Πῶς ὁ Ματθίας κατατάχθηκε στὸ χορὸ τῶν δώδεκα Ἀποστόλων, τὸ γνωρίζουμε ἀπὸ τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων. Μετὰ τὴν προδοσία καὶ τὸν ἀπαγχονισμὸ τοῦ Ἰούδα καὶ μετὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου, οἱ ἕντεκα μαθητὲς μὲ τὴν Παναγία βρίσκονταν στὸ ὑπερῷον. Τότε ὁ Πέτρος πρότεινε νὰ ἐκλεγεῖ ἄλλος ἀντὶ τοῦ Ἰούδα, ἀπὸ τοὺς ἄνδρες ποὺ ἀκολουθοῦσαν ὑπηρετώντας τὸ Χριστό. Ἡ πρόταση ἔγινε δεκτὴ καὶ τέθηκαν δυὸ ὑποψήφιοι: ὁ Ἰωσὴφ ὁ καλούμενος Βαρσαββᾶς καὶ ὁ Ματθίας. Τότε ἔβαλαν κλῆρο, καὶ δίνοντας σὲ ὅλους ἐμᾶς παράδειγμα ἐναπόθεσης κάθε ἐκλογῆς μας στὸ Θεό, προσευχήθηκαν ὅλοι μαζὶ ὡς ἑξῆς: «Σὺ Κύριε, καρδιογνῶστα πάντων, ἀνάδειξαν ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δυὸ ἕνα, λαβεῖν τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς». Δηλαδή: Σὺ Κύριε, ποὺ γνωρίζεις τὶς καρδιὲς ὅλων, φανέρωσε καθαρὰ ἐκεῖνον ποὺ ἐξέλεξες, ἕναν ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δυό, γιὰ νὰ ἐπωμισθεῖ τὸ ἀξίωμα τῆς ἀποστολικῆς διακονίας. Στὴ συνέχεια ὁ κλῆρος ἔπεσε στὸ Ματθία. Καὶ ἔτσι προστέθηκε στοὺς ἕντεκα Ἀποστόλους. Ἀπὸ τὴν μετέπειτα ζωὴ τοῦ Ματθία, γνωρίζουμε ὅτι κήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο στὴν Αἰθιοπία, ὅπου καὶ τελείωσε τὴν ζωή του μαρτυρικά.
Τὸ μαρτύριο τῶν Ἁγίων αὐτῶν, ἀναφέρεται στὰ χρόνια του εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντα τοῦ Γ´. Ὁ ὁποῖος, ὅπως εἶναι γνωστό, μὲ διάταγμά του τὸ 728 ἐμπόδισε ὁλοσχερῶς τὴν ἀνάρτηση ἁγίων εἰκόνων, ὄχι μόνο στὶς ἐκκλησίες ἀλλὰ σ᾿ ὁποιοδήποτε ἄλλο μέρος. Στὸ διάταγμα αὐτὸ ἀντιστάθηκε ὁ Πατριάρχης Γερμανός, ἀλλὰ ὁ βασιλιὰς συγκάλεσε συνέδριο καὶ καταδίκασε τὴν στάση τοῦ Πατριάρχη. Τότε αὐτὸς παραιτήθηκε καὶ δυστυχῶς τὴν θέση του δέχτηκε νὰ πάρει ὁ σύγκελλος καὶ μαθητής του Ἀναστάσιος. Ὁ ὁποῖος ἄρχισε ἀμέσως νὰ ἐκτελεῖ τὸ αὐτοκρατορικὸ διάταγμα. Τότε κάποιος ἀξιωματικός, πολὺ προκλητικὰ πῆγε σὲ μία οἰκοδομὴ ποὺ ἀποτελοῦσε κατὰ κάποιο τρόπο τὰ προπύλαια τῶν ἀνακτόρων, καὶ ὀνομαζόταν Χάλκη Πύλη διότι ἡ στέγη της ἦταν χάλκινη, καὶ μὲ ἕνα τσεκοῦρι ἄρχισε νὰ ξηλώνει τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ποὺ ἦταν πάνω σ᾿ αὐτή. Ἐξοργισμένος ὁ ὀρθόδοξος λαὸς μπροστὰ σ᾿ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα, ἔριξε τὸν ἀσεβῆ ἀξιωματικὸ ἀπὸ τὴν σκάλα, πάνω στὴν ὁποία ἦταν, μὲ ἀποτέλεσμα αὐτὸς νὰ σκοτωθεῖ. Τότε ὁ βασιλιὰς ἔστειλε τὴν φρουρά του καὶ σκότωσε πολλοὺς ἀπὸ τὸ ἔντονα διαμαρτυρόμενο πλῆθος. Μεταξὺ αὐτῶν ἦταν καὶ οἱ δέκα συγκεκριμένοι Μάρτυρες. Τὰ δὲ ὀνόματά τους ἦταν τὰ ἑξῆς: Ἰουλιανός, Μαρκιανός, Ἰωάννης, Ἰάκωβος, Ἀλέξιος, Δημήτριος, Φώτιος, Πέτρος, Λεόντιος καὶ Μαρία ἡ Πατρικία.
Ὁ Ἅγιος Ἀντωνῖνος (στὰ Μηναῖα γράφεται Ἀντώνιος) ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια
Πατρίδα του ἡ Ἀλεξάνδρεια, ὅπου μὲ ζῆλο κήρυττε δημόσια τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἄρχοντα τῆς Ἀλεξάνδρειας καὶ βασανίστηκε σκληρά. Στὴν ἀρχὴ τὸν κρέμασαν καὶ ξέσχισαν τὶς σάρκες του. Κατόπιν τὸν ἔριξαν μέσα σὲ ἀναμμένο καμίνι, ὅπου παρέδωσε τὴν ἁγία ψυχή του στὸν Θεό. Τὸ ἅγιο λείψανό του βρέθηκε μέσα στὸ καμίνι ἀπείραχτο, χωρὶς ἡ φωτιὰ νὰ βλάψει οὔτε μία τρίχα ἀπὸ τὰ μαλλιὰ τῆς κεφαλῆς του.
Ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ προσευχόμενος.
Εὕρεσις τῆς Ἀχειροποιήτου Εἰκόνας τοῦ Χριστοῦ στὰ Καμουλιανά
Ἡ ψευδεπίγραφη αὐτὴ διήγηση γιὰ τὴν εὕρεση τῆς ἀχειροποίητης εἰκόνας τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τὴν εἰδωλολάτρισσα Ἀκυλίνα καὶ μετέπειτα χριστιανὴ (σύμφωνα μὲ τὴν διήγηση), μέσα σὲ κιβώτιο, ἀποδόθηκε στὸν Γρηγόριο Νύσσης, ἀπὸ κάποιον μεταγενέστερο, προκειμένου νὰ δώσει κῦρος σ᾿ αὐτή.
Ἀνάμνηση Ἐγκαινίων Ναοῦ τῶν Ἁγίων Ζωῆς καὶ Ἑσπέρου ἐν τῷ Δευτέρῳ
Ὁ Ἅγιος Κωνσταντῖνος ὁ Α´ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
Βλέπε βιογραφία του τὴν 29η Ἰουλίου.
Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου τῆς Ὀρθοδοξίας, μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης στὸ βιβλίο «Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων», τοῦ Χριστοφόρου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.
Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου τῆς ὀρθοδοξίας, μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης στὸ βιβλίο « Ἅγιοι τῆς Ἀλάσκας», τοῦ Γ.Ε. Πιπεράκη, ἐκδ. Ἑπτάλοφος», Ἀθῆναι.