Ἀποτομὴ Κεφαλῆς Τιμίου Προδρόμου (Νηστεία ἐκ πάντων)
«Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχεις τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὁ ὁποῖος ζεῖ ἀκόμα. Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, ποὺ ἀποτελοῦσαν μαχαιριὲς στὶς διεφθαρμένες συνειδήσεις τοῦ βασιλιᾶ Ἡρῴδη Ἀντίπα καὶ τῆς παράνομης συζύγου του Ἡρῳδιάδος, ποὺ ἦταν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου. Ὁ Ἡρῴδης, μὴ ἀνεχόμενος τοὺς ἐλέγχους τοῦ Προδρόμου, τὸν φυλάκισε. Σὲ κάποια γιορτὴ ὅμως τῶν γενεθλίων του, ὁ Ἡρῴδης ὑποσχέθηκε μὲ ὅρκο νὰ δώσει στὴν κόρη τῆς Ἡρῳδιάδος ὅ,τι ζητήσει, διότι τοῦ ἄρεσε πολὺ ὁ χορός της. Τότε ἡ αἱμοβόρος Ἡρῳδιὰς εἶπε στὴν κόρη της νὰ ζητήσει στὸ πιάτο τὸ κεφάλι τοῦ Ἰωάννη. Πρᾶγμα ποὺ τελικὰ ἔγινε. Ἔτσι, ὁ ἔνδοξος Πρόδρομος τοῦ Σωτῆρα θὰ παραμένει στοὺς αἰῶνες ὑπόδειγμα σὲ ὅλους ὅσους θέλουν νὰ ὑπηρετοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ἀγωνίζονται κατὰ τῆς διαφθορᾶς, ἀνεξάρτητα ἀπὸ κινδύνους καὶ θυσίες. Καὶ νὰ τί λένε οἱ 24 πρεσβύτεροι τῆς Ἀποκάλυψης στὸ Θεὸ γιὰ τοὺς διεφθαρμένους: «ἦλθεν... Ὁ καιρὸς τῶν ἐθνῶν κριθῆναι... καὶ διαφθεῖραι τοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν». Ἦλθε, δηλαδή, ὁ καιρὸς τῆς ἀνάστασης τῶν νεκρῶν γιὰ νὰ κριθεῖ ὁ κόσμος καὶ νὰ καταστρέψεις (Θεέ μου) ἐκείνους, ποὺ μὲ τὴν διεφθαρμένη ζωὴ τοὺς διαφθείρουν καὶ καταστρέφουν τὴ γῆ.
Ἡ Ὁσία Θεοδώρα ἡ ἐν Θεσσαλονίκῃ
Βλέπε βιογραφικό της σημείωμα στὶς 5 Ἀπριλίου. Ὁ ἅγιος Νικόδημος στὸν Συναξαριστή του ἔχει καὶ τὴν προσθήκη «ἐξ Αἰγίνης καταγόμενης». Ἡ ὁποία - ἐξ Αἰγίνης - γιορτή της, μαζὶ μ᾿ αὐτὴν τῆς θυγατέρας της Θεοπίστης μεταφέρθηκε τὴν 3η Αὐγούστου, ὅπου καὶ τὸ βιογραφικό της σημείωμα.
Ὁ Ἅγιος Ἀρκάδιος ὁ θαυματουργὸς ἐπίσκοπος Ἀρσινόης Κύπρου
Γεννήθηκε στὴν Ἀρσινόη τῆς Κύπρου καὶ ἦταν γιὸς εὐσεβῶν καὶ πλουσίων γονέων, τοῦ Μιχαὴλ καὶ τῆς Ἄννας. Ὁ Ἄρκαδιος μορφώθηκε πολὺ καλὰ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἐπανῆλθε στὴν ἰδιαίτερη πατρίδα του Ἀρσινόη. Ἔγινε πολὺ γνωστὸς γιὰ τοὺς ἀσκητικούς του ἀγῶνες καὶ γιὰ τὶς μεγάλες του ἀρετές. Ἔτσι ὅταν πέθανε ὁ ἅγιος Νίκων, ὁ Ἄρκαδιος ἐκλέχθηκε διάδοχός του στὸ θρόνο τῆς Ἀρσινόης. Ἀφοῦ ποίμανε τὸ ποίμνιό του θεάρεστα, ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ τὴν 29η Αὐγούστου. Αὐτὸς εἶχε καὶ ἀδελφὸ τὸν ἅγιο Θεοσέβειο τὸν Ἀρσινοήτη.
Κατάθεσις Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ὁσίου Ἰωσὴφ τοῦ Ἡγιασμένου, τοῦ Σαμάκου
Βλέπε βιογραφικό του σημείωμα στὶς 22 Ἰανουαρίου.
Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μακεδὼν ὁ αὐτοκράτορας
Στοὺς Συναξαριστὲς δὲν ἀναφέρεται, ἡ μνήμη του βρίσκεται στὸ Βυζαντινὸ Ἑορτολόγιο τοῦ Γεδεὼν(σελ. 161). Σὰν κτήτορας καὶ ἀνακαινιστὴς πολλῶν ναῶν καὶ μονῶν, ὁ Βασίλειος (867-886) βρῆκε θέση σὲ κάποια Μηνολόγια μεταξὺ τῶν Ἁγίων γιὰ τὴν εὐσέβειά του καὶ γιὰ τὸν ἐμπλουτισμὸ τῆς πρωτεύουσας μὲ ἱερὰ κτίσματα, πρὸς δόξαν Θεοῦ.
Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου τῆς Ὀρθοδοξίας, μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης στὸ βιβλίο «Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων», τοῦ Χριστοφόρου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.