Στην αυγή
του 20ού αιώνα, οι καταστροφές στα αρμενικά μνημεία είχαν αφήσει τα ερείπια από
2150 αρμενικές εκκλησίες & μοναστήρια στα τουρκοκρατούμενα αρμενικά εδάφη, ενώ 2000
από αυτά τα μνημεία πυρπολήθηκαν & καταστράφηκαν ολοσχερώς. (Πρακτορείο ειδήσεων
της Κασπίας - Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2001)
Σύμφωνα με πληροφορίες της UNESCO για το 1974, τα 464 από τα 913 αρμενικά ιστορικά κτίρια εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, τα 252 καταστράφηκαν & τα 197 χρειάζονται γενική επισκευή.
Τον Απρίλιο 1915, οι ομαδικές σφαγές των Αρμενίων από τους Τούρκους είχαν ως στόχο να αφανίσουν το αρμενικό Έθνος και να προωθήσουν το όραμα του Παντουρκισμού.
Η Τουρκία διέπραξε την πρώτη Γενοκτονία του 20ού αιώνα με θύματα 1.500.000 Αρμένιους, ενώ το δυτικό τμήμα της Αρμενίας εξακολουθεί να βρίσκεται υπό την κατοχή της μέχρι και τις μέρες μας.
Σήμερα, 90 χρόνια μετά τη Γενοκτονία, η Τουρκία:
Εξακολουθεί να αρνείται την αναγνώριση της Γενοκτονίας που διέπραξαν οι προκάτοχοι της το 1915 με θύματα 1.500.000 Αρμένιους.
Εξακολουθεί να κατέχει τα 5/6 των ιστορικά αρμενικών εδαφών, όπως αυτά ορίζονται στη Συνθήκη των Σεβρών.
Εξακολουθεί την πολιτική του αποκλεισμού των συνόρων της Αρμενίας και του Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Εξακολουθεί να παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, παρά τις συστάσεις των Διεθνών Οργανισμών.
Η νέα γενιά των Αρμενίων, απαιτεί δικαίως την απονομή δικαιοσύνης προς όλους τους αδικημένους από την Τουρκία λαούς.
Οι νέοι Αρμένιοι σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται με την προσδοκία ότι θα έχουν στο πλευρό τους τις νέες γενιές όλων των λαών που οραματίζονται έναν κόσμο πιο δίκαιο, ειρηνικό και πολιτισμένο, των λαών που καταδικάζουν τα λάθη του παρελθόντος για να αποτρέψουν την επανάληψη τους υπό άλλες συνθήκες, με άλλα θύματα.
 |
 |
 |
21 Απριλίου 2004 Ψήφισμα της Βουλής των Κοινοτήτων του Καναδά. 16 Δεκεμβρίου 2003 Απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου της Ελβετίας. 13 Ιουνίου 2002 Ψήφισμα της Καναδικής Γερουσίας. 28 Φλεβάρη 2002 Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. 27 Σεπτεμβρίου 2001 Κοινή δήλωση Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β´ και του Καθολικού των Αρμενίων Καρέκιν Β´ στο Ετσμιατζίν (Αρμενία). 24 Απριλίου 2001 Κοινοβουλευτική Συνέλευση, του Συμβουλίου της Ευρώπης. 2001 Επίσημη δια νόμου αναγνώριση της Γαλλικής Δημοκρατίας. 16 Νοεμβρίου 2000 Ψήφισμα του Ιταλικού Οίκου των Αντιπροσώπων. 15 Νοεμβρίου 2000 Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. 10 Νοεμβρίου 2000 Βατικανό. 7 Νοεμβρίου 2000 Ψήφισμα Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (Γερουσία). 11 Μαΐου 2000 Ψήφισμα του Κοινοβουλίου του Λιβάνου. 29 Μαρτίου 2000 Ψήφισμα Σουηδικού Κοινοβουλίου. 28 Μαΐου 1998 Ψήφισμα Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. 16 Μαΐου 1998 Ψήφισμα της Λίγκας για τα δικαιώματα του Ανθρώπου. 24 Απριλίου 1998 Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. 26 Μαρτίου 1998 Ψήφισμα της Βελγικής Γερουσίας. 3 Απριλίου 1997 Ψήφισμα της Λιβανικής Βουλής. 11 Ιουνίου 1996 Ψήφισμα υπ.αρ. 3540 της Βουλής των Η.Π.Α. 25 Απριλίου 1996 Ψήφισμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. 23 Απριλίου 1996 Ψήφισμα της Καναδικής Βουλής των Αντιπροσώπων. 14 Απριλίου 1995 Ψήφισμα της Ρωσικής Δούμας. 5 Μαΐου 1993 Ψήφισμα του Κογκρέσου της Αργεντινής. 18 Ιουνίου 1987 Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. 2 Ιουλίου 1985 Υπο-Επιτροπή του Ο.Η.Ε. για την Πρόληψη των Διακρίσεων και την Προστασία των Μειονοτήτων. 12 Σεπτεμβρίου 1984 Κοινό ψήφισμα υπ. αρ. 247 της Βουλής των Η.Π.Α. 10 Απριλίου 1984 Μόνιμο Δικαστήριο των Λαών. 10 Αυγούστου 1983 Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. 29 Απριλίου 1982 ψήφισμα του Κυπριακού Κοινοβουλίου. 9 Απριλίου 1975 Κοινό ψήφισμα υπ. αρ. 148 της Βουλής των Η.Π.Α. 20 Απριλίου 1965 Ψήφισμα του Κογκρέσου και της Βουλής της Ουρουγουάης. 28 Μαΐου 1948 Αναφορά της Επιτροπής του Ο.Η.Ε. για τα Εγκλήματα Πολέμου. 11 Μαΐου 1920 Ψήφισμα υπ. αρ. 359 του Αμερικανικού Κογκρέσου. 6 Αυγούστου 1919 Αμερικανικό Κογκρέσο, «Πράξη νομιμοποίησης της "Near East Relief"», 9 Φεβρουαρίου 1916 Ψήφισμα υπ. αρ. 12 του Αμερικανικού Κογκρέσου. 24 Μαΐου 1915. Κοινή δήλωση της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Ρωσίας.