Χαίρε Πατέρων καύχημα,

Θεολόγων το στόμα,

της ησυχίας σκήνωμα,

οίκος ο της σοφίας,

των διδασκάλων το κράτος,

πέλαγος το του λόγου·

πράξεως χαίρε όργανον,

θεωρίας ακρότης,

θεραπευτά των παθών και νόσων των ανθρωπίνων·

Πνεύματος χαίρε τέμενος, και θανών και ζων, Πάτερ.

"Αλλά και εί τις έτερος των απάντων τα αυτά ποτε φωραθείη ή φρονών ή λέγων ή συγγραφόμενος κατά του ειρημένου τιμιωτάτου ιερομονάχου κυρού Γρηγορίου του Παλαμά και των συν αυτώ μοναχών, μάλλον δε κατά των ιερών θεολόγων και της Εκκλησίας αυτής, τα αυτά και κατ' αυτού ψηφιζόμεθα και τη αυτή καταδίκη καθυποβάλλομεν (αφορισμόν και αποκήρυξιν), είτε των ιερωμένων είη τις, είτε των λαϊκών.

Αυτόν τούτον τον πολλάκις ρηθέντα τιμιώτατον ιερομόναχον κύρ Γρηγόριον τον Παλαμά και τους αυτώ συνάδοντας μοναχούς ... ασφαλεστάτους της Εκκλησίας και της ευσεβείας προμάχους και προαγωνιστάς και βοηθούς ταύτης αποφαινόμεθα ...

Και η ένθεσμος δια πάντων και κανονική αύτη ψήφος και απόφασις ακίνητος εις αιώνας, Χριστού χάριτι, τον σύμπαντα διατηρηθήσεται".

Συνοδικός Τόμος του 1347.