Οἱ Ἅγιοι Λαυρέντιος Ἀρχιδιάκονος, Ξύστος Πάπας Ρώμης καὶ Ἱππόλυτος
Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ μαρτύρησαν τὸ 253 μετὰ Χριστόν. Ὁ ἀρχιδιάκονος Λαυρέντιος ἦταν ἀπὸ τοὺς πιὸ γνωστοὺς κληρικοὺς τῆς ρωμαϊκῆς Ἐκκλησίας, καὶ τοῦ εἶχαν ἐμπιστευθεῖ τὴν διαχείριση τῆς περιουσίας της. Ὅταν ἔγινε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν χριστιανῶν, ὁ πάπας Ρώμης Ξύστος ἢ Σίξτος ὁ Β´ πρῶτος πρόσφερε θυσία τὸν ἑαυτό του, ὁμολογώντας τὸν Χριστὸ καὶ ἀποκεφαλίστηκε. Κατόπιν συνέλαβαν καὶ τὸ Λαυρέντιο. Ἐπειδὴ ἦταν διαχειριστὴς τῆς Ἐκκλησίας, τὸν διέταξαν νὰ παραδώσει τοὺς θησαυρούς της. Ὁ Λαυρέντιος δέχθηκε, καὶ μετὰ ἀπὸ λίγο ἐπέστρεψε μὲ μία μεγάλη φάλαγγα ἁμαξῶν, γεμάτες φτωχούς, ὀρφανὰ καὶ ἀναπήρους. Καὶ ἀπάντησε στὸν ἡγεμόνα ὅτι σὲ ὅλους αὐτοὺς τοὺς πάσχοντες εἶναι ἀποταμιευμένοι οἱ θησαυροὶ τῆς Ἐκκλησίας, «ὅπου οὔτε σῆς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν». Δηλαδή, ὅπου οὔτε σκόρος, οὔτε σαπίλα καὶ σκουριὰ ἀφανίζουν αὐτοὺς τοὺς θησαυρούς, καὶ ὅπου οὔτε κλέφτες μποροῦν νὰ τρυπήσουν τοὺς τοίχους αὐτῶν τῶν θησαυροφυλακίων, γιὰ νὰ κλέψουν τὸ πολύτιμο περιεχόμενό τους. Ἐξαγριωμένοι τότε οἱ εἰδωλολάτρες, ἕψησαν τὸ Λαυρέντιο ζωντανό, πάνω σὲ σιδερένια σχάρα. Τὸ λείψανό του παρέλαβε κάποιος εὐσεβὴς χριστιανός, ὁ Ἱππόλυτος. Ὅταν, ὅμως, τὸ ἔμαθε αὐτὸ ὁ ἡγεμόνας, διέταξε καὶ τὸν ἔσυραν ἄγρια ἄλογα μέσα σὲ ἀγκάθια, καὶ ἔτσι μαρτυρικὰ τελείωσε τὴ ζωή του καὶ ὁ Ἱππόλυτος.
Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. (Ἐδῶ ὁρισμένα Ἁγιολόγια, ἀναφέρουν καὶ τὴν μνήμη κάποιου μάρτυρος Ἡραΐδου).
Οἱ Ἅγιοι ἕξι Μάρτυρες οἱ ἐν Βιζύῃ (κατ᾿ ἄλλους Λιβύη)
Μαρτύρησαν, ἀφοῦ ἄλλων συνέτριψαν τὰ ὀστὰ καὶ ἄλλων ξέσχισαν τὶς σάρκες.
Ἡ Ἁγία Ἀγαθονίκη Παρθενομάρτυς ἡ ἐν Καρχηδόνι
Ὁ Ἅγιος Λαυρέντιος τῆς Καλούγας (Ρῶσος)
Διὰ Χριστὸν σαλός.