψη των οπισθομυλικών ακτινογραφιών:

I. περιορίζεται στις περιπτώσεις που υπάρχει ένδειξη για αρχόμενη οστική καταστροφή
II. αφορά ειδικές ομάδες ασθενών όπως εγκύους και μικρά παιδιά
III. συστήνεται σε άτομα με ιστορικό ακτινοθεραπείας
IV. προτιμάται όταν απαιτείται η διαφοροδιάγνωση ενός αποστήματος
V. συστήνεται σε κάθε επανεξέταση του ασθενή

25. Η παρουσία της οδοντικής πλάκας πάντοτε :

I. συνδυάζεται με την παρουσία της περιοδοντικής νόσου
II. συμβαδίζει με τη βαρύτητα της περιοδοντικής νόσου
III. αποτελεί τον αιτιολογικό παράγοντα πρόκλησης των ειδικών μορφών της περιοδοντίτιδας
IV. ενοχοποιείται για την παρουσία των υφιζήσεων
V. οφείλεται σε πλημμελή στοματική υγιεινή
VI. αιτιολογεί την αύξηση του όγκου των ούλων

26. Η προτεινόμενη τεχνική Bass εξασφαλίζει αποτελεσματικότερα την απομάκρυνση της οδοντικής πλάκας:

I. από την ουλοδοντική σχισμή
II. από το θύλακο
III. από την υφίζηση
IV. από τους μεσοριζικούς θυλάκους
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

27. Η παλινδρομική κίνηση της οδοντόβουρτσας επιτυγχάνεται μετά από την τοποθέτησή της:

I. σε συγκεκριμένη γωνία ως προς τον επιμήκη άξονα του δοντιού
II. υπό ελαφρά πίεση
III. στην παρυφή των ελευθέρων ούλων
IV. στον ανατομικό αυχένα των δοντιών
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

28. Η χρήση του οδοντικού νήματος προϋποθέτει:

I. τοποθέτηση σε συγκρατητήρα
II. υπερβολικό χρόνο στην εφαρμογή του
III. ευρείς μεσοδόντιους χώρους
IV. χρώση με αποκαλυπτικό διάλυμα
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

29. Τα μεσοδόντια βουρτσάκια στην χρήση τους προϋποθέτουν:

I. προσοχή για την αποφυγή τραυματισμών
II. ευρέα μεσοδόντια διαστήματα
III. τοποθέτηση σε ειδική λαβή
IV. παρουσία μεσορριζικών βλαβών και /ή αυλάκων στις ρίζες των γομφίων και των προγομφίων
V. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και IV
VI. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και ΙΙΙ

30. Η επιλογή οδοντόβουρτσας και τεχνικής προϋποθέτει τον έλεγχο της παρουσίας των:

I. μεσορριζικών βλαβών
II. διαβρώσεων ή /και αποτριβών
III. υφιζήσεων
IV. σημείων επαφής στην πλειονότητα των υπαρχόντων δοντιών
V. όλα τα παραπάνω
VI. συνδυασμός των ΙΙ, ΙΙΙ και IV
VII. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και ΙΙΙ

31. Η διδασκαλία στοματικής υγιεινής απαιτεί:

I. τη χρήση αποκαλυπτικού δισκίου ή διαλύματος
II. τη χρήση χημικών μέσων
III. τη χρήση οδοντόκρεμας
IV. την ολοκλήρωση της περιοδοντικής θεραπείας
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

32. Η χρήση της γλυκονικής χλωρεξιδίνης συστήνεται:

I. σε ασθενείς μετά από χειρουργικές επεμβάσεις
II. σε ειδικά άτομα
III. σε ασθενείς με οξεία ελκονεκρωτική ουλίτιδα
IV. σε ασθενείς με περιοδοντίτιδα πρώιμης εμφάνισης
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

33. Η χρήση των χημικών μέσων ελέγχου της οδοντικής πλάκας συστήνεται:

I. συμπληρωματικά, αφού δεν αντικαθιστά τη στοματική υγιεινή
II. στις περιπτώσεις που η επιδεξιότητα του ασθενή στα μηχανικά μέσα είναι περιορισμένη
III. όταν έχουν σαφή αποτελεσματικότητα
IV. σε ειδικούς ασθενείς και ειδικές μορφές περιοδοντίτιδας
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

34. Η χρήση του οδοντικού νήματος είναι αποτελεσματική στην απομάκρυνση:

I. του συνόλου της υποουλικής πλάκας
II. του συνόλου της υπερουλικής πλάκας
III. κυρίως της υπερουλικής και μέρους της υποουλικής πλάκας
IV. του λευκού επιχρίσματος
V. των τροφών
VI. οδοντικής πλάκας από τις αύλακες γομφίων και προγομφίων

35. Η υπερβολική εφαρμογή δύναμης κατά το βούρτσισμα είναι βλαπτική στα δόντια και στους περιοδοντικούς ιστούς αφού δημιουργεί:

I. τραυματισμούς
II. υφιζήσεις
III. διαβρώσεις
IV. αποστήματα
V. σχισμές στα ελεύθερα ούλα
VI. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και ΙΙΙ
VII. συνδυασμός των Ι, ΙΙΙ και V

36. Τα κοχλιάρια Universal διαθέτουν:

I. δύο κοπτικές ακμές
II. ικανότητα προσπέλασης όλων των επιφανειών κάθε ομάδας δοντιών
III. καμπύλη κοπτική επιφάνεια
IV. δυνατότητα ριζικής και υποουλικής απόξεσης
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

37. Τα εργαλεία του περιοδοντίου:

I. είναι σχεδιασμένα για συγκεκριμένη χρήση
II. διαθέτουν τρία βασικά μέρη
III. όλα απαιτούν τροχισμό
IV. διαθέτουν δύο κοπτικές ακμές
V. χρησιμοποιούνται με έλξη και πηχειοκαρπική κίνηση
VI. συνδυασμός των Ι και ΙΙ
VII. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και V

38. Η κοπτική ικανότητα ενός εργαλείου:

I. προϋποθέτει την συνεχή διατήρησή της
II. εξασφαλίζεται πάντοτε πριν την αποστείρωση των εργαλείων
III. ελέγχεται αποκλειστικά με πλαστικό κύλινδρο
IV. αφορά μόνο τα κοχλιάρια Universal
V. συστήνεται μόνο για τα εργαλεία αποτρύγωσης

39. Ο περιοδοντικός ανιχνευτήρας είναι:

I. αριθμημένος σε χιλιοστά για την μέτρηση του βάθους των θυλάκων
II. σχεδιασμένος ειδικά και για την ανίχνευση των μεσορριζικών βλαβών
III. έχει αποστρογγυλεμένο άκρο ώστε να χρησιμοποιείται ατραυματικά
IV. έχει μεγαλύτερο εύρος διαμέτρου από τον κοινό ανιχνευτήρα
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

40. Το κοπτικό άκρο ενός περιοδοντικού εργαλείου:

I. είναι το τμήμα που "εργάζεται" στην επιφάνεια του δοντιού
II. προϋποθέτει ειδική σχεδίαση
III. χρειάζεται τροχισμό
IV. καταστρέφεται ευκολότερα
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

41. Μετά τον τροχισμό των εργαλείων απαιτείται:

I. η εκ νέου αποστείρωση
II. ο έλεγχος της κοπτικής ικανότητας
III. ο καθαρισμός του εργαλείου από ρινίσματα, λάδι, κ.α.
IV. συγκεκριμένος τρόπος χρήσης
V. διαφορετική γωνία τοποθέτησης ως προς τον επιμήκη άξονα του δοντιού
VI. συνδυασμός Ι και ΙΙ
VII. συνδυασμός ΙΙ και ΙΙΙ

42. Η λαβή και η στήριξη κατά τη χρήση των εργαλείων της ριζικής απόξεσης αποτελούν προϋποθέσεις:

I. αποφυγής τραυματισμού των περιοδοντικών ιστών
II. εξασφάλισης της αποτελεσματικότητάς τους
III. εφαρμογής της έλξης και της πηχειοκαρπικής κίνησης
IV. εξασφάλισης "μικρότερου χρόνου εργασίας"
V. προσπέλασης "δύσκολων περιοχών εργασίας"
VI. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και ΙΙΙ
VII. συνδυασμός των Ι, ΙΙΙ, IV και V

43. Προϋπόθεση για την έναρξη της αποτρύγωσης είναι:

I. ο έλεγχος της κοπτικής ικανότητας των εργαλείων
II. η σωστή τοποθέτηση του ασθενή
III. η γνώση της σωστής θέσης του γιατρού
IV. η ανίχνευση της τρυγίας
V. ο επαρκής φωτισμός
VI. συνδυασμός των Ι, ΙΙΙ και V
VII. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και IV

44. Η ύπαρξη υποουλικής τρυγίας ανιχνεύεται με:

I. επισκόπηση και επαρκή φωτισμό
II. τη χρήση αεροσύριγγας και την απώθηση των ούλων
III. περιοδοντικό ανιχνευτήρα ή ειδικό ανιχνευτήρα
IV. τα ίδια τα εργαλεία της ριζικής απόξεσης
V. τα εργαλεία της αποτρύγωσης
VI. συνδυασμός των ΙΙ και ΙΙΙ
VII. συνδυασμός των Ι, ΙΙΙ και V

45. Η ακινητοποίηση των δοντιών με κινητικότητα αποφασίζεται γιατί:

I. προσφέρει άνεση στον ασθενή
II. οδηγεί σε βιολογική αποκατάσταση
III. αποτελεί προϋπόθεση για την έναρξη της περιοδοντικής θεραπείας
IV. εξασφαλίζει μακροχρόνια διατήρηση των δοντιών
V. προάγει την οστική αναγέννηση

46. Η ακινητοποίηση σχεδιάζεται ώστε:

I. να μην παρεμβαίνει στην σύγκλειση
II. να επιτρέπει την εφαρμογή και μεσοδοντίου καθαρισμού
III. να περιλαμβάνει μόνο δόντια με κινητικότητα
IV. να εκτείνεται σε σταθερά δόντια
V. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και IV
VI. συνδυασμός των Ι, ΙΙ και ΙΙΙ

47. Η ακινητοποίηση με εμφράξεις αμαλγάματος προϋποθέτει:

I. αποκλειστικά την ύπαρξη εμφράξεων
II. την ύπαρξη σημείων επαφής στα υπό ναρθηκοποίηση δόντια
III. τη δυνατότητα κατασκευής μετέπειτα μόνιμων προσθετικών εργασιών
IV. τη δυνατότητα παραμονής του νάρθηκα για μεγάλο χρονικό διάστημα
V. τη τοποθέτηση μεγάλου πάχους σύρματος
VI. τη τοποθέτηση του σύρματος αποκλειστικά πάνω από το σημείο επαφής των δοντιών

48. Η ακινητοποίηση αφορά στην:

I. χρήση σύνθετων ρητινών αποκλειστικά στα πρόσθια δόντια
II. υποχρεωτική αδροποίηση της αδαμαντίνης ανεξαρτήτως τεχνικής
III. χρήση εμφράξεων, ανεξάρτητα της ομάδας των υπό ναρθηκοποίηση δοντιών
IV. καλύτερη επούλωση των ιστών μετά την περιοδοντική θεραπεία
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

49. Η ακινητοποίηση στους τομείς της κάτω γνάθου συστήνεται όταν:

I. η κινητικότητά τους προκαλεί δυσανεξία στον ασθενή
II. υπάρχει ανάγκη συγκράτησης μετά την ορθοδοντική θεραπεία
III. το επίπεδο στοματικής υγιεινής του ασθενή είναι ικανοποιητικό
IV. η τοποθέτηση των σφηνών είναι εφικτή
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

50. Η θέση των δοντιών στο φραγμό επηρεάζει το αποτέλεσμα της:

I. στοματικής υγιεινής που ο ασθενής γενικά εφαρμόζει
II. ριζικής απόξεσης και αποτρύγωσης
III. εντόπισης και ανίχνευσης των θυλάκων
IV. εφαρμογής του οδοντικού νήματος
V. όλα τα παραπάνω
VI. κανένα από τα παραπάνω

51. Το αποτέλεσμα της ριζικής απόξεσης περιορίζεται όταν:

I. τα εργαλεία δεν διαθέτουν κοπτική ικανότητα
II. υπάρχει αιμορραγία και φλεγμονή
III. εφαρμόζεται μαζί με την αποτρύγωση
IV. αφορά μεσορριζικές βλάβες
V. γίνεται σε δόντια με κινητικότητα
VI. όλα τα παραπάνω
VII. κανένα από τα παραπάνω