Γενικά[Παρουσίαση] [Εἰσαγωγή] [Βιογραφικά] [Περιεχόμενα] [Συντελεστές] [Στίχοι]
ΓενικάἩ Σταυρούλα Δαλιάνη, μιὰ γλυκιὰ παρουσία μὲ ἐξαιρετικὴ φωνή, κάνει τὴν πρώτη της ἐμφάνιση στὴ δισκογραφία μὲ ἕνα δίσκο ἔκπληξη. Τὸ «Μαῦρα μάτια μὲ πλανέψαν» εἶναι μία παραγωγὴ μὲ παραδοσιακὰ τραγούδια τῆς ἀγάπης (τσάμικα, καλαματιανά, συρτά, καγκέλι, τραπεζίτικα κλπ.) ἐκτελεσμένα καὶ ἐνορχηστρωμένα μὲ τρόπο γνήσιο καὶ αὐθεντικὸ ἀπὸ τὸ Γιῶργο Δαλιάνη (κλαρίνο-φωνή), χωρὶς ἠλεκτρικὰ ὄργανα καὶ ἤχους ξένους πρὸς τὸ παραδοσιακό μας τραγούδι! Βιολὶ παίζει ἕνα νέο ταλέντο, ὁ Χρῆστος Δαλιάνης, λαοῦτο οἱ Μιλτιάδης Παπαϊωάννου καὶ Ἀντώνης Κουτελιέρης καὶ κρουστὰ ὁ Ἀλέκος Σταματόπουλος. Ὁ μικρὸς Νικόλας Δαλιάνης ἐκπλήττει εὐχάριστα μὲ τὴ φωνή του.
Τὰ τραγούδια του λαοῦ μας ἔφτασαν ὡς ἐμᾶς, περνώντας διὰ στόματος ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά. Ταξιδεύοντας στὸ χῶρο καὶ στὸ χρόνο τροποποιήθηκαν πολλὲς φορὲς στιχουργικὰ καὶ μελῳδικά, ὥστε νὰ προσαρμοστοῦν στὰ μοσυικὰ καὶ γλωσσικὰ ἰδιώματα κάθε τόπου καὶ νὰ ἐκφράσουν κάθε φορὰ τὴν ἀνθρώπινη ψυχή.
Σήμερα ἡ ζωή μας εἶναι διαφορετική. Δὲν ἔχουμε τὴν εὐκαιρία νὰ τραγουδᾶμε στὴν καθημερινότητα καὶ στις εργασίες μας, που συνεχῶς μηχανοποιοῦνται, οὔτε οἱ συνθῆκες στὰ γλέντια ἐπιτρέπουν νὰ γλεντοῦμε τραγουδώντας. Πιστεύουμε δέ, ότι πρόκειται μία ὑψηλῆς αἰσθητικῆς τέχνη ποὺ κάνει θέμα της ὅ,τι ἐμεῖς μαθαίνουμε νὰ προσπερνᾶμε βιαστικά (πόση ἀξία ἀποκτᾷ μέσα ἀπ᾿ αὐτὴν ἕνα μόνο φιλί!).
Προσωπικά πιστεύω πὼς μαθαίνεις νὰ ζεῖς, νὰ ἐκτιμᾷς, νὰ ἀγαπᾷς, μέσα ἀπὸ τὰ τραγούδια μας. Κι ἂν τὸ καταφέρεις, τότε μπορεῖς νὰ τὰ ἀποδώσεις, τόσο βαθιὰ καὶ εἰλικρινὰ ποὺ νὰ μὴ νιώθεις καὶ νὰ μὴν κάνεις κανέναν νὰ νιώθει πὼς ἁπλῶς ἀναπαράγεις ἕνα τεῖνον πρὸς ἐξαφάνιση «μουσειακὸ εἶδος». Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις καὶ γνωρίζοντας ὅτι θὰ ἀποτελοῦσε αὐταπάτη τὸ νὰ ἐλπίζουμε σήμερα πιὰ μόνο στὴν προφορικὴ μετάδοση, ἐπιχειροῦμε τὴν ἔκδοση αὐτοῦ τοῦ δίσκου.
Τὰ τραγούδια ποὺ ἐπιλέξαμε εἶναι ὅλα παραδοσιακὰ καὶ προσπαθήσαμε νὰ τὰ ἀποδώοουμε, ὅπως τὰ ἀκούσαμε ἀπὸ τοὺς ντόπιους, τοὺς ὁποίους εὐγνωμονοῦμε.
Ἀφιερώνουμε τὸ ἔργο αὐτὸ στοὺς λάτρεις τῆς παράδοσης καὶ στοὺς νέους. Ἂν γίνουμε ἀφορμὴ γιὰ ν᾿ ἀγαπήσει καὶ νὰ τραγουδήσει ἕνας νέος κάποιο τραγούδι, θὰ θεωροῦμε ὅτι ἄξιζε ἡ προσπάθειά μας. Σ.Δ.
Γεννήθηκε τὸ 1985 στὴν Ἀθήνα. Ἀπὸ μωρὸ μεγάλωνε ἀκούοντας πολλὲς ὦρες κάθε μέρα παραδοσιακὴ μουσικὴ ἀπὸ τὸν πατέρα της κι ἔτσι, ἀκόμη καὶ πρὶν καθαρίσει τὰ λόγια της, τραγουδοῦσε. Ἀπὸ τεσσάρων χρονῶν συμμετεῖχε σὲ ἐκδηλώσεις, συνοδεύοντας τὴ χορευτικὴ ὁμάδα τοῦ Πανεπιστημίου Πειραιῶς. Πέντε χρονῶν ἐντάσσεται στὴν παιδικὴ χορωδία τοῦ ΟΤΕ, μαζὶ μὲ τὸ μεγαλύτερο ἀδελφό της. Στὰ ἕξι ἀρχίζει μαθήματα μαντολίνου μὲ τὸν Διονύση Ἀποστολᾶτο στὸ σύλλογο «Εὔγερος Κεφαλλονιᾶς» καὶ συμμετέχει στὴν χορωδία τοῦ συλλόγου. Ἀργότερα ἐγγράφεται σὲ ᾠδεῖο καὶ παρακολουθεῖ μαθήματα πιάνου καὶ θεωρητικῶν.
Συμμετεῖχε σὲ πολλοὺς διαγωνισμούς, ἀποσπώντας βραβεῖα. Εἶναι Νηπιαγωγός, πτυχιοῦχος τοῦ Παιδαγωγικοῦ Τμήματος τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ παράλληλα σπουδάζει κλασσικὸ τραγούδι. Διδάσκει μαζὶ μὲ τὸν πατέρα της παραδοσιακὸ τραγούδι σὲ Δημοτικὸ σχολεῖο τοῦ Βύρωνα καὶ τὸ 2003 παρουσιάζουν ἑκατονταμελῆ παιδικὴ χορωδία στὴ γιορτὴ ἔναρξης τοῦ Παιδικοῦ Φεστιβὰλ Βύρωνα. Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ παραδοσιακὸ τραγούδι, ἀσχολεῖται ἐπίσης μὲ τὸ ἔντεχνο.
Γεννήθηκε στὸ ὀρεινὸ χωριὸ Τριπόταμα Ἀχαΐας ὅπου εἶχε τὶς πρῶτες ἐπιδράσεις ἀπὸ τοὺς μερακλῆδες κατοίκους οἱ ὁποῖοι τραγουδοῦσαν σὲ ὅλες τὶς κοινωνικὲς ἐκδηλώσεις καὶ σὲ διάφορες ἀγροτικὲς ἐργασίες (θέρο, ἁλώνισμα, ξέφυλλο, τρύγο κ.ἀ.) Σὲ αὐτὸ τὸ περιβάλλον ἀγάπησε πολὺ τὸ δημοτικὸ τραγούδι καὶ ἄρχισε ἀπὸ πολὺ μικρὸς νὰ τραγουδᾷ. Ἀργότερα τρυπώντας ἕνα καλάμι ἔφτιαξε αὐτοσχέδια φλογέρα καὶ ἄρχισε νὰ παίζει σκοπούς. Μετὰ τὸ Λύκειο πῆγε στὴν Ἀθήνα· σπούδασε ραδιοεπικοινωνίες καὶ ταξίδεψε δυὸ χρόνια ἀσυρματιστὴς σὲ ποντοπόρα πλοῖα. Στὴ συνέχεια ἀπέκτησε τὸ πρῶτο του κλαρίνο, πῆρε κάποια μαθήματα καὶ μὲ συνεχῆ προσπάθεια καὶ ἐπιμονή, ἄρχισε νὰ παίζει. Ἐντάχθηκε στὴν ὀρχήστρα τοῦ πολιτιστικοῦ κέντρου τοῦ ΟΤΕ. Ἐκεῖ γνωρίστηκε μὲ τὸν Κώστα Μούτσελο ποὺ τραγουδοῦσε καὶ μάθαινε λαοῦτο. Λάτρεις καὶ οἱ δυὸ τοῦ παραδοσιακοῦ τραγουδιοῦ, παρασύρουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλο σὲ ἀτέλειωτες ὧρες πρόβας καὶ μελέτης (τὶς κατὰ Μούτσελον «κλαρινοῶρες»). Οἱ πολλὲς ὧρες μουσικῆς στὸ σπίτι, ἔφεραν καὶ ἕνα ἄλλο ἀποτέλεσμα. Τὰ παιδιὰ Χρῆστος καὶ Σταυρούλα κόλλησαν τὸ «μικρόβιο» καὶ ἄρχισαν νὰ τραγουδᾶνε ἀπὸ πολὺ μικρά. Τὸ 1994 μὲ τραγουδιστὲς τὰ παιδιὰ 11 καὶ 8 ἐτῶν ἠχογραφήθηκαν τὰ «Μηνύματα στὴν νέα γενιὰ» τὸ ὁποῖο εἶχε μεγάλη ἀπήχηση καὶ ἰδιαίτερα στοὺς νέους.
Τὸ 1992 μὲ πυρῆνα ἄτομα ἀπὸ διάφορες περιοχὲς μὲ κοινὲς ἀνησυχίες γιὰ τὴν παράδοση, ἱδρύει τὸν πανελλήνιο σύλλογο φίλων τοῦ γνήσιου δημοτικοῦ τραγουδιοῦ, τοῦ χοροῦ καὶ τῆς παράδοσης «Ἡ Ρωμιοσύνη», μὲ ἕδρα τὸν Βύρωνα σ᾿ ἕνα ζεστὸ χῶρο ποὺ ἀποτελεῖ ἕνα μικρὸ λαουγραφικὸ μουσεῖο. Τὸ συγκρότημά του ἔχει ἐκτιμηθεῖ γιὰ τὸ αὐστηρὰ παραδοσιακό του ὕφος (δὲν χρησιμοποιεῖ ποτὲ ἠλεκτρικὰ ὄργανα) καὶ τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχει συνεργασία μὲ πολλοὺς Δήμους κὰ συλλόγους καὶ ἔχει στὸ ἐνεργητικό του ἐπιτυχημένες μεγάλες ἐκδηλώσεις. Διδάσκει τραγούδι καὶ κλαρίνο σὲ νεανικὰ κέντρα, ᾠδεῖα καὶ σχολεῖα.
Εἶναι τὸ πρῶτο παιδὶ τῆς οἰκογένειας τοῦ Γιώργου Δαλιάνη. Γεννήθηκε τὸ 1983 στὴν Ἀθήνα. Ἀπὸ πολὺ μικρὸς ἄρχισε νὰ τραγουδάει σὲ φιλικὰ γλέντια ἀρχικὰ καὶ ἐπαγγελματικὰ ἀργότερα. Σὲ πλικία ἕξι ἐτῶν ξεκίνησε τὶς σπουδές του στὸ κλασικὸ βιολὶ μὲ δάσκαλο τὸ μεγάλο σολίστα Παντελὴ Δεσποτίδη. Ἑπτὰ ἐτῶν ἐντάσσεται στὴν παιδικὴ χορωδία τοῦ ΟΤΕ στὴν ὁποία διδάσκει ἡ Τερψιχόρη Παπαστεφάνου καὶ μεταγενέστερα σὲ ἄλλες χορωδίες. Παράλληλα συνέχισε ν᾿ ἀσχολεῖται μὲ τὴν παραδοσιακὴ μουσική, συμμετέχοντας σὲ συναυλίες καὶ συνοδεύοντας χορευτικὲς ὁμάδες σὲ ἐκδηλώσεις στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικό. Μαθήματα παραδοσιακοῦ βιολιοῦ πῆρε ἀπὸ τὸν Νίκο Μωραΐτη καὶ τὸν Ἀλ. Ἀραπάκη. Ἔχει συμμετάσχει σὲ ἀρκετὲς δισκογραφικὲς δουλειὲς ὡς μουσικὸς καὶ ἐνορχηστρωτής. Κατέχει πτυχία ἁρμονίας καὶ ἀντίστιξης καὶ σπουδάζει κλασικὸ τραγούδι.
Εἶναι τὸ τρίτο παιδὶ τῆς οἰκογένειας. Γεννήθηκε τὸ 1994 καὶ ἀκούει συνέχεια μουσική, ἀφοῦ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν κύρια ἐνασχόληση τῆς οἰκογένειας μὲ τὴν παραδοσιακὴ μουσική, τ᾿ ἀδέλφια του Χρῆστος καὶ Σταυρούλα σπουδάζουν κλασικὴ μουσική, βιολί, πιάνο, μαντολίνο καὶ τραγούδι. Ἀπὸ μικρὸς συνυπάρχει στὴ μάζεψη τῆς «Ρωμιοσύνης» κάθε Δευτέρα, καὶ ἀκούοντας μαθαίνει. Τραγουδᾷ ἀπὸ δυὸ ἐτῶν καὶ ἀπὸ πέντε σὲ ἐκδηλώσεις. Στὸ διαγωνισμὸ δημοτικοῦ τραγουδιοῦ ἀπέσπασε τὸ Α´ Βραβεῖο τὸ 2005. Ἀπὸ ὀκτὼ χρονῶν ἄρχισε μαθήματα κλαρίνου.
| 1. | Ἐλεύθερος σκοπός | ὀργανικό | 1.45 |
| 2. | Σ᾿ ἀφήνω τὴν καλονυχτιά | ἀργὸ τσάμικο, δρομικὴ πατινάδα | 4.07 |
| 3. | Ὅλες οἱ μελαχροινὲς (Μελανουράκι) | καγκέλι | 3.16 |
| 4. | Στολίζεται τὸ μελαχροινό | τσάμικο | 4.48 |
| 5. | Νὰ χαμηλῶναν τὰ βουνά | καλαματιανό | 4.09 |
| 6. | Ξέρω τραγούδια θάλασσες | καλαματιανό | 2.48 |
| 7. | Γιὰ μιὰ φορὰ εἶν᾿ ἡ λεβεντιά | τσάμικο | 4.58 |
| 8. | Μαῦρα μάτια μὲ πλανέψαν | καλαματιανό | 4.11 |
| 9. | Τώρα εἶν᾿ ἀργά | συρτό | 4.01 |
| 10. | Λιδορικιώτισσα | τσάμικο | 3.33 |
| 11. | Κόρη ποὺ πᾶς στὸν ποταμό | καλαματιανό | 3.37 |
| 12. | Πουλάκι ν᾿ ἐκελάηδαγε | συρτό | 3.03 |
| 13. | Ἀπόψε πίνει ἀφέντης μου | συρτὸ στὰ τρία - ἀνασηκωτός | 4.01 |
| 14. | Μαργιόλικο | τσάμικο | 3.33 |
| 15. | Μιὰ πέρδικα παινεύτηκε | συρτὸ στὰ τρία | 3.23 |
| 16. | Κόκκινα χείλη φίλησα | συρτό | 2.56 |
| 17. | Τρεῖς μῆνες ἔχει ἡ Ἄνοιξη | τσάμικο | 4.30 |
| 18. | Ἀργιτοπούλα | καλαματιανό | 4.24 |
| 19. | Πιάνουν ν᾿ ἀνθίσουν τὰ κλαριά | τῆς τάβλας (τραπεζίτικο) | 4.28 |
Στὰ [2] καὶ [15] τραγουδοῦν μαζὶ ἡ Σταυρούλα καὶ ὁ Γιῶργος Δαλιάνης. Στὸ [7] τραγουδᾷ ὁ Γιῶργος Δαλιάνης. Στὸ [12] τραγουδᾷ ὁ Νικόλας Δαλιάνης.
| Σταυρούλα Δαλιάνη | Τραγούδι |
Ἔπαιξαν οἱ μουσικοί: |
|
| Γιῶργος Δαλιάνης | κλαρίνο, φλογέρα |
| Χρῆστος Δαλιάνης | βιολί |
| Μιλτιάδης Παπαϊωάννου | λαοῦτο |
| Ἀντώνης Κουτελιέρης | λαοῦτο στὰ 14, 15, 19 |
| Ἀλέκος Σταματόπουλος | τουμπελέκι, νταούλι |
Ἠχοληψία, μίξη, mastering: Κώστας Βλάχος - Sigma Studio
Παραγωγή, διάθεση: 2006, μελῳδικὸ καράβι www.melkar.gr
Οἱ στίχοι τῶν τραγουδιῶν πολλὲς φορὲς φορὲς εἶναι ἀνεξάντλητοι καὶ συχνὰ συναντῶνται παραλλαγές. Ἐπειδὴ δὲν ἦταν δυνατὸ νὰ συμπεριλάβουμε ἐδῶ ὅλους ὅσους γνωρίζαμε, σὲ κάποια τραγούδια παραθέτουμε ἐντὸς παρενθέσεως κάποιους στίχους πέραν αὐτῶν ποὺ τραγουδήσαμε. (Σ.Δ.)