Καλάβρυτα τοῦ 1943

Πᾶν τὰ Καλάβρυτα
Τὸ Ἀρκάδι - τὸ Κούγκι νὰ ῾βροῦν.
Θεία ἡ φυγὴ
σκλάβα μου γῆ!
Τί, τὰ Καλάβρυτα - τ᾿ Ἀρκάδια
δὲ ζοῦν στ᾿ ἀνήλια τὰ λαγκάδια ....
Κι ὡς ὁ χιλιόψυχος καπνὸς
πολύβουος ὅλο καὶ ἀνεβαίνει
ἥλιέ μου, στάσου
καὶ βουβάσου
χαμωβλεποῦσα ἐσὺ Οἰκουμένη.
Καὶ μόνο τοῦ παλιοῦ καιροῦ
τ᾿ ἀηδονοκαριοφύλια ἂς κρένουνε.
Τῆς γῆς οἱ θεοὶ στ᾿ ἄστρα ἀνεβαίνουνε!
Καὶ ὤ! νά ῾ταν τέτοια κι ἡ φυγή μου
ψυχή μου...