Γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη τὸ 1322 καὶ
θεῖος του ὑπῆρξε ὁ Νεῖλος Καβάσιλας, Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης. Τὸ
πατρικὸ ὄνομα τοῦ Νικολάου ἦταν Χαμαετός, κράτησε ὅμως τὸ μητρικό
του ἐπώνυμο Καβάσιλας, προφανῶς λόγῳ τῆς ἰσχυρᾶς παρουσίας τοῦ θείου
του. Σπούδασε στὴν Θεσσαλονίκη καὶ στὴν Κωνσταντινούπολη ρητορική, Θεολογία καὶ φυσικὲς ἐπιστῆμες. Διετέλεσε σύμβουλος τοῦ Ἰωάννη Κατακουζηνοῦ καὶ στὰ τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς του, μᾶλλον ὑπῆρξε μοναχὸς καὶ κληρικὸς καὶ ἔμενε στὸ μοναστήρι τῶν Μαγγάνων. Ὁ Ἅγιος ὑπῆρξε ὀπαδὸς τοῦ ἀνατολικοῦ μυστικισμοῦ καὶ ἡσυχαστικοῦ πνεύματος, ὅπως τὸ διαμόρφωσε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς. Ὑπῆρξε πληθωρικὸς συγγραφέας θεολογικῶν, λειτουργικῶν καὶ ἑρμηνευτικῶν ἔργων, καθὼς ἐπίσης, πανηγυρικῶν λόγων, ἐπιστολῶν, ἐπιγραμμάτων καὶ κειμένων πολιτικοῦ καὶ κοινωνικοῦ περιεχομένου. Ἐτελεύτησε λίγο μετὰ τὸ 1391 καὶ ἀνακυρήχθηκε ἐπισήμως ἅγιος στὶς 19 Ἰουλίου 1983. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στὶς 20 Ἰουνίου. |
ΚΕΙΜΕΝΑ στὸ πρωτότυπο
ΑΠΟΔΟΣΗ στὴ Νέα Ἑλληνική |