Ὁ Ἅγιος Ἀντίπας ἐπίσκοπος Περγάμου
Ἦταν ἐπίσκοπος Περγάμου τῆς Μ. Ἀσίας καὶ κυβέρνησε τὴν ἐκεῖ Ἐκκλησία μὲ πολὺ ζῆλο καὶ ἀγάπη Χριστοῦ. Ἀξίζει, ἐδῶ, νὰ ἀναφέρουμε ὅτι τὸ ἔργο τοῦ Ἀντίπα στὴν Πέργαμο ἦταν πολὺ δύσκολο. Διότι ἡ πόλη αὐτὴ ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα κέντρα εἴδωλο-λατρείας. Θρόνο τοῦ σατανᾶ τὴν ὀνομάζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης στὴν Ἀποκάλυψη. Ἀλλὰ ὁ μαχητὴς ἐπίσκοπος προχώρησε τὸ δρόμο του μὲ ἐπιμονή, ὑπομονὴ καὶ μὲ τὴν θεία χάρη ἐμφύτευσε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ σὲ πολλὲς καρδιὲς ἀνθρώπων. Ἡ πορεία αὐτὴ τοῦ Ἀντίπα προκάλεσε ὀργὴ στοὺς εἰδωλολάτρες τῆς Περγάμου. Ὅταν, λοιπόν, ὁ Δομιτιανὸς κίνησε διωγμὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν, φέρνουν τὸν Ἀντίπα μπροστὰ στὸν τότε διοικητή. Καὶ ὅλοι μαζί, φιλόσοφοι καὶ Ἱερεῖς τῆς εἰδωλολατρικῆς θρησκείας, προσπάθησαν μὲ διάφορα φιλοσοφικὰ ἐπιχειρήματα νὰ τὸν πείσουν νὰ ἀλλαξοπιστήσει. Ὁ Ἀντίπας με τὴν θεία φώτιση ἀντέταξε τόσο ἰσχυρὰ ἐπιχειρήματα, ποὺ κυριολεκτικὰ τοὺς κατατρόπωσε. Τότε διατάχθηκε ὁ θάνατός του, μέσα σὲ πυρωμένο χάλκινο βόδι, ὅπου οἱ γέρικες σάρκες τοῦ Ἀντίπα ἔλιωσαν, ἀλλὰ ἡ ψυχή του μετέβη δίπλα στὸ θρόνο τοῦ Χριστοῦ. Μάλιστα, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος στὴν Ἀποκάλυψη ἀναφέρεται στὸν Ἀντίπα μὲ τὴ φράση: «Ἀντίπας ὁ μάρτυς μου ὁ πιστός».
Στοὺς Συναξαριστὲς ἀναφέρεται μόνο ἡ μνήμη τῆς Τρυφαίνης τῆς ἐν Κυζίκῳ. Στὸν Λαυριωτικὸ ὅμως κώδικα 170 μνημονεύονται καὶ οἱ δυό. Αὐτὲς ἦταν ἀπὸ τὴν πόλη Κύζικο καὶ ἀπὸ μικρὲς ἐπιθύμησαν τὴν ἀσκητικὴ ζωὴ τῆς ἀρετῆς. Ἔτσι ἀφοῦ σὲ μεγάλο βαθμὸ σκληραγώγησαν τὴν σάρκα καὶ τὸ πνεῦμα τους, ἀπόκτησαν μεγάλες ἀρετὲς καὶ ἀπεβίωσαν εἰρηνικά.
Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Ὁ Ὅσιος Γεώργιος κτήτορας τῆς Ἱ. Μονῆς Χρυσοστόμου τῆς Κύπρου
Ὁ Ὅσιος Γεώργιος ὑπῆρξε ὁ κτήτορας καὶ ὁ πρῶτος ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χρυσοστόμου στὴν Κύπρο, ποὺ κτίστηκε τὸ 1091 (Παρισινὸς Κώδικας 402 Coislin).
Ἀρχιμ. Ἱ. Μονῆς «Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος» (Ῥῶσος, + 1576).