Γιὰ τὴ νύφη
Ἀπόψε γάμος γίνεται
σ᾿ ὡραῖο περιβόλι
ἀπόψε ἀποχωρίζεται
ἡ μάνα ἀπὸ τὴν κόρη.
Κι ἀπόψε ξεχωρίζονται
σὰν κεῖνα τὰ πουλάκια
π᾿ ἀφήνουν τὶς φωλίτσες τους
καὶ πᾶνε στὰ κλαδάκια.
Νύφη καμπάνα Φράγκικια
βενέτικο ρολόγι
ὅπου χτυπᾷς στὴ Βενετιὰ
κι ἀκούγεσαι στὴν Πόλη.
Ὡσὰν τῆς νύφης τὸ κορμὶ
εἶδα μηλιὰ στὴν Πόλη
ὅπου τὴν εἶχε ὁ Βασιλεὺς
μέσα στὸ περιβόλι.
Ποιὸς κρίνος λευκοφόρετος
σοὔδωσε τὴν ἀσπράδα
καὶ ποιὰ μηλιὰ ροδομηλιὰ
τὴ ροδοκοκκινάδα.
Σ᾿ ὅλο τὸν κόσμο γύρισα
σ᾿ Ἀνατολὴ καὶ Δύση
τὰ μάτια μου δὲν εἴδανε
τέτοια ὡραία νύφη.
Ἡ νύφη μας εἶν᾿ ὄμορφη
ὡσὰν τὴν Παναγία
ὅπως ὁ πολυέλαιος
ποὖναι στὴν ἐκκλησία.
Νύφη σκῦψε καὶ φίλησε
τὰ πόδια τῶν γονιῶν σου
διότι πολὺ κουράστηκαν
νὰ φτιάξουν τὰ προικιά σου.
(Νύφη) ἐσὺ ὅπου κάθεσαι
εἶναι ξερὰ τὰ ξύλα
κι ἀπὸ τὴν ὀμορφάδα σου
ἀνθοῦν καὶ βγάζουν φύλλα.
Σκῦψε (Νύφη) καὶ φίλησε
τῆς πεθερᾶς τὸ χέρι
π᾿ ἀνέτρεφε τέτοιονε νιὸ
νὰ σοῦ τὸν δώσει ταῖρι.
Σοῦ εὔχομαι (Νύφη) μας
τὸ πρῶτο ζυμωτό σου
ζάχαρη νἆν᾿ τ᾿ ἀλεύρι σου
καὶ γάλα τὸ νερό σου.
Ἄκουσ᾿ ἐδῶ (Νύφη) μας
νὰ τόνε κανακίζεις,
μὲ μέλι καὶ μὲ ζάχαρη
τὸν (Γαμπρό) σου νὰ ταΐζεις.
(Νύφη) μας καλορίζικη
σήμερα εἶν᾿ ἡ χαρά σου
ἦρθαν τ᾿ ἀηδόνια ἀπ᾿ τὴ Βλαχιὰ
νὰ δοῦν τὴν ὀμορφιά σου.
(Νύφη) μας ἀψεγάδιαστη
νὰ ζήσεις, νὰ γεράσεις
τὸ κρίνο ποὺ σοῦ δώσαμε
νὰ μὴ μᾶς τὸ μαράνεις.
(Νύφη) μας τὸ νυφικὸ
ἀγγέλοι σοῦ τὸ ράψαν
καὶ στὴ δεξιά του τὴν πλευρὰ
(Γαμπρὸς) σοῦ ἐγράψαν.
(Νύφη) μας καλορίζικη
βασιλικοῦ κλωνάρι
πόσα φλουριὰ ἀγόρασες
αὐτὸ τὸ παλικάρι;
(Νύφη) μας καλότυχη
νὰ ζήσεις νὰ γεράσεις
καὶ στῶν παιδιῶν σου τὶς χαρὲς
κουφέτα νὰ μοιράσεις.
(Νύφη) δὲ θέμε πλούτη ἐμεῖς,
μόνο τὴν ὀμορφιά σου,
ὁποῦ ῾χει τὸ κορμάκι σου
καὶ ἡ σεμνὴ καρδιά σου.
(Νύφη) σὰν τὸ κρύο νερὸ
μοιάζει τὸ προσωπό σου,
ἀφοῦ τώρα παντρεύεσαι
τὸν ἀγαπητικό σου.
(Νύφη) νὰ μπεῖς στ᾿ ἀρχοντικὸ
μὲ τὸ δεξί σου πόδι
καὶ νὰ σκορπίσεις ὕστερα
κατάχαμα ἕνα ρόδι.
Πῶς πρέπει τὸ τριαντάφυλλο
μὲς στὴ χρυσὴ τὴν κούπα
ἔτσι πρέπει κι ἡ νύφη μας
στὰ νυφικά της ροῦχα.
Νύφη μας καμαρωμένη
καὶ στὸν κόσμο ξακουσμένη,
τὰ μαλλιά σου μπρίλιες-μπρίλιες
῾κεῖνον πού ῾θελες ἐπῆρες.
|