Ἡ Ἄννα, μητέρα τῆς Θεοτόκου, ἐπειδὴ πέρασε ὅλη σχεδὸν τὴ ζωὴ της στείρα, χωρὶς νὰ γεννήσει παιδί, παρακάλεσε προσευχόμενη τὸ Θεό, μαζὶ μὲ τὸν ἄνδρα της Ἰωακείμ, νὰ τοὺς χαρίσει παιδί. Καὶ ἂν γινόταν αὐτό, ἀμέσως θὰ τὸ ἀφιέρωναν στὸ Θεό. Καὶ πράγματι, ὁ Θεὸς εὐδόκησε καὶ ἡ Ἄννα γέννησε τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο Μαρία. Ὅταν αὐτὴ ἔγινε τριῶν χρονῶν, τὴν πῆραν οἱ γονεῖς της καὶ ἀφιέρωσαν τὴν θυγατέρα τους στὸ Θεό, ἀφοῦ τὴν πῆγαν στὸ Ναό. Τὴν παρέδωσαν στὸν ἀρχιερέα Ζαχαρία, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ τὴν παρέλαβε, τὴν εἰσήγαγε στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ὅπου μόνο ὁ ἀρχιερέας ἔμπαινε μία φορὰ τὸ χρόνο. Ἀλλὰ ὁ Ζαχαρίας γνώριζε δι᾿ ἀποκαλύψεως τί ἔμελλε νὰ συμβεῖ διὰ τῆς κόρης αὐτῆς. Ἐκεῖ ἡ Παρθένος ἔμεινε δώδεκα χρόνια. Βγῆκε τότε, ὅταν ἦλθε ἡ στιγμὴ νὰ συμβάλει στὴ σάρκωση τοῦ Σωτῆρα Χριστοῦ, ποὺ εἶναι «ὁ ἀγαπήσας ἡμᾶς καὶ δοὺς παράκλησιν αἰωνίαν καὶ ἐλπίδα ἀγαθὴν ἐν χάριτι». Ὁ ὁποῖος, δηλαδή, μᾶς ἀγάπησε καὶ μᾶς ἔδωσε παρηγοριὰ ποὺ δὲ θὰ ἔχει τέλος, ἀλλὰ θὰ εἶναι αἰώνια, καὶ μᾶς χάρισε ἐλπίδα ἀγαθῶν οὐρανίων.
Ἡ μνήμη αὐτοῦ τοῦ ὁσίου Σωζομενοῦ ἀναφέρεται ἐπιγραμματικὰ στὸ «Μικρὸν Εὐχολόγιον ἢ Ἁγιασματάριον» ἔκδοση Ἀποστολικῆς Διακονίας 1956, χωρὶς ἄλλες πληροφορίες. Πουθενὰ ἀλλοῦ δὲν ἀναφέρεται ἡ μνήμη του αὐτὴν τὴν ἡμέρα. Πιθανὸν νὰ εἶναι ἀπὸ τοὺς 300 Ἁγίους Ἀλαμανοὺς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου (βλέπε καὶ Α.Χ.Ε.Χ.). Ἀναφέρεται καὶ σὰν ἐπίσκοπος Καρπασίας ὁ θαυματουργὸς καὶ τοποθετεῖται ἀπὸ ὁρισμένους Συναξαριστὲς τὴν 20ή Νοεμβρίου.
Ὁ Ἅγιος Προκόπιος τῆς Βιάτκα (Ρῶσος)
Διὰ Χριστὸν σαλός.